İçeriğe atla

Vincent van Gogh'un otoportreleri

Vincent van Gogh, Sakalsız Otoportre, Eylül sonu 1889, (F 525), tuval üzerine yağlı boya, 40 × 31 cm., özel koleksiyon. Bu van Gogh'un son otoportresi olabilir. Annesine yaşgünü hediyesi olarak vermiştir.[1]

Vincent van Gogh'un otoportreleri yaptığı resimler içinde önemli bir kısmı oluşturmaktadır. Otoportreleri yaparken muhtemelen ayna kullanan ressamın yüzü aynada göründüğü gibi resmedilmiştir, yani resimdeki yüzünün sağı aslında yüzünün soludur.

Dönemler

Paris 1886

Günümüze kadar gelebilmiş ilk otoportresi 1886 tarihlidir.

Paris 1887

Theo'nun Portresi, Mart ya da Nisan 1887, (önceden Hasır Şapkalı Otoportre olarak biliniyordu), 2011 yılında Van Gogh Müzesi tarafından yeniden adlandırılmıştır, Amsterdam (F294)
  • Pipolu ve Bardaklı Otoportre, 1887 Van Gogh Müzesi, Amsterdam (F263a)
    Pipolu ve Bardaklı Otoportre, 1887
    Van Gogh Müzesi, Amsterdam (F263a)
  • Gri Fötr Şapkalı Otoportre, Mart/Nisan 1887 Van Gogh Müzesi, Amsterdam (F296)
    Gri Fötr Şapkalı Otoportre, Mart/Nisan 1887
    Van Gogh Müzesi, Amsterdam (F296)
  • Otoportre, İlkbahar 1887 Chicago Sanat Enstitüsü (F 345)
    Otoportre, İlkbahar 1887
    Chicago Sanat Enstitüsü (F 345)
  • Hasır Şapkalı Otoportre, Yaz 1887 Van Gogh Müzesi, Amsterdam (F469)
    Hasır Şapkalı Otoportre, Yaz 1887
    Van Gogh Müzesi, Amsterdam (F469)
  • Hasır Şapkalı Otoportre (ters imaj), 1887 Van Gogh Müzesi, Amsterdam (F61v)
    Hasır Şapkalı Otoportre (ters imaj), 1887
    Van Gogh Müzesi, Amsterdam (F61v)
  • Hasır Şapkalı Otoportre, Yaz 1887 Detroit Sanat Enstitüsü (F526)
    Hasır Şapkalı Otoportre, Yaz 1887
    Detroit Sanat Enstitüsü (F526)
  • Hasır Şapkalı Otoportre, 1887 Metropolitan Museum of Art (F365v)
    Hasır Şapkalı Otoportre, 1887
    Metropolitan Museum of Art (F365v)
  • Hasır Şapkalı ve Pipolu Otoportre (ters imaj), 1887 Van Gogh Müzesi, Amsterdam (F179v)
    Hasır Şapkalı ve Pipolu Otoportre (ters imaj), 1887
    Van Gogh Müzesi, Amsterdam (F179v)
  • Otoportre, Yaz 1887 Van Gogh Müzesi, Amsterdam (F 356)
    Otoportre, Yaz 1887
    Van Gogh Müzesi, Amsterdam (F 356)
  • Otoportre, Yaz 1887, Paris Van Gogh Müzesi, Amsterdam (F77v)
    Otoportre, Yaz 1887, Paris
    Van Gogh Müzesi, Amsterdam (F77v)
  • Otoportre, Yaz 1887, Paris Van Gogh Müzesi, Amsterdam (F109v)
    Otoportre, Yaz 1887, Paris
    Van Gogh Müzesi, Amsterdam (F109v)
  • Otoportre, Sonbahar 1887 Musée d'Orsay, Paris (F320)
    Otoportre, Sonbahar 1887
    Musée d'Orsay, Paris (F320)
  • Japon Baskılı Otoportre Aralık 1887 Kunstmuseum, Basel (Emily Dreyfus Vakfı'ndan ödünç) (F319)
    Japon Baskılı Otoportre Aralık 1887
    Kunstmuseum, Basel (Emily Dreyfus Vakfı'ndan ödünç) (F319)
  • Gri Fötr Şapkalı Otoportre, Kış 1887/88 Van Gogh Müzesi, Amsterdam (F344)
    Gri Fötr Şapkalı Otoportre, Kış 1887/88
    Van Gogh Müzesi, Amsterdam (F344)
  • Otoportre, 1887-88, (F1672a)
    Otoportre, 1887-88, (F1672a)
  • Otoportre, 1887-88 E.G. Bührle Vakfı koleksiyonu, Zürih (F366)
    Otoportre, 1887-88
    E.G. Bührle Vakfı koleksiyonu, Zürih (F366)
  • Ressam Olarak Otoportre, Aralık 1887 - Şubat 1888, Van Gogh Müzesi, Amsterdam (F522)
    Ressam Olarak Otoportre, Aralık 1887 - Şubat 1888,
    Van Gogh Müzesi, Amsterdam (F522)

