İçeriğe atla

Uzay Tabanlı Kızılötesi Sistemi

SBIRS sistemlerinin yapılandırması: GEO, HEO ve alçak yörünge bileşenleri.

Uzay Tabanlı Kızılötesi Sistemi (SBIRS - Space-Based Infrared System) ABD'nin kızılötesi uzay gözetimi için 21. yüzyılın ilk iki ya da üç on yılları boyunca ihtiyaçlarını karşılamak için tasarlanmış bir birleştirilmiş sistemidir. SBIRS programı füze uyarı, füze savunması ve savaş alanı tanımlaması alanlarında önemli özellikleri sağlamak için tasarlanmıştır.

SBIRS, Yer eşzamanlı yörüngedeki uydularla (GEO), son derece eliptik yörüngedeki (HEO) uydular üzerinde barındırılan sensörleri ile ve yer tabanlı veri işleme ve yönetim içerecek bütünleşik bir "sistemler sistemi" dir. Alçak Dünya yörüngesinde uydu tamamlayıcı programın (SBIRS Low) bir parçası olarak planlandı, ancak bu STSS programına taşındı. SBIRS zemin yazılımı yeni kızılötesi sensörleri ile ABD Hava Kuvvetleri'nin (USAF) kızılötesi sensör programlarını bütünleştirmektedir. SBIRS'in Nunn-McCurdy bozunumunda, 2001 ve 2005 yıllarında meydana gelen maliyet aşımları[1] ile mücadelesi devam etmektedir. Eylül 2007 itibarıyla, beklenen proje maliyeti 10.4 milyar dolara yükselmiştir.[2][3]

Esas sözleşmeye göre toplam satın alma için 2 HEO uydu sensörleri ve bir seçenek olarak 2-3 GEO sensörleri ile toplamda 5 GEO sensöründen (ve uydular) oluşuyordu. 2005 yılının Aralık ayında, üçüncü SBIRS Nunn-McCurdy ihlali sonrasında hükûmet ilk iki verime dayalı GEO 3 olası satın alma için bir seçenek ile, GEO 4 ve 5 rekabetini gerçekleştirmeye karar verdi. Ayrıca Hükûmet, Haziran 2006'da önerileri dışarı yazılı olarak, olası bir SBIRS Yüksek değiştirme programına başladı.

2 Haziran 2009'da Lockheed Martin, üçüncü HEO yükü ve üçüncü GEO uydu yükü için bir sözleşme imzaladı ve ilişkili yer donatımı değişikliklerini açıkladı.[4] 10 Temmuz 2009 tarihinde, Lockheed Martin'in dördüncü uydu alımı yönünde, USAF tarafından peşinat olarak 262.5 milyon dolar almıştır.[5] SBIRS programının ilk GEO uydusu, GEO-1, başarıyla 7 Mayıs 2011 tarihinde bir Atlas V roketi ile Cape Canaveral'dan fırlatıldı.[6]

Özetle, Aralık 2014 itibarıyla, SBIRS veya STSS yüklerini taşıyan toplam sekiz uydu fırlatılmıştır: GEO-1 (USA-230, 2011), GEO-2 (USA-241, 2013), HEO-1 (USA- 184, 2006), HEO-2 (USA-200, 2008), HEO-3 (USA-259, 2014), STSS-ATRR (USA-205, 2009), STSS Demo 1 (USA-208, 2009) ve STSS Demo 2 (USA-209, 2009). Haziran 2014 tarihinde Lockheed Martin, 1.86 milyar $ bir maliyetle GEO-5 ve GEO-6'yı inşa etmek için USAF ile temasa geçmiştir.

