Katsushika Hokusai (葛飾北斎), Japonya'da Edo döneminde yaşamış Japon sanatçı, ressam, oymabaskı ustası, tahta oymacısı ve ukiyo-e ressamıdır.
36 Fuji Dağı Manzarası iki farklı Japon ukiyo-e sanatçısının iki ayrı baskı serisine verilen addır:
- 36 Fuji Dağı Manzarası: Katsushika Hokusai (1760–1849), ilk olarak 1826 ile 1833 arasında yapılmıştır.
- 36 Fuji Dağı Manzarası: Utagawa (Andō) Hiroshige (1797–1858), ilk olarak sanatçının ölümünden sonra 1859'da basılmıştır.
Ukiyo-e (浮世絵)(Fani Dünya Resimleri), Edo Dönemi'nde ortaya çıkan bir Japon resim sanatı türüdür. Tiyatro, klasik edebiyat, şiir, yerel efsaneler, natürmort, imparatorluk ailesi ve din gibi birçok teması vardır. Ukiyo'nun kelime anlamı, içinde "modern olma"yı da barındırır. Çağdaş tarzı tasvir eden resim türüdür.
Nishiki-e, bir Japon çok renkli ahşap baskı tekniğidir. Teknik öncelikle ukiyo-e'de kullanılmaktadır. 1760'larda icat edildi ve 1765 ile beş yıl sonra ölümü arasında birçok nishiki-e baskısı üreten matbaacı Suzuki Harunobu tarafından mükemmelleştirildi ve popüler hale getirildi.
Torii Kiyonaga , Japon ukiyo-e ustası. Torii Okulu'nun dördüncü üstadı. Kitagawa Utamaro, Suzuki Harunobu, Utagawa Hiroshige, Katsushika Hokusai ve Tōshūsai Sharaku ile birlikte "Altı Büyük Ukiyo-e Ustası" 'nın biri olarak sayılır. Suzuki Harunobu ve Kitagawa Utamaro ile birlikte Bijinga (美人画)'nın ustası olarak bilinir.
Kitagawa Utamaro , Japon ukiyo-e ustası. Torii Kiyonaga, Suzuki Harunobu, Utagawa Hiroshige, Katsushika Hokusai ve Tōshūsai Sharaku ile birlikte "Altı Büyük Ukiyo-e Ustası" 'nın biri olarak sayılır. Suzuki Harunobu ve Torii Kiyonaga ile birlikte Bijinga (美人画)'nın ustası olarak bilinir.
Utagava Hiroşige asıl ad: Andō Hiroşige ,, Japon itfaiyeci ve ukiyo-e ustası. Torii Kiyonaga, Suzuki Harunobu, Kitagawa Utamaro, Katsuşika Hokusai ve Tōşūsai Şaraku ile birlikte "Altı Büyük Ukiyo-e Ustası" 'nın biri olarak sayılır.
Kanagawa Oki Nami Ura , Japon ukiyo-e ustası Katsushika Hokusai'nin tanınmış tahta baskı eseridir.
Shunga, Japon erotik sanatı için bir terimdir. Çoğu shunga, bir ukiyo-e türüdür ve genellikle ahşap baskılar üzerine yapılır. Nadiren de olsa, ukiyo-e hareketinden önce var olan erotik boyalı el kitapları da bulunmaktadır.
Japon sanatı, Japonya'daki insan yerleşiminin başlangıcı olan MÖ 10. binyıldan günümüze kadar uzanan uzun bir geçmişe sahiptir. Japon sanatı, antik çömlekçilik, heykeltıraş, ipek ve kâğıt üzerinde mürekkep boyama ve kalligrafi, ukiyo-e ve ahşap baskı, kirigami, origami, dorodango ve daha yakın geçmişte manga dahil olmak üzere çok çeşitli sanat stillerini kapsamaktadır.
Utagawa Kuniyoshi, Japon ukiyo-e tarzı ahşap baskı ve resim sanatının son büyük ustalarından biriydi.
Tōkaidō, Japonya'da Edo döneminde başkent Kyoto'yu şogunluk merkezi Edo'ya bağlayan bir yoldu. Yol, 514 km uzunluğunda olup Edobashi'den başlayarak Kyoto'daki Sanjō Ōhashi'de sona ermektedir ve 53 istasyonu bulunmaktadır. Gokaidō'nun en önemli güzergahı olup iç kesimlerde ve daha az seyahat edilen Nakasendō'nin aksine, doğu Honshū'nun deniz kıyısı boyunca devam etmekteydi.
