İçeriğe atla

Vasko Lipovac

Vasko Lipovac
Vasko Lipovac
Genel bilgiler
Doğum14 Haziran 1931(1931-06-14)
Kotor, Yugoslavya (günümüzde Karadağ)
Ölüm04 Temmuz 2006 (75 yaşında)
Split, Hırvatistan Cumhuriyeti
UyrukHırvat
AlanıHeykel, Resim, Çizim, Baskıresim, İllüstrasyon, Scenografi
Sanat eğitimiUygulamalı Sanatlar Akademisi, Zagreb

Zagreb Güzel Sanatlar Akademisi
Kosta Angeli Radovani
Željko Hegedušić

Krsto Hegedušić
Ünlü yapıtlarıKedi ve Kadın (1955)

Cattarolu Kutsanmış Osanna'nın hayatı, Kotor'daki Azize Meryem Kilisesi'nin bronz kapıları (1989)

Cyclus (enstalasyon sanatı) (1996)
Ödüller
  • Emanuel Vidović Lifetime Achievement Award[1]
  • Order of Danica Hrvatska with the image of Marko Marulić[2]

Vasko Lipovac (14 Haziran 1931 - 4 Temmuz 2006) Hırvat ressam, heykeltıraş, gravür sanatçısı, tasarımcı, illüstratör ve sahne tasarımcısı[3][4] ve bölgenin en önde gelen sanatçılarından biriydi.[5] Minimalist figürler kullanımı ve yoğun, modüle edilmemiş ve çoğu zaman uyumsuz palet kullanmasıyla tanınır.[6] Gençlik dönemlerindeki geometrik soyutlama dönemi dışında, tüm kariyeri boyunca figüratif sanata sadık kaldı. Ender görülecek derecede üretkendi, çeşitli teknikler kullanırdı ve heykellerini, kabartmalarını ve mobil heykellerini oluşturmak için yüksek cilalı metal, çok renkli ahşap, emaye, pişmiş toprak veya polyester kullanmakta eşit derecede yetenekliydi.[7]

Hayatı

Vasko Lipovac, 14 Haziran 1931'de Karadağ'da Kotor yakınlarındaki küçük bir sahil yerleşimi olan Škaljari'de doğdu. Müreffeh bir tüccar ve denizcilik acentesi sahibi Spasoje Lipovac ile saygın bir toprak sahibi olan Maksimilijan Lui'nin kızı Antica Lui'nin çok uyumlu ailesindeki beş çocuğun en küçüğüydü.[8] Işıldayan, parlak renkler kullanımıyla öğrencilerine ilham veren Ressam Mato Đuranović'in (1895-1973) öğretmenlik yaptığı, Kotor'daki Gerçek Gramer Okulu'na katıldı.[9]

Liseyi bitirdikten sonra 1950'de Hırvatistan'ın Zagreb şehrine taşındı ve Uygulamalı Sanatlar Akademisi'ne girdi. 1950'lerin başlarındaki bu dönemde, Zlatko Bourek, Jagoda Buić, Ante Sony Jakić, Zvonimir Lončarić, Mladen Pejaković, Ordan Petlevski ve Pavao Štalter gibi döneminin önde gelen birçok sanatçı da Zagreb Uygulamalı Sanatlar Akademisi'nde eğitim görmekteydi.[10][11] Lipovac başlangıçta Kosta Angeli Radovani'nin sınıfında heykel eğitimi almaya karar verdi, ancak ikinci yılında (1951/1952) resim bölümüne geçmeye karar verdi ve Željko Hegedušić kendisine danışmanlık yapmaya başladı.[12] Akademideki son yılında, ilk dikkate değer eseri olan "Kedili Kadın" vitrayini tamamladı,[13] Bu vitray, günümüzde Sanat ve El Sanatları Müzesi koleksiyonunun bir parçasıdır.[14]

Lipovac mezun olduktan sonra, 1955'ten 1959'a kadar profesör Krsto Hegedušić'in Master Atölyesine devam etti.[15] Burada verilen lisansüstü eğitimi, Miroslav Šutej ve Marina Abramović gibi birbirinden farklı alanlarda yetenekli birçok genç görsel sanatçıya[16] sanatsal duyarlılıklarını keşfetme ve kullanma konusunda çok ihtiyaç duydukları özgürlük ve fırsatı vermekteydi.[13][17] Atölyeye katıldıktan kısa bir süre sonra Lipovac, insan figürlerini ve çevrelerini, sonraki yıllarda çalışmalarının ayırt edici özelliği olacak basit geometrik şekillere soyutlamaya başladı. Radikal stilizasyona yönelik sürekli adımları, onu geometrik soyutlamaya yönelik kısa ama çok başarılı bir bölüme doğru yönlendirdi. Lipovac'ın lisansüstü eğitiminin sonlarına doğru Atölye'yi, eserlerinden birini satın alacak olan Peggy Guggenheim ziyaret etti.[18] Bu dönemini 1950'lerin sonunda City of York Art Gallery'de Ordan Petlevski ile birlikte gerçekleştiği bir sergiyle tamamladı. Küratörlüğünü Hans Hess'in yaptığı sergi, Herbert Read'den olumlu eleştiriler aldı.[19]

