Louis-Dieudonné de France veya XIV. Louis, Dünya'nın ve Fransa'nın en uzun süre hüküm süren kralıdır. 1643-1715 yılları arasında Fransa krallığı yapmıştır. Fransızlar tarafından Louis Le Grand veya le Roi-Soleil olarak da anılır. Devlet benim sözlerinden de anlaşılacağı gibi Fransa'yı mutlak monarşiyle yönetmiştir. Çok saldırgan ve yayılmacı bir politika izlemiştir. Karısı Kraliçe Marie Theresia'dır. Fransa Bilimler Akademisi ilk defa XIV. Louis tarafından kurulmuştur. Bir tiyatro oyununda Apollon'u oynamıştır. Klasik sanata yakından ilgi duymaktadır. Babasının bir av köşkü olarak inşa ettirdiği Versay'ı genişleterek Fransa Krallığı'nın yönetildiği bir saray haline getirmiştir. Dönemin aristokratlarını gene Paris'ten uzaklaştırıp, Versay'a taşımıştır. Versay Sarayı'nın bahçesini barok dönemi eserleriyle düzenletmiştir.
Versay Sarayı ya da Versailles Sarayı, tarihi bir Fransız şatosudur. Sarayın ilk binasının yapımına 1661'de başlanmıştır, daha sonra değişik zamanlarda genişletilmiştir. Saray, günümüzde müze olarak kullanılır. Versailles sarayı çok geniş planlanmış olması yönüyle tipik Fransızdır. Roma İmparatorluğu'ndan sonra ilk kez bu sarayda büyük ölçüler kullanılmıştır. Bunun nedeni ise zengin ve merkezi krallık yönetimiydi. İtalya, Almanya ve İngiltere'de siyasi ortamlar farklı olduğu için Versailles sarayı gibi saraylar uzun süre yapılamadı.
Caserta Sarayı, Napoli Krallığı Bourbonları için yaptırılmış eski kraliyet ikâmetgâhıydı. On sekizinci yüzyılda Avrupa yükselen en geniş saray ve muhtemelen en geniş yapıydı. 1996'da, Caserta Sarayı Dünya Mirası listesi kapsamına alındı.
Andre Le Notre, 1645 ile 1700 yılları arasında Kral Louis XIV'in peyzaj ve bahçe mimarlığını yapmıştır.
Amerika'nın Favori Mimarlık Listesi AIA’in 2006 ve 2007 yılları arasında ABD’deki en popüler mimarlık eserlerini belirlemek amacıyla yaptığı çalışmanın ismidir. Harris Interactive tarafından önce AIA üyelerine, sonrasında kamuoyuna sorularak bu çalışma yürütülmüştür.
Konstrüktivizm veya Konstrüktivist Mimari modern mimarinin bir formu olup daha çok Sovyetler Birliği'nde 1920'li yıllarda ve 1930'lu yılların başında yaygınlık kazanmış bir mimarlık akımıdır.
Uluslararası üslup veya uluslararası tarz veya Enternasyonal Stil 1920'li ve 1930'lu yılarda popüler olmuş bir modern mimari akımıdır.
Mimarlık teorisi veya mimari teori mimarlık hakkında düşünmek, tartışmak ve en önemlisi yazmak eylemlerine verilen isimdir. Mimarlık teorisi dünyanın birçok yerinde mimarlık fakültelerinde öğretilmekte ve bazıları da belli mimarlar tarafından benimsenip uygulanmaktadır.
Mimarlık tarihi farklı uygarlıklar, ülkeler ve zamanlardaki mimarlık tarihininin gelişimini inceler.
Henry Vaughan İngiliz Gotik mimari tarzında kilise mimarisi üzerinde uzmanlaşmış Amerikalı mimar. George Frederick Bodley'in yanında çırak olarak yetişti ve Neogotik üslubun popülerlik kazanmasında oldukça önemli etkileri oldu.
Palladyanizm Avrupa'da beliren, ismini Venedikli mimar Andrea Palladio'dan (1508–1580) alan ve onun yaptığı tasarımları örnek gösteren mimari tarzdır. Bugün palladyan mimari olarak bilinen akım, Palladio'nun orijinal kavramlarının evrimleşmesi sonucu ortaya çıktı. Palladio'nun eserleri genel olarak vurgulu bir simetri, pespektif ile Antik Yunan ve Antik Roma'dan ilham alan antik klasik tapınak mimarisinden izler taşır. 17. yüzyıldan itibaren Palladio'nun bu yorumlaması, Palladyanizm denilen bir tarza evrildi. Bu akım 18. yüzyıla kadar gelişimini sürdürdü.
İran mimarisi veya Fars mimarisi, İran ile Batı Asya'nın geri kalan bölümlerinin, Kafkaslar ve Orta Asya'ya özgü bir mimaridir. Tarihi, Türkiye, Irak, Özbekistan, Tacikistan'a, Kafkaslar ve Zanzibar'a kadar geniş bir alana dağılmış karakteristik örneklerle MÖ 5.000'e kadar uzanmaktadır. Köy kulübelerinden çay evlerine, bahçelere ve köşklere kadar birçok İran yapısı dünyanın en görkemli yapılardan bazıları olarak kabul edilmektedir.
