İçeriğe atla

Viktor Lutze

Viktor Lutze
Viktor Lutze
Doğum28 Aralık 1890(1890-12-28)
Bevergern, Alman İmparatorluğu
Ölüm2 Mayıs 1943 (52 yaşında)
Potsdam, Nazi Almanyası
Bağlılığı
BranşıAlman Ordusu
Sturmabteilung (SA)
Hizmet yılları1912–1943
RütbesiSA-Obergruppenführer
KomutasıSA-Gruppe Nord, Sturmabteilung
Çatışma/savaşlarıI. Dünya Savaşı
II. Dünya Savaşı
ÖdülleriDemir Haç (2. Sınıf) Demir Haç (1. Sınıf) Altın Alman Haçı

Viktor Lutze (28 Kasım 1890, Bevergern - 2 Mayıs 1943), Nazi Almanyası'nda SA-Obergruppenführer.

Alman Ordusu'na 1912 yılında katıldı ve savaşta sol gözünü kaybetti. Savaş sonrasında Alman polis teşkilatına girdi. 1934 yılında Ernst Röhm'ün ölümü üzerine Sturmabteilung Kurmay Başkanlığına atandı. 1943'te bir araba kazasında ölene kadar bu görevde kaldı.

Çocukluk ve gençlik yılları

Lutze 1890 yılında Westphalia, Bevergern'de doğdu.[1] 1907'den 1912'de Prusya Ordusu'na katılana kadar Reichspost tarafından istihdam edildi.[2] 55. Piyade Alayı'nda görev yapmış ve daha sonra I. Dünya Savaşı sırasında 369. Piyade Alayı ve 15. Yedek Piyade Alayı'nda savaşmıştır. Bir müfreze lideri ve bir bölük komutanı olarak görev yaptı ve çatışmada bir gözünü kaybetti. 1919'da Oberleutnant rütbesiyle terhis olduktan sonra Lutze posta işine geri döndü, ardından satış elemanı ve işletme müdürü oldu. Ayrıca Weimar Cumhuriyeti'ndeki en büyük, en aktif ve en etkili Yahudi karşıtı örgüt olan Deutschvölkischer Schutz- und Trutzbund'a katıldı.[3]

Nazi Partisi ve SA

Lutze 1922'de Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi'ne (NSDAP; Nazi Partisi) ve 1923'te SA'ya katıldı.[1] SA'nın ilk lideri olan Franz Pfeffer von Salomon'un ortağı oldu. Birlikte örgütün yapısını belirlediler.

Ayrıca 1923'te Belçika ve Fransa'nın Ruhr'u işgaline karşı direniş/sabotaj eylemlerinde Albert Leo Schlageter ile birlikte çalıştı. 1926'da Ruhr'dan sorumlu Gauleiter yardımcısı oldu.[2] SA için Ruhr'da yaptığı organizasyon diğer bölgeler için bir model oldu. 1930'da Hannover-Braunschweig temsilcisi olarak Reichstag'a seçildi.[2] Ekim 1931'de Braunschweig'da (Brunswick) SA ve SS mensuplarının hem savaş yorgunu Almanya'da güçlerini hem de liderleri Adolf Hitler'e bağlılıklarını göstermek için büyük bir ortak miting düzenledi. Bu, Hitler'in Ocak 1933'te Almanya Şansölyesi olarak ulusal iktidara gelmesinden önceydi.[4] Lutze liderliğindeki SA-Gruppe Nord tarafından düzenlenen mitinge 100.000'den fazla kişi katıldı. Mitingde SA'lılar Hitler'e bağlılıklarını bildirdiler ve Hitler de 24 yeni Standarten (alay büyüklüğünde oluşumlar) kurarak SA'nın büyüklüğünü arttırdı. Hitler, Lutze'nin bu sadakat gösterisini asla unutmadı. Bu olayın anısına bir rozet yapılmıştır.[5] Lutze rütbelerini yükseltti ve 1933'te SA-Obergruppenführer oldu. 15 Şubat 1933'te Prusya Hannover Eyaleti'nin polis başkanlığına atandı ve 25 Mart 1933'te eyalet hükûmetinin Oberpräsident'i oldu ve 28 Mart 1941'e kadar görev yaptı.[6][7]