Arles

Çalışmaya Giden Ressam: Vincent van Gogh Montmajour yolunda
Ağustos 1888 (F 448)
Tuval üzerine yağlı boya, 48 × 44 cm
önceden Kaiser-Friedrich-Museum, Magdeburg, II. Dünya Savaşı sırasında çıkan yangında yok olduğu düşünülmektedir.
  • Pipolu ve Hasır Şapkalı Otoportre, Yaz 1888 Van Gogh Müzesi, Amsterdam (F524)
    Pipolu ve Hasır Şapkalı Otoportre, Yaz 1888
    Van Gogh Müzesi, Amsterdam (F524)
  • Paul Gauguin'e Adanmış Otoportre, Eylül 1888 Fogg Art Museum, Cambridge, MA (F476)
    Paul Gauguin'e Adanmış Otoportre, Eylül 1888
    Fogg Art Museum, Cambridge, MA (F476)
  • Otoportre, Arles, Kasım/Aralık 1888 özel koleksiyon (F501)
    Otoportre, Arles, Kasım/Aralık 1888
    özel koleksiyon (F501)
  • Sargılı Kulaklı Otoportre, Ocak 1889 özel koleksiyon (F529)
    Sargılı Kulaklı Otoportre, Ocak 1889
    özel koleksiyon (F529)
  • Sargılı Kulaklı, Şövaleli ve Japon Baskılı Otoportre, Ocak 1889 Courtauld Institute Galleries, Londra (F527)
    Sargılı Kulaklı, Şövaleli ve Japon Baskılı Otoportre, Ocak 1889
    Courtauld Institute Galleries, Londra (F527)

Saint-Rémy

Vincent van Gogh'un Saint-Rémy'de yaptığı tüm otoportreler başını soldan, yani kesilmemiş olan kulağının olduğu taraftan gösterir.

  • Otoportre, Ağustos 1889 National Gallery of Art, Washington D.C. (F626, JH1770)[2][3][4][5]
    Otoportre, Ağustos 1889
    National Gallery of Art, Washington D.C. (F626, JH1770)[2][3][4][5]
  • Otoportre, Eylül 1889 Musée d'Orsay, Paris. Bu portrenin van Gogh'un son otoportresi olması mümkündür.[6] (F627)
    Otoportre, Eylül 1889
    Musée d'Orsay, Paris. Bu portrenin van Gogh'un son otoportresi olması mümkündür.[6] (F627)
  • Sakalsız otoportre, Eylül sonu 1889 özel koleksiyon. Van Gogh'un son otoportresi olması muhtemel bir başka resim. (F525).
    Sakalsız otoportre, Eylül sonu 1889
    özel koleksiyon. Van Gogh'un son otoportresi olması muhtemel bir başka resim. (F525).

Auvers-sur-Oise

Van Gogh, Auvers-sur-Oise'da yaşamının son haftalarında hiç otoportre yapmamıştır.

