İçeriğe atla

Walter Heitler

Walter Heitler
Doğum2 Ocak 1904(1904-01-02)
Karlsruhe, Alman İmparatorluğu
Ölüm15 Kasım 1981 (77 yaşında)
Zollikon, Meilen Kantonu, İsviçre
MilliyetAlman
EğitimMünih Ludwig Maximilian Üniversitesi
ÖdüllerMax Planck Madalyası (1968)
Marcel Benoist Ödülü (1969)
Fellow of the Royal Society[1]
Kariyeri
DalıKuantum mekaniği
Çalıştığı kurumlarGeorg-August University of Göttingen
Bristol Üniversitesi
Dublin Institute for Advanced Studies
Zürih Üniversitesi
Doktora
danışmanı
Karl Herzfeld

Walter Heinrich Heitler (2 Ocak 1904-15 Kasım 1981) kuantum elektrodinamiği ve kuantum alan kuramı konularına katkıda bulunmuş Alman fizikçidir. Değerlik bağlanma teorisi ile, kimyayı kuantum mekaniğinin içine sokmuştur.

Eğitimi

1922 yılında Heitler, Karlsruhe Technische Hochschule’de fizik bölümüne başlamıştır. 1923 yılında Berlin Humboldt Üniversitesi'nde ve 1924 yılında Münih Ludwig Maximilian Üniversitesi'nde, Arnold Sommerfeld ve Karl Herzfeld’in gibi hocalardan ders aldı. 1926 yılında doktora eğitimini tamamladı. Herzfeld, teorik fizik ve fiziksel kimya derslerini vermiş ve Sommerfeld’in yokluğunda onun derslerine de girmiştir. 1926 yılından 1927 yılına kadar Rockfeller Vakfı’nın mezuniyet sonrası araştırma bursunu Niels Bohr ile birlikte almış ve Kophenhag Üniversitesi'nde Teorik Fizik Enstitüsünde çalışmalar yapmıştır. Erwin Schrödinger ile birlikte Zürih Üniversitesi'nde çalışmıştır. Sonradan Göttingen Üniversitesi’nde Max Born’un asistanı olmuştur. Heitler, Avrupa’daki ulaşılabilecek en iyi akademik derecesini Born’un danışmanlığında 1929 yılında tamamlamış ve 1933 yılına kadar privatdozent olarak kalmıştır. O yıl Yahudi olduğu için okuldan gönderilmiştir.

Heitler, doktorasını bitirdiğinde, üç ayrı teorik fizik enstitüsünüm oluşturduğu konsorsiyumda, döneminin temel bilimsel problemleri üzerinde (atomik ve moleküler yapılar gibi) araştırmalar yapıyor ve akademik bilgi alışverişinde bulunuyordu. Bu enstitüler hem Arnold Sommerfeld’in danışmanlığında LMU’da Göttingen Üniversitesinde hem de Max Born’un danışmanlığında Kophenhag Üniversitesinde bulunmaktaydı. Buna ek olarak Born, Werner Heisenberg ile birlikte üç bölümden oluşan, matriks mekanikleri olarak bilinen kuantum mekaniğinin formüle edilmiş halini yeni yayımlamıştı. Ayrıca 1926 yılının başlarında Zürih Üniversitesinden Erwin Schrödinger beş bölümden oluşan dalga mekaniğini kuantum mekaniği formülesinden oluşan makalesini yayımlamaya başlamıştı.

Bu makaleler hemen teorik fizik enstitülerinin ana personeline, bu malzemeleri atomik ve moleküler yapıyı anlamaya yardım edilmesi için gönderilmiştir. Heitler bu koşullarda, LMU’yu terk ederek Rockefeller Vakfı Birliğine giderek iki yıl boyunca Bohr’un Kophenhag’daki özel asistanlığı da dahil olmak üzere çeşitli isimlerle birlikte araştırma yapmıştır. Heitler, Zürih’te Fritz London yeni bir kuantum mekanik alanına başvurmuştur ve doyurulabilr, dinamik olmayan itme ve çekme kuvvetleri (örneğin hidrojen molekülünde bulunan kuvvetlerin değişimi) üzerinde araştırmalar yapmaya başlamıştır. Değerlik bağlarla ilgili yaptıkları araştırmalar kuantum mekaniği altında kimya alanında iz bırakacak değişiklikler yapmıştır. Buna ek olarak onların yaptığı çalışma kimyacı Linus Pauling’i çok etkilemiştir ve Pauling, o zamanlar Guggenheim Vakfında doktorasını yeni tamamlamıştı ve London ve Heitler’i Zürih’te ziyarete gitmiştir. Pauling kariyerinin büyük bir kısmını kimyasal bağlar üzerinde çalışarak geçirmiştir. Kuantum mekaniğini kimyasal bağlar üzerinde uygulamak Heitler’in kariyerinde birçok çalışmanın yolunu açmıştır.

