İçeriğe atla

Venedik Bienali

Sergiden ayrıntı.

Venedik Bienali (İtalyanca: Biennale di Venezia), İtalya'nın Venedik kentinde iki yılda bir gerçekleştirilen, önde gelen güncel sanat sergisidir. Venedik Film Festivali'ni ve Venedik Mimarlık Bienali'ni de bünyesinde barındırır. Sanat bienali iki yıl arayla tek sayıyla biten yıllarda yapılırken mimarlık bienali çift yıllarda yapılır. 1999'da "Uluslararası Güncel Dans Festivali" de kurulmuştur.[1]

Tarihçe

1895 yılında yapılan ilk bienalde dekoratif sanatlar önemli rol oynamıştır. Yirminci yüzyılın ilk on yılında etkinlik daha da uluslararası niteliğe erişmiştir. 1907'den sonra birçok ülke kendi ulusal pavyonlarını kurmaya başlamıştır. I. Dünya Savaşı'ndan sonra Biennale modern sanattaki yenilikçi akımlara ilgi göstermye başlamıştır. İki dünya savaşı arasındaki yıllarda birçok önemli modern sanatçı bu etkinlikte işlerini sergilemiştir.

1930'da, Biennale'in kontrolü Venedik şehir meclisinden ulusal Faşist hükûmete geçmiştir. 1930'larda birçok yeni etkinlik bölümü eklenmiştir: 1930'da Müzik Festivali, 1932'de Uluslararası Film Festivali, 1934'te Tiyatro Festivali. 1938'den itibaren Sanat Sergisi bölümünde "Büyük Ödül"ler verilmeye başlanmıştır.

II. Dünya Savaşı sırasında altı yıl ara verildikten sonra, 1948'de yeniden yapılmaya başlanan Biennale, ilgisini önce Avrupa'daki avangard sanat, daha sonra tüm dünyadaki güncel akımlar üzerinde yoğunlaştırmıştır. Soyut Dışavurumculuk 1950'lerde, Pop Sanatı 1960'larda etkinlikte yer almıştır. İtalyan mimar Carlo Scarpa 1948'den 1972'ye kadar Biennale'nin sergi mekanlarına önemli katkılarda bulunmuştur.

1968 protestoları Biennale'de krize neden olmuş, Büyük Ödüller iptal edilmiş, monografik olanlar yerine daha çok tematik sergiler yeğlenmiştir. 1974'te yapılan etkinlik Agusto Pinochet'nin diktatörlüğünü kültür yoluyla protesto etmek amacıyla tümüyle Şili'ye adanmıştır. Yeni ödüller -Venedik Film Festivali'nin Altın Aslanları- verilmeye başlanmıştır. Postmodern sanat, gittikçe artan çeşitlilik ve popülerlikte sergiyle sahneye girmiştir.

1980'de Achille Bonito Oliva ve Harald Szeemann ortaya çıkan yeni sanatı araştırmayı amaçlayan "Aperto" isimli bölümü açmışlardır. İtalyan sanat tarihçisi Giovanni Carandente 1988 ve 1990 yıllarının yöneticiliğini yapmıştır. Ardından üç yıl ara verilerek, 1995 yılında yapılacak etkinliğin Biennale'nin 100. yıldönümüne denk gelmesi sağlanmıştır. 1993 yılının etkinliği Achille Bonito Oliva, 1995 Jean Clair, 1997 de Germano Celant tarafından yönetilmiştir.

1999 ve 2001 yıllarında peşpeşe iki yıl Harald Szeemann'ın yönetimindeki Biennale'ye Asya ve Doğu Avrupa'dan, her zamankindan daha genç sanatçılar çağrılırken Arsenale'de yeni restorasyonu biten bölümlere sergi mekanları eklenmiştir.

50. Biennale Francesco Bonami tarafından yönetilirken, yedi yardımcı küratörle (Hans Ulrich Obrist, Catherine David, Igor Zabel, Hou Hanru ve Massimiliano Gioni) ile çalışması bir rekor olarak görülmüştür.

51. Biennale Haziran 2005'te açılmıştır. Maria de Corral ve Rosa Martinez'in küratörlükleriyle etkinlik ilk defa iki kadının yönetiminde yapılmıştır. De Corral "The Experience of Art" (Sanatın Deneyimi) isimli bölümü organize ederek eski ustalardan gençlere kadar 41 sanatçının işini sergilemiştir. Rosa Martinez ise Arsenale'yi alarak "Always a Little Further" (Hep Biraz Daha İleri) başlığı altında "romantik yolcu mitini" işleyen 49 sanatçının işlerine yer vermiştir.

