Kafkasya, Karadeniz ve Hazar denizi arasında yer alan, Avrupa ve Asya'nın sınırında bulunan bölgenin ismi. Kafkas sıradağlarında, Avrupa'nın en yüksek dağı olan ve Kafkas halklarının sözlü edebiyatını oluşturan Elbruz Dağı bu bölgede bulunmaktadır. Kafkasya bölgesi siyasi ve coğrafi olarak Kuzey Kafkasya ve Güney Kafkasya olmak üzere ikiye ayrılır. Güney Kafkasya, bağımsız ve egemen devletlerden oluşmaktadır. Kuzey Kafkasya ise Rusya içinde bulunmaktadır.
Çeçenistan, resmî adıyla Çeçen Cumhuriyeti, yaygın olarak bilinen şekliyle Çeçenya, Rusya Federasyonu'nun federal bölgelerinden (cumhuriyet) birisidir.
Çeçenler, Kafkasya’nın kuzeydoğu kesiminde, Sunja ve Argun ırmakları civarında yaşayan yerli Kafkasya halkı. Kendilerini Nohçi olarak adlandırırlar. Bu ad, Çeçenlerin Nohçmekhahoi adlı kabilesinden ve bu kabilenin topraklarından gelir.
İnguşlar, Kuzey Kafkas halklarından biridir. Büyük çoğunluğu Rusya Federasyonu'na bağlı İnguşetya’da yaşar. Günümüzde İnguşların büyük çoğunluğu, Müslümandır ve Çeçence ile yakın akraba bir dil olan İnguşça konuşurlar. İnguşlar, Sovyet döneminde Çeçen-İnguşya Özerk Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti içinde Çeçenlerle bir arada yaşıyorlardı. Sovyetler Birliği'nin dağılmasından sonra Çeçenlerden ayrılarak İnguş Cumhuriyeti adı ile ayrı bir cumhuriyet oldular.
Rusya Federasyonu, 85 federe yapıya, birliğe dahil birime, bölünmüştür. Bu yapılanmanın 22 tanesi cumhuriyetlerden oluşur. Cumhuriyetlerde, toplumun çoğunluğunu etnik kökeni Rus olmayan halk oluşturur, fiziki sınırlar bu şekilde belirlenmiştir. Bir cumhuriyette yerel halkın etnik kökeni cumhuriyete isim veren milliyet olarak bilinir. On yıllarca süren Rusya içi göçler nedeniyle artık bu milliyet o cumhuriyetin nüfusunda çoğunluğu temsil etmeyebilir ama yine de o belirli etnik milliyetin cumhuriyeti olarak kabul görür.
Çeçenlerce Lovzarg, Kabardeylerce Islamey, Osetlerce Zilga, Azerilerce Qaytağı, İnguşlarca Halhar ve Kafkasya dışında Şeyh Şamil ya da Lezginka olarak anılır. Bütün Kafkasya'da yaygın bir şekilde oynanan; değişik kabilelerce Zilga, Maggalan, Çeçen, İsteme, Şamiley adıyla anılan Lezginka, büyük bir beceri ve ustalık isteyen bir danstır.
Kuzey Osetya-Alanya Cumhuriyeti (Rusça: Республика Северная Осетия - Алания
İnguşetya, İnguşya ya da resmî adıyla İnguşetya Cumhuriyeti Kuzey Kafkasya’da, Rusya Federasyonu’na bağlı federe cumhuriyet. Kuzey Kafkasya Federal Bölgesi’ne dâhil olan İnguşetya’nın güney sınırı; Rusya Federasyonu’nun Gürcistan sınırının parçasıdır. Doğusunda Rusya’nın özerk cumhuriyetlerinden Çeçenya; batısında ise yine aynı statüdeki cumhuriyetlerden Kuzey Osetya-Alanya bulunur.
Çeçen kuleleri, Kafkasya'da Çeçenistan, İnguşetya ve Osetya'da yüzlercesi hâlen ayakta olan kule tanımlamasına uyan yapılaradır. Sivri basamak çatılı olarak çok işlevli bir amaçla inşa edilmiş olan bu yapılar oldukça özgün yapılardır. Kökenlerinin Urartu Kule mimarîsine kadar uzandığı çeşitli akademisyenler tarafından ifade edilmektedir. Vaynah Kuleleri olarak da adlandırılan bu yapılar Kafkasya'nın en otantik mimari eserleridir.
Karaçay-Çerkes Cumhuriyeti; Kuzey Kafkasya'da bulunan, Rusya üyesi bir cumhuriyettir. Yüzölçümü 14.100 km²'dir. Başkenti Çerkessk olup, ikinci büyük kenti de Karaçayevsk'tir.
