İçeriğe atla

Vate

Vate (Türkçe anlamı "Söz, İfade"), tamamı Kırmancca (Zazaca) çıkan 3 aylık kültürel bir dergidir.[1]

Vate Dergisi, 1996 yılından bu yana Kırmancca'nın standartlaşması için çalışmalar yürüten Vate Çalışma Grubu'nun yayın organıdır. Vate Çalışma Grubu'nun standartlaşma çalışmalarıyla ilgili sonuçları Vate Dergisi'nde yayınlanmaktadır.[2] Dergide şiir, hikâye gibi modern edebi metinler; masal, fıkra, atasözleri, deyimler gibi folklor derlemeleri; imla, gramer gibi konuların değerlendirildiği dilbilimsel makaleler; hatıra, biyografi, röportaj, din, tarih ve coğrafya ile ilgili kültürel içerikli yazılar,[1] Vate Çalışma Grubu'nun standartlarına uygun bir şekilde redakte edilerek yayınlanmaktadır.[3] Zazaca (Kırdki) masalların derlenmesi üzerine yapılan bir araştırmaya göre ilk Zazaca metinlerin yayınlandığı 1850'lerden günümüze değin Zazaca masalların yazımı açısından en önemli yeri Vate Dergisi almıştır.[4] Vate Dergisinden seçilmiş bazı masallar Sanikê Vateyî (Vate Masalları) ismiyle kitap halinde yayınlandığı gibi dergide yer alan başkaca masallar da yöresel olarak tasnif edilip ayrı ayrı kitaplar olarak yayınlandı.[5] Yine, dergide yer alan fıkra, hikâye, şiir ve röportajların bir kısmının da sonradan seçki olarak veya yazarlarına göre ayrı ayrı kitaplar olarak yayınlandığı görülmektedir.[6][7]

İlk sayısı 1997 yılında İsveç'te yayınlanan Vate, 2003 yılı itibarıyla Türkiye'de yayınına devam etmiştir. İstanbul merkezli olarak çıkan derginin baş redaktörlüğünü uzun yıllar dilbilimci yazar Malmisanıj yaptı. 35.sayıdan itibaren derginin baş redaktörlüğünü Munzur Çem üstlendi.[8]

Derginin ilk 33 sayısı göz önüne alınarak çıkarılan istatistiklere göre Vate Dergisinde 150'den fazla kişi yazmıştır. Yazarlardan bir kısmı şunlardır: Mehemed Malmîsanij, Munzur Çem, J. İhsan Espar, Roşan Lezgin, Serdar Bedirxan, Seyîdxan Kurij, Mehmet Selîm Uzun, Mehmud Nêşite, W. K. Merdimîn, Mihanî Licokic, Firat Çelker, Akman Gedîk, Huseyîn Karakaş, Newzat Valêrî, Xezala Şarikî, Aysena Kurdî, C. Zerduşt Pîranij, Çeko, Daîmî Bektaş, Denîz Gunduz, Ercan Sariçîçek, Huseyîn Burke, Lerzan Jandîl, Murad Canşad.[9]

Vate Dergisi, 1997'den beri kesintisiz olarak sürdürdüğü yayınıyla Kırmancca (Zazaca) yayın yapan en uzun soluklu dergidir.[10] Bu yönüyle hem Kırmancca yazınında önemli bir rol oynamış hem de Kırmancca üzerine çalışan birçok dilbilimcinin yararlandığı başlıca kaynaklardan biri olmuştur.[11][12][13][14]

