İçeriğe atla

Vladimir İpatyev

Vladimir Nikolayeviç Ipatieff
Vladimir Nikolayeviç Ipatieff
Doğum21 Kasım 1867(1867-11-21)
Moskova, Rus İmparatorluğu
Ölüm29 Kasım 1952 (85 yaşında)
Chicago, ABD
MilliyetRus
Amerikalı
Çocuk(lar)Dmitry, Nikolay ve Vladimir
ÖdüllerWillard Gibbs Madalyası (1940)
Kariyeri
DalıKimya
Çalıştığı kurumlarNorthwestern University
Doktora
danışmanı		Alexei Yevgrafovich Favorskii

Vladimir Nikolayeviç Ipatieff (ayrıca Ipatiev; Rusça: Владимир Николаевич Ипатьев) (21 Kasım [E.U. 9 Kasım] 1867 29 Kasım 1952), Rus ve Amerikan kimyager. En önemli katkıları, petrol kimyası alanındadır.

Hayatı ve kariyeri

Moskova'da doğan Ipatieff, önce Petersburg'daki Mikhailovskaya Topçu Akademisi'nde topçuluk eğitimi aldı, daha sonra Alexei Yevgrafovich Favorskii ile ve Almanya'da kimya okudu.[1] Kimyadaki ilk çalışmalarını, metaller ve patlayıcıların incelenmesine ayırmıştı. Daha sonra, yüksek basınç altında kataliz yöntemleri üzerine yaptığı çalışmalar onu ünlü bir kimyager yapmıştır; onun tepkileri için çelikten yapılmış devasa bombalar (genellikle Ipatieff bombası) kullandı. I. Dünya Savaşı'nın başlangıcında Ipatieff, kimyasal silahları ve ordu için kimyasal koruma yöntemlerini geliştiren özel bir laboratuvar organize etti. Ekim Devrimi'nden önce Ipatieff, Rus ordusunun Korgenerali ve Rusya Bilimler Akademisi'nin bir üyesiydi.

Devrim ve iç savaşın ardından Ipatieff, Sovyet Rusya'da birçok önemli kimyasal araştırma merkezi kurma ve bunlara yön verme konusunda görev aldı. Lenin ona "Sovyet kimyasal endüstrisinin başı" diye seslendi. Bununla birlikte, 1920'lerin sonlarına doğru, Ipatieff Çarlık Ordusu'ndaki geçmişi nedeniyle endişelenmeye başladı ve Endüstri Partisi davasında hüküm giyenler arasında arkadaşları vardı. 1930'da Ipatieff, zamanla mağdur olacağından korkarak, hesaplarından az miktarda para çekti ve Münih'teki bir endüstri konferansına katılmaya hazırlandı. Eşini yanında gelmesi için davet etti ve son dakikada dans etmesi durumunda mücevherlerini getirmesini önerdi. Tren Polonya sınırına geldiğinde karısına "Sevgilim, Ana Rusya'ya bakın, onu bir daha asla göremeyeceksiniz" dedi. Bir kelime İngilizce konuşmasa da Amerika'ya kaçtı.

Ipatieff, Chicago'nun bir banliyösü olan Evanston'da bulunan Northwestern University'de araştırma odaklı kimya profesörlüğü görevini üstlendi. Ipatieff, Orada, motor performansını büyük ölçüde arttıran alternatif yakıt karışımları ve prosedürleri keşfetti ve Ipatieff'in yakıt karışımlarına geçtikten sonra, daha önce İngilizlerden daha iyi performans gösteren en iyi Alman uçakları ile RAF başarılı olmuştur. Gittikçe artan bir şekilde, vaktini yakıt kimyasındaki atılımlarının ticari uygulamalarına ayrılmış ve UOP LLC (Universal Oil Products) için yoğun bir şekilde çalışmıştır. O ve öğrencileri, organik sentez ve petrol arıtımına önemli katkılarda bulundular. ABD'deki modern petrol kimyasının kurucularından biri olarak kabul edilir.

