İçeriğe atla

Walter Audisio

Walter Audisio
insan
cinsiyetierkek Değiştir
vatandaşlığıİtalya, İtalya Krallığı Değiştir
ana dilindeki ismiWalter Audisio Değiştir
ön adıWalter Değiştir
soyadıAudisio Değiştir
doğum tarihi28 Haziran 1909 Değiştir
doğum yeriAlessandria Değiştir
ölüm tarihi11 Ekim 1973 Değiştir
ölüm yeriRoma Değiştir
ölüm şeklidoğal sebepler Değiştir
ölüm nedenikalp krizi Değiştir
defin yeriCampo Verano Değiştir
ana diliİtalyanca Değiştir
konuştuğu, yazdığı dillerİtalyanca Değiştir
mesleğisiyasetçi, partizan Değiştir
çalıştığı konummember of the Chamber of Deputies of the Italian Republic, member of the Italian Senate, member of the Chamber of Deputies of the Italian Republic, member of the Chamber of Deputies of the Italian Republic Değiştir
iş yeriRoma Değiştir
siyasi parti üyeliğiİtalyan Komünist Partisi Değiştir
askerî rütbesiYarbay Değiştir
savaşlarıII. Dünya Savaşı Değiştir
Walter Audisio, 1963

Walter Audisio (28 Haziran 1909 – 11 Ekim 1973) İtalyan bir sosyalist partizan ve politikacıydı. 1930'ların sonlarında ve 1940'ların başlarında İtalyan faşist rejimi tarafından anti-faşist faaliyetleri nedeniyle hapsedildi. II. Dünya Savaşı sırasında serbest bırakıldıktan sonra İtalyan direniş hareketinin kıdemli bir partizanı olan Audisio, Benito Mussolini'nin ölümüne karıştı ve muhtemelen diktatörü ve metresini bizzat öldürdü. Savaştan sonra, 20 yıl görev yaptığı İtalyan Komünist Partisi'nden parlamentoya seçildi.

Biyografi

Erken aktiviteleri

Okulda Audisio sınıf birincisiydi ve önceleri Borsalino şapkaları yapmaya çalıştı. Daha sonra, 1931'de gizli bir anti-faşist gruba katılmadan önce birkaç yıl muhasebeci olarak çalıştı. Yerel grup, faşist gizli polis, Anti-Faşizm Teyakkuz ve Baskı Örgütü'nün (Organizzazione per la Vigilanza e la Repressione dell'Antifascismo veya OVRA) dikkatini çekti ve 1934'te Audisio Ponza adasında beş yıl hapse mahkûm edildi. II. Dünya Savaşı sırasında serbest bırakıldı, Benito Mussolini hükûmetine karşı faaliyetlerine devam etti ve Eylül 1943'te Casale Monferrato'da ilk partizan gruplarını düzenlemeye başladı. Bu süre zarfında Faşist kamu hizmetinde çalıştı.

Mussolini'nin öldürülmesi

Savaş sırasında İtalyan Komünist Partisine katıldı ve Ulusal Kurtuluş Komitesi'nin (CNL) bir fraksiyonu olan Garibaldi Tugayları'nın müfettişi oldu ve Mantova Eyaleti ve Po Vadisi'nde faaliyet gösteren oluşumlara komuta etti. Ocak 1945'te, Milano'daki İtalyan direniş hareketinin başlıca figürü haline geldi.[1] Muhtemelen Luigi Longo tarafından da kullanılan bir isim olan "Colonnello Valerio" nom de guerre adını kullandı.[2] Ulusal Kurtuluş Komitesi'nin bir yetkilisi olarak, 28 Nisan 1945'te Dongo'ya girme ve Mussolini'yi ve faşist hiyerarşideki diğerlerini infaz etme emri aldı.[3] Mussolini'nin ölümü bugün hala gizemini koruyor, ancak Audisio her zaman diktatörü ve metresi Claretta Petacci'yi vuranın kendisi olduğunu iddia etti.[4]

Savaş sonrası kariyeri

Savaştan sonra Audisio, komünist hareketle çalışmaya devam etti ve 1948'de, Halk Demokratik Cephesi'nin bir parçası olarak İtalyan Komünist Partisi ile Alessandria'nın İtalyan Temsilciler Meclisi'ne seçildi. İtalya Senatosu'na girdiği 1963 yılına kadar partiyi destekledi.[5] 1968'de İtalyan benzin şirketi Eni'de çalışmak üzere ayrıldı.[6] Beş yıl sonra 1973'te kalp krizinden öldü.[7] In nome del popolo italiano adlı anıları 1975 yılında ölümünden iki yıl sonra yayınlandı.[8]

