İçeriğe atla

Walter Benjamin

Walter Benjamin
Doğum15 Temmuz 1892
Berlin
Ölüm26 Eylül 1940
MilliyetAlman
MeslekFilozof · edebiyat eleştirmeni

Walter Benedix Schönflies Benjamin, (15 Temmuz 1892, Berlin - 26 Eylül 1940, Portbou İspanya), Alman filozof, edebiyat eleştirmeni, kültür tarihçisi ve estetik kuramcısıdır.

Yaşamı

Asimile olmuş bir Yahudi ailesinden gelmektedir. Antika ve sanat galericisi babası Emil Benjamin ve annesi Pauline (Schönflies), Berlin-Charlottenburg doğumludur.

Walter Benjamin, aynı zamanda Doğu Almanya’nın 1950'li yıllarda adalet bakanlığını yapmış Hilde Benjamin’in eniştesi ve Gertrud Kolmar ile Günther Anders’in kuzenidir. Çocukluğunu Berlin’de geçirmiştir. Lirik ve felsefi bir dille yazdığı “Berliner Kindheit um Neunzehnhundert“ (Bin Dokuz Yüzlerin Başında Berlin'de Çocukluk) adlı eseri onun bir anlamda otobiyografisidir. 1905-1907 yılları arasında Türingiya’de reformist bir okulda okudu. Burada kendisini derinden etkileyen ve öğrenci hareketlerine katılmasını sağlayan öğretmeni Gustav Wyneken ile tanıştı. 1912’de liseyi bitirdi ve Freiburg (Breisgau)’da, Albert Ludwigs Üniversitesi’nde felsefe, Alman Dili ve Edebiyatı (Germanistik) ve sanat tarihi okudu. Ardından şair Christoph Friedrich Heinle ile sıkı bir arkadaş oldu. 1912-1913 kış sömestirinden itibaren üniversite öğrenimine Berlin’de devam etti.

8 Ağustos 1914'te arkadaşı Christoph Friedrich Heinle’nin intihar etmesi Benjamin’i büyük bir şoka sokmuştu. Üzüntüsünü hafifletmek isteminden dolayı kendini Heinle’nin bıraktığı eserlerini yayımlamak amacıyla bir yayınevi aramaya vermişti. Wyneken’in giderek artan savaş heyecanı Benjamin’in öğretmeni ile olan ilişkisinin 1915'ten itibaren bozulmasına neden olmuştur. Aynı yıl üniversitede matematik öğrenimi gören kendisinden beş yıl genç Gershom Scholem ile tanıştı ve yaşamı boyunca onunla olan dostluğu devam etti. 1917'de İsviçre Bern Üniversitesi'nden Alman Romantizminde Sanat Eleştirisi Kavramı teziyle doktora yaptı. Aynı yıl Dora Kellner ile evlendi. Evliliği 13 yıl sürdü. 1918’de dünyaya gelen oğlu Stefan Rafael, 1972’de de ölmüştür.

Benjamin, Berlin’e döndüğünde serbest gazeteci ve yazar olarak çalışmaya başladı. 1921’den itibaren Baudelaire’nin hikâyelerinin çevirilerini yaptı. Eseri “Die Aufgabe des Übersetzers (Çevirmenlerin Sorumlulukları)“ adı altında yayımlandı. Yine 1921’deki “Zur Kritik der Gewalt (Şiddetin Kritiğine Dair)“ adlı eseri büyük dikkat çekti.

Paul Klees’in Angelus Novus adlı resminden yola çıkarak Angelus Novus adında bir dergi çıkarmak isteyen Benjamin, bu girişiminde başarısız olunca 1924'te doçentlik yapmak üzere Frankfurt’a gitti. Bu dönemde Theodor W. Adorno ve Siegfried Kracauer ile tanıştı. Doçentlik için Almanların yas törenlerinin kaynağı üzerine 1925'te yazdığı tez çalışmasının akademik dünyadaki ortodokslar bağlamında resmi olarak geri çevrileceğini tahmin ettiğinden kurula girmekten vazgeçti.

