İçeriğe atla

Veriyolu

Veri yolu, bilgisayar yapısında, bilgisayarın içindeki parçalar arasında ya da bilgisayarlar arasında verileri ya da gücü transfer eden bir alt sistemdir ve genellikle aygıt yürütme (device driver) yazılımı tarafından kontrol edilir. Nokta- nokta bağlantısının (İngilizcepoint- to point connection) tersine, veri yolu, birçok çevresel aygıtı aynı takım kablo ile mantıksal olarak bağlayabilir. Her bir veri yolu kendi bağlayıcılarını fiziksel fiş aygıtlarına, kartlara veya kabloların tümüne karşı tanımlar.

Veri yolu yapısı

(İngilizcenetwork)‘da esas programcı veri trafiğini kontrol eder. Veriler transfer edilirken bilgisayar programcıya mesaj gönderir bu da istekleri sıraya koyar. Bu mesaj (network) noktalarının her birine yayılan tanıtma kodu içerir. Programcı öncelikleri yapar ve veri yolu mevcut olduğu sürece alıcıya bildirir.

Tanıtılan nokta mesajı alır ve iki bilgisayar arasında veri transferini yapar. Veri transferini tamamlayınca, programcının sıralamasında bir sonraki istek için veri yolu serbest kalır.

Veri yolunun avantajı: bilgisayara direkt olarak ulaşılabilir ve mesaj çok basit ve hızlı bir yolla iletilebilir. Dezavantaj: sıklık ve öncelik trafiğini organize edebilmek için programcıya ihtiyacı vardır.

Tek vuruşluk veri yolu

Tek vuruşluk bir veri yolunun genel görünümü.

Tek vuruşluk veri yolunda buyruk başına çevrim birdir. Tüm buyruklar en uzun buyruk kadar bekler. Bu yöntem günümüzde kullanılmaz çünkü etkili bir yöntem değildir. İşlemler her zaman tek bir vuruşta bitirilemez ve uzun çevrim zamanı gerekir. Buyruk adresini bulmak için program sayacı kullanılır. Buyruk bellekten getirilir. Yazmaçlar okunur. Buyruk kullanılarak ne yapılacağı anlaşılır. İki tür işlem birimi vardır. Veri üzerinde işlem yapan, birleşik birimler. Durumu belirleyen, ardışıl birimler. Birleşik mantık birimleri toplayıcı, çoklayıcı ve AMB gibi birimlerdir. Ardışıl birimler ise mandallar ve flip-floplardır.

Çok vuruşluk veri yolu

Çok vuruşluk bir veri yolunun genel görünümü. Yukarıdaki resimde görüldüğü gibi tek vuruşluk veri yolundan farkı aralardaki yeni yazmaçlardır. Bu yazmaçlar; *IR: Buyruk yazmacıdır. *A,B: Kaynak değerlerini tutmak için iki yazmaçtır. *R: AMB'nin ürettiği değerleri tutmak için bir yazmaçtır. *M Bellekten okunan bir veriyi tutmak için bir yazmaçtır.

Çok vuruşluk veri yolunda her buyruk aşamalara bölünür ve bu aşamalar tek çevrimde yapılır. Her çevrim bir ana işlem birimi kullanacak şekilde sınırlanır ve yapılacak iş miktarı dengelenir. Çevrim sonunda daha sonraki çevrimlerde kullanılacak değerler fazladan yerel yazmaç vasıtasıyla saklanır.

