Velayet Ayeti

Velayet Ayeti (Arapça: آية الولاية); Maide Suresinin 55. ayeti. Ayet, müslümanlara Allah, Muhammed, namaz kılan ve rüku ederken zekat veren kişilerin velayetine işaret eder.^[1]

Ayet

إِنّما وَلیکُمُ اللّهُ و رَسولُهُ والّذینَ ءَامَنوا الَّذینَ یقِیمُونَ الصَّلوةَ و یؤتُونَ الزَّکوة و هُم راکِعونَ

“	Sizin dostunuz, sahibiniz, ancak Allah'tır ve Peygamberidir ve inananlar, namaz kılanlar ve rüku ederken zekat verenlerdir. (Maide Suresi: 55) ^[2]	„

Nüzul Sebebi

Genel olarak Şii ve Sünni kaynakların zikredildiğine göre, bu ayet Ali hakkında nazil olmuştur. Rivayetlere göre, Allah Resulünün mescidinde Ali namazda, rükû halindeyken bir dilenci ondan yardım istemiş, o da küçük parmağında olan yüzüğünü ona vermiştir. Bu anda velayet ayeti nazil oldu.^[3]^[4]^[5] Ebuzer-i Gıfari de aynı şekilde ayetin nüzül sebebini zikretmiş de devamında şunu ekliyor: Şu anda İslam peygamberi olan Muhammed namaz okumaktaydı. Namazı bitince şu kelimelerle dua etti: "Rabbim! Kardeşim Musa senden kalbine genişlik vermeyi, İşini kolaylaştırmayı, dilinin bağını çözmeyi istedi, insanlar sözünü iyice anlasınlar diye. Ayrıca ailesinden biri olan kardeşi Harun'u ona vezir et, dedi. Ya rabbim, ben Muhammed, senin peygamberiyim, kalbime genişlik ver, İşimi kolaylaştır. Ailemden Ali'yi bana vezir et, arka olsun bana, onunla kuvvetleneyim". Muhammed'in duası henüz tam olarak bitmeyince, Cebrâil bu ayeti peygambere ulaştırdı.

Bu hadisi nakleden sahabelerden bazıları şunlardır: Ali,^[6] Abdullah bin Abbas,^[7] Ebu Rafi’ Medeni,^[8] Ammar b. Yasir,^[9] Ebuzer-i Gıfari,^[10] Enes b. Malik^[11] ve Mikdad b. Esved,^[12] Müselleme b. Kuheyl,^[13] Utbe b. Ebi Hekim^[14], Sudde^[15] ve Mücahid^[14] bu hadisi nakletmişlerdir. Bir şii kaynağına göre, bu ayetin vahyi, Kadir vakıasını takip etti. Orada Muhammed "Ben her kimse için Mevlayim (veli ile eşanlamlı), Ali onun Mevlasıdır" dedi. ^[16]

Tefsir

İnnemâ (Arapça: اِنَّما) kelimesi Arap dilinde tekel göstermek için gelip, fakat, yalnız, sadece anlamları taşıyor. Veli (Arapça: ولی) kelimesi ise maddi ve manevi lideri, sahib, yardımcı anlamları taşıyor. Ancak hicri birinci yüzyılının dil kitaplarında, sadece lider anlamında kullanıyordu, dost anlamı sonralarda kullanıldı.^[17]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

^ "Mâide Suresi 55. Ayet". kuranmeali.com. 19 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2020.
^ "Kuran 5:55". Tanzil.net. 11 Haziran 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Aralık 2020.
^ Kadı Nurullah Şuşteri, İhkaku’l Hak, c.2, s.399
^ Hakim Hasakani, Şevaidu’t Tenzil, c. 1, s. 209 – 239
^ Fazıl b. Hasan Tabersi, Mecmeu’l Beyan, c. 3, s. 324 ve 325
^ Şevaidu’t Tenzil, c. 1, s. 226; ed-Durru’l Mensur, c. 3, s. 106; el-Müracaat, s. 230
^ Şevaidu’t Tenzil, c. 1, s. 232
^ Ağa Bozork Tehrani, ez-Zerie, c. 15, s. 18 -19
^ ed-Durru’l Mensur, c. 3, s. 106
^ Feraidu’s Simteyn, c. 1, s. 194
^ Şevaidu’t Tenzil, c. 1, s. 225
^ Şevaidu’t Tenzil, c. 1, s. 228
^ ed-Durru’l Mensur, c. 3, s. 105
^ ^a ^b Camiu’l Beyan, c. 6, s. 390
^ Camiu’l Beyan, c. 6, s. 389
^ Shah-Kazemi (2010), s. 124.
^ Eltebiyan fi tefsir-i Kuran, c. 3, s. 560

[1] "Mâide Suresi 55. Ayet". kuranmeali.com. 19 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2020.