Nah dilleri, Kuzeydoğu Kafkas dilleri içinde bir alt öbek oluşturur. Bu öbekte Çeçen, İnguş ve Bats dilleri yer alır. Çeçence Çeçenya'da, İnguşça da İnguşya'da resmi dillerdendir. Bats dili ise Gürcistan'da konuşulur.
Vladikavkaz, Rusya'da, Kuzey Osetya Özerk Cumhuriyeti'nin başkentidir. Türkçe karşılığı, "Kafkaslar'ın Hakimi" demektir. Eski isimleri Terekkale, Ordjonikidze, Dzaudjiko, Bravkale ve Zaur'dur. 1917 yılında Kuzey Kafkasya Cumhuriyeti ilk kurulduğunda, Terekkale bir müddet bu devletin başkenti olmuştur.
Pavlodar, Kazakistan'ın bir eyaleti. Başkenti 300.200 nüfuslu Pavlodar şehriyken eyaletin yaklaşık nüfusu 744.860 kişidir. Pavlodar Eyaleti, Kuzeyinde Rusya, Batısında Akmola ve Kuzey Kazakistan eyaletleri, Doğusunda Doğu Kazakistan Eyaleti ve Güneyinde Karagandı Eyaleti ile sınır komşusudur. Nikita Sergeyeviç Kruşçev'in Bakir Topraklar Projesi ile birçok millet, özellikle Ukraynalılar Pavlodar'a göç etmiştir.
Kafkas Müslüman Lejyonu Alman ordusuna (Wehrmacht) bağlı, gönüllülerden oluşan bir lejyondur. Lejyonu Azeriler, Dağıstanlılar, Çeçenler, İnguşlar ve Lezgiler oluşturur.
Paloçka (Ӏ), Slavik olmayan Kiril alfabesi'ndeki kullanılan bir harftir. Bu harf genellikle Kuzey Kafkas dillerinin yazımında kullanılır. Abazalar, Adigeler, Avarlar, Çeçenler, Dargiler, İnguşlar, Kabardeyler, Laklar, Lezgiler ve Tabasaranlar tarafından kullanılır. Harfin büyük ve küçük hali aynıdır. Birçok bilgisayar tarafından doğru gösterilmediği için bu harfin yerine sık sık Latin Alfabesi'ndeki I harfi de kullanılır. Genelde harf /ʔ/ veya /'/ olarak kullanılır.
Kuzey Kafkas ırkı 20. yüzyılın başlarında Kafkas ırkının alt ırklardan biri olarak bilimsel ırkçılık ve biyolojik antropoloji kullanılan bir terimdir.
Irak'taki Kuzey Kafkasyalılar, Çerkesler, Çeçenler ve Dağıstanlılar da dahil olmak üzere Irak'ta yaşayan Kuzey Kafkasya kökenli insanlardır.
Kavkazos ya da Caucas, Kafkasyalıların iddia edilen atası. Kavkazos'un hikâyesi Gürcü kaynaklarda anlatılır. Efsaneye göre Kavkazos Togarma'nın oğullarından birisi ve Haos, Movakos, Lekos, Heros ve Kartlos'un kardeşiydi.
Kuzey Kafkasya'daki Vaynah halkı erken modern dönemde nispeten geç İslamlaştırıldı ve Amjad Jaimoukha (2005), atalara tapınmanın izleri de dahil olmak üzere İslam öncesi din ve mitolojisinin bazı unsurlarını yeniden inşa etmeyi öneriyor. ve cenaze kültleri. Vaynah halkları, özellikle Çerkesler ve Osetliler gibi Kuzey Kafkasya'nın diğer pek çok halkı gibi ağaca tapınıyor ve ağaçların ruhların yurdu olduğuna inanıyorlardı. Vaynah halkları, belirli ağaç türlerine hizmet etmek için birçok ritüel geliştirdi. Armut ağacının Vaynah inancında özel bir yeri vardı.
Ali Umaroviç Dimayev Çeçen müzisyen ve besteci. 1968'de okul arkadaşlarıyla birlikte Sovyetler Birliği'ndeki ilk Vaynah rock topluluğunu kurdu ve Sovyet ordusunda görev yaptıktan sonra Çeçen-İnguş ÖSSC'de devlet radyosunun halk çalgıları orkestrasının başına geçti. Nokhchicho (Нохчийчоь) da dahil olmak üzere 500'den fazla şarkı yazmıştır. Nokhchicho parçası İçkerya'nın millî marşı olmamasına rağmen Türkiye'de "Çeçen Marşı" namıyla meşhur olmuştur.