Çok vuruşluk veri yolunun tek vuruşluya göre avantajı daha kısa çevrim zamanı gerekmesidir. Tek vuruşluk bir işlemi daha kısa süren iki vuruşta yapmak gibi. Tek vuruşluk veri yollu basit buyruk kümelerinde iyi çalışırken, günümüzdeki gibi kayan nokta işlemlerinin çokça kullanıldığı karmaşık buyruk kümelerinde etkisiz kalmaktadır. İki örnek arasındaki fark ise aşağıda verilmiştir:

Buyruk türü Buyruk belleği Yazmaç okuma AMB işlemleri Veri belleği Yazmaç yazma Toplam
R-tipi 200 50 100 0 50 400ps
Load 200 50 100 200 50 600ps
Store 200 50 100 200 550ps
Branch 200 50 100 350ps
Jump 200 200ps

Tek vuruşluk veri yolunun çevrim zamanı en uzun buyruğun yani load buyruğunun zamanı olan 600ps olacaktır. Çok vuruşluk veri yolunun ise 200ps ile 600ps arasında değişecektir. Bu yüzden ortalama işlem zamanı aşağıdaki gibi olacaktır.

  • Ortalama Çevrim Zamanı = 600 * %25 + 550 * %10 + 400 * %45 + 350 * %15 + 200 * %15
  • Ortalama Çevrim Zamanı = 447.5 ps
  • Başarımçok vuruşlu / Başarım tek vuruşlu=Yürütme Zamanıtek vuruşlu/Yürütme Zamanıçok vuruşlu
  • Buyruk sayısı ikisinde de aynı olduğu için;
  • 600/447.5=1.34

Buna göre çok vuruşlu veri yolu, tek vuruşluya göre 1.34 kat daha hızlıdır.

Denetim

Denetim birimi veri yolundaki denetim işaretlerini belirleyen birimdir. Denetim işaretleri çalıştırılan buyruk ve uygulanan adım sayısına bağlıdır.

  • AMB Denetimi: AMB'nin denetim işaretini buyruktaki ALUop ve func gibi bitlerin yardımıyla bulur.
  • Ana Denetim Birimi: Gerekli bütün denetim işaretlerinin büyük bir kısmını sağlayan birimdir.

Tek vuruşluk veri yolunda doğruluk tabloları yardımıyla denetim birimi tasarlanabilir. Çok vuruşluk veri yolunda sınırlı durum makinesi kullanılır. Sınırlı durum makinesi grafik kullanılarak ya da mikroprogramlama yardımıyla oluşturulur.

Daha karmaşık mimarî tasarlamanın zorlukları

Mips mimarisinin aksine IA-32 mimarisi daha karmaşık buyruklar içerir ve çalışması için onlarca çevrim gerekebilir. Bu karmaşıklık Mips'deki basit buyrukların bile geçekleştirilmesini zorlaştırır. Ancak birçok vuruşlu veri yolu IA-32 buyruklarına uyabilecek bir yapıdadır. Bu uygunluk alttaki iki maddeden gelmektedir.

  • Çok vuruşlu veri yolu, buyrukların birden çok vuruşta çalışmasına izin vermektedir.
  • Çok vuruşlu veri yolunda, veri yolu bileşenleri birden çok buyruk tarafından kullanılabilmektedir. Böylece karmaşık adreslemelerin önüne geçilmiş olur ve daha karmaşık işlemlerin gerçekleştirilmesine imkân sağlar.

Çok vuruşlu veri yolu ve mikroprogramlama ile IA-32 buyruk kümesi gerçekleştirilebilir. Intel'in 486'dan beri kullandığı IA-32 mimarisi, hardwired control(daha basit buyruklar için) ve mikrobuyruk (daha karmaşık buyruklar için) birleşimini kullanmaktadır .

Kaynakça

Ayrıca bakınız

Dış bağlantılar

  • David A. Patterson, John L. Hennessy, Computer Organization and Design: The Hardware/Software Interface, Elsevier, 2005, ISBN 1-55860-604-1
  • Mano and Kime, "Logic and Computer Design Fundamentals", 2000, Prentice Hall

İlgili Araştırma Makaleleri

Komut kümesi mimarisi, CPU'nun yazılım tarafından nasıl kontrol edileceğini tanımlayan bilgisayar soyut modelinin bir parçasıdır. ISA, işlemcinin ne yapabileceğini ve bunu nasıl yapacağını belirterek donanım ve yazılım arasında bir arayüz gibi davranır.

