İçeriğe atla

Volkanik patlayıcılık indeksi

VPİ ve ejekte hacim korelasyonu

Volkanik patlayıcılık indeksi (VPİ), volkanik patlamaların patlayıcı özelliğinin göreli bir ölçüsüdür. 1982'de Amerika Birleşik Devletleri Jeoloji Araştırmaları Kurumu'ndan Chris Newhall ve Hawaii Üniversitesinden Stephen Self tarafından tasarlandı.

Patlayıcılık değerini belirlemek için patlamanın ortaya çıkardığı maddenin hacmi, bulut yüksekliği ve "yumuşak"tan "mega-devasa"ya kadar değişen terimlerle nitel gözlemler kullanılır. Ölçek, 8 büyüklüğüne kadar yani tarihin en büyük volkanik patlamalara kadardır. Patlamadan kaynaklanmayan patlamalar için 0 değeri kullanılır ve 10.000m³'den daha az tefranın açığa çıkması olarak tanımlanır. olarak tanımlanır. 1,0×1012 m3 tefra çıkarıp 20 km'den yüksek bulut sütun yüksekliğine sahip olan patlamalar, mega-devasa patlamayı temsil etmektedir. Ölçekte VPİ 2 ve üstü logaritmiktir ve 1 endeksin artması 10 kat daha güçlü bir patlamayı temsil eder.

Sınıflandırma

İndeksler 0 ila 8 arasında değişirken, patlama ile ilişkili VPİ, volkanik maddenin ne kadar yüksekliğe, ne kadar uzun süre patlamasına bağlıdır. VPİ 2 ve üstü logaritmiktir; 1 endeksin artması 10 kat daha güçlü bir patlamaya işaret etmektedir. 1 ve 2 arasındaki VPİ tanımında bir süreksizlik vardır. Ejekta hacminin alt sınırı 10.000'den 1.000.000 m³'e 100 kat yükselirken, diğer tüm yüksek indeksler arasındaki faktör 10'dur. Aşağıdaki tabloda, her bir VPİ'nin sıklığı, o VPİ veya daha yüksek yeni patlamaların yaklaşık sıklığını göstermektedir.

VPİ Ejekta hacmi Sınıflandırma Açıklama Bulut Sıklık Troposferik enjeksiyon Stratosferik enjeksiyon[1]
Örnekler
0 < 104 m3HawaiiCoşkulu< 100 msürekliönemsizyok
Kīlauea (aktif), Mawson Peak (aktif), Dallol (2011), Holuhraun (2014-2015), Fagradalsfjall (2021-2023), Piton de la Fournaise (2022), Mauna Loa (1975, 1984, 2022)
1> 104 m3Hawaii / StromboliyenYumuşak100 m – 1 kmgünlükküçükyok
Yakedake (1995), Raoul Adası (2006), Havre Deniz Dağı (2012), Dieng Yanardağ Kompleksi (1964, 1979, 2017), Nyiragongo (1977, 2002, 2021)
2> 106 m3Stromboliyen / VulkaniyenPatlayıcı1–5 km2 haftaılımlıyok
Stromboli (1934'ten beri), Etna (aktif), Unzen (1792), Ruang (1871), Ritter Adası (1888), Galeras (1993), El Hierro (2011-2012), Whakaari / White Island (2019)
3> 107 m3Stromboliyen / Vulkaniyen / Pelé / Alt-PlinienSert3–15 km3 aybüyükolası
Surtsey (1963-1967), Nevado del Ruiz (1985), Redoubt Dağı (1989-1990), Soufrière Tepeleri (1997), Ontake (2014), Fuego (2018), Cumbre Vieja (2021)
4> 0.1 km3Pelé / Plinien / Alt-PlinienFelaket> 10 km18 aybüyükkesin
Laki (1783), Bandai Dağı (1888), Pelée Dağı (1902), Lamington Dağı (1951), Eyjafjallajökull (2010), Merapi Dağı (2010), Taal (2020), Semeru (2021)
5> 1 km3Pelé / PlinienFelaket> 10 km12 yılbüyükbüyük
Vezüv (79), Fuji Dağı (1707), Tarawera Dağı (1886), Agung Dağı (1963), St. Helens (1980), El Chichón (1982), Puyehue (2011), Hunga Tonga–Hunga Haʻapai (2022)
6> 10 km3Plinien / Ultra-PlinienDevasa> 20 km50–100 yılbüyükbüyük
Santorini (MÖ 1620), Ilopango Gölü (450), Huaynaputina (1600), Krakatoa (1883), Santa Maria (1902), Novarupta (1912), Pinatubo Yanardağı (1991)
7> 100 km3Ultra-PlinienSüper devasa> 20 km500–1,000 yılbüyükbüyük
Long Valley (760 kyr), Campi Flegrei (37 kyr), Aira (22 kyr), Mazama (MÖ 5700), Kikai (MÖ 4300), Samalas (1257), Tambora (1815)
8> 1,000 km3Ultra-PlinienMega devasa> 20 km> 50,000 yıl[2][3]çok büyükçok büyük
Flat Landing Brook (Ordovician), Wah Wah Springs (30 Mya), La Garita (26.3 Mya), Yellowstone (2.1 Mya, 640 kyr), Toba (74 kyr), Taupō (26.5 kyr)

