İçeriğe atla

Vadi'l-Haznedar Muharebesi

Koordinatlar: 34°44′12″N 36°42′56″E / 34.73678°K 36.71559°D / 34.73678; 36.71559
Vadi'l-Haznedar Muharebesi
Üçüncü Humus Savaşı
Levant’ın Moğollar tarafından istilası

Vadi'l-Haznedar Muharebesi'nin resmedildiği bir minyatür. Sağ tarafta İlhanlılar'a (Moğollar'a) yenilen Memlükler, kaçmaktadır.
Tarih22-23 Aralık 1299
Bölge
Humus'un kuzeydoğusundaki Vadi'l-Haznedar, Suriye
Sonuçİlhanlı zaferi
Taraflar
Memlük Sultanlığı

Moğol İmparatorluğu

İttifak

Komutanlar ve liderler
Sultan Nasır Muhammed Mahmud Gazan Han
Kutluşah Noyan
Emir Çoban [1]
Güçler
20.000 Memlük[2] 200.000 Moğol[3]
Kayıplar
Tam bilinmiyor.
kayıp2 = 5.000-14.000 Moğol, Gürcü ve Ermeni[4]

Vâdi'l-Haznedâr Muharebesi[5] (Arapça: معركة وادي الخزندار Maʿrakat Wādī l-Ḵaznadār) ya da Üçüncü Humus Muharebesi, Batı Suriye'de, Humus kentinin hemen kuzeydoğusundaki Vadi'l-Haznedar'da, Mısır kökenli Memlük Sultanlığı ve Moğol İmparatorluğu'nun, İran merkezli İlhanlı İmparatorluğu kolu ve bu kola yardım eden Kilikya Ermeni Krallığı ile Gürcü Krallığı arasında, 22-23 Aralık 1299 süresince yapılan ve Suriye Moğol Akınları içerisinde Moğol zaferiyle sonuçlanan tek savaştır. Bu savaş sonrasında, daha önceki 4 savaşı kaybeden Moğollar kendilerine güven kazanarak, güneye ilerlemiş ve 1303'te, yine Memlüklerle Şakhab Muharebesi'ni (Marj el-Saffar Muharebesi) yapmışlardır. Ancak orada da yenilgiye uğrayan Moğol İmparatorluğu (İlhanlılar kolu), Suriye akınlarına son vererek Suriye'yi terk etmişlerdir.

Savaş

Moğol ordusunun Kol kısmında, yani merkezde bulunan Gazan Han, savaş başladığında bir hileye başvurmuş ve ordusunun sağ kanadına komuta eden Kutluşah'a Memlük ordusunu yanıltmak için kös çaldırmıştır. Bu yanılgıya aldanan Memlükler, Gazan Han'ın bu tarafta olduğunu sanarak saldırılarını Moğol ordusunun sağ kanadına yoğunlaştırmışlardır. Bu sayede hem Gazan Han korunmuş, hem de Memlük ordusunun kurulan tuzağın içine çekilebilmesi başarıya ulaşmıştır.[6] Başta üstün olan Memlüklerin, Moğollar tarafından sol kanat birliklerinin bozguna uğratılmasıyla Moğollar kontrolü kazanmaya başlamışlardır. Buna rağmen öğle boyunca savaşan Memlükler, ertesi güne kadar saflarını korumayı başarmışlardır.

Ancak, ertesi gün olan 23 Aralık 1299 günü, Moğolların ve yardımcı Ermeni, Gürcü birliklerin, Memlüklerin orta saflarını dağıtmasıyla, kısa süre sonra İlhanlıların zaferi gözükmeye başlamıştır. Akşama doğru, Memlükler yenilgiyi kabul ederek ve daha fazla kayıp vermemek için, savaş alanından güneye doğru geri çekilmeye başlamıştır.[4]

Sonrası

Şam'a doğru kaçan Memlük ordusu yolda 12,000 bağımsızlık isteyen Dürzi ve Maruni okçu ile karşılaşarak savaşmak zorunda kalmışlardır. Bu tehlikeyi yok eden Memlükler, Gazze'ye kadar ilerlemiştir ve Moğollar da onların peşinden onları izlemiştir.

