İçeriğe atla

Vladimir Stasov

Vladimir Stasov'un portresi (Ilya Repin).

Vladimir Vasilievich Stasov (bazen Stassov olarak tranlitere edilir; Rusça: Влади́мир Васи́льевич Ста́сов; 14 Ocak (eski takvimle 2 Ocak) 1824, Sankt-Peterburg – 23 Ekim (eski takvimle 10 Ekim) 1906, Sankt Petersburg),[1] muhtemelen yaşadığı dönemin en saygın Rus eleştirmeniydi. 1848'de Hukuk Fakültesinden mezun olmuş, 1859'da İmparatorluk Sanatlar Akademisi'ne kabul edilmiş ve 1900'de arkadaşı Lev Tolstoy ile birlikte, Rus Bilimler Akademisi'ne fahri üye seçilmiştir.

Stasov 19. yüzyıl ortalarındaki Rus kültüründe muazzam bir etkiye sahip oldu. Ülkenin en büyük yeteneklerini keşfetmiş, onların eserlerinin birçoğuna ilham vermiş ve basına yazdığı makale ve mektuplar ile onlar için savaş vermiştir. Rus romancı ve tiyatro yazarı Ivan Turgenev onu "bizim büyük Rus eleştirmenimiz" olarak tanımlamış,[2] Stasov'un onunla tartışmaları bir hayat boyu sürmüştür. Stasov, Rus sanatının Avrupa'nın etkisinden sıyrılmasını isterdi. Batıyı taklit ederek Ruslar en çok ikinci sınıf olabileceklerine inanıyordu. Buna karşın, kendi geleneklerinden ödünç alarak tamamen millî bir sanat yaratabilirler ve bununla Avrupa'nın yüksek artistk standartları ve özgünlüğüne yetişebilirlerdi. Stasov'un "millî bir sanat"tan kastı, sanatın insanların hayatını yansıtmakla kalmaması, aynı zamanda onlar için anlamlı olması ve onlara nasıl yaşanacağını göstermesi idi.[3]

Kariyeri

1847'de Stasov, Mikhail Glinka'nın müzikleirnde kullandığı folklorik motifler hakkında bir monografi yazdı; bundan sonra Stasov hep müzikte Avrupa etkisi yerine Rusluğu savundu. Sonraki yıllarda, "Beşler" olarak adlandırılan Rus bestecileri için danışman oldu. Nikolai Rimsky-Korsakov'nin evindeki 1872 Noel davetinde Pyotr İlyiç Çaykovski'nin kendi Küçük Rus Senfonisi'ni çalışını dinledikten sonra, Çaykovski ile de yakınlaştı. Bu toplantıdan sonra, Stasov Çaykovski'ye Shakespeare'in "Fırtına"sına dayandırılmış bir parça bestelemesini önerdi.[4] Stasov ayrıca Hector Berlioz için bir program taslağı hazırladı, Çaykovski daha sonra bunu kendi Manfred Senfonisi için kullandı.[5] Bu iki eser arasında, Stasov Alfred de Vigny'nin tarihsel romantik hikâyesi Cinq-Mars 'dan esinlemiş bir opera önerdi. Ancak, Çaykovski o sırada Yevgeni Onegin 'i yazmakla meşguldü, Charles Gounod ise zaten Cinq-Mars 'a dayandırılmış bir opera yazmıştı bile.[6]

1870'li yıllardan itibaren Stasov hem Gezginler (Peredvijniki) olarak bilinen realistik ressamların hem de Ilya Repin'in ateşli bir destekleyicisi oldu.

Alexander Nevsky Lavra mezarlığında Vladimir Stasov'ın mezarı.

