İçeriğe atla

Vasil Kolarov

Vasil Kolarov
Васил Коларов
33. Bulgaristan Başbakanı
Görev süresi
2 Temmuz 1949 - 23 Ocak 1950
Yerine geldiğiGeorgi Dimitrov
Yerine gelenVılko Çervenkov
Bulgaristan Geçici Cumhurbaşkanlığı Başkanı
Görev süresi
15 Eylül 1946 - 9 Aralık 1947
Yerine geldiğiII. Simeon (Kral olarak)
Yerine gelenMinço Neyçev (Ulusal Meclis Prezidyumu Başkanı olarak)
Kişisel bilgiler
Doğum 16 Temmuz 1877
Şumnu, Osmanlı Devleti
Ölüm 23 Ocak 1950 (72 yaşında)
Sofya, Bulgaristan
Partisi Bulgar Komünist Partisi

Vasil Petrov Kolarov (Bulgarca: Васил Петров Коларов, 16 Temmuz 1877, Şumnu, Osmanlı Devleti - 23 Ocak 1950, Sofya, Bulgaristan), Bulgar bir komünist siyasi liderdi. Komünist Enternasyonal'de (Komintern) liderlik yapıyordu.

Biyografi

Gençliği

Kolarov, 16 Temmuz 1877'de bir ayakkabıcının oğlu olarak Osmanlı İmparatorluğuna bağlı Şumnu'da (Şumnu, Bulgaristan) doğdu.[1] Liseden mezun olduktan sonra 1895-1897 yılları arasında Nikopol'da öğretmen olarak çalıştı.

1897'de Kolarov, Bulgar İşçi Sosyal Demokrat Partisine (BWSDP) katıldı.

Kolarov, Fransa'da Aix-en-Provence ve Cenevre Üniversitesinde hukuk okudu. 1900 yılında mezun olduktan sonra, memleketinde ve 1904'ten itibaren Filibe'de avukat olarak çalıştı.

Siyasal kariyeri

BWSDP'nin ideolojik ayrımı sonrasında Kolarov, Dimitar Blagoev'in devrimci sosyalizmi savunan Parti'nin Tesniak (Dar) kanadıyla çok şey yaptı. 1904'ten 1912'ye kadar, Filibe'deki yerel Tesniak örgütüne başkanlık etti. 1905 yılında örgütün yönetimindeki Merkez Komitesinin üyesi olarak seçildi. Tesniak örgütü adına, Stuttgart'taki İkinci Enternasyonal (1907) ve Kopenhag (1910) kongrelerine delege olarak katıldı.

Balkan savaşları sırasında, Bulgar ordusunun 7. Rila Birliğinin 13. Rila Alayı'nda bir teğmen olarak görev yaptı.[2] 1913 Bulgar Milli Meclisine seçildi. Kolarov Eylül 1915 Zimmerwald Konferansı'na katıldı ancak o zamanlar devrimci Zimmerwald Sol'tan uzak kaldı. Kolarov ayrıca, Stockholm'de düzenlenen 1917 Sosyalist konferansına Tesniak örgütünün delegesi oldu.

Nisan 1919'da Bulgar Komünist Partisi kuruldu ve Kolarov Merkez Komitesinin ilk Sekreteri seçildi.

1920'de Romanya'da tutuklandı ve ertesi yıl Bulgar Komünist Partisinin temsilcisi olarak Moskova'da düzenlenen 3. Dünya Kongresi'ne katılabildiği halde 2. Dünya Komünist Enternasyonal Kongresi'ne katılamadı.

Kolarov, Komünist Enternasyonal'in (ECCI) Yürütme Komitesine seçildi ve Komintern'de kilit bir görevli oldu. 1923'ün başlarında Komintern adına Orta ve Batı Avrupa'ya gitti ve Paris, Frankfurt, Oslo ve Prag'daki komünist toplantılara katıldı.[3]

Haziran 1923'te Kolarov, ay sonlarında gizlice Bulgaristan'a dönmeden önce Moskova'daki ECCI 3. Genişletilmiş Plenumunda konuştu. Orada hemen tutuklandı ancak 5 Ağustos'ta serbest bırakıldı. Serbest kalmasının ardından, Bulgar Komünist Partisini Komintern talimatlarına uygun olarak bir ayaklanma düzenlemeye ikna etmek için Georgi Dimitrov ile birlikte kritik bir rol oynadı. Kolarov, bu ayaklanmayı Eylül 1923'te başlatan devrimci komitenin bir üyesiydi. Bu devrime teşebbüs başarısız oldu ve Kolarov, Yugoslavya ve Avusturya yoluyla Sovyetler Birliği'ne kaçmak zorunda kaldı. İki yıldan fazla süredir sürgünde kaldı.

