İçeriğe atla

Viktor Yanukoviç

Viktor Yanukoviç
Віктор Федорович Янукович
4. Ukrayna devlet başkanı
Görev süresi
25 Şubat 2010 - 22 Şubat 2014
Başbakan Yuliya Timoşenko
Oleksandr Turçinov (geçici)
Mikola Azarov
Serhiy Arbuzov (geçici)
Yerine geldiğiViktor Yuşçenko
Yerine gelenOleksandr Turçinov (geçici)
Ukrayna Başbakanı
Görev süresi
28 Aralık 2004 - 5 Ocak 2005
Yerine geldiğiMikola Azarov
Yerine gelenMikola Azarov
Görev süresi
21 Kasım 2002 - 7 Aralık 2004
Yerine geldiğiAnatoliy Kinah
Yerine gelenMikola Azarov
Kişisel bilgiler
Doğum 7 Temmuz 1950 (74 yaşında)
Yenakiyeve, Donetsk Oblastı, Ukrayna Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti
Partisi Sovyetler Birliği Komünist Partisi (1991 öncesi)[1]
Bölgeler Partisi (2003-2010)
Bağımsız (2010-)
Evlilik(ler) Lüdmila Oleksandrivna Nastenko (e. 1971 - b. 2016)
Çocuk(lar) Oleksandr Yanukoviç (d. 1973)
Viktor Viktoroviç Yanukoviç (d. 1981 - ö. 2015)
Bitirdiği okul Donetsk Ulusal Teknik Üniversitesi
Ukrayna Dış Ticaret Akademisi
Dini Ukrayna Ortodoks
İmzası

Viktor Yanukoviç (Ukraynaca: Віктор Федорович Янукович / Viktor Fedoroviç Yanukoviç, Rusça: Виктор Фёдорович Янукович; d. 9 Temmuz 1950), Ukraynalı politikacı ve Ukrayna'nın 4. devlet başkanı.

Ukrayna-Avrupa Ortaklık Anlaşması'nı reddeden Yanukoviç, 2014 Ukrayna Devrimi'nde görevden alındı. Günümüzde Rusya'da sürgünde yaşamaktadır.[2] Yanukoviç, 1997'den 2002'ye kadar Ukrayna'nın doğusundaki bir eyalet olan Donetsk Oblastı'nın valisi olarak görev yaptı. 21 Kasım 2002'den 7 Aralık 2004'e ve 28 Aralık 2004'ten 5 Ocak 2005'e kadar Devlet Başkanı Leonid Kuçma'nın başkanlığında Ukrayna Başbakanlığını üstlendi. Yanukoviç ilk olarak 2004 yılında başkanlığa adaylığını koymuştu: ikinci tur seçimlere yükseldi ve başlangıçta eski Başbakan Viktor Yuşçenko'ya karşı galip ilan edildi. Ancak seçim, seçim sahtekarlığı ve seçmene gözdağı verme iddialarıyla doluydu. Bu, yaygın vatandaş protestolarına neden oldu ve Kiev'in Bağımsızlık Meydanı, Turuncu Devrim olarak bilinen olayda işgal edildi. Ukrayna Yüksek Mahkemesi ikinci tur seçimleri iptal etti ve ikinci tura karar verdi. Yanukoviç, bu ikinci seçimi Yuşçenko'ya kaybetti. Devlet Başkanı Yuşçenko'nun başkanlığında 4 Ağustos 2006'dan 18 Aralık 2007'ye kadar ikinci kez Başbakan olarak görev yaptı.