Sanatçılar onun görüşlerini takip etmeyince Stasov hem toleranssız davranır hem de hoşnutsuzluğunu dile getirirdi. Küçük Rus'un finalini "tüm Rus ekolunun en önemli eserlerinden biri" olarak nitelendirdi. Buna karşın, Çaykovski'nin eserleri hakkındaki genel değerlendirmesi olumsuzdu: "Konservatuvar, akademik eğitim, eklektisizm ve müziksel malzemenin aşırı kullanımı ona yıldırıcı ve yıkıcı eliyle dokundu. Toplam üretiminden sadece birkaç eser [Romeo ve Juliet, Fırtına, Francesca da Rimini ve 2 ve 3 no'lu Yaylı Eserler Kuvartetleri] birinci sınıf ve son derece özgündür; kalanlar vasat veya zayıftır."[7]

Stasov, Modest Mussorgsky'yi karşı da her zaman entelektüel düzeyde bir küçümseme duyardı, sanatseverlerin onun müzik yetenekleri hakkındaki övgülerine rağmen. Oysa Stasov, bu besteciyi "Beşler"in bir üyesi olarak onun gelişmesine destek olmuştu.[8] Kurucu Mily Balakirev bir keresinde Stasov'a Musorsky'nin "neredeyse bir budala" olduğunu söylediğinde, Stasov, "Bence o tam bir budala" diye cevap vermiştir.[9]

Stasov, modernist sanat dergisi Mir iskusstva 1898'de ilk çıktığında ve onun kurucuları Alexandre Benois, Léon Bakst ve Sergei Diaghilev hakkında daha da acımasızdı. Bir yazısında Diaghilev' hakkında "dejenere bir tezahüratçı" demiş, Mir iskusstva için de "cüzzamlılar meydanı" (Victor Hugo'nun Notre Dame'ın Kamburu romanına bir gönderme) demiştir.[10]

Stasov'un Rus sanat dünyasının önemli kişilikleri ile olan yazışmaları paha biçilmezdir. Ayrıca, Glinka 'nın operalarının değeri konusunda müzik eleştirmeni ve eski arkadaşı Alexander Serov'a olan muhalefeti ile bilinir.

Yahudi okul öğrencisi Samuil Marshak'ın edebi yetenekleri onu o kadar etkilemiştir ki, İskan Bölgesi kanunlarından o ve ailesi için bir istisna yapılmasını sağlamıştır.

Ailesi

Stasov, Rus mimar Vasily Petrovich Stasov (1769–1848)'un oğluydu. Kardeşi Dmitry Stasov (1828–1918), Rus Müzik Derneği'nin kurulmasında yer almış ileri gelen bir savcıydı. Kızı Elena Stasova (1873–1966), önde gelen bir Marksist devrimci ve Sovyet yönetiminde bir memurdu.[11]

Dipnotlar

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 6 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2014. 
  2. ^ Figes, 177.
  3. ^ Figes, 178.
  4. ^ Brown, David, Tchaikovsky: The Man and His Music (New York: Pegasus Books, 2007), 74-77
  5. ^ Holden, Anthony, Tchaikovsky: A Biography (New York:New York: Random House, 1995), 248
  6. ^ Holden, 140
  7. ^ "Our Music During the Last Twenty-Five Years," ilk yayımı Vestnik Europy, Ekim 1883; Selected Essays on Music (New York, 1968), s. 112'de tekrar basılmıştır. Holden, s. 88'de alıntılandığı üzere.
  8. ^ Volkov, 87.
  9. ^ Mussorgsky, Literaturnoe nasledie (Literary Heritage), s. 17. Volkov, s.87'de belirtilmiştir.
  10. ^ Volkov, 130-131.
  11. ^ Cathy Porter, Alexandra Kollontai: The Lonely Struggle of the Woman Who Defied Lenin. New York: The Dial Press, 1980; pg. 38.

Kaynaklar

  • Brown, David, Tchaikovsky: The Man and His Music (New York: Pegasus Books, 2007).
  • Figes, Orlando, Natasha's Dance: A Cultural History of Russia(New York: Metropolitan Books, 2002).
  • Holden, Anthony, Tchaikovsky: A Biography (New York:New York: Random House, 1995).
  • Volkov, Solomon, St. Petersburg: A Cultural History (New York: The Free Press, A division of Simon & Schuster, Inc., 1995).

Dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta Vladimir Stasov ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.


İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Opera</span> Müzikli tiyatro eseri

Opera, genellikle konusunu tarihten, mitolojiden, efsanelerden veya güncel olaylardan alan, sözlerinin tümü veya birçoğu müzikle bestelenmiş, içinde güzel sanatların tümünü barındırabilen, teatral formda bir sahne eseridir.

<span class="mw-page-title-main">Pyotr İlyiç Çaykovski</span>

Pyotr İlyiç Çaykovski, Romantik Dönem Rus klasik müzik bestecisidir. Senfoni, opera, bale, enstrümantal ve oda müziği ile şarkı gibi birçok tarzda eser vermiştir. Günümüz klasik müzik repertuvarında yer alan en popüler konser ve gösteri müziklerini yazmıştır. Bunların arasında Kuğu Gölü, Uyuyan Güzel, Fındıkkıran bale müzikleri, 1812 Uvertürü, 1. Piyano Konçertosu, son üç senfonisi ve Yevgeni Onegin opera müziği sayılabilir.

<span class="mw-page-title-main">Fındıkkıran (bale)</span> bale

Fındıkkıran, Rus besteci Çaykovski'nin 1891 yılında bestelediği son balesidir.

<span class="mw-page-title-main">Rus Beşleri</span>

Rus Beşleri Güçlü beşler diye de bilinen M. A. Balakirev, A. P. Borodin, C. A. Cui, Modest Musorgski ve N. A. Rimski Korsakov'dan oluşan besteciler grubudur.

<span class="mw-page-title-main">Aleksandr Borodin</span>

Aleksandr Porfiryeviç Borodin, , Rus besteci ve kimyacı. Rus Beşleri olarak anılan besteci grubunun üyesidir.

<span class="mw-page-title-main">Gustav Mahler</span> besteci

Gustav Mahler, Yahudi kökenli Avusturyalı besteci ve orkestra şefi.

<span class="mw-page-title-main">Igor Stravinsky</span> Fransız besteci (1882-1971)

Igor Fyodorovich Stravinsky, Rus kökenli ABD ve Fransa vatandaşı besteci, piyanist ve orkestra şefi. 20. yüzyıl müziğinin en etkili ve önemli bestecilerinden biri olarak kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">Dmitri Şostakoviç</span> Rus besteci

Dmitri Dmitriyeviç Şostakoviç, Rus bestecidir. SSCB Yüksek Sovyet Milletvekili, Lenin Nişanı sahibidir. Besteci ve piyanist olmasının yanı sıra film müziği ve caz da dahil olmak üzere pek çok türde eserler verdi. 20. yüzyılın en tanınan bestecilerinden biri olarak kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">Mihail Glinka</span>

Mihail İvanoviç Glinka, Rusya'da geniş olarak tanınan ilk Rus asıllı klasik müzik bestecisidir ve Rus klasik batı müziğinin babası sayılmaktadır. Glinka'nın besteleri kendisinden sonra gelen tüm Rus bestecilere çok büyük etki yapmıştır. Bunlar arasında en önemlileri Rus Beşleri adı verilen besteciler Glinka'nın eserlerini kılavuz alarak Rusya'ya has bir klasik batı müziği stili geliştirmişlerdir.

<span class="mw-page-title-main">George Balanchine</span> Amerikalı dansçı ve koreograf (1904 – 1983)

Georges Balanchine, Gürcü asıllı Amerikalı koreograftır.

<span class="mw-page-title-main">Dmitri Hvorostovski</span>

Dmitri Aleksandroviç Hvorostovski Devlet sanatçısı unvanlı Rus bariton, uluslararası opera sanatçısı.

