İçeriğe atla

Ursula von der Leyen

Ursula von der Leyen
Leyen, 2024
Avrupa Komisyonu Başkanı
Görevde
Makama geliş
1 Aralık 2019
Başkan YardımcısıFrans Timmermans
Yerine geldiğiJean-Claude Juncker
Almanya Savunma Bakanı
Görev süresi
17 Aralık 2013 - 17 Temmuz 2019
Şansölye Angela Merkel
Yerine geldiğiThomas de Maizière
Yerine gelenAnnegret Kramp-Karrenbauer
Almanya Çalışma ve Sosyal İşler Bakanı
Görev süresi
30 Kasım 2009 - 17 Aralık 2013
Şansölye Angela Merkel
Yerine geldiğiFranz Joseph Jung
Yerine gelenAndrea Nahles
Almanya Aile, Yaşlı İnsanlar, Kadınlar ve Gençlik Bakanı
Görev süresi
22 Kasım 2005 - 30 Kasım 2009
Şansölye Angela Merkel
Yerine geldiğiRenate Schmidt
Yerine gelenKristina Schröder
Kişisel bilgiler
Doğum Ursula Gertrud Albrecht
08 Ekim 1958 (66 yaşında)
Ixelles, Belçika
Partisi Hristiyan Demokrat Birliği
Evlilik(ler) Heiko von der Leyen
Çocuk(lar) 7
Bitirdiği okul Göttingen Üniversitesi
Westfälische Wilhelms Üniversitesi
Londra Ekonomi Okulu
Hannover Tıp Yüksekokulu
Mesleği Siyasetçi
Doktor
Resmî site Ursula von der Leyen

Ursula Gertrud von der Leyen (d. 8 Ekim 1958, Brüksel), CDU üyesi Alman siyasetçi ve Avrupa Komisyonu Başkanı. 2005 ile 2019 yılları arasında federal hükûmete hizmet vererek Angela Merkel'in kabinesinin en uzun süreli üyesi olmuştur. Almanya'nın ilk kadın Savunma Bakanı'dır.

Savunma Bakalığı'ndan önce 2009 - 2013 arası Çalışma ve Sosyal İşler Bakanlığı ve 2005 - 2009 arası Aile, Yaşlı İnsanlar, Kadınlar ve Gençlik Bakanlığı da yapmıştır.[1] Temmuz 2019'da, Avrupa Zirvesi tarafından gelecekteki Avrupa Komisyonu Başkanı olarak önerildi.[2][3] 1 Aralık 2019'da Avrupa Komisyonu Başkanlığı görevine başladı ve bu göreve gelen ilk kadın oldu.

Von der Leyen, Time dergisinin 2020 Yılının En Etkili 100 Kişisi listesine dahil edildi.[4]

Kasım 2022'de von der Leyen, Komisyonunun Rusya Federasyonu için bir Uluslararası Ceza Mahkemesi kurmak için çalışacağını duyurdu.[5] Forbes tarafından 2022 ve 2023'te dünyanın en güçlü kadını seçildi.[6][7]

Ailesi

Ursula von der Leyen eski CDU üyesi politikacı Ernst Albrecht ve Heidi Adele'in kızı olarak 8 Ekim 1958 tarihinde Brüksel'de doğdu.[8] Babası Brüksel'de Avrupa Komisyonu'nda görevliyken dünyaya geldiği için her ne kadar Belçika'da doğmuş olsa da Alman vatandaşıdır. Beş erkek kardeşi vardır. 1971'de Lehrte, Hannover'e taşınıncaya kadar Brüksel'de yaşadı.[9][10]

1985'te tıp profesörü Heiko von der Leyen ile evlendi. Çiftin 1987 - 1999 yıllarında arasında doğan yedi çocuğu vardır.