Kolarov, 1924'te 5. Dünya Kongresi'nde yapılan tartışmaları yöneten Komünist Enternasyonal'in en üst düzey yetkilisi olarak katıldı. ECCI ve yönetim kurulu başkanlığına 5., 6. ve 7. Kongrelerde tekrar seçildi.

Kolarov, 1928'den 1939'da dağılıncaya kadar Uluslararası Tarım İcra Komitesi (Krestintern) Başkanıydı. Ayrıca bu dönemde Moskova'daki Uluslararası Tarım Enstitüsünün müdürlüğünü yapmıştır. 1943'te Kolarov belgeyi Komünist Enternasyonal'i resmen çözerek imzaladı.

Bulgaristan'a dönüş

Kolarov, Sovyetler Birliği'nin işgali sırasında 1945'te Bulgaristan'a geri döndü ve tekrar Meclis'e seçildi. 1946'da yeniden seçildi ve komünistlerin artan egemenliğinin ortasında o yıl Bulgaristan'ın geçici cumhurbaşkanı oldu. Dimitrov başkanlığında, Aralık 1947'de başbakan yardımcısı ve Dışişleri Bakanı olarak kabineye girdi ve hükûmetin kurulmasına kadar cumhurbaşkanı olarak kaldı.

Dimitrov Temmuz 1949'da öldüğünde, Kolarov Dimitrov'un başbakanlık görevine seçildi. Birkaç ay sonra kendi ölümüne kadar görev yaptı.

Ölümü ve mirası

23 Ocak 1950'de Sofya'da öldü.

Doğum şehri Şumnu kentinin ismi 1950-1965 yılları arasında Kolarovgrad olarak onurlandırıldı.

Kaynakça

  1. ^ Branko Lazitch with Milorad M. Drachkovitch, Biographical Dictionary of the Comintern: New, Revised, and Expanded Edition. Stanford, CA: Hoover Institution Press, 1986; pg. 224.
  2. ^ "Dimitrova, Snezhana. Of Other Balkan Wars: Affective Worlds of Modern and Traditional (The Bulgarian Example). In: Perceptions: Journal of Foreign Affairs, Ankara, 2013, p. 48, note 7". 3 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2017. 
  3. ^ Lazitch and Drachkovitch, Biographical Dictionary of the Comintern, pg. 225.
Siyasi görevi
Önce gelen:
II. Simeon		Geçici Cumhurbaşkanlığı Başkanı
1946-1947 		Sonra gelen:
Minço Neyçev
Önce gelen:
Georgi Dimitrov		Bulgaristan Başbakanı
1949-1950 		Sonra gelen:
Vılko Çervenkov

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Georgi Dimitrov</span> Bulgar siyasetçi (1882-1949)

Georgi Dimitrov Mihaylov veya bilinen adıyla Georgi Mihayloviç Dimitrov, Bulgaristan'da sosyalist yönetimin kurucusu ve ilk başbakanı olan Bulgar siyasetçidir.

<span class="mw-page-title-main">Şefik Hüsnü Deymer</span> Türk siyasetçi ve yazar

Mehmet Şefik Deymer, tarihsel Türkiye Komünist Partisinin ilk kuruluş yıllarından 1959 yılına dek liderliğini üstlenen komünist siyasetçi, tıp doktoru, gazeteci, yazar ve çevirmen.

<span class="mw-page-title-main">Nikolay Buharin</span> Bolşevik devrimci ve entelektüel, Sovyet siyasetçi

Nikolay İvanoviç Buharin, Bolşevik devrimci ve entelektüel, Sovyet siyasetçi.

<span class="mw-page-title-main">Komintern</span> uluslararası kuruluş

Komintern 1919 Martında, savaş komünizmi döneminin (1918-1921) ortasında Vladimir Lenin ve Sovyetler Birliği Komünist Partisi tarafından kurulan, "silahlı kuvvetler de dahil tüm mümkün araçlarla uluslararası burjuvaziyi yıkmak ve devletin tamamen yok oluşu için bir geçiş aşaması demek olan Uluslararası Sovyet Cumhuriyetini yaratmak için" mücadele etme amacı güden uluslararası bir komünist örgüt.