Yolculuk devam ederken Şam'a varan Moğollar, şehri yağmalamış ve kalesini kuşatmışlardır. Ancak, bu sırada Çağatay Hanlığı'nın, Moğol, İlhanlı topraklarına yaptığı akınların haberinin gelmesiyle, Moğol ordusu Şam'ı geride bırakarak Fırat Nehri boyunca geri ilerleyerek Çağatay ordularıyla karşılaşmıştır.

Bunlar sonucu kısa sürede, Memlükler tekrar Suriye ve Filistin'in kontrolünü sağlamışlardır.

Vadi'l-Haznedar Muharebesi sonrası gelen galibiyet sayesinde, kendilerine güven kazanan Moğollar, Suriye'nin içlerine doğru ilerlemeye devam etmişlerdir. Ve Humus'tan güneye doğru, Şam yolunda ilerlemişlerdir ve Şam eteklerine kadar Suriye'deki Memlük topraklarını ele geçirmişlerdir. Ancak, Şam yakınlarında, 1303 yılında Şakhab 'da Memlüklerle tekrar karşılaşmışlardır. İlhanlıların burada yapılan Şakhab Muharebesi'nı da (Marj el-Saffar Muharebesi) kaybetmesiyle, Suriye Moğol Akınları sona ermiş ve İlhanlılar (Moğollar), Suriye ile Filistin topraklarını terk etmişlerdir.[4]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

Özel
  1. ^ Reşidüddin Hamedani, Câmi'ut-Tevârîh,c. II,s. 942
  2. ^ Ahmet Sağlam, En-Nâsır Muhammed Devri Memlûk Türk Devleti, s.211
  3. ^ İbn İlyas, Bedaiu'z-zühür, Cilt 1, s. 403.
  4. ^ a b c Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; Burns isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: )
  5. ^ Akkuş Yiğit, Fatma (Yaz 2015). "Memlûk - Ermeni Münâsebetleri". Akademik Bakış. 8 (16). s. 192. 3 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ekim 2016. 
  6. ^ Reşidüddin Hamedani, Câmi'ut-Tevârîh,c. III,s. 1292
Genel

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Ergenekon Destanı</span> Moğol ve Türk destanı

Ergenekon Efsanesi veya Ergenekon Destanı; kaynaklara göre Göktürklerin yeniden doğuşuna ilişkin hikâye.

<span class="mw-page-title-main">Mercidâbık Muharebesi</span> I. Selim komutasındaki Osmanlı ordusu ile Kansu Gavri komutasındaki Memlük ordusu arasında gerçekleşen muharebe

Mercidâbık Muharebesi 24 Ağustos 1516 tarihinde I. Selim komutasındaki Osmanlı Devleti ordusu ile Kansu Gavri komutasındaki Memlûk Devleti ordusu arasında gerçekleşen muharebedir. Suriye'nin Halep şehrinin kuzeyinde gerçekleşen muharebe, Osmanlı ordusunun mutlak zaferiyle sonuçlanmıştır. Muharebenin sonucunda Memlûk Sultanı Kansu Gavri ölmüş, Memlûk kuvvetleri bozulmuş ve Suriye toprakları Osmanlı Devleti egemenliğine açılmıştır. Jane Hathaway'ın yazdığına göre Kansu Gavri'nin cesedi hiç bulunamadı ve çok geçmeden, onun cinler tarafından alınıp kaçırıldığına dair rivayetler yayıldı. Memlük İmparatorluğu, kuruluşundan beri, tarihi boyunca böyle bir meydan muharebesi kaybetmemiş ve hiçbir hükümdarını muharebe meydanında bırakmamıştır. Moğollar, İlhanlılar, Timur bile Memlükler'i böylesine bir mağlubiyete uğratamamışlardır. Bu bozgundan sonra Mısır'ı değilse bile, Suriye, Lübnan, Filistin, hatta Hicaz'ı Osmanlılar'ın eline düşmekten koruyabilecek hiçbir kuvvet kalmamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Ayn Calut Muharebesi</span> 1260 yılında Memlük Sultanlığı ile Moğol İmparatorluğu arasında yapılan muharebe

Ayn Calut Muharebesi,, 3 Eylül 1260'ta Memlük Ordusu ile İlhanlılar arasında, Celile Bölgesi'nin Ayn Calut mevkiinde yapılan muharebe.

<span class="mw-page-title-main">İlhanlılar</span> İran merkezli Moğol devleti (1256–1335)

İlhanlılar veya İlhanlı Devleti, Cengiz Han'ın torunu Hülagû Han tarafından, merkezi Tebriz olmak üzere Orta Doğu'da kurulan Moğol devletidir.