51. Biennale'de Amerikalı sanatçı Barbara Kruger ömür boyu başarısı için "Altın Aslan" ile ödüllendirilmiştir.

2007'de Amerikalı Robert Storr baş yöneticiliğini üstlendiği 52. Biennale'nin başlığı Think with the Senses – Feel with the Mind. Art in the Present Tense (Duyularla düşün - Akılla Hisset. Şimdiki Zamanda Sanat) olmuştur. Bu yıl Meksika ilk resmi katılımını sanatçı Rafael Lozano-Hemmer ile Van Axel Sarayı'nda yapmıştır.

İsveçli küratör Daniel Birnbaum 2009 yılının sanat yöneticiliği için seçilmiştir.

Format

Resmi Biennale Giardini'de 30 kalıcı ulusal pavyonun bulunduğu parkta yer alır. Kalıcı pavyonlar, daha çok 1930'ların ve Soğuk Savaş'ın uluslararası politik yapısının bir dayatmasıdır. Her ülkenin kendi pavyonunu nasıl kullanacağı konusunda tek bir format yoktur. Büyük Britanya pavyonu her zaman British Council (İngiliz Kültür Konseyi) tarafından yönetilirken ABD bu sorumluluğu İçişleri Bakanlığı tarafından belirlenen bir galeriye vermektedir. Giardini'de Biennale'nin yöneticisinin küratörlüğünü yaptığı büyük bir sergi salonu da bulunmaktadır.

Aperto genç sanatçılar ve ulusal olarak temsil edilmeyen ülkelerin sanatçıları için daha marjinal bir yan etkinlik olarak başlamıştır. Genellikle Arsenale'de sergilenmektedir ve resmi bienal programının parçası olmuştur. 1995'te Aperto olmayınca katılan ülkeler yeni sanatçılarının işlerini sergileyebilmek için yerler kiralamışlardır.

Notlar

  1. ^ "La Biennale di Venezia". 7 Kasım 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2008. 

Dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta Venice Biennale ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">İstanbul Bienali</span> İKSV tarafından iki yılda bir düzenlenen çağdaş sanat etkinliği

İstanbul Bienali, İstanbul Kültür Sanat Vakfı tarafından iki yılda bir düzenlenen çağdaş sanat etkinliğidir. 1987'ye kadar Uluslararası İstanbul Festivali bünyesinde gerçekleştirilen plastik sanat sergileri, bu tarihte İstanbul Bienali adı altında ayrı bir etkinlik haline gelmiştir.

<span class="mw-page-title-main">İstanbul Kültür Sanat Vakfı</span> kültür sanat vakfı

İstanbul Kültür Sanat Vakfı, Nejat Eczacıbaşı önderliğinde kurulmuş kâr amacı gütmeyen ve kamu yararına çalışan bir kültür kurumudur. Vakfın temel amaçları İstanbul'u dünya kültür-sanat başkentleri arasında ön sıralara taşımak, kültür ve sanat yoluyla ulusal ve evrensel, geleneksel ve çağdaş değerler arasında sürekli ve kalıcı bir etkileşim sağlamak ve kültür politikalarının oluşturulmasında etkin rol oynamaktır.

Rosa Martinez Viyana Bienali, Santa Fe Bienali, Moskova Bienali ve İstanbul Bienali gibi önemli uluslararası sergilerin küratörlüğünü yapmış, 2005'te Venedik Bineali'ni Maria de Corral ile birlikte yönetmiş İspanyol küratör ve sanat eleştirmeni. İstanbul Modern'in baş küratörlüğünü yapmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Caterina Davinio</span> İtalyan yazar

Caterina Davinio veya asıl ismiyle Maria Caterina Invidia, İtalyan şair, yazarı, fotoğrafçısı, computer sanatçı. İtalyan Net.poetry (İnternet-şiir) hareketinin kurucusu.

<span class="mw-page-title-main">Venedik Tersanesi</span>

Venedik Tersanesi ; Venedik Tersane bir tersanesi ve savaş gemilerine ait toplanma yeri olup, Venedik İmparatorluğu'nda yönlendirme rolü oynadı. Burası Venedik'in en önemli alanlarından biridir.

<span class="mw-page-title-main">Marcus Graf</span>

Marcus Graf, Alman asıllı Türk küratör.

Murat Pilevneli, Türk galerici, yayıncı.

Beral Madra, Türk sanat eleştirmeni, yazar ve çağdaş sanat küratörü.

Füsun Onur, Türk heykeltıraş.

<span class="mw-page-title-main">İnci Eviner</span>

İnci Eviner resim, heykel, yerleştirme sanatı ve video sanatı dallarında ürün veren Türk ressam ve çağdaş sanatçı.