Kaynakça

  1. ^ "Walter Audisio Biography". Biography.com. 2007. 10 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2008.  []
  2. ^ Hooper, John (28 Şubat 2006). "Urbano Lazzaro, The partisan who arrested Mussolini". The Guardian. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2008. 
  3. ^ "Mussolini heir calls for inquest". BBC News. 5 Eylül 2006. 30 Nisan 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2008. 
  4. ^ "What Price Brutus?". Time Magazine. 7 Nisan 1947. 28 Ağustos 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2008. 
  5. ^ "Battle on the Floor". Time Magazine. 15 Aralık 1952. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2008. 
  6. ^ "Walter Audisio". ANPI (İtalyanca). 9 Ocak 2006. 5 Haziran 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2008. 
  7. ^ "Audisio, Walter". VIPatients. GIDEON Informatics, Inc. 2008. 17 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2008. 
  8. ^ Ventresca, Robert A. (2006). "Mussolini's Ghost: Italy's Duce in History and Memory". History & Memory. Indiana University Press. 18 (1): 86-119. doi:10.1353/ham.2006.0008. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Benito Mussolini</span> İtalya diktatörü (1922–1945)

Benito Amilcare Andrea Mussolini, Ulusal Faşist Parti'nin lideri olan İtalyan politikacı ve gazeteci. Kendini faşist olarak tanımlayan Mussolini, iktidara geldikten sonra Duce (Lider) olarak tanındı. Mussolini, faşizm ideolojisinin ilk örneği olan İtalyan faşizminin kurucusudur, bu sebepten dolayı faşizmin kurucusu olarak da kabul edilmektedir. 31 Ekim 1922 ve 25 Temmuz 1943 tarihleri arasında İtalya Krallığı'nın başbakanı, 23 Eylül 1943 ve 25 Nisan 1945 tarihleri arasında ise İtalyan Sosyal Cumhuriyeti'nin Ducesi olarak görev yaptı. II. Dünya Savaşı öncesinde ve savaş sırasında İtalyan siyasetinde önemli bir rol oynadı. Nisan 1945'te, Luftwaffe miğferi takıp bir Nazi konvoyu ile İsviçre'ye kaçmaya çalışırken, komünist İtalyan partizanlar tarafından fark edildi ve sevgilisi ile beraber kurşuna dizilerek infaz edildi. Ayrıca; Adolf Hitler, Francisco Franco ve António de Oliveira Salazar gibi aşırı sağ totaliter yöneticilere de ilham vermiştir.

<span class="mw-page-title-main">Faşizm</span> Aşırı sağcı, otoriter, aşırı milliyetçiliği savunan ideoloji

Faşizm, ilk olarak İtalya'da Benito Mussolini tarafından oluşturulan, otoriter devlet üzerine kurulu radikal bir aşırı milliyetçi politik ideolojidir. İlkeleri ve öğretileri, La dottrina del fascismo adı altında Giovanni Gentile tarafından yazılmıştır. Benito Mussolini'nin kurucusu olduğu Ulusal Faşist Parti'nin İtalya'da iktidara gelmesinin ardından, faşizm birçok milliyetçi ideolojiye örnek olmuştur. Hitler'in nasyonal sosyalizmi ve Franco'nun falanjizmi, faşizmden çok etkilenmişlerdir.

<span class="mw-page-title-main">Ulusal Faşist Parti</span> İtalyan politik partisi

Ulusal Faşist Parti, Benito Mussolini'nin faşizmin politik ifadesi olarak 9 Kasım 1921 tarihinde Roma'da kurduğu siyâsî parti. Faşizmi bu zamandan önce Faşist Mücadele Birliklerinin İttifakı isimli teşkilata bağlı Fasci olarak bilinen gruplar temsil ediyordu. Partinin temel politikaları, milliyetçilik, vatanseverlik, cumhuriyetçilik, korporatizm ve popülizm üzerine kuruluydu. Cumhuriyetçi Faşist Parti ile birlikte şu anda İtalya'da anayasa tarafından yeniden kurulması yasaklanan iki partiden biridir.

<span class="mw-page-title-main">Antifaşizm</span>

Anti-faşizm; her türlü faşist ideoloji, politik hareket ve organizasyona karşı olan görüş. Aşırı sol hareketler -anarşizm, sosyalizm ve komünizm gibi- bu hareketin içinde yoğunlukta olur.

<span class="mw-page-title-main">Rodolfo Graziani</span>

Rodolfo Graziani, Benito Mussolini'ye bağlılığıyla tanınan İtalyan mareşal ve siyasetçidir.

<i>Çöl Aslanı Ömer Muhtar</i>

Çöl Aslanı Ömer Muhtar, 1981'de gösterime giren ABD-Libya ortak yapımı dramatik savaş filmidir.