Vladimir Ipatieff'in üç oğlu vardı: Dmitry, Nikolay ve Vladimir. Dmitry, I. Dünya Savaşı sırasında öldü. Nikolay, Beyaz Ordu üyesiydi ve Bolşeviklere karşı savaştı, Rus İç Savaşı'nın sona ermesinden sonra göç etti ve Afrika'da sarıhummaya karşı icat ettiği bir tedaviyi test ederken öldü. Aynı zamanda yetenekli bir kimyager olan Vladimir Vladimirovich Ipatieff, SSCB'de kaldı ve babasının ilticasından sonra cezalandırılarak tutuklandı. Ipatieffs, ABD'de yaşarken iki Rus kızını evlatlık almıştır.

Ipatieff, Chicago'da ölmüştür.

Ipatieff Ödülü

Amerikan Kimya Topluluğu, UOP sayesinde büyük bir bağış aldı ve sonunda Ipatieff Ödülü olarak bir ödül kurdu. Ipatieff Ödülü, 40 yaşın altındaki araştırmacılar tarafından katalizör veya yüksek basınçlı kimya alanında üstün deneysel çalışmalara, her üç yılda bir verilmektedir.[2]

Kaynakça

  1. ^ Geniş ailenin tanınması, 17 Temmuz 1918'de eski Çar Nicholas Romanoff'un, İmparatoriçenin ve kraliyet ailesinin geri kalanının imha edilmesinin, doktorlarının ve maiyetinin aslında Ekaterinburg'daki Ipatieff ailesinin sahip olduğu tatil evi bodrum katında gerçekleştiği gerçeğiyle gösterir.
  2. ^ http://www.nd.edu/~engwomen/News/News.htm 9 Mart 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Brebbecke awarded Ipatieff Prize

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Alfred Nobel</span> İsveçli kimyager ve mühendis

Alfred Bernhard Nobel, İsveçli kimyager ve mühendistir. Dinamitin mucididir. Vasiyetiyle Nobel Ödülleri'ni başlatmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Dmitri Mendeleyev</span> Rus kimyager ve mucit

Dmitri İvanoviç Mendeleyev, Rus kimyager ve mucittir. Periyodik tabloyu sıralamak için Periyodik Kanun'u bulmuş, bunun sayesinde o zamana kadar bulunmuş olan bazı elementlerin özelliklerini düzeltmiş, henüz bulunmamış 8 elementin özelliklerini de tahmin etmiştir. Periyodik tablonun icadının yanı sıra meteoroloji, ölçüm çalışmaları ve hatta tarım ile endüstri alanlarında da bilimsel çalışmalarda bulunmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Benzin</span> Petrolden imâl edilen bir tür yakıt.

Benzin, petrolden imal edilen bir tür yakıttır.

<span class="mw-page-title-main">Organik kimya</span> karbon temelli bileşiklerin yapılarını, özelliklerini, tepkimelerini ve sentez yollarını inceleyen kimya dalı

Organik kimya, organik bileşiklerin ve organik maddelerin yani karbon atomlarını içeren çeşitli formlardaki maddelerin yapısını, özelliklerini ve reaksiyonların bilimsel çalışmasını içeren, kimyanın bir alt dalıdır. Yapının incelenmesi yapısal formüllerini belirler. Özelliklerin incelenmesi, fiziksel ve kimyasal özellikleri ve davranışlarını anlamak için kimyasal reaktivitenin değerlendirilmesidir. Organik reaksiyonların incelenmesi doğal ürünlerin, ilaçların ve polimerlerin kimyasal sentezini ve bireysel organik moleküllerin laboratuvarda ve teorik çalışma yoluyla incelenmesidir.

Kimyager, Üniversitelerin Fen Fakülteleri'nin Kimya Lisans Bölümlerinden mezun olan; organik kimya, anorganik kimya, analitik kimya, biyokimya, fizikokimya gibi kimya bilimi konularında ileri düzeyde eğitim alan kimya bilimcilerdir. Araştırma geliştirme, kalite kontrol, kalite güvence, üretim, teknik yönetim, sorumlu müdürlük başlıca çalışma sahalarıdır.