Röhm'ün tasfiyesi

Lutze Uzun Bıçaklar Gecesi'nde (Haziran-Temmuz 1934) önemli bir rol oynadı: Hitler'i Ernst Röhm'ün rejim karşıtı faaliyetleri hakkında bilgilendirdi. Tasfiyeye hazırlık olarak hem Heinrich Himmler hem de SS Güvenlik Servisi (SD) şefi olan yardımcısı Reinhard Heydrich, Röhm'ün Hitler'i devirmeyi planladığını öne sürmek için uydurma kanıtlardan oluşan dosyalar hazırladılar.[8] Bu arada Göring, Himmler, Heydrich ve Lutze (Hitler'in talimatıyla) tasfiye edilmesi gerekenlerin listesini hazırlamış, yedi üst düzey SA yetkilisinden başlayarak çok daha fazlasını listeye dahil etmişlerdir. Seksen beş kurbanın isimleri bilinmektedir; ancak tahminlere göre öldürülen toplam kişi sayısı 200'e kadar çıkmaktadır.[9]

Tasfiyeden sonra Lutze, Röhm'ün yerine Stabschef SA olarak geçti, ancak Uzun Bıçaklar Gecesi'nden sonra SA artık partinin ilk günlerindeki kadar önemli bir role sahip değildi.[6] Lutze'nin başlıca görevleri arasında, SS ve düzenli silahlı kuvvetler tarafından memnuniyetle karşılanan SA'da büyük bir küçülmeyi denetlemek de vardı. Hitler 30 Haziran 1934'te SA'yı temizlemek ve yeniden organize etmek için Lutze'ye on iki maddelik bir direktif verdi.[2] Lutze, 20 Temmuz 1934'te Röhm'ün Nazi Partisi'ndeki en yüksek ikinci siyasi rütbe olan Reichsleiter pozisyonuna da atandı. 26 Haziran 1935'te Hans Frank'ın Alman Hukuku Akademisi'ne üye yapıldı. Bu görevlerini ölümüne kadar sürdürdü.[10]

Hitler (ortada, çelengin önünde), Lutze (Hitler'in solunda) ve Himmler (Hitler'in sağında), 1934 Nürnberg mitinginde I. Dünya Savaşı anıtının önünde Nazi selamı verirken.

Eylül 1934'te Nürnberg'de düzenlenen Nazi Partisi Kongresi'nde William L. Shirer, Hitler'in tasfiyeden bu yana ilk kez SA ile konuştuğunu gözlemledi (Hitler, SA'yı Röhm tarafından işlenen suçlardan akladı). Shirer ayrıca Lutze'nin de orada konuştuğunu kaydetti (Lutze SA'nın sadakatini yeniden teyit etti). Shirer Lutze'yi tiz ve nahoş bir sese sahip olarak tanımlamış ve "SA çocuklarının onu soğuk karşıladığını" düşünmüştür. Ancak Leni Riefenstahl'ın filmi Triumph of the Will, SA'nın Lutze'ye akşam mitinginde yaptığı konuşmanın sonunda mobbing uyguladığını gösterir. Otomobili kalabalığın arasından güçlükle geçebilmektedir. Konuşmacılar arasında (Hitler dışında) yalnız olan Lutze, kürsüde tek başına dururken dramatik düşük açılı çekimler alır. Riefenstahl'ın çekimlerinde sadece Hitler, Himmler ve Lutze I. Dünya Savaşı anıtına doğru yürürken ve çelenk koyarken görülür. Filmin yapımcıları, dikkatleri eski SA lideri Ernst Röhm'den uzaklaştırmak için o zamanlar az tanınan Lutze'ye parti liderinin prestijinin bir kısmını verirler. (Röhm, Riefenstahl'ın 1933 Parti Kongresi'ni konu alan bir önceki filmi Der Sieg des Glaubens'de sık sık Hitler'in yanında görünmüştü. Uzun Bıçaklar Gecesi'nden ve Röhm'ün öldürülmesinden sonra film gösterimden çekildi ve muhtemelen Hitler tarafından tüm baskıların imha edilmesi emredildi; film bugün sadece 1980'lerde Alman Demokratik Cumhuriyeti Film Arşivi'nde bulunan bir kopyasından bilinmektedir.[11])

