İçeriğe atla

Varna Haçlı Seferi

Varna Haçlı Seferi
Haçlı Seferleri, Osmanlı-Macaristan Savaşları

Varna Haçlı Seferi
TarihEkim 1443 - Kasım 1444
Bölge
Balkanlar
Sonuç Mutlak Osmanlı zaferi
Taraflar
Osmanlı İmparatorluğu Macaristan Krallığı
Lehistan Krallığı
Sırp Despotluğu
Hırvatistan Krallığı (925–1102)
Bohemya Krallığı
Litvanya Büyük Dükalığı
Eflak
Boğdan
Bulgar isyancılar
 Kutsal Roma İmparatorluğu
Papalık Devleti
Töton Şövalyeleri
Komutanlar ve liderler
II. Murad János Hunyadi
III. Władysław

Đurađ Branković

Varna Haçlı Seferi (1443-44) çok sayıda Avrupa hükümdarı tarafından Osmanlı İmparatorluğu'nun Orta Avrupa'daki, özellikle Balkanlar'daki ilerleyişini durdurmak için başlattığı başarısız bir seferdir. Sefer çağrısını 1 Ocak 1443'te Papa IV. Eugenius yapmış, seferi Lehistan Kralı III. Władysław, János Hunyadi, Erdel Voyvodası ve Burgundiya Dükü İyi Philip komuta etmiştir.

Varna Haçlı Seferi, 10 Kasım 1444 Varna Muharebesi'nde Osmanlı'nın haçlı ittifakına karşı mutlak zaferiyle sonuçlanmıştır. Bu muharebede Władysław ve Papalık elçisi Julian Cesarini öldürülmüştür.

Arka planı

1428'de Osmanlı İmparatorluğu, Venedik Cumhuriyeti ve Macaristan Krallığı'yla savaştayken Sırp Despotluğu'nu tampon devlet yaparak geçici bir barış sağladı. Savaş 1430'da bitince,[1] Osmanlılar bir önceki Tuna'nın güneyindeki tüm toprakları kontrol altına alma hedefine geri döndü. 1432'de Sultan II. Murad, Erdel'e akınlar başlattı. Kral Sigismund'un 1437'deki vefatından sonra saldırılar arttı ve Osmanlı, 1438'de Boraç Kalesi'ni, 1439'da Zvornik ve Srebrenitsa'yı aldı. 1439'un sonunda Semendire'nin teslim olmasıyla Sultan Murad, Sırbistan'ı Osmanlı toprağı yapmayı başardı.Sırp Despotu Đurađ Branković Macaristan'daki malikanesine kaçtı. 1440'ta Murad, Macaristan'ın ana sınır istihkâmı Belgrad'ı kuşattı. İstihkâmı almayı başaramayınca Karamanoğulları'nın saldırılarını durdurmak için Anadolu'ya dönmek zorunda kaldı.[2][3]

Bu arada Sigismund'un selefi Albert Ekim 1439'da, "memleketin antik kanun ve geleneklerini geri getirmek" amaçlı bir kanunu imzaladıktan kısa süre sonra öldü. Kanun, topraklı soyluların siyasi kararlara katılımını zorunlu tutmak yoluyla kraliyetin otoritesini kısıtlıyordu. Albert'in vefatından dört ay sonra tek oğlu Ladislaus, Macaristan'ın bir sonraki hükümdarını belirlemek için iç savaşa girdiği bir sırada doğdu. 17 Temmuz 1440'ta Lehistan kralı III. Władysław, süregelen anlaşmazlıklara rağmen tahta geçti. János Hunyadi, Władysław'ın doğu ülkelerini barışçıllaştırma amacına destek oldu, böylece Erdel Nádoru unvanını ve bu unvan gereği Macaristan'ın güney sınırını koruma sorumluluğunu kazanıyordu. 1442'nin sonlarında Władysław Macaristan'daki konumunu güvene aldı ve Osmanlı'nın Belgrad'ı vermek karşılığında yaptığı barış teklifini reddetti.[3]

Uzun zamandır Osmanlı'ya karşı bir Haçlı seferi yapılmasını savunan Roma Katolik Kilisesi, Macaristan'daki ve Bizans'taki iç savaşların neredeyse aynı anda bitmesinin ardından görüşmelere ve gerçekçi planlamalara başlayabilme olanağı buldu. Planları eyleme geçirme gücü 1441'de Semendereli İshak Paşa'nın komuta ettiği bir akını bozguna uğratmış olan Hunyadi tarafından sağlanmıştı.[2] Hunyadi, 22 Mart 1442'de Mezid Bey'in Erdel'deki ordusunu neredeyse yok etmiş ve aynı yılın Eylül'ünde Rumeli genel valisi Hadım Şehabettin Paşa'nın intikam saldırısına galip gelmiştir.[3] Sırbistan'ı bağımsızlaştırmayı uman Branković de Nobırda, Son büyük Sırp şehri 1441'de Osmanlı'nın eline geçtiğinde desteğini sunmuştur.

