Walpurga Hausmännin

Walpurga Hausmännin (ö.1587 Dillingen an der Donau, Bavyera) büyücülük,^[1] vampirlik ve çocuk cinayeti nedeniyle idam edilen bir Alman ebeydi . İşkence altında yaptığı itiraf, cadı ile şeytan arasındaki, daha sonra birçok cadı duruşmasında yaygın olarak kullanılan klasik ilişkinin bir örneği olarak kabul edildi.

Yaşlı bir dul olan Walpurga, tutuklanmadan önce 19 yıl boyunca Dillingen şehrinde diplomalı ebe olarak çalışıyordu. Ancak bu sırada pek çok trajik bir şekilde gerçekleşen bebek ölümü nedeniyle şüpheler Walpurgan'nın üstüne yoğunlaştı. Walpurga tutuklandı ve işkence sırasında uzun bir dizi itirafta bulundu. 1556'da, yeni dul bir kadın olarak şehrin tarlalarında çalışırken, akşamın ilerleyen saatlerinde kulübesinde bir erkek iş arkadaşıyla seks yapmak için sözleşmişlerdi. Ama gece o gelmemişti; onun yerine onun kıyafetlerini giymiş Federlin adındaki bir iblis gelmişti. Seks yaparken iblisin çatallı toynağını fark etti ve İsa'nın adını anınca iblis kaçtı. Ertesi gece adam geri döndü ve ona eğer kendisini ona teslim ederse onu yoksulluktan kurtaracağına ve onu koruyacağına söz verdi.

İtirafı sırasında Şeytan'a yemin ettiğini ve bunu bir sözleşmeye yazdığını, daha sonra Federlin adındaki iblisin onu gerçek Şeytan'a götürüp sözleşmesini onayladığını, ardından şarap içtiklerini, kavrulmuş bebek eti yediklerini söyledi. Daha sonra Federlin ona insanlara, çocuklara ve ekinlere zarar vermek için kullandığı bir merhem vermişti. O zamandan beri sık sık Şeytan'ı ziyaret ediyordu ve iblis sevgilisi Federlin, geceleri sokaklarda ve hapishanede bile sık sık onu ziyaret ediyor ve onunla seks yapıyordu. Ancak ilişki sırasında ne zaman İsa'nın adını ansa Federlin kaçıyordu.

Ebe olarak çalıştığı sırada vaftiz edilmeden önce kırk çocuğu özel merhem sürme veya alınlarına baskı yöntemiyle öldürdüğünü ve vampir gibi kanlarını emdiğini itiraf etti. Çocukları ve hayvanları yağla öldürdüğünü, çocukları diğer cadılarla birlikte yediğini ve saçlarını ve kemiklerini büyü yapmak için kullandığını itiraf etti.

Hem yerel yetkililer ( Augsburg'daki piskoposun yönetimindeki kilise) hem de imparatorluk mahkemesi onu ölüm cezasına çarptırdı. Mal varlığına el konuldu. Bir arabaya bindirilip Şehrin içinden geçirildi ve infaz yerine varıncaya kadar beş kez araba durduruldu. Her durakta sırasıyla sağ göğsü, sol göğsü, sol kolu ve sağ kolu kızgın kerpetenle kesildi. İdam yerinde ebe olarak yemin ettiği sağ eli kesildi ve ardından kazığa bağlanarak diri diri yakıldı. Yakıldıktan sonra küllerinin yerde kalmasına izin verilmedi, kürekle toplanıp bir dereye atıldı.

• Brian Pavlac: Batı Dünyasındaki Cadı Avları: Engizisyondan Salem Duruşmalarına Kadar Zulüm ve Ceza
• Ashley, Leonard R. N: Şeytanlar ve Şeytanların Tam Kitabı . New York: Barricade Books Inc.(1996)