1959'da Milena Matas ile evlendi ve bu evliliklerinden üç oğlu oldu.[20] 1960 yılında askere gitti ve o yılın büyük bir bölümünü orduda geçirdi; Zagreb'e döndükten sonra bir yılını (1964-1966) o zamana kadar sahip olduğu tek tam zamanlı iş olan "Endüstride Kimya" dergisinde sanat editör yardımcısı olarak geçirdi.[21][22] 1965 yılında Split Güzel Sanatlar Müzesi'nde ilk kişisel sergisini açtı; serginin küratörlüğü, Lipovac'ın takip edecek olan yirmi yılda yakın işbirliği kurduğu ve çok sayıda proje ve sergiyi kendisi ile birlikte tamamladığı Kruno Prijatelj[23] tarafından yapıldı.[24]

1967'den sonra Vasko Lipovac, şiirsel vizyonunu geliştiren ve sayısız eser yaratmasına olanak sağlayan Akdeniz ikliminin kendisine ilham verdiği Hırvatistan'ın Split şehrinde yaşadı ve çalıştı.[4] Lipovac'ın eserlerinde Akdeniz, spor, sakral ve erotik olmak üzere dört tematik birim tespit edilmiştir.[7]

Aktif yaşamı boyunca kendi içinde Boka Kotorska'nın doğal manzarasının ve memleketinin zengin kültürel mirasının görüntülerini taşırken, Zagreb'deki eğitimi ona özellikle Kosta Angeli Radovani sayesinde modernizmin ve figüratif özerkliğin temel deneyimlerine erişim sağladı. Bu nedenle, çalışmalarında, erken soyut evre dışında, çağdaş antropomorfik ve çağrışımsal heykel ve figüratif resmi olumlamaya çalıştı ve belirgin bir şekilde Akdeniz kökenli figürleri ve ambiyansları çağrıştırmayı başardı.[25] Ne kadar stilize edilmiş olursa olsun, figürleri hayat doluydu, tıpkı çalışan, düşünen, hisseden bir insan gibi.[4]

Sanatı mimariyle bütünleştirme fikri ve özellikle sanatın çalışma alanıyla bütünleştirilmesi fikri ilgisini çekti, bu yüzden çok sayıda mimarla işbirliği yaptı.[26] En öne çıkanları arasında Bernardo Bernardi (hr),[27] Julije De Luca (hr), Ante Rožić (hr),[28] Vjekoslav Ivanišević, Dinko Kovačić (hr),[29] Lovro Perković (hr), Jerko Rošin (hr),[30] and Ivan Vulić.[31]

Lipovac, Dünya Sergisi için ulusal pavyonları tasarlayan ve tasarlayan mimar Branko Silađin liderliğindeki ekibin en önemli parçalarından birisiydi. Lizbon'daki Expo '98 pavyonunun girişini çevreleyen resimler yaptı,[32] Hannover'deki Expo 2000 pavyonun dışını kendine has minimalist tarzında tasarladı.[33] Her iki pavyon da kendi Expo'larında en iyiler arasında kabul edildi; Hanover Expo pavyonu, Londra Mimarlık Festivali'nde 2010 yılında Peyzaj Olarak Mimarlık: Çağdaş Hırvat Mimarisinin Bir Morfolojisi sergisine dahil edildi.[34][35]

Çeşitli tekniklerle son derece üretken ve eşit şekilde becerikliydi; heykeller, kabartmalar ve mobil heykeller oluşturmak için, yüksek cilalı metal, polikromöz ahşap, emaye, pişmiş toprak ya da polyester geniş bir yelpazede malzemeler kullandı ve çalışmaları (çizim, resim, heykel, özgün baskı, tasarım, resim gibi set ve kostüm tasarımı) birçok farklı sanat formunu kapsadı. Sonuç olarak, yaşamı boyunca Hırvatistan'da ve yurt dışında 100'e yakın kişisel sergi açtı ve 200'ün üzerinde kişisel-dışı önemli sergilerin katılımcısıydı.[36][37] Halk arasında yüksek saygınlık kazandı ve profesyonel eleştirmenler tarafından yüksek itibar gördü. Heykelleri, resimleri, grafikleri, illüstrasyonları ve kamu anıtları ile yirmiden fazla ödül ve onur ödülü aldı. Mayıs 2006'da “Slobodna Dalmacija” ona ömür boyu başarı ödülü verdi.