Heitler Göttingen’deyken, 1933 yılında Adolf Hitler hükûmete geldi. Hitler ile birlikte artan Yahudi düşmanlığıyla Born genç Yahudileri kendi kanatları altına almıştır. Born, Heitler için Nevill Francis Mott ile birlikte Bristol Üniversitesinde araştırma görevliliği ayarlamıştır.

Kariyeri

Heitler; Bristol’de Akademik Asistanlar Konseyinde Fizik laboratuvarında araştırma görevlisi olarak çalışmaktaydı. Kendi başına ve Hitler’den kaçan Hans Bethe and Herbert Fröhlich ile birlikte çoğunlukla kuantum alan teorisi ve kuantum elektrodinamiği üzerine çalışmalar yapmıştır. Heitler Bethe ile birlikte atom çekirdeğinde Coulomb alanında gamma ışınlarıyla ikili üretimi üzerine bir makale yayımlamıştır ve Bethe-Heitler formülünü bulmuşlardır.

Ayrıca Heitler kozmik ışınların anlaşılmasında katkıda bulunmuştur ve eletriksel olarak nötr yüklü pi mesonunun varlığını öngörmüştür. 1936 yılında Heitler asıl kendi alanı olan kuantum elektrodinamiği ile ilgili, The Quantum Theory of Radiation, isimli kitabı yayımlamıştır. Bu kitap sonradan kuantum teorisinin geleceğini etkilecektir. Kitap birçok farklı yayınla ve dille (Rusça dahil) basılmıştır.

1940 yılında Fransa’nın yenilmesinden sonra Heitler birkaç aylığına Adam Adasına gitmiştir.

Heitler, 1941 yılına kadar Bristol’de sekiz yıl kalmıştır. Sonra Erwin Schrödinger, Teorik Fizik Okulu’nun yöneticisi, tarafından ayarlanan Dublin İleri Seviye Araştırmalar Enstitüsü’nde profesör olmuştur.

Dublin’de Heitler, H. W. Peng ile birlikte radyasyon sönümleme teorisi ve meson saçılımı işlemi üzerinde çalışmıştır ve bu çalışmaların sonucunda Heitler-Peng integral denklemi çıkmıştır.

1942-1943 akademik yılında Heitler orta seviye dalga mekaniği ile ilgili bir ders vermiştir. Bu ders sırasında W. S. E. Hickson notlar almış, düzenlemiş ve kopyalamıştır. Bu notlar Heitler’in Orta Seviye Dalga Mekaniği: Giriş Dersleri adlı 1943 yılında yayınlanan kitabının ilk taslakları olmuştur. Yeni basıkısı Orta Seviye Dalga Mekaniği olarak 1945 yılında yayınlanmıştır. Bu yeni baskı gözden geçirilip hatalar düzeltilerek birçok kez yayınlanmıştır. Fransızcaya ve İtalyancaya çevrilerek 1949 yılında yayınlanmıştır, Almanya’da 1961 yılında yayınlanmıştır. Daha sonraki versiyonları Orta Seviye Dalga Mekaniği ve Kuantum Kimyası Uygulamaları adıyla 1959 yılında ve Almanyada’da yayınlanmıştır. Schrödinger Teorik Fizik Okulunun yöneticiliğinden 1946 yılında istifa edince Heitler onun yerine yönetici olmuş ve Dublin’de 1949 yılına kadar kalmıştır. Daha sonradan Zürih Üniversitesin, Teorik Fizik Enstitüsünde Teorik Fizik Profesörü olarak çalışmaya başlamıştır ve 1974 yılında emekli olana kadar burada çalışmıştır.

