İçeriğe atla

Vittorio Veneto (zırhlı)


Vittorio Veneto, 1940'ta tamamlanmadan kısa bir süre önce
Tarihçe
İtalya Krallığıİtalyaİtalya
AdıVittorio Veneto
Adının geldiği yer/kişiVittorio Veneto Savaşı
Sipariş 10 Haziran 1934
İnşa eden 'San Marco' Trieste, Cantieri Riuniti dell' Adriatico (C.R.D.A.)
Kızağa konuluşu 28 Ekim 1934
Denize indirilişi 25 Temmuz 1937
Görevlendirme 28 Nisan 1940
Hizmetten çıkışı 1 Şubat 1948
Liste dışı 1 Şubat 1948
Akıbet 1951–54'te hurdaya çıkarıldı
Genel karakteristik
Sınıf ve tipiLittorio sınıfı zırhlı
Deplasman
  • Standart: 40 723 ton(41 376 tw)
  • Tam yük: 45 237 ton(45 963 tw)
Uzunluk 237,76 m
Genişlik 32,82 m
Su çekimi 9,6 m
İtme gücü 128 000 ihp buhar motoru
Hız 30 knot (56 km/h; 35 mph)
Menzil 20 knot hızda 3920 deniz mili
Kişi kapasitesi 1830–1950
Silah donanımı
  • 3 × 3 381 mm top
  • 4 × 3 152 mm top
  • 4 × 1 120 mm top
  • 12 × 1 x 90 mm top
  • 20 × 37 mm'lik uçaksavar topu
  • 10 x 2 20 mm uçaksavar topu
Zırh
  • Kemer: 350 mm
  • Taret: 350 mm
  • Kule: 260 mm
  • Uçak mevcudu 3 uçak (IMAM Ro.43 veya Reggiane Re.2000)

    Vittorio Veneto, II.Dünya Savaşı sırasında Regia Marina'da (İtalya Kraliyet Donanması) hizmet veren Littorio sınıfı zırhlıların ikinci üyesiydi. Geminin omurgası Ekim 1934'te inşa edildi, Temmuz 1937'de denize indirildi ve Ağustos 1940'ta İtalyan filosunda hizmete girdi. Adını, Birinci Dünya Savaşı sırasında Vittorio Veneto'daki İtalyan zaferinden aldı. Üç kardeş gemisi vardı: Littorio, Roma ve Impero, savaş sırasında Imperio tamamlanamadı. Üç adet üçlü tarette dokuz adet 381 milimetrelik (15 inç) bir ana bataryaya sahipti ve 30 knot hız yapabiliyordu.

    Vittorio Veneto, dünya savaşı sırasında uzun bir hizmet gördü. Savaşın başlarında, Kasım 1940'ta Teulada Burnu Deniz Muharebesi'ne ve Mart 1941'de Matapan Burnu Muharebesi'ne katıldı. Matapan Burnu ve Aralık 1941'de birkaç kez torpidolar yüzünden hasar görmesine rağmen, Kasım 1940'ta Taranto'ya yapılan İngiliz baskını sırasında hasar görmeden kurtuldu. 1941 ve 1942'nin başlarında Malta'ya giden İngiliz konvoylarına saldırmak için kullanıldı, ancak İtalyan filosundaki akaryakıt sıkıntısı yüzünden faaliyetleri azalttı. Vittorio Veneto, İtalya'nın savaştan çekilmesinin ardından Eylül 1943'te Müttefiklere teslim olan İtalyan gemileri arasında yer aldı ve sonraki üç yılı Mısır'da İngiliz kontrolü altında geçirdi. Savaştan sonra Britanya'ya savaş ödülü olarak verildi ve ardından hurdaya ayrıldı.

