Türkiye'de yirmi bir tane UNESCO Dünya Mirası bulunmaktadır. İlk olarak 1985'te İstanbul'un Tarihî Alanları, Göreme Millî Parkı ve Kapadokya ile Divriği Ulu Camii ve Darüşşifası, son olarak da 2023'te Gordion ile Anadolu'nun Ortaçağ Dönemi Ahşap Hipostil Camileri listeye dâhil edildi. Listedeki varlıklardan on dokuzu kültürel, ikisi karma alandır. Türkiye'nin Dünya Mirası Geçici Listesi'nde ise yetmiş dokuz tane varlığı bulunmaktadır.
2024 yılı sonu itibarıyla, 195 "Taraf Devlet"te 1.223 Dünya Mirası Alanı bulunmaktadır. 1,223 Dünya Mirası Alanının 952'si kültürel, 231'i doğal, 40'ı karma özelliktedir. Bu Dünya Mirası Alanlarının 49'u sınıraşırı alan olup, birden fazla ülke tarafından paylaşılmaktadır. Sınıraşırı alanları paylaşan toplam 72 ülke bulunmaktadır. Ülkeler Dünya Miras Komitesi tarafından Afrika, Arap Devletleri, Asya ve Pasifik, Avrupa ve Kuzey Amerika ve Latin Amerika ve Karayipler olmak üzere beş coğrafi bölgeye ayrılmıştır.
1972 yılında imzalanan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi ile Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO), kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerler olan Dünya Mirasları kavramını tanımladı. Doğal özellikler, jeolojik ve fizyografik oluşumlar ve bilim, koruma veya doğal güzellik açısından önemli olan doğal alanlar doğal miras olarak tanımlanır. Azerbaycan, Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına Dair Sözleşmeyi 16 Aralık 1993'te onaylamasıyla ülkedeki alanlar listeye dahil edilmiştir.
Dünya Mirası, UNESCO tarafından listelenen, özel kültürel veya fiziksel öneme sahip yerlerden her birine verilen addır. Genel Kurul tarafından seçilen 21 UNESCO üyesi ülkenin oluşturduğu Dünya Miras Komitesi tarafından yönetilen uluslararası Dünya Mirası Programı bu listeyi güncellemektedir.
Kıbrıs Cumhuriyeti'nde üç tane UNESCO Dünya Mirası bulunmaktadır. İlk olarak 1980'de Baf, son olarak da 1998'de Hirokitya listeye dâhil edildi. Listedeki tüm varlıklar kültürel alandır.
1972 yılında imzalanan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi ile Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO), kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerler olan Dünya Mirasları kavramını tanımladı. Doğal özellikler, jeolojik ve fizyografik oluşumlar ve bilim, koruma veya doğal güzellik açısından önemli olan doğal alanlar doğal miras olarak tanımlanır. Güney Kore'nin, Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına İlişkin Sözleşmeyi 14 Eylül 1988'de onaylamasıyla ülkedeki alanlar listeye dahil edilmiştir.
Japonya'da 2016 yılı itibarı ile 20 adet Dünya Mirası bulunmaktadır. İlk olarak 1993'te Hōryū-ji Bölgesindeki Budist Anıtları, Himeji Kalesi, Yakuşima ile Shirakami-Sanchi, son olarak 2016'da Modern Harekete Üstün Bir Katkı Sağlayan Le Corbusier'in Mimari Çalışması listeye dâhil edildi. Listedeki varlıklardan 16'sı kültürel, dördü doğal alandır.
Çin'de 2016 yılı itibarı ile 50 adet Dünya Mirası bulunmaktadır. İlk olarak 1987'de Ming ve Qing Hanedanları İmparatorluk Sarayları, İlk Çin İmparatoru'nun Mozolesi, Mogao Mağaraları, Tai Dağı, Zhoukoudian Pekin Adamı Alanı ile Çin Seddi, son olarak 2016'da Shennongjia listeye dâhil edildi. Listedeki varlıklardan 35'i kültürel, 11'i doğal ve dördü karma alanlardır.
Yunanistan'da on sekiz tane UNESCO Dünya Mirası bulunmaktadır. İlk olarak 1986'da Bassae'deki Apollon Epikurios Tapınağı, son olarak da 2016'da Filippi listeye dâhil edildi. Listedeki varlıklardan on altısı kültürel, ikisi karma alandır.
Tehlike Altındaki Dünya Mirasları Listesi, Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) tarafından 1972 yılında yayımlanan Dünya Mirası Sözleşmesi'nin 11.4 maddesine uygun olarak Dünya Miras Komitesi tarafından Dünya Mirası Alanları'nı belirlemek ve yönetmek amacıyla derlenmiştir. Listelenen alanlar, korunması için büyük operasyonların gerekli olduğu ve "yardım talep edilen" Dünya Mirası Alanları'ndan oluşmaktadır. Listenin amacı uluslararası farkındalığı artırmak ve tehditlere karşı önlemler almaktır. Alana yönelik tehditler arasında yakın zamanlı, gerçekleşmesi kesinleşmiş tehditler veya alanda olumsuz etkilere neden olabilecek potansiyel tehlikeler sayılabilir.