Yanukoviç, 2010 yılında Başbakan Yulya Timoşenko'yu yenerek Ukrayna'nın 4. Devlet Başkanı seçildi. Seçim, uluslararası gözlemciler tarafından özgür ve adil olarak değerlendirildi.[3][4] Kasım 2013'te onun devlet başkanı olarak görevden alınmasına yol açan bir dizi olayın başlangıcına tanık oldu.[5][6][7] Yanukoviç, beklemede olan bir AB ortaklık anlaşmasını reddederek, bunun yerine bir Rus kredi kurtarma paketini ve Rusya ile daha yakın ilişkileri sürdürmeyi tercih etti. Bu kararı, protestolara ve Ukrayna'yı Avrupa Birliği'ne uyumlu hale getirme taraftarları tarafından "Euromaidan" olarak adlandırılan bir dizi olay olan Kiev Bağımsızlık Meydanı'nın işgaline yol açtı. Ocak 2014'te bu, Ukrayna vatandaşları Berkut ve diğer özel polis birimleriyle karşı karşıya geldiğinde Bağımsızlık Meydanı'nda ve Ukrayna'nın diğer bölgelerinde ölümcül çatışmalara dönüştü.[8] Şubat 2014'te, protestocular ve özel polis güçleri arasındaki şiddetli çatışmalar birçok ölüme ve yaralanmaya yol açtığı için, Ukrayna iç savaşın eşiğine geldi.[9][10] 21 Şubat 2014'te Yanukoviç, uzun tartışmalardan sonra muhalefetle bir anlaşmaya vardığını iddia etti.[11] Ancak o günün ilerleyen saatlerinde, Kiev'den ayrılırken arabasına ateş edildiğini ve Kırım yakınlarında seyahat ettiğini ve sonunda güney Rusya'da sürgüne gönderildiğini söyleyerek başkentten Harkiv'e gitti.

22 Şubat 2014'te Ukrayna parlamentosu, Yanukoviç'i görevden almak için oy kullandı. Parlamento, Yanukoviç'in yerine geçecek kişiyi seçmek için özel seçim tarihi olarak 25 Mayıs'ı belirledi,[12][13][14][15] ve iki gün sonra, Yanukoviç'i "sivilleri toplu olarak öldürmekle" suçlayarak tutuklama emri çıkardı. Yanukoviç, ayrılmasından sonra birkaç basın toplantısı düzenledi. Bunlardan birinde, kendisinin "Ukrayna vatandaşları tarafından oylamayla seçilen Ukrayna devletinin meşru devlet başkanı" olarak kalacağını ilan etti.[16] 18 Haziran 2015'te Yanukoviç, Ukrayna'nın Verkhovna Rada'sı (Ukrayna parlamentosu) tarafından resmen Ukrayna Devlet Başkanı unvanından mahrum edildi.[17] 24 Ocak 2019'da bir Ukrayna mahkemesi tarafından vatana ihanetten, gıyaben on üç yıl hapis cezasına çarptırıldı.[18]

Görevden ayrılmasından bu yana yapılan anketlerde Yanukoviç, Ukrayna tarihinin en kötü başkanlarından biri olarak görülüyor.[19][20][21][22][23]

Yaşamı

Siyaset öncesi

Viktor Yanukoviç, 1950 yılında Donetsk Oblastı' nın Yenakiieve şehri yakınlarındaki Hukovka köyünde, Belarus ve Polanyalı kökenlerine sahip lokomotif makinisti bir baba ile Rus kökenli hemşire bir annenin çocuğu olarak doğdu. Genç yaşta anne ve babasını kaybeden Yanukoviç, Varşova' da babaannesi tarafından büyütüldü. 1980 yılında Donetsk Millî Teknik Üniversitesi'nden otomobil mekanik mühendisi olarak mezun oldu. Ulaştırma şirketinde şef ve sonrasında yöneticilik görevlerinde bulundu.