<span class="mw-page-title-main">Dördüncü Enternasyonal</span> Uluslararası Komünist Birlik

Dördüncü Enternasyonal, kapitalizme ve stalinizme karşı Troçki önderliğinde kurulmuş olan uluslararası örgüt. Öncülleri Sol Muhalefet ve Uluslararası Komünist Birlik'tir. Troçki ölümünden önce Dördüncü Enternasyonal'in zaferinin kesin olduğunu söylemiştir.

<span class="mw-page-title-main">Bulgar Komünist Partisi</span> Bulgaristan Halk Cumhuriyetinin 1946-1990 arasında iktidar partisi

Bulgar Komünist Partisi Bulgaristan Halk Cumhuriyeti'nin 1946-1990 yılları arasında iktidardaki partisiydi. Vatan Cephesi'ne liderlik eden parti 1944 yılında II. Dünya Savaşı'nın sonuna doğru, Bulgar partizanlar hükûmeti devirmesi sonucu iktidara geldi.

<span class="mw-page-title-main">Vılko Çervenkov</span>

Vılko Velev Çervenkov Bulgar siyasetçi. Bulgar Komünist Partisi genel sekreteri ve Bulgaristan Halk Cumhuriyeti başbakanı.

<span class="mw-page-title-main">İspanyol Komünist Partisi</span>

İspanya Komünist Partisi ya da İspanyol Komünist Partisi, İspanya'daki üçüncü büyük ulusal partidir. Izquierda Unida koalisyonunun en büyük partisidir ve İspanya'nın en büyük işçi sendikası olan İşçi Komisyonları (CC.OO) üzerinde etkilidir.

<span class="mw-page-title-main">Grigori Zinovyev</span> Yahudi kökenli Ukraynalı devrimci ve Sovyetler Birliğinin siyasetçisi (1883-1936)

Grigori Yevseyeviç Zinovyev, Yahudi kökenli Ukraynalı devrimci ve Sovyetler Birliğinin siyasetçisidir.

<span class="mw-page-title-main">Almanya Komünist Partisi</span>

Almanya Komünist Partisi, 1918-1933 yılları arasında önde gelen Alman siyasi parti. KPD, 1918'in sonunda Spartakusbund'un daha küçük radikal sol gruplarla birleşmesinden ortaya çıktı. Bu birleşmenin amacı, Almanya'da komünizmin hakim rejim hâline getirilmesiydi. 30 Aralık 1918'den 1 Ocak 1919'a kadar aşırı solcuların hakim olduğu kurucu parti kongresi, partinin Alman Ulusal Meclisi seçimlerine katılmasını reddetti. 1919'daki ocak ayaklanmasının ardından rejim güçleri, önce KPD liderleri Karl Liebknecht ve Rosa Luxemburg'u, kısa bir süre sonra da kurucu üye Leo Jogiches'i öldürdü. Aralık 1920'de KPD, Almanya Bağımsız Sosyal Demokrat Partisi' nin sol çoğunluğuyla birleşti ve geçici olarak Birleşik KPD adını aldı. KPD, kuruluşundan itibaren SPD'nin devrimci alternatifi olarak görüldü. Weimar Cumhuriyeti döneminde sosyalist üretim koşulları ve Sovyetler Birliği'ni model alan bir proletarya diktatörlüğünü savundu. Parlamentarizm ve demokrasi hakkındaki görüşleri, “burjuva demokrasisini” parti liderliğinde bir sosyalist konsey cumhuriyeti ile değiştirmek istedikleri için bölünmüştü, ancak yine de seçimlere katıldılar. 1919'dan itibaren Lenin'in ve daha sonra Stalin'in egemen olduğu Komünist Enternasyonal'in bir üyesiydi. KPD, işçi hareketinde sosyal demokrasiye karşı mücadele etmek için, 1928'den itibaren SPD'yi sosyal faşist ve baş düşman ilan ederek Nasyonal Sosyalizm'e karşı ortak bir mücadeleyi engelledi. 1929'dan itibaren KPD, otoriterleşti. Parti, Stalin ve Ernst Thälmann etrafında giderek bir şahıs kültü hâline geldi.

<span class="mw-page-title-main">Dolores Ibárruri</span>

Dolores Ibárruri Bask kökenli komünist politikacı ve İspanya İç Savaşının daha çok La Pasionaria olarak bilinen cumhuriyetçi lideri.