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ "Volcanic Explosivity Index (VEI)". Global Volcanism Program. Smithsonian National Museum of Natural History. 10 Kasım 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2014. 
  2. ^ Dosseto, A. (2011). Turner, S. P.; Van-Orman, J. A. (Ed.). Timescales of Magmatic Processes: From Core to Atmosphere. Wiley-Blackwell. ISBN 978-1-4443-3260-5. 
  3. ^ Rothery, David A. (2010), Volcanoes, Earthquakes and Tsunamis, Teach Yourself 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">İo (uydu)</span> Jüpiterin uydusu

İo veya Io, Jüpiter'in Galilei uydularından yörüngesi en içte bulunanı ve üçüncü en büyük olanıdır. Güneş Sisteminin en büyük dördüncü uydusudur. 1610 yılında Galileo Galilei tarafından keşfedilmiştir. Adını Yunan mitolojisinde Zeus'un sevgililerinden biri olan "Io" karakterinden alır. Güneş Sistemi'nde üzerinde sürekli olarak gazlar ve lav püskürten yanardağlar bulunan tek uydudur.

<span class="mw-page-title-main">Pasifik ateş çemberi</span>

Pasifik ateş çemberi veya Pasifik deprem kuşağı, birçok volkanik patlamanın ve depremin meydana geldiği Pasifik Okyanusu kıyısının büyük bir kısmını ve etrafını içine alan bir bölgedir. Ateş Çemberi, yaklaşık 40.000 km (25.000 mi) uzunluğunda ve yaklaşık 500 km (310 mi) genişliğinde ve at nalına benzer şekilde bir kemerdir.

<span class="mw-page-title-main">Volkanik kış</span>

Volkanik kış, olarak alt atmosfer tabakasının bir yanardağ patlaması sonucu soğuması fenomeni. Kül ve kükürtlü gazlardan oluşan aerosollar ve sülfürik asit, büyük patlamayla stratosfere kadar fırlayarak sis gibi bütün Dünya'yı kaplar. Güneş ışınları böylece kısmen yutulur, kısmen de uzaya yansır. Stratosferde bu durum bir ısınmaya yol açar. Yerdeyse ortalamada Dünya iklimi soğur, bölgesel ve mevsimlere bağlı olarak aynı zamanda ısınmalar da olur. Volkanik kışa benzer bir etki, (varsayılan) bir atom savaşıyla ortaya çıkan nükleer kıştır.

<span class="mw-page-title-main">Volkan kemeri</span>

Volkan kemeri. Stratovolkan, aynı zamanda kompozit volkan olarak da bilinir, uzun boylu konik volkan birçok lav, tefra, pamis ve volkanik kül katmanları tarafından sertleşerek inşa edilmiştir. Kalkan volkanların aksine strato volkanlar ve dik profilleri ve periyodik patlamalı püskürmeler ile karakterize edilirler. Bazı çökmüş kraterler ile kalderalarda bu şekilde adlandırılır. Genellikle stratovolkanlar yüksek viskoziteden dolayı uzağa yayılmadan önce soğur ve katılaşırlar. Bu lav oluşturan magma daha az bir miktarda viskoz mafic magma ile yüksek-orta derecede silika içermektedir. Geniş felsik, lav akıntıları nadirdir,15 km (9,3 mi) kadardır. Stratovolkanlar erüptif malzemelerin sıralı dökülmeleri itibaren inşa edilen kendi kompozit yapısı nedeniyle bazen “kompozit volkan” da denir. Onlar daha az yaygın olan kalkan volkanların aksine volkan tipleri arasında en yaygın olanlardandır. İki önemli Stratovolkan olan Krakatoa en iyi bilineni ve Vezüv 1883'teki patlama Pompei ve Herculaneum kasabalarnı önemli oranda tahrip etti. Aynı zamanda bu patlama binlerce kişinin ölümüne sebep olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Kül konisi</span>

Kül konisi volkanik klinker, volkanik kül ya da volkanik bir yanardağ ağzının etrafında toplanmış, koni şeklinde dik piroklastik parçacıklardan oluşan bir tepedir. Piroklastik parçacıklar ya patlamalı püskürmeleri ya da genel olarak tek yanardağ ağızlı lav çeşmeleri tarafından oluştururlar. Gaz yüklü lav, şiddetli bir şekilde havaya püskürtüldüğünde, kül, klinker ya da skorya şeklinde katılaşıp ve yere düşüp, 30-40 derece açısı olan eğimleri, dairesel bir zemin planı olan ve çoğu zaman simetrik olan bir koni oluşturmaya çalışır. Çoğu kül konisinin tepe noktasında kase şeklinde bir krateri vardır.

