İçeriğe atla

WASP-52

Koordinat:Sky map 23sa 13d 58,7576s; +08º 45' 40,5713″
WASP-52 (Anadolu)
Kanatlıat takımyıldızı'nın sınırlarını ve yıldızların konumlarını gösteren diyagram
WASP-52'nin konumu (kırmızı daire içinde)
Gözlem verisi
Dönem J2000      Ekinoks J2000
TakımyıldızKanatlıat
Sağ açıklık (α)23sa 13d 58.7576s[1]
Dik açıklık (δ)08° 45′ 40.5713″[1]
Görünür büyüklük (V)12,0[2]
Görünür büyüklük (B)12,9[2]
Sınıflandırma
Evrimsel aşamaAnakol
Tayfsal sınıf
K2V[2]
Astrometri
Dikey hız ()−26,604[1] km/s
Özdevinim (μ)RA: −6,942[1] mys/y
Dec.: −44,330[1] mys/y
Iraklık açısı (π)5,7262[1] mys
Özellikler
Kütle (m)0,87±0,03[3] M
Yarıçap (r)0,79±0,02[3] R
Yüzey kütle çekimi (log g)4,58±0,01[3][4] cgs
Sıcaklık5.000±100[3] K
Metallik [Fe/H]0,03±0,12[3]
Dönüş süresi16±2 g[4]
Dönüş hızı ()1,77+0,19-0,20[5] km/s
Yaş10,7+1,9-4,5 milyar[3]
Katalog belirtmeleri
Anadolu • Gaia EDR3 2666015878575546496 • 2MASS J23135873+0845405 • WASP-52

WASP-52, Kanatlıat takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 570 ışık yılı uzaklıkta bulunan K-tipi ana kol yıldızıdır. 10,7 milyar yıl ile Güneş'ten daha yaşlı, ancak benzer bir ağır metal miktarına sahiptir.[3] Belirgin bir yıldız lekesi aktivitesine sahiptir ve yıldız yüzeyinin %3 ila %14'ü ışık yuvarının geri kalanından 575±150 K daha soğuk olan bu alanlarla kaplıdır.[6]

2015 yılındaki bir çoklu yıldız araştırmasında herhangi bir yoldaş yıldız tespit edilemedi.[7] 2019 yılında Uluslararası Astronomi Birliği'nin (IAU) 100.kuruluş yılı kutlamaları kapsamında dünya genelinde başlatılan ötegezegen isimlendirme kampanyasında, Türk gök bilimciler tarafından Anadolu olarak adlandırıldı.[8][9]

Gezegen sistemi

2012 yılında, dar ve dairesel bir yörüngede geçiş yapan gaz devi bir Sıcak Jüpiter gezegeni WASP-52b tespit edildi.[4] Gezegen, Aralık 2019'da Türk gök bilimciler tarafından Göktürk olarak adlandırıldı.[9] Gezegenin gündüz (1.481 ± 34 K) ve gece (1.224 ± 77 K) arasında ölçülen küçük bir sıcaklık farkı vardır.[10] Yörüngesi, yıldızın ekvator düzlemi ile iyi hizalanmıştır ve hizalama sapması 5,47+4,61-4,21°dir.[5]

2016-2020 yılları arasında, Adıyaman Üniversitesi ve TÜBİTAK Ulusal Gözlemevi'nin yaptığı gözlemlere dayanan geçiş zamanlama değişimleri araştırmaları sonucunda sistemde ek gezegenlerin varlığı tespit edilemedi.[11]

2020'de alınan bir transmisyon spektrumu hidrojen, sodyum ve potasyumun varlığını ortaya çıkardı,[12] fakat sodyum ve potasyum çizgileri gezegenin kendisinden ziyade volkanik olarak aktif uydularından kaynaklanıyor olabilir.[13] Atmosferin, yüksek rüzgarları ve nispeten normal seviyenin altında olan bulutları yoktur ve bu da ağır elementler tarafından önemli ölçüde zenginleştirilmediğini gösterir.[14] 2020 yılında fotometri tekniğiyle ultra dar bantlı bir filtre kullanılarak yapılan araştırmada gezegen atmosferinin uzaya kaçtığına dair hiçbir işaret tespit edilemedi,[15] fakat 2022'de güncellenen ölçüm, milyar yılda %0,5'lik kütle kaybı oranıyla tutarlı olarak helyum kaçışı belirtilerini göstermiştir.[16]