Arka plan

1991 Körfez Savaşı sırasında Irak tarafından kısa menzilli alan füzelerinin fırlatılması ile deneyimlerine dayanarak, ABD Savunma Bakanlığı (DOD) genişletilmiş alan füzesi ikaz yeteneklerinin yapılması gerektiği kanısına varmıştır ve bu uzun menzilli stratejik ve kısa menzilli balistik alan füzesi uyarı ve savunma operasyonları, her ikisini destekleyecek gelişmiş bir kızılötesi uydu sensörü yeteneği için planlaması başladı. 1994 yılında DOD, balistik füze uyarı ve savunma gibi, teknik istihbarat ve savaş alanı tanımlaması için çeşitli kızılötesi alan gereksinimleri, pekiştirilmiş incelenen ve yerine getirilen Savunma Destek Programı (DSP) tarafından sağlanan yeteneklerini geliştirmek için SBIRS seçilmiştir. Savunma Destek Programı'nın, uzun menzilli balistik füze fırlatmalarını tespit etmek için kızılötesi özelliği olan bir stratejik izleme ve erken uyarı uydu sistemi, 30 yıldır işletiminde olmuştur. DOD daha önceden Savunma Destek Programı yerine girişimde bulunmuştur:

  • 1980'lerin başında Gelişmiş Uyarı Sistemi
  • 1980'lerin sonlarında Arttırma Gözetleme ve İzleme Sistemi
  • 1990'ların başında Takip üzerinde Erken Uyarı Sistemi

Hükûmet Sorumluluk Ofisi'ne (GAO - Government Accountability Office) göre, bu girişimler nedeniyle olgunlaşmamış teknoloji, yüksek maliyet ve ekonomiklik konularında başarısız olmuştur. SBIRS, stratejik ve alan balistik füze fırlatma tespiti ve füze izleme işlevinin performansını artırmak için DSP daha karmaşık kızılötesi teknolojiler kullanmaktır.

SBIRS High

SBIRS High GEO

SBIRS High (ayrıca, artık sadece "SBIRS" olarak anılacaktır) son derece eliptik yörüngede etkinlik gösteren iki ev sahibi uydular ve dört özel yer eşzamanlı yörüngede etkinlik gösteren uydular ve sensörlerinden meydana gelmektedir. SBIRS High, Savunma Destek Programı uydularının yerini alacaktır ve gelişmiş stratejik ve balistik alan füze ikaz yeteneklerini sağlamak için öncelikle tasarlanmıştır. SBIRS High GEO 1 7 Mayıs 2011 tarihinde fırlatıldı.[7] Çok eliptik yörüngede iki gizli uyduları üzerinde barındırılan iki SBIRS sensörleri zaten başlatılmıştır,[8] olasılıkla NROL-22 (USA-184) ve NROL-28 (USA-200) parçası olarak 2006 ve 2008 yılında fırlatıldı.[9][10] USA-184 ve USA-200 JUMPSEAT ve TRUMPET ailesinde ELINT uyduları olmakta olduğu analistler tarafından düşünülmektedir; TRUMPET'in, HERITAGE olarak adlandırılan bir kızılötesi sensör ile gerçekleştirilmiş olduğu bildirilmiştir.

SBIRS için ana yüklenici Lockheed Martin ile başlıca alt yüklenici olarak Northrop Grumman olmaktadır. Lockheed Martin ayrıca SBIRS GEO için uyduları sağlamaktadır. Sistemin beklenen görevlendirmesi nedeniyle inşa edilen çözülmemiş yazılım arızaları ve ilk uzay aracı üzerinde bir alt sözleşme tedariki ile jiroskop montajı birkaç kırık lehim eklemleri de dâhil olmak üzere sistem bileşenleri üzerinde Lockheed'in işçilik ile ilgili sorunları Aralık 2009'dan 2011'e ertelenmişti.[11]

Geç 2011 içinde başka bir fırlatma ertelenmesinin aynı fırlatma tesisi kullanılarak NASA'nın Juno uzayaracı ve Mars Bilim Laboratuvarı'nın planlanan başlatımı ile ihtilafa yol açacağından korkuluyordu.[12] Ancak ilk GEO fırlatımı, GEO-1, başarıyla 7 Mayıs 2011 tarihinde gerçekleştirilmiştir.[6]