1926-1927 yıllarını Paris’te geçirdi. Franz Hessel ile birlikte Marcel Proust’un çevirilerini yaptı. Özellikle kaybolan, yitirilen zamanın arayışı üzerine. Komünizme olan ilgisi onu 1927 kışında Moskova'ya taşır. Ve burada kız arkadaşı Asja Lacis’i ziyaret eder. 1930’lu yılların başlangıcında Bertolt Brecht ile beraber radyo yayınları planlar. 1932’de “Berliner Kindheit um Neunzehnhundert“ adlı kitabını yazmaya başlar.

1932 ve 1933 yılları arasında İspanya’nın Balearen Adası’nda yaz mevsimini geçirir. Jean Selz ile tanışması onun uyuşturucuyla tanışması olur. Aynı zamanda Hollandalı ressam Anna Maria Blaupot ten Cate’ye aşık olur. İbiza ve Balearen arasında geçen bu zamanı yazar.

Nasyonal sosyalistlerin yaptırımı Benjamin’in Eylül 1933’de Paris’e sürgün olarak gitmesinin nedenidir. Burada kendisine destek olan Hannah Arendt ile buluşmuştur. Finansal olarak kısmen New York'taki göçmen Max Horkheimer uzantılı Frankfurt Okulu’ndan gelen parayla geçimini sağlıyordu.

Ernst Bloch, Theodor W. Adorno ve Bertolt Brecht’in etkisiyle 1930’larda giderek Marksizm’e yakınlaşan Benjamin, 1933’te nasyonal sosyalistlerin baskısıyla Almanya’yı terk ederek sürgün hayatı yaşadığı diyebileceğimiz Paris’e yerleşti. Burada edebiyat dergilerine ve New York'ta Adorno ile Horkheimer tarafından yayımlanan Zeitschrift für Sozialforschung’a (Sosyal Araştırmalar Dergisi) eleştiri ve denemeler yazdı. Geri döndüğünde kendisine ait olan son çalışması olan Die Thesen über den Begriff der Geschichte (Tarih Kavramı Üzerine Tezler)'i yayımladı. 1939 yılında, Alman mülteciler tarafından yayımlanan bir dergide çıkan yazısı nedeniyle Alman vatandaşlığından çıkarıldı. Almanların Fransa’yı işgal etmesi ve Paris’teki evini Gestapo’nun basması üzerine 1940’ta Fransa’nın güneyindeki Portbou kentine kaçtı; burada polis tarafından Gestapo’ya teslim edileceğini öğrenince aşırı derecede morfin alarak intihar etti. İntiharı üzerindeki spekülatif söylentiler vardır. Kendisinin şizoid olduğu ve bu yüzden intihar ettiğine dair tek kaynak Theodor W. Adorno'ya verilmek üzere Henny Gurland'a dikte ettirdiği veda mektubudur. Öte yandan Stalin'in ajanları tarafından morfin verilerek öldürülmüş olduğu da diğer bir başka söylentidir.[1]

Son dönemin yaşamış en büyük Marksist ideologlarından bir tanesidir. Her ne kadar Karl Marx'ı kendi okuma listesinin son sırasına bıraksa da, getirmiş olduğu eleştiriler Marksist kuram açısından çok önemlidir.

II. Dünya Savaşı’ndan sonra Adorno ve Scholem, Benjamin’in yazdıklarını büyük oranda yeniden düzenlediler ve her şeyden önce 1970-1989 arası geniş kapsamlı olarak yayımlattıkları Gesammelten Schriften (Toplu Yazılar), Benjamin’in yaşadığı yıllarda yazın dünyasında başarısız gibi görünen ortamı ters yüz etti. Oysa doktora tezi neredeyse hiç dikkate alınmamıştı. Doçentliğine dair yazdıkları hatta, Frankfurt Üniversitesi’nce kismen reddedilmişti. Ancak ölümünden sonra Benjamin’in bıraktıkları, sosyologların ve toplum bilimcilerin başvurduğu önemli bir kaynak olarak hâlâ tazeliğini korumaktadır.