İstanbul Tasarım Bienali, İstanbul Kültür Sanat Vakfı (İKSV) tarafından 2012 yılından beri iki yılda bir düzenlenen uluslararası bir tasarım etkinliğidir. Sonbahar aylarında iki ay süreyle devam eder. Bienalde belirli bir tema etrafında farklı tasarım alanlarından yenilikçi ve yaratıcı üretimler, araştırmalar sergilenir; söyleşiler, atölyeler ve kentin farklı noktalarında etkinlikler düzenlenir. Bienal kapsamında ayrıca, birçok üniversitenin katılımı ve işbirliği ile gerçekleşen, öğrenci projelerinin temaya farklı bakış açıları sundukları Akademi Programı yer alır. Bienalin teması her edisyonunda farklı bir küratör veya küratör grubu tarafından ele alınmaktadır. Bienalin direktörlüğünü Deniz Ova üstlenmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Venedik Bienali Türkiye Pavyonu</span>

Venedik Bienali Türkiye Pavyonu, her yıl dönüşümlü olarak sanat ve mimarlık sergileri düzenleyen ve ulusal temsil modelini benimseyen Venedik Bienali’nde 1991 yılından beri Türkiye’yi temsil eden sergi mekânıdır. Türkiye Pavyonu’nu 2007 yılından bu yana İstanbul Kültür Sanat Vakfı (İKSV) düzenlemektedir. Sanat bienali için Türkiye Pavyonu'na davet edilecek sanatçı ve sanatçıları belirleyecek küratör, iki yılda bir değişen Venedik Bienali Türkiye Pavyonu Danışma Kurulu tarafından önerilir. Mimarlık bienalinde sergilenecek projeler içinse, 2016 yılından beri ulusal bir açık çağrı yapılmakta, bu çağrıya başvuruların seçici kurul tarafından iki aşamalı değerlendirmesi sonucunda pavyonda sergilenecek proje belirlenmektedir. Bienal, her yıl mayıs ayında açılır.

<span class="mw-page-title-main">Harald Szeemann</span>

Harald Szeemann İsviçreli küratör, sanatçı ve sanat tarihçisiydi. Aralarında Live In Your Head: When Attitudes Become Form (1969) ve Happening and Fluxus (1970) gibi sergilerin de bulunduğu 200'den fazla serginin küratörlüğünü yapmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Venedik Mimarlık Bienali</span> İtalyada iki yılda bir düzenlenen küresel mimarlık sergisi

Venedik Mimarlık Bienali olarak bilinen Venedik Bienali Uluslararası Mimarlık Sergisi, Venedik, İtalya'da iki yılda bir düzenlenen küresel mimarlık sergisidir. Dönüşümlü olarak bir yıl sanat, bir yıl mimarlık bienalleri gerçekleştiren Venedik Bienali'nin mimarlık bölümüdür. 1975'ten itibaren Venedik Sanat Bienali'nin bünyesinde mimarlık sergileri gerçekleştirilmeye başlanmış, 1980 yılında ayrı bir bienal olarak Venedik Mimarlık Bienali başlatılmıştır.

Sebine Şıhlinskaya, Azerbaycanlı ressam ve bağımsız küratördür.

<span class="mw-page-title-main">Gayane Haçaturyan</span> Gürcü-Ermeni ressam ve grafik sanatçısı

Gayane Haçaturyan Gürcü - Ermeni ressam ve grafik sanatçısıydı.

Fulya Erdemci (1962-2022), güncel sanat alanında uluslararası kurumlarda çalışmış küratör ve akademisyendir. Bilkent Üniversitesi (1994-95), İstanbul Üniversitesi (1999-2000), Marmara Üniversitesi (1999-2000) ve İstanbul Bilgi Üniversitesi'nde (2001-2007) öğretim üyeliği yapmıştır.

René Block, Alman bir galerici, sanat yayıncısı, sanat koleksiyoncusu, sanat danışmanı, sergi yapımcısı ve küratördür.

Emre Baykal, küratör ve sanat yöneticisidir. Arter'de 2008 yılında küratörlük yapmış, 2016 yılından beri de başküratör olarak çalışmaktadır. İstanbul Bienali'nin direktör yardımcılığını (1995-2000) ve direktörlüğünü (2000-05) yapmış, sonrasında santralistanbul'da sergiler direktörü (2005-08) olarak çalışmıştır. 2005 yılında İstanbul Yaya Sergileri'nin ikincisinin küratörlüğünü Fulya Erdemci ile beraber üstlenmiştir. 2013 yılında Venedik Bienali 55. Uluslararası Sanat Sergisi'nde Türkiye Pavyonu'nun küratörlüğünü yapmıştır.

Agustín Pérez Rubio, Bir ispanyol Küratör.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.