Zürih’teyken Heitler, birkaç yıl sonra, bilim ve din arasındaki felsefi ilişki hakkında yazmaya başlamıştır. Kitapları Almanca, İngilizce ve Fransızca olarak yayınlanmıştır.

Onurları

• 1943 – İrlanda Kraliyet Akademisi Ortaklığı

• 1948 – Londra Kraliyet Ortaklığı

• 1968 – Deutsche Physikalische Gesellschaft Max-Planck Madalyası

• 1969 – Marcel Benoist Ödülü

• 1979 – Humboldt Gesellschaft Altın Madalyası

Kitapları

Fizik

  • Walter Heitler Elementary Wave Mechanics: Introductory Course of Lectures Notes taken and prepared by W.S.E. Hickson (Oxford, 1943)
  • Walter Heitler Elementary Wave Mechanics (Oxford, 1945, 1946, 1948, 1950)
  • Walter Heitler The Quantum Theory of Radiation (Clarendon Press, 1936,[39] 1944, 1947, 1949, 1950, 1953, 1954, 1957, 1960, 1966, 1970)
    • Walter Heitler The Quantum Theory of Radiation (Dover, 1984)
  • Walter Heinrich Heitler 14 Offprints: 1928-1947 (1947)
  • Walter Heitler Eléments de Mécanique Ondulatoire (Presses Universitaires de France, PUF, Paris, 1949, 1964)
  • Walter Heitler Elementi di Meccanica Ondulatoria con presentazione di R.Ciusa (Zuffi, Bologna,1949)
  • Walter Heitler Elementary Wave Mechanics With Applications to Quantum Chemistry (Oxford University, 1956, 1958, 1961, 1969)
  • Walter Heitler “The Quantum Theory of Radiation [Russian Translation]“ (Moscow, 1956)
  • Walter Heitler Lectures on Problems Connected with the Finite Size of Elementary Particles (Tata Institute of Fundamental Research. Lectures on mathematics and physics. Physics) (Tata Institute of Fundamental Research, 1961)
  • Walter Heitler and Klaus Müller Elementare Wellenmechanik (Vieweg, 1961)
  • Walter Heitler Elementare Wellenmechanik. Mit Anwendung auf die Quantenchemie. (Vieweg Friedr. & Sohn Ver, 1961)
  • Walter Heitler Wahrheit und Richtigkeit in den exakten Wissenschaften. Abhandlungen der mathematisch- naturwissenschaftlichen Klasse. Jahrgang 1972. Nr. 3. (Akademie der Wissenschaften und der Literatur. Mainz, Verlag der Akademie der Wissenschaften und der Literatur, Kommission bei Franz Steiner Verlag, Wiesbaden, 1972)
  • Walter Heitler Über die Komplementarität von lebloser und lebender Materie. Abhandlungen der Mathematisch-Naturwissenschaftlichen Klasse, Jahrg. 1976, Nr. 1 (Mainz, Verlag der Akademie der Wissenschaften und der Literatur, Kommission bei F. Steiner, 1976)

Bilim ve Din

  • Walter Heitler Der Mensch und die naturwissenschaftliche Erkenntnis (Vieweg Friedr. & Sohn Ver, 1961, 1962, 1964, 1966, 1984)
  • Walter Heitler Man and Science (Oliver and Boyd, 1963)[40]
  • Walter Heitler Die Frage nach dem Sinn der Evolution (Herder, 1969)
  • Walter Heitler Naturphilosophische Streifzüge (Vieweg Friedr. & Sohn Ver, 1970, 1984)
  • W. Heitler Naturwissenschaft ist Geisteswissenschaft (Zürih : Verl. die Waage, 1972)
  • K. Rahner, H.R. Schlette, B. Welte, R. Affemann, D. Savramis, W. Heitler Gott in dieser Zeit (C. H. Beck, 1972) ISBN 3-406-02484-X
  • Walter Heitler Die Natur und das Göttliche (Klett & Balmer; 1. Aufl edition, 1974) ISBN 978-3-7206-9001-0
  • Walter Heitler Gottesbeweise? Und weitere Vorträge (1977) ISBN 978-3-264-90100-9
  • Walter Heitler La Nature et Le Divin (A la Baconniere, 1977)
  • Walter Heitler Schöpfung, die Öffnung der Naturwissenschaft zum Göttlichen (Verlag der Arche, 1979) ISBN 978-3-7160-1663-3
  • Walter Heitler Schöpfung als Gottesbeweis. Die Öffnung der Naturwissenschaft zum Göttlichen (1979)

