Valerde-Río Branco Antlaşması
 Kesin Limitler, Ticaret ve Seyrüsefer Anlaşması | |
| Tür | Sınır çizme antlaşması |
|---|---|
| İmzalanma | 8 Eylül 1909 |
| Yer | Rio de Janeiro, Brezilya |
| İmzacılar |  Barón de Río Branco Hernán Velarde |
| Taraflar | Brezilya Peru |
| Dil | İspanyolca Portekizce |
 Vikikaynak'ta Peru ve Bolivya arasındaki sınırların çizilmesine ilişkin 1902'de yapılan antlaşma | |
Valerde-Río Branco Antlaşması, Brezilya ve Peru arasındaki Kesin Sınırlar, Ticaret ve Denizcilik Antlaşması idi. 8 Eylül 1909'da Rio de Janeiro'da Brezilya İlişkiler Bakanı Barón de Río Branco ve Peru'nun Brezilya'daki tam yetkili bakanı Hernán Velarde tarafından imzalandı. O sırada Peru'da Cumhurbaşkanı Augusto B. Leguía (ilk hükûmet) ve Brezilya'da Cumhurbaşkanı Nilo Pecanha hüküm sürdü.
Uluslararası bağlantı
20.yüzyılın ilk 10 yılında Peru, neredeyse tüm komşularıyla sınır anlaşmazlıkları kötüleştiği için ciddi bir uluslararası kriz içinde tartışıldı. Peru Dışişleri Bakanlığı'nın o dönemde en büyük çabalarını sarf ettiği sözde Tacna ve Arica sorunu nedeniyle en kritik sorun Şili ile yaşandı. Amazon'un paylaşıldığı Brezilya ile sınır sınırlandırmasında yalnızca kısmi bir çözüme ulaşıldı, Yavari nehrinin güneyinde geniş bir sektör tanımlanamadı, bu nedenle 19. yüzyılın son 10 yıllarından beri, Brezilyalılar, söz konusu topraklarda, 20.yüzyılın başında şiddetli karakterlere bürünen Lastik Hücumu bağlamında ilerleme kaydettiler.
Ancak Ekvador ve Bolivya ile sınır sorunları da vardı ve bu sorunlar tahkime başvurmak için başarısız bir girişimde bulunuldu ve bu ülkelerin her biri sırasıyla Nisan ve Aralık 1910'da savaşın eşiğine geldi ve tehditler barışçıl ve mutlu bir şekilde aşıldı. Kolombiya ile Putumayo nehri ile Caquetá nehri arasında yer alan bölge konusunda da anlaşmazlıklar vardı, aynısı 1911'de şiddetli bir nüans kazandı (La Pedrera çatışması).
Bolivya, Ekvador ve Kolombiya'yla yaşanan tüm bu çatışmalarda Peru diplomasisi, tam da Tacna ve Arica meselesinin kötüye gittiği bir dönemde, diğer sınırlarda Peru'ya sorun çıkarmaya çalışan Şili'nin gizli elini gördüğünü düşündü. 1910'da Peru-Ekvador geriliminin zirvesindeyken, Şili'nin Ekvador'a Maullín vapuryla kısmen Guayaquil'e ulaşan bir sevkiyatla silah sağladığı biliniyor.[1]
Peru daha sonra derin ve sürekli bir huzursuzluk yaşadı, ancak sonunda sınırlarını barışçıl bir şekilde ayırmayı başardı. Sınırlarının ilk kesin düzenlemesinin tam olarak Brezilya'yla yapılmış olması tesadüf değil, çünkü bir savaş Peru için ölümcül olacağından, yalnızca diplomatik bir çözümün mümkün olduğu büyük Güney Amerika gücüyle bir anlaşma öncelikti, hatta diğer komşularıyla karşılaştığı sorunlarda bile.
Antlaşmanın arka planı
1851'de Peru ile Brezilya arasında Akarsu Ticaret ve Denizcilik Sözleşmesi ve Kısmi Sınır Anlaşması imzalandıktan sonra, Yavarí Nehri'nin güneyinde 2 ülke arasındaki sınır sorununun nihai çözümü zamanla gecikiyordu. Teorik olarak, Brezilya'ya bitişik muazzam topraklar Peru'ya aitti; bu, San Ildefonso Antlaşması'ndan doğan 18.yüzyılın eski sömürge haritalarına dayanan bir yanılsamaydı, ancak pratikte Brezilyalılar Amazon'da ilerliyor ve orada fiili hakimiyetlerini uyguluyorlardı. . Bunun nedeni, Brezilya'nın sahip olduğu Amazon nehirlerinin alt kısımları üzerindeki daha geniş kapsamlı güç ve hakimiyetti.