Eğitimi

Eğitim hayatına Brüksel'deki Avrupa Okulu'nda başladı. Avrupa Okulu, çeşitli dillerde eğitim veren özel bir okuldur. 1971 yılında Almanya'ya dönünce Lehrte Lisesi'nde Fen-Matematik bölümünde okudu. 1976'da Abitur yapan von der Leyen 1977'de Göttingen Üniversitesi ve Münster Üniversitesi'nde ekonomi okumaya başladı. 1980'de iki üniversiteden de mezun oldu. Bu sırada 1978 yılında Londra Ekonomi Okulu'ndan da mezun oldu. 1980'de tıp okumaya karar verdi ve Hannover Tıp Yüksekokulu'na başladı. Yedi yıl sonra pratisyen hekim olarak mezun oldu.[11]

1988 - 1992 yardımcı doktor olarak Hannover Üniversitesi kadın hastalıkları bölümünde çalıştı. 1991'de doktora tezini tamamlayarak tıp doktoru unvanını aldı. 1994'te ikiz bebekleri doğunca eğitim hayatını bitirdi. 1991 - 1996 yılları arasında kocası Stanford Üniversitesi'nde çalıştığı için Kaliforniya'da yaşadı. Stanford Üniversitesi'nde misafir konuşmacı olarak işletme bölümünde konuşmalar yaptı.[12]

1998 - 2002 arasında Hannover Üniversitesi Epidemiyoloji, Sosyal Tıp ve Sağlık Sistemleri Araştırması Bölümü'nde fakülte üyeliği yaptı. 2001'de burada Halk Sağlığı üstüne Master yaptı.[13]

Politik kariyeri

Ursula von der Leyen, Federal Savunma, Çalışma ve Sosyal İşler Bakanı.

Ursula von der Leyen 1990 yılında kocasıyla birlikte CDU'ya katıldı. 1999'dan beri aktif olarak siyaset yapmaktadır. 2001 yılında Hannover bölgesinde yerel politikaya girdi. 2003'te Aşağı Saksonya Eyalet Parlamentosu'na seçildi. 2003 - 2005 yılları arasında Aşağı Saksonya Başbakan'ı Christian Wulff'un kabinesinde Sosyal Güvenlik, Kadın, Aile ve Sağlık Bakanı oldu. 2005 yılında Angela Merkel'in kabinesinde Aile, Yaşlı Vatandaşlar, Kadın ve Gençlik Bakanı olarak görev aldı.[12]

2009 federal seçimlerinde Aşağı Saksonya Eyaleti'nden Almanya Federal Meclisi, Bundestag'a girdi. Seçimden sonra Sağlık Bakanı olması düşünülüyordu ancak koalisyon kurma çalışmaları sırasında bu makam FDP üyesi Philipp Rösler'e verildi. Franz Joseph Jung 27 Kasım 2009'da Çalışma ve Sosyal İşler Bakanlığı'ndan istifa edince açılan bu yere von der Leyen atandı.

17 Aralık 2013'te üç ay süren koalisyon görüşmelerinin ardında CDU/CSU - SPD koalisyonunda Savunma Bakanı olarak atandı. Böylece Almanya'nın ilk kadın Savunma Bakanı oldu.

Avrupa Devlet ve Hükûmet Başkanları Konseyi, 2019 Avrupa Parlamentosu seçimlerinde Avrupa Parlamentosu başkanı olarak partilerin çıkardığı adaylardan birini seçemeyince,[14] 2 Haziran 2019'da von der Leyen oy birliğiyle bu konuma aday gösterildi. Angela Merkel koalisyon ortağı SPD'nin karşı çıkmasından dolayı von der Leyen'in adaylığını desteklemedi.[15] 16 Temmuz 2019'daki seçimde Avrupa Parlamentosu'ndaki seçimde 383 oy alarak salt çoğunluğu sağladı, 747 temsilciden alması gereken 374 oyu 9 oyla geçerek seçildi.[16]

Ağustos 2020'de von der Leyen, Minsk'teki güvenlik birimlerinin cumhurbaşkanlığı seçimlerinin resmi olarak bildirilen sonuçlarının tetiklediği sürekli sokak protestolarına şiddetli tepki vermesinin ardından Belarus'a yaptırım çağrısında bulundu.[17] Bir aydan biraz daha kısa bir süre sonra, Yunan başbakanı von der Leyen'in Beyaz Rusya konusundaki tutumunu açık bir emsal olarak göstererek Türkiye'ye yaptırım talebinde bulundu ancak von der Leyen, Türkiye ve Beyaz Rusya'nın "iki farklı durum" olduğunu açıkladı.[18]

Politik görüşleri

Çeşitli şirketlerin yönetim kurullarına belirli bir sayıda kadın üye alınmasının zorunlu olması, asgari ücret uygulamasının başlatılması ve eşcinsel evlilik gibi konulardaki görüşleri nedeniyle partisindeki geleneksel - muhafazakâr kesimde tepki görse de Almanya'daki solun takdirini topladı. Partinin gelenekselci yapısına modernlik katarak partiye desteğin artmasını sağladı.