Haçlı Seferi

İlk savaşlar

1 Ocak 1443'te Papa IV. Eugenius yeni bir Haçlı Seferi için fetva vermiştir. Mayıs başlarında "Türklerin kötü durumda olduğu ve onları Avrupa'dan çıkartmanın kolay olacağı" yönünde raporlar gelmişti. 1443'teki Palmiye Pazarı'nda toplanan Budin diyetinde Sultan II. Murad'a karşı savaş ilan edilmiştir ve genç hükümdar Hunyadi'nin komuta ettiği çoğunlukla Macarlardan müteşekkil 40 bin kişilik bir ordu Tuna'yı geçerek Sofya'yı ve Niş'i aldı.

Władysław, Hunyadi ve Branković komutasındaki haçlılar Ekim ortasında saldırıya geçti. Sultan Murad'ın çoğunlukla vergilerini ödeyebilmek için hasatlarını toplamak zorunda olan tımarlı sipahilerden müteşekkil ordusunu çabucak toplayamayacağını doğru bir şekilde tahmin ettiler. Hunyadi'nin 1441–42'deki kış seferlerinde edindiği tecrübe Macarlara avantaj kazandırmıştı. Ayrıca Macarlar, daha iyi sırhları sayesinde Osmanlı silahlarını kullanışsız kılıyordu. Murad, Rumeli'den gelen birliklerine güvenemiyordu ve Macar taktiklerine karşı gelmede güçlük yaşıyordu.[3]

Niş Muharebesi

Haçlılar, Niş Muharebesi'nde zafer kazanmış, Rumelili Kasım Paşa'yla yaveri Turahan Bey'i Sultan Murad'ı işgale karşı uyarmak için Sofya'ya kaçmaya zorlamıştı. Ancak o ikisi Haçlılar'ı yıpratmak için yollarındaki tüm köyleri ateşe vermiş, yakıp yıkma taktiği uygulamıştı. Sofya'ya vardıklarında Sultan'a şehri yakıp Osmanlı'nın daha küçük ordusunun o kadar dezavantajlı olmayacağı dağ geçitlerine çekilmesini tavsiye ettiler.

İzladi Muharebesi

Kısa süre sonra ayaz çöktü ve 12 Aralık 1443'teki bir sonraki muharebe, İzladi Geçidi'nde karlar içerisinde yapıldı. İzladi Muharebesi'ne kadar Haçlılar, Edirne'ye doğru rotalarındaki iki şehir garnizonu dışında büyük bir Osmanlı ordusuyla karşılaşmamıştı.[4] En sonunda, İzladiye'de güçlü ve iyi konuşlanmış bir Osmanlı savunma kuvveti karşılarına çıkacaktı. Haçlılar yenildi. Ancak evlerine dönerken girdikleri Kunovica Muharebesi'nde kendilerini izleyen bir orduyu pusuya düşürüp Sultan Murad'ın damadı ve Çandarlı Halil Paşa'nın kardeşi Mahmud Bey'i esir aldılar.[3] Bu muharebeden 4 gün sonra Hristiyan ittifakı Ürgüp'e vardı. Đurađ Branković, III. Władysław'a ve János Hunyadi'ye müstahkem Sırp şehirlerinde kışlamalarını ve Osmanlı'ya karşı seferlerini 1444 baharında devam ettirmelerini teklif etti. Bu telkifi reddettiler ve geri çekildiler.[5] Ocak 1444'ün sonlarına doğru Władysław ve Hunyadi'nin orduları Belgrad'a,[6] Şubat'ta da kahraman gibi karşılandıkları Budin'e vardı.[7]

İzladiye Geçidi'ndeki muharebe hezimet de olsa, pusu Haçlılar'a Hristiyanlar zafer kazanmış da evlerine muzaffer dönüyorlarmış gibi bir izlenim verdi. Kral da Kilise de bu izlenimi koruma telaşı içerisindeydi, o yüzden zafer haberlerinin yayılması ve mağlubiyet haberlerine mutlak surette karşı çıkılması yönünde talimatlarda bulundu..[3]