Vasko Lipovac 4 Temmuz 2006'da öldü.[4]

2015 yılında Split Üniversitesi'nin sanat galerisinin adı "Vasko Lipovac" Üniversite Galerisi olarak değiştirildi.[38]

Fotoğraflar

  • Atölye, detay (2005)
    Atölye, detay (2005)
  • Şövalye (1978), Otel Başkanı, Dubrovnik
    Şövalye (1978), Otel Başkanı, Dubrovnik
  • Dražen Petrović'in Lozan Olimpiyat Müzesi'ndeki anıtı
    Dražen Petrović'in Lozan Olimpiyat Müzesi'ndeki anıtı
  • Perls (1996), Rabac, Hırvatistan
    Perls (1996), Rabac, Hırvatistan
  • Kırmızı Çiçek (2006), Split, Hırvatistan
    Kırmızı Çiçek (2006), Split, Hırvatistan
  • Marko Marulić (2006), Vukovar, Hırvatistan
    Marko Marulić (2006), Vukovar, Hırvatistan

Tiyatroda

Seksenlerin ortalarından sonra Lipovac, sahne sanatları ile ilgili birçok başarılı çalışma gerçekleştirdi ve 1991'de set tasarımları ile prestijli Marul ödülünü kazandı.[39] Tiyatrodaki çalışmaları set, kostüm ve kukla tasarımlarından oluşmaktadır:

  • Homer, L. Paljetak, Ulysses'in Seyahatleri, 1984-85, Kukla tiyatrosu Pionir, Split - kukla ve set tasarımı[22]
  • C. Debussy, Toybox, M. Ravel, Daphnis ve Chloé, 1985-86, Split'teki Hırvat Ulusal Tiyatrosu - set ve kostüm tasarımı[22]
  • M. Vetranović, Kako bratja prodaše Jozefa (Kardeşler Joseph'i nasıl sattı), 1990, Dubrovnik Yaz Festivali - set tasarımı[22]
  • Muka Spasitelja našega (Kurtarıcımızın Tutkusu), 1991, Marulovi dani (Marulo günleri) - set tasarımı[40]
  • I. Tijardović, Mala Floramye (Küçük Floramye), 2001, Split'teki Hırvat Ulusal Tiyatrosu - set tasarımı[22]
  • M. de Cervantes Saavedra, Don Kişot, 2001, Gradsko kazalište mladih Split - set tasarımı[22]

Sanatta ve popüler kültürde

Vasko Lipovac ve çalışmaları hakkında popüler kültürde öne çıkan kayıtlar şunlardır:

  • Brod u boci (1971) - Arsen Dedić'in şiir kitabı, Lipovac'ın şişede bir gemi saklayan denizci tablosundan esinlenmiştir.[41]
  • Kuća na pijesku (1985) - Ivan Martinac'ın yönettiği uzun metrajlı film, çoğunlukla Lipovac'ın Split'teki evinde çekildi.[42]
  • Plava murva, Hvar adasında Girna Pošta plajı (1990) - Lipovac'a saygı amacıyla Ivo Milatić ve Milivoj Čubre tarafından yapılmış heykel. Sahilde bulunan maviye boyanmış dut ağaçlarından yapılmıştır ve o zamandan beri her yıl ritüel olarak yeniden boyanmaktadır.[43]
  • Tako lijepa (2004) - hip-hop grubu Elemental'ın "Male Stvari" albümünden bir şarkı.[44]
  • Tipkovnice u Zrak (2004) - rap grubu Dječaci'nin (hr) şarkısı.[45]
  • Splitski akvarel (hr) (2009) - Lipovac'ın resimlerinden ilham alan Boris Poljak'ın (hr) ödüllü deneysel kısa filmi.[46]
  • Astrolab za Vaska Lipovca (2011) - Jakša Fiamengo'nun şiiri.[47]
  • Tour de Split (2012) - Lipovac'ın Split'teki kayıp, tahrip edilmiş ve gerçekleşmemiş kamusal sanat projelerinin noktalarını işaretleyen Ivan Plazibat'ın bir dizi sanat eylemi.<[48]
  • Nove boje Splita (2014) - sanat tarihçisi Tanja Štignjedec Sulić, Lipovac'ın 1970'lerin kamusal sanat alanındaki çalışmalarını genişleterek, sanatçıların karakteristik paletinden ilham alan renkli müdahaleleri kullanarak toplum temelli kentsel dönüşüm projesi önerdi.
  • 2014 yılı boyunca Petar Grimani, Lipovac'ın Split'teki Diocletianus Sarayı'ndaki performansı[49] ve Lipovac'ın güvercin heykelini ve Lipovac'ın ünlü Verige tablosundan (şu anda Zagreb'deki Başkanlık Sarayı'nda sergileniyor) esinlenen Verige Boğazı (Kotor Körfezi) videosunu kullanarak Milano'daki Piazza del Duomo'daki performansı da dahil olmak üzere Lipovac'ın çalışmalarını onurlandıran çok sayıda eser seslendirdi ve filme aldı.
  • Yazar ve küratör Chris Sharp'ın çağdaş sanatta taş kullanımını inceleyen projesi. Arşivde yer alan eserler arasında Lipovac'ın Rabac'ta bulunan St. Andrew kayası üzerindeki çevresel sanat eseri İnciler yer almaktadır.[50][51]
  • Venem bez. . ., Split (2017) - Vasko Lipovac'ın anısına dikilmiş demir heykel Mavi Ağaç'ın kaldırılmasını protesto etmek için bilinmeyen bir yazar tarafından yapılan grafiti.[52][53]
  • Bisikletçiler (2018) - Veljko Popović'in Annecy ve Hiroşima'da ödüllendirilen kısa animasyonu, Lipovac'a saygı göstermek için tasarlandı.[54]
  • Tereza37 (2020) - Büyük Altın Arena kazanan uzun metrajlı film. Lipovac'ın ünlü 1974 yılında Braće Borozan Caddesi'ne yaptığı müdahale sırasında kullanılan modüler heykellerden biri olan Lana Barić'in girişimiyle film seti için yeniden yapıldı.[55]
  • Nulti krajolik (2020) - Bruno Pavić'in yönettiği ödüllü hibrit film (belgesel, kurgu ve deneysel filmin video sanatı ve performansla karıştırılması).[56]
  • Priča o Plavom stablu (2021) - Anita Kojundžić Smolčić ve Hana Lukas Midžić'in resimli kitabı[57]

Ödülleri

Lipovac birçok ödülle onurlandırıldı:[58]

  • 1968 5. Zadar Mavi Salon Satın Alma Ödülü
  • 1968 Çetine Salon Ödülü
  • 1969 Herceg Novi Kış Salonu Ödülü
  • 1970 NIP Slobodna Dalmacija Yıllık Ödülü
  • 1971 6. Zagreb Salon Heykel Ödülü
  • 1971 3. Bölünmüş Salon Heykel Ödülü
  • 1972 Zagreb'deki 7. Yugoslav Grafik Sanatlar Sergisinde Večernji List Satın Alma Ödülü
  • 1974 Zagreb'deki 8. Yugoslav Grafik Sanatlar Sergisinde Satın Alma Ödülü
  • 1974 Split'teki 1. Çağdaş Hırvat Grafik Sanatları Bienali'nde Satın Alma Ödülü
  • 1975 Murska Sobota'daki 2. Yugoslav Küçük Heykel Bienali'nde Mansiyon Ödülü
  • 1975 7. Split Salon Heykel Ödülü
  • 1977 Grigor Vitez İllüstrasyon Ödülü, Zagreb[59]
  • 1978 İskenderiye 7. Akdeniz Bienali Heykel Ödülü
  • 1979 Split Şehri Ödülü
  • 1981 Murska Sobota Küçük Heykel Yugoslav Bienali'nde Satın Alma Ödülü
  • 1986 Split Salon'da Emanuel Vidović Ödülü
  • 1987 Murska Sobota'daki 7. Yugoslav Küçük Heykel Bienali'nde Büyük Mansiyon Ödülü
  • 1988 Hırvat Heykel Ödülü Üçüncü Trienali[60]
  • 1991 Marul Ödülü, set tasarımı için[61]
  • 1993 Šibenik'teki Kral IV. Petar Krešimir anıtı için Satın Alma Ödülü
  • 1993 14. Zagreb Çizim Sergisinde MTG Ödülü
  • 1995 Lozan Olimpiyat Müzesi'ndeki Drazen Petrović anıtı için birincilik ödülü
  • 1996 Bölünmüş Salon Ödülü
  • 1997 Zagreb'deki Hırvat Suluboya Festivali Ödülü
  • 1998 Zagreb'deki Marko Marulić anıtı için 2.lik ödülü
  • 2003 Bölünmüş Grafik Sanatlar Bienali Ödülü
  • 2004 Karlovac 3. Hırvat Suluboya Trienali Grand Prix'si
  • 2006 Slobodna Dalmacija Split'te Yaşam Boyu Başarı Ödülü