Kaynakça

  1. ^ a b Vate: Kovara Kulturî, Sayı: 1-38, 1997-2012, Stockholm ve İstanbul
  2. ^ Akın, Salih. “Diasporada Dil Planlaması: Kurmancca ve Zazaca’nın Karşılaştırmalı Analizi”, 1. Uluslararası Tunceli (Dersim) Sempozyumu, 4-6 Ekim 2010 Tunceli, Tunceli Üniversitesi, 2011
  3. ^ Zilan, Bilal, "The Work on Standartization of the Vate Group", International Conference The Zaza People: History, Language, Culture, Identity, 28-29 October, Yerevan, Armenia, 2011.
  4. ^ Nevzat Anuk, "Kulturo Fekkî û Sanikê Kirdkî/Zazakî" 6 Aralık 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Mukaddime Dergisi, Sayı: 5, Mardin Artuklu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mardin 2012, s.84
  5. ^ Sanikê Vateyî, Weşanxaneyê Vateyî, İstanbul, 2009, 163 sayfa, ISBN 978-975-6278-32-1
  6. ^ Veng û Vate, Weşanxaneyê Vateyî, İstanbul, 2009, 190 sayfa, ISBN 978-975-6278-33-8
  7. ^ Nika wextê Huyayîşî yo, Weşanxaneyê Vateyî, İstanbul, 2008, 86 sayfa, ISBN 978-975-6278-27-7
  8. ^ Vate: Kovara Kulturî, Sayı: 35, 2011, s.1
  9. ^ Espar, J. Îhsan, "Kırmanccanın (Zazacanın) standart bir yazı diline kavuşması için yapılan çalışmalar: Vate Çalışma Grubu ve Vate Dergisi Çalışmaları" 3 Aralık 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Avrupa Akdeniz Bölgesinde Azınlık Dillerinde Yazarlık, Çevirmenlik, Yayıncılık Uluslararası Çalıştayı, 7-8 Ocak 2011, İstanbul Bilgi Üniversitesi
  10. ^ Söylemez, İsmail, "Geçmişten Günümüze Zazaca Dergiler: Kronoloji, Sorunlar ve Çözümler", I. Uluslararası Zaza Dili Sempozyumu (13-14 Mayıs 2012), Bingöl Üniversitesi Yayınları, 2011, s.177
  11. ^ Paul, Ludwig (1998), Zazaki: Grammatik und Versuch einer Dialektologie, Verlag, Wiesbaden, s.342
  12. ^ Gülşat Aygen (2010), Zazaki/Kirmanckî Kurdish, Lincom Europa, Munchen.
  13. ^ Keskin, Mesut, "Zazacadaki Alfabe Sorununa Bir Bakış Ve Çözüm Önerisi", I. Uluslararası Zaza Dili Sempozyumu (13-14 Mayıs 2012), Bingöl Üniversitesi Yayınları, 2011, s.349
  14. ^ Bingöl, Hasip, "Dilin terbiye Edilmesi: Makine, Fabrika ve Yalnızlık", II. Uluslararası Zaza Tarihi ve Kültürü Sempozyumu (4-6 Mayıs 2012), Bingöl Üniversitesi Yayınları, 2012, s.602

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Zazaca</span> Zazalar tarafından Türkiyenin doğu ve güneydoğusunda konuşulan bir dil

Zazaca, Hint-Avrupa dil ailesinin İran dilleri grubunda bulunan Kuzeybatı İran koluna bağlı bir dildir. Zazalar tarafından Türkiye'nin doğusunda Bingöl, Elâzığ, Erzincan, Erzurum, Sivas ve Tunceli; güneydoğusunda Diyarbakır, Adıyaman, Şanlıurfa ile Muş'un Varto ilçesi ve Bitlis'in batısında Mutki ilçesi civarındaki köylerde yoğunlukla konuşulur. Zazacaya gramer, genetik, dil bilimi ve söz varlığı açısından en yakın diller Hazar Denizi kıyılarında konuşulan Talışça, Tatça, Gilekçe, Simnanca, Sengserce ve Mazenderancadır.

<span class="mw-page-title-main">Zazalar</span> Türkiyenin doğu ve güneydoğusunda yaşayan bir etnik grup

Zazalar, Hint-Avrupa dil ailesine bağlı bir dil olan Zazaca konuşup Türkiye'nin çoğunlukla Doğu Anadolu Bölgesi'nde; Bingöl, Bitlis, Elazığ, Erzincan ve Tunceli, Güneydoğu Anadolu Bölgesi'nde ise; Diyarbakır, Adıyaman, Şanlıurfa illerinin belirli bölgelerinde yaşayan İranî bir halktır. Yaklaşık 2-3 milyon nüfusa sahip olan Zazalar; Türkler, Kürtler ve Araplardan sonra sayısal olarak Türkiye'deki dördüncü en büyük etnik grubu oluşturmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Celadet Ali Bedirhan</span> Kürt dilbilimci

Celadet Ali Bedirhan, Kürt milliyetçisi dilbilimci, yazar, diplomat ve siyasetçi. Öğrenimini İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi'nde tamamlamıştır. Daha sonra Münih Ludwig Maximilian Üniversitesinde doktorasını tamamlamıştır. Kürt milliyetçi örgütü Hoybun'un ilk başkanıdır.

<span class="mw-page-title-main">Kartutan, Mazgirt</span>

Kartutan, Tunceli ilinin Mazgirt ilçesine bağlı bir köydür.