    Özellikler

    "Littorio" sınıfı savaş gemileri planları

    Vittorio Veneto, toplam 237,76 metre (780,1 ft) uzunluğundaydı ve 32,82 m (107,7 ft) genişliğe ve 9,6 m (31 ft) drafta sahipti. Washington Deniz Antlaşması'nın 35.000 tonluk (36.000 ton) kısıtlamasına aykırı olan 40.724 uzun tonluk (41.377 ton) standart deplasman ile tasarlandı. Gemi, 128.000 beygir gücünde (95.000 kW) dört şaft Belluzo dişli buhar türbini ile itiliyordu. Motorlar, 30 knot (56 km / s; 35 mph) maksimum hız ve 20 knot (37 km / s; 23 mph) hızda 3.920 mil (6.310 km; 3.410 nmi) menzil sağlıyordu. Vittorio Veneto, kariyeri boyunca 1.830 ila 1.950 kişi arasında bir denizci ekibiyle yüzmüştür.[1][2]

    Vittorio Veneto'nun ana silahı, üç tarette üçlü olmak üzere dokuz adet 381 milimetre (15 inç) 50 kalibrelik Model 1934 silahtı. Üst üste yerleştirilmiş taretler düzeninde iki taret öne yerleştirildi ve üçüncüsü kıç tarafa yerleştirildi. İkincil silahı, üst yapının 4 köşesine yerleştirilmiş üçlü tarette on iki adet 152 mm (6 inç) toplardı. Bunlar, dört adet 120 mm (4,7 inç) / 40 Model 1891/92 topla desteklendi; bu silahlar eski silahlardı ve öncelikle yıldız mermilerini ateşlemek için tasarlanmıştı. Vittorio Veneto, on iki adet 90 mm (3,5 inç) / 53 Model 1939 silahtan, sekiz ikili ve dört tekli düzende yirmi adet 37 mm (1,5 inç) / 54 silahtan ve on altı adet 20 mm'lik uçaksavar bataryasına sahipti.[3] 30 kilometre (19 mil) menzilde yüzey hedeflerini ve 80 km'de (50 mil) uçakları tespit edebilen "EC 3 ter Gufo" radarı Temmuz 1943'te gemiye sonradan eklendi.[4]

    Kariyer

    İnşaası

    Vittorio Veneto, 1934 inşaat programı kapsamında sipariş edilmiş ve I.Dünya Savaşı sırasında 1918'de Avusturya-Macaristan İmparatorluğu'na karşı belirgin bir İtalyan zaferi olan Vittorio Veneto Muharebesi üzerine adlandırılmıştır. 28 Ekim 1934'te (kardeş gemisi Littorio ile aynı gün) Cantieri'de omurgası kızağa konulmuştur. Vittorio Veneto 25 Temmuz 1937'de denize indirildi ve büyük inşaatı Ekim 1939'da tamamlandı. Tasarımda tekrar tekrar yapılan değişiklikler ve ağır zırh plakasındaki eksiklikler nedeniyle montaj işlemi sürekli ertelendi. Vittorio Veneto, denemelerine başlayamadan 4 Ekim'de, altını biriken kirlerden arındırmak için Venedik'e taşındı. Littorio sınıfının sığabileceği İtalya'daki tek kuru havuz Venedik Arsenaliydi.[5]

    II. Dünya Savaşı

    Vittorio Veneto, 27 Kasım 1940'ta İtalyan filosunun uzun menzilli ateşgücünü kullanarak ingiliz gemilerini geri çekilmeye zorladıkları Teulada Burnu Deniz Muharebesine katıldı.

    Vittorio Veneto ve Littorio Cape Teulada deniz savaşı sırasında

    Matapan Burnu Muharebesi sırasında Vittorio Veneto, İngiliz Fairey Swordfish uçaklarından atılan bir torpidoyla vuruldu. Torpido zırhındaki yapısal bir zayıflık nedeniyle gemiye büyük zarar verdi ve İtalya'ya dönmek zorunda bıraktı. İngiliz Akdeniz filosu Vittorio Veneto'yu geçemedi, fakat Regia Marina'dan üç ağır kruvazör ve iki muhrip'i batırmayı başardılar.

    1942'de Vittorio Veneto, İngilizlerin başlattığı Harpoon Operasyonu sırasındaki çatışmalara katıldı.

