İçeriğe atla

W. Montgomery Watt

William Montgomery Watt
İranlı gazeteci Ali Ekber Abdürreşidi ile röportaj yaparken.
Doğum14 Mart 1909
Fife, İskoçya
Ölüm24 Ekim 2006 (97 yaşında)
Edinburgh, İskoçya
Milliyetİskoç
Vatandaşlıkİskoçya
EğitimEdinburgh Üniversitesi
DinAnglikan
Kariyeri
Dalıİslam tarihi, İtikadî mezhepler
Çalıştığı kurumlarEdinburgh Üniversitesi, Toronto Üniversitesi, Paris Üniversitesi, Georgetown Üniversitesi

William Montgomery Watt (14 Mart 1909 - 24 Ekim 2006), İskoç tarihçi, oryantalist, Anglikan din adamı ve akademisyen. 1964-1979 yılları arasında Edinburgh Üniversitesi'nde Arap ve İslâm Araştırmaları Kürsüsü başkanlığında bulundu.

Hayatı

Watt 14 Mart 1909'da İskoçya'nın Fife ilinin Ceres köyünde doğdu.[1] Sadece 14 aylıkken ölen babası İskoçya Kilisesi bakanlığı yaptı.[1] Watt, İskoç Episkopal Kilisesi'nde 1939'da diyakoz, 1940'ta rahip olarak atandı. Küratörlüğünü 1939-1941 yılları arasında Londra'nın Piskoposluğunda, West Brompton'daki St. Mary Bolton'unda sürdürdü. St. Mary'nin The Blitz'de tahrip olması üzerine, eğitimine devam edebilmek için Edinburgh'daki Eski Saint Paul'a taşındı. 1943-1946 yılları arasında Kudüs Anglikan Piskoposluğu'nda bir Arap uzmanı olarak görev yapmıştır.

Rahip olduktan sonra 1944'e kadar görev yaptı. Bu sırada Arapça öğrenmeye başladı. 1944 yılında Edinburgh Üniversitesi’nde doktora unvanını aldı. Ardından Kudüs'e gitti ve burada ilk çocuğu dünyaya geldi. 1946'da İngiltere'ye geri dönen Watt, Edinburgh Üniversitesi’nde felsefe dersleri vermeye başladı. 1947 yılında aynı üniversitede Arapça okutmanı olarak görev aldı. 1964 yılında profesör unvanı aldı ve Arap ve İslâm Araştırmaları Kürsüsü başkanlığına getirildi. Aynı zamanda İskoç Episkopal Kilisesinde görevine devam etti. 1979 yılında emekli oluncaya kadar pek çok öğrenci yetiştirdi. Emekli olduktan sonra İslam ve Hristiyanlık konusunda çeşitli eserler yazdı. 24 Ekim 2006 tarihinde Edinburgh'ta öldü.[2]

Eserleri

İslamiyet üzerine

  • Free Will and Predestination in Early Islam (1948)
  • Muhammad at Mecca (1953)
  • Muhammad at Medina (1956)
  • Muhammad: Prophet and Statesman (1961)
  • Islam and the Integration of Society (1961)
  • Islamic Philosophy and Theology: An Extended Survey (1962)
  • Muslim Intellectual: A Study of al-Ghazali (1963)
  • A History of Islamic Spain (1965)
  • Companion to the Qur’an: Based on Arberry’s Translation (1967)
  • Islamic Political Thought (1968)
  • What is Islam? (1968)
  • Islamic Revelation in the Modern World (1969)
  • Bell’s Introduction to the Qur’an (1970)
  • The Influence of Islam on Medieval Europe (1972)
  • The Formative Period of Islamic Thought (1973)
  • The Majesty That was Islam (1974)
  • Islam and Christianity Today: A Contribution to Dialogue (1983)
  • Muhammad’s Mecca (1988)
  • Islamic Fundamentalism and Modernity (1988)
  • Early Islam: Collected Articles (1990)
  • Muslim-Christian Encounters: Perceptions and Misconceptions (1991)
  • A Short History of Islam (1996)

Hristiyanlık üzerine

  • The Cure for Human Troubles: A Statement of the Christian Message in Modern Terms (1959)
  • Truth in the Religions: A Sociological and Psychological Approach (1963)
  • Religious Truth for Our Time (1995)
  • A Christian Faith for Today (2002)