Yabancı kuruluş

Anschluss'tan sonra Lutze, SA'nın yeniden örgütlenmesine yardımcı olmak için Avusturya'ya gitti.

Eylül 1938'de "SA Stabschef" Lutze, Nürnberg'deki "Reichsparteitag "dan dönen Nazileri karşılamak üzere Passau'ya gitti. Lutze "Veste Oberhaus "ta kaldı ve bir zamanlar Hitler'in Inn nehrinde boğulmaktan kurtarılmasına yardım etmiş olan Johann Nepomuk Kühberger ile tanışma fırsatını yakaladı. Artık bir rahipti ve Passau katedralinde org çalıyordu.[12]

1935'te zorunlu askerliğin yeniden yürürlüğe girmesi SA'nın boyutunu önemli ölçüde azalttı. Tasfiyeden sonraki en görünür rolü, Kasım 1938'de Kristallnacht olayının gerçekleştirilmesinde SS'e yardım etmek olmuştur. Şubat 1939'da Lutze Roma'da 20.000 Kara Gömleklinin geçit törenini izledi ve ardından İtalya'nın Tunus'la olan Libya sınırında bir tura çıktı.

Lutze'nin ölümü ve cenaze töreni

Ocak 1939'da SA'nın rolü, SA "Wehrmannschaften" (SA Askeri Birlikleri) kurularak silahlı kuvvetler için bir eğitim okulu olarak resmen görevlendirildi.[13] Daha sonra Eylül 1939'da Avrupa'da İkinci Dünya Savaşı'nın başlamasıyla SA kalan üyelerinin çoğunu Wehrmacht (silahlı kuvvetler) bünyesinde askeri hizmete kaybetti.[14] Lutze, zayıflamış SA'daki konumunu ölümüne kadar korudu. 1 Mayıs 1943'te tüm ailesiyle birlikte Potsdam yakınlarında araba kullanıyordu. Bir virajda çok hızlı gitmesi sonucu meydana gelen kazada Lutze ağır yaralanırken, büyük kızı Inge öldü ve küçük kızı da ağır yaralandı. Viktor Lutze ertesi akşam Potsdam'daki bir hastanede geçirdiği ameliyat sırasında hayatını kaybetti. Haberlerde kazaya başka bir aracın karıştığı belirtilerek dikkatsiz sürüş haberleri kamuoyundan saklandı. Hitler, Joseph Goebbels'e Viktor'un eşi Paula ve oğlu Viktor'a başsağlığı dileklerini iletmesini emretti. Goebbels, günlüklerinde Lutze'yi "sınırsız aptal" bir adam olarak tanımlamıştı ama ölümünden sonra onun iyi bir adam olduğuna karar verdi. Kaza sırasında Lutze 52 yaşındaydı.