Siyasi hayatı

Yanukoviç'in, 1996 yılı Ağustos ayında Donetsk Oblastı vali Yardımcısı olmasıyla siyasi kariyeri başladı. 1997'den 2002 yılına kadar Donetsk Oblastı'nın temsilci valisi olmuştur. Leonid Kuçma'nın başkanlık döneminde, 21 Kasım 2002'den 31 Aralık 2004 tarihine kadar bağımsız bir siyasi olarak başbakanlık görevinde bulundu. 19 Nisan 2003 tarihinde Bölgeler Partisi lideri oldu. 2004 Ukrayna başkanlık seçimleri'nde galip gelmiş ancak rakibi Viktor Yuşçenko'nun seçimlere hile karıştırıldığı iddiası üzerine Yuşçenko taraftarları başkent Kiev'de gösterilere başlamış ve Turuncu Devrim olarak adlandırılan süreçte seçimler iptal edilmiştir. 2005 yılında yenilenen seçimi kaybeden Yanukoviç, 23 Mart 2006 tarihinde yapılan milletvekilliği seçimlerini kazanarak Başbakan oldu. 4 Ağustos 2006 - 18 Aralık 2007 tarihleri arasında başbakanlık görevinde bulundu. Başbakanlığı döneminde dönemin batı yanlısı Devlet Başkanı Viktor Yuşçenko ile olan çekişmesi nedeniyle "2007 Ukrayna Krizi" patlak vermiş ve erken seçime gidilmesi kararı alınmıştır. 30 Eylül 2007 seçimlerinde başkanı olduğu "Bölgeler Partisi" %32,14'lük oy oranıyla 1. parti olmasına rağmen muhalefetin Yuliya Timoşenko başkanlığında hükûmet kurması üzerine görevi sona ermiştir.

2010 yılı Ocak ayı başkanlık seçiminde %35 oy alarak ikinci tura çıkmış, 7 Şubat 2010 tarihinde ise %49 oy alarak Ukrayna'nın 4. Devlet Başkanı seçilmiştir. 25 Şubat 2010 tarihinde ise yemin ederek görevine başlayan Yanukoviç'ın Kasım 2013'te AB ile "Ortaklık ve Serbest Ticaret Anlaşması"’nı imzalamaması üzerine Ukrayna'daki AB yanlısı muhalefet Kiev'de protesto gösterilerine başlatmıştır. Yanukoviç'in Rusya ile yakınlaşma kararıyla protesto gösterileri hemen hemen tüm Ukrayna'ya yayılmış, protestocularla güvenlik güçleri arasında yaşanan çatışmalar ve şiddet olayları sonrasında Yanukoviç, Şubat 2014'te Rusya'ya kaçmak zorunda kaldı.

Kişisel aşırılıklar

Yanukoviç, başkentten kaçtığında büyük mülkü Mezhyhirya malikanesini terk etti.[24] Mezhyhirya malikanesi, Kiev'in eteklerinde eski bir orman koruma alanında yer almaktadır.

Eleştirmenlere göre, mülkü 2007 yılında karmaşık bir dizi şirket ve işlem yoluyla satın almıştı. Yanukoviç, "çok ciddi bir bedel" olarak nitelendirmesine rağmen ödediği bedeli açıklamadı.[25] Mezhyhirya'nın 75 milyon ABD dolarından fazla satıldığı tahmin ediliyor.

Polis ve güvenliğin Kiev'deki görevlerinden ayrılmasının ardından protestocular, eski cumhurbaşkanının ofisine ve evine karşı konulmaz bir şekilde yürüdüler. Protestocular hükûmet binalarına ve başkanlık malikanesine ve mülküne serbest erişime sahipti. Özel bir hayvanat bahçesi, bir araba filosu ve büyük bir tekne de dahil olmak üzere, bulduklarının zenginliği ve savurganlığı karşısında hayrete düştüler.[26]

Mülkiyet özel bir hayvanat bahçesi, yeraltı atış poligonu, 18 delikli golf sahası, tenis ve bowling salonunu içeriyordu. Makalenin yazarı, konağın karmaşık mülkiyet planını açıkladıktan sonra, "Viktor Yanukoviç'in ve ikametgahının hikayesi bir paradoksu vurgulamaktadır. İnsan hakları ve demokrasi gibi Avrupa değerlerini tamamen reddeden Ukrayna Devlet Başkanı, Avrupa'yı kirli parasını cezasızlıkla saklamak için bir yer olarak kullanıyor." dedi.