<span class="mw-page-title-main">Novarupta</span>

Novarupta, ABD'nin Alaska eyaletinin güneybatısında ve Alaska Yarımadası üzerinde bulunan bir aktif yanardağdır.

<span class="mw-page-title-main">Vulkaniyen tipi patlama</span>

Vulkaniyen terimini ilk kez Giuseppe Mercalli tarafından kullanılmıştır. 1888-1890 tarihleri arasında Vulcana adasında gerçekleşen patlamalara tanık olmuştur. Patlama tarzı Mercalli’nin açıklamasına göre patlayan krater ve tepe üzerinde yükselen gaz yoğun bir bulut olarak karakterize edilmiştir ve tüm dünyada da kullanılmaktadır. Mercalli, Vulkaniyen tipi patlamaları ‘’düzensiz aralıklarla gerçekleşen top ateşi gibi patlamalar ‘’olarak tanımlamıştır. Artan silis düzeyi magmanın patlayıcı viskozitesini artırır. Magmanın içinde bulunan silis (bazalt-andezit), doğası gereği patlamaları artırmıştır. Genellikle görültülü şekilde patlarlar. Freatomagmatik patlamalar ile başlar.

<span class="mw-page-title-main">Hekla</span> İzlanda’nın güneyinde bir stratovolkan

Hekla 1.491 metre yüksekliğinde İzlanda'nın güneyinde bulunan bir stratovolkandır. Hekla İzlanda'nın en aktif volkanlarından biridir. 874 yılından bu yana 20 patlama meydana gelmiştir. Avrupalılar bu yanardağı "Geçiş" olarak nitelendirirlerdi. Hekla uzun bir volkanik sırt parçasıdır. Bu sırtın en aktif kısmı yaklaşık 5,5 kilometre uzunluğunda Heklugja adında bir fissür olarak kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">Ontake Dağı</span> Japonyanın Hida Dağlarındake etkin bir yanardağ, ülkenin ikinci yüksek dağı

Ontake Dağı veya Kiso Ontake Dağı, Japonya'da Hida Dağları'nda bulunan aktif bir yanardağdır. Dağ 3.067 m yüksekliği ile Japonya'nın ikinci yüksek yanardağıdır.

Pleistosen dönemi volkanik patlamalar, Kuvaterner'in alt dönemi olan Pleistosen yaklaşık 2.588 milyon yıl önce başlamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Tambora Dağı</span> Sumbawadaki aktif bir stratovolkan

Tambora Dağı veya Tomboro Dağı, Endonezya'nın Küçük Sunda Adaları'ndan biri olan ve hem kuzeyi hem de güneyi okyanusal kabuk ile çevrili Sumbawa'daki aktif bir stratovolkandır. Tambora, altındaki aktif yitim zonu tarafından oluşturulmuştur. Bu da Tambora Dağı'nın 4.300 metre (14.100 ft) yüksekliğe ulaşmasını sağlamıştır. Yanardağ, Nisan 1815'teki patlamasından önce Endonezya takımadasında en yüksek zirvelerden biriydi. Dağın içindeki büyük bir magma odasının on yıllar boyunca dolmasıyla 1815'te meydana gelen patlama ile dağdaki volkanik olaylar tarihi bir zirveye ulaştı.

<span class="mw-page-title-main">1815 Tambora Dağı patlaması</span>

1815 Tambora Dağı patlaması, Volkan Patlama İndeksi (VEI)'nde 7 alarak tarihte kaydedilmiş en büyük patlamalardan biridir. MS 180 yılındaki Taupo Gölü patlamalarından bu yana bu dereceyi alan doğrulanmış tek patlamadır.