Sultan Murad'sa ordusunun güvenilmezliği yüzünden kızgın ve kederli dönmüştü. Turahan Bey'i ordunun eksikliklerinden ve Mahmut Bey'in esaretinden sorumlu tutatak hapse attı.[3]

Barış teklifleri

Władysław Warneńczyk ve János Hunyadi'nin seferlerinin haritassı

Barışı en çok isteyenin II. Murad olduğu düşünülmektedir. Sultan'ın kız kardeşi, Mahmud Bey'in serbest bırakılması için ona yalvarmış, Sultan'ın eşi ve Branković'in kızı Mara Hatun da ayrıca baskıda bulunmuştur. 6 Mart 1444'te Mara Hatun babasına elçi göndermiş, tartışmaları Osmanlı'yla barış müzakerelerini başlatmıştır.[3]

24 Nisan 1444'te Kral Władysław'ın Murad'a gönderdiği mektupta elçisi Stojka Gisdanić'in Kral adına müzakere yapmak için tam yetkilerle kuşanmış bir şekilde Edirne'ye doğru yola çıktığını yazdı. Bir anlaşmaya varılır varılmaz Murad, kendi elçilerini anlaşmayla ve Macaristan'a yeminiyle gönderecek, Władysław da yemin edecekti.[3]

Tam aynı gün, Władysław, daha önce Osmanlı'ya karşı yazın yeni bir sefer düzenlemek için Kardinal Julian Cesarini'nin önünde ant içtiği Budin'de bir diyet meclisi daha topladı. Władysław'ın tahttaki hak iddiasının en güçlü destekçisi de ateşkese anlaştı, böylece yeni bir iç savaş tehdidini de bertaraf ettiler.[3]

1444 Temmuz'u ve Ağustos'u arasında önce Edirne'de, ardında Szeged'de anlaşma müzakereleri yapılmaktaydı. Ancak Haçlılar tamamen barış taraftarı değildi, özellikle Cesarini seferlerin devam etmesini savunuyordu. Sonunda Kardinal, hem çatışmanın sürmesini, hem de anlaşmanın onayını sağlayacak bir çözüm buldu ve 15 Ağustos 1444'te Edirne-Segedin Antlaşması imzalandı.[3]

Son aşama

Anlaşmanın tüm kısa dönem şartları yerine getirilmeden önce Macarlar ve müttefikleri Haçlı Seferleri'ne devam etti. Anlaşma'nın tamamlanmasından kısa süre sonra emekliye ayrılan Murad'a tekrar Osmanlı ordusunun başına geçme çağrısı yapıldı. 10 Kasım 1444'te iki ordu, Karadeniz kıyısındaki Varna müstahkeminde yapılan Varna Muharebesi'nde çatıştı. Osmanlı, ağır kayıplarına rağmen mutlak zafer kazandı ve Haçlılar krallarını ve 15 binden fazla adamını kaybetti.[8] [9]

Akıbeti

Haçlıların çoğu soğuk ısırması sebebiyle sakat kalmış, daha fazlası ardından gelen küçük savaşlarda can vermiş ve birçok Avrupalı esir alınmıştı. Macaristan, 1446'da Hunyadi çocuk kral Ladislaus'un yerine tekrar naip seçilene dek sürecek başka bir iç savaşa girdi. Branković, Sırbistan'ın kontrolünü geri aldı.

Varna'daki Osmanlı zaferinin ardından 1448'de gelen II. Kosova Muharebesi'nin zaferi, Avrupa devletlerini İstanbul'un Fethi sırasında Bizans İmparatorluğu'na önemli askeri yardımlarda bulunmaktan caydıracaktı. Her ne kadar II. Pius, İstanbul'u Osmanlı'dan geri almak için Mantova Konseyi'nde resmen üç yıllık bir Haçlı Seferi ilan etmişse de 80 bin asker sözü veren önderler taahhütlerinden geri caydı.[10] Osmanlı İmparatorluğu, yüzyıllarca Avrupa'dan atılmaya yönelik herhangi bir ciddi çabaya maruz kalmayacaktı.[3]

Popüler kültürde

Varna Haçlı Seferi'nin sonu, 11 Kasım 1444 Varna Muharebesi'nin bittiği günün bir ertesi gün Paradox Development Studio'nun geliştirdiği Europa Universalis IV isimli strateji oyununun başlangıç anıdır.

