Welthauptstadt Germania

52°31′00″K 13°23′20″D / 52.51667°K 13.38889°D / 52.51667; 13.38889

Welthauptstadt Germania veya Dünya Başkenti Germania, Adolf Hitler'in II. Dünya Savaşı'nda planlanan zaferden sonra Nazi Almanyası'nın geleceğine ilişkin vizyonunun bir parçası olarak, Almanya'nın başkenti Berlin'in öngörülen bir yeniden inşa projesiydi. Germania, Hitler'in planladığı "Büyük Cermen Reich'ı"nın başkenti olacaktı. "Üçüncü Reich'ın ilk mimarı" Albert Speer, yeniden inşa edilecek şehrin planlarının çoğunu, 1938 ile 1943 yılları arasında yalnızca küçük bir kısmı gerçekleştirilen projenin gözetmeni sıfatıyla üretti.

Charlottenburger Chaussee'nin (bugün Straße des 17. Juni) genişletilmesi ve Berlin Zafer Sütunu'nun bulunduğu Reichstag'dan uzağa, şehrin merkezine yerleştirilmesi dahil olmak üzere büyük bir Doğu-Batı şehir ekseninin oluşturulması gibi projelerden bazıları tamamlandı. "Halk Salonu"nun (Volkshalle) oluşturulması gibi diğer projeler ise savaşın başlaması nedeniyle rafa kaldırılmak zorunda kaldı, ancak planlanan inşaat alanlarının birçoğundaki eski binaların büyük bir kısmı savaş öncesinde zaten yıkılmıştı. Nihayetinde, savaş ve yenilgi tüm planlara son verdi.

İsim

Adolf Hitler, Berlin'i yaratmada etkili olacağı yeni dünyanın başkenti olacak şekilde yeniden inşa etmeyi tasarladı ve ona 'Germania' adını verdi.^[1] Hitler'in 8 Haziran 1942 tarihli "masa konuşması" kayıtlarına göre, Hitler'in yeniden adlandırmadaki amacı, Yeni Düzen'deki Büyük Cermen dünya imparatorluğuna net bir merkezi nokta vermekti:

Bavyeralıların ve Prusyalıların Bismarck'ın Alman fikrinden etkilenmesi gerektiği gibi, Kıta Avrupası'nın Cermen halkları da programatik olarak Cermen kavramına yönlendirilmelidir. O [Hitler], Reich'ın başkenti Berlin'i 'Germania' olarak yeniden adlandırarak, bu göreve hatırı sayılır bir itici güç vermiş olmamızı bile iyi buluyor. Reich başkenti için Germania adı çok uygun olacaktır, çünkü Cermen ırksal çekirdeğine ait olanlar ne kadar uzak olursa olsun, bu başkent bir birlik duygusu aşılayacaktır.^[2]

Hitler, şehirle ilgili vizyonunu birkaç ay önce şöyle tarif etmişti:

Dünya başkenti olarak Berlin yalnızca Eski Mısır, Babil ve Roma ile kıyaslanabilir olacak! Londra nedir, Paris nedir bunun yanında!^[3]

Albert Speer'in sorumlu olduğu Berlin'i yeniden inşa etmeye yönelik resmi plana "Reich Başkenti için Kapsamlı İnşaat Planı" adı verildi (Almanca: Gesamtbauplan für die Reichshauptstadt).

Planlama

Bataklık Berlin zemininin önerilen projelerin yükünü alıp alamayacağına dair şüpheler devam etti ve bu da planlanan bir Zafer Takı'nın olacağı yerin yakınlarında bugün hala ayakta olan bir keşif binasının inşasına yol açtı (Schwerbelastungskörper; tam anlamıyla "ağır hizmet gövdesi").^[4]^[5] Schwerbelastungskörper, mimarlar tarafından zeminin ne kadar ağırlık taşıyabileceğini test etmek için kullanılmış son derece ağır bir beton bloktur. Bloğun içindeki aletler, bloğun yere ne kadar battığını ölçtü. Schwerbelastungskörper test için kullanıldığı üç yıl içinde, izin verilen maksimum batma derinliği olan 6 cm'ye kıyasla 18 cm battı. Bu devasa cihazlar tarafından toplanan kanıtlar göz önünde bulundurularak, daha fazla hazırlık yapılmadan toprağın bu tür yapıları desteklemesi pek olası değildir.^[6] Nazilerin planı, Schwerbelastungskörper'i işe yaramaz hale geldikten sonra üzerine bir köprü inşa ederek örtmekti. Tak yakında olabilirdi, ancak altyapıdan geçen aksla ilgili sorunlar herhangi bir uygun yerin kurulmasını zorlaştırabilirdi.^[5]