Reuters'in haberine göre, ilk iki SBIRS GEO uyduları 2013 yılında faaliyete geçmiştir.[13]

SBIRS Low (Uzay İzleme ve Gözetleme Sistemi)

SBIRS Low sözleşmesi şimdi Füze Savunma Ajansı (MDA - Missile Defense Agency) tarafından yönetilmekte ve daha sonra Uzay İzleme ve Gözetleme Sistemi (STSS - Space Tracking and Surveillance System) olarak yeniden adlandırılmıştır.

Ana öge SBIRS Low

SBIRS Low programının aslında alçak dünya yörüngesinde yaklaşık 24 uydudan oluşması bekleniyordu. SBIRS Low'un birincil amacı, bu tür tuzak olarak savaş başlıkları ve diğer nesneler arasındaki balistik füze izleme ile ayırt edici ve kendi uçuşunun orta kısmı boyunca füze organları ayrı olarak kalmıştır. Sistem bir yerleşik bilgisayar tarafından eşgüdümlü iki büyük sensörlere sahip oldu:

  • uçuşun erken aşamalarında balistik füzeleri edinmek için tasarlanmış bir tarama kızılötesi algılayıcı.
  • uçuşun orta ve daha sonraki aşamalarında füzeler, savaş başlığı ve bu uzay enkazı gibi diğer nesneler ve sahte tuzakları takip etmek için tasarlanmış bir izleme kızılötesi algılayıcısı olacaktır. İzleme algılayıcısı çok düşük sıcaklıklara soğutmalı olacaktır.

SBIRS Low özgün görevlendirme programına 2010'da, onun yeteneklerine Ulusal Füze Savunma Sistemi tarafından ihtiyaç olduğu söyleniyordu.

Uzay İzleme ve Gözetleme Sistemi

Ana madde: Uzay İzleme ve Gözetleme Sistemi

2001 yılında, Füze Savunma Ajansı, Ulusal Balistik Füze Savunma Sistemi (BMDS - Ballistic Missile Defense System) için gerekli programları değerlendirdi ve onlar uzayda görece yeni alanlarda eksiklikler olduğunu belirlemiştir. Füze Savunma Ajansı (MDA), gelişimi onun çok erken aşamalarında SBIRS Low uydu takımının devralınmasına karar verdi ve program Uzay İzleme ve Gözetleme Sistemi (STSS - Space Tracking and Surveillance System) olarak değiştirildi. Bu geçiş, biraz programın yönünü değiştirdi, ama genel görev uçuş evrelerinin tümü aracılığıyla aynı algılama ve balistik füze izlemesi olarak kalmıştır.

Kaynakça

  1. ^ "INTELLIGENCE AUTHORIZATION ACT FOR FISCAL YEAR 2000: Space-Based Infrared System-High (House Report 106-130)". ABD Hükümeti Basımevi. 7 Mayıs 1999. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2016. 
  2. ^ "Space Based Infrared System High Program and its Alternative (GAO-07-1088R)". Government Accountability Office. 12 Eylül 2007. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2016. 
  3. ^ "CDI: Fact Sheet on Space Based Infrared System". 13 Kasım 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2016. 
  4. ^ "U.S. Air Force Awards Lockheed Martin $1.5-Billion Contract For SBIRS Follow-On Spacecraft". Lockheed Martin. 2 Haziran 2009. 11 Ocak 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2016. 
  5. ^ Vorman, Julie (10 Temmuz 2009). "Lockheed gets $262.5 million U.S. satellite down payment". Reuters. 
  6. ^ a b "United Launch Alliance report". 20 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2016. 
  7. ^ "Rocket blasts off with missile-warning satellite". Reuters. 7 Mayıs 2011. 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2016. 
  8. ^ "U.S. Air Force Awards Lockheed Martin $1.5-Billion Contract For SBIRS Follow-On Spacecraft". 11 Ocak 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2016. 
  9. ^ "Molczan in Satobs message 30 September 2005". 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2016. 
  10. ^ "Molczan in Satobs message 24 February 2008". 19 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2016. 
  11. ^ Capaccio, Tony, "Delivery Delayed For Lockheed Martin's Early Warning Satellite", Bloomberg.com, 30 Eylül 2009.
  12. ^ Thompson, Loren B. Launch Priority: Missile Warning Has To Come First 3 Ağustos 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Lexington Institute, 22 Ekim 2010
  13. ^ "Lockheed wins $1.9 billion deal for U.S. missile-warning satellites". Reuters. 25 Haziran 2014. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2016. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">GPS</span> Küresel Konum Belirleme Sistemi