<span class="mw-page-title-main">Mihail Kalinin</span> Bolşevik devrimci

Mihail İvanoviç Kalinin, 1919-1946 yılları arasında Yüksek Sovyet Prezidyumu Başkanı olmuş Bolşevik devrimci. 1926 yılından itibaren Sovyetler Birliği Komünist Partisi (SBKP) Politbüro üyesi olmuştur. SBKP Genel Sekreteri Josef Stalin’in yakın çalışma arkadaşı ve "Eski Bolşevik"tir.

<span class="mw-page-title-main">Eylül Ayaklanması</span>

Eylül Ayaklanması, 9 Haziran 1923 tarihinde meydana gelen darbenin ardından kurulan Aleksandar Tsankov hükûmetine karşı Bulgar Komünist Partisi öncülüğünde gerçekleşmiş ayaklanmadır. komünistler Komintern'in teşviki, Anarşistler'in ve Köylülerin desteğini alarak "işçi ve köylü bir hükümetin kurulmasını" amaçlamışlardır. Ayaklanma 14 Eylül günü Maglizh bölgesinde başladı. Burada 2 köy ele geçiren komünistler Stara Zagora bölgesinde ayaklandı. Bunu Nova Zagora, yakınındaki köy olan Chirpan ve Burgas şehri de takip etti. Ancak buradaki ayaklanmalar bastırıldı. En sert çatışmalar ise Maglizh, Enina ve Shipka bölgesinde gerçekleşiyordu.

<span class="mw-page-title-main">Genç Komünist Enternasyonal</span>

Genç Komünist Enternasyonal Komünist Enternasyonal (Komintern) bünyesinde yer alan uluslararası gençlik örgütü idi.

<span class="mw-page-title-main">Yelena Stasova</span> Rus Marksist-Leninist devrimci ve gazeteci

Yelena Dmitrievna Stasova, Sovyet Rus Marksist-Leninist devrimci, gazeteci, Komintern temsilcisi. 1921'de Almanya'da Komintern temsilciliği yaptı. 1927-1938 yılları arasında Enternasyonal Kızıl Yardım başkanlığı yaptı. 1938'den 1946'ya kadar Internatsionalnaya Literatura dergisinin editörlüğünü yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Kızıl Sendika Enternasyonali</span>

Kızıl Sendika Enternasyonali ya da Profintern, Komünist Enternasyonal'ın ana öğesi olarak sendikaların faaliyetlerini uluslararası düzeyde komünist faaliyetlere paralel olarak kontrol etmek üzere kurulan kuruluş. Resmen 1921 yılında kurulan örgüt; sosyal demokrat görüşleriyle bilinen ve "Amsterdam Enternasyonali" olarak da isimlendirilen, sınıf mücadelesi tezine karşı sınıf işbirliğini savunan ve bu yolla Marksist görüşü reddeden Uluslararası Sendikalar Federasyonu'na karşıt faaliyetler yürüttü. Uluslararası Sendikalar Federasyonu, bu anlamıyla Komintern'in çalışmalarına ve onun devrim hedefine engel teşkil ettiği için Profintern'in kıyasıya eleştirilerine maruz kaldı. 1937 yılında feshedildi.

<span class="mw-page-title-main">Andrey Bubnov</span>

Andrey Sergeyeviç Bubnov, Ekim Devrimi önderlerinden Bolşevik devrimci, Sol Muhalefet üyesi.

Komintern 1. Kongresi, dünyanın çeşitli yerlerindeki sendikalist, komünist ve devrimci sosyalistin katılımıyla gerçekleşen Komintern'in 2-6 Mart 1919 tarihleri arasında düzenlenen ilk kongresi. Avrupa, Kuzey Amerika ve Asya'dan gelen çok sayıda ülkeden toplam 51 temsilci katılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Dame Gruev</span> Bulgar devrimci

Damyan Yovanov Gruev ya da bilinen kısa adıyla Dame Gruev, Osmanlı Makedonyası ve Trakyası'da Bulgar devrimci ve isyancı liderdi. İç Makedon Devrimci Örgütü'nün kurucuları arasındaydı. Makedon tarih yazımına göre, bir Makedonyalıydı.

<span class="mw-page-title-main">Balkan Federasyonu</span>

Balkan Federasyonu projesi, Yugoslavya, Arnavutluk, Yunanistan, Bulgaristan ve Romanya'yı birleştirerek Balkanlar'da bir ülke kurmaya yönelik sol görüşlü bir siyasi hareketti.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.