
Andromeda I, Andromeda takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 2,64 milyon ışık yılı uzaklıktaki bir cüce küremsi gökadadır. Yerel Grup'un bir parçası ve Andromeda'nın (M31) uydu gökadasıdır. Kabaca M31'in 3,5 derece güneyi ve hafifçe doğusunda yer alır.

Ötegezegen veya Güneş dışı gezegen, Güneş'in baskın kütleçekim etkisinin dışında başka bir yıldızın veya kahverengi cücenin kütleçekim etkisi içinde olan gezegensel bir gök cismidir. Bir ötegezegenin ilk muhtemel kanıtı 1917 yılında kaydedilmiş, fakat o zamanlar bu şekilde kabul edilmemişti. Tespitin ilk teyidi 1992 yılında gerçekleşmiştir. 1988'de tespit edilen farklı bir gezegen ise 2003 yılında doğrulandı. 20 Ağustos 2024 itibarıyla, 4.963 gezegen sisteminde varlığı doğrulanmış 7.255 ötegezegen bulunmaktadır ve bu gezegen sistemlerinden 1.015 kadarı birden fazla gezegene sahiptir. James Webb Uzay Teleskobu'nun (JWST) daha fazla ötegezegen keşfetmesi ve bunların bileşimleri, çevresel koşulları ve yaşam potansiyelleri gibi özellikleri hakkında daha fazla fikir vermesi beklenmektedir.

HD 189733 b, Tilkicik takımyıldızında yaklaşık olarak 63 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir ötegezegendir. 5 Ekim 2005 tarihinde Bouchy liderliğindeki Fransız gök bilimciler tarafından keşfedilmiştir.

WASP-1, Andromeda takımyıldızında bulunan metal zengin yıldız. 1240 ışıkyılı uzaklıktadır, 12.kadirden bir yıldızdır, Güneş dışı gezegen WASP-1b bu yıldız yörüngesindedir.
OGLE-2005-BLG-169Lb, Yay takımyıldızında yaklaşık olarak 2700 parsek uzaklıkta bulunan ve OGLE-2005-BLG-169L yıldızının yörüngesindeki Güneş dışı gezegen. Gezegen, OGLE projesi kapsamında kütleçekimsel mikromercekleme yöntemiyle keşfedilmiştir. Kütlesi Dünya'dan 13 kat büyük olan gezegen, sıcaklık özellikleri bakımından Uranüs'e benzerdir. Uranüs'e benzer bir buz devi olabileceği gibi, kayalık yüzeyli "çıplak süper-Dünya" olabileceği de düşünülmektedir.

Kılıçbalığı Grubu, ikisi sarmal ve eliptik gökadalardan oluşan gevşek bir gökada grubu.

Messier 44, Yengeç takımyıldızı yönünde bulunan bir açık yıldız kümesi. Güneş Sistemi'ne en yakın açık yıldız kümesidir ve diğer pek çok yakın kümeden daha fazla yıldız içerir. Arıkovanı yıldız kümesi, karanlık bir gökyüzünde çıplak gözle belli belirsiz şekilde gözlemlenebilir, dolayısıyla antik çağlardan beri bilinmektedir. Antik dönem gök bilimcisi Batlamyus bu kümeyi "Cancer'in göğsündeki bulutsu bir kütle" olarak nitelendirmiştir ve Galileo'nun teleskopuyla incelediği ilk gök cisimlerinden birisidir.

NGC 7424 güney yarıküre takımyıldızı Turna yönünde yaklaşık olarak 37.5 milyon ışık yılı uzaklıkta bulunan bir çubuklu sarmal gökada. John Herschel tarafından 5 Eylül 1834 tarihinde keşfedilmiştir. Yapısı ve 100,000 ışık yıllık çapıyla bizim gökadamız Samanyolu'na benzer. NGC 7424 içinde bir süpernova ve iki ultra aydınlık X-ışını kaynağı keşfedilmiştir.

NGC 1553 Kılıçbalığı takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 79 milyon ışık yılı uzaklıkta bulunan bir erkentür merceksi gökada. Kılıçbalığı Grubu'nun ikinci en parlak gökadasıdır. Alman asıllı İngiliz gök bilimci John Herschel tarafından 5 Aralık 1834 tarihinde, 18.7 inç yansımalı teleskop ile keşfedilmiştir.

4 Ursae Majoris b, 4 Ursae Majoris yıldızının çevresinde dolanan bir güneş dışı gezegendir. Dünya'dan 252 ışık yılı uzaklıkta, Ursa Major takımyıldızında bulunur. Gezegenin minimum kütlesi Jüpiter'in 7.1 katıdır ve yıldızından 0.83 astronomik birim uzaklıkta, dışmerkezli bir yörüngede dönmektedir.

Bu dizin, Güneş Sistemi'nden uzaklığına göre sıralanmış olan açık yıldız kümelerinin bir listesidir. Açık küme, aynı dev moleküler bulut içinde oluşan ve yerçekimsel olarak birbirlerine bağlı olan birkaç bin yıldızın oluşturduğu bir gruptur. Samanyolu gökadasında 1,000'den fazla açık küme bilinmektedir ancak gerçekte bu rakam on katına kadar çıkabilir.