Kaynakça

  1. ^ Šarac, Damir (17 Haziran 2006). "Ovisnost o Slobodnoj Dalmaciji". Slobodna Dalmacija (Hırvatça). Split: Slobodna Dalmacija d.d. 14 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2014. 
  2. ^ "Odluka o odlikovanju Redom Danice hrvatske s likom Marka Marulića, broj: 01-051-97-13-1-6/1 od 27". narodne-novine.nn.hr. 8 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Şubat 2022. 
  3. ^ Šeparović, Ana; Tomić, Darja (2013). "LIPOVAC, Vasko (Vasilije)". Hrvatski biografski leksikon (Hırvatça). Zagreb: Leksikografski zavod Miroslav Krleža. 31 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2016. 
  4. ^ a b c d Gelemanović, Mirko. "Vasko Lipovac". 14 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Haziran 2014. 
  5. ^ Pavičić Prijatelj, Ivana (2013). Akademski slikar i skulptor Vasko Lipovac vraća se doma (Hırvatça). Kotor: Pomorski muzej Crne Gore, Kotor. s. 4. 
  6. ^ Matanić-Živanović, Ksenija (2013). "Lipovac, Vasko (Vasilije)". Slaven Ravlić (Ed.). Hrvatska enciklopedija (Hırvatça). Zagreb: Miroslav Krleža Institute of Lexicography. 25 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Kasım 2023. 
  7. ^ a b Pavičić Prijatelj, Ivana (14 Haziran 2011). The Erotic Homo Adriaticus: 38 Years of Sex in Vasko Lipovac's Work (Speech). Days of Open Atelier. Atelier Vasko Lipovac, Split. 
  8. ^ Martinović, Jovan (Temmuz 2013). "Hommage Vasku Lipovcu" (PDF). Jedra Boke (Hırvatça): 4-5. 14 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 3 Haziran 2014. 
  9. ^ Martinović, Jovan (Haziran 2013). "Hommage Vasku Lipovcu" (PDF). Jedra Boke (Hırvatça): 4-5. 14 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 3 Haziran 2014. 
  10. ^ Tomić, Ante (2008). Erotika. Zagreb: Profil International d.d. s. 336. ISBN 978-953-12-0802-4. 29 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2022. 
  11. ^ Galjer, Jasna; Medić, Ana, (Ed.) (2019). Refleksije Bauhausa: Akademija primijenjenih umjetnosti u Zagrebu, 1949-1955 = Reflections of Bauhaus: the Academy of Applied Arts in Zagreb, 1949-1955. Zagreb: Galerija Klovićevi dvori. ISBN 978-953-271-123-3. OCLC 1178912922. 
  12. ^ Tomić, Ante (2008). Erotika. Zagreb: Profil International d.d. s. 340. ISBN 978-953-12-0802-4. 29 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2022. 
  13. ^ a b Maković, Zvonko; Medić, Ana (2017). Vasko Lipovac: Retrospektiva. Zagreb: Galerija Klovićevi dvori. s. 11. ISBN 978-953-271-104-2. OCLC 1085621832. 15 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2022. 
  14. ^ "MUO | AthenaPlus | Digitalni repozitorij | ArhivX". athena.muo.hr. 24 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ocak 2022. 
  15. ^ Tomić, Ante (2008). Erotika. Zagreb: Profil International d.d. s. 337. ISBN 978-953-12-0802-4. 29 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2022. 
  16. ^ "Iz fundusa galerije Krsto Hegedušić". Gradska galerija Striegl (Hırvatça). 25 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mart 2022. 
  17. ^ Jelinčić, Frane (27 Ocak 1973). "S plohe u prostor". Studio – ilustrirana revija za televiziju, radio, film i kazalište (Hırvatça). Zagreb: Vjesnik. 
  18. ^ Dabović Pejović, Mirjana, (Ed.) (2016). Vasko Lipovac: očaravajuća nedjeljivost radoznalosti: Crnogorska galerija umjetnosti Miodrag Dado Đurić, Cetinje, septembar-oktobar = Vasko Lipovac: the enchanting indivisibility of curiosity. Cetinje: National Museum of Montenegro. s. 21. ISBN 978-86-85567-60-5. OCLC 1220878347. 14 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2022. 
  19. ^ Vasko Lipovac: Retrospektiva. Ana Medić, Zvonko Maković, Galerija Klovićevi dvori. Zagreb. 2017. ISBN 978-953-271-104-2. OCLC 1085621832. 15 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2022. 