Gözlemler

  • F208a: Koyu Fötr Şapkalı Otoportre Vincent'ın ilk otoportrelerinden biridir. Aile koleksiyonunda oldukça geç ortaya çıkarılan bu tablo 1945'ten önce sergilenmemiştir. Nerede ve ne zaman yapıldığı hakkında görüşler farklılıklar gösterir. De la Faille bu resmin Anvers'de 1886'dan önce yapıldığını düşünürken Hulsker Paris'te 1886 İlkbaharı'nda yapıldığını düşünür. Hendriks ve Tilborgh ise Vincent'ın 1886 Kışında yeni izlenimcilik akımını uygulamaya başladığı eserlerine olan benzerliği nedeniyle 1886 Sonbaharı olduğunu öne sürerler. X ışını analizi bu otoportrenin altında bir nü etüdü olduğunu gösterir. Anvers'de öğrenciler nü modeller ile çalışmadığı için, bu bulgu Vincent'ın bu resmi Fernand Cormon'un atölyesinde çalışmaya başladığı Paris'te yaptığını gösterir. Vincent'ın eserleri arasında bu otoportreyi tamamlayan başka bir resim olmadığı için Dorn gibi bazı yazarlar resmin van Gogh'a ait olup olmadığını sorgulamıştır.[7] Ancak Hendriks ve Tilborgh ise resmin Vincent'ın Paris'teki ilk yılında yaptığı ya da başladığı resimlerle tutarlı olduğunu düşünmektedirler.[8] Biyografi yazarı Marc Edo Tralbaut yazdığı biyografinin kitap kapağının içine bu resmi koyarak ayrı bir önem verdiğini göstermiş ve Vincent'ın bu otoportrede kendini yalın olarak gösterdiğini söylemiştir.[9] Tralbaut, bu dönemde Vincent'ın muhtemelen model bulmakta zorluk çekmesi nedeniyle çok sayıda otoportre yaptığını belirtir. Sağlığı kötü durumda olan ve dişleri düşmeye başlayan Vincent bunu saklamak için bıyık bırakmaya başlamıştır. Bu dönemde ressam olarak kendisine geleneksel bir kariyer yapmaya çabaladığı için orta sınıf geçmişini vurgulamak üzere şehirli elbiseleri giymektedir.
  • F627: Vincent'ın kardeşi Theo'ya verdiği bu tablo son otoportresi olabilir.[6]
  • F525: Vincent'ın annesine yaşgünü hediyesi olarak verdiği bu tablo son otoportresi olabilir.[1][10] Van Gogh Sakalsız Otoportre tablosunu sakalını kestikten sonra yapmıştır. Jan Hulsker bu tabloyu Arles'da hastaneye yatırıldıktan sonra yaptığını düşünmektedir. Kulağını kestikten sonra yatırıldığı hastanede yaptığı F527 ve F529 katalog numaralı "sargılı kulaklı" otoportrelerinde de sakalsızdır. Bu tablo, Orsay Müzesi'nde bulunan Arles'daki Yatakodası tablosunun üçüncü ve küçük versiyonunda görülebilir. Bu otoportre tüm zamanların en pahalı tablolarından biridir; 1998'de New York'ta 71,5 milyon ABD Dolarına satılmıştır.

Skandallar

Nazi Almanyasında, Vincent van Gogh tabloları "yozlaşmış sanat" eserlerinden sayılmaktaydı. Aralarında 1888 Eylül ayında Paul Gauguin'e adadığı otoportre de olmak üzere ressamın eserleri Alman yetkililer tarafından çalınmış ve/veya yok edilmiştir.

Sahteleri

Kesik kulaklı otoportre, 1889? (F 528)
Tuval üzerine yağlı boya, 40 × 31 cm
National Gallery, Oslo

Jacob Baart de la Faille, hemen hemen catalogue raisonnési yayımlandığında kalitesi ve kaynakları şüpheli bazı resimleri kataloguna eklediğini kabul etmiştir. Kısa bir süre sonra, 1930'da de la Faille ilk olarak kataloguna eklediği otuz kadar resmin de van Gogh'a ait olmadığını belirtmiştir. Katalogu çıkarmadan önce reddettiği 100 kadar resimle birlikte 130 kadar resim içinde Otoportreler ve Ayçiçekleri önemli bir yer tutmaktaydı. 1970'te de la Faille'in el yazmalarını öldükten sonra yayımlayan editörü bu şüpheli otoportrelerin çoğunun taklit olduğunu belirtmiş[11] ancak biri hariç tartışmalar sonuçlanmamıştır:

  • O zamanlar Los Angeles'ta William Goetz koleksiyonunda olan Japon Baskılı Otoportre' kataloga eklenmişti ancak tüm editörler resmin van Gogh'a ait olmadığını savunmaktadır.[12]

Bu arada ikinci bir "otoportre"nin de van Gogh'a ait olup olmadığı sorgulanmaya başlanmıştır:

  • 1910 yılında Nasjonalgalleriet tarafından alınan 'Kesik Kulaklı' Otoportre uzun yıllar boyunca araştırmacılar ve bilim insanları tarafından van Gogh'un yapmadığı bir resim olarak kabul edilirken müzenin teknik ekibinin araştırmaları pro domo olarak aksini iddia etmektedir.[13] Tartışmalı durum süregelmektedir.