[2] "Kuran 5:55". Tanzil.net. 11 Haziran 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Aralık 2020.

[3] Kadı Nurullah Şuşteri, İhkaku’l Hak, c.2, s.399

[4] Hakim Hasakani, Şevaidu’t Tenzil, c. 1, s. 209 – 239

[5] Fazıl b. Hasan Tabersi, Mecmeu’l Beyan, c. 3, s. 324 ve 325

[6] Şevaidu’t Tenzil, c. 1, s. 226; ed-Durru’l Mensur, c. 3, s. 106; el-Müracaat, s. 230

[7] Şevaidu’t Tenzil, c. 1, s. 232

[8] Ağa Bozork Tehrani, ez-Zerie, c. 15, s. 18 -19

[9] -Durru’l Mensur, c. 3, s. 106

[10] Feraidu’s Simteyn, c. 1, s. 194

[11] Şevaidu’t Tenzil, c. 1, s. 225

[12] Şevaidu’t Tenzil, c. 1, s. 228

[13] -Durru’l Mensur, c. 3, s. 105

[Camiu’l_Beyan,_c._6,_s._390-14] Camiu’l Beyan, c. 6, s. 390

[15] Camiu’l Beyan, c. 6, s. 389

[FOOTNOTEShah-Kazemi2010[httpsbooksgooglecombooksidZpcNBQAAQBAJpgPT124_124]-16] Shah-Kazemi (2010), s. 124.

[17] Eltebiyan fi tefsir-i Kuran, c. 3, s. 560

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

Kur'an
Makale serilerinden

Bölüm Sure Ayet Cüz Mekki Sureler Medeni Sureler
İçerik Allah Kur'an'da adı geçen peygamberler Kur'an mucizeleri Kur'an ve bilim Kur'an Kıssaları İslam ve kadın Kur'an sureleri listesi
Okuma Kur'an mealleri Tefsir Tecvid Arapça Hâfız Kıraât
İlgili Kavramlar Sünnet Kur'ancılık Kıyamet Cennet Cehennem Şeriat İbadet

Şiilik
Makale serilerinden

İmâmet İnancı Tevhid İslam'da dört kitap İslam peygamberleri Muhammed sonrası İmamet Melekler İslam'da kıyamet Aşure Günü Tevessül İsmet Gayba Şii din adamları Dört Sadık Sahabe Erba'în Haccı
Şiîliğin bayram, mâtem ve anı günleri Aşure Günü Erbain Mevlid Kandili Ramazan Bayramı Kurban Bayramı Gadir-i Hum
Şiiliğin tarihi Tathir Sekaleyn Mübahele Gadir-i Hum Fatıma'nın evi İlk Fitne İkinci Fitne Kerbelâ Olayı Diğer tarihi olaylar
İmâmî Mezhepler Zeydilik İmâmîyye İsnâaşeriyye Bâtınîlik Alevilik Bektaşi inancı Caferilik Galiyye Hurûfilik Nusayrilik Kızılbaş İsmaililik Nizarîlik Mustalilik Davûdî Süleymanî Alavî Dürzîlik Pamir Aleviliği
Ehl-i Abâ Hadisi Muhammed Ali Fatıma Hasan Hüseyin
Kutsal kadınlar Fatıma Hatice bint Hüveylid Ümmü Seleme Zeyneb bint Ali Ümmü Gülsüm bint Ali Ümmü'l-Benîn Fatıma bint Hasan Rukiyye bint Hüseyin Rubab Şehribanu Fatıma bint Musa el-Kâzım Hekime Hatun Nergis Fatıma bint Esed Ümmü Fervah

Ayet

Nüzul Sebebi

Tefsir

Ayrıca bakınız

Kaynakça

İlgili Araştırma Makaleleri