Walter Benjamin'in mezarı, Portbou, İspanya
Portbou'daki bu evde Walter Benjamin hayata gözlerini yumdu

Türkçeye çevrilmiş eserleri

  • Esrar Üzerine (İmge, 2012)
  • Fotoğrafın Kısa Tarihi (Agora, 2012)
  • Bin Dokuz Yüzlerin Başında Berlin'de Çocukluk (Yapı Kredi, 2004)
  • Sanat ve Edebiyatta Eleştiri (İletişim, 2010)
  • Estetize Edilmiş Yaşam (Der, 1995)
  • Brecht'i Anlamak, (Metis, 1984)
  • Moskova Günlüğü, (Metis, 2001)
  • Tek Yön, (Yapı Kredi, 1999)
  • Parıltılar, (Belge, 1990)
  • Son Bakışta Aşk, (Metis, 1993)
  • Pasajlar, (Yapı Kredi, 1995)
  • Epik Tiyatro Üzerine Üç Metin, (Agora Yayınevi, 2014)
  • Hikâye Anlatıcısı, (Heretik, 2019)

Hakkında yazılanlar ve başka dilde kaynaklar

  • Wolfgang Bock: Walter Benjamin – Die Rettung der Nacht. Sterne, Melancholie und Messianismus. Aisthesis-Verlag, Bielefeld 2000, ISBN 3-89528-260-X
  • Susan Buck-Morss: Dialektik des Sehens. Walter Benjamin und das Passagen-Werk. Suhrkamp, Frankfurt am Main 2000, ISBN 3-518-29071-1
  • Peter Bulthaup (Hrsg.): Materialien zu Benjamins Thesen „Über den Begriff der Geschichte“, Beiträge und Interpretationen. Suhrkamp, Frankfurt am Main 1975, ISBN 3-518-07721-X
  • Jacques Derrida: Gesetzeskraft. Der „mystische Grund der Autorität“. Suhrkamp, Frankfurt am Main 1996, ISBN 3-518-13331-4
  • Jacques Derrida: Wie nicht sprechen. Verneinungen.Wien 1989. (Passagen Verlag)
  • Jacques Derrida: Falschgeld. Zeit geben I. München 1993. (Wilhelm Fink Verlag)
  • Jacques Derrida: Aufzeichnungen eines Blinden. München 1997. (W. Fink Verlag)
  • Jacques Derrida: Einsprachigkeit. München 2003. (W. Fink Verlag)
  • Jacques Derrida: Des tours de Babel.- In: J. Derrida, Psyché. Inventions de l'autre, Paris (Éditions Galilée) 1987, S. 203–237.
  • Peter Dudek: Fetisch Jugend. Walter Benjamin und Siegfried Bernfeld – Jugendprotest am Vorabend des Ersten Weltkriegs, Bad Heilbrunn: Julius Klinkhardt, 2002
  • Justus Fetscher: Nach Port Bou. Walter Benjamin in der Literatur. In: literaturkritik.de, Nr. 9, September 2006 – Schwerpunkt: Walter Benjamin (Volltext24 Mayıs 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.)
  • Dominik Finkelde: Benjamin liest Proust. Mimesislehre - Sprachtheorie - Poetologie . München 2003. (W. Fink Verlag)
  • Christine Fischer-Defoy (Hrsg.): ... wie überall hin die Leute verstreut sind. Das Adressbuch des Exils 1933-1940 Leipzig 2006. (Koehler&Amelang)
  • Stefan Gandler: Tarih Meleği Neden Geriye Bakiyor?.5 Ocak 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. In: Cogito. Üç Aylık Düşünce Dergisi, İstanbul, Yapı Kredi Yayınları, nr. 52, fall 2007, p. 161-181.