<span class="mw-page-title-main">Ferruccio Parri</span>

Ferruccio Parri, 1945 yılında birkaç ay için İtalya'nın 43. Başbakanı olarak görev yapmış bir İtalyan Partizan ve politikacı. Direniş sırasında Maurizio olarak biliniyordu.

<span class="mw-page-title-main">Cumhuriyetçi Faşist Parti</span> İtalyan politik partisi

Cumhuriyetçi Faşist Parti, 1943'te Müttefikler'in İtalya'nın güneyini işgal etmesi sonucu dağılmış olan Ulusal Faşist Parti'nin devamıdır. Benito Mussolini ve yandaşları tarafından İtalyan Sosyal Cumhuriyeti'yle beraber kurulmuştur. Kuzey ve Orta İtalya'nın Almanlarca işgali sırasında Benito Mussolini'nin liderliğini yaptığı bu siyasi parti, İtalya'nın tamamının Müttefikler'in eline geçinceye dek İtalyan birliklerinin mücadeleyi sürdürmüş oldukları kuruluştur. Parti siyasi görüş olarak eskisi gibi İtalyan faşizmini benimsiyordu, bununla birlikte monarşi karşıtı görüşlere sahipti. Cumhuriyetçi değerler savunulmaya başlanmış ve adından da anlaşılacağı gibi İtalya'nın kuzeyinde İtalyan Sosyal Cumhuriyeti kurulmuştu. Partinin sekreteri Alessandro Pavolini idi.

İtalyan faşizmi, Ulusal Faşist Parti'nin 1922 ile 1943 yıllarında içerisinde yönettiği İtalya Krallığı'nda, 1943 ile 1945 yılları arasında ise İtalya'nın kuzeyinde kurulan İtalyan Sosyal Cumhuriyeti'nin resmî ideolojisi olarak uygulanmış yönetim sistemidir. "İtalyan faşizmi" kavramı, Benito Mussolini'nin kurucusu olduğu faşizmin İtalya'da uygulandığı dönemi tanımlayıp nazizm, falanjizm ve daha pek çok faşist hareketten ayırmak için kullanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Rachele Mussolini</span> Mussolininin metresi ve dul eşi

Rachele Guidi İtalyan diktatör Benito Mussolini'nin metresi ve dul eşiydi.

<span class="mw-page-title-main">Elio Vittorini</span> İtalyan dilbilimci (1908-1966)

Elio Vittorini İtalyan yazar ve romancı.

<span class="mw-page-title-main">İtalyan direniş hareketi</span> II. Dünya Savaşı sırasında hem Mussolini iktidarına karşı hem de Nazi Almanyasına karşı verilmiş mücadele

İtalyan direniş hareketi, II. Dünya Savaşı sırasında ve savaşın son dönemlerinde patlak veren İtalyan İç Savaşı sırasında hem Mussolini iktidarına karşı hem de Nazi Almanyası'na ve onun işgali sonucunda kurulan kukla İtalyan Sosyal Cumhuriyeti'ne karşı verilmiş mücadeleye verilen addır.

<span class="mw-page-title-main">Bulgar direniş hareketi</span>

Bulgar direniş hareketi, Bulgaristan'ın müttefiki Nazi Almanyası'nın Sovyetler Birliği'ni işgal etmesine tepki gösteren komünistlerin oluşturduğu direniş hareketi. Bazı bölgelerde Rus göçmenlerde bu harekete katıldı.

<span class="mw-page-title-main">II. Dünya Savaşı'nda Arnavut direnişi</span>

Arnavut direnişi, II. Dünya Savaşı sırasında komünist hareketinin Mihver Devletler'ine karşı vermiş olduğu mücadeledir. İlk mücadele İtalyanlar'a karşı verildi. İtalyanlar çıkarıldıktan sonra Almanlar geldi. Partizan hareketi Alman kuvvetlerine karşı verdikleri mücadele başarıya ulaştı. Komünistler aynı zamanda işbirlikçilere karşı mücadele vermiştir.