Speer, Martin Bormann tarafından Protestan ve Katolik yetkililerle temasa geçtiğinde azarlandı, çünkü Bormann'a göre kiliseler yeni alanlarda şantiye almayacaktı.^[7]

Yıkım

Berlin'in yeniden inşasına yer açmak için eski binaların yerle bir edilmesi 1938'de şehrin çeşitli yerlerinde başladı. Bu bölgeler, Volkshalle'in yer alacağı Alsen bölgesini ve Speer'in Alman Yabancı Taşımacılık Evi'ni inşa etmeyi planladığı ve Kaiser-Wilhelm-Strasse'nin, daha sonra inşa edilecek olan büyük Doğu-Batı Ekseni ile kesişeceği Tiergarten bölgesini içeriyordu. İnşa edilecek olan Doğu-Batı Ekseni, bir yıl sonra, 1939'da Hitler'in 50. doğum günü kutlaması için Speer'in "Führer'im. Doğu-batı ekseninin tamamlandığını bildirmek isterim. İş kendi adına konuşsun." sözleriyle Hitler'e sunuldu.^[1]

İnşa edilenler

Speer, Versay Sarayı'ndaki Aynalar Salonu'ndan iki kat daha uzun olacak şekilde tasarlanmış geniş bir salonu içeren yeni bir Şansölyelik binası tasarladı. Hitler, yapımına hiç başlanmamış olmasına rağmen ondan daha büyük, üçüncü bir Şansölyelik binası inşa etmesini istedi. İkinci Şansölyelik binası, 1945'te Sovyet Ordusu tarafından yıkıldı.

Bohus graniti, Germania'da yapı malzemesi olarak kullanılmak üzere İsveç'ten ithal edilmişti.

Durdurulan inşaatlar

1939'da Almanya'nın Polonya'yı işgali ve II. Dünya Savaşı'nın başlangıcıyla projeler askıya alındı, ancak açık Alman zaferinin ardından yeniden başladı. Fransa 1940'ta yenildiğinde, Hitler, Speer ve birkaç seçilmiş kişiyle kısa bir süre Paris'i ziyaret etti, Führer'in "Berlin'e yeni bir yüz verme" arzusu yeniden canlandı ve onun emriyle iş iki katına çıktı. Speer'in teşvikiyle Hitler, şunları yazan bir kararname imzaladı:

Mümkün olan en kısa sürede Berlin yeniden geliştirilmeli ve güçlü yeni bir imparatorluğun başkenti olarak kazandığımız zaferin büyüklüğü sayesinde hak ettiği şekli almalıdır. Şu anda ülkenin en önemli mimari görevinin tamamlanmasında, nihai zaferimize en önemli katkıyı görüyorum. Bunların 1950 yılına kadar tamamlanmasını bekliyorum. [orijinalde vurgu] ^[1]

Hitler'in başlangıçta başka bir blitzkrieg ("yıldırım savaşı") olarak gördüğü Almanya'nın Sovyetler Birliği'ni işgalindeki ciddi aksiliklerden sonra, Germania projesi Mart 1943'te kalıcı olarak durduruldu ^[1]

Asla inşa edilmeyenler

İhtişamlar Bulvarı

Berlin için planlanan diğer binaların neredeyse hiçbiri inşa edilmedi. Berlin, Prachtallee ("İhtişam(lar) Bulvarı") olarak bilinen 5 kilometrelik merkezi bir bulvar boyunca yeniden düzenlenecekti. Bu bulvar, Tempelhof Havalimanı'nın hemen batısındaki bir bölgeye inmeden önce, Tiergarten boyunca eski Siegesallee'nin seyrini takip ederek, Brandenburg Kapısı'na yakın Doğu-Batı Ekseni ile bir kavşaktan güneye doğru ilerleyecekti. Bu yeni Kuzey-Güney Ekseni, geçit töreni alanı olarak hizmet verecek ve trafiğe kapatılacaktı. Bunun yerine araçlar, doğrudan geçit töreni rotasının altından geçen bir yer altı otoyoluna yönlendirilecekti; bu otoyolun tünel yapısının bazı bölümleri inşa edilmişti ve bu bölümler bugün hala ayaktadır. Speer, caddenin inşaatına hazırlık olarak 1938'de Siegesallee'yi Tiergarten'in başka bir yerine taşımasına rağmen, yer üstünde hiçbir çalışma başlatılmadı.