Hitler 7 Mayıs 1943'te Reich Şansölyeliği'nde gösterişli bir devlet cenaze töreni yapılmasını emretti. Hitler, savaşın o aşamasında nadiren yaptığı bir şey olan cenazeye bizzat katıldı ve ölümünden sonra Lutze'ye Nazi Partisi'nin en yüksek ödülü olan 1. Sınıf Alman Nişanını verdi.[15] Daha sonra Hitler, Wilhelm Schepmann'ı Lutze'nin yerine "Stabschef SA" olarak atadı, ancak o zamana kadar örgüt tamamen marjinalleşmişti.[16]

Kaynakça

  1. ^ a b Zentner & Bedürftig 1991, s. 562.
  2. ^ a b c d Snyder 1994, s. 218.
  3. ^ Miller & Schulz 2015, s. 194.
  4. ^ Herzstein 2004, s. 1.
  5. ^ Angolia 1989, s. 201.
  6. ^ a b Hamilton 1984, s. 312.
  7. ^ Miller & Schulz 2017, ss. 266, 267.
  8. ^ Kershaw 2008, s. 308.
  9. ^ Kershaw 2008, s. 313.
  10. ^ Miller & Schulz 2015, s. 204.
  11. ^ Trimborn, Jürgen (22 Ocak 2008). Leni Riefenstahl: A Life (İngilizce). Farrar, Straus and Giroux. s. 142. ISBN 978-1-4668-2164-4. 4 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2022. 
  12. ^ Anna Rosmus Hitlers Nibelungen, Samples Grafenau 2015, s. 174ff
  13. ^ McNab 2013, ss. 20, 21.
  14. ^ McNab 2009, s. 22.
  15. ^ Angolia 1989, ss. 223, 224.
  16. ^ McNab 2013, s. 21.

Bibliyografya

  • Angolia, John (1989). For Führer and Fatherland: Political & Civil Awards of the Third Reich. R. James Bender Publishing. ISBN 0912138165. 
  • Hamilton, Charles (1984). Leaders & Personalities of the Third Reich, Vol. 1. R. James Bender Publishing. ISBN 0912138270. 
  • Herzstein, Robert Edwin (2004) [1980]. The Nazis. Time-Life Books, Inc. ISBN 978-1844471935. 
  • Kershaw, Ian (2008). Hitler: A Biography. New York: W. W. Norton & Company. ISBN 978-0-393-06757-6. 
  • McNab, Chris (2009). The SS: 1923–1945. Amber Books Ltd. ISBN 978-1-906626-49-5. 
  • McNab, Chris (2013). Hitler's Elite: The SS 1939–45. Osprey Publishing. ISBN 978-1-78200-088-4. 
  • Miller, Michael D.; Schulz, Andreas (2015). Leaders of the Storm Troops. 1. Solihull, England: Helion & Company. ISBN 978-1-909982-87-1. 
  • Miller, Michael; Schulz, Andreas (2017). Gauleiter: The Regional Leaders of the Nazi Party and Their Deputies, 1925-1945. II (Georg Joel - Dr. Bernhard Rust. R. James Bender Publishing. ISBN 978-1-932970-32-6. 
  • Rosmus, Anna (2015). Hitlers Nibelungen, Samples Grafenau.
  • Snyder, Louis (1994) [1976]. Encyclopedia of the Third Reich. Da Capo Press. ISBN 978-1-56924-917-8. 
  • Zentner, Christian; Bedürftig, Friedemann (1991). The Encyclopedia of the Third Reich. New York: MacMillan. ISBN 0-02-897500-6. 
Askerî görevi
Önce gelen:
Ernst Röhm		Sturmabteilung (SA) Kurmay Başkanı
1934–1943 		Sonra gelen:
Wilhelm Schepmann

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Heinrich Himmler</span> Alman Nazi politikacı, Schutzstaffel lideri ve Yahudi soykırımının ana mimarı (1900-1945)

Heinrich Luitpold Himmler, Alman politikacı ve askerdi. Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisinin (NSDAP) liderlerindendi ve 1929-1945 yılları arasında Schutzstaffel'in (SS) başkomutanlığını yapmıştı. Nazi Almanyası'ndaki en güçlü devlet adamlarından ve Holokost'un baş mimarlarından biriydi.