Diğer ressamların yaptığı Vincent van Gogh portreleri

Fotoğrafları

  • Vincent van Gogh, 19 yaşında, yak. 1873
    Vincent van Gogh, 19 yaşında, yak. 1873
  • Vincent van Gogh, 19 yaşında, yak. 1873[14]
    Vincent van Gogh, 19 yaşında, yak. 1873[14]
  • Victor Morin tarafından çekilen fotoğraf, yak. 1886, Quebec. 1990'ların başında bulunan bu fotoğraf muhtemelen Vincent'ın 1886'da çekilmiş bir fotoğrafıdır.[15]
    Victor Morin tarafından çekilen fotoğraf, yak. 1886, Quebec.
    1990'ların başında bulunan bu fotoğraf muhtemelen Vincent'ın 1886'da çekilmiş bir fotoğrafıdır.[15]

Kaynakça

Özel

  1. ^ a b Pickvance 1986, s. 131.
  2. ^ "Vincent van Gogh - Self-portrait". Online catalogue. National Gallery of Art, Washington, DC. 3 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Şubat 2017. 
  3. ^ "To Theo van Gogh. Saint-Rémy-de-Provence, Thursday, 5 and Friday, 6 September 1889". Vincent van Gogh: The Letters. Van Gogh Müzesi. Note 4. 14 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2012. People say – and I’m quite willing to believe it – that it's difficult to know oneself ... 
  4. ^ "To Theo van Gogh. Saint-Rémy-de-Provence, on or about Friday, 20 September 1889". Vincent van Gogh: The Letters. Van Gogh Müzesi. Note 14. 3 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2012. I have another one which is an attempt from when I was ill. 
  5. ^ "To Willemien van Gogh. Saint-Rémy-de-Provence, Thursday, 19 September 1889". Vincent van Gogh: The Letters. Van Gogh Müzesi. Note 16. 29 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2012. Lately I’ve done two portraits of myself, one of which is quite in character, I think, ... 
  6. ^ a b Walther 2000, s. 74.
  7. ^ Dorn 2005, s. 19,21.
  8. ^ Hendriks & van Tilborgh 2011, s. 271-3.
  9. ^ Tralbaut 1961, s. 188-89.
  10. ^ "To Theo van Gogh. Saint-Rémy-de-Provence, Saturday, 28 September 1889". Vincent van Gogh: The Letters. 1r:1: Van Gogh Müzesi. 29 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Şubat 2017. ... a little portrait of me. 
  11. ^ De la Faille 1970, nos. CHK
  12. ^ De la Faille 1970, no. 476a: inscribed étude à la bougie
  13. ^ Marit Ingeborg Lange: The provenance of Vincent van Gogh's 'Self-portrait' in Oslo, Burlington Magazine CXLVIII/1235, Şubat 2006, p.113-116
  14. ^ "letters". 20 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Şubat 2017. 
  15. ^ "Arşivlenmiş kopya". 25 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Şubat 2017. 

Genel

  • Dorn, Roland (2005). Vincent, portraitiste: Bemerkungen zu ein paar heissen Eisen. Lukas Gloor, ed.: Van Gogh echt falsch: Zwei Selbstbildnisse der Sammlung Emil Bührle. Zürih. 
  • Hendriks, Ella; van Tilborgh, Louis (2011). Vincent Van Gogh Paintings: 2. Lund Humphries. ISBN 978-1848220836. 
  • Pickvance, Ronald (1986). Van Gogh In Saint-Rémy and Auvers. New York: Metropolitan Museum of Art. ISBN 0-87099-477-8. 
  • Tralbaut, Marc Edo (1961). Vincent van Gogh. Londra: Macmillan. ISBN 033-3109104. 
  • Walther, Ingo (2000). Van Gogh. Köln: Taschen. ISBN 978-3-8228-6322-0. 

Dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta Vincent van Gogh'un otoportreleri ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Vincent van Gogh</span> Hollandalı ressam

Vincent Willem van Gogh, Hollandalı ard izlenimci ressamdır. Batı dünyası sanat tarihinin en tanınmış ve en etkili şahsiyetlerinden biridir. On yıldan biraz fazla bir süre içinde aralarında 860 yağlı boya tablonun da olduğu 2.100 kadar resim ve çizim çalışması üretti ve bunların çoğu yaşamının son iki yılında yapıldı. Bunların arasında manzaralar, natürmortlar, portreler ve otoportreler bulunmaktadır ve modern sanatın temelleri sayılan cüretkâr renkler ile canlı, fevrî ve ifade dolu fırça darbeleriyle ayırt edilirler. 37 yaşında yıllardır süren psikolojik rahatsızlığı ve yoksulluğun ardından trajik bir biçimde kimilerine göre intihar, kimilerine göre bir cinayet sebebiyle silahla yaralandıktan otuz saat sonra hayata veda etti.

<span class="mw-page-title-main">Paul Gauguin</span> Fransız ressam (1848 – 1903)

Eugène Henri Paul Gauguin, Fransız ressam.

<span class="mw-page-title-main">Van Gogh Müzesi</span>

Van Gogh Müzesi, Hollanda'nın başkenti Amsterdam'da bulunan, Hollandalı ressam Vincent van Gogh'un çalışmalarının sergilendiği müzedir. Müze dünyada Van Gogh'un resim ve çizimlerinin sergilendiği en büyük müzedir. Müzeyi 2014 yılında 1.6 milyon kişi ziyaret etmiştir. Müze ulusal bir müze özelliği taşımaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Vincent van Gogh kronolojisi</span>

Ressam Vincent van Gogh'un kronolojisi mümkün olduğunca yazdığı mektuplar temel alınarak oluşturulmuştur. Ancak kronolojiyi tamamlamak ek kaynaklardan yararlanarak mümkün olmuştur. Ressamın mektuplarının çoğu tarihsizdir ve yalnızca 1973'te Jan Hulsker tarafından yeterli bir tarihlendirme yapılmış, bu çalışma Ronald Pickvance tarafından gözden geçirilmiş ve diğer yazarlar tarafından da kısmen düzeltilmiştir. Kronoloji içinde yer alan ilgili tarihlerin bir kısmı da kardeşi Theo'nun, amcası Cent'in, arkadaşları Émile Bernard ile Paul Gauguin ve diğerlerinin biyografilerinden alınmıştır.

<i>Vincent van Goghun Mektupları</i>

Vincent van Gogh'un Mektupları günümüze kadar gelebilmiş ve Vincent van Gogh'un yazdığı (820) ve ona yazılmış olan (83) 903 mektupluk bir koleksiyondur. Bu mektupların 650'den fazlası Vincent tarafından kardeşi Theo'ya yazılmıştır. Koleksiyonda ayrıca van Gogh'un kız kardeşi Wil ve diğer akrabalarına yazdıklarının yanı sıra Paul Gauguin, Anthon van Rappard ve Émile Bernard gibi ressamlara da yazılmış olan mektuplar da yer alır.

<span class="mw-page-title-main">Vincent van Gogh'un ölümünden sonra ünlenmesi</span>

Vincent van Gogh'un ünü, yaşamının son yılında Fransa ve Belçika'ya, öldükten hemen sonra da Hollanda ve Almanya'ya yayılmaya başlamıştır. Küçük kardeşi Theo ile olan arkadaşlıkları 1872 Ağustos'undan beri yazdıkları mektuplarla belgelenmiştir. Bu mektuplar Theo'nun eşi Johanna van Gogh-Bonger tarafından 1914'te üç cilt olarak yayımlanmıştır. Vincent'ın ve eşinin ölümünden sonra van Gogh'un tabloları kendisine miras kalan Johanna, bunları ödünç vererek ilk van Gogh sergilerinin düzenlenmesini desteklemiştir. Mektupların yayımlanması, kendini resme adamış, sanatı için cefa çekmiş ve genç yaşta ölmüş olan Vincent van Gogh'un çok etkili ve çekici gizeminin Avrupa'ya ve oradan da dünyaya yayılmasında yardımcı olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Vincent van Gogh eserleri listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Vincent van Gogh'un eserlerinin listesi Hollandalı ressam Vincent van Gogh (1853-1890) tarafından yapılmış tablo ve diğer eserlerinin tam olmayan bir listedir. Yaşamı süresince çok az değer verilmiş olan ressamın ünü ölümünden sonraki yıllarda giderek artmıştır. Bir rivayete göre van Gogh yaşamı boyunca yalnızca bir resmini satabilmiştir. Kırmızı Üzüm Bağı adlı bu tablo ressam ve sanat koleksiyoneri Anna Boch tarafından 400 franga satın alınmıştır. Günümüzde tarihin en büyük ressamlarından biri ve modern sanatın temellerini atanlardan biri olarak görülmektedir. Van Gogh yirmili yaşlarının sonuna kadar resme başlamadı ve en çok bilinen tablolarını yaşamanın son iki yılında yaptı. Aralarında 900 kadar yağlı boya tablo ve 1.100 çizim ve eskiz bulunan 2.000'den fazla sanat eseri üretti. 2013 yılında Montmajour'da Günbatımı adlı tablosu, 1928'den beri ressama ait olduğu belirlenen ilk büyük boyut eseri olmuştur.