WASP-52 sistemi[3]
Bileşen
(yıldızından uzaklığına göre)
KütleYarı büyük eksen
(AU)
Yörünge süresi
(gün)
Dış merkezlikEğiklikYarıçap
WASP-52b (Göktürk)0,459+0,022-0,021 MJ0,02713+0,00031-0,000321,7497835±0,0000011 <0,092 85,35±0,20°1,27±0,03 RJ

Kaynakça

  1. ^ a b c d e f Brown, A. G. A.; ve diğerleri. (Gaia collaboration) (2021). "Gaia Early Data Release 3: Summary of the contents and survey properties". Astronomy & Astrophysics. Cilt 649. ss. A1. arXiv:2012.01533 $2. Bibcode:2021A&A...649A...1G. doi:10.1051/0004-6361/202039657. 
  2. ^ a b c "WASP-52 -- Star". SIMBAD. 17 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2022. 
  3. ^ a b c d e f g h Bonomo, A. S.; Desidera, S.; Benatti, S.; Borsa, F.; Crespi, S.; Damasso, M.; Lanza, A. F.; Sozzetti, A.; Lodato, G.; Marzari, F.; Boccato, C.; Claudi, R. U.; Cosentino, R.; Covino, E.; Gratton, R.; Maggio, A.; Micela, G.; Molinari, E.; Pagano, I.; Piotto, G.; Poretti, E.; Smareglia, R.; Affer, L.; Biazzo, K.; Bignamini, A.; Esposito, M.; Giacobbe, P.; Hébrard, G.; Malavolta, L.; Maldonado, J. (2017), "The GAPS Programme with HARPS-N@TNG XIV. Investigating giant planet migration history via improved eccentricity and mass determination for 231 transiting planets", Astronomy & Astrophysics, cilt A107, s. 602, arXiv:1704.00373 $2, Bibcode:2017A&A...602A.107B, doi:10.1051/0004-6361/201629882 
  4. ^ a b c Hébrard, G.; Collier Cameron, A.; Brown, D. J. A.; Díaz, R. F.; Faedi, F.; Smalley, B.; Anderson, D. R.; Armstrong, D.; Barros, S. C. C.; Bento, J.; Bouchy, F.; Doyle, A. P.; Enoch, B.; Gómez Maqueo Chew, Y.; Hébrard, É. M.; Hellier, C.; Lendl, M.; Lister, T. A.; Maxted, P. F. L.; McCormac, J.; Moutou, C.; Pollacco, D.; Queloz, D.; Santerne, A.; Skillen, I.; Southworth, J.; Tregloan-Reed, J.; Triaud, A. H. M. J.; Udry, S.; Vanhuysse, M. (2012), "WASP-52b, WASP-58b, WASP-59b, and WASP-60b: four new transiting close-in giant planets", Astronomy & Astrophysics, cilt 549, ss. A134, arXiv:1211.0810 $2, doi:10.1051/0004-6361/201220363 
  5. ^ a b Oshagh, M.; Triaud, A. H. M. J.; Burdanov, A.; Figueira, P.; Reiners, Ansgar; Santos, N. C.; Faria, J.; Boue, G.; Díaz, R. F.; Dreizler, S.; Boldt, S.; Delrez, L.; Ducrot, E.; Gillon, M.; Guzman Mesa, A.; Jehin, E.; Khalafinejad, S.; Kohl, S.; Serrano, L.; Udry, S. (2018), "Activity induced variation in spin-orbit angles as derived from Rossiter-McLaughlin measurements", Astronomy & Astrophysics, cilt 619, ss. A150, arXiv:1809.01027 $2, Bibcode:2018A&A...619A.150O, doi:10.1051/0004-6361/201833709 
  6. ^ Rosich, A.; Herrero, E.; Mallonn, M.; Ribas, I.; Morales, J. C.; Perger, M.; Anglada-Escudé, G.; Granzer, T. (2020), "Correcting for chromatic stellar activity effects in transits with multiband photometric monitoring: Application to WASP-52", Astronomy and Astrophysics, cilt 641, ss. A82, arXiv:2007.00573 $2, Bibcode:2020A&A...641A..82R, doi:10.1051/0004-6361/202037586 