  20. ^ Zlatar, Pero (20 Mart 1976). "Čudesne ptice iz ekrana". Studio – ilustrirana revija za televiziju, radio, film i kazalište (Hırvatça). Zagreb: Vjesnik. 
  21. ^ Tomić, Ante (2008). Erotika. Zagreb: Profil International d.d. s. 343. ISBN 978-953-12-0802-4. 29 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2022. 
  22. ^ a b c d e f "LIPOVAC, Vasko (Vasilije)". Hrvatski biografski leksikon (Hırvatça). Zagreb: Leksikografski zavod Miroslav Krleža. 2013. 31 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2016. 
  23. ^ Prancevic, Dalibor (2016). Vasko Lipovac: Rani radovi 1950. - 1965. Split. s. 4. 
  24. ^ Maroevic, Tonko (2014). "Vasko Lipovac – A Bridge Between Cultures". Montenegrin Academy of Sciences and Arts, Glasnik of the Department of Social Sciences. 22: 87. 
  25. ^ Maroević, Tonko (2014). "Vasko Lipovac – A Bridge Between Cultures". Glasnik Odjeljenja Društvenih Nauka (22): 89. 20 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2014. 
  26. ^ Lipovac, Vasko (26 Ekim 1975). "Jedan dan veselja Vaska Lipovca". Slobodna Dalmacija (Hırvatça). Josip Škunca tarafından görüşme yapıldı. Josip Škunca. Split: Slobodna Dalmacija d.d. 
  27. ^ Ceraj, Iva (2013). "Bernardo Bernardi – The spiritus movens of Early Design in Croatia". Art Bulletin (63): 119. 7 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2014. 
  28. ^ Kiš, Patricia (20 Ekim 2020). "Jadranske hotelske ljeptice na listi remek-djela, a 'Maestral' zaslužuje posebno mjesto". www.jutarnji.hr (Hırvatça). 12 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2022. 
  29. ^ Šušak Živković, Živana (21 Kasım 2013). "Cijeli svijet se divio kompleksu Split 3". Dalmacija News (Hırvatça). 7 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2014. 
  30. ^ Rošin, Jerko (3 Mart 1974). "Oblik u prostoru, a ne riječ na tabli". Nedjeljna Dalmacija (Hırvatça). Split: Slobodna Dalmacija d.d. s. 12. 
  31. ^ Cambi, Nenad (2007). "Vasku Lipovcu u počast, godinu dana poslije smrti". Mogućnosti: časopis za književnost, umjetnost i kulturne probleme. 4–6: 208-209. 
  32. ^ Kiš, Dragutin (1998). "Od Vasca da Game do Vaska Lipovca". Čovjek i prostor. 530-531: 44-45. ISSN 0011-0728. 
  33. ^ Nadilo, Branko (2000). "Hrvatski paviljon na svjetskoj izložbi u Hannoveru". Građevinar. 52: 345-347. ISSN 0350-2465. 
  34. ^ Modrčin, Leo (2010). Architecture as landscape: A morphology of contemporary architecture in Croatia. Ministry of Culture of the Republic of Croatia. 
  35. ^ "Croatian Pavilion, EXPO 2005, Aichi". worldarchitecture.org. 1 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2022. 
  36. ^ Belamarić, Joško; Gelemanović, Mirko (2007). Graphic Games. Split: Muzej grada Splita. s. 17. 29 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2022. 
  37. ^ "Vasko Lipovac, One-man exhibitions". 14 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2014. 
  38. ^ "Otvorena Sveučilišna galerija "Vasko Lipovac" :: HRT – Radio Split". radio.hrt.hr (Hırvatça). 15 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Temmuz 2021. 
  39. ^ "Premijere hrvatskih kazališta u 2001. godini". 24 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2016. 
  40. ^ "Marulovi dani 1991". 15 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2016. 
  41. ^ Martinović, Jovan (Temmuz 2013). "Hommage Vasku Lipovcu" (PDF). Jedra Boke (Hırvatça): 4-5. 14 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 3 Temmuz 2014. 
  42. ^ Fradelić, Sunčica (27 Mart 2021). "Kuća na pijesku - 72 kvadrata tišine (3. dio)". Kino klub Split. 7 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2021. 