<span class="mw-page-title-main">Hülâgû</span> Moğol İlhanlı Devletinin kurucu hükümdarı

Hülâgû Han, Batı Asya'nın çoğunu ele geçiren Moğol hükümdar. İlhanlılar'ın kurucusudur. Cengiz Han'ın torunu olmakla birlikte Moğol İmparatorluğu'nun diğer büyük hanlarından Mengü Han, Arıkbuka Han ve Kubilay Han'ın da kardeşidir. Annesi Sorgaktani Hatun ve karısı Dokuz Hatun, tıpkı yakın arkadaşı ve komutanı olan Ketboğa gibi dinine bağlı birer Nasturi Hristiyanlardı. Moğol İmparatorluğu'nun dinlere karşı alışılmış hoşgörüsüne karşın Hülâgû'nün Müslümanlara olan düşmanlığında bu üçünün etkisi olduğu düşünülüyor.

<span class="mw-page-title-main">Humus, Suriye</span> Humus ili, Suriyede şehir

Humus veya Hıms, eski adıyla Emesa, Batı Suriye'de bulunan, aynı zamanda, Humus ilinin ve Humus ilçesinin merkezi olan şehirdir. 509 metrelik (1673 ft.) bir rakıma sahiptir ve ülkenin başkenti Şam'ın 162 kilometre (101 mi.) kuzeyinde yer alır. Asi Nehri üzerine kurulmuştur. Ayrıca Humus, ülkenin iç yerleşkeleri ile Akdeniz kıyısı yerleşkelerini birbirine bağlayan merkezi bir bağlantı şehri olarak da görev yapar.

<span class="mw-page-title-main">Ahmed Teküder</span> Hükümdar

Ahmed Teküder, 1282 - 1284 arasında hüküm sürmüştür.) İlhanlı hükümdarı, Hülagü'nün oğlu ve Abaka Han'ın kardeşiydi. Nikolas Teküdar Han adıyla Nesturi Hristiyan olarak dünyaya gelen Teküdar sonradan İslam dinini benimseyip adını Ahmet Teküder olarak değiştirmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Gazan</span> 1295-1304 yılları arasında Moğol İlhanlının hükümdarı

Gazan Han veya Tatarların Hanı Kazaan, d. 11 Aralık 1271 – 25 Mayıs 1304), 1295-1304 yıllarında Moğol İmparatorluğunun İran'daki İlhanlı bölümünün 7. hükümdarıydı. Batı tarihçileri ona bazen Casanus veya Cassanus da derler.

Reşîdüddîn Fazlullah-ı Hemedânî,, Yahudi kökenli Pers hekim, yazar, tarihçi ve İlhanlılar'ın bir veziridir.

<span class="mw-page-title-main">III. Vahtang</span>

III. Vahtang, Bagratlı Hanedanına mensup Gürcü Kralı. Moğol İmparatorluğu işgalinde 1302 – 1308 yılları arasında hüküm sürmüştür.

<span class="mw-page-title-main">I. Muhammed (Memlûk sultanı)</span> Memlûk Sultanı

I. Muhammed ya da Muhammed bin Kalavun, Mısır ve Suriye'de üç dönem saltanat sürmüş olan Türk asıllı Bahri hanedanından dokuzuncu Memluklu sultanı.

Humus Muharebesi, aşağıdaki anlamlara gelebilir.

Birinci Humus Muharebesi, 10 Aralık 1260 tarihinde, Moğol İmparatorluğu'nun, Suriye'ye akınlar düzenleyen, İran kolu İlhanlılar ile Suriye'yi elinde bulunduran Eyyubiler Devleti arasında yapılmıştır. Moğollar Halep'i istilâ edip yağmaladıktan sonra ileri harekâta devam ederek Humus'a geldiler. Burada Hâlid b. Velîd'in kabri civarında meydana gelen ve I. Humus Savaşı olarak bilinen savaşta Eyyûbîler'in Humus, Hama ve Halep askerlerinden oluşan müttefik kuvvetleri karşısında bozguna uğradılar

<span class="mw-page-title-main">İkinci Humus Muharebesi</span> 1281 yılında Memlükler ve Moğollar arasındaki muharebe

İkinci Humus Muharebesi, batı Suriye'de, Humus kenti ve civarında, Türk kökenli Memlük Sultanlığı ve Moğol İmparatorluğu'nun, İran merkezli İlhanlı İmparatorluğu kolu arasında, 29 Ekim 1281 tarihinde yapılan ve Memlük zaferiyle sonuçlanan savaştır.