Global Positioning System, ABD hükümetine ait ve ABD Uzay Kuvvetleri tarafından yönetilen uydu tabanlı radyonavigasyon sistemidir. Dünya'daki ve Dünya yakınındaki GPS alıcılarına, en az dört GPS uydusunu görebilmeleri şartıyla coğrafi konum ve saat bilgisi sağlayan küresel uydu navigasyon sistemlerinden biridir. Uydular bir tür radyo sinyali yayarlar ve yeryüzündeki GPS alıcıları bu sinyalleri alıp yorumlayarak konum belirlenmesini gerçekleştirir.

<span class="mw-page-title-main">Füze</span> çeşitli güdüm sistemleri ile hedefe yönelen karmaşık silah sistemi

Füze, genellikle bir sevk maddesi, jet motoru veya roket motoruyla desteklenen, kendi kendine hareket edebilen, havada giden menzilli bir silahtır.

<span class="mw-page-title-main">Meteoroloji uyduları</span>

Meteoroloji uyduları, Dünya'nın çevresindeki bulutların resimlerini çeken, sıcaklık ölçümleri yapan ve bu verileri Dünya'daki merkezlere gönderen uydulardır.

<span class="mw-page-title-main">THAAD</span>

Bölge Yüksek İrtifa Hava Savunması veya kısaca THAAD, kısa ve orta menzilli tehdit unsurlarına karşı geliştirilmiş, ABD kara kuvvetlerine ait bir balistik füze savunma sistemidir. Lockheed Martin şirketi tarafından üretilen THAAD sistemi genel olarak Scud ve benzeri KMBF'ler için bir ara çözüm olarak envantere girmiş olsa da, daha gelişmiş ve uzun menzilli kıtalararası balistik füzelere karşı da kısmen savunma yeteneğine sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">MIM-104 Patriot</span> Amerikan menşeli yüksek irtifa uzun menzilli hava savunma sistemi

MIM-104 Patriot, uçaklara, seyir füzelerine ve taktik balistik füzelere karşı koruma sağlamak üzere tasarlanmış uzun menzilli, her irtifada, her türlü hava koşuluna uygun bir hava savunma sistemidir. Amerika Birleşik Devletleri merkezli bir savunma ve havacılık şirketi olan Raytheon Technologies tarafından üretilmektedir. Öncelikle Amerika Birleşik Devletleri ve dünyadaki diğer bazı ülkeler tarafından kullanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Northrop Grumman</span> Amerikan hava ve savunma teknolojisi şirketi

Northrop Grumman Corporation bir Amerikan çok uluslu havacılık ve savunma teknoloji şirketidir. Yaklaşık 90 bin çalışanı ve 30 milyar doları aşan yıllık geliri ile dünyanın en büyük silah üreticileri ve askeri teknoloji sağlayıcılarından biridir. Firma, Amerika'nın en büyük şirketlerinin sıralandığı 2020 yılına ait Fortune 500 listesinde 96. sırada yer alır.