Türkçeye çevirilen eserleri

  • Hz. Muhammed Peygamber ve Devlet Kurucu (1963) veya Peygamber ve Devlet Adamı Hz. Muhammed (2001)
  • İslamî Tetkikler: İslam Felsefesi ve Kelâmı (1968)
  • İslâm Düşüncesinin Teşekkül Devri (1981)
  • Modern Dünyada İslam Vahyi (1982)
  • Hz. Muhammed Mekke’de (1986)
  • Hz. Muhammed Medine’de
  • İslâm’ın Avrupa’ya Tesiri (1986)
  • Müslüman Aydın: Gazali Hakkında Bir Araştırma (1989)
  • Günümüzde İslâm ve Hıristiyanlık (1991)
  • İslâm Nedir? (1993)
  • Hz. Muhammed’in Mekke’si (1995)
  • İslam'ın İlk Dönemlerinde Hür İrade ve Kader (1996)
  • İslâmî Hareketler ve Modernlik (1997)
  • Kur’ân’a Giriş (1998)
  • Geçmişten Günümüze Müslüman-Hıristiyan Diyaloğu (2000)
  • Dinlerde Hakikat (2002)
  • Endülüs Tarihi (2011)

Kaynakça

  1. ^ a b Holloway, Richard (14 Kasım 2006). "William Montgomery Watt". The Guardian. 16 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2017. 
  2. ^ TAHSİN GÖRGÜN, "WATT, William Montgomery", TDV İslâm Ansiklopedisi, https://islamansiklopedisi.org.tr/watt-william-montgomery (16.01.2019).

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Seyyid Hüseyin Nasr</span>

Seyyid Hüseyin Nasr, George Washington Üniversitesi'nde İslâmî ilimler uzmanı İranlı profesör, müslüman mütefekkir.

<span class="mw-page-title-main">Ömer</span> İslam Devletinin ikinci halifesi, sahabe

Ömer bin Hattab, İslâm peygamberi Muhammed'in sahâbesi ve İslâm Devleti'nin Ebû Bekir'den sonraki ikinci halifesidir. Ehl-i Sünnet, Ömer bin Hattab'ı zaman zaman "Ömer'ul-Farûk" diye anarlar. Şiiler ise Ömer'in hâlifeliğini tanımazlar. 23 Ağustos 634 tarihinde Râşidîn Halifeliği'nin ikinci hâlifesi oldu ve bu görevi, öldürüldüğü yıl olan 644'e kadar sürdürdü.

<span class="mw-page-title-main">Kâbe</span> İslamın kıblesi

Kâbe, bazen Kâbe-i Şerif, olarak anılan, İslam'ın en önemli camisi, Suudi Arabistan'ın Mekke kentindeki Mescid-i Haram'ın merkezinde yer alan bir yapıdır. İslam'ın en kutsal yeridir. Müslümanlar tarafından Beytullah olarak isimlendirilir ve namaz ibadetinin yerine getirilmesinde Müslümanlar için kıbledir.

<span class="mw-page-title-main">İslam tarihi</span> İslam medeniyetinin tarihî gelişimi

İslam tarihi, Müslüman medeniyetinin geçmişten günümüze dek siyasi, sosyal, ekonomik ve kültürel gelişmeleri ile ilgili olan tarihsel çalışma alanıdır. Çoğu tarihçi, İslam dininin MS 7. yüzyılın başında Arap Yarımadası'ndaki Mekke ve Medine şehirlerinde ortaya çıkıp yayıldığını kabul etmektedir. Müslümanlar, İslam'a Âdem, Nuh, Musa, Davud, Süleyman, İsa gibi peygamberlerden beri var olan bir din ve Allah'ın iradesine teslimiyetle gerçekleşen bir dönüş olarak inanırlar.