<span class="mw-page-title-main">Vladimir Horowitz</span>

Vladimir Samoylovich Horowitz Rus asıllı bir Amerikan klasik müzik piyanisti ve bestecisiydi. Onun tekniği ve ses renginin kullanımı ve onun icra etme heyecanı efsanevi kabul edilirdi. Horowitz 20. yüzyılın en büyük piyanistlerinden biri olarak kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">Reinhold Glière</span> Bestekâr

Reinhold Glière, Alman ve Polonya kökenli, Rus ve sonra Sovyet, bestecidir.

<span class="mw-page-title-main">Mariinski Tiyatrosu</span> Rusya, Sankt-Peterburgda tarihi bir opera ve bale tiyatrosu

Mariinski Tiyatrosu, Rusya'nın Sankt-Peterburg şehrinde tarihi opera ve bale tiyatrosu.

<span class="mw-page-title-main">Rus Avangardı</span> 1890dan 1930a kadar Rusyada etkisini gösteren büyük bir modern sanat akımı

Rus Avangardı;1890-1930 yılları arasında Rus İmparatorluğu ve Sovyetler Birliği'nde ortaya çıkan büyük ve etkili bir modern sanat dalgasıdır. Dönem Suprematism, Yapıcılık, Rus Fütürizm, Cubo-Fütürizm, Zaum ve Neo-primitivizm gibi birçok ayrı ama ayrılamaz şekilde birbiri ile ilişkili olarak ortaya çıkmış sanat hareketini içermektedir. Birçok avant-garde sanatçı bugünkü Belarus ve Ukrayna sınırlarında doğmuş veya yaşamıştır. Bu yüzden bazı kaynaklar Ukrayna avant-garde terimini kullanmaktadır.

Çaykovski Senfoni Orkestrası, 1930'da kurulan bir Rus klasik müzik radyo orkestrasıdır. Moskova Radyo Senfoni Orkestrası adıyla kuruldu ve Sovyet Tüm Birlik Radyo ağının resmi senfonisi olarak hizmet etti. Sovyetler Birliği'nin dağılmasının ardından, orkestra 1993 yılında Rusya Kültür Bakanlığı tarafından Çaykovski müziğinin repertuvarında oynadığı merkezi rolü tanımak üzere yeniden adlandırıldı. Mevcut orkestra şefi 1974'ten beri bu pozisyonda olan Vladimir Fedoseyev'dir. Merkezi Moskova'dadır.

<span class="mw-page-title-main">Romantik müzik</span>

Romantik müzik, Batı Klasik müziğinde, genellikle Romantik dönem olarak adlandırılan 19. yüzyıl dönemiyle ilişkili stilistik bir harekettir. Yaklaşık 1800'den 1910'a kadar Avrupa'da öne çıkan entelektüel, sanatsal ve edebi hareket olan Romantizmin bir parçasıdır.

Donald Walbridge Shirley, Amerikalı klasik ve caz piyanisti ve bestecisi. 1950'lerde ve 1960'larda Cadence Records için birçok albüm kaydetti ve klasik bir etki ile cazı denedi. Org senfonileri, piyano konçertosu, viyolonsel konçertosu, üç telli dörtlü, tek perdelik opera, org, piyano ve keman eserleri, James Joyce'un 1939 Finnegans Wake romanından uyarlanan senfonik bir ton şiiri ve 1858'de Yeraltı Dünyasındaki Orpheus operasında bir dizi "Varyasyon" yazdı.

<span class="mw-page-title-main">Nikita Storoyev</span>

Nikita Leonidoviç Storoyev, Rus-ABD'li opera sanatçısı ve eğitimci.

<span class="mw-page-title-main">Mustafa Krantja</span>

Mustafa Krantja, Arnavut klasik müzik orkestra şefi ve bestecidir. Kendisinin 20'ye yakın büyük eseri vardır. Kendisine 1956 yılında Halk Sanatçıları Madalyası ve 1975 yılında Dvorak Madalyası tevcih olunur.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.