  7. ^ Wöllert, Maria; Brandner, Wolfgang; Bergfors, Carolina; Henning, Thomas (2015), "A Lucky Imaging search for stellar companions to transiting planet host stars", Astronomy & Astrophysics, cilt 575, ss. A23, arXiv:1507.01938 $2, Bibcode:2015A&A...575A..23W, doi:10.1051/0004-6361/201424091 
  8. ^ Esma Küçükşahin; Yusuf Hatip (17 Aralık 2019). "Türkiye'nin WASP-52 yıldızına Anadolu, WASP-52b Gezegenine ise Göktürk İsmi Verildi". Erciyes Üniversitesi Bilgi İşlem Daire Başkanlığı Web Birimi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2022. 
  9. ^ a b "Türkiye'nin yıldızı 'Anadolu' gezegeni 'Göktürk' oldu". Anadolu Ajansı. 17 Aralık 2019. 21 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2022. 
  10. ^ A New Analysis of 8 Spitzer Phase Curves and Hot Jupiter Population Trends: Qatar-1b, Qatar-2b, WASP-52b, WASP-34b, and WASP-140b, 2022, arXiv:2203.15059 $2 
  11. ^ Probing Transit Timing Variations of Three Hot-Jupiters: HATP-36b, HATP-56b, and WASP-52b, 2021, arXiv:2111.05220 $2 
  12. ^ Chen, G.; Casasayas-Barris, N.; Pallé, E.; Yan, F.; Stangret, M.; Cegla, H. M.; Allart, R.; Lovis, C. (2020), "Detection of Na, K, and Hα absorption in the atmosphere of WASP-52b using ESPRESSO", Astronomy & Astrophysics, cilt 635, ss. A171, arXiv:2002.08379 $2, Bibcode:2020A&A...635A.171C, doi:10.1051/0004-6361/201936986 
  13. ^ Oza, Apurva V.; Johnson, Robert E.; Lellouch, Emmanuel; Schmidt, Carl; Schneider, Nick; Huang, Chenliang; Gamborino, Diana; Gebek, Andrea; Wyttenbach, Aurelien; Demory, Brice-Olivier; Mordasini, Christoph; Saxena, Prabal; Dubois, David; Moullet, Arielle; Thomas, Nicolas (2019), "Sodium and Potassium Signatures of Volcanic Satellites Orbiting Close-in Gas Giant Exoplanets", The Astrophysical Journal, 885 (2), s. 168, arXiv:1908.10732 $2, Bibcode:2019ApJ...885..168O, doi:10.3847/1538-4357/ab40cc 
  14. ^ Bruno, Giovanni; Lewis, Nikole K.; Alam, Munazza K.; López-Morales, Mercedes; Barstow, Joanna K.; Wakeford, Hannah R.; Sing, David K.; Henry, Gregory W.; Ballester, Gilda E.; Bourrier, Vincent; Buchhave, Lars A.; Cohen, Ofer; Mikal-Evans, Thomas; García Muñoz, Antonio; Lavvas, Panayotis; Sanz-Forcada, Jorge (2020), "WASP-52b. The effect of starspot correction on atmospheric retrievals", Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, 491 (4), ss. 5361-5375, arXiv:1911.05179 $2, Bibcode:2020MNRAS.491.5361B, doi:10.1093/mnras/stz3194 
  15. ^ Vissapragada, Shreyas; Knutson, Heather A.; Jovanovic, Nemanja; Harada, Caleb K.; Oklopčić, Antonija; Eriksen, James; Mawet, Dimitri; Millar-Blanchaer, Maxwell A.; Tinyanont, Samaporn; Vasisht, Gautam (2020), "Constraints on Metastable Helium in the Atmospheres of WASP-69b and WASP-52b with Ultra-Narrowband Photometry", The Astronomical Journal, 159 (6), s. 278, arXiv:2004.13728 $2, Bibcode:2020AJ....159..278V, doi:10.3847/1538-3881/ab8e34 
  16. ^ Keck/NIRSPEC studies of He I in the atmospheres of two inflated hot gas giants orbiting K dwarfs: WASP-52b and WASP-177b, 2022, arXiv:2205.11579 $2 


İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Büyük yıldızlar listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Aşağıdaki liste yarıçapına göre bilinen en büyük yıldızları göstermektedir. Kullanılan ölçü birimi güneş yarıçapıdır.

<span class="mw-page-title-main">Alfa Centauri</span> Erboğa takımyıldızında bulunan üçlü yıldız sistemi, üç yıldızdan biri olan Proxima Centauri, Dünyaya en yakın yıldız olmasıyla bilinir

Alfa Centauri, Erboğa takımyıldızının güneyinde bulunan bir yıldız sistemidir. Sistem üç yıldızdan oluşur: Rigil Kentaurus, Toliman (B) ve Proxima Centauri (C). Proxima Centauri, 4,2465 ışık yılı uzaklığıyla aynı zamanda Güneş'e en yakın yıldızdır.

<span class="mw-page-title-main">Messier 18</span>

Messier 18 veya M18, Yay takımyıldızında bulunan bir açık yıldız kümesidir. Charles Messier tarafından 1764 yılında keşfedilmiş ve kuyruklu yıldız olmayanlar listesine eklenmiştir. M18, Dünya'dan bakış açısıyla Omega Bulutsusu ve Yay yıldız bulutu (M24) arasında yer alır. Doğrusal çapı 8,04 pc, gelgit yarıçapı ise 7,3 pc olan seyrek bir kümedir ve merkezi 0,012 pc'lik çekirdek yarıçapı ile konsantredir.

<span class="mw-page-title-main">Yakın yıldızlar dizini</span> Vikimedya liste maddesi

Bu liste, Güneş Sistemi'nden en fazla 5 parsek uzaklıkta olan yıldızları ve kahverengi cüceleri kapsamaktadır. Bu mesafe içerisinde Güneş Sistemi de dâhil olmak üzere 56 yıldız sisteminin varlığı bilinmektedir. Bu sistemlerde bilinen toplam 60 hidrojen-füzyon yıldız ve 13 Kahverengi cüce bulunmaktadır. Bu nesneler görece olarak Dünya'ya yakın olmasına rağmen, sadece dokuz tanesinin görünen büyüklüğü 6,5'ten daha azdır ve bu da bu nesnelerin, sadece %12'sinin çıplak gözle görülebileceği anlamına gelmektedir. Güneş'in dışında sadece üç tane yıldız; Alfa Centauri, Sirius ve Procyon, birinci kadir yıldızlarıdır. Tüm bu nesneler, yerel kabarcık içindeki Samanyolu Gökadası'nın Orion–Kuğu Kolu bölgesinde yer alır.

<span class="mw-page-title-main">Gliese 876</span>

Gliese 876, Kova takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 15 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir kırmızı cüce yıldızdır. 2011 yılında yıldızı yörüngeleyen dört güneş dışı gezegen onaylanmıştır. Orta gezegenlerin ikisi Jüpiter benzeri iken, en yakın gezegenin küçük bir Neptüne ya da geniş bir karasal gezegene benzediği, en dıştaki gezegeninse kütlece Uranüs'e benzediği düşünülmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Zeta Reticuli</span>

Zeta Reticuli, Ağcık takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 39 ışık yılı uzaklıkta yer alan ikili yıldız sistemidir. Çok karanlık bir gecede sadece güney-yarıküreden çıplak gözle iki yıldız da görülebilir. Türkiye'den gözlemlenebilir bir konumda değildir. Zeta2 Reticuli'nin yörüngesinde yıldızı çevreleyen bir enkaz diski bulunmaktadır. Her iki yıldız da Güneş ile benzer özellikleri paylaşan solar analog yıldızlardır. Ortak bir kökene ait yıldızların oluşturduğu Zeta Herculis Hareketli Grubu üyesidirler.

<span class="mw-page-title-main">Açık kümeler dizini</span> Vikimedya liste maddesi

Bu dizin, Güneş Sistemi'nden uzaklığına göre sıralanmış olan açık yıldız kümelerinin bir listesidir. Açık küme, aynı dev moleküler bulut içinde oluşan ve yerçekimsel olarak birbirlerine bağlı olan birkaç bin yıldızın oluşturduğu bir gruptur. Samanyolu gökadasında 1,000'den fazla açık küme bilinmektedir ancak gerçekte bu rakam on katına kadar çıkabilir.

<span class="mw-page-title-main">Epsilon Reticuli</span>

Epsilon Reticuli, Ağcık takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 59 ışık yılı uzaklıkta bulunan çift yıldızdır. Birincil bileşeni turuncu altdev, ikincil bileşeni ise bir beyaz cücedir. Her iki yıldız da benzer özdevinime sahiptir ve büyük olasılıkla ikili yıldız sistemi düzenindedirler. Parlak yıldızı, iyi gözlem koşullarında güney yarımküreden çıplak gözle gözlenebilir. 2000 yılında, sistemin birincil bileşeni yörüngesinde dönen bir güneş dışı gezegenin varlığı doğrulanmıştır.