Zaza milliyetçiliği veya Zazacılık, Zazaların; Kürtler ve Türklerden ayrı millet olduğunu savunan, Zaza kültürel kimliğini ve birliğini destekleyen bir siyasi milliyetçilik biçimidir. KONDA Araştırma ve Danışmanlık'ın 2019 yılında gerçekleştirdiği ulusal araştırmaya göre Zazalar Türkler, Kürtler ve Araplardan sonra Türkiye'deki dördüncü en büyük etnik kimliği oluşturmaktadır. Zazaların da dahil olduğu bir araştırmada Zazaların büyük çoğunluğunun kendilerini ve dillerini Kürtçeden ayrı olarak Zaza ve Zazaca olarak tanımladıkları tespit edilmiştir.

Dımılice Zazaca dilinin bir lehçesidir ya da diğer ismidir.

Hasip Bingöl Zaza asıllı Türk şair ve yazar.

Kırmançça veya Kırmancca veya Kırmanca Zazacanın bir diğer adıdır. Bu isimlendirme yeni kaynaklarda Zazacanın bir şivesi veya lehçesi olan Kuzey Zazaca için de kullanılmaktadır. Kırmançlar tarafından kullanılır. Alevice, Dersimce (Dersimki), So-Bê, Zonê Ma olarak da bilinir. Diğer yörelerde ise Dımıli/Dımılki, Kırdki ve Zazaki gibi isimler kullanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Talışça</span>

Talışça veya Talişçe, İran ve Azerbaycan'da konuşulan bir Kuzeybatı İran dilidir. Tatça ve Zazaca ile yakından ilişkili dil, İran'ın Hazar Denizi kıyılarındaki Gilan ve Erdebil eyaletleri ile Azerbaycan'ın güney illerinde yaklaşık 220.000 kişi tarafından konuşulmaktadır. Konuşurlar Hazar Denizi'nin batı ve güneybatı kıyı bölgelerinde yoğunlaşmıştır. Glottolog Talişçeyi Türkiye'de konuşulan Zazaca ile Hazar Denizi'nin güney kıyılarında konuşulan Tatça ve lehçeleri ile birlikte Eski Azerice'den türeyen Azeri dilleri grubu içinde sınıflandırmaktadır.

NewePel, tamamı Kırmanca (Zazaca) ile çıkan 15 günlük kültürel gazetedir.

<span class="mw-page-title-main">Ahmed el-Hasi</span> Zaza kökenli Osmanlı şair, yazar

Ahmed el-Hasi, Ahmed el-Hassi veya Ahmed-i Hasi, Mevlid-i Şerifi ilk kez Zazaca yazan Osmanlı Zaza din âlimi, şair ve yazar.

Gülsüm Cengiz, Şair ve yazar.

Zaza alfabesi, Zazacanın yazımında kullanılan Latin alfabesi temelli alfabedir. 32 harften oluşur.

<span class="mw-page-title-main">Roşan Lezgîn</span> Kürt Yazar

Roşan Lezgîn Kürt yazar, çevirmen, şair ve gazeteci.

<i>Tirej</i>

Tirêj, 1979-1980 yılları arasında yayımlanan Kurmancca ve Zazaca edebiyat dergisidir. 1923'ten sonra Türkiye'de tamamı Kürtçe olarak yayınlanan ilk dergidir. Kırmanççada ilk modern edebi metinler, dilbilimci ve araştırmacı yazar Mehemed Malmîsanij tarafından Tîrêj dergisinde yayımlanmıştır. Devrimci Doğu Kültür Derneği (DDKD) çevresi tarafından hazırlanan dergide yazan isimler arasında F. Totani, Rojen Barnas gibi isimler vardır.

Malmîsanij, Mehmet Tayfun veya Mehmet Malmisanlı, Zaza-Kürt yazar ve dilbilimci.

Ebubekir Pamukçu öğretmen, yazar, yayıncı. Zaza kültürü ve Zazaca konusundaki çalışmaları ile tanınır.

Lolan aşireti, Türkiye'nin Doğu Anadolu Bölgesinde yaşayan Dersim aşiretlerinden birisi olan ve Zazaca konuşan Zaza aşireti. Pülümür, Çemişgezek, Varto, Nazımiye, Hınıs,Tercan, Aşkale, Tekman, Bayburt, Kelkit, Ardahan, Bingöl, Erzincan, Kahramanmaraş gibi geniş bir coğrafyaya yayılmıştır.

Nehcü'l-Enam Molla Halil Siirdî'nin (1754-1843) ünlü eseri olup akaid konularının ele alındığı Kürtçenin Kurmanci lehçesiyle yazılmış manzum bir eserdir.

<span class="mw-page-title-main">Zazaca lehçeleri</span>

Zazaca lehçeleri veya Zaza dilleri, Doğu Anadolu'da ve çeşitli diaspora topluluklarında Zazalar tarafından konuşulan Zazaca değişkeleri.