MIPS, Microprocessor without Interlocked Pipeline Stages, MIPS teknolojileri adlı firma tarafından 1985 yılında geliştirilmiş indirgenmiş komut kümesi türü bir mikroişlemci mimarisidir.

Mikroprogramlama, kontrol işaretlerini oluşturan ikili sayıların mikrokomutlar yazılarak oluşturulmasıdır. Bu sembolik mikroprogram, ikili kontrol işaretlerine mikroassembler anlamında dönüştürülür. Mikroprogramlama yazılım ile donanım arasındaki özyinelemeyi sağlayan bilgisayarın en gerekli parçasıdır. İşlemcinin denetim birimini tasarlamak için yazmaç aktarımı işlemleri düzeyinde programlama yapılması yöntemidir. Birçok işlemcide mikroprogramlama makine kodu buyruklarını doğrudan donanım üzerinde yürütür. Fakat bazı yeni mimarilerde mikroprogramlama uygulanmaz onun yerine yazılım, dijital mantık düzeyindeki işlemleri doğrudan çalıştırır.

<span class="mw-page-title-main">Merkezî işlem birimi</span> bir bilgisayar programının talimatlarını, talimatlar tarafından belirtilen temel aritmetik, mantıksal, kontrol ve giriş/çıkış (G/Ç) işlemlerini gerçekleştirerek yürüten ve diğer bileşenleri koordine eden bir bilgisayar içindeki elektro

Merkezî işlem birimi, dijital bilgisayarların veri işleyen ve yazılım komutlarını gerçekleştiren bölümüdür. Çalıştırılmakta olan yazılımın içinde bulunan komutları işler. Mikroişlemciler ise tek bir yonga içine yerleştirilmiş bir merkezî işlem birimidir. 1970'lerin ortasından itibaren gelişen mikroişlemciler ve bunların kullanımı, günümüzde MİB teriminin genel olarak mikroişlemciler yerine de kullanılması sonucunu doğurmuştur.

Bellek bilgisayarı oluşturan 3 ana bileşenden biridir.. İşlemcinin çalıştırdığı programı, lar ve programa ait bilgiler bellek üzerinde saklanır. Bellek geçici bir depolama alanıdır. Bellek üzerindeki bilgiler güç kesildiği anda kaybolurlar. Bu nedenle bilgisayarlarda programları daha uzun süreli ve kalıcı olarak saklamak için farklı birimler mevcuttur.

İndirgenmiş Buyruk Küme Bilgisayar, işlemci tasarım alanında 1980'li yıllarda önerilen ve giderek CISC'in yerini alan bir buyruk kümesi mimarisidir.

<span class="mw-page-title-main">Aritmetik mantık birimi</span>

Aritmetik mantık birimi (AMB) aritmetik ve mantık işlemlerini gerçekleştiren bir dijital devredir. AMB en basit işlemi gerçekleştiren mikro denetleyiciden, en karmaşık mikroişlemciye sahip bir bilgisayara kadar tüm işlemcilerin yapıtaşıdır. Modern bilgisayarların içinde bulunan mikroişlemcilerin ve ekran kartlarının içinde çok karışık ve güçlü AMB'ler bulunmaktadır. AMB kavramına ilk olarak 1945 yılında matematikçi John von Neumann EDVAC adlı yeni bir bilgisayar üzerine bulgularını anlatan raporunda değinmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Mikroişlemci</span> ana işlem biriminin fonksiyonlarını tek bir yarı iletken tümdevrede birleştiren programlanabilir sayısal elektronik bileşen

Mikroişlemci, işlemci olarak da bilinen, merkezî işlem biriminin (CPU) fonksiyonlarını tek bir yarı iletken tüm devrede (IC) birleştiren programlanabilir bir sayısal elektronik bileşendir.