Kaynakça

  1. ^ "History of Warfare". World History at KLMA. 6 Haziran 2005. 28 Haziran 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mayıs 2007. 
  2. ^ a b "Chapter 1: The Early History and the Establishment of the Ottomans in Europe". Southeastern Europe Under Ottoman Rule, 1354–1804. Reprint. University of Washington Press. 1977. 9 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  3. ^ a b c d e f g h i j k l "Introduction". The Crusade of Varna, 1443-45. PDF. Ashgate Publishing. Temmuz 2006. ss. 9–31. ISBN 0-7546-0144-7. 
  4. ^ The Late Medieval Balkans: A Critical Survey from the Late Twelfth Century to the Ottoman Conquest. University of Michigan Press. 1994. s. 548. ISBN 0-472-08260-4. 9 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mayıs 2020. 
  5. ^ Jireček 1978.
  6. ^ Калић-Мијушковић 2006.
  7. ^ Setton, Hazard & Zacour 1990.
  8. ^ Ervin Liptai, Magyarország hadtörténete, 963-326-337-9
  9. ^ Csaba Csorba-János Estók-Konrád Salamon, Magyarország képes története, 963-548-961-7
  10. ^ "9". The New Concise History of the Crusades. Rowman & Littlefield. 2006. s. 202. ISBN 978-0-7425-3823-8. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">II. Murad</span> 6. Osmanlı padişahı (1421–1444; 1446–1451)

II. Murad veya Koca Murat, 6. Osmanlı padişahı, I. Mehmed'in oğlu, Fatih Sultan Mehmed'in babasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Varna Muharebesi</span> Varna Kuşatmasının bir bölümü

Varna Muharebesi veya Varna Savaşı, 10 Kasım 1444 tarihinde, Papalık önderliğinde Macar, Leh, Eflak ve çeşitli Balkan milletlerinden oluşan, Kral I. Ulászló komutasındaki Haçlı ordusu ile II. Murat önderliğindeki Osmanlı ordusu arasında bugünkü Bulgaristan'ın Varna şehri yakınında yapılmış bir savaştır. Osmanlı ordusu kazanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Edirne-Segedin Antlaşması</span> Barış antlaşması

Edirne-Segedin Antlaşması, 1444 yılında Osmanlı Devleti ve Macaristan arasında imzalanmış bir barış antlaşmasıdır.

<span class="mw-page-title-main">János Hunyadi</span> Orta çağ Macar ordu komutanı

Hünyadi Yanoş ya da Yanoş Hunyadi, Orta Çağ Macar ordu komutanıdır. Hunyadi soyadı, János adıdır, Macar geleneğine göre önce soyadı, sonra adı yazılır, Türkçeye de bu şekilde geçmiştir.

<span class="mw-page-title-main">II. Kosova Muharebesi</span>

II. Kosova Muharebesi veya İkinci Kosova Meydan Muharebesi (Macarca: Második Rigómezei csata, Sultan II. Murat önderliğindeki Osmanlı ordusu ile Macar kumandanı János Hunyadi önderliğindeki bir müttefik ordusu arasında yapılmış bir muharebedir. Osmanlı Devleti'nin zaferiyle sonuçlanmıştır.

Vazag Savaşı, II. Murad devrinde, Osmanlı ile Macaristan arasında 1442 tarihinde yapılan savaş.

<span class="mw-page-title-main">Mohaç Muharebesi (1526)</span> Osmanlı İmparatorluğu ile Macaristan Krallığı arasında 1526 yılında yapılan savaş

Mohaç Muharebesi veya Mohaç Meydan Muharebesi, 29 Ağustos 1526'da, Osmanlı İmparatorluğu ve Macaristan Krallığı orduları arasında meydana gelen ve Macaristan'ın büyük bölümünün Osmanlı hakimiyetine girmesiyle sonuçlanan muharebedir. Muharebe, sayıca üstün Osmanlı ordusunun hafif süvari birlikleri ve o zamana kadar Avrupalıların karşılaşmadıkları 300 seyyar top ve etkin tüfek kullanımı sayesinde, Macar ordusunun esas gücü olan ağır süvarilerini kısa sürede kaybetmesini takiben ağır bir Macar yenilgisi ile sonuçlanmış ve Osmanlı Ordusu, Macar Ordusu'nu hezimete uğratmıştır. Saat 13:00 ile 14:00 arasında başlayan savaşın bitiş noktasıyla ilgili birkaç güvenilir kaynak, Macar Kralı II. Lajos'un alacakaranlıkta alanı terk ettiğini ve karanlığın örtüsü altında kaçtığını söyler. Güneş 29 Ağustos 1526'da saat 18:27'ye kadar batmayacağından, savaşın iki ila üç saatten daha uzun sürdüğünü gösterir.