<i>Van Goghun resimlerinde ailesi</i>

Van Gogh'un resimlerinde ailesi, Vincent van Gogh'un aile üyelerini resmettiği ya da onlar için yaptığı bir grup eseridir. Vincent 1881 yılında kendisi ile aynı ada sahip olan büyükbabasının ve kız kardeşi Wil'in portrelerini çizmiştir. Nuenen'de yaşarken, babasının 1885'te ölümünün sonrasında, onun anısına İncilli Natürmort tablosunu yapmıştır. Ayrıca 1884 ila 1885 yılları arasında yaptığı, ailesinin yaşadığı papaz evi, bahçesi ve kiliseyi konu alan çok sayıda resmi ve çizimi bulunur. Arles'te kariyerinin doruğunda iken annesinin portresini, annesi ve kız kardeşinin resmini ve kız kardeşi Wil olduğu sanılan Roman Okuyucu tablolarını yapmıştır.

<i>Köylü karakter çalışmaları</i> (Van Gogh serisi)

Köylü karakter çalışmaları Vincent van Gogh tarafından 1881 ile 1885 yılları arasında yapılmış bir dizi resimdir.

<i>Arlesdaki Yatak Odası</i>

Arles'daki Yatak Odası, Hollandalı art izlenimci ressam Vincent van Gogh'un tuval üzerine yağlı boya ile yaptığı tablo. Amsterdam'daki Van Gogh Müzesi'nde sergilenmektedir. Ressam, ilki 1888 tarihli olan tablonun daha sonra iki versiyonunu daha yapmıştır.

<i>Vincent van Goghun yaptığı portreler</i> Vikimedya liste maddesi

Vincent van Gogh, izlenimcilik akımının yayıldığı zamanlarda yaşamıştır. Fotoğrafın ortaya çıkmasından sonra ressamlar artık fiziksel formları taklit etmek yerine resmettikleri kişiler, mekânlar ve nesnelerin ardındaki duygu ve düşünceleri aktarma yoluna girmişlerdir. İzlenimci ressamlar buna kuvvetli fırça darbeleri kullanarak, bazı renk tonlarını vurgulayarak ve ışıklandırmaya dikkat ederek ulaşmaya çalışmışlardı. Vincent van Gogh, bu ideolojiyi resimlerinde kullandığı özne ve nesnelerle olan ilişkisini ve onlara karşı duyduğu hisleri tasvir edebilmek için kullandı. Van Gogh’un yaptığı portreler, ressamın portresini yaptığı kişilerle olan ilişkilerini ve bu öznelerin iç özelliklerini yansıtmak için renk ve fırça darbelerinin kullanımına odaklanır.

<i>Ağaç Kökleri</i> Vincent Van Goghun eseri

Ağaç Kökleri, Vincent van Gogh'un 1890 yılında Auvers-sur-Oise'da yaşarken yaptığı yağlı boya tablo. Tablo, ressamın son peyzajlarında uyguladığı çifte kare resmin örneklerindendir.

<span class="mw-page-title-main">Émile Bernard</span> Fransız ressam (1868 – 1941)

Émile Bernard, Fransız art izlenimci ressam, yazar ve sanat eleştirmeni. Vincent van Gogh, Paul Gauguin ve Eugène Boch'un yakın arkadaşıdır. Aynı zamanda 1886-1888 yılları arasında Fransa'da oraya çıkmış bireşimci anlayışı temel alan Pont-Aven Ekolü'nun bir üyesidir.