Kaynakça

  1. ^ Mott, N. (1982). "Walter Heinrich Heitler. 2 January 1904-15 November 1981". Biographical Memoirs of Fellows of the Royal Society. Cilt 28. ss. 140-126. doi:10.1098/rsbm.1982.0007. JSTOR 769896. 
    1. Mott, N. (1982). "Walter Heinrich Heitler. 2 January 1904-15 November 1981". Biographical Memoirs of Fellows of the Royal Society 28: 140–126. doi:10.1098/rsbm.1982.0007. JSTOR 769896. edit
    2. Walter Heitler at the Mathematics Genealogy Project – Dr. phil. Ludwig-Maximilians-Universität München. 1926 Dissertation title: Zur Theorie konzentrierter Lösungen.
    3. Karl Herzfeld
    4. Author Catalog: Heitler – American Philosophical Society Uta Schäfer-Richter, Jörg Klein (1992), p. 93
    5. W. Heisenberg, Über quantentheoretische Umdeutung kinematischer und mechanischer Beziehungen, Zeitschrift für Physik 33 879-893, 1925 (received July 29, 1925). [English translation in: B. L. van der Waerden, editor, Sources of Quantum Mechanics (Dover Publications, 1968) ISBN 0-486-61881-1 (English title: Quantum-Theoretical Re-interpretation of Kinematic and Mechanical Relations).]
    6. M. Born and P. Jordan, Zur Quantenmechanik, Zeitschrift für Physik 34 858-888, 1925 (received September 27, 1925). [English translation in: B. L. van der Waerden, editor, Sources of Quantum Mechanics (Dover Publications, 1968) ISBN 0-486-61881-1]
    7. M. Born, W. Heisenberg, and P. Jordan, Zur Quantenmechanik II, Zeitschrift für Physik 35 557-615, 1925 (received November, 1925). [English translation in: B. L. van der Waerden, editor, Sources of Quantum Mechanics (Dover Publications, 1968) ISBN 0-486-61881-1]
    8. Erwin Schrödinger (From the German) Quantization as an Eigenvalue Problem (First Communication), Annalen der Physik 79 (4) 361-376, 1926. [English translation in Gunter Ludwig Wave Mechanics 94-105 (Pergamon Press, 1968) ISBN 0-08-203204-1]
    9. Erwin Schrödinger (From the German) Quantization as an Eigenvalue Problem (Second Communication), Annalen der Physik 79 (6) 489-527, 1926. [English translation in Gunter Ludwig Wave Mechanics 106-126 (Pergamon Press, 1968) ISBN 0-08-203204-1]
    10. Erwin Schrödinger (From the German) Quantization as an Eigenvalue Problem (Third Communication), Annalen der Physik 80 (13) 437-490, 1926.
    11. Erwin Schrödinger (From the German) Quantization as an Eigenvalue Problem (Fourth Communication), Annalen der Physik 81 (18) 109-139, 1926. [English translation in Gunter Ludwig Wave Mechanics 151-167 (Pergamon Press, 1968) ISBN 0-08-203204-1]
    12. Erwin Schrödinger (From the German) On the Relationship of the Heisenberg-Born-Jordan Quantum Mechanics to Mine, Annalen der Physik 79 (8) 734-756, 1926. [English translation in Gunter Ludwig Wave Mechanics 127-150 (Pergamon Press, 1968) ISBN 0-08-203204-1]
    13. Walter Heitler and Fritz London Wechselwirkung neutraler Atome und homöopolare Bindung nach der Quantenmechanik, Zeitschrift für Physik 44 (1927) 455-472.
    14. Mehra, Volume 5, Part 1, 2001, p. 312.
    15. Pauling – Oregon State University
    16. Jammer, 1966, p. 343.
    17. The younger generation of Jewish physicists included Walter Heitler, Lothar Nordheim, Fritz London, and Edward Teller. See Greenspan, 2005, p. 183.
    18. Greenspan, 2005, p. 183.
    19. Mott – Bristol Physics in the 1930s
    20. Fröhlich, Heitler, Kemmer.
    21. Hans Bethe and Walter Heitler On the Stopping of Fast Particles and on the Creation of Positive Electrons, Proceedings of the Royal Society of London. Series A Volume 146, Issue 856, pp. 83–112, 1934.
    22. DTIC – Bethe-Heitler formula for Bremsstrahlung
    23. H. J. Bhabha and W. Heitler The Passage of Fast Electrons and the Theory of Cosmic Showers, Proceedings of the Royal Society of London. Series A Volume 159 (1937) 432.
    24. Homi Jahangir Bhabha
    25. H. Fröhlich, W. Heitler, and N. Kemmer On the Nuclear Forces and the Magnetic Moments of the Neutron and the Proton, Proceedings of the Royal Society of London. Series A Mathematical and Physical Sciences Volume 166, No. 924 (May 4, 1938), pp. 154–177.
    26. Moore, 1992, p. 376.
    27. Moore, 1992, p. 368.
    28. Heitler in German, French and Italian in the online Historical Dictionary of Switzerland.
    29. Heitler – Irish University Science
    30. W. Heitler and H. W. Peng Anomalous Scattering of Mesons, Phys. Rev. 62 (1942) 81 – 82, Dublin Institute for Advanced Studies, Dublin Ireland, Received 22 May 1942.
    31. W. Heitler and H. W. Peng, Proc. Camb. Phil. Soc. 38 (1942), 296.
    32. J. Hamilton, W. Heitler, and H. W. Peng Theory of Cosmic-Ray Mesons Physical Review Volume 64, Issue 3-4, pp. 78–94, Dublin Institute for Advanced Studies, Dublin, Ireland.
    33. Uta Schäfer-Richter, Jörg Klein (1992), p. 93
    34. Lorentz Chair – 1958 Walter Heitler
    35. Moore, 1992, p. 445.
    36. Members – Royal Irish Academy
    37. Prize Recipients
    38. Murnaghan, F. D. (1936). "Review: The Quantum Theory of Radiation by W. Heitler". Bull. Amer. Math. Soc. 42: 797. doi:10.1090/S0002-9904-1936-06443-8.
    39. Rosen, D. (31 October 1963). "Review of Man and Science by W. Heitler". New Scientist (no. 363): 281.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Werner Heisenberg</span> Alman teorik fizikçi (1901–1976)