Vincent Joseph Scully Jr. ,İngiliz asıllı Amerikalı sanat tarihçisi ve profesördür. Yale Üniversitesi Mimarlık Bölümü'nde tarih uzmanı olarak çalışmış ayrıca sanat tarihinde mimariyi konu alan kitaplar yazmıştır. Ara sıra ziyaretçileride cezbeden Yale'deki dersleri tüm bölümleri doldurur ve alkışlarla başladı.
Hôtel particulier, Fransa'da 17. ve 18. yüzyılda asil, ruhban sınıfı ve bazı ayrıcalıklı memurlara ait şehir saraylarını tanımlamak için kullanılan özel konak anlamına gelen yerleşmiş mimari bir terimdir. Buna zıt olarak Tiers-État'a ait konutlar "maison particulière" olarak tanımlanmışlardır.
Yvonne Farrell Pritzker Mimarlık Ödülü sahibi İrlandalı mimar ve akademisyen. Dublin merkezli Grafton Architects'in Shelley McNamara ile birlikte kurucu ortağıdır. İkilinin Milano'daki Bocconi Üniversitesi binası, 2008 yılında World Architecture Festival Yılın Yapısı Ödülü'nü kazandı. Lima, Peru'daki UTEC Teknoloji ve Mühendislik üniversitesi kampüsü projeleri 2016 yılında İngiliz Kraliyet Mimarlar Enstitüsü (RIBA) Uluslararası Ödülü'nün sahibi oldu, Farrell, McNamara ile birlikte 2020 yılında enstitü tarafından Royal Gold Medal ile ödüllendirildi. 2018'de yine McNamara ile birlikte"Serbest Mekân" başlıklı 16. Venedik Mimarlık Bienali'nin küratörlüğünü gerçekleştirdi. 2020'de Pritzker Mimarlık Ödülü'nü kazanarak, tarihte bu ödülü kazanan ilk İrlandalı mimarlar ve dördüncü ve beşinci kadın mimarlar oldular.
Louis-François Cassas, Fransız peyzaj ressamı, heykeltıraş, mimar, arkeolog ve antikacıdır. 15 yaşında "Ponts et Chaussés" ofisinde çalışan zanaatkâr babasının çıraklığını yapmaya başlamıştır.
Orta Çağ'da mimari, mimarlıkla ilgili dini, medeni, askeri ve sivil binaları içermektedir. Stilleri Romanesk ve Gotik mimaridir. Hayatta kalan Orta Çağ mimarisinin çoğu kiliselerde ve kalelerde görülür.
Moshe Safdie, İsrail, Kanada ve Amerikan vatandaşı olduğu iddiasında bulunan bir mimar, şehir plancısı, eğitimci, teorisyen ve yazardır. 50 yılı aşkın bir kariyere sahip olan Safdie, kapsamlı ve insancıl bir tasarım felsefesi aracılığıyla sosyal tasarımın temel ilkelerini araştırmıştır. Safdie, çok kültürlülüğü, bir yeri tanımlayan coğrafi, sosyal ve kültürel unsurlara bağlılığı ve sürekli tipolojik ve teknolojik yenilik arayışı nedeniyle yirminci yüzyılın ikinci yarısının ve yirmi birinci yüzyılın başlarının önemli bir mimarıdır. "Herkes İçin Bir Bahçe" ifadesinin yaratıcısı olan Safdie, kültürel, eğitimsel ve sivil kurumları içeren projeleri tamamlamıştır. Mahalleler ve halka açık parklar; Konut; karma kullanımlı kentsel merkezler; havaalanları; ve hem mevcut topluluklar hem de tamamen yeni şehirler için master projeleri bulunmaktadır. Safdie'nin Kuzey ve Güney Amerika'da, Orta Doğu'da ve Asya'da projeleri de bulunmaktadır. En fazla Marina Bay Sands ve Jewel Changi Havaalanı'nın yanı sıra McGill Üniversitesi'nde yüksek lisans tezi olarak tasarlanan ilk projesi Habitat 67'yi tasarlamakla tanınmıştır. Bu onun uluslararası kariyerine adım atmasına sebep olmuştur. Safdie, bir düşünce lideri olarak kabul edilir ve örnek projeleri nesiller boyu mimarlara ilham kaynağı olmuştur.
Claude Perrault, Paris'teki Louvre Müzesi'nin doğu cephesinin tasarımına katılmasıyla tanınan Fransız mimardır. Ayrıca bir hekim ve anatomist olarak ve fizik ve doğa tarihi üzerine tezler yazan bir yazar olarak başarıya ulaşmıştır.
François Vatel Nicolas Fouquet ve Prens Louis II de Bourbon-Condé'nin majör idi.