1972 yılında imzalanan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi ile Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO), kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerler olan Dünya Mirasları kavramını tanımladı. Doğal özellikler, jeolojik ve fizyografik oluşumlar ve bilim, koruma veya doğal güzellik açısından önemli olan doğal alanlar doğal miras olarak tanımlanır. Arnavutluk'un, Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına İlişkin Sözleşmeyi 10 Temmuz 1989'da onaylamasıyla ülkedeki alanlar listeye dahil edilmiştir.
Belarus'ta dört tane UNESCO Dünya Mirası bulunmaktadır. Geçici listede ise on bir miras vardır.
Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) Dünya Mirası Alanları, 1972'de kurulan UNESCO Dünya Mirası Konvansiyonu'nda açıklandığı gibi kültürel veya doğal miras için önemli yerlerdir. Litvanya sözleşmeyi 31 Mart 1992 tarihinde kabul ederek doğal ve tarihi yerlerini listeye dahil etmeye uygun hale getirdi. Listeye eklenen ilk site, 1994 yılında Vilnius Tarihi Merkezi idi. 2000, 2004 ve 2005'te üç bölge daha eklendi. Toplamda listede dört site var, hepsi kültürel. İki site ulus ötesi: Curonian Spit Rusya ile ve Struve Jeodezik Ark diğer dokuz ülke ile paylaşılıyor. Litvanya, Dünya Mirası Alanlarına ek olarak, geçici listesinde iki mülkü de muhafaza etmektedir.
Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) Dünya Mirasları, 1972 yılında kurulan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi'nde tanımlandığı şekliyle kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerlerdir. Ermenistan, Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına Dair Sözleşme'yi 5 Eylül 1993'te onaylayarak, tarihî yerlerini listeye dâhil edilmeye uygun hâle getirdi.
Tunus'ta 2017 yılı itibarı ile sekiz adet Dünya Mirası bulunmaktadır. İlk olarak 1979'da Kartaca, son olarak 1997'de Thugga listeye dâhil edildi Listedeki varlıklardan beşi kültürel, biri doğal alandır.
Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO), 1972 yılında kurulan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesine taraf olan ülkeler tarafından aday gösterilen, kültürel veya doğal miras açısından olağanüstü evrensel değere sahip Dünya Mirası Alanlarını belirlemektedir. Kültürel miras anıtlardan, bina gruplarından ve alanlardan oluşur. Doğal varlıklar, jeolojik ve fizyografik oluşumlar ve bilim, koruma veya doğal güzellik açısından önemli olan doğal alanlar doğal miras olarak tanımlanmaktadır. Bulgaristan sözleşmeyi 7 Mart 1974'te kabul etti
Birleşik Krallık ve Britanya Denizaşırı Toprakları'nda 2021 yılı itibarı ile 33 adet Dünya Mirası bulunmaktadır. İlk olarak 1986'da Devler Kaldırımı, Durham Kalesi, Ironbridge Vadisi, Katedrali, Fountains Manastırı Kalıntıları da Dahil Studley Kraliyet Parkı, Stonehenge, Avebury ve Bağlantılı Siteler ile Gwynedd'deki Kral Edward'ın Kaleleri ve Kent Surları, son olarak 2021'de Kuzeybatı Galler'in Kayrak Manzarası ve Bath Spa listeye dâhil edildi. Listedeki varlıklardan dördü doğal, diğerleri ise kültürel alandır.
Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) Dünya Mirasları, 1972 yılında kurulan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi'nde tanımlandığı şekliyle kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerlerdir. Macaristan, Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına Dair Sözleşme'yi 15 Temmuz 1985'te onaylayarak, tarihî yerlerini listeye dâhil edilmeye uygun hâle getirdi.
Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) Dünya Mirasları, 1972 yılında kurulan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi'nde tanımlandığı şekliyle kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerlerdir. Bosna-Hersek, Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına Dair Sözleşme'yi 12 Temmuz 1993'te onaylayarak, tarihî yerlerini listeye dâhil edilmeye uygun hâle getirdi.
1972 yılında imzalanan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi ile Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO), kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerler olan Dünya Mirasları kavramını tanımladı. Doğal özellikler, jeolojik ve fizyografik oluşumlar ve bilim, koruma veya doğal güzellik açısından önemli olan doğal alanlar doğal miras olarak tanımlanır. Malezya'nın, Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına İlişkin Sözleşmeyi 3 Ağustos 1983'te onaylamasıyla ülkedeki alanlar listeye dahil edilmiştir.