Yanukoviç'in evinden alınan belgeler, diğer harcamaların yanı sıra balıklar için 800 dolar tıbbi tedavi, masa örtüleri için 14.500 dolar ve aydınlatma armatürleri için yaklaşık 42 milyon dolarlık bir sipariş yapıldığını gösterdi. Ayrıca, Yanukoviç'in düşmanları olarak algılanan, özellikle de kurban Tetyana Chornovol da dahil olmak üzere medya mensupları hakkındaki dosyalar da ele geçirildi. Kitle iletişim araçlarını izlemenin maliyetinin yalnızca Aralık 2010 ayı için 5,7 milyon dolar olduğu bildirildi.[27]

Viktor Yanukoviç malikaneden ayrıldığında geride 35 araba ve yedi motosiklet kalmıştı. Kiev Bölge Mahkemesi, 2016 yılında Mezhyhirya'da bulunan filodan bazıları 1 milyon ABD dolarından fazla değere sahip 27 eski model arabaya el koydu.

Özel hayatı

Evli ve iki çocuk sahibi olan Yanukoviç'in küçük oğlu Viktor Yanukoviç, 24 Mart 2015 tarihinde Baykal gölünde kırılan buzun içine düşerek ölmüştür.[28]

İç bağlantılar

Kaynakça

  1. ^ "Yanukovich, Viktor". Lentapedia (Rusça). Lenta.ru. 19 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Haziran 2009. 
  2. ^ Roth, Andrew (25 Ocak 2019). "Ukraine's ex-president Viktor Yanukovych found guilty of treason". The Guardian (İngilizce). ISSN 0261-3077. 31 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2020. 
  3. ^ "Ukraine crisis: Timeline". 17 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Aralık 2021. 
  4. ^ "Yanukovych set to become president as observers say Ukraine election was fair". 3 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Aralık 2021. 
  5. ^ Rajan Menon (28 Ocak 2014). "Ukraine: Is Yanukovych Finished?". The National Interest. s. 3. 31 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ocak 2014. 
  6. ^ Kathy Lally (11 Mart 2014). "Ousted Ukraine president warns of civil war, criticizes U.S. for aiding current government". The Washington Post. 14 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mart 2014. 
  7. ^ Maxim Eristavi (2 Mart 2014). "How Ukraine's Parliament Brought Down Yanukovych". The Daily Beast. 6 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mart 2014. 
  8. ^ Taras Kuzio (14 Kasım 2012). "Berkut Riot Police Used to Falsify Ukrainian Parliamentary Elections". Eurasia Daily Monitor Volume: 9 Issue: 209. The Jamestown Foundation. 18 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2015. 
  9. ^ "Ukraine Violence Leaves at Least 10 Dead". ABC News. 18 Şubat 2014. 1 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2014. 
  10. ^ "Ukraine: Speaker Oleksandr Turchynov named interim president" 23 Şubat 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., BBC News (23 February 2014)
    "Ukraine protests timeline" 3 Haziran 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., BBC News (23 February 2014)
  11. ^ Shiv Malik; Aisha Gani; Tom McCarthy (21 Şubat 2014). "Ukraine crisis: deal signed in effort to end Kiev standoff". The Guardian. 10 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2015. 
  12. ^ Andrew Higgins; Andrew E.Kramer (22 Şubat 2014). "Archrival Is Freed as Ukraine Leader Flees". The New York Times. 13 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2014. 
  13. ^ David Stern (22 Şubat 2014). "Ukrainian MPs vote to oust President Yanukovych". BBC. 26 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mart 2014. 
  14. ^ "Постанова про усунення і результати голосування по ній на сайті верховної ради України" (Ukraynaca) 12 Mart 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  15. ^ Рада скинула Януковича [Parliament dropped Yanukovych] (Ukraynaca). 22 Şubat 2014. 2 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2015. 