Çocuk bakımı ve doğum izni

2005 yılında Yaşlı Vatandaşlar, Kadın ve Gençlik Bakanı olarak atandı. Her ne kadar partisi CDU'nun muhafazakâr kesimi karşı çıkmış olsa da Çocuk Yardımı Yasası ile Almanya genelinde çocuk bakım evleri kurulması için 4.3 milyar € büyüklüğünde bir ödenek hazırlattı.

Doğum izni konusunda da İskandinavya modelini örnek gösterdi. Babalara da iki ay doğum izni verilmesi gerektiğini savundu. Özellikle yasanın bu kısımı büyük tepki topladı. Bu maddeyle kadının bir "doğum makinesine" çevrildiği ve erkeklerin iki ay boyunca "bez değiştirme stajı"na ihtiyaç duymadığı hem kamu oyunun muhafazakâr kesimlerince hem de partisindeki muhafazakâr kesim tarafından savunuldu. 3 milyon € değerindeki tanıtım kampanyası ile kamu oyu fikrini etkileyen von der Leyen başarılı oldu ama bu kampanyası da kamu fonlarını boşa harcamakla ve ürün yerleştirme gibi teknikleri kullanmakla eleştirildi.[19]

Çocuk pornografisine karşı internet sansürü

Von der Leyen çocuk pornografisinin internetten kaldırılabilmesi için temel bir yasaklamanın olaması gerektiğini savunuyordu. Buna göre Federal Suçlar Bakanlığı tarafından tespit edilen sitelerin internet servis sağlayıcıları tarafından engellenmesi gerekiyordu.[20]

Sansürü desteklemesinden dolayı halktan tepki gördü. Yine de Haziran 2009'da çocuk pornografisini engellemek için bir internet sansürü yasası çıktı. Yasa politik çekincelerden dolayı Ekim 2009'daki seçimlere kadar uygulanmadı. Seçimlerden sonraki koalisyon çalışmalarında sansür uygulamasının yerine ilk bir yıl boyunca bu tarz sitelerin kapatılması konusuna odaklanıldı. Yasa Nisan 2011'de tamamen kaldırıldı.

Uluslararası ilişkiler

Ursula von der Leyen daha etkili bir dış politikadan yanadır.[21] Avrupa ve Rusya arasındaki ilişkilerin 2014 Kırım Krizi sırasında hızla bozulmasının ardından "Rusya'nın işleyen bir ekonomik ilişkiye bağımlılığı çok büyüktür" şeklinde bir açıklama yaptı ve yeni yaptırımların Rusya'daki oligarşiyi ve iş adamlarını harekete geçireceğini savundu.[22]

İsrail – Filistin

Von der Leyen, İsrail cumhurbaşkanı Isaac Herzog ile Brüksel'de, Ocak 2023

Ekim 2023'teki İsrail-Hamas savaşı sırasında von der Leyen, Hamas'ın İsrail'e yönelik saldırısını kınadı, bunu "terörizmin en aşağılık biçimi" olarak nitelendirdi ve "İsrail'in bu tür menfur saldırılara karşı kendisini savunma hakkı vardır" dedi.[23] Gazze'ye yapılan insani yardımın üç katına çıkarılacağını duyurdu.[24]

İsrail'in bağımsızlığının 75. yıldönümünde von der Leyen, İsrail'i Orta Doğu'da "çölde çiçek açan" "canlı bir demokrasi" olarak nitelendirdi. Bu sözler Filistin Yönetimi dışişleri bakanlığı tarafından ırkçı olmakla eleştirildi.[25][26] 2023 İsrail-Hamas savaşı sırasında AB milletvekilleri ve diplomatlar tarafından İsrail'i desteklediği ve ateşkes çağrısı yapmadığı için eleştirildi.[27] 13 Ekim 2023'te ülkeyle dayanışmayı ifade etmek için İsrail'i ziyaret etti.[28]