Karl Werner Heisenberg, Alman teorik fizikçi. Kendi ismiyle anılan Belirsizlik İlkesi'ni buldu. Atom yapısı bilgisine katkılarından dolayı 1932 yılında Nobel Fizik Ödülü'ne layık görüldü.

<span class="mw-page-title-main">Max Planck</span> Nobel ödüllü Alman fizikçi, kuantum fiziğine katkılarıyla bilinir

Max Karl Ernst Ludwig Planck, Alman fizikçi ve 1918 Nobel Fizik Ödülü sahibi.

<span class="mw-page-title-main">Erwin Schrödinger</span> Avusturyalı fizikçi (1887-1961)

Erwin Rudolf Josef Alexander Schrödinger, Avusturyalı fizikçi ve bilim kuramcısıydı. Schrödinger, kuantum mekaniğinin kurucularından biri olarak kabul edilir. Atom teorisinin yeni, üretken işlevlerinin keşfedilmesine yaptığı katkılar için 1933'te Paul Dirac ile birlikte Nobel Fizik Ödülü'ne layık görüldü.

<span class="mw-page-title-main">Dalga fonksiyonu</span>

Kuantum fiziğinde dalga fonksiyonu izole bir kuantum sistemindeki kuantum durumunu betimler. Dalga fonksiyonu karmaşık değerli bir olasılık genliğidir ve sistem üzerindeki olası ölçümlerin olasılıklarının bulunmasını sağlar. Dalga fonksiyonu için en sık kullanılan sembol Yunan psi harfidir ψ ve Ψ.