<span class="mw-page-title-main">Casus uydu</span> askerî ve/veya istihbarat donanım ve uygulamaları içeren bir yapay uydu türü

Casus uydu veya diğer adıyla keşif uydusu, yer gözlem uydusu veya iletişim uydusu gibi geliştirilmiş ve askerî ve/veya istihbarat donanım ve uygulamaları içeren bir yapay uydu türüdür. Esasen uzay teleskopları gibi fakat farklı bir görüntü mekanizmasıyla uzaya doğru değil yeryüzüne doğru görüş alanına sahiptir. İlk nesil casus uyduları uzay yarışı ile 60'ların teknolojisiyle geliştirilen, sadece fotoğraf çekebilen uydulardı. Fotografik film malzemesi yeryüzüne indirilerek keşif görüntüleri elde edilmişti.

<span class="mw-page-title-main">Evrilmiş Harcanabilir Fırlatma Aracı</span>

Evrilmiş Harcanabilir Fırlatma Aracı - EHFA, ABD Hava Kuvvetleri (USAF) bünyesindeki bir harcanabilir fırlatma sistemi programıdır, ABD Savunma Bakanlığına ve ABD Hükümetine ait diğer görev-yüklerinin uzaya erişimini sağlama amacı gütmektedir. 1990'larda hükûmetin uzaya fırlatışlarını daha ucuz ve güvenilir hale getirme amacıyla başlatılan bu programın sonucunda Delta IV ve Atlas V isimli iki adet fırlatma sistemi geliştirilmiştir. Bu iki fırlatma sistemi, ABD askeri uydularının fırlatılmasında kullanılan asıl yöntemlerdir. ABD Hava Kuvvetleri, EHFA ailesindeki fırlatma araçlarını, en azından, 2030 sonlarına kadar kullanmayı planlamaktadır. Ayrıca geliştirme süreci devamında oluşan (Follow-on) teknolojiler üzerinde duruluyor, bunlardan birisi aslen, iptal edilene kadar, Tekrar-kullanılabilir Hızlandırıcı Sistemiydi.

<span class="mw-page-title-main">MEADS</span> NATO tarafından geliştirilen askeri teçhizat

MEADS, Orta Menzilli Hava Savunma Sistemi NATO tarafından yönetilen geliştirilme yolunda Patriot füze sisteminin yerini alması düşünülen bir yer tabanlı taşınabilir hava ve füze savunma sistemidir. Program ABD, Almanya ve İtalya'nın geliştiriciliğinde ilerleyen üç uluslu bir projedir.

<span class="mw-page-title-main">Taepodong-2</span>

Taepodong-2, Kuzey Kore yapımı iki veya üç kademeli sıvı yakıtlı kıtalararası balistik füzedir. 2012 yılında ABD Savunma Bakanlığı Taepodong-2'yi füze olarak geliştirilmediğini değerlendirdi. 2015 yılında havacılık ve uzay mühendisi ve Kuzey Kore füze programı analisti John Schilling füzenin Unha uzay fırlatma aracının teknolojik altyapısı olduğunu ve büyük bir olasılıkla balistik füze olarak tasarlanmadığını belirtti.

S-500 Prometey şu anda Almaz-Antey Hava Savunma Kuruluşu tarafından geliştirilmekte olan bir Rus yüzeyden-havaya füze sistemidir. Ayrıca 55R6M "Triumfator-M" olarak bilinir.

<span class="mw-page-title-main">Lavoçkin</span>

NPO Lavoçkin, bir Rus havacılık ve uzay kuruluşudur. Rus uzay programında önemli bir oyuncu olarak, Fregat roket üst aşaması geliştiricisi ve üreticisi olmanın yanı sıra ayrıca Fobos-Grunt olarak adlandırılan gezegenler arası sonda geliştiricisidir. Şu anda Sergey Lemeşevski tarafından yönetilmektedir.