Şeytan ayetleri, Muhammed tarafından önce vahiy olarak açıklanıp sonrasında bu ayetlerin Şeytan isimli varlık tarafından kulağına söylendiği ifade edilerek Kur'an'dan çıkartıldığı belirtilen ayetlerdir. Bu ayetlerle ilgili rivayetler, Taberî, Vâkidî, İbn Sa'd, Ebu Cafer Taberi ve İbni İshak'ın eserlerinde yer almıştır. Şeytan ayetleri kavramı ilk defa İskoç tarihçi William Muir tarafından 1858'de kullanılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Uhud Muharebesi</span> İslam tarihinde Müslümanlar ile Mekkeli paganların yaptığı ikinci savaş

Uhud Muharebesi, 23 Mart 625 tarihinde İslam peygamberi Muhammed komutasındaki Müslüman ordusu ile Mekkeli Ebu Süfyan'ın ordusu arasında, Medine yakınlarındaki Uhud Dağı'nda gerçekleşen muharebedir. Muharebenin sonucunda Müslümanlar çok fazla kayıp vermiş, Muhammed yaralanmış ve en önemli sahabelerden biri olan Hamza bin Abdülmuttalib öldürülmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Aişe</span> Muhammedin eşi, Ebu Bekirin kızı

Aişe bint Ebu Bekir, İslam peygamberi Muhammed'in üçüncü ve en genç karısı ve birinci İslam halifesi Ebû Bekir'in kızıdır.

Mute Muharebesi Eylül 629'da, Muhammed'in kuvvetleri ile Bizans İmparatorluğu ordusu ve onların Gassanî vasalları arasında gerçekleşmiştir. Ürdün Nehri'nin doğusundaki Palaestina Salutaris'in Mute köyünde ve günümüz Kerek'inde gerçekleşmiştir.

Muhammed'in Medine ve çevresinde yaşayan Yahudi kabileleriyle irtibata geçtiği birçok yazılı kaynakta anlatılmaktadır. Bu kaynaklarda Muhammed Yahudiler için Ehl-i Kitap diye hitap ederken Müslümanlarla Yahudilerin arasında bir ittifak kurulamadığından bahsedilir.

Muhacirun,, İslam peygamberi Muhammed ile birlikte Mekke'den Medine'ye (Yesrib'e) hicret eden Mekkeli Müslümanlar için kullanılır. İslami Hicri takvimin başlangıcını teşkil eden bu önemli olaya Hicret denir. Medine'de Muhacirun Müslümanları karşılayıp rivayete göre tüm mallarını onlarla paylaşarak yeni bir hayat kurmalarını sağlayan fedakâr Müslümanlara ise Ensar denir.

<span class="mw-page-title-main">Muhammed</span> İslamın kurucu peygamberi (570–632)

Muhammed, dünyanın en kalabalık ikinci dini olan İslam'ın kurucusu ve merkezî figürü olan dinî, askerî ve siyasi Arap liderdir. Arap Yarımadası'nın tamamını ele geçirerek Müslüman hâkimiyetini tek bir yönetim altında birleştirmiş ve böylece İslam'ın kutsal kitabı Kur'an'ın yanı sıra, öğretileri ile uygulamalarını güvence altına alarak İslami dinî inancın temelini oluşturmuştur. Müslümanlar tarafından Âdem, İbrahim, Musa, İsa ve diğer peygamberlerin daha sonradan tahrif edilmiş tek tanrılı dinlerini onaran ve tamamlayan kişi ve Allah'ın insanlara gönderdiği son peygamber olduğuna inanılır.

<span class="mw-page-title-main">Muhammed eleştirisi</span> Muhammedin peygamberlik iddiasına ilişkin seküler ve teolojik eleştiriler

Muhammed'e yönelik eleştiriler 7. yüzyıldan beri yapılagelmiştir. İlk eleştiriler çağdaşı olan Arap putperestler tarafından "tektanrıcılığı milleti içinde tebliğ" etmesiyle başlamış ve Arabistan'daki Yahudi kabileleri tarafından, İbrani Kutsal Kitabı'ndaki anlatıların ve kişilerin haksız yere kullanması ve Yahudi inancının kötülenmesiyle devam etmiştir. Bu nedenlerden dolayı, Orta Çağ Yahudi yazarları ondan genellikle aşağılayıcı bir takma isim olan ha-Meshuggah olarak bahsediyorlardı. Modern zamanlarda eleştiriler genellikle onun peygamberlik iddiasındaki samimiyeti, politik tutumu, evlilikleri ve sahip olduğu köleleri üzerine yapılmaktadır.

