Werner Otto von Hentig
Werner Otto von Hentig (22 Mayıs 1886, Berlin - 8 Ağustos 1984, Lindesnes, Norveç) Alman diplomattır.
Biyografi
Ailesi, gençliği ve eğitimi
Werner Otto von Hentig 1901 yılında soyluluk unvanı alan protestan Devet Bakanı Otto von Hentig ve Marie Dankberg'in oğludur. Küçük kardeşi Hans von Hentig kriminal psikologdur. İlk eşi Natalie von Kügelgen ile 1923'te evlendi. Bu evlilikten bir oğlu ve bir kızı vardır. İlk eşi öldükten sonra 1929'da Luise von Mach ile evlendi. Bu evlilikten iki oğlu ve bir kızı vardır. Joachimsthalsche Gymnasium'una gitti ve Grenoble, Königsberg, Berlin ve Bonn'da adalet eğitimi aldı. 1909 yılında doktorasını tamamladı ve Prusya Adalet Bakanlığı'na girdi. 1911 yılında diplomatik göreve alındı.
1911–1945
Von Hentig Aralık 1911'de ataşe olarak Pekin'e atandı. Bunu Konstantiniye ve Tahran atamaları takip etti. İkinci Masuren Gölleri Savaşı'na katıldıktan sonra 1915'ten 1917'ye kadar Afganistan-Hindistan sınırındaki Hint Emirleri İngiliz Yönetimine karşı savaşmaya ikna etmesi için Afganistan'a yollandı. Bu yolculukta Konstantiniye üzerinden İran'a, Afganistan'a, hatta Çin'in doğu kıyısına kadar gitti (yolculuk Nidermayer-Hentig Seferi olarak da adlandırılır). Von Hentig görevinden döndüğünde basın sorumlusu olarak Konstantiniye'deki Alman Konsolosluğu'na çağrıldı. 1920 yılında von Hentig imparatorluk görevinden ayrıldı ve Sibirya'daki Alman savaş esirlerinin kurtarılması için "Nansen-Vakfı"nda çalışmaya başladı. 1921 yılında yeniden Alman İmparatorluğu için çalışmaya başladı ve konsolos olarak önce Estonya'ya, ardından Balkanlarda Sofya'ya ve son olarak Poznan'a atandı (1924'ten sonra başkonsolos oldu). 1920'li yıllarda Alman gençlik hareketinde etkili oldu. 1930'lu yıllarda von Hentig Alman İmparatorluğu'nu başkonsolos olarak San Francisco ve Bogotá'da temsil etti ve burada 1935 yılında suikast girişimine uğradı. 1937–1939 yılları arasında Berlin'deki Dışişleri Bakanlığı Doğu Bölümü'nün yöneticiliğini yaptı. 11. Ordu Komutanlığı Dışişleri Bakanlığı Temsilcisi (Vertreter des Auswärtigen Amts, VAA) olarak 1941 ve 1942 yılları arasında Kırım cephesinin raporlanmasından sorumluydu.[1] 1942 yazında Kırım'da çoğunluğunu Yahudilerin oluşturduğu toplu mezarların bulunduğunu bildirdi ve bazı VAA'ların görev bölgesindeki yüz binlerce Yahudi'nin ölümünden sorumlu olduğunu yazdı.[2] Görevleri arasında Kudüs Müftüsü Muhammed Emin el-Hüseyni'nin refakatçiliği de vardı. Müftüyü 6 Nisan 1945'te işgal altındaki Almanya'dan kaçmasına yardımcı olması için Berlin'den Salzburg'taki vali Gustav Scheel'e götürdü.[3]
Savaş sonrası
Ağustos 1945'ten Temmuz 1946'ya kadar von Hentig müttefiklerin gözetiminde tutuldu. Ekim 1946'dan Aralık 1949'a kadar Almanya Evanjelist Kilisesi'nde uluslararası ilişkiler sorumlusu olarak çalıştı. 1952-53 yıllarında Federal Almanya Cumhuriyeti'ni Endonezya'da temsil etti. Bu zaman zarfında Emin el-Hüseyni ve Arap Birliği temsilcileri ile buluşmak için defalarca Mısır'daki temsilciliği ziyaret etti.
Von Hentig Eylül 1952'de imzalanan İsrail ve Batı Almanya arasındaki Tazminat Anlaşması'na şiddetle karşı çıkanlar arasındaydı. Aynı ay Jakarta'daki Mısır temsilcilerine bir yazı yollayarak Tazminat Anlaşması'na karşı Arapların eylem yapmasını istedi. Eckart Conze bu konu hakkında şöyle yazıyor: "Böylece Hentig, Adenauer hükûmetinin zayıf konumunun altını oymak için, Arap devletlerini Bonn hükûmetinin uzlaşma siyasetine karşı eylem yapmaya davet ediyordu."[4]
Dışişleri Bakanlığı'ndaki görevinden ayrıldıktan sonra von Hentig yaklaşık iki yıl boyunca Suudi Arabistan Kralı'nın kişisel danışmanlığını yaptı.
1961 yılında Wolf Schenke, Hermann Schwann, Bogislaw von Bonin ve Theodor Kögler (Almanya Komünist Partisi, Almanya Sosyalist İşçi Partisi) ile bağımsız Vereinigung Deutsche Nationalversammlung'u (Alman Ulusal Meclisi'nin Birleşmesi) kurdu.
Pedagog ve yazar Hartmut von Hentig oğludur.
Ödülleri
Eserleri
- Zeugnisse und Selbstzeugnisse. Langewiesche-Brandt, Ebenhausen, Münih 1971, ISBN 3-7846-0058-1
- Von Kabul nach Shanghai, Libelle, Konstanz 2003
- Mein Leben, eine Dienstreise, Vandenhoeck & Ruprecht, Göttingen 1962
- Meine Diplomatenfahrt ins verschlossene Land, Ullstein-Kriegsbücher 1918
Kaynakça
- ^ Johannes Hürter (2003). Nachrichten aus dem „Zweiten Krimkrieg“ (1941/42). Internationale Beziehungen im 19. und 20. Jahrhundert. Festschrift für Winfried Baumgart zum 65. Geburtstag. (Almanca). Schöningh. ss. 361-387. ISBN 3-506-70140-1.
- ^ Eckart Conze (2010). Das Amt und die Vergangenheit. Deutsche Diplomaten im Dritten Reich und in der Bundesrepublik (Almanca). Karl Blessing Verlag. s. 213.
- ^ Der Führer aus dem Morgenland (Almanca). Süddeutsche Zeitung. 28 Nisan 2010. 8 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Eckart Conze (2010). Das Amt und die Vergangenheit. Deutsche Diplomaten im Dritten Reich und in der Bundesrepublik (Almanca). Karl Blessing Verlag. s. 581.
- ^ Wilhelm Litten (1925). Persische Flitterwochen (Almanca). Georg Stilke. s. 162.