  43. ^ Crncevic, Mirko (19 Eylül 2020). "Slobodna Dalmacija - I Hvar ima 'Plavo stablo', Ivo Milatić, amaterski slikar iz Svirača, nijansom Vaska Lipovca prije 30 godina obojio murvu koju je donijela Neretva". Slobodna Dalmacija (Hırvatça). 24 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2020. 
  44. ^ "Tako lijepa" (Hırvatça). 2 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2015. 
  45. ^ "Nebu i Drugi – Tipkovnice u Zrak" (Hırvatça). 29 Ağustos 2009. 16 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2015. 
  46. ^ Andrei Sendrea (17 Ağustos 2016). "Splitski Akvarel - Beauty is in the (defect) eye of the beholder". The 5C Project (İngilizce). 11 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ocak 2022. 
  47. ^ Fiamengo, Jakša (2016). Pčela u jantaru (Hırvatça). Split: Književni krug. ISBN 978-953-163-436-6. 
  48. ^ Mandić-Mušćet, Jelena (27 Ağustos 2012). "Split kakav je mogao biti". tportal.hr. 11 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ocak 2022. 
  49. ^ "Culturenet.hr - Dani otvorenih vrata ateljea Vaska Lipovca". www.culturenet.hr. 15 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Temmuz 2021. 
  50. ^ "An Archive of Stones, to be periodically activated, speculated upon, damaged and finally gilded with fiction at kim? – Art Viewer" (İngilizce). 14 Eylül 2015. 4 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Kasım 2021. 
  51. ^ "An Archive of Stones, to be periodically activated, speculated upon, damaged and finally gilded with fiction at Kim? Contemporary Art Centre, Riga". Contemporary Art Library (İngilizce). 4 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Kasım 2021. 
  52. ^ Klaric, M. (25 Ekim 2017). "Slobodna Dalmacija - 'Venem bez njega': Splićanin pod okriljem noći ostavio emotivni vapaj institucijama kojeg mnogi potpisuju, ne znamo što se čeka?!". Slobodna Dalmacija (Hırvatça). 13 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2020. 
  53. ^ Kojundžić Smolčić, Anita (20 Nisan 2015). "Priča o Plavom stablu: ovdje neće biti čuda". Arteist (Hırvatça). 12 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2020. 
  54. ^ Davies, Katie (2 Temmuz 2018). "Cyclists: Watch the award-winning film inspired by Croatian artist Vasko Lipovac". The Calvert Journal. 31 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2018. 
  55. ^ "HAVC • Croatian film catalogue". www.havc.hr. 29 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2020. 
  56. ^ Njegić, Marko (16 Eylül 2021). "Slobodna Dalmacija - 'Nulti krajolik': Splitska apokalipsa između Lipovca i Tarkovskog". slobodnadalmacija.hr (Hırvatça). 12 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2021. 
  57. ^ Leskur Staničić, Jasenka (17 Haziran 2021). "Slobodna Dalmacija - Anita i Hana su autorice sjajne slikovnice: 'Plavo stablo' izazivalo je reakcije ljudi i to je nešto što ostaje! Jako je važno za djecu da to osjete kao dio svog kulturnog identiteta". slobodnadalmacija.hr (Hırvatça). 19 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2021. 
  58. ^ Tomić, Ante (2008). Erotika. Zagreb: Profil International d.d. s. 365. ISBN 978-953-12-0802-4. 29 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2022. 
  59. ^ "Nagrada "Grigor Vitez"" (Hırvatça). 29 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2014. 
  60. ^ Mohorovičić, Andro, (Ed.) (1988). Treći trijenale hrvatskoga kiparstva (Hırvatça). Zagreb: Gliptoteka Jugoslavenske akademije znanosti i umjetnosti. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2022. 
  61. ^ "Marulovi dani 1991". 15 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2014. 