Meymun el-Kaddah Bâtınîliğin ve İsmâ‘îl’îyye mezhebinin, özellikle de Nizârî fıkhının gerçek kurucusu. Kur'an-ı Kerîm’in "te’vil" olarak nitelendirilen mecazî tefsirinin moda olduğu dönemlerde bu görevi en ciddi şekilde üstlenerek dinî bir felsefe akımının evrim sürecini başlatan şahsiyettir. Sözde oftalmolog ama gerçekte şüphesiz ok ve mızrakların saplarının üreticisi olan Meymûn el-Kaddâh, Beşinci İsnâ‘aşer’îyye İmmâmı Muhammed el-Bakır'ın Mekkeli müridlerindi ve oğlu ʿAbd Allâh ibn-i Meymûn'a Altıncı İsnâ‘aşer’îyye İmmâmı Câʿfer es-Sâdık'ın öğretilerini nakletmişti. Böylece baba-oğul İsnâ‘aşer’îyye-İmâmiye öğretisine kuvvetle vakıf olan şahsiyetlerdendi. Aslen Huzistan Eyaleti'nde Qūraǰ al-ʿAbbās'tan olup "Gnostik-Bardesanite-Düalist" inanç sahiplerindendiler. Ayrıca, mevcut inanç ve geleneklere kuvvetle muhalif, kışkırtıcı inanç ve i'tikat sahibi Ghulat-i Şîʿa'dan Ebû’l-Hattâb el-Esedî'nin öğretilerinin de takipçisiydiler. Aḵū Moḥsen'e göre oğul "ʿAbd Allâh ibn-i Meymûn" Karmatîlik öğretisinin gerçek atasıydı.

<span class="mw-page-title-main">Zeyneb bint Cahş</span> İslam peygamberi Muhammedin eşlerinden biri

Zeyneb bint Cahş, İslam peygamberi Muhammed'in kuzeni ve yedinci karısıdır. Aynı zamanda Muhammed'in evlatlığı Zeyd'in eski eşidir. Müslümanlar arasında "Müminlerin Annesi" (Ümmü’l-Müminin) ve "Miskinlerin Annesi" (Ümmü’l-Mesâkîn) olarak anılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Kur'an tarihi</span>

Kur'an tarihi, İslam kutsal kitabının yazılı derleme veya el yazmalarının zaman çizelgesi ve kökenidir. İslam'ın erken tarihinin önemli bir bölümünü oluşturur.

<span class="mw-page-title-main">Muhammed'in Mekke dönemi</span> İslam peygamberi Muhammedin Mekke hayatı

İslam peygamberi Muhammed, 622 yılındaki hicrete kadar yaşamının ilk 52 yılında (570-622) Mekke'de yaşadı. Hayatının bu döneminde çobanlık ve yoğun olarak da ticaretle uğraştı. Peygamberlik ilanıyla peygamberlik görevi, Hatice bint Hüveylid ile evlenmesi ve Hatice'nin ölümünden sonra Sevde bint Zem'a ile evlenmesi bu dönemde gerçekleşmiştir.

Addas, İslam peygamberi Muhammed'in Arap olmayan sahabisi. Mekke'nin güneyindeki dağlık bir bölge olan Taif'te yaşayan genç bir Hıristiyan köleydi. Aslen kadim Asur şehri Ninovalı olup, batıdaki Taif bölgesinde İslam'a geçen ilk kişi olduğu iddia edilmektedir. Kendisi Asur kökenlidir.

Revizyonist İslam Araştırmaları Okulu, İslami araştırmalarda İslam'ın kökenlerine ilişkin geleneksel Müslüman anlatılarını sorgulayan bir harekettir.

<span class="mw-page-title-main">Muhammed'in tarihselliği</span>

Muhammed'in tarihselliği, Muhammed'in tarihsel bir figür olarak incelenmesine ve geleneksel açıklamaların dayandığı kaynakların eleştirel incelemesine atıfta bulunur.

Müslümanların Muhammed hakkındaki görüşlerinin aksine, Hristiyanların onun hakkındaki görüşleri Orta Çağ'da bin yıldan fazla bir süre boyunca oldukça olumsuz kaldı. O zamanki Hristiyan âlemi büyük ölçüde İslam'ı bir Hristiyan sapkınlığı ve Muhammed'i de sahte bir peygamber olarak görüyordu.