<span class="mw-page-title-main">Sankt-Peterburg Devlet Üniversitesi</span> 1724 yılında kurulmuş Rusyanın en eski eğitim kurumlarından biri

Sankt Peterburg Devlet Üniversitesi, Sankt Peterburg şehrinde 1724 yılında Çar Büyük Petro tarafından kurulmuş Rusya'nın en eski eğitim kurumlarından biridir. Bir "üniversite" olarak 1821-1914 arasında Sankt Peterburg İmparatorluk Üniversitesi, 1914-1918 arasında Petrograd İmparatorluk Üniversitesi, 1918-1924 arasında Petrograd Devlet Üniversitesi, 1924-1991 arasında Leningrad Devlet Üniversitesi adlarını taşıdı. 1991'de Sovyetler Birliği'nin tasfiyesinden sonra şimdiki adını aldı.

<span class="mw-page-title-main">Hermann Staudinger</span> Nobel Kimya Ödülü sahibi Alman kimyager

Hermann Staudinger, plastiklerle ilgili çalışmaları sebebiyle 1953 yılında Nobel Kimya Ödülü'nü almış olan Alman kimyager.

<span class="mw-page-title-main">Arthur Harden</span>

Sir Arthur Harden İngiliz biyokimyacı. 1929 yılında, Hans von Euler-Chelpin ile birlikte, "şekerin fermantasyonu ve fermantatif enzimler üzerine araştırmaları için" Nobel Kimya Ödülü'ne nail görülmüştür.

<span class="mw-page-title-main">John Cornforth</span> Avustralyalı-İngiliz kimyager (1917 – 2013)

Sir John Warcup 'Kappa' Cornforth, AC, CBE, FRS, Avustralyalı kimyager. 1975 yılında, "enzim-katalize reaksiyonların stereokimyası üzerine çalışmaları için", Nobel Kimya Ödülü'nü kazanmıştır. Gençlik yıllarından itibaren sağırdır.

<span class="mw-page-title-main">Norman Haworth</span>

Sir Walter Norman Haworth Britanyalı kimyager. Birmingham Üniversitesi'nde çalıştığı dönemde, askorbik asit üzerine çığır açan çalışmaları ile tanınır.

<span class="mw-page-title-main">Nikolay Semyonov</span>

Nikolay Nikolaevich Semyonov(d. 3 Nisan 1896 - ö. 25 Eylül 1986), Rus fizikçi, kimyager. Kimyasal tepkimelerin nasıl oluştuğunu açıklayan çalışmalarıyla ve özellikle zincirleme kimyasal tepkimeler buluşuyla 1956 yılında Nobel Kimya Ödülünü almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Joshua Jortner</span>

Joshua Jortner, İsrailli fiziksel kimyager. Tel Aviv, İsrail'deki Tel Aviv Üniversitesi Sackler Kesin Bilimler Fakültesi Kimya Bölümü'nde Emeritus Profesör.

Stuart Alan Rice, Amerikalı teorik kimyager ve fiziksel kimyagerdir. Chicago Üniversitesi'nde Profesördür.

<span class="mw-page-title-main">Julia Laskin</span> araştırmacı

Julia Laskin Pasifik Northwest Ulusal Laboratuvarı'nda araştırmacı ve Purdue Üniversitesi'nde William F. ve Patty J. Miller Analitik Kimya Profesörü olarak çalışan Amerikalı kimyagerdir. Yüksek lisans derecesini 1990 yılında Rusya'daki Leningrad Politeknik Enstitüsü'nde, doktorasını da 1998'de İsrail'deki Kudüs İbrani Üniversitesi'nde tamamladı. Doktora yaparken fiziksel kimya laboratuvarında eğitim asistanı olarak çalıştı. Doktora sonrası araştırmalarını Jean Futrell'in yanında Delaware Üniversitesi'nde gerçekleştirdi. Kütle spektrometrisi alananında yaptığı çalışmalarla tanınır.

