Võhandu, Estonya'daki en uzun nehirdir.[1]
1963 yılında Võhandu vadisinde koruma alanı oluşturulmuş ve nehir de bu koruma alanı içinde yer almıştır.
Havza, bir nehir ya da göl havzası, nehrin kaynağı ile sonlandığı yer arasında kalan, nehre su veren tüm alanı kapsamaktadır. Akarsuyun ana kolu ve yan kolları ile birlikte sularını topladığı ve drene ettiği bu alana akaçlama havzası da denilir.
Lüksemburg, bilinen şehir, şehir unvanına da sahip bir komün olmanın yanı sıra Lüksemburg’un başkentidir. Şehrin kuzeyinde Alzette Nehri, güneyinde Pétrusse Nehri ve ortasında Orta Çağ’da Franklar tarafından inşa edilen Lüksemburg Kalesi bulunmaktadır.
Çin nehir yunusu (Lipotes vexillifer; Çince:
Amazon nehir yunusu ya da diğer adlarıyla Boto, Pembe nehir yunusu Amazon Nehri ve Orinoco Nehri sistemlerinde bulunan bir tatlısu nehir yunusudur. Nehir yunuslarının en büyüğü olan bu tür, aynı yaşam alanı içinde bulunan ancak gerçek bir nehir yunusu türü olmayan Tucuxi ile karıştırılmamalıdır.
Karkamış Barajı ve Hidroelektrik Santrali, Fırat üzerinde, Suriye-Türkiye sınırına 4,5 km mesafede yer alan, beton ağırlık ve toprak dolgu tipinde bir barajdır. Güneydoğu Anadolu Projesi'nin bir bölümünü teşkil eden baraj, sınır Fırat Projesi'nin ikinci ünitesidir. Türkiye'de nehir santrali tanımıyla gerçekleştirilen ilk uygulamadır.
Tuna Deltası Avrupa’nın en büyük ikinci nehir deltasıdır. En büyük delta İdil Deltası’dır. Deltanın büyük kısmı Romanya’da, kuzey kesiminin batı tarafı ise Ukrayna’da yer alır.
Yunnan Üç Paralel Nehri Koruma Alanı, Çin'in Yunnan eyaletinde bulunan bir UNESCO Dünya Mirası listesi alanıdır. Hengduan Dağları'nın Yunnan kesiminde bulunan Yangtze, Mekong Nehri ve Saluen nehirlerinin üst sınırlarının havzaları içinde yer almaktadır.
Manas Millî Parkı ya da Manas Doğal Hayatı Koruma Alanı, Hindistan'ın Assam Eyaleti'nde yer alan bir ulusal park, UNESCO tarafından ilan edilen bir Doğal Dünya Mirası, bir kaplan koruma rezervi, bir fil rezervi ve bir biyosfer rezervidir. Himalaya eteklerinde bulunan Bhutan'daki Royal Manas Ulusal Parkı ile bitişiktir. Park, Assam çatılı kaplumbağası, Himalaya tavşanı, Trachypithecus Geei ve Cüce yaban domuzu gibi nadir ve tehlike altındaki endemik yaban hayatı ile bilinmektedir. Manas vahşi Asya mandası nüfusu ile ünlüdür.
Alplerin çevresinde yer alan Tarihöncesi Kazık Evler, M.Ö. 5000 - M.Ö. 500 yılları arasında Alplerde ve çevresindeki göllerin, nehirlerin veya sulak alanların kenarlarında inşa edilmiş bir dizi tarih öncesi kazık konut yerleşimleridir. 2011 yılında UNESCO Dünya Mirası listesine Avusturya'da, Fransa'da (11), Almanya'da (18), İtalya'da (19), Slovenya'da (2) ve İsviçre'de (56) bulunan 111 site eklendi. Ayrıca, bu Dünya Mirası alanı, Slovenya'da listelenen ilk kültürel dünya mirası oldu.
Doñana Ulusal Parkı, güney İspanya'daki Endülüs eyaletinde, Huelva ve Sevilla'daki doğal koruma alanlarıdır. 135 km2'si korunan alan olmak üzere 543 km2 alan kapsar. Park, Guadalquivir Nehri'nin Atlas Okyanusuna aktığı delta Las Marismas'taki bataklıkların, sığ derelerin ve kum tepelerinin bulunduğu bir alandır. 1969 yılında Dünya Doğayı Koruma Vakfı, İspanya hükûmeti ile bir araya geldi ve parkı korumak için bataklığın bir kısmını satın alarak doğa koruma alanı olarak kuruldu. Ekosistem, bataklıkların kurutulması, kıyı boyunca tarımsal üretimi artırmak için nehir suyunun kullanımı, kara madenciliğinden dolayı su kirliliği ve turistik tesislerin yaygınlaştırılması nedenleri ile sürekli tehdit altındadır. Adı, Medine-Sidonia Yedinci Dükünün eşi Doña Ana de Silva y Mendoza'dan gelmektedir. 1994 yılında UNESCO tarafından Dünya Mirası olarak ilan edilmiştir.