<span class="mw-page-title-main">Bağdat Kuşatması (1258)</span> Hülâgû Han komutasındaki Moğol ordusunun Abbâsîlerin başkenti Bağdatı kuşatması ve yağmalaması

Bağdat Kuşatması, Büyük Moğol Hanı Mengü Han'ın emriyle Hülagû Han'ın komutası altında birleşen Moğol ordularının, Abbâsî Halifeliğinin başkenti Bağdat'ı almak için yaptıkları başarılı kuşatmadır. Bu kuşatma sonunda başkent Moğollar tarafında ele geçirilerek istila edilmiş, yağmalanmış ve tahrip edilmiştir. Moğol askerleri 7 gün boyunca şehirde bulunanları öldürmüştür. 200 bin ila 1 milyon arasında Bağdatlı'nın öldürüldüğü tahmin edilmektedir. Abbâsî Halifeliği de bu saldırı sonrası yok edilmiştir. Son Abbasi halifesi Müstasım, kanının dökülmesinin uğursuzluk getireceğine inanılarak oğullarıyla beraber bir halıya sarılmış ve ölene kadar atlar tarafından çiğnenmiştir. Şehrin yakılıp yıkılmasından ve halifenin öldürülmesinden dolayı Bağdat, İslam dünyasındaki kültür merkezi özelliğini kaybetmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Düceyil Muharebesi</span>

Düceyil Muharebesi Mengü Han'ın Şam ve Mısır genel valisi tayin ettiği Hülagû Han'ın komutanı Baycu Noyan ile Abbâsî Halifeliği arasında yapılan ilk ve son meydan muharebesidir.

<span class="mw-page-title-main">Gazze Muharebesi (1516)</span> Muharebe

Gazze Muharebesi ya da Han Yunus Muharebesi, Sadrazam Sinan Paşa komutasındaki Osmanlı ordusu ile Canberdi Gazâlî komutasındaki Memlük ordusu arasında 1516 sonlarında, Gazze yakınlarında gerçekleşmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Şakhab Muharebesi (1303)</span> Memlûk-İlhanlı Savaşının son büyük muharebesi

Şakhab Muharebesi, Merc-i Suffar Muharebesi olarak da bilinir, 20 Nisan - 22 Nisan 1303 tarihlerinde Memlükler ile Moğollar ve onların Ermeni müttefikleri arasında Suriye'de Şam'ın hemen güneyinde El-Kisve yakınlarında meydana gelmiştir. Muharebe, diğer Müslümanlara karşı tartışmalı cihat ve savaşa bizzat katılan İbn Teymiyye tarafından yayınlanan Ramazan ile ilgili fetvalar nedeniyle hem İslam tarihinde hem de kendi döneminde etkili olmuştur. Moğollar için feci bir yenilgi olan muharebe, Levant'ın Moğol istilasına son vermiştir.

<span class="mw-page-title-main">Levant’ın Moğollar tarafından istilası</span> Suriyenin Moğol istilası (1260-1263)

1240'lı yıllardan itibaren Moğollar, Suriye'yi defalarca işgal ettiler veya bu yönde girişimleri olmuştur. Çoğu başarısız olmuş, ancak 1260 ve 1300'de Halep ve Şam'ı ele geçirerek ve Eyyubi hanedanını yok ederek bir miktar başarı elde etmişlerdir. Moğollar, başta Mısır Memlükleri olmak üzere bölgedeki diğer güçler tarafından her seferinde aylar içinde geri çekilmek zorunda bırakılmışlardır. 1260 sonrası çatışma Memluk-İlhanlı Savaşı olarak tanımlanır.

<span class="mw-page-title-main">Filistin'e Moğol akınları</span> 1260 ile 1300 arasındaki askeri istila

Filistin'e Moğol akınları, öncelikle 1260 ve 1300 yıllarında Suriye'deki geçici başarılı Moğol istilalarının ardından Haçlı Seferleri'nin sonlarına doğru gerçekleşmiştir. Bu istilaların her birinin ardından Moğolların güneye, Filistin'e ve Gazze'ye kadar uzanan akınlar düzenleyebildiği birkaç aylık bir dönem yaşandı.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.