47 Ursae Majoris, Dünya'dan 46 ışık yılı uzaklıkta Ursa Major takımyıldızında yer alan bir sarı cücedir. Yıldızın etrafında 47 Ursae Majoris b, c ve d olmak üzere üç adet gezegen keşfedilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Lalande 21185</span>

Lalande 21185, Ursa Major takımyıldızında yer alan bir kırmızı cücedir. Yaklaşık olarak 8.31 ışık yılı. uzaklıkta yer almakta olup Güneş'e en yakın yıldızlardan biridir. Yıldız, küçük bir teleskopla görülebilir.

<span class="mw-page-title-main">Alphard</span>

Alphard, Hydra takımyıldızında yer alan bir yıldızdır. Alphard, Hydra takımyıldızının en parlak yıldızıdır. Adını Arapçada yalnız anlamına gelen el-Ferd (الفرد) kelimesinden almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Epsilon Eridani</span>

Epsilon Eridani, Irmak takımyıldızında yaklaşık olarak 10,5 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir yıldızdır. 3,73 kadir görünür büyüklüğüyle çıplak gözle görülebilen üçüncü en yakın bireysel yıldız veya yıldız sistemidir.

<span class="mw-page-title-main">HD 97048</span> yıldız

HD 97048 veya CU Chamaeleontis, Bukalemun takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 520 ışık yılı uzaklıkta bulunan A-tipi bir yıldızdır.

Mu Arae, resmî belirtmesi HD 160691 veya Cervantes, Sunak takımyıldızında bulunan bir yıldızdır. Dünyadan 50 ışık yılı uzaklıkta yer almakta olup Jüpiter ile karşılaştırılabilir kütleleri olan dört bilinen gezegenden oluşan bir gezegen sistemine sahiptir. Sistemin en iç gezegeni keşfedilen ilk Sıcak Neptün veya Süper Dünya idi.

<span class="mw-page-title-main">WASP-11/HAT-P-10</span>

WASP-11/HAT-P-10, Koç takımyıldızında yaklaşık olarak 424 ışık yılı uzaklıkta bulunan ikili yıldız sistemidir. Sistemin birincil yıldızı, ana kol turuncu cüce, ikincil yıldız ise, yaklaşık 42 AU öngörülen mesafeyle ayrılan M-tipi kırmızı cüce yıldızdır.

<span class="mw-page-title-main">Büyük kütleli yıldızlar listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Güneş kütlesine (M) göre keşfedilen en büyük yıldızların listesidir.

Baryum yıldızları, spektrumları λ 455,4 nm'de tek başına iyonize baryum, Ba II varlığıyla s-süreci elemanlarının aşırı bolluğunu gösteren spektral G ila K yıldızlardır. Baryum yıldızları ayrıca CH, CN ve C2 moleküllerinin bantları olan karbonun gelişmiş spektral özelliklerini de gösterir. Sınıf ilk olarak William P. Bidelman ve Philip Keenan tarafından tanındı ve tanımlandı. Başlangıçta, keşiflerinden sonra kırmızı dev oldukları düşünülüyordu; ancak aynı kimyasal imza ana dizideki yıldızlarda da gözlemlendi.

<span class="mw-page-title-main">HD 106906</span>

HD 106906, Güneyhaçı takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 337 ışık yılı uzaklıkta bulunan spektroskopik ikili yıldızdır. 7,80 kadir büyüklüğü ile çok soluktur ve Güneş'ten 10 km/s'lik bir hızla uzaklaşmaktadır. Ortak harekete sahip Akrep-Erboğa OB birliği'nin Alt Erboğa-Güneyhaçı grubu'ndaki bir üyesidir.

<span class="mw-page-title-main">Tau Boötis</span> yıldız

Tau Boötis, Çoban takımyıldızı içinde yer alan ve yaklaşık olarak 51 ışık yılı uzaklıkta bulunan F-tipi ana kol yıldızıdır. İkili yıldız sistemidir ve sistemin ikincil yıldızı bir kırmızı cücedir. 1999 yılında birincil yıldızın yörüngesinde bir ötegezegen tespit edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Eta Piscium</span> Balıklar takımyıldızındaki ikili yıldız sistemi

Eta Piscium, Balıklar takımyıldızında yaklaşık olarak 350 ışık yılı uzaklıkta bulunan ikili yıldız sistemidir. 3,6 kadir görünür büyüklüğüyle takımyıldızının en parlak yıldızıdır.