  • Stefan Gandler: Tarih Meleği Neden Geriye Bakiyor? II. Bölüm.5 Ocak 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. In: Cogito. Üç Aylık Düşünce Dergisi, İstanbul, Yapı Kredi Yayınları, nr. 59, summer 2009, p. 21-47.
  • Jürgen Habermas: Bewußtmachende oder rettende Kritik. Die Aktualität Walter Benjamins. (1972). In: J.H.: Politik, Kunst und Religion. Essays über zeitgenössische Philosophen. Reclam, Stuttgart 1978 (aktuelle Neuauflage 2006) ISBN 3-15-009902-1, S. 48-95
  • Christiaan L. Hart Nibbrig (Hrsg.): Übersetzen. Walter Benjamin. Suhrkamp, Frankfurt am Main 2001, ISBN 3-518-12041-7 (Tagungsband zu einem Kongress zur Theorie der Übersetzung in Lausanne 1993)
  • Anselm Haverkamp (Hrsg.): Gewalt und Gerechtigkeit. Derrida–Benjamin. Suhrkamp, Frankfurt am Main 1993, ISBN 3-518-11706-8
  • Werner Hamacher: Die Geste im Namen. Benjamin und Kafka.– In: W. Hamacher, Entferntes Verstehen, Suhrkamp, Frankfurt a.M. 1998, ISBN 3-518-12026-3, S. 280ff.
  • Ralf Konersmann: Erstarrte Unruhe. Walter Benjamins Begriff der Geschichte. Fischer, Frankfurt am Main 1991, ISBN 3-596-10962-0
  • Rudolf Maresch: GespensterVerkehr. Derrida liest Benjamins „Zur Kritik der Gewalt“. E-Text als PDF
  • Winfried Menninghaus: Walter Benjamins Theorie der Sprachmagie. Suhrkamp, Frankfurt am Main 1995, ISBN 3-518-28768-0
  • Pierre Missac: Walter Benjamins Passage. Suhrkamp, Frankfurt am Main 1991, ISBN 3-518-58089-2
  • Stephan Moebius: Die Zauberlehrlinge. Soziologiegeschichte des Collège de Sociologie 1937–1939. UVK, Konstanz 2006, ISBN 3-89669-532-0
  • Stéphane Mosès: Der Engel der Geschichte. Franz Rosenzweig, Walter Benjamin, Gershom Scholem. Jüdischer Verlag, Frankfurt am Main 1992, ISBN 3-633-54088-1
  • Marian Nebelin: Walter Benjamin und die Besiegten. Theologie – Verlust – Geschichte. (= Poetica. Schriften zur Literaturwissenschaft, Bd. 96). Verlag Dr. Kovac, Hamburg 2007, ISBN 978-3-8300-3035-5
  • Michael Opitz, Erdmut Wizisla (Hrsg.): Benjamins Begriffe. 2 Bände. Suhrkamp, Frankfurt am Main 2000, ISBN 3-518-12048-4
  • Jean-Michel Palmier: Walter Benjamin - Lumpensammler, Engel und bucklicht Männlein. Ästhetik und Politik bei Walter Benjamin, Herausgegeben und mit einem Vorwort von Florent Perrier. Aus dem Französischen von Horst Brühmann, Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main 2009 ISBN 978-3-518-58536-8
  • Sandro Pignotti: Walter Benjamin - Judentum und Literatur. Tradition, Ursprung, Lehre mit einer kurzen Geschichte des Zionismus. Rombach, Freiburg 2009, ISBN 978-3-7930-9547-7
  • Rainer Rochlitz: Le désenchantement de l'art. La philosophie de Walter Benjamin. Gallimard, Paris 1992, ISBN 2-07-072777-7
  • Rudel, Tilla (2006) : Walter Benjamin L’Ange assassiné, éd. Menges - Place Des Victoires, 2006