İdil-Kama Tabiatı Koruma Alanı, İdil, Kama ve Myosha nehirlerinin birleştiği yerde bulunan bir Rus zapovedniktir. Biri İdil'in sol kıyısındaki teraslarında, nehirlerin buluşma noktasında, diğer kısmı Kazan şehrinin batı eteklerindeki İdil'in yaklaşık 100 km yukarısında bulunan iki bölümü bulunmaktadır. Koruma alanı, Tataristan'ın Zelenodolsky ve Laishevsky Bölgesi'nde bulunmaktadır. Orta Volga bölgesinin kalan orman ve orman bozkır habitatını korumak için 1960 yılında resmi olarak kurulmuştur ve 8.024 ha (30,98 sq mi) alana sahiptir. Bilimsel çalışmanın özel bir odağı, Kuybışev Baraj Gölü'nün yerel çevre üzerindeki etkileridir. Baraj gölü 1950'lerin ortalarında tamamlanmıştır ve Avrupa'nın en büyük baraj gölüdür. İdil-Kama Tabiatı Koruma Alanı, UNESCO Biyosfer Rezervi'nin bir parçasıdır.
Cumberland Platosu, Amerika Birleşik Devletleri'nin Apalaş Dağları'ndaki Apalaş Platosu'nun güney kısmıdır. Doğu Kentucky ve Tennessee'nin çoğunu ve Alabama'nın kuzeyiyle kuzeybatı Georgia'yı içerir. "Allegheny Platosu" ve "Cumberland Platosu" terimleri, ana Apalaş Dağları'nın batısında yer alan kesilmiş plato topraklarını ifade eder. Terimler jeolojik farklılıktan ziyade tarihsel kullanımdan kaynaklanmaktadır, bu nedenle ikisi arasında kesin bir ayrım çizgisi yoktur. İki büyük nehir platoların adlarını eşlik ediyor, Allegheny Platosu'nda Allegheny Nehri doğuyor ve Harlan Cumberland Platosu'nda Cumberland Nehri doğuyor.
Çaçuna İdari Koruma Alanı, Gürcistan'ın Kaheti bölgesindeki Dedoplistskaro Belediyesinde, Iori Nehri taşkın alanlarında, ülkenin güneydoğu kesiminde,Azerbaycan sınırına yakın bir konumda yer alan korunan bir alandır. Çaçuna İdari Koruma Alanı, Iori Nehri ve Dalis-Mta Baraj Gölü çevresindeki ormanları ve bu ormanların karakteristik kurak ve yarı kurak flora ve fauna türlerini korumak için kuruldu. Koruma alanı bölgesinde kuş gözlemciliği için birkaç gözlem kulesi bulunmaktadır. Çaçuna İdari Koruma Alanı, 1996 yılında çoğunlukla 1965'ten beri var olan eski Çaçuna Devlet Ormanlığı topraklarını kapsayacak şekilde kurulmuştur. Çaçuna İdari Koruma Alanı idaresi Dedoplistskaro'da Vaşlovani Koruma Alanları Yönetimi ile ortak bir tesiste yer almaktadır.
Azas Tabiatı Koruma Alanı, Güney Orta Asya'daki Toju Havzası'nın orta kısmında, Baykal Gölü'nün yaklaşık 500 km batısında yer alan bir Rus 'zapovednik'idir 'dir. Koruma alanı Azas Nehri boyunca uzanır ve Tuva'nın Todzhinsky Bölgesi'nde yer alır.