<span class="mw-page-title-main">Hatepe patlaması</span>

Hatepe patlaması, Taupo Gölü'nün MS 180 yılında meydana gelen patlamasına verilen isimdir. Hatepe Plinian ponza tefra tabakasından ötürü bu adı almıştır ve bazen Taupo patlaması olarak anılmaktadır. Son 20 bin yıl içinde Yeni Zelanda'da gerçekleşen en büyük patlama olarak kabul edilir. VEI 7 patlama olarak sınıflandırılan patlama sonucu 120 kilometreküplük bir fışkırma meydana geldi ve bunun 30 kilometreküpü ise ilk birkaç dakikada fışkırtıldı. Böylece, son 5000 yılda meydana gelen en şiddetli patlamalardan biri olmuştur ve M.Ö. 2. bin yıldaki Minoan patlaması, Paektu Dağının 946'daki patlaması ve Tambora Dağı'nın 1815'teki patlaması ile karşılaştırılabilir. Ortaya çıkan kül, gökyüzünü Roma ve Çin üzerinden kırmızıya çevirdi.

<span class="mw-page-title-main">Azas Platosu</span> Rusyada yer alan volkanik bir alan

Azas Platosu, Rusya'da yer alan volkanik bir alandır. Doğu Tuva Platosu, Khamsara-Biykhem Platosu ve Kuzeydoğu Tuva Platosu olarak da bilinir. Baykal Gölü'nün batısında 2.000 kilometrekare (770 sq mi) alan kaplamaktadır. Bölgedeki volkanik aktivite Oka Platosu ve Jom-Bolok volkanik sahasının meydana gelmesinin de nedenidir.

<span class="mw-page-title-main">Ciomadul</span>

Ciomadul, Romanya'da yer alan bir yanardağdır. Macarca Csomád olarak bilinir. Karpatlar'da yer alır. Băile Tușnad ve Bixad kasabalarına yakın bir konumdadır. Călimani (Kelemen) - Gurghiu (Görgényi) - Harghita (Hargita) dağları olarak bilinen volkanik zincirin bir parçasıdır ve bu zincirin güneydoğu ucunda yer alır. Ciomadul, Mohos ve St. Ana olarak bilinen iki gömülü patlama kraterine sahip birkaç lav kubbesinden oluşur ve bu kraterlerden birisi bir krater gölü olan Sfanta Ana Gölü'ne ev sahipliği yapar. Ciomadul'daki baskın volkanik kayaç potasyum açısından zengin bir dasittir.

<span class="mw-page-title-main">Tunkin Depresyonu</span>

Tunkin Depresyonu, Rusya'da yer alan volkanik bir alandır.

<span class="mw-page-title-main">2022 Hunga Tonga yanardağ patlaması ve tsunamisi</span>

2022 Hunga Tonga Volkan Patlaması 15 Ocak 2022'de Tonga'nın başkenti Nuku'alofa'nın yaklaşık 65 kilometre kuzeyinde bulunan Hunga Tonga-Hunga Haʻapai denizaltı volkanında gerçekleşen büyük bir volkan patlamasıdır. Bu tektonik olayın ardından Pasifik Okyanusu çevresinde ciddi tsunami olayları yaşanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Harrat Hayber</span> yanardağ ovası

Harrat Hayber, Suudi Arabistan'ın Hicaz bölgesinde yer alan Medine'nin kuzeyinde bulunan volkanik bir alandır. Yaklaşık 12.000 lik bir alanı kaplamakta olan bölgede en son patlama, MS 600 ile 700 yılları arasında meydana gelmiştir. Harrat Hayber'de Neolitik döneme tarihlenen insan yapımı taş yapılar incelenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">536 Volkanik kışı</span>

536'daki volkanik kış, son 2000 yılda Kuzey Yarımküre'deki iklimsel soğumanın en çetin ve uzun süreli dönemiydi. Volkanik kışa, çeşitli kıtalarda önerilen birkaç olanaklı yerdeki bir püskürme neden oldu. Düşük sıcaklıkların etkisi Avrupa ötesine yayılmasına rağmen, volkanik kışın çoğu çağdaş anlatımı, Doğu Roma İmparatorluğu'nun başkenti Konstantinopolis'teki yazarlardan alınmıştır. Modern bilim, MS 536'nın başlarında, atmosfere büyük miktarlarda sülfat aerosolleri püskürten bir patlamanın Dünya yüzeyine ulaşan güneş radyasyonunu azalttığını ve atmosferi birkaç yıl boyunca soğuttuğunu belirledi. Mart 536'da Konstantinopolis, kararmış gökyüzü ve daha düşük sıcaklıklar deneyimlemeye başladı.

<span class="mw-page-title-main">Laach Gölü</span> Almanyada bir kaldera gölü

Laach Gölü ortabatı Almanya'da, Rheinland-Pfalz eyaletinde bulunan bir kaldera gölüdür. Neredeyse 2 kilometre çapındaki göl, Rheinland-Pfalz'ın en büyük gölüdür ve ayrıca Orta Avrupa'daki en büyük kalderadır ve suyla dolu tek kalderadır. Kaldera, yaklaşık MÖ 11.000'de çok şiddetli bir volkanik patlamayla oluştu.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.