<span class="mw-page-title-main">Hermann Göring</span> Alman siyasetçi, Reichstag Başkanı ve savaş suçlusu

Hermann Wilhelm Göring, Nasyonal Sosyalist Partinin ileri gelenlerinden Alman siyasetçi, Nazi Almanyası'nın hava kuvvetleri komutanı ve hüküm giymiş savaş suçlusudur. 1933'ten 1945'e kadar Almanya'yı yöneten Nazi Partisi'nin en güçlü isimlerinden biriydi.

<span class="mw-page-title-main">Sturmabteilung</span> Nazi Partisinin orijinal paramiliter kanadı

Sturmabteilung, Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi'nin, Weimar Cumhuriyeti zamanında nasyonal sosyalistlerin yükselişinde önemli rol oynamış yarı askerî örgütü. Mensupları kahverengi gömlekler giydiği için Kahverengi Gömlekliler adıyla da anılır oldu. Ernst Röhm en bilinen Sturmabteilung lideri olarak "Stabschef" ünvanına sahipti ve Ocak 1931'den, Temmuz 1934'e kadar SA operasyonlarını yöneten kişiydi.

<span class="mw-page-title-main">Uzun Bıçaklar Gecesi</span> Nazi Almanyasında politik tasfiye

Uzun Bıçaklar Gecesi (Almanca:

<span class="mw-page-title-main">Birahane Darbesi</span> Adolf Hitler önderliğinde yapılan başarısız darbe girişimi

Birahane Darbesi, Adolf Hitler, General Erich Ludendorff ve diğer Kampfbund liderleri tarafından Bavyera eyâletinin yönetimine el koymak amacıyla 8-9 Kasım 1923 tarihinde gerçekleştirdiği başarısız bir darbe girişimidir. Yaklaşık iki bin Nazi, şehir merkezindeki Feldherrnhalle'ye yürüdü, ancak bir polis kordonuyla karşı karşıya kaldılar, bu da 16 Nazi Partisi üyesi ve 4 polis memurunun ölümüyle sonuçlandı.

<span class="mw-page-title-main">Reichsführer-SS</span> Nazi Almanyasında Schutzstaffel (SS) Başkomutanı rütbesi

Reichsführer-SS, 1925-1945 yılları arasında Nazi Almanyası'nda hem bir rütbe hem de bir unvandı. Reichsführer unvanı öncelikle Joseph Berchtold tarafından 1926 yılında oluşturuldu. Reichsführer-SS 1925'ten 1933'e ve 1934 sonrası Alman SS'in en yüksek dereceli rütbesi olup aynı zamanda Alman Ordusu'nda Mareşal rütbesiyle eşdeğer bir rütbeydi. 1929'da Heinrich Himmler bu mevkiye sahip oldu. Bu rütbenin anlamı Schutzstaffel (SS) komutanıdır.

<span class="mw-page-title-main">Karl Ernst</span> Alman SA grup lideri ve siyasetçi

Karl Ernst, 1933 öncesinde Berlin'de SA lideri ve Gruppenführer. Nazi Partisi'ne üye olmadan önce bir otelde görevli ve bir gay gece kulübünde fedai idi.

<span class="mw-page-title-main">Julius Schaub</span>

Julius Schaub 30 Nisan 1945'te diktatörün intiharına kadar Adolf Hitler'in başyardımcısı ve emir subayı idi.

<span class="mw-page-title-main">Wilhelm Schepmann</span> Alman politikacı

Wilhelm Schepmann, Nazi Almanyası'nda bir Sturmabteilung subayı (Obergruppenführer) ve 1943 itibariyla Nazi fırtına birliklerinin "Stabschef" rütbesini taşıyan son komutanı. Viktor Lutze bir araba kazasında hayatını kaybettikten sonra Sturmabteilung'da (SA) operasyonların yürütülmesinden sorumlu üst komutan rütbesi "Stabschef" olarak onun yerini aldı. Bu dönemde SA iyice etkinliğini kaybettiği için, SA operasyonlarını yürütmekten ziyade özellikle 1944 yılının son aylarından itibaren Volkssturm'a alınan halk kitlerinin silah atış eğitiminden sorumlu müdür oldu.