Boru hattı yöntemi bilgisayar mimarisi ve diğer sayısal ürünlerin tasarımında başarımı artırmak için uygulanan bir yöntemdir. Komutları, boru hattı yöntemi ile işleyip daha kısa süre içinde bitmesini sağlar. Asıl amacı saat sıklığını artırarak başarımı artırmaktır. Farklı kaynakları aynı anda, farklı işler tarafından kullanarak çalışır.

<span class="mw-page-title-main">Bilgisayar mimarisi</span>

Bilgisayar mimarisi, en küçüğe ve en başarılıya ulaşmayı hedeflerken aynı zamanda maliyeti de göz önünde bulundurduğu için sanat ve bilimin ortak buluştuğu nokta olarak da tanımlanır. Bilgisayar Mimarisi, bilgisayar parçalarının iç yapıları ve aralarındaki haberleşme bağlantıları ile ilgilidir.

<span class="mw-page-title-main">Merkezî işlem birimi tasarımı</span>

Merkezî işlem birimi tasarımı bilgisayarın temel bileşenlerinden birisi olan Merkezî işlem birimini (MİB) etkin kullanmayı yönelik bir tasarımdır. MİB bilgisayar donanımının temel bileşenlerinden birisidir. İşlemcisi olmayan bir bilgisayar düşünülemez. Bu yüzden işlemcinin tasarımı ne kadar iyi olursa sistem de o derece hızlı olacaktır. İşlemciyi hızlandırmanın değişik yolları vardır. Bunlardan bazıları:

  1. Buyrukların paralel çalışmasını sağlamak
  2. Çok vuruşluk işlemciler kullanmak
  3. Boru hattı kullanmak
  4. Çoklu işleme kullanmak
<span class="mw-page-title-main">Itanium işlemcisi</span>

Itanium işlemcisi, Intel firmasının 64-bit işlemci ailesinden olup IA-64 mimarisi kullanan işlemcilerinin devamı olarak bilinir. Itanium ve Itanium2 olarak sunulan bu işlemci ilk olarak Ekim 2001'de piyasaya sürülmüştür. Itanium işlemcilerin asıl hedefi yüksek performansa sahip bilgisayarlardı. Bu işlemcinin mimarisinin gelişimi ilk olarak Hewlett-Packard tarafından yapılmıştır ve devamında ise Intel ve Hewlett-Packard ortak olarak birlikte gerçek Itanium mimarisini geliştirmişlerdir.

<span class="mw-page-title-main">Çoklu kullanım</span>

Çoklu kullanım özelliğine sahip bilgisayarlar birden fazla iş parçacığını donanım desteği sayesinde çalıştırabilir. Çoklu işlem yapabilen sistemlerden gelişen bu yöntem tek bir çekirdeğin kaynaklarını paylaşmak zorundadır. Bu kaynaklar: aritmetik mantık birimi, yazmaçlar (registers), işlemci ön belleği ve adres dönüştürme ön belleğidir. Çoklu işlem yapabilen sistemlerde, işlem birimlerinin tamamı ayrı çekirdeklerde olmasına rağmen, çoklu kullanım tek bir çekirdeğin kullanılabilirliğini iş-parçacığı seviyesinde ve buyruk düzeyinde daha verimli hale getirir. Bu iki teknik birbirini tamamlayan tekniklerdir.

<span class="mw-page-title-main">Alpha 21064</span>

Alpha 21064, Alpha(Alpha APX olarak ortaya çıkan) buyruk kümesi mimarisini(ISA) oluşturan Digital Equipment Corporation tarafından geliştirilmiş bir mikroişlemcidir. 1994 yılında ismi değiştirilmeden önce DECchip 21064 olarak bilinirdi.Ayrıca EV4 kod adıyla da bilinmektedir. 1992 şubat ayında tanıtılmış ve aynı yıl eylül ayında yeni sürüm olanağı sağlanmıştır.21064, ilk ticari Alpha ISA uygulamasıdır. Ayrıca Ekim 1993'te, 21064'ten türeyen Alpha 21064A ticari amaçla kullanılan ilk mikroişlemci olmuştur.