Baykal-Lena Tabiatı Koruma Alanı güney Sibirya'daki Baykal Gölü'nün kuzeybatı kıyısında yer alan bir Rus 'zapovednik'idir. Hem göl kıyısını hem de Lena Nehri'nin kaynağını korur. Koruma alanı, Baykal Gölü'nün batı kıyısında yaklaşık 120 km uzunlukta, ortalama 65 km genişlikte uzanmaktadır. Koruma alanı İrkutsk Oblastı'nın Kachugsky Rayonu'nda bulunmaktadır. Aralık 1996 itibarıyla, Baykal-Lena Tabiatı Koruma Alanı Pribaikalsky Millî Parkı ile birlikte Dünya Kültürel ve Doğal Miras alanıdır ve Dünya Mirasları Listesi'ne dahil edilmiştir. Baykal-Lena Tabiatı Koruma Alanı hemen güneyde olan Pribaikalsky Millî Parkı ile birlikte yönetilir ve ikisi birlikte Baykal Gölü çevresindeki 580 km kıyı şeridini kapsar.
Barguzinsky Tabiatı Koruma Alanı en eski zapovednik'tir. Buryatya'da (Rusya), Baykal Gölü'nün kuzeydoğu kıyıları ve gölün bir kısmı da dahil olmak üzere Barguzin Sıradağları'nın batı yamacında yer almaktadır. Koruma alanının ve sıradağların adı Barguzin Nehri'nden gelir. Koruma alanı 2.482 km2 (958 sq mi) alan kaplamaktadır. 1916'da Barguzin samurlarının sayısını korumak ve artırmak için kurulmuştur. Dağlık ve tayga manzaraları da korunmaktadır.
Basegi Tabiatı Koruma Alanı, Orta Ural Dağları'nda, Basegi Dağları boyunca uzanan bir Rus 'zapovednik'idir. "Basegi" yerel Ural lehçesinde "güzel" anlamına gelmektedir. Ticari sebeplerle nispeten el değmemiştir; bu nedenle alan, Uralların ladin-köknar ormanları için bir "referans alanı" olarak bilimsel değere sahiptir. Ayrıca alabalık ve gölge balığı için yumurtlama habitatını da kapsar. Ana nehirler Usva Nehri ve Vilva Nehri'dir. Koruma alanında dağ nehirlerine özgü akıntıları olan bazı küçük nehirler de bulunmaktadır. Koruma alanı, Perm Krayı'nın Gremyaçinsk rayonunda yer almaktadır.
Bastak Tabiatı Koruma Alanı, Rus Uzak Doğusu'ndaki Amur Nehri havzasında bulunan bir Rus 'zapovednik'idir. Koruma alanının toprakları Bureya Masifi'nin güneydoğu mahmuzlarını ve Sredneamurskaya ovalarının kuzey eteklerini kapsamaktadır. Koruma alanı Birobidzhansky Bölgesi'ndeki Birobican şehrinin yaklaşık 10 km kuzeyinde yer almaktadır ve Yahudi Özerk Oblastı'ndaki tek ulusal koruma alanıdır.
Şulgan-Taş Tabiatı Koruma Alanı, Güney Ural Dağları'nın batı eteklerinde yer alan bir Rus 'zapovednik'idir. Arazi, yoğun orman ve karstik topoğrafyalarından biridir; site, insan yerleşiminin en eski mağaralarından bazılarını içerir. Koruma alanında 13 tam zamanlı "bortevikov" - vahşi arıların antik boş ağaç arıcılık uygulayıcıları - bulunmaktadır. Koruma alanı Başkurdistan'ın Böryen ili'nde yer almaktadır. Starosubkhangulovo ilçe merkezinin yaklaşık 40 km güneydoğusunda yer almaktadır. 2012 yılında, özellikle eski zamanlardan beri yerel Başkir halkı tarafından yetiştirilen Burzyuan arısının korunması için UNESCO tarafından "Başkurt Uralları" Biyosfer Rezervi'ne eklenmiştir.
Oka Tabiatı Koruma Alanı, Meschera ovalarında, Oka Nehri'nin taşkın yatağında ve Pra Nehri'nde bulunan bir Rus 'zapovednik'idir. Geniş ova nehirleri ve ormanlık turbalıklarla koruma alanı, su kuşları ve balıkçıllar için önemli bir alandır. Koruma alanı, bizon ve turna yetiştirme merkezlerine ev sahipliği yapmaktadır. Ryazan şehrinin yaklaşık 60 km kuzeydoğusunda, Spassky Bölgesi, Ryazan Oblastı'nda yer almaktadır. 1994 yılında, "Pra ve Oka Nehirlerinin taşkın ovaları", uluslararası öneme sahip bir Ramsar sulak alanı ilan edildi. 1978'de UNESCO İnsan ve Biyosfer Programı (MAB) koruma alanı olarak belirlendi. Resmi olarak 1935'te kuruldu ve 55.722 hektar (215,14 sq mi) alan kaplamaktadır.