  16. ^ "Yanukovych reportedly declares he is Ukraine's president and plans press conference in Russia on Feb. 28". Kyiv Post. 27 Şubat 2014. 10 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Şubat 2014. 
  17. ^ Published law deprives Yanukovych of presidential rank 17 Haziran 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Ukrainian Independent Information Agency (17 June 2015)
  18. ^ "Ukrainian court sentences ex-president Yanukovich to 13 years in prison". Reuters. 24 Ocak 2019. 24 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2019. 
  19. ^ "Хто був найкращим президентом на думку українців". Всеукраїнська газета Наголос (Ukraynaca). 22 Temmuz 2019. 13 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2020. 
  20. ^ "Українці визначилися з "найкращим президентом" в історії країни - Рейтинг". LIGA (Rusça). 18 Mayıs 2020. 28 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2020. 
  21. ^ "Як змінювався рівень довіри та підтримки Зеленського та його попередників (оновлено)". Слово і Діло (Ukraynaca). 11 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mayıs 2022. 
  22. ^ "Оцінка президентів: найбільше довіряють Зеленському, найкращим вважають Кучму". Українська правда (Ukraynaca). 27 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mayıs 2022. 
  23. ^ "Історія президентів України в семи актах - Центр спільних дій". Сentreua (Ukraynaca). 1 Aralık 2021. 29 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2022. 
  24. ^ "With Viktor Yanukovych gone, Ukraine hunts for secrets of former leader". TheGuardian.com. 23 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2014. 
  25. ^ "Ukrayinska Pravda exposes president’s Mezhygirya deal", Kyiv Post (6 May 2009) 14 Mart 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  26. ^ Oliver Poole (23 Şubat 2014). "Ukraine uprising: The private zoo, the galleon moored on a private lake, the fleet of vintage cars - Ukrainians left open-mouthed". The Independent. Londra. 25 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Şubat 2014. 
  27. ^ "Yanukovych Spent $800 on Fish Medical Treatment, Leaked Documents Show". The Moscow Times. 26 Şubat 2014. 13 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Aralık 2021. 
  28. ^ "Yanukoviç'in oğlu Baykal gölünde boğuldu". Hürriyet. 24 Mart 2015. 14 Ağustos 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2015. 

Dış bağlantılar

Siyasi görevi
Önce gelen:
Viktor Yuşçenko		Ukrayna Devlet Başkanı
2010-2014 		Sonra gelen:
Oleksandr Turçinov (geçici)
Önce gelen:
Mikola Azarov		Ukrayna Başbakanı
2004-2005 		Sonra gelen:
Mikola Azarov
Önce gelen:
Anatoli Kinah		Ukrayna Başbakanı
2002-2004 		Sonra gelen:
Mikola Azarov

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Viktor Yuşçenko</span> Ukrayna 3. Cumhurbaşkanı

Viktor Andriyovıç Yuşçenko, eski Ukrayna Devlet Başkanıdır. Turuncu Devrim'in aktörlerinden biridir.

<span class="mw-page-title-main">Turuncu Devrim</span>

Turuncu Devrim, Ukrayna'daki 21 Kasım 2004 cumhurbaşkanlığı seçimleri döneminde, Kasım 2004'ten Ocak 2005'e kadar yaşanan politik olaylara verilen genel addır. Turuncu denilmesinin sebebi başkan adaylarından olan ve seçimlere hile karıştığını iddia eden Viktor Yuşçenko'nun seçim kampanyası dönemince bu rengi kullanmasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Serhiy Arbuzov</span>

Serhiy Arbuzov, Serhiy Hennadiyovych Arbuzov), Ukrayna eski Başbakan Birinci Yardımcısı, Ukrayna Milli Bankası eski başkanı ve eski başbakan. 2000'li yıllarda Privatbank ve Ukreximbank dahil olmak üzere birçok önde gelen Ukrayna bankalarında bir yönetici olarak çalıştı.