  • Ingrid Scheurmann / Konrad Scheurmann: Dani Karavan – Hommage an Walter Benjamin. Der Gedenkort 'Passagen' in Portbou. Deutsch / Englisch. Zabern, Mainz 1995, ISBN 3-8053-1865-0
  • Ingrid Scheurmann: Neue Dokumente zum Tode Walter Benjamins.. AsKI e.V., Bonn 1992, ISBN 3-87816-080-1
  • Giulio Schiavoni: Walter Benjamin. Il figlio della felicità. Un percorso biografico e concettuale. Einaudi, Turin 2001, ISBN 88-06-15729-9
  • Wolfgang Schlüter: Walter Benjamin. Der Sammler & das geschlossene Kästchen. Jürgen Häusser, Darmstadt 1993, ISBN 3-927902-85-3
  • Detlev Schöttker: Konstruktiver Fragmentarismus. Form und Rezeption der Schriften Walter Benjamins. Suhrkamp, Frankfurt am Main 1999, ISBN 3-518-29028-2
  • Hermann Schweppenhäuser: Ein Physiognom der Dinge. Aspekte des Benjaminschen Denkens. Zu Klampen, Lüneburg 1992, ISBN 3-924245-24-X
  • Hermann Schweppenhäuser: Zum Geschichtsbegriff Walter Benjamins. In: Geschichte denken. Lit, Münster 1999, ISBN 3-8258-4176-6, S. 95ff.
  • Raffaella Soldani: Walter Benjamins Ideenlehre. Dissertation, Universität Freiburg i. Br. 2005 (Volltext12 Aralık 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.)
  • Marleen Stoessel: Das vergessene Menschliche. Zu Sprache und Erfahrung bei Walter Benjamin. Hanser, München und Wien 1983, ISBN 3-446-13766-1
  • Rolf Tiedemann: Studien zur Philosophie Walter Benjamins. Mit einer Vorrede von Theodor W. Adorno. Europäische Verlagsanstalt, Frankfurt am Main 1965 (2. Aufl.: Suhrkamp, Frankfurt am Main 1973, ISBN 3-518-00644-4)
  • Rolf Tiedemann: Dialektik im Stillstand. Versuche zum Spätwerk Walter Benjamins. Suhrkamp, Frankfurt am Main 1983, ISBN 3-518-28045-7
  • Rolf Tiedemann: Die Abrechnung. Walter Benjamin und sein Verleger. Hamburg 1989, ISBN 3-927623-91-1
  • Rolf Tiedemann u. a. (Hrsg.): Walter Benjamin 1892–1940. Ausstellung des Adorno-Archivs Frankfurt in Verbindung mit dem Deutschen Literaturarchiv Marbach. (= Marbacher Magazin; 55). Deutsches Literaturarchiv, Marbach am Neckar 1990 (3. erw. Auflage 1991)
  • Rolf Tiedemann: Mystik und Aufklärung. Studien zur Philosophie Walter Benjamins. edition text + kritik, München 2002, ISBN 3-88377-708-0
  • Walter Benjamin Archiv (Hrsg.): Walter Benjamins Archive. Bilder, Texte, Zeichen. Suhrkamp, Frankfurt am Main 2006, ISBN 3-518-41835-1
  • Leo Truchlar: Walter Benjamin: Das Passagen-Werk.– In: Leo Truchlar, Schwelle. Passage. Verwandlung, Wien (LIT Verlag) 2006, S. 135ff.
  • Sigrid Weigel: Entstellte Ähnlichkeit. Walter Benjamins theoretische Schreibweise. Fischer, Frankfurt am Main 1997, ISBN 3-596-12964-8
  • Sigrid Weigel: Walter Benjamin. Die Kreatur, das Heilige, die Bilder. Fischer, Frankfurt am Main 2008, ISBN 978-3-596-18018-9