Niş Muharebesi Kasım 1443'ün başlarında János Hunyadi komutasındaki Haçlılar ile Osmanlı kuvvetleri arasında yapılmıştır. Sonuçta Niş kalesi ele geçirilip bölgedeki 3 farklı Osmanlı birliği yenilgiye uğratılmıştır. Niş Muharebesi Hunyadi'nin Uzun Sefer'inin bir parçasıdır. öncü birliklerin başında Trajan Geçidine dayanan Hunyadi, 3 farklı paşanın komutasındaki 3 Osmanlı ordusunu yenilgiye uğratmıştır. Ardından öncü haçlı kuvvetleri Macar Kralının Ordusu ile birleşip Sofya'yı ele geçirmiştir. Bu arada Macar Kralı ile birlikte sonucu tartışmalı çeşitli kaynaklara göre Osmanlı zaferi ile biten ama Osmanlıları Edirne-Segedin Antlaşmasına zorlayacak kadar ağır Osmanlı kayıpları ile sonuçlanan; diğer bir kaynağa göre ise Macar zaferi ile biten ama bastıran kış koşulları, kralın sabırsızlığı neticesinde Haçlı ordusunun bu muharebeden bir süre geri dönmek zorunda kaldığı, sonrasında Osmanlıların yeniden barış antlaşmasına zorlandığı İzladi Derbendi (Kustinitza) Muharebesi'ni sultan II. Murad'la yapmıştır. Bir başka görüşe göre ise Osmanlıların ağır kaybına karşı kendileri de ağır kayıplar verip İzladi'de bozguna uğrayan Macarlar kış şartları altında geri çekilmeye zorlandılar ancak beklenmedik bir olay savaşın gidişini değiştirdi, Dragoman'da bu orduyu takip eden Osmanlı kuvvetleri, pusuya düşürülüp yenilgiye uğratıldı ve sultan II. Murad'ın damadı ve veziriazam Çandarlı 2. Halil Paşa'nın kardeşi Mahmud Bey esir alındı. Bu da Osmanlılar üstünde moral bozukluğuna neden oldu; Haçlılarınsa bu seferi başarılı bir sefermiş gibi göstermelerini sağladı. İzladi Muharebesi'nin sonucu ne olursa olsun, Haçlılarla yapılan bu muharebeler ve Niş muharebesi Bosna, Hersek, Sırbistan ve Arnavutluk'ta geçici süreliğine Osmanlı egemenliğinin zayıflamasına ve sarsılmasına neden olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">III. Władysław</span>

III. Władysław, 1434 yılından 1444 yılındaki ölümüne dek 10 yıl boyunca hüküm sürmüş olan Polonya, Macaristan ve Hırvatistan kralıdır.

<span class="mw-page-title-main">Macaristan-Osmanlı savaşları</span> 16. yüzyılda Macaristan İmparatorluğu ile Osmanlı İmparatorluğu arasında yapılan savaşlar

16. yüzyıla gelindiğinde Osmanlılar'ın Balkanlar'daki gücü giderek artarken, Macaristan Krallığı köylü isyanlarıyla giderek zayıflıyordu. II. Ulászló'nun ölümünden (1516) sonra dokuz yaşında tahta geçen II. Lajos döneminde Macaristan'a yönelik Osmanlı tehdidi yeniden yükseldi. Osmanlı Padişahı Kanuni Sultan Süleyman, 1521'de Belgrad'ı almasından sonra, 23 Nisan 1526 tarihinde başlayarak, 5 Ekim 1526 tarihinde sona eren ve "Engürüs Seferi" adı verilen 3. sefer-i hümayununda, Macar kuvvetlerinin son direnişi gösterdiği ve Macar kralı Lajos'un da yaşamını yitirdiği Mohaç Savaşı'nın ardından başkent Budin'e girerek bağımsız Macaristan Krallığı'na son verdi.