Konuyla ilgili yayınlar

  • Šimat Banov, Ive (2001). Vasko Lipovac. Zagreb: Art studio Azinović. ISBN 978-953-6271-39-9. 
  • Maković, Zvonko; Medić, Ana (2017). Vasko Lipovac: retrospektiva. Zagreb: Galerija Klovićevi dvori. ISBN 978-953-271-104-2. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

RNK Split, Hırvatistan'nın Split şehrinde kurulu bir futbol kulübü. Ülknin e n üst düzey ligi olan Prva HNL'de yer almaktadır.

<i>Slobodna Dalmacija</i>

Slobodna Dalmacija, Hırvatistan'da yayınlanan ve merkezi Split'te bulunan günlük bir gazetedir.

2013-14 Prva HNL, 1992 yılından beri devam eden Hırvatistan'ın en üst düzey futbol ligi Prva HNL'nin yirmi üçüncü sezonu. Lig 13 Temmuz 2013 tarihinde başlamış ve 17 Mayıs 2014 tarihinde sona ermiştir.

Aşağıdaki liste Hırvatistan'da yapılmış katliamların listesidir.

<span class="mw-page-title-main">Hrvoje Šarinić</span>

Hrvoje Šarinić 1992'den 1993'e kadar Hırvatistan Cumhuriyeti'nin 4. Başbakanı olarak görev yapan eski bir Hırvat politikacısı.

<span class="mw-page-title-main">Stadion Park Mladeži</span>

Stadion Park Mladeži ya da Park Mladeži, Hırvatistan'ın Split şehrinde yer alan 4.075 seyirci kapasitesine sahip çok amaçlı stadyum. Split şehrindeki en büyük ikinci futbol stadyumu olma özelliğine sahip olan Park Mladeži, RNK Split kulübünün iç saha maçlarına da ev sahipliği yapmaktadır.

Domagoj Bradarić, defans pozisyonunda görev yapan Hırvat futbolcudur. Lille takımında forma giymektedir. Profesyonel kariyerine 2017 yılında Hajduk Split II kulübünde başladı. Daha sonra sırasıyla Hajduk Split, Lille kulüplerinde oynadı.

<span class="mw-page-title-main">Lucija Zaninović</span> Hırvat tekvandocu

Lucija Zaninović, Hırvat tekvandocu. Tekvandocu Ana Zaninović'in ikiz kız kardeşidir.

<span class="mw-page-title-main">İsa'nın Kalbi Bazilikası, Zagreb</span>

İsa'nın Kalbi Bazilikası, Zagreb, Hırvatistan'ın Palmotićeva caddesinde bulunan bir Roma Katolik bazilikasıdır. Kutsal Kalbe adanmıştır ve Hırvat mimar Janko Holjac tarafından Neo Barok tarzda tasarlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Ivan Leko</span> Hırvat teknik direktör ve futbolcu

Ivan Leko, şu anda Çin Süper ligi ekiplerinden Şanghay Port FC takımını çalıştıran Hırvat teknik direktör ve eski millî futbolcudur.

Hırvatistan Basketbol Federasyonu kâr amacı gütmeyen bir organizasyon olarak Hırvatistan'da basketbol sporunun ulusal yönetim organıdır.

Hajdučka Republika Mijata Tomića, Vran ve Čvrsnica dağları arasında yedi hektarlık bir alana yayılan özel mülk ve Bosna-Hersek'te kendi kendini ilan eden kurgusal bir mikro ulus olarak bir turizm destinasyonudur.

<span class="mw-page-title-main">Miranda Veljačić</span> araştırmacı

Miranda Veljačić Hırvat mimar, araştırmacı ve kültür işçisi.

Maja Bošković-Stulli Hırvat sözlü edebiyatı üzerine yaptığı kapsamlı araştırmalarla tanınan slav bilimci, halk bilimci, edebiyat tarihçisi, yazar, yayıncı ve akademisyendir.

<span class="mw-page-title-main">Ivan Standl</span> Hırvat Fotoğrafçı

Ivan Standl, günümüz Hırvatistan'ı Zagreb'deki ilk profesyonel fotoğrafçılardan biriydi ve çoğunlukla ödüllü belgesel çalışmalarıyla biliniyordu. 1870'te yayınlanan ilk Hırvat fotoğraf kitabının yazarıdır.

<span class="mw-page-title-main">Rahim Ademi</span>

Rahim Ademi, Kosovalı Arnavut kökenli emekli bir Hırvat Ordusu generalidir.

<span class="mw-page-title-main">Ante Tomić (yazar)</span>

Ante Tomić, bir Hırvat yazar ve gazetecidir.

Stipe Biuk Major League Soccer takımlarından Los Angeles FC'de forma giyen Hırvat profesyonel futbolcudur.

<span class="mw-page-title-main">Toma Bašić</span> Hırvat millî futbolcu

Toma Bašić, orta saha pozisyonunda oynayan Hırvat millî futbolcudur. Serie A ekibi Lazio'dan kiralık olarak Salernitana'da forma giymektedir.

Marta Ehrlich Hırvat ressamdır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.