Ayrıca bakınız

İç bağlantılar

Dış bağlantılar

Kaynakça

  1. ^ Ein Tod mit vielen Zwischenstufen. In: Die Tageszeitung vom 7. November 2005. 15 Aralık 2005 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Vgl. The Missing Briefcase. In: Frankfurt Allgemeine Zeitung vom 25. Juni 2001 15 Aralık 2005 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (engl. Übersetzung).

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Theodor W. Adorno</span> Alman filozof ve toplumbilimci (1903 – 1969)

Theodor W. Adorno, , Alman felsefeci, toplumbilimci, bestekâr ve müzikbilimci.

<span class="mw-page-title-main">Feridun Zaimoğlu</span> Türk kökenli Alman yazar

Feridun Zaimoğlu Türk kökenli Alman yazar. Roman, hikâye, deneme, tiyatro oyunu, düz yazı gibi pek çok türde yazmanın yanı sıra 1995 yılından bu yana çağdaş Alman dilinin önemli şairlerinden biri haline gelmiştir. Görsel sanatlarla da ilgilidir. Ana teması Almanya'daki Türk göçmenlerinin ikinci ve üçüncü kuşağının sorunlarıdır. İlk kitabı Kafa Örtüsü 1995'te yayınlandı.

Kültür tarihi belirli dönemlerin, ülkelerin ya da toplulukların düşünsel ve kültürel özelliklerini inceleyen bir bilim dalıdır.

<span class="mw-page-title-main">Popüler kültür</span>

Popüler Kültür veya Pop Kültürü, 20. yüzyıldan sonra özellikle toplumsal modernleşme ile toplu kültür olarak yayılan, kavram olarak kültürel gelişmeleri ve günlük uygulamaları kapsamakta, aynı zamanda genel ve tarafsız olarak eski halk kültürü kavramı yerine geçmekte. Popüler kültür daha çok bir alan jargonu iken, pop kültürü daha çok ortam jargonu olarak kabul görmektedir. Türk Dil Kurumu sözlüğüne göre ise, popüler kültür kavramının tanımı "isim; belli bir dönem için geçerli olan, hızlı üretilen ve hızlı tüketilen kültürel ögelerin bütünü" olarak açıklanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Wilmersdorf</span>

Wilmersdorf, Charlottenburg-Wilmersdorf'da bir semt.

<span class="mw-page-title-main">Commerzbank</span> Avrupadaki en büyük ikinci emlak bankası

Commerzbank AG 615 milyar euro tutarındaki cirosuyla Avrupa'nın en büyük emlak bankası olan Eurohypo'u ve Dresdner Bank'i devraldıktan sonra, Deutschebank'tan sonra en büyük ikinci banka haline geldi. Merkezi Almanya'nın Frankfurt kentinde bulunur. Uluslararası bankalar statüsünde olan bu bankayı 2016 yılı itibarıyla Martin Zielke yönetir.

<span class="mw-page-title-main">Niklas Luhmann</span>

Niklas Luhmann, Alman sosyolog. Yönetim uzmanlığı ve sosyolojik sistem kuramının önde gelen düşünürü. 70 kitap ve 400'e yakın makale yazan Luhmann, hukuk, ekonomi, politika, sanat, din, ekoloji, kitle iletişim araçları ve aşk gibi çok çeşitli konuları incelemiştir. Önceleri Talcott Parsons'tan etkilenen Luhmann kısa zamanda kendi sosyal sistem teorisini geliştirmeye başlamıştır.

Gert Hofmann Alman yazar.

<span class="mw-page-title-main">Alfred Schmidt (filozof)</span>

Alfred Schmidt Alman düşünür ve toplumbilimcidir. Frankfurt okulunun kurucuları Max Horkheimer ve Theodor W. Adorno'nun öğrencisidir.

Selam Berlin, Türk asıllı Alman yazar Yadé Kara'nın 2003'te Diogenes Verlag tarafından yayımlanan ilk romanı. 2004 yılında Deutscher Bücherpreis ödülüne layık görüldü.

<span class="mw-page-title-main">Galsan Çinag</span> Almanca roman, deneme ve şiir kaleme alan Tıva asıllı Moğol yazar

Çinagiyn Galsan – Şınıkbay oglu Çuruk Uvaa, Almanca roman, deneme ve şiir kaleme alan Tıva Türkleri asıllı Moğolistanlı yazar. Kam olarak da bilinir. Aynı zamanda bir öğretmen ve aktördür.