    8 Eylül 1943'teki İtalya ve Müttefikler arasında ateşkesten sonra, diğer italyan gemileri ile irlikte müttefiklere teslim edildi. Savaşın geri kalanında Süveyş Kanalı'ndaki Acıgöl'de kardeş gemisi Italia (eski Littorio) ile birlikte zapt altında tutuldu. İtalya'nın Mihver Devletleri'ne savaş ilanından sonra Müttefikler tarafında gemilerin yeniden kullanılması önerilerildi fakat siyasi ve diğer nedenlerle öneri reddedildi.

    Savaşın sona ermesinden sonra Vittorio Veneto, İngiltere'ye tazminat olarak verildi, ancak İngilizler gemiden feragat etti. 1948'de Vittorio Veneto İtalya'da hurdaya çıkarıldı.

    Kaynakça

    1. ^ Garzke and Dulin, p. 435
    2. ^ Gardiner & Chesneau, p. 289
    3. ^ Gardiner & Chesneau, pp. 289–290
    4. ^ Bagnasco & De Toro, pp. 100–102
    5. ^ Bagnasco & De Toro, pp. 118–119

    İlgili Araştırma Makaleleri

    <i>Barbaros Hayreddin</i> (zırhlı) Alman zırhlısı

    Barbaros Hayreddin veya SMS Kurfürst Friedrich Wilhelm, okyanus ötesi sefer yapabilen bir Alman zırhlısıdır. Alman İmparatorluk Donanması ve sonrasında Osmanlı donanması'nda görev yapmıştır. Geminin orijinal adı Prusya dükü ve Brandenburg seçici prensi olan I. Frederick Wilhelm'den gelmektedir. Brandenburg sınıfının dördüncü ön dretnot gemisi idi. 1890 yılında Kaiserliche Werft Wilhelmshaven'da inşa çalışmaları başladı, 1891'de denize indirildi ve 1893'te tamamlandı. Geminin yapımı 11,23 milyon marka mal oldu. Brandenburg sınıfı savaş gemileri üç zırhlı tarette taşıdıkları altı ana top ile, diğer donanmaların iki tarette dört top taşıyan gemilerine kıyasla daha modern bir tasarımdı.

    <i>Turgut Reis</i> (zırhlı)

    Turgut Reis veya SMS Weißenburg, Alman İmparatorluğu Donanması'nın ilk okyanus ötesi savaş gemilerinden biridir. Alman İmparatorluğu Donanması'nın ardından son olarak Osmanlı donanmasında görev yapmıştır. Alman İmparatorluğu'nda 1890'larda yapılan Brandenburg sınıfı dört ön-dretnot zırhlısından üçüncüsüdür. 1890 yılında AG Vulcan firmasının Stettin tersanesinde inşası başlamış, 1891'de denize indirilmiş, 1894 yılında tamamlanmıştı. Brandenburg sınıfı zırhlılar, üç adet ikiz tarette taşıdıkları altı büyük kalibre top ile, dönemin standardı olan iki adet ikiz taret taşıyan zırhlılardan farklıydılar. İngiliz Kraliyet Donanması, bu gemilere "whaler" adını vermişti. Turgut Reis, kendisiyle aynı sınıftan gemiler olan SMS Brandenburg, SMS Wörth ve SMS Kurfürst Friedrich Wilhelm ile aynı yıllarda suya indi.

    <i>Mesudiye</i> (zırhlı)

    Mesudiye, Osmanlı donanması için 1871-1875 yılları arasında İngiltere'deki Thames Ironworks'te inşa edilmiş merkezî bataryalı zırhlı korvettir. İnşa edilmiş en büyük iki merkezî bataryalı zırhlı korvetten biriydi. Mesudiye'nin Hamidiye adında bir kardeş gemisi olması planlanmıştı; ancak bu gemi Kraliyet Donanması tarafından satın alındı ve HMS Superb adıyla görevlendirildi. Ana silahları merkezî zırhlı bir bataryada yer alan on iki 250 mm toptu.