AB dış politika sorumlusu Josep Borrell onun İsrail yanlısı duruşunu eleştirdi ve bunun Avrupa'nın jeopolitik konumunu baltaladığını söyledi.[29][30]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 18 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Temmuz 2014. 
  2. ^ "First woman nominated to lead EU Commission" (İngilizce). 2 Temmuz 2019. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2019. 
  3. ^ "EU leaders pick Germany's von der Leyen to lead Commission". POLITICO (İngilizce). 2 Temmuz 2019. 6 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2019. 
  4. ^ "Ursula von der Leyen: The 100 Most Influential People of 2020". Time. 24 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Eylül 2020. 
  5. ^ "Statement by President von der Leyen on Russian accountability and the use of Russian frozen assets". European Commission. 30 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2022. 
  6. ^ "The World's Most Powerful Women 2022". Forbes (İngilizce). 6 Aralık 2022. 28 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2023. 
  7. ^ "The World's Most Powerful Women 2023". Forbes (İngilizce). 5 Aralık 2023. 5 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2023. 
  8. ^ "Ursula von der Leyen: eine Karriere". www.ndr.de (Almanca). 16 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2020. 
  9. ^ Kişisel websitesi 21 Şubat 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., „Chronologie“ und „Die Zukunft fängt zu Hause an“ (Almanca), erişim tarihi 12 Haziran 2018.
  10. ^ "Ursula von der Leyen - Biografie WHO'S WHO". www.whoswho.de (Almanca). 8 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2020. 
  11. ^ "Arşivlenmiş kopya". 6 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Temmuz 2014. 
  12. ^ a b "Arşivlenmiş kopya". 14 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Temmuz 2014. 
  13. ^ "Alman Parlamentosu'nda biyografisi". 11 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2020. 
  14. ^ "Juncker-Nachfolge: Von der Leyen soll EU-Kommissionschefin werden". Tagesschau (Almanca). 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2019. 
  15. ^ "EU-Kommissionschefin: SPD lehnt Nominierung von der Leyens ab". Der Spiegel (Almanca). 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2019. 
  16. ^ "EU-Nominierung: Ursula von der Leyen wirbt im Europaparlament um Unterstützung". Die Zeit. 3 Temmuz 2019. 29 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2020. 
  17. ^ "EU Calls for Sanctions on Belarus After Disputed Elections". VOA News. 14 Ağustos 2020. 13 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2021. 
  18. ^ "Merkel and Macron vow to 'preserve' EU sovereignty in eastern Mediterranean". Euractiv. 21 Ağustos 2020. 13 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2021. 
  19. ^ "Arşivlenmiş kopya". 21 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Temmuz 2014. 
  20. ^ "Arşivlenmiş kopya". 2 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Temmuz 2014. 
  21. ^ "Arşivlenmiş kopya". 11 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Temmuz 2014. 
  22. ^ "Arşivlenmiş kopya". 16 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Temmuz 2014. 
  23. ^ Şablon:Cite X post
  24. ^ "EU calls Gaza-war summit, triples aid to Palestinians". EUobserver. 15 Ekim 2023. 5 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mayıs 2024. 
  25. ^ "EU's 'Israeli independence' message rebuked in Palestine". Al Jazeera. 28 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mayıs 2024. 
  26. ^ "Palestinians condemn EU's von der Leyen for 'racist trope'". BBC. 11 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mayıs 2024. 
  27. ^ Von der Leyen accused of 'unacceptable bias' toward Israel 21 Ekim 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Politico. 14 October 2023.
  28. ^ Malingre, Virginie (24 Ekim 2023). "Von der Leyen fuels EU discontent after closely-watched Israel visit". Le Monde. 17 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mayıs 2024. 
  29. ^ "EU foreign policy chief criticizes European Commission president's 'pro-Israel stance'". Anadolu Agency. 26 Şubat 2024. 4 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mayıs 2024. 
  30. ^ "Borrell: "Putin and Trump have not yet won, but can win; Europe has got to wake up"". El País (İspanyolca). 26 Şubat 2024. 25 Nisan 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mayıs 2024. 
Siyasi görevi
Önce gelen
Renate Schmidt		Almanya Aile, Yaşlı İnsanlar, Kadınlar ve Gençlik Bakanı
2005-2009 		Sonra gelen
Kristina Schröder
Önce gelen
Franz Josef Jung		Almanya Çalışma ve Sosyal İşler Bakanı