<span class="mw-page-title-main">Erhard Heiden</span> Nazi Partisi üyesi ve Schutzstaffelin üçüncü komutanı

Erhard Heiden, Nazi Partisi'nin ilk üyelerinden ve Sturmabteilung'un paramiliter kanadı olan Schutzstaffel'in (SS) üçüncü komutanıdır. 1927'de SA'nın elit bir alt bölümü olan SS'in başına getirildi. O dönemde SS'lerin sayısı binden azdı ve Heiden çok daha büyük olan SA ile baş etmekte zorlanıyordu. Heiden görevinde başarılı olamadı ve SS üyeliği onun liderliğinde önemli ölçüde düştü. Resmî olarak "ailevi nedenlerle" 1929 yılında görevinden alındı. 1933'te Nazilerin iktidara gelmesinden sonra tutuklandı ve aynı yıl idam edildi.

Almanya'da 19 Ağustos 1934'te, Şansölyelik ve Cumhurbaşkanlığı makamlarının birleştirilmesi hakkında Cumhurbaşkanı Paul von Hindenburg'un ölümünden on yedi gün sonra düzenlenen referandum. Nazi Partisi referandum ile, Adolf Hitler'in tüm siyasi güçleri tek elde toplamasını amaçladı. Referandum seçmenlere dönük yaygın bir baskı atmosferinde gerçekleşti ve çıkan "evet" sonucu Hitler tarafından Almanya'nın de facto Devlet Başkanı olarak gerçekleştireceği işlemlere dayanak olarak kullanıldı. Gerçekte Hitler, referanduma konu makamları ve yetkileri referandumdan önce halihazırda elinde toplamıştı ve referandumu bu durumu meşrulaştırmak için kullanarak, Führer und Reichskanzler unvanını aldı.

<span class="mw-page-title-main">Adolf Hitler'in askerî kariyeri</span> Alman asker ve "Führer" Adolf Hitlerin askeri hayatına genel bir bakış

Adolf Hitler'in askeri kariyeri, Adolf Hitler'in hayatının iki ayrı bölümüne bölünebilir. Esas olarak, I. Dünya Savaşı sırasındaki dönem Hitler'in Bavyera Ordusunda Gefreiter (onbaşı) olarak görev yaptığı dönem ve Nazi Almanyası Führer'i olarak Wehrmacht'ın Başkomutanı olarak görev yaptığı dönemdir.

<span class="mw-page-title-main">Adolf Hitler'in cinselliği</span>

Adolf Hitler'in cinselliği uzun süredir tarihsel ve bilimsel tartışmaların yanı sıra spekülasyon ve söylenti meselesidir. Yaşamı boyunca bir dizi kadınla ilişkisi olduğuna dair kanıtlar bulunmakla birlikte, eşcinselliğe karşı olan antipatisinin kanıtı ve eşcinsel davranışlarda bulunduğuna dair bir kanıt yoktur. Hitler'in adı, ikisi intihar eden bir dizi olası kadın sevgiliyle bağlantılıdır. Üçünden biri intihar girişiminden sekiz yıl sonra komplikasyonlardan öldü ve dördüncüsü de intihar girişiminde bulundu.

<span class="mw-page-title-main">Adolf Hitler'in siyasi görüşleri</span> Hitlerin politik düşünceleri

Adolf Hitler'in siyasi görüşleri tarihçilere ve biyografilere bir miktar zorluk çıkarmıştır. Antisemitizm, anti-komünizm, anti-parlamentarizm, Alman Lebensraum gibi bazı sabit temalar olmasına rağmen, yazıları ve yöntemleri, Ari ırkının üstünlüğüne ve aşırı bir Alman milliyetçiliğine olan inancı genellikle ihtiyaca ve o dönemin koşullarına göre uyarlanmıştır. Hitler, kişisel olarak "Yahudi Bolşevizmi"ne karşı savaştığını iddia etmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Adolf Hitler'in iktidara yükselişi</span> Adolf Hitlerin iktidara yükselişini anlatan olaylar dizisi