<span class="mw-page-title-main">Rosa Maltoni</span>

Rosa Maltoni ; 22 Nisan 1858 - 19 Şubat 1905) İtalyan Faşizminin kurucusu ve lideri olan Benito Mussolini'nin annesiydi. Maltoni, Alessandro Mussolini ile evlenen Katolik bir öğretmendi. Benito'nun dışında Rosa'nın Arnaldo, Laura ve Edvige adlarında üç çocuğu daha vardı. 1905 yılında menenjit hastalığından dolayı ölmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Benito Mussolini'nin ölümü</span> Mussolininin ölüm olayı

Benito Mussolini'nin ölümü, görevden alınan İtalyan faşist diktatörü, 28 Nisan 1945'te, Avrupa'da II. Dünya Savaşı'nın son günlerinde, İtalya'nın kuzeyindeki küçük Giulino di Mezzegra köyünde bir İtalyan partizan tarafından infaz edildiğinde meydana gelen bir olaydır. Olayların genel kabul gören versiyonu, Mussolini'nin "Albay Valerio" nun takma adını kullanan komünist partizan Walter Audisio tarafından vurulmasıdır. Bununla birlikte, savaşın sona ermesinden bu yana, Mussolini'nin ölüm koşulları ve katilinin kimliği, İtalya'da devam eden kafa karışıklığı, anlaşmazlık ve tartışmaların konusu oldu.

<span class="mw-page-title-main">İtalyan İç Savaşı</span> Mussolini ve Anti-faşist güçler arasındaki çatışma

İtalyan İç Savaşı İkinci Dünya Savaşı'nın son döneminde 9 Eylül 1943 ile 2 Mayıs 1945 tarihleri arasında İtalya'da yaşanan iç savaştır. İtalyan direniş hareketi ve Müttefik saflarındaki İtalyan Ordusu, İtalyan faşistlerine ve Naziler tarafından İtalya'nın kuzeyinde kurulmuş olan İtalyan Sosyal Cumhuriyeti kukla devletine bağlı birlikler arasında yaşanmıştır. İtalyan direnişçiler, Mussolini rejiminin çökmesinin ardından bölgeyi işgal eden Nazilerle de savaşmıştır. Faşizm karşıtı güçlerin mücadelesiyle zafer kazanılmış, Naziler ülkeden kovulmuş, Mussolini infaz edilmiştir. Ayrıca ülkenin 1946 yılında monarşiden cumhuriyete geçişinde de iç savaş süresince kral III. Vittorio Emanuele başta olmak üzere krallık yanlılarının ülkeye karşı sorumluluklarını gereğince yerine getirmemelerinin de payı büyüktür.

<span class="mw-page-title-main">Faşist İtalya (1922-1943)</span> İtalya Krallığının faşist yönetim altında olduğu dönem

Faşist İtalya (1922-1943) Benito Mussolini'nin İtalya Krallığı Başbakanı olduğu 1922-1943 yılları arasında Ulusal Faşist Parti iktidarı altındaki dönemi anlatır. Totaliter bir rejim kuran İtalyan faşizmi ekonomik kalkınma modeli benimsemişse de siyasal muhalefeti ortadan tamamen kaldıracak hamlelerde bulunmuş, geleneksel muhafazakâr değer yargılarını savunmuş Katolik Kilisesi'yle yakın işbirliği yapmıştır. Çeşitli farklı dönemlerden geçen rejim özellikle gerçekleştirdiği emperyalist hamlelerle II. İtalya-Habeşistan Savaşını çıkarmış, Milletler Cemiyeti'nden atılmıştır. Ayrıca Sovyetler Birliği'nde karşı Çelik Pakt'a katılmış, II. Dünya Savaşı'na gidişi hızlandıran hamlelerde bulunmuştur. Dahil olduğu Mihver Devletlerinin II. Dünya Savaşı'nda mağlup olması sürecinde alaşağı olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Avrupa'da faşizm</span>

Avrupa'da faşizm, 20. yüzyıl boyunca Avrupa'daki hükûmetler ve siyasi örgütler tarafından uygulanan çeşitli faşist ideolojilerin bütünüdür. Faşizm, I. Dünya Savaşı'nın ardından İtalya'da doğmuş ve İtalyan Faşizminden etkilenen diğer faşist hareketler daha sonra Avrupa genelinde ortaya çıkmıştır. Avrupa'da faşizmin ideolojik kökenleri olarak tanımlanan siyasi doktrinler arasında, Fransa'da bütüncül milliyetçi Charles Maurras ve devrimci sendikalist Georges Sorel tarafından benimsenen geleneksel ulusal birlik ve devrimci anti-demokratik retoriğin birleştirilmesi yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Arditi del Popolo</span>

Arditi del Popolo, Haziran 1921'in sonunda Benito Mussolini'nin Ulusal Faşist Partisi'nin yükselişine ve Kara Gömlekliler adlı paramiliter güçlerinin şiddetine direnmek için kurulan İtalyan militan anti-faşist bir gruptur. Giuseppe Mingrino, Argo Secondari tarafından ortaklaşa kurulan grup, anarko-sendikalistleri, sosyalistleri, komünistleri, anarşistleri, cumhuriyetçileri, anti-kapitalistleri ve bazı eski subayları bir araya getirdi.