Gliese 581 d, Dünya'dan yaklaşık olarak 20 ışık yılı uzaklıktaki Gliese 581 yıldızının etrafında dönen bir güneş dışı gezegendir. Sisteminde keşfedilmiş olan üçüncü ve yıldızından olan uzaklığına göre beşinci gezegendir. Dünya'dan en az 5,6 kat büyük kütlesi nedeniyle bir dev dünya olarak sınıflandırılmaktadır. Nisan 2009'da özgün keşif ekibi gezegenin sıvı su bulunmasına elverişli olan yaşanabilir bölgenin sınırlarında olduğuna karar verdi. Daha sonra üç boyutlu bir simülasyon gezegenin bir atmosfere ve yüzeyinde sıvı suya sahip olmasının olası olduğunu gösterdi.

109 Piscium b, 109 Piscium etrafındaki yörüngede keşfedilen uzun-dönemli bir güneşdışı gezegendir. Jüpiter'den en az 6,38 kat daha fazla kütleye sahiptir ve bir gaz devi olması ihtimali yüksektir. Keşfedilen diğer uzun-dönemli gezegenler gibi Jüpiter'den daha büyük bir dış merkezliğe sahiptir.

Dev Dünya veya süper Dünya, astronomide Dünya'dan daha fazla kütleye sahip, fakat Güneş Sistemi'nin buz devleri olan Uranüs ve Neptün'den çok daha az kütleye sahip olan bir tür ötegezegendir. Bu terim yalnızca gezegenin kütlesine işaret eder ve yüzey koşulları ya da yaşanabilirlik konusunda bir şey ima etmez. Kütle ölçeğinin üst ucundaki gezegenler için alternatif olarak "gaz cüceleri" terimi daha doğru olsa da, yaygın olarak "mini-Neptün" terimi kullanılır.

Sıcak Jüpiterler, fiziksel olarak Jüpiter'e benzeyen ancak çok kısa yörünge periyotlarına sahip olan, gaz devi ötegezegen sınıfıdır. Yıldızlarına olan yakınlığı ve yüksek yüzey-atmosfer sıcaklıklarından dolayı, "sıcak Jüpiterler" olarak adlandırılmaktadırlar.

55 Cancri e, 55 Cancri yıldız sistemine ait bir süper Dünyadır. Bazıları Elmas Gezegen demektedir. 30 Ağustos 2004 tarihinde keşfedilmiştir. 11 Ekim 2012 tarihinde 55 Cancri e'nin bir karbon gezegeni olabileceği açıklanmıştır.
Epsilon Reticuli b, HD 27442 olarak da bilinen Epsilon Reticuli'nin, birincil bileşeni olan yıldızın yörüngesindeki bir güneş dışı gezegendir. 16 Aralık 2000 tarihinde Anglo-Australian Gezegen Arama (Anglo-Australian Planet Search) ekibi tarafından son derece başarılı dikeyhız yöntemiyle keşfedilmiştir. Gezegenin kütlesi jüpiter kütlesinden %56 daha fazladır.

NGTS-1b, doğruluğu onaylanmış sıcak Jüpiter tipi bir ötegezegendir. Her 2,65 günde bir, Güneş'in kütlesi ve yarıçapının yaklaşık yarısı kadar olan kırmızı cüce yıldız NGTS-1'in etrafındaki yörüngesinde döner. NGTS-1 sistemi, Güvercin takımyıldızı'nda, Dünya'dan yaklaşık olarak 600 ışık yılı uzaklıktadır.

Bu liste, potansiyel olarak yaşanabilir ötegezegenlerin bir listesini sunmaktadır. Liste büyük ölçüde Yaşanabilir Ötegezegenler Kataloğu tarafından yapılan yaşanabilirlik tahminlerine ve NASA Ötegezegen Arşivi'nden alınan verilere dayanmaktadır. HEC, Arecibo'daki Porto Riko Üniversitesi Planetary Habitability Laboratory tarafından sürdürülmektedir. Ayrıca, süper yaşanabilir gezegenlerin spekülatif bir listesi de geliştirilmektedir.

Tau Boötis b ya da daha net bir ifadeyle Tau Boötis Ab, yaklaşık 51 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir ötegezegendir. Gezegen ve ana yıldızı, Uluslararası Astronomi Birliği'nin ötegezegenlere ve onların ana yıldızlarına uygun isimler vermek için halka açık bir süreç olan NameExoWorlds'ün bir parçası olarak seçtiği gezegen sistemlerinden biridir. Bu süreçte yeni isimlerin belirlenmesi için halka açık aday gösterme ve oylama yapıldı ve IAU yeni isimleri Aralık 2015 ortasında duyurmayı planladı. Ancak kazanan adın IAU'nun ötegezegenleri adlandırma kurallarına uymadığına karar verildiği için IAU oylamayı iptal etti.