Uydu Fırlatma Sistemi (UFS), Türkiye'nin uydu başlatma kabiliyetini geliştirme projesidir. Projenin amacı ulusal uydu programlarının sürdürülebilirliğini desteklemek ve bağımsız olarak uzaya ulaşmaktır. Proje bir uzay üssünün inşası, uydu fırlatma araçlarının geliştirilmesi ve uzak yer istasyonlarının kurulmasından oluşmaktadır. 17 Temmuz 2013 tarihinde Roketsan ile imzalanmış olup proje henüz kavram öncesi tasarım aşamasındadır.

<span class="mw-page-title-main">Çin'in uzay programı</span>

Çin Halk Cumhuriyeti'nin uzay programı, Çin Halk Cumhuriyeti'nin yürüttüğü ve yönettiği uzay daki faaliyetleri konu alır. Çin uzay programının kökleri, yeni yeni müttefik olan Sovyetler Birliği'nin yardımıyla Çin'in, algılanan Amerikan tehditlerine yanıt olarak ilk balistik füze ve roket programlarını geliştirmeye başladığı 1950'lere kadar uzanır. Sovyet Sputnik 1 ve American Explorer 1 uydularının sırasıyla 1957 ve 1958'de fırlatılmasındaki başarılardan hareketle, Çin, ilk uydusu Dong Fang Hong I'i Nisan 1970'te Long March 1 roketiyle fırlatmış ve bu da onu yörüngeye uydu yerleştiren beşinci ülke yapmıştır.

HİSAR, karadan havaya füze savunma sistemi grubudur. Grup içinde, alçak irtifa hava savunma füzesi sistemi HİSAR-A/HİSAR-A +, orta irtifa hava savunma füzesi sistemi HİSAR-O/HİSAR-O + ve uzun menzilli hava ve füze savunma sistemi HİSAR-U yer alır. Sistemler, Aselsan ve Roketsan liderliğinde 2007'den itibaren geliştirilmektedir.

Türkmenistan Ulusal Uzay Ajansı, Türkmenistan'ın uzay araştırma programlarını bilimsel ve ticari hedeflerle koordine eden bir hükûmet organıdır. 2011'de kurulmuştur.

Şahab-4, Şahab-3 orta menzilli balistik füzesinden türetilen, inşa edilmemiş bir İran roketiydi. İran Savunma Bakanı tarafından "Şahab-3'ten daha yetenekli bir balistik füze" olarak belirtilen Şahab-4, uzay faaliyetlerinde kullanmak amacıyla üretileceği belirtildiyse de batılı gözlemcilere göre nükleer yetenekli bir balistik füze üretilmesi amaçlanmıştı.

<span class="mw-page-title-main">Uydu görüntüleri</span> Yapay bir uydudan alınan Dünya veya başka bir gök bilimsel cismin görüntüsü

Uydu görüntüleri, dünyada devletler ve işletmeler tarafından işletilen görüntüleme uyduları tarafından toplanan Dünya'nın görüntüleridir. Uydu görüntüleme şirketleri, Apple Haritalar ve Google Haritalar gibi işletmelere ve hükûmetlere lisans vererek görüntüleri satar.

Uzay silahları, uzay savaşında kullanılan silahlardır. Yörüngedeki uzay sistemlerine saldırabilen silahları içerir. Uzayın askerileştirilmesi sürecinde, bu tür silahlar esas olarak Soğuk Savaş sırasında yarışan süper güçler tarafından geliştirildi. Bazıları bugün geliştirilme aşamasındadır. Uzay silahları aynı zamanda askerî bilimkurgu ve bilimkurgu video oyunlarında da merkezi bir temadır.

MGM-140 Ordu Taktik Füze Sistemi (ATACMS), ABD savunma şirketi Lockheed Martin tarafından üretilen bir karadan karaya füzedir (SSM). Katı yakıtlı 190 mil (310 km) menzile sahiptir ve 13 fit yüksekliğinde ve 24 inç (610 mm) çapındadır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.