    <i>Reşadiye</i> sınıfı zırhlı

    Reşadiye sınıfı zırhlı savaş gemisi veya Reşadiye sınıfı dretnot, Osmanlı donanması için planlanan ve 1910'larda Birleşik Krallık'tan sipariş edilen iki adet dretnot savaş gemisinin sınıfıdır. Sınıfın tasarımı İngiliz King George V sınıfının tasarımına dayanmakta olup kapsamlı geliştirmeler yapılmıştır. Gemilerde İngiliz gemileriyle aynı 13,5-inç (340 mm) ana batarya yer almakta, ikincil bataryalar ise 4-inç (100 mm) yerine 6-inç (150 mm) sınıfı toplardan oluşmaktadır. İlk gemi olan Reşadiye 1911'de kızağa konulmuş ve Ağustos 1914'te tamamlanmıştır.

    HMS <i>Agincourt</i> (1913) Birleşik Krallıkta inşa edilmiş bir savaş gemisi

    HMS Agincourt, Brezilya Donanması'ndaki adıyla Rio de Janeiro ya da Osmanlı donanmasındaki adıyla Sultan Osman-ı Evvel, 1910'ların başında Birleşik Krallık'ta inşa edilmiş bir dretnot savaş gemisidir. Başlangıçta Brezilya'nın Güney Amerika dretnot yarışındaki rolünün bir parçası olarak planlanan gemi, Brezilyalıların özellikle "etkileyici bir tasarım" gereksinimlerine uygun olarak, diğer dretnot savaş gemilerinden daha fazla ağır top ve daha fazla taret taşıyordu.

    HMS <i>Lord Nelson</i> (1906)

    HMS Lord Nelson, Lord Nelson zırhlı savaş gemisi sınıfına mensup, Kraliyet Donanması'na ait son ön-dretnot. 1906'da denize indirildi ve 1908'de göreve başladı. Lord Nelson, I. Dünya Savaşı 1914 yılında başladığında Manş Denizi Filosunun bayrak gemisiydi. 1915 yılı başlarında Akdeniz'de görev yapmaya başladı ve Çanakkale Savaşı'ndaki deniz harekâtlarına katıldı. Harekâtlar sonrasında orada kaldı ve sonraları adı Ege Filosu olarak değiştirilen Doğu Akdeniz Filosu'nun bayrak gemisi oldu. 1918 yılında Osmanlı İmparatorluğu'nun teslimiyeti üzerine Karadeniz'e hareket etti ve 1919 yılında Birleşik Krallık'a geri dönüşüne kadar bayrak gemisi olarak görevini sürdürdü. 1920 yılında hurdaya çıkarıldı.

    <i>Brandenburg</i> sınıfı zırhlı

    Brandenburg sınıfı, Alman İmparatorluğu'nun okyanus ötesi ilk dört ön dretnot zırhlının dahil olduğu sınıf. Bu gemiler aynı zamanda kablosuz iletişim yapabilen ilk Alman savaş gemileridir. Bu sınıfta üretilen savaş gemilerinin adları SMS Brandenburg, SMS Kurfürst Friedrich Wilhelm, SMS Weißenburg ve SMS Wörth'tür. Dört geminin inşasına 1890 yılında başlandı, üçü 1893'te tamamlanırken SMS Weißenburg 1894'te bitirildi. Öncü gemi olan Brandenburg 9,3 milyon marka, Kurfürst Friedrich Wilhelm ise 11,23 milyon marka mal oldu. Birleşik Krallık Kraliyet Donanması, bu gemileri alaya alarak "balina avcıları" olarak nitelendirmiştir.