<span class="mw-page-title-main">II. Vlad</span> Eflakın 14. hükümdarı ve voyvodası

II. Vlad veya Vlad Dracul ya da Vlad Dragon, I. Mircea'nın oğlu ve 1436-1447 tarihleri arasında Eflak'ın 14. voyvodasıdır. II. Vlad, I. Mircea'nın meşru olmayan oğullarından biri olarak tahta çıkmıştır ve tarihte daha çok III. Vlad'ın babası olarak bilinir. Kardeşleri ile olan taht kavgasının ardından Macar desteği ile 1436 senesinde Eflak tahtına oturan II. Vlad, 1442 senesinde Osmanlı padişahı II. Murad tarafından esir alınmış ve 1443 senesinde serbest bırakılması üzerine tekrar Eflak tahtına geçmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Macaristan Seferi (1438)</span> Osmanlı İmparatorluğu’nun 1438’de Macaristan Krallığı’na karşı düzenlediği askeri harekat

Macaristan Seferi, 1438 yılında Osmanlı padişahı II. Murad'ın Macaristan Krallığı üzerine açtığı ve Sibiu'ya kadar ilerleyen Türk ordusunun başarısıyla biten sefer.

<span class="mw-page-title-main">Osmanlı-Macar Savaşı (1437-1444)</span>

1437-1444 Osmanlı-Macar Savaşı, 1437 ve 1444 arasında Osmanlı Devleti ile Macar Krallığı arasında süren ve 12 Haziran 1444 tarihinde Edirne-Segedin Antlaşması'nın imzalanmasıyla biten savaş.

II. Mircea (1428-1447), 1442 yılında Eflak prensliğinin voyvodasıdır. II. Vlad Dracul'un en büyük oğlu ve Vlad Țepeș ve II. Radu'nun kardeşi idi. İsmi dedesi I. Mircea'dan geliyordu.

<span class="mw-page-title-main">Mediaş Muharebesi</span>

Mediaş Muharebesi, 1437-1444 Osmanlı-Macar Savaşı'nda bir evre. Evrenosoğlu Ali Bey komutasındaki Türk akıncı birlikleri 1438 Ekim ayında Erdel/Sekelistan'daki Mediaş civarında Macar-Sekel birliklerine karşı büyük bir zafer kazandı.

<span class="mw-page-title-main">İzladi Derbendi Muharebesi</span>

İzladi Derbendi Muharebesi, 1437-1444 Osmanlı-Macar Savaşı'nda bir evre. 1443 kışındaki uzun mesafeli seferiyle Niş ve Sofya'yı işgal ederek Osmanlı başkenti Edirne'yi ele geçirmeye çalışan Macar-Haçlı ordusu, Osmanlı padişahı II. Murad komutasındaki Türk ordusu tarafından Bulgaristan'ın batısındaki İzladi geçidinde durduruldu. Macar-Haçlı ordusu ağırlıklarını terkederek geri çekilmeye başladı.

<span class="mw-page-title-main">Meştiçe Muharebesi</span>

Meştiçe Muharebesi, 1437-1444 Osmanlı-Macar Savaşı'nda bir evre. 12-16 Aralık 1443'teki İzladi Derbendi Muharebesi'nde Osmanlı ordusuna yenildikten sonra tüm ağırlıklarını bırakarak Belgrad'a doğru geri çekilmeye başlayan Macar-Haçlı ordusuna Meştiçe'de baskın yapan Osmanlı birlikleri hasımlarına kaydadeğer kayıplar verdirseler de imha etmeyi başaramadılar.

<span class="mw-page-title-main">Sırbistan Seferleri</span>

Sırbistan Seferleri,1454 - 1459 yılları arasında II. Mehmed önderliğindeki Osmanlı İmparatorluğunun, Sırbistan toprakları üzerine düzenlediği askeri seferlerdir. İstanbul'un fethinden sonra düzenlenen ilk seferler arasında yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">1444-1449 Osmanlı-Macar Savaşı</span>

1444-1449 Osmanlı-Macar Savaşı, Osmanlı İmparatorluğu ile Macaristan Krallığı arasında 1444 yılında Macarların Edirne-Segedin Antlaşması'nı bozmalarıyla başlayan ve 1449 yılında yapılan mütareke ile sona eren büyük çaplı askerî mücadele.

<span class="mw-page-title-main">Kunovica Muharebesi</span>

Kunovica Muharebesi veya Kunovitsa Muharebesi, 2 veya 5 Ocak 1444'te Pirot ve Niš arasındaki Kunovica dağının yakınında, János Hunyadi liderliğindeki haçlılar ile Osmanlı İmparatorluğu arasında meydana gelen savaştır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.