<span class="mw-page-title-main">Oleksandr Turçinov</span> Ukraynalı siyasetçi

Oleksandr Valentinoviç Turçinov, Ukraynalı siyasetçi, senarist ve İktisadi Bilimler Doktoru. Turçinov, Ukrayna Parlamentosunun Devlet Başkanı Viktor Yanukoviç'i 2 Şubat 2014 tarihinde görevinden azlettikten sonra geçici Devlet Başkanı ve Başbakanı olarak atanmıştır. Siyasi parti Batkivshchyna'nın birinci başkan yardımcısıdır. Verkhovna Rada, 11 Mart 2010 tarihinde Başbakan olarak Mikola Azarov'u atayana kadar Turçinov, Yulya Timoşenko hükûmetinin 3 Mart 2010 tarihinde görevden alındıktan sonra bir başbakan yokluğunda Başbakan Birinci Yardımcısı olarak göreve getirildi.

<span class="mw-page-title-main">Arseniy Yatsenyuk</span>

Arseniy Petroviç Yatsenyuk, Arseniy Yatseniuk; d. 22 Mayıs, 1974), Ukraynalı siyasetçi, ekonomist, hukukçu ve Ukrayna'nın eski Başbakanı. Yatsenyuk, 2005-2006 yılları arası Ekonomi Bakanı olarak Ukrayna hükûmetinde görev aldıktan sonra 2007 yılında Ukrayna Dışişleri Bakanı oldu ve 2007-2008 yılları arası Verkhovna Rada (parlamento) Başkanlığı yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Petro Poroşenko</span> 5. Ukrayna devlet başkanı

Petro Oleksiyoviç Poroşenko, Ukraynalı iş insanı ve politikacı. Önceden Dışişleri Bakanı ve Ticaret ve Ekonomik Kalkınma Bakanı olarak görev alan Poroşenko, 2014 Ukrayna cumhurbaşkanlığı seçimlerinde devlet başkanı seçildi. 2014-2019 yılları arasında Ukrayna Devlet Başkanı olarak görev yaptı. 20 Mayıs 2019 günü makamı, Volodimir Zelenski'ye devrederek başkanlıktan ayrıldı. Ukrayna siyasetinin en etkili kişileri arasında gösterilmektedir. Şubat 2007 ile Mart 2012 arasında Ukrayna Merkez Bankası Konseyinin başkanlığını yürüttü.

<span class="mw-page-title-main">Donbas Savaşı</span> Ukrayna ve Rusya destekli Novorossiya Federal Kuvvetleri arasındaki savaş

Donbas Savaşı ya da Ukrayna'nın doğusunda savaş, Rusya destekli Novorossiya Federal Devleti ile Ukrayna Silahlı Kuvvetleri arasında 6 Nisan 2014'ten beri Ukrayna'nın Donbas bölgesinde sürmekte olan savaştır.

<span class="mw-page-title-main">Ukrayna Komünist Partisi (1993)</span>

Ukrayna Komünist Partisi, Ukrayna'da 1993 yılında Sovyetler Birliği Komünist Partisi'nin Ukrayna teşkilatlanmasının halefi olarak kurulan bir siyasi partidir. Marksist-Leninist ideolojide olan siyasi partinin lideri 1993 yılından bu yana Petro Simonenko'dur. Komünist Parti 1993 yılından 2002 yılındaki seçimlere kadar tüm genel ve yerel seçimlerde birinci geldi.