19.yüzyılın sonunda, Brezilyalı kauçuk tıkaçlar Purús Nehri ve Yurúa Nehri boyunca Peru topraklarına girmeye başladı. 25 Ekim 1902'de Amuheya'daki Peru garnizonu, görev yerlerini terk etmelerini talep eden bir Brezilya müfrezesini geri püskürttü. Bolivya'nın Acre bölgesini Brezilya'ya bıraktığı Acre Savaşı'nın sona ermesi, Brezilya'nın Peru topraklarındaki ilerlemelerini yoğunlaştırdı. 1903'te, Acre'de Chandles karakolundan Perulu personel ile bir fırlatma rampası vuruldu. 1904'te Brezilyalı albay Jose Ferreira, Purús'un bir kolu olan Santa Rosa Nehri'ne geldi ve Peru çıkarıcılarına lastik ve şırınga yağmaladı. O yılın Kasım ayında Amuheya garnizonu, iki günlük savaşın ardından üstün Brezilya kuvvetlerine teslim oldu. Bu kendi içinde bir casus belli anlamına geliyordu, ancak Peru hükûmeti diplomatik çözümü seçti.
1903'te seçkin Perulu diplomat ve yazar Hernán Velarde, 12 Temmuz 1904'te Brezilya'nın Peru topraklarındaki ilerlemesinin kontrol altına alındığı bir modus vivendi'yi müzakere ettiği Rio de Janeiro'da (o zamanlar Brezilya'nın başkenti) Peru'dan tam yetkili bakan olarak atandı. Böylece savaş tehdidine son verildi ve bekleyen sınırları kesin olarak düzeltmek için müzakerelere devam edildi.[2]
Antlaşma
Sonunda, 8 Eylül 1909'de Brezilya İlişkiler Bakanı, Barón de Río Branco ve Rio de Janeiro'daki Peru Tam Yetkili Bakanı Hernán Velarde arasında, 1851 Sözleşmesi tarafından başlatılan sınır çizmeyi tamamlayan ve Peru için Amazon'da serbest dolaşımı kutsayan Kesin Sınırlar, Ticaret ve Seyrüsefer Antlaşması imzalandı.
Bu Antlaşmaya göre Yavari'nin güneyinde Peru ile Brezilya arasındaki sınırlar şu şekilde belirlendi:
- Ucayali (Peru) ve Yurúa (Brezilya) nehirleri arasındaki mevcut su, Yurúa'nın kolu olan Breu Nehri'nin ağzına karşılık gelen 9º24'36"S paraleline bölünür.
- Bu paraleli Breu Nehrinin ağzına kadar doğu yönünde takip edin; kaynağına kadar Breu boyunca devam edin.
- Peru'daki Torolluc Nehirleri ile Brezilya'daki Embira arasındaki havza, güney enleminin 10⁰ paraleline kadar;
- 10º güney enlemine paralel olarak, doğuya doğru, Brezilya topraklarındaki Embira ile Peru topraklarındaki Curanja arasındaki suya, Santa Rosa Nehri'nin kaynağını bulana kadar bölün.
- Santa Rosa Nehri, aşağı akışta, Purús Nehri ile birleştiği yere;
- Purús Nehri, yukarı akışta, Shamboyacu Nehri'nin ağzına, yukarı akışta, tüm seyri boyunca. Oradan, yerin meridyenini güney yönünde, güney enleminin 11º paraleline kadar takip ederek;
- Güney enleminin 11. paralelinden, Acre Nehri'nin kaynağını bulacak bir çizgi;
- Acre Nehri, aşağı akışta, Bolivya sınırının başladığı Yaverija deresi'nin ağzına, Iñapari şehri yakınlarında.[3]
Daha sonra her iki ülkede de Petrópolis'te (7 Aralık 1909) sınır farklılıklarına son veren başka bir anlaşma imzaladı.