Plan ayrıca, planlanan Kuzey-Güney Ekseni eski Anhalter ve Potsdamer istasyonlarına giden rayları keserek istasyonları kapanmaya zorlayacağı için iki yeni büyük tren istasyonunun inşa edilmesini gerektiriyordu. Bu yeni istasyonlar, Wedding'deki Nordbahnhof ve caddenin güney ucundaki Tempelhof-Schöneberg'deki daha büyük Südbahnhof ile şehrin ana Hundekopf (köpek kafası) coğrafyası S-Bahn halkası üzerine inşa edilecekti. Artık tren istasyonu olarak kullanılmayacak Anhalter Bahnhof, II. Dünya Savaşı sonrası Berlin'de bir yüzme havuzuna dönüştürülecekti.

Großer Platz

Caddenin kuzey ucunda, Königsplatz'ın (şimdi Platz der Republik) bulunduğu yerde, yaklaşık 350.000 metrekarelik Großer Platz ("Büyük Meydan") olarak bilinen büyük bir açık forum olacaktı. Bu meydan, batı tarafında eski Kroll Opera Binası'nın bulunduğu yerde Führer'in sarayı, doğu tarafında 1894 Reichstag Binası ve güney tarafında (Meydanın İhtişamlar Bulvarı girişinin her iki yanında) üçüncü Reich Şansölyeliği binası ve Alman Ordusu yüksek komutası binası olmak üzere ile en görkemli binalar ile çevrili olacaktı. Speer, meydanın kuzey tarafında, Spree Nehri'nin iki yanında, yeni Berlin'in en önemli parçası olan devasa kubbeli bir bina olan Volkshalle'i (halk salonu) inşa etmeyi planladı ve bu bina, bizzat Hitler tarafından tasarlandı. İnşa edilmiş olsaydı, Volkshalle bugün hala dünyanın en büyük kapalı alanı olacaktı. Çalışmalar başlayamadan savaş çıkmasına rağmen, gerekli tüm araziye el konulmuştu ve mühendislik planları yapılmıştı. Binanın kubbesi 200 m yüksekliğinde ve 250 m çapında, Aziz Petrus Bazilikası'nın kubbesinden on altı kat daha büyük olacaktı.

Zafer Takı

Caddenin güney ucuna doğru Paris'teki Arc de Triomphe'a dayanan, ancak ondan çok daha büyük bir zafer takı olacaktı; neredeyse yüz metre yüksekliğinde olacaktı ve Arc de Triomphe (zamanın en büyük zafer takı) bu takın açıklığının içine sığabilecekti, Hitler besbelli bu tak ile ilişkilendirilen oldukça uzun tarihin ve özellikle de Fransa tarihine atıfta bulunan benzersiz törenlerin yerini alma niyetindeydi.^[8] Berlin'in 1945'te Sovyet birlikleri tarafından işgalinin bir sonucu olarak, önerilen bu 'Zafer Takı' doğrultusunda iki bin Sovyet ölüsünün oraya gömüldüğü bir anıt inşa edildi. Zafer Takı'nın içine I. Dünya Savaşı'nda ölen 1.800.000 Alman askerinin isimlerinin kazınması amaçlanmıştı.^[9]

Ayrıca bakınız

Faşist mimari
Führerstadt - Almanya ve Avusturya'daki diğer şehirlerin yeniden inşa edilmesi planları
Küresel şehir
Nazi mimarisi
Sovyetler Sarayı
Speer und Er
Stalinist mimari
Der Untergang
Volkshalle

Kaynakça

Notlar

^ ^a ^b ^c ^d Friedrich, Thomas (2012) Hitler's Berlin: Abused City. New Haven, Connecticut: Yale University Press. pp. 370–372. 978-0-300-16670-5
^ Hillgruber, Andraes and Picker, Henry (1968) Hitlers Tischgespräche im Führerhauptquartier 1941–1942, p. 182. Munich
^ Jochman, Werner (1980) Monologe im Führerhauptquartier 1941–1944, p. 318. Munich
^ "Schwerbelastungskörper (Heavy Load-Bearing Body)". www.visitberlin.de (İngilizce). 29 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Eylül 2020.
^ ^a ^b "Information place heavy load-bearing body". Informationsort Schwerbelastungkörper. 5 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2019.
^ Cities of the Underworld. 1. sezon. History Channel.
^ Albert Speer. (1997). Inside the Third Reich: Memoirs. New York: Simon and Schuster, p. 177.
^ "Défilé du 14 juillet, des origines à nos jours" [The July 14th Parade, from its origins to nowadays] (Fransızca). 23 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.
^ Hitler: study of a revolutionary?. Taylor & Francis. 2000. s. 151. ISBN 978-0-415-16359-0.