<span class="mw-page-title-main">Paul Dirac</span> İngiliz teorik fizikçi

Paul Adrien Maurice Dirac, İngiliz teorik fizikçi ve matematikçi. Kuantum mekaniğinin kurucularındandır. Fermiyonların davranışını açıklayarak antimaddenin keşfine olanak veren ve kendi adı verilen Dirac denklemi ile tanınır. Dirac, 1933 Nobel Fizik Ödülü'nü Erwin Schrödinger ile paylaşmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Max Born</span> Alman-İngiliz fizikçi ve matematikçi (1882–1970)

Max Born kuantum mekaniğinin gelişmesinde etkili olan Alman matematikçi ve fizikçi. Kuantum fiziği dışında katı hâl fiziği ve optiğe katkıda bulunmuş ve 1920-30'larda önemli fizikçilerin çalışmalarının denetimini yapmıştır. Born, yaptığı "Kuantum Mekaniği'nin temelini araştırma, özellikle dalga fonksiyonunun istatistiksel yorumlanması üzerine" adlı çalışması ile 1954 yılında Nobel Fizik Ödülü'nü almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Walther Bothe</span> Alman nükleer fizikçi, Nobel Ödülünü Max Born ile paylaştı

Walther Wilhelm Georg Bothe, 1954'te Max Born ile Nobel Fizik Ödülü'nü paylaşan bir Alman nükleer fizikçiydi.

<span class="mw-page-title-main">Kuantum mekaniği</span> atom altı seviyede çalışmalar yapan bilim dalı

Kuantum mekaniği veya kuantum fiziği, atom altı parçacıkları inceleyen bir temel fizik dalıdır. Nicem mekaniği veya dalga mekaniği adlarıyla da anılır. Kuantum mekaniği, moleküllerin, atomların ve bunları meydana getiren elektron, proton, nötron, kuark, gluon gibi parçacıkların özelliklerini açıklamaya çalışır. Çalışma alanı, parçacıkların birbirleriyle ve ışık, x ışını, gama ışını gibi elektromanyetik ışınımlarla olan etkileşimlerini de kapsar.

<span class="mw-page-title-main">Schrödinger'in kedisi</span> Avusturyalı fizikçi Erwin Schrödinger tarafından ortaya atılmış düşünce deneyi

Schrödinger'in kedisi, Avusturyalı fizikçi Erwin Schrödinger tarafından ortaya atılmış, kuantum fiziğiyle ilgili olan, hakkında çok tartışma yapılmış bir düşünce deneyidir. Genellikle kuantum mekaniği ve Kopenhag Yorumuyla ilgili bir paradoks olarak bilinir.

<span class="mw-page-title-main">Kopenhag yorumu</span> fizikçi Niels Bohrun oluşturduğu kuantum mekaniği ile ilgili görüşler ve ilkeler dizisi

Kopenhag yorumu, genel olarak fizikçi Niels Bohr'un oluşturduğu kuantum mekaniği ile ilgili görüşler ve ilkeler dizisi. Makro ve mikro durumların ayrı fiziksel ilkelerle inceleneceğini belirtir. Fizikte gözlemin rolünü öne çıkarmasıyla bir devrim niteliğindedir.

<span class="mw-page-title-main">Walter Kohn</span> Amerikalı fizikçi (1923 – 2016)

Walter Kohn, John A. Pople ile birlikte 1998 Nobel Kimya Ödülü sahibi Yahudi kökenli Amerikalı fizikçi. Walter Kohn ve John Pople bu ödülü kuantum kimyası üzerine bir birlerinden bağımsız olarak yaptıkları çalışmalar üzerine almaya hak kazanmışlardır. Kohn özelde bu ödülü Atomlar arasındaki kimyasal bağları açıklamak üzere karmaşık matematiği kuantum mekaniğine uygulayarak geliştirdiği yoğunluk fonksiyonları teorisi sayesinde kazanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Victor Weisskopf</span> Avusturyalı Amerikalı fizikçi (1908 – 2002)

Victor Frederick "Viki" Weisskopf Avusturya doğumlu Amerikalı teorik fizikçi. Werner Heisenberg, Erwin Schrödinger, Wolfgang Pauli ve Niels Bohr ile doktora sonrası çalışmalar yaptı. Dünya Savaşı sırasında Los Alamos Manhattan Projesi Teorik Bölümü Grup Başkanı idi ve daha sonra nükleer silahların yayılmasına karşı kampanya yürüttü.

