Fehd bin Abdülaziz Âl-i Suud, 13 Haziran 1982'den 2005'teki ölümüne kadar Suudi Arabistan kralı ve başbakanıydı. Bu görevlerinden önce 1975–1982 yılları arasında Suudi Arabistan veliaht prensi olarak görev yaptı. Modern Suudi Arabistan'ın kurucusu Abdülaziz el-Suud'un sekizinci oğluydu.
İslam sanatı, İslâm kültürünün büyük bir bölümünü oluşturur. İslamî sanat(lar) terimi görece yeni bir terimdir ve genel olarak modern bir kavram olarak ele alınabilir. Terim ile kastedilen İslam topraklarında üretilen, İslam kültürünün izini taşıyan sanat eserleridir; eserlerin illâ ki Müslüman için veya Müslümanlar tarafından yapılmış olması gerekmez. Nitekim birçok Hindu, Hristiyan ve Yahudi sanatçılar İslamî sanat eserleri verdikleri gibi, Müslümanlar tarafından yapılan bazı sanat eserlerinin alıcıları, sahipleri gayri müslimdir. Zaman zaman tarihi İslamî sanat eserleri ve sanatçılar çağdaş zamanlarda dinîden ziyade millî sanat açısından değerlendirilmiştirler; bununla birlikte bu genelde yanlış bulunur zira İslamî sanatlarda tarih boyunca ortak olan değer ve vurgu İslamdır ve sanatlar birçok etnik grubun katkısının sonucu olarak ortaya çıkmışlardır. Nitekim o dönemlerde İslam topraklarında bulunan vatandaşların da ayırıcı özelliği etnik gruplarından ziyade dinleriydi ve bu sebeple de bugün birçok tarihî İslamî sanatçının yaşadığı toprağa bakarak etnik kökenini bilmek çok zordur.
Mahfil veya maksure, bir camide mihrabın veya kıble duvarının ortasına yakın bir yerde konumlandırılan genellikle bir hükümdar ve maiyeti için ayrılmış alandır. Mahfil, ilk etapta devlet adamlarını namaz sırasında muhtemel suikastçılardan korumak amacıyla tasarlanmıştır. Mahfil içinde görev yapan imam genellikle hükümdarla aynı mezhebe sahipti.
Zeynelâbidîn, Ali bin Hüseyin veya Ali el-Asgar, İslam peygamberi Muhammed'in torunu olan Hüseyin'in oğullarından biridir. Annesi ise İran'ın fethinden sonra Müslüman olup, Hüseyin ile evlenen son Sasani İmparatoru III. Yezdigirt'in kızı olan Sasani-Pers prensesi Şehri Bânû Gazele'dir. İsnâaşeriyye’nin dördüncü ve İsmâiliyye’nin üçüncü imamı kabul edilir, tâbiîndendir.
Gırnata Emirliği veya Ben-i Ahmer Devleti, başkenti Gırnata olan Orta Çağ devleti. Muvahhidlerin, Las Navas de Tolosa Savaşı'nda Hristiyanlara yenilmesinin ardından 1232 yılında kurulmuştur. İber Yarımadası'nda kurulan en uzun ömürlü ve son bağımsız İslam devletidir.
Muhammed, dünyanın en kalabalık ikinci dini olan İslam'ın kurucusu ve merkezî figürü olan dinî, askerî ve siyasi Arap liderdir. Arap Yarımadası'nın tamamını ele geçirerek Müslüman hâkimiyetini tek bir yönetim altında birleştirmiş ve böylece İslam'ın kutsal kitabı Kur'an'ın yanı sıra, öğretileri ile uygulamalarını güvence altına alarak İslami dinî inancın temelini oluşturmuştur. Müslümanlar tarafından Âdem, İbrahim, Musa, İsa ve diğer peygamberlerin daha sonradan tahrif edilmiş tek tanrılı dinlerini onaran ve tamamlayan kişi ve Allah'ın insanlara gönderdiği son peygamber olduğuna inanılır.
Sırçalı Medrese, Konya'da bulunan, bir 13. yüzyıl medresesidir. Açık avlulu, iki eyvanlı ve iki katlı bir medresedir. II. Gıyaseddin Keyhüsrev devrinde yaptırılmıştır. Kesme taş ve moloz taş kullanılmıştır. 1924 yılına kadar medrese olarak kullanılmıştır.