<span class="mw-page-title-main">Robert Walser (yazar)</span> Alman asıllı İsviçreli yazar

Robert Walser, Alman asıllı İsviçreli yazardır.

<span class="mw-page-title-main">Aleida Assmann</span> Alman mısırbilimci.

Aleida Assmann kültürel alanda yaptığı çalışmalar ile tanınan Alman Mısırbilimci. Assman özellikle eşi Jan Assmann ile birlikte kültürel bellek konusu üzerine yaptığı yayınlar ile bilinmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Valdoculuk</span>

Valdoculuk, ilk olarak 12. yüzyılda dindar laikat kesimin Lyonlu Petrus Valdo'nun düşünceleri etrafında toplanması üzerine Güney Fransa'da kurulmuş çileci bir akımdır. Katolik Kilisesi'ne karşı takındığı eleştirel yaklaşım nedeniyle zaman zaman proto-Protestan (önprotestan) olarak da adlandırılan Valdocular, Katolik Kilisesi'nce sapkın ilan edilmiş, engizisyona tabi tutulmuş ve dinden atılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Mittelbau-Dora toplama kampı</span>

Mittelbau-Dora toplama kampı, ya da KZ Mittelbau-Dora, Thüringen'de Nordhausen şehrinin kuzeyinde bulunan bir nazi toplama kampına verilen addır. Buraya getirilen mahkûmların yeraltı fabrikası Mittelwerk GmbH'de zorla çalıştırıldıkları bilinmektedir. Nazilerin Sovyet savaş esirlerine karşı işledikleri suçlar kapsamında pek çok kişi bu kampta infaz edildi. aynakça

Özel;
<span class="mw-page-title-main">Mogontiacum</span>

Mogontiacum Mainz şehrinin neredeyse 500 yıla varan Roma döneminde taşıdığı Latince adıdır. Mogontiacum MS 90 yılından itibaren Germania Superior'un başkentliğini yapmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Biedermeier</span> 1815-1848 arasında Almanya ve Avusturyada egemen olan sanatsal üslup

Biedermeier, Viyana Kongresi sonu, 1815 ile 1848 yılları arasında Alman Konfederasyonu topraklarında gelişen bir sanat akımı. Temelde burjuva zevk ve sanat anlayışına uyum gösteren biedermeier, bilhassa mobilya ve resim alanında kendisini göstermiştir.

<span class="mw-page-title-main">Friedrich Dessauer</span>

Friedrich Dessauer, Alman fizikçidir. Almanya, Türkiye (1934-1937) ve İsviçre'de biyofizik alanında çalıştı. X-ışını kullanımının öncülerinden olmanın yanı sıra filozof, Reichstag üyesi, girişimci ve yayıncıdır.

Rudolf Kautzsch Orta Çağ Alman mimarisi ve minyatür sanatı hakkında uzmanlaşmış Alman sanat tarihçisi. En önemli eseri sütun başlıklarını ele aldığı 1936 yılında yayınlanan Kapitellstudien adlı eseridir.

<span class="mw-page-title-main">Esterwegen toplama kampı</span> Nazi toplama kampı

Esterwegen yakınlarındaki Esterwegen toplama kampı, ilk olarak Almanya'nın Emsland bölgesinde kurulan bir dizi kamp içinde erken bir Nazi toplama kampı idi. Kamp, 1933 yazında 2000 siyasi "Schutzhäftlinge" için bir toplama kampı olarak kurulmuş ve bir süre Dachau'dan sonra en büyük ikinci toplama kampı olmuştur. Kamp 1936 yazında kapatılmıştır. Bundan sonra 1945 yılına kadar esir kampı olarak kullanılmıştır. Siyasi mahkûmlar ve Nacht und Nebel olarak adlandırılan mahkûmlar da burada tutulmuştur. Savaş sona erdikten sonra Esterwegen İngiliz toplama kampı, hapishane ve 2000 yılına kadar Alman Ordusu için bir depo olarak hizmet verdi.