<span class="mw-page-title-main">Ayağa kalk, Ukrayna!</span>

Ayağa kalk, Ukrayna!, Ukrayna'da Svoboda lideri Oleh Tyahnybok destekçikleri ile Tüm Ukraynalılar Birliği "Anavatan" lideri Yuliya Timoşenko ve Reform için Ukrayna Demokratik İttifakı lideri Vitali Kliçko destekçikleri tarafından Ukrayna Devlet Başkanı Viktor Yanukoviç ve mevcut hükûmete karşı başlayan ara ara çatışmalara sahne olan direniş harekâtıydı.

<span class="mw-page-title-main">Bölgeler Partisi</span> Ukraynada rusya yanlısı siyasi parti

Bölgeler Partisi, Ukrayna'da 1997 yılında kurulan, yasaklı Pro-Rusyacı ve merkezci eski bir siyasi partidir.

<span class="mw-page-title-main">Yevhen Marçuk</span> Ukraynalı politikacı

(Gen. Ret.) Yevhen K. Marchuk, Ukraynalı devlet adamı ve politikacı. Kariyeri boyunca Marchuk, başbakan adayı, Ulusal Güvenlik ve Savunma Konseyi Sekreteri ve Ukrayna Savunma Bakanı Ukrayna'nın başbakanı olarak görev yaptı. Marchuk, eşi tarafından düzenlenen Ukrayna Den gazetesine bağlıdır. 23 Mart 1994'ten beri Ukrayna Ordusu'nda general olarak görev yapmaktaydı.

<span class="mw-page-title-main">Petro Simonenko</span>

Petro Mikolayoviç Simonenko, Ukraynalı siyasetçi. Ukrayna Komünist Partisi Birinci Sekreteri. Ukrayna Cumhurbaşkanı adayı.

<span class="mw-page-title-main">Volodimir Zelenski</span> 6. Ukrayna devlet başkanı

Volodimir Oleksandroviç Zelenski, 2019'dan beri Ukrayna'nın altıncı ve şu anki devlet başkanı olarak görev yapan Ukraynalı politikacı, komedyen ve aktör.

<span class="mw-page-title-main">Onur Devrimi</span> Ukrayna Devrimi

Onur Devrimi diğer isimleriyle Maidan Devrimi veya 2014 Ukrayna devrimi, 18 Şubat 2014 ila 23 Şubat 2014 arasında Ukrayna Devlet Başkanı Viktor Yanukoviç'e karşı düzenlenen ve sonunda Ukrayna hükûmetinin düşmesiyle sonuçlanan devrime verilen isimdir.

<span class="mw-page-title-main">Ukrayna-Yunanistan ilişkileri</span>

Yunan-Ukrayna ilişkileri, Yunanistan ile Ukrayna arasındaki ilişkilerdir. Yunanistan 31 Aralık 1991'de Ukrayna'yı tanıdı. Her iki ülke de 1992'de diplomatik ilişkiler kurdu. Yunanistan 1993 yılında Kiev'de bir büyükelçilik açtı, Mariupol ve Odessa'da başkonsolosluklar kuruldu. Ukrayna, Atina'da bir büyükelçilik ve Nisan 2004'ten beri Selanik'te bir başkonsolosluk açtı. Her iki ülke de Avrupa Güvenlik ve İşbirliği Teşkilatı ile Karadeniz Ekonomik İşbirliği Teşkilatı'nın tam üyesidir. Ukrayna'da yaşayan büyük bir Yunan topluluğu vardır. Ukrayna, ilk olarak Yunanlar tarafından MÖ 500 gibi erken bir tarihte kuruldu. Ukrayna'nın Odessa şehri, Filiki Eterya gizli örgütünün de kurulduğu yer olan eski Yunan sömürgecileri tarafından kuruldu.