Hashira-e (柱絵) ya da Sütun baskıları genellikle 13 cm x 73 cm boyutlarında olan Japon ahşap baskılarıdır.
Toriyama Sekien, Edo döneminde yaşamış bir Japon şair ve ukiyo-e sanatçısı. Tokugawa şogunluğunun üst düzey hizmetkarlarından oluşan bir ailede doğmuş olup Kanō okulu sanatçıları Kanō Gyokuen ve Kanō Chikanobu tarafından eğitilmesine karşın hiçbir zaman resmi olarak bir Kanō okulu ressamı olarak tanınmadı.
Tsukioka Yoshitoshi, Japon ukiyo-e sanatçısı. Yoshitoshi, tahta baskı ve boyamanın ukiyo-e türünün son büyük ustası olarak geniş çapta kabul görmüştür. Ayrıca formun en büyük yenilikçilerinden biri olarak kabul edilir. Kariyeri, Japonya'nın Edo döneminin son yılları ve Meiji Restorasyonu'nu izleyen modern Japonya'nın ilk yılları olmak üzere iki dönemi kapsıyordu. Birçok Japon gibi, Yoshitoshi de dünyanın geri kalanından yeni şeylerle ilgileniyordu, ancak zamanla geleneksel Japon kültürünün, aralarında geleneksel tahta baskının da bulunduğu birçok yönünün kaybolmasıyla giderek daha fazla ilgilenmeye başladı.
Yamato-e, Tang Hanedanı resimlerinden esinlenen ve tamamen Heian döneminin sonlarında geliştirilmiş bir Japon resim tarzıdır. Klasik Japon tarzı olarak kabul edilir. Muromachi döneminden itibaren Yamato-e terimi, çalışmaları Song ve Yuan dönemi lavi resimlerinden esinlenen çağdaş Çin tarzı kara-e resimlerinden ayırmak için kullanılmıştır.
Tosa okulu, erken Muromachi döneminde kurulmuş bir Japon ressamlık okuludur. Tosa okulu, başta Kanō olmak üzere Çin'den etkilenen okulların aksine, konu ve eski Japon sanatından türetilen teknikler konusunda uzmanlaşmış resimler olan yamato-eye adanmıştır. Tosa okulu resimleri, Japon edebiyatı ve tarihinden pek çok anlatı konusu ile "çizimin kesin ve geleneksel olduğu, basit ana hatlarla çevrelenmiş düz opak renkli alanlar" ile karakterize edilir. Bununla birlikte, 17. yüzyılda hem Tosa hem de Kanō sanatçıları menzillerini genişletti ve bunlar ile diğer okullar arasındaki ayrım daha az belirgin hale geldi.
Utagawa Kunisada veya Utagawa Toyokuni III , Edo döneminde yaşamış Japon ukiyo-e sanatçısıydı. 19. yüzyıl Japonya'sında ukiyo-e tahta baskıların en popüler, üretken ve ticari olarak başarılı tasarımcısı olarak kabul edilir. Kendi zamanında, itibarı çağdaşları Hokusai, Hiroshige ve Kuniyoshi'ninkinden çok daha fazlaydı.
Ahşap baskı, Doğu Asya'da yaygın olarak kullanılan ve antik çağda Çin'de tekstil ve daha sonra kâğıt üzerine baskı yöntemi olarak kullanılan metin, resim veya desenleri basma tekniğidir. Her sayfa veya görüntü, orijinal düzeyde yalnızca bazı alanlar ve çizgiler bırakacak şekilde ahşap bir blok oyularak oluşturulur; bir kabartma baskı işleminde mürekkeplenen ve baskıda gösterilen bunlardır. Blokları oymak yetenekli ve zahmetli bir iştir, ancak daha sonra çok sayıda baskı basılabilir.
Utagawa Toyokuni veya Utagawa Toyokuni I, Edo döneminde yaşamış Japon ukiyo-e sanatçısıydı. Ünlü Utagawa okulunun ikinci lideriydi ve 19. yüzyılın geri kalanında süren büyük ün ve güç konumuna yükselten sanatçıydı. Özellikle özellikle kabuki aktör baskılarıyla tanınmaktaydı.