<i>Vincent Van Goghun yaptığı kopyalar</i>

Vincent van Gogh'un yaptığı kopyalar, ressamın 1887 ila 1890 yılları arasında yaptığı resimler arasında önemli bir grubu oluşturur. Vincent van Gogh Saint-Rémy-de-Provence'de kendi isteğiyle yattığı Saint-Paul akıl hastanesinde iken uzun süren kış ayları boyunca resim yapacak konu bulmak için çabaladı. Sanatsal açıdan yeniden canlanma çabasıyla sevdiği ressamların eserlerini temel alan 30'dan fazla kopya yaptı. Bunların yirmi biri Jean-François Millet'nin eserlerinden yapılan kopyalardır. Birebir kopyalamaktan çok van Gogh kopyaladığı resimlerin konu ve kompozisyonlarını kendi perspektifi, renkleri ve tekniği ile yansıtmaya çalışmıştır. Spiritüel anlam ve duygusal rahatlık sembolizm ve renk ile ifade edilmiştir. Kardeşi Theo van Gogh bu resimlerden bazılarının Vincent'ın en iyi resimleri olduğunu belirtmiştir.

<i>Van Gogh otoportresi</i> (1889)

Otoportre, post-izlenimci sanatçı Vincent van Gogh tarafından yapılan 1889 tarihli bir yağlı boya çalışmasıdır. Van Gogh'un son otoportresi olmuş olan resim, o yılın eylül ayında, Fransa'nın güneyindeki Saint-Rémy-de-Provence'den ayrılmadan önce resmedildi.

<i>Ağaçlar ve çalılıklar</i>

Agaçlar ve Çalılıklar Vincent van Gogh'un 1887'den 1890'a kadar Paris, Saint-Rémy ve Auvers'da yaptığı tabloların konusudur. Van Gogh, birçok çalı resmi yapmıştır. "Sous-bois" adı verilen bu tür, Barbizon ekolü ve İzlenimciler tarafından ön plana çıkarılmıştır. Bu serideki eserler orman veya bahçe iç mekanlarındaki renk ve ışık tonlarını başarılı bir şekilde kullanmaktadır. Van Gogh, 1890 yılında Brüksel'deki Les XX sergisi için Saint-Rémy resimlerinden Ivy'i (F609) seçti.

<span class="mw-page-title-main">Vincent van Gogh'un natürmort resimleri (Paris)</span>

Vincent van Gogh'un natürmort resimleri (Paris), çizdiği birçok çizim, eskiz ve tabloya konu olan; 1886 ve 1887'de Vincent van Gogh'un, Hollanda'dan; Paris'te Montmartre'ye taşınmasından sonra gerçekleştirdiği çalışmalardır. Paris'teyken Van Gogh, natürmort resimlerinde kullandığı konuları, renkleri ve teknikleri değiştirdi.

<span class="mw-page-title-main">Sarı Hasır Şapkalı Natürmort</span>

Sarı Hasır Şapkalı Natürmort Vincent van Gogh tarafından Kasım - Aralık 1881 ortalarında veya muhtemelen 1885'te Nuenen kasabasında yapılmış tablodur.

<i>Zeytin Ağaçları</i> (Van Gogh serisi)

Vincent van Gogh, çoğu 1889'da Saint-Rémy-de-Provence'da olmak üzere en az 15 zeytin ağacı resmetti. 1889 yılı Mayıs ayından 1890 yılı Mayıs ayına dek kendi isteğiyle burada bulunan bir akıl hastanesine yattı; burada hastanenin bahçesini ve duvarlarının dışına çıkma izni olduğunda, yakındaki zeytin ağaçları, selviler ve buğday tarlalarını resmetti.

<i>Le Moulin de la Galette</i> (Van Gogh serisi)

Le Moulin de la Galette, Vincent van Gogh'un 1886 yılında Paris'in Montmartre bölgesinde kardeşi Theo ile birlikte yaşadığı evinin yakınında bulunan Moulin de la Galette adlı bir yel değirmenini çizdiği resimlerin genel adıdır. Paris'i tepeden gören yel değirmeninin yakınlarında şehir manzarasını seyretmek için bir teras ve insanların eğlenmesi için bir dans salonu bulunmaktaydı.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.