    <span class="mw-page-title-main">Almanya'nın zırhlı kruvazörleri listesi</span> Vikimedya liste maddesi

    Kaiserliche Marine, 19. yüzyılın sonlarında çeşitli kruvazör tipleri denedi, küçük avisolar ve daha büyük korumalı kruvazörler bunlara dâhildi. Bütçe kısıtlamaları nedeniyle yurt dışı hizmetlerine veya iç hizmet filosuna özel kruvazörler hazırlanamadı. Sonuç olarak gemi inşa şubesi, her iki görevi de yerine getirebilecek uygun gemilerin üretilmesini planladı. İlk olarak 1886 yılında Irene sınıfı iki adet korumalı kruvazörün inşasına başlandı. Korumalı kruvazörler geliştirilerek daha da güçlendirildi ve Fürst Bismarck ile bu gelişimin doruğuna ulaşılarak Almanya'nın ilk zırhlı kruvazörü denize indirildi. Fürst Bismarck'ın inşası ilk Alman korumalı kruvazöründen 10 yıl sonra, 1896 yılında başlamıştı.

    <i>Kilkis</i> (zırhlı)

    Kilkis veya USS Mississippi, 1904-08 yılları arasında Amerikan Donanması tarafından inşa edilen 13.000 tonluk Mississippi sınıfı zırhlı idi. Amerikan donanmasında Mississippi adıyla görev yapan gemi 1914 yılında kardeş gemisi Idaho ile beraber Yunanistan Deniz Kuvvetleri tarafından satın alındı; Mississippi'nin ismi Kilkis, Idaho'nunki de Lemnos olarak değiştirildi. Kilkis ismi İkinci Balkan Savaşı'nda Yunan zaferiyle sonuçlanan Kılkış Muharebesi'nden gelmektedir. Kilkis dört adet 305 mm'lik ana bataryayla donatılmıştı, kardeş gemisi Lemnos ile Kilkis Yunan donanmasındaki en güçlü gemiler idi.

    <span class="mw-page-title-main">HMS Iron Duke (1912)</span> İngiliz Savaş Gemisi

    HMS Iron Duke, Wellington'un 1. Dükü Arthur Wellesley'ın ismini taşıyan ve sınıfının baş gemisi olan Kraliyet Donanması'nın bir zırhlısıydı. Portsmouth Tersanesi tarafından inşa edildi ve omurgası Ocak 1912'de kızağa koyuldu. On ay sonra denize indirildi ve Mart 1914'te amiral gemisi olarak Anavatan filosuna katıldı. On adet 135 inç (3.400 mm) ana batarya topu ile silahlandırıldı ve 2.125 knot azami sürate erişebiliyordu.

    <span class="mw-page-title-main">Matapan Burnu Muharebesi</span>

    Matapan Burnu Muharebesi II. Dünya Savaşı sırasında İngiliz Kraliyet Donanması ile İtalya Krallığı donanması arasında 27-29 Mart 1941 tarihlerinde gerçekleşen deniz muharebesidir. Muharebe Mora Yarımadasının güneybatısında yer alan Matapan Burnu açıklarında gerçekleşmiştir. Bletchley Park'daki İngiliz istihbarat faaliyetleri sayesinde şifreleri kırılan İtalyan donanmasının kullandığı Enigma makinesi ile iletilen istihbarat sayesinde İngiliz donanması İtalyan donanmasını pusuya düşürmüş ve çok büyük zayiat verdirmiştir.

    <span class="mw-page-title-main">Destructor</span> 19. yüzyıl İspanyol savaş gemisi

    Destructor, 19. yüzyıl İspanyol savaş gemisiydi. Okyanusta hızla giden bir torpido gemisiydi ve destroyer tipi geminin öncüsüydü. Destructor, görevlendirildiği sırada "destroyer" olarak sınıflandırılan ilk savaş gemisiydi.. Tasarımcısı, Donanma Bakanı Koramiral Manuel Pezuela tarafından görevlendirilen İspanyol Deniz Kuvvetleri subayı Fernando Villaamil idi.

    <span class="mw-page-title-main">Roma (zırhlı)</span>

    Roma, 9 Eylül 1943'te Nazi Almanyası tarafından batırılan II.Dünya Savaşı zamanında kullanılmış en ünlü İtalyan zırhlılarından biridir.