Gregor Wentzel, bir Alman fizikçidir.

Dalga işlevinin çöküşü, kuantum dilinde, gözlemcinin de katılımcı olması durumu.

Kuantum mekaniği madde ve atomların ve atom içindeki parçacıklar ölçeğinde enerji ile etkileşimlerinin davranışını açıklayan bilimsel ilkeler organıdır: Bu makaleye teknik olmayan konuların tanıtımında ulaşabilirsiniz.

Kuantum mekaniğinin tarihi modern fizik tarihinin önemli bir parçasıdır. Kuantum kimyası tarihi ile iç içe olan kuantum mekaniği tarihi özünde birkaç farklı bilimsel keşif ile başlar; 1838’de Michael Faraday tarafından elektron demetlerinin keşfi, Gustav Kirchhoff tarafından 1859-60 kışı siyah cisim ışıması problemi beyanı, Ludwig Boltzmann’ın 1877 yılındaki fiziksel bir sistemin enerji seviyelerinin ayrıklardan olabileceği önerisi, 1887 yılında Heinrich Hertz’in fotoelektrik etkiyi keşfetmesi ve Max Planck’ın 1900 yılında ileri sürdüğü, herhangi bir enerji yayan atomik sisteminin teorik olarak birkaç farklı “enerji elementi” ε (epsilon) ne bölünebilmesi, bu enerji elementlerinden her birinin frekansına ν orantılı olması ve ayrı ayrı enerji üretebilmesi hipotezi, aşağıdaki formülle gösterilmiştir;

<span class="mw-page-title-main">David M. Dennison</span> Amerikan fizikçi

David Mathias Dennison kuantum mekaniği, spektroskopi ve moleküler yapı fiziğine katkıda bulunmuş Amerikan fizikçidir.

Parçacık fiziğinde, kuantum alan teorisinin tarihi, 1920’lerin sonlarında elektromanyetik alanın kuantizesiyle çalışan Paul Dirac tarafından oluşturulması ile başlar. Teorideki başlıca gelişmeler 1950’lerde gerçekleşti ve bu gelişmeler kuantum elektrodinamiğinin (KED) başlangıcına neden oldu. KED çok başarılıydı ve “doğaldı”, çünkü aynı temel kavramları doğanın diğer kuvvetlerinde kullanılabilmek için yapılan denemeleri içeriyordu. Bu denemeler, parçacık fiziğinin modern standart modelini üreten güçlü ve zayıf nükleer kuvvetleri ayar kuramının uygulamasında başarılı olmuştu.

Walter Greiner Alman teorik fizikçisi. İlgi alanları atom fiziği, ağır iyon fiziği, nükleer fizik, temel parçacık fiziğidir. Teorik fizik alanındaki kitap dizisiyle, özellikle Almanya'da ve aynı zamanda tüm dünyada tanınır.

<span class="mw-page-title-main">Kuantum termodinamiği</span>

Kuantum termodinamiği, iki bağımsız fiziksel teori olan termodinamik ve kuantum mekaniği arasındaki ilişkilerin incelenmesidir. Bu iki bağımsız teori, ışık ve maddenin fiziksel olaylarını ele alır. 1905'te Albert Einstein, formülünü elde ederek, termodinamik ve elektromanyetizma arasındaki tutarlılık gereksinimi dolayısıyla ışığın kuantumlanıyor olması gerektiği sonucuna vardı. Einstein'ın bu durumu ortaya koyduğu makale, kuantum teorisinin şafağıdır. Kuantum teorisi, Einstein'ın makalesinin yayımlanmasını takip eden birkaç on yıl içerisinde bağımsız bir dizi kuralla kabul gören bir teori hâline geldi. Kuantum termodinamiği, kuantum mekaniğinden termodinamik yasaların ortaya çıkışını ele almaktadır. Termodinamik dengede bulunmayan dinamik süreçleri ele alışında, istatistiksel kuantum mekaniğinden farklılık gösterir. Buna ek olarak, kuantum termodinamiği teorisinin tek başına bir kuantum sistemine uygulanabilir olması için bir arayış vardır.