Fas kralı, Afrika ülkesi Fas'ın en üst makamında bulunan kişiye verilen unvandır. Fas kralı milattan önceki döneme dayalı dönemde de günümüzde Fas'ın kurulu olduğu bölgelerde hakimiyet sağlamıştır. Aşağıda belirtilen listede 1664 yılından bu yana ülkeyi yöneten Alevî Hanedanı'nın hükümdarlarını içermektedir. Ülkenin en üst makamında yer alan kişi 1957 yılına kadar Sultan unvanı ile ülkeyi yönetmiş, bu yıldan itibaren de kral unvanını almıştır. Ülkede 1640 yılında bu yana bu görevde bulunan kişilerin listesi şu şekildedir:
- I. Muhammed (1640–1664)
- Mevlay Er Raşid (1664–1672)
- Mevlay İsmail (1672–1727)
- Ahmed (1727–1728) tahttan indirildi
- Abdül Melik (1728)
- Ahmed (1728–1729) yeniden tahta çıktı
- Abdullah (1729–1734) tahttan indirildi
- Ali (1734–1736) tahttan indirildi
- Abdullah (1736) yeniden tahta çıktı, tahttan indirildi
- II. Muhammed (1736–1738) tahttan indirildi
- El Mustedi (1738–1740) tahttan indirildi
- Abdullah (1740–1741) yeniden tahta çıktı, tahttan indirildi
- Zeynel Abidin (1741) tahttan indirildi
- Abdullah (1741–1742) yeniden tahta çıktı, tahttan indirildi
- El Mustedi (1742–1743) yeniden tahta çıktı, tathtan indirildi
- Abdullah (1743–1747) yeniden tahta çıktı, tahttan indirildi
- El Mustedi (1747–1748) yeniden tahta çıktı, tahttan indirildi
- Abdullah (1748–1757) yeniden tahta çıktı
- III. Mevlay Muhammed (1757–1790)
- El Yazid (1790–1792)
- Hişam (1792–1798)
- Mevlay Suleyman (1798–1822)
- Mevlay Abdurrahman (1822–1859)
- IV. Sidi Muhammed (1859–1873)
- I. Mulay El Hassan (1873–1894)
- Abdül Aziz (1894–1908)
- Mevlay Abdül Hafız (1908–1912)
- Mevlay Yusuf (1912–1927)
- V. Muhammed (1927–1953)
- Muhammed Ben Aarafa (1953–1955)
- V. Muhammed (1955–1961) yeniden tahta çıktı
- II. Hasan (1961–1999)
- VI. Muhammed (1999–)
Oneka Fortúnez, Orta Çağ Katolik Pamplona prensesi ve Córdoba soylu kadın. Oneka'nin diğer ismi, evliliğinden sonra Durr olmuştur.
Tlemcen Büyük Camii, ilk olarak 1082 yılında Cezayir'de Tilimsan'da inşa edildi, ancak daha sonra birkaç kez yenilendi ve eklemeler yapıldı. Murabıt mimarisinin en iyi korunmuş örneklerinden biridir.
I. Mirza Muhammed Han, Bakü Hanlığı'nın kurucu hanıydı.
Üç Kapılı Camii veya Muhammed bin Hayrun Camii, Tunus'un Kayrevan kentinde bulunan bir camidir. Cami, MS 866 yılında Ağlebîler döneminde Muhammed bin Hayrun tarafından inşa edilmiş olup şehir merkezinde yer almaktadır.
Kasbah Camii, Tunus'un başkenti Tunus'ta bulunan bir camidir. Cami, 1233 yılında Hafsîler döneminde Ebu Zekeriya Yahya tarafından inşa edilmiş olup Tunus Medinesi'nde yer almaktadır.
Hasan Kulesi, Fas'ın başkenti Rabat'ta bulunan bir minaredir. Minare, 1199 yılında Muvahhid Halifeliğinin üçüncü halifesi Yakub el-Mansur tarafından inşa edilmiştir ve tamamlanamamış bir caminin bir parçasıdır.
Şella, Fas'ın başkenti Rabat'ta bulunan bir nekropol ve arkeolojik sittir. Ebu Rekrek Nehri'nin sol kıyısında yer almaktadır.
El-Cedid Camii, Cezayir'in başkenti Cezayir'de bulunan bir camidir. Cami, 1660 yılında Osmanlı döneminde inşa edilmiş olup Şehitler Meydanı yakınlarında yer almaktadır.
Masmak Kalesi, Suudi Arabistan'ın başkenti Riyad'da bulunan bir kaledir. Kale, 1895 yılında inşa edilmiş olup kil ve kerpiçten yapılmıştır.
Çift merkezli teğet kemer, sivri bir tepesi olan, alçak ve geniş bir kemer türüdür. İslami mimaride ve Tudor mimarisinde görülür.
Müezzin mahfili, camilerde müezzinlere ayrılan, etrafı tahta veya taş parmaklıkla çevrili mahfildir. Müezzin mahfilinde müezzinler; ezan ve Kur'an okur, kamet getirir ve tesbihat yaparlar. Bazen imamın tekbirlerini tekrarlarlar. Selâtin camilerinde ya da büyük camilerde bunların yüksekliği 3 metreye kadar çıkabilirken daha küçük camilerde genellikle yer seviyesinde ya da yer seviyesinin biraz üzerindedir. Her halükarda kısa parmaklıklarla caminin genel kısımlarından ayrılır. Yüksek olan müezzin mahfillerinin bazıları basamaklıdır, bazıları dayama merdivenlidir. Tavanları süsleme sanatıyla döşelidir. Genellikle minberin karşısında yer alır.
Muhammed bin Abdülaziz Âl-i Suud, 1964'ten 1965'e kadar Suudi Arabistan veliaht prensi ve 1925'ten 1954'e kadar Medine Bölgesi'nin valisiydi. Öz kardeşi Halid'in veliaht prens olmasının önünü açmak için veliahtlık görevinden istifa etti. Prens Muhammed, Suud Hanedanı'nın en zengin ve en güçlü üyelerinden biriydi. Kardeşleri her konuda onun tavsiyesine başvurur ve onu dinlerdi.