<span class="mw-page-title-main">Kimyasal reaksiyon mühendisliği</span>

Kimyasal reaksiyon mühendisliği, kimya mühendisliği ve endüstriyel kimya alanında kullanılan kimyasal reaktörler ve tepkime kinetiği ile ilgilenen bir uzmanlık alanıdır. Tepkime kinetiği ve reaktör tasarımını birleştiren kimyasal reaksiyon mühendisliği, birçok endüstriyel kimyasalın üretimi için gerekli temel bir unsurdur. Kimyasal reaksiyon mühendisliği disiplininin günlük hayatta pek çok uygulama alanı bulunur. Kimyasal üretimi, ilaç üretimi ve atık arıtımı faaliyetlerinde reaksiyon mühendisliği kullanılır. Enzim kinetiği, farmakokinetik, ısı etkileri, ani reaksiyonlar ve tesis güvenliği gibi konularda da kimyasal reaksiyon mühendisliği disiplininden faydalanılır. Kimyasal reaksiyon mühendisliği ilk kez 1940'lar ve 1950'lerde hızla büyüyen kimya ve petrokimya sanayisinin ihtiyaçlarını karşılamak için ortaya çıkmış ve günümüze kadar plastiklerin, kimyasalların, ilaçların ve diğer pek çok maddenin üretim süreçlerinde kullanılan bir yöntem olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Çevre kimyası</span>

Çevre kimyası, doğal yerlerde meydana gelen kimyasal ve biyokimyasal olayların bilimsel bir araştırmasıdır. Potansiyel kirliliği kaynağında azaltmaya çalışan yeşil kimya ile karıştırılmamalıdır. Hava, toprak ve su ortamlarındaki kimyasal türlerin kaynakları, reaksiyonları, taşınması, etkileri ve kaderlerinin incelenmesi; ve insan aktivitesinin ve biyolojik aktivitenin bunlara etkisi olarak tanımlanabilir. Çevre kimyası, atmosfer, su ve toprak kimyasını içeren, aynı zamanda analitik kimyaya büyük ölçüde güvenen, çevre bilimi ve diğer bilim alanlarıyla ilgili olan disiplinlerarası bir bilimdir.

Katı hâl kimyası, bazen malzeme kimyası olarak da adlandırılır, katı faz malzemelerinin, özellikle, ancak sadece moleküler olmayan katıların sentezi, yapısı ve özelliklerinin incelenmesidir. Bu nedenle, katı hal fiziği, mineraloji, kristalografi, seramik, metalurji, termodinamik, malzeme bilimi ve elektronik ile yeni malzemelerin sentezine ve karakterizasyonuna odaklanan güçlü bir örtüşmeye sahiptir. Katılar, ana partiküllerinin düzenlenmesinde mevcut olan düzenin doğasına göre kristal veya amorf olarak sınıflandırmak mümkündür.

Izaak Maurits (Piet) Kolthoff analitik kimyager ve kimya eğitimcisiydi. Çeşitli analiz alanlarındaki geniş hacimli yayınlanmış araştırmaları, alanı modernize etme ve tanıtma çalışmaları ve kendi etkili kariyerlerine devam eden çok sayıda öğrenciye tavsiyelerde bulunması nedeniyle geniş çapta analitik kimyanın babası olarak kabul edilir.

Fred Basolo, Amerikalı bir inorganik kimyagerdir. Doktorasını 1943 yılında Urbana, Champaign'deki Illinois Üniversitesi'nde Profesör John C. Bailar, Jr. yönetiminde tamamlamıştır. Basolo profesyonel kariyerini Northwestern Üniversitesi'nde geçirdi. Koordinasyon kimyası, organometalik ve biyoinorganik kimya alanlarında 400'den fazla makale yayınlayarak üretken bir şekilde katkıda bulunmuş, birçok doktora öğrencisine danışmanlık yapmıştır. Meslektaşı Ralph Pearson ile birlikte, koordinasyon bileşiklerini içeren mekanizmaların önemini aydınlatan etkili "Anorganik Reaksiyonların Mekanizmaları" monografisini yazdı. Ligand alan teorisi ve fiziksel organik kimya kavramlarını bütünleştiren bu çalışma, koordinasyon kimyasının oldukça tanımlayıcı doğasından daha nicel bir bilime geçişin sinyallerini verdi.

<span class="mw-page-title-main">Edith M. Flanigen</span> Amerikalı kimyager

Edith Marie Flanigen, zümrütlerin sentezi ve daha sonra Amerikan kimya şirketi Union Carbide'de moleküler elekler için zeolitlerin sentezi üzerine yaptığı çalışmalarıyla bilinen Amerikalı kimyagerdir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.