Türkiye'de yirmi bir tane UNESCO Dünya Mirası bulunmaktadır. İlk olarak 1985'te İstanbul'un Tarihî Alanları, Göreme Millî Parkı ve Kapadokya ile Divriği Ulu Camii ve Darüşşifası, son olarak da 2023'te Gordion ile Anadolu'nun Ortaçağ Dönemi Ahşap Hipostil Camileri listeye dâhil edildi. Listedeki varlıklardan on dokuzu kültürel, ikisi karma alandır. Türkiye'nin Dünya Mirası Geçici Listesi'nde ise yetmiş dokuz tane varlığı bulunmaktadır.
Hewraman (Kürtçe: Hewraman, ههورامان veya Oraman, İran'ın Irak sınırında yer alan dağlık bölge.
Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) Afrika'da 145 Dünya Mirası belirlemiştir. Bu sit alanları 35 ülkede yer almaktadır.
1972 yılında imzalanan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi ile Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO), kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerler olan Dünya Mirasları kavramını tanımladı. Doğal özellikler, jeolojik ve fizyografik oluşumlar ve bilim, koruma veya doğal güzellik açısından önemli olan doğal alanlar doğal miras olarak tanımlanır. Azerbaycan, Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına Dair Sözleşmeyi 16 Aralık 1993'te onaylamasıyla ülkedeki alanlar listeye dahil edilmiştir.
Dünya Mirası, UNESCO tarafından listelenen, özel kültürel veya fiziksel öneme sahip yerlerden her birine verilen addır. Genel Kurul tarafından seçilen 21 UNESCO üyesi ülkenin oluşturduğu Dünya Miras Komitesi tarafından yönetilen uluslararası Dünya Mirası Programı bu listeyi güncellemektedir.
UNESCO Somut Olmayan Kültürel Miras Listeleri, somut olmayan kültürel miras unsurlarının (SOKÜM) dünya çapında daha iyi korunmasını sağlamak ve bunların öneminin fark edilmesini sağlamak amacıyla, UNESCO tarafından 2008 yılından beri güncellenip hazırlanan; farklı ülkelerdeki önemli SOKÜM unsurlarını, acil koruma gerektirenleri ve korma alanındaki iyi uygulamaları içeren listelerdir.
Tehlike Altındaki Dünya Mirasları Listesi, Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) tarafından 1972 yılında yayımlanan Dünya Mirası Sözleşmesi'nin 11.4 maddesine uygun olarak Dünya Miras Komitesi tarafından Dünya Mirası Alanları'nı belirlemek ve yönetmek amacıyla derlenmiştir. Listelenen alanlar, korunması için büyük operasyonların gerekli olduğu ve "yardım talep edilen" Dünya Mirası Alanları'ndan oluşmaktadır. Listenin amacı uluslararası farkındalığı artırmak ve tehditlere karşı önlemler almaktır. Alana yönelik tehditler arasında yakın zamanlı, gerçekleşmesi kesinleşmiş tehditler veya alanda olumsuz etkilere neden olabilecek potansiyel tehlikeler sayılabilir.
Kadişa Vadisi ya da Kadişa Boğazı, Lübnan'ın Şimal İli'ndeki Bşerri ve Zgarta ilçeleri arasında yer alan bir boğazdır. Vadi, Trablusşam'a vardığında Ebu Ali Nehri olarak da bilinen Kadişa Nehri tarafından oyulmuştur. Kadişa Aramice'de "Kutsal" anlamına gelmektedir, bu nedenle vadi Kutsal Vadi olarak da anılır. Vadi, Hristiyan keşiş topluluklarını yüzyıllar boyunca gizledi. Vadi Lübnan'ın kuzeyindeki el-Mekmel Dağı'nın eteklerinde bulunmaktadır.
Rani ki vav, Hindistan'ın Gucerat kentindeki Patan kasabasında karmaşık bir şekilde inşa edilmiş bir basamaklı kuyudur. Saraswati Nehri kıyısında bulunmaktadır. Rani ki vav, 11. yüzyılda kral I. Bhimdev'in anısına inşa edildi. 22 Haziran 2014'te UNESCO tarafından Dünya Mirası olarak ilan edildi. Basamaklı kuyular, Hint kıtasındaki yer altı su kaynakları ve depolama sistemlerinin ayırt edici bir formudur ve M.Ö. üçüncü bin yıldan beri inşa edilmiştir. Rani ki vav, karmaşık Maru-Gurjara mimari tarzında ters bir tapınaktır ve yedi basamaklı merdivenle inşa edilmiş ve 500'den fazla ana heykel içermektedir.