    Richelieu, Fransız Donanması içerisinde yer alan Richelieu sınıfının lider gemisi olan zırhlı savaş gemisiydi. İtalyan Littorio sınıfına bir yanıt olarak inşa edilmiştir. İsmini Fransız Kardinal Richelieu'den almıştır.

    <span class="mw-page-title-main">Littorio sınıfı zırhlı</span>

    Littorio sınıfı veya Vittorio Veneto sınıfı, İtalya kraliyet donanması Regia Marina'ya ait bir zırhlı sınıfıydı. Sınıf, dört gemiden oluşuyordu - Littorio, Vittorio Veneto, Roma ve Impero - ancak sınıfın sadece ilk üç gemisi tamamlandı. 1934 ve 1942 yılları arasında inşa edilen bu gemiler, II.Dünya Savaşı sırasında İtalya tarafından kullanılan en modern savaş gemileriydi.

    <span class="mw-page-title-main">Teulada Burnu Deniz Muharebesi</span>

    Teulada Burnu Muharebesi veya bazen Spartivento Burnu Muharebesi, II. Dünya Savaşı sırasında, 27 Kasım 1940'ta Kraliyet Donanması ve Regia Marina arasında yapılan bir deniz savaşıydı. Muharebe Sardinya Adası güneyinde yer alan Teulada Burnu açıklarında gerçekleşmiştir.

    <span class="mw-page-title-main">Dunkerque (zırhlı)</span>

    Dunkerque, 1930'larda Fransız Donanması için inşa edilen ve II. Dünya Savaşı'nda kullanılan en önemli Fransız gemilerinden biriydi. Kardeş gemisi Strasbourg ile birlikte Dunkerque sınıfı zırhlıları oluşturuyordu. Bu iki zırhlı, I. Dünya Savaşı'ndan sonra Fransız Donanması için inşa edilen ilk büyük gemilerdi. En son planlanan Normandie ve Lyon sınıfı gemiler, savaşın patlak vermesiyle iptal edilmişti. Bütçe sorunları Fransızların 30'lara kadar yeni savaş gemileri inşa etmesini engelledi. Dunkerque, Aralık 1932'de kızağa kondu, Ekim 1935'te denize indirildi ve Mayıs 1937'de tamamlandı. Dörtlü halde düzenlenmiş iki tarette toplam 8 adet 330mm/50 Modèle 1931 toptan oluşan bir ana bataryaya sahipti ve maksimum seyir hızı 29.5 knot'du (54,6 km/h).

    <span class="mw-page-title-main">Littorio (zırhlı)</span>

    Littorio, II.Dünya Savaşı sırasında Regia Marina'da hizmet eden ve ait olduğu sınıfa ismini veren bir zırhlıdır. Adını, İtalyan Faşizminin sembolü olan Lictor'dan almasına karşın 1943 yılında faşizmin çökmesinden sonra ismi Italia olarak değiştirilmiştir. Üç kardeş gemisi vardır: Vittorio Veneto, Roma ve Impero, savaş sırasında Imperio tamamlanamamıştır. Üç adet üçlü tarette dokuz adet 381 milimetrelik bir ana bataryaya sahipti ve 30 knot hız yapabiliyordu.

    <span class="mw-page-title-main">Balilla sınıfı denizaltı</span>

    Balilla sınıfı, I.Dünya Savaşı'nın sona ermesinin ardından İtalyan donanması için inşa edilen ilk denizaltılar idi. Bu denizaltılar, İtalya Krallığı'nın Doğu Afrika kolonilerinde bulunan ve Hint Okyanusu'nda çalışmak üzere tasarlanmış, büyük kruvazör denizaltılarıydı. Tasarım çift gövdeli ve Alman Tipi UE 2 U-botlarına dayanıyordu. Bu denizaltılardan biri U-120 İtalyanlara savaş tazminatı olarak verildi. 425 beygir gücü (317 kW) yardımcı dizel motor ekstra jeneratör olarak kuruldu.