Çok uzun buyruk kelimesi, buyruk düzeyindeki paralelliğin avantajından yararlanmak için geliştirilmiş bir işlemci tasarımıdır. Her buyruğu arka arkaya çalıştıran işlemciler, işlemci kaynaklarını verimsiz bir şekilde kullanabilmekte ve bu durum da başarımın düşmesine neden olmaktadır. Başarım, sıralı çalışan buyrukların çalıştırılma basamaklarında farklı aşamalarda olmasıyla veya aynı anda birden fazla buyruğun birbirinden bağımsız olarak çalıştırılmasıyla arttırılabilir. Bu yöntemlerin daha da iyileştirilmesi, buyrukların programdaki sırasından farklı bir sırada çalıştırılması ile sağlanabilir; bu yönteme de Sırasız yürütüm denir.

<span class="mw-page-title-main">Alpha 21164</span>

Alpha 21164, aynı zamanda Alpha buyruk kümesi mimarisini geliştirmiş olan Digital Equipment Corporation tarafından geliştirilmiş, EV5 kod adıyla da bilinen bir mikroişlemcidir. Alpha 21164 Digital'in en çok satışı yapılan mikroişlemcisi Alpha 21064A'yı takiben 1995 yılı Ocak ayında tanıtılmıştır. Onu 1998 yılında 21264 izleyecektir.

<span class="mw-page-title-main">Alpha 21264</span>

Alpha 21264 1996 yılı Ekim ayında Digital Equipment Corporation tarafından indirgenmiş komut takımı bilgisayarı(RISC) mikroişlemcisi olarak tanıtılmıştır. 21264 Alfa işlemcisi Komut kümesi ile tanımlanmıştır.

NetBurst, İntel'in 2000 yılında piyasaya sürdüğü Pentium 4 işlemci markasının mikromimarisine verilen isimdir. 2006 Temmuz'unda Core mikromimarisinin çıkışına kadar İntel işlemcilerin mikromimarisi olmuştur. Selefi P6 mikromimarisine göre en önemli özelliği derin boru hattı yapılanmasıyla avantaj sağladığı yüksek saat sıklığıdır. Temel olarak dört ana parçadan oluşmaktadır: Sıralı(ing. In-order) Ön-Uç(ing. Front-end), Sırasız(ing. out-of-order) yürütme birimi, Tam sayı ve kayan nokta yürütme birimleri ve bellek altdizgesi.

<span class="mw-page-title-main">Nehalem (mikromimari)</span>

Nehalem, İntel firmasının Eylül 2008'de piyasaya sürülen Core i7 işlemcisiyle birlikte kullanılmaya başlanmıştır. 2011'de Sandy Bridge mikromimarisi sunulana kadar İntel'in en gelişmiş mikromimarisi olarak piyasada kalmıştır. Selefi Core mikromimarisine göre paralelliği ve saat frekansını arttırmış, Core mikromimarisinde İntel'in kullanmadığı fakat daha önce NetBurst'de kullanılan Hyper Threading teknolojisi Nehalem ile tekrar kullanılmaya başlamıştır. Nehalem'le birlikte Core mikromimarisinde terkedilmiş olan üçüncü seivye bir önbellek de yonganın içerisine eklenmiştir. İntel, Nehalem ile ilk defa bellek denetim birimini işlemci yongasının içine koymuş ve front-side bus dan ayırmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Veri yolu (bilgisayar)</span>

Veri yolu, bilgisayar yapısında, bilgisayarın içindeki parçalar arasında ya da bilgisayarlar arasında verileri ya da gücü transfer eden bir alt sistemdir ve genellikle aygıt yürütme yazılımı tarafından kontrol edilir. Nokta- nokta bağlantısının tersine, veri yolu, birçok çevresel aygıtı aynı takım kablo ile mantıksal olarak bağlayabilir. Her bir veri yolu kendi bağlayıcılarını fiziksel fiş aygıtlarına, kartlara veya kabloların tümüne karşı tanımlar.