Adolf Hitler'in iktidara yükselişi, Almanya'da Eylül 1919'da Hitler'in daha sonra Deutsche Arbeiterpartei - DAP olarak bilinen siyasi partiye katılmasıyla başladı. İsim 1920'de Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei - NSDAP olarak değiştirildi. Anti-Marksistti ve Weimar Cumhuriyeti'nin savaş sonrası demokratik hükûmetine ve Versay Antlaşması'na karşıydı, aşırı milliyetçiliği (Pancermenizmi) ve aynı zamanda antisemitizmi savunuyordu. Hitler, Reichstag'ın o ay 1933 Yetki Kanununu kabul etmesinden sonra Mart 1933'te iktidara geldi ve genişletilmiş yetkiler aldı. Cumhurbaşkanı Paul von Hindenburg, bir dizi parlamento seçimleri ve ilgili arka oda entrikalarından sonra 30 Ocak 1933'te Hitler'i Şansölye olarak atadı. Yetki Kanunu - acımasızca ve otoriterce kullanıldığında - Hitler'in bundan sonra anayasal olarak yasal itiraz olmaksızın diktatörlük yetkisini kullanabileceği imkanına kavuştu.

Albay Hans Ritter von Seisser, 1923'te Bavyera Eyalet Polisinin başıydı.

<span class="mw-page-title-main">Adolf Hitler'in kişilik kültü</span>

Adolf Hitler'in kişilik kültü, Nazi Almanyası'nın (1933–1945) öne çıkan bir özelliğiydi, ve 1920'lerde Nazi Partisi'nin ilk günlerinde başladı. Führerprinzip'e dayanarak, aralıksız Nazi propagandasının her zaman öne sürerek, liderin her zaman haklı olduğu ve Hitler'in Almanya'nın ekonomik sorunlarını çözmedeki bariz başarısıyla, İkinci Dünya Savaşı öncesinde dış politikadaki kan dökmeden elde ettiği zaferleriyle pekiştirildi ve savaşın başlarında Polonya ve Fransa'daki hızlı askeri başarıları, sonunda Alman halkının Nazi kontrolünün merkezi bir yönü haline geldi.

<span class="mw-page-title-main">Stoßtrupp-Hitler</span>

Stoßtrupp-Hitler veya Stosstrupp-Hitler, 1923 yılında Adolf Hitler için özel olarak kurulmuş küçük, kısa ömürlü bir koruma birimiydi. Önemli üyeler arasında Rudolf Hess, Julius Schreck, Joseph Berchtold, Emil Maurice, Erhard Heiden, Ulrich Graf ve Bruno Gesche bulunuyordu.

<span class="mw-page-title-main">Ulrich Graf</span>

Ulrich Graf Nazi Partisi'nin ilk üyelerinden ve Adolf Hitler'in yakın çevresinden biriydi. 1923'te Hitler'in koruma birliğinde görev yaptı ve Birahane Darbesi'nde yaralandı. Münih Kent Konseyi ve Yüksek Parti Mahkemesi'nin uzun süredir hizmet veren bir üyesiydi ve 1936'da Reichstag'a seçildi. Savaş bittikten sonra, beş yıl ağır çalışmaya mahkûm edildi ve 1950'de öldü.

Stabschef Nazi Partisi ile ilişkili paramiliter fırtına askerleri olan Sturmabteilung'da (SA) bir makam ve paramiliter rütbeydi. SA'nın operasyon şefinin elinde tuttuğu bir rütbe ve pozisyondu. Rütbe, Alman Ordusu'ndaki Generaloberst'in ve ABD Ordusu'ndaki orɡeneral'in rütbesine eşdeğerdir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.