<span class="mw-page-title-main">Ukrayna Başkanlık Ofisi</span>

Ukrayna Başkanlık Ofisi eski adıyla Başkanlık İdaresi veya gayri resmi adıyla Bankova Ukrayna Devlet Başkanı'na yardımcı olmak için kurulmuş bir başkanlık organıdır. İdarenin temel amacı, devlet başkanına idari, danışmanlık, analitik ve hukuki yardım sağlamaktır. Ukrayna hükûmetinin bir parçası değildir ve üyeleri devlet memuru değildir. Ofis, Devlet Başkanı ile Ukrayna Parlamentosu Verhovna Rada, Bakanlar Kurulu, Anayasa Mahkemesi, yerel yönetim organları ve diğer kurumlar arasındaki iletişim ve resmi açıklamaları düzenler.

<span class="mw-page-title-main">İçişleri Bakanlığı (Ukrayna)</span> Ukrayna Hükümetinde bir bakanlık

Ukrayna İçişleri Bakanlığı, Ukrayna hükûmetinde Ukrayna'nın içişlerini denetleyen bakanlıktır. Bakanlık, vatandaşların hak ve özgürlüklerinin korunmasına yönelik devlet politikasını yürütür, toplumun ve devletin çıkarlarına aykırı yasadışı eylemleri araştırır, suçla mücadele eder, sivil düzeni sağlar, sivil güvenliği ve trafik güvenliğini sağlar ve önemli kişilerin güvenliğini ve korunmasını garanti eder. İçişleri Bakanı tarafından yönetilen merkezi bir kurumdur. Bakanlık, Ukrayna Başsavcılığının ofisi ile yakın işbirliği içinde çalışmaktadır. Ukrayna Ulusal Polisi'ni (polis) ve Ukrayna Ulusal Muhafızları'nı (jandarma) denetler.

<span class="mw-page-title-main">Belarus-Ukrayna ilişkileri</span>

Belarus-Ukrayna ilişkileri, Belarus ve Ukrayna arasındaki dış ilişkilerdir. Her iki ülke de Bakü Girişimi ve Orta Avrupa Girişimi'nin tam üyesidir. 2021'in son günlerinde, Ukrayna ve Rusya arasındaki ilişki hızla bozulmaya başladı ve Şubat 2022'nin sonlarında tam ölçekli bir istila ile sonuçlandı. Belarus; topraklarında Rus birliklerinin ve teçhizatının konuşlandırılmasına, topraklarının Kuzey Ukrayna'ya yönelik saldırılar için bir sıçrama tahtası olarak kullanılmasına izin verdi ancak Ukrayna'da Belarus birliklerinin varlığını reddetti.

<span class="mw-page-title-main">Sırbistan-Ukrayna ilişkileri</span>

Sırbistan-Ukrayna ilişkileri, Sırbistan ve Ukrayna arasındaki dış ilişkilerdir. Sırbistan, Yugoslavya Federal Cumhuriyeti'nin doğrudan halefi olarak 15 Nisan 1994'te Ukrayna'yı tanıdı. Ukrayna ve Yugoslavya Federal Cumhuriyeti arasındaki diplomatik ilişkiler 15 Nisan 1994'te kuruldu.

<span class="mw-page-title-main">2004 Ukrayna başkanlık seçimi</span> 2004 yılında Ukraynada düzenlenen devlet başkanını belirleyen seçimler

2004 Ukrayna başkanlık seçimi, 31 Ekim, 21 Kasım ve 26 Aralık 2004 tarihlerinde gerçekleşti. Ukrayna'nın 1991 yılında Sovyetler Birliği'nden ayrılmasından sonra ülkede yapılan dördüncü başkanlık seçimidir. Seçimlerin ikinci turu, muhalefet lideri Viktor Yuşçenko ile hükûmetin mevcut Başbakanı Viktor Yanukoviç ve Yanukoviç'in liderliğindeki Bölgeler Partisi arasında şekillendi. Ukrayna Yüksek Mahkemesi tarafından seçimin, sonuçların geniş çapta Yanukoviç lehine hile yapıldığına karar verdi.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.