UNESCO, Batı Asya'nın 18 ülkesinde 82 Dünya Mirası bölgesi belirledi: Ermenistan, Azerbaycan, Bahreyn, Kıbrıs, Gürcistan, İran, Irak, İsrail, Ürdün, Lübnan, Umman, Filistin, Suudi Arabistan, Suriye, Türkiye, Birleşik Arap Emirlikleri, Katar ve Yemen. Mısır kısmen Batı Asya'da iken Mısır'daki Dünya Mirası alanları Afrika altında listelenmiştir. Kudüs'te bir site bulunmaktadır. Kuveyt, Dünya Mirası alanı olmayan tek ülkedir. Arap Oriks Barınağı 1994 yılında Dünya Mirası olarak listelenmişse de 2007 yılında listeden çıkarılmıştır. Koruma alanının %90'lık kısmı Umman tarafından kaldırıldı için, UNESCO alanı listeden çıkardı.
UNESCO, Doğu Asya'nın 5 ülkesinde 73 Dünya Mirası Alanı belirledi: Çin, Moğolistan, Kuzey Kore, Güney Kore ve Japonya.
UNESCO Afganistan, Pakistan, Hindistan, Nepal, Sri Lanka ve Bangladeş olmak üzere altı ülkede 58 Dünya Mirası bölgesi belirlemiştir. Bölgede bulunan Bhutan ve Maldivler'de Dünya Mirası alanı yoktur.
UNESCO, Güneydoğu Asya'nın on bir ülkesinde, Endonezya, Vietnam, Tayland, Filipinler, Malezya, Myanmar, Kamboçya, Laos ve Singapur'da 37 Dünya Mirası alanı belirledi. Sadece Brunei ve Doğu Timor, Dünya Mirası alanlarına sahip değildir. Papua Yeni Gine, Palau, Tayvan ve Hainan da bazen Güneydoğu Asya'ya bağlı olarak anılır.
Aşağıdaki liste UNESCO tarafından Güney Amerika'da ilan edilmiş Dünya Mirası listesidir.
Causses ve Cévennes, Akdeniz Tarımsal Pastoral Kültürel Peyzajı, Orta Fransa'nın güneyinde, en az üç bin yıllık tarımsal-pastoral tarihi geçmişi bulunan UNESCO Dünya Mirası Alanıdır.
UNESCO , Güney Avrupa'daki 17 ülkede , Arnavutluk, Andorra, Bosna-Hersek, Bulgaristan, Hırvatistan, Kıbrıs , Yunanistan, İtalya, Makedonya, Malta, Karadağ, Portekiz, San Marino, Sırbistan, Slovenya, İspanya, Türkiye ve Vatikan'ın yanı sıra Cebelitarık'taki Britanya Denizaşırı Toprakları'nda bir bölgede yer alan 168 bölgeyi, Dünya Mirası olarak belirlemiştir.
Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) Dünya Mirası, 1972'de kurulan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi'nde açıklandığı gibi
Hawraman Kültürel Peyzajı veya Uramanat Kültürel Peyzajı, İran'ın 26. somut kültürel miras alanıdır. Bu el değmemiş ve dağlık peyzaj alanı, MÖ 3000'den beri bölgede yaşayan tarıma dayalı bir Kürt kabilesi olan Hawrami halkının geleneksel kültürüne tanıklık etmektedir. Miras alanı, İran'ın batı sınırı boyunca Kürdistan ve Kirmanşah eyaletlerinde, Zagros Dağları'nın merkezinde uzanmaktadır.
Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) Dünya Mirasları, 1972 yılında kurulan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi'nde tanımlandığı şekliyle kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerlerdir. Ermenistan, Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına Dair Sözleşme'yi 5 Eylül 1993'te onaylayarak, tarihî yerlerini listeye dâhil edilmeye uygun hâle getirdi.
Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) Dünya Mirasları, 1972 yılında kurulan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi'nde tanımlandığı şekliyle kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerlerdir. Macaristan, Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına Dair Sözleşme'yi 15 Temmuz 1985'te onaylayarak, tarihî yerlerini listeye dâhil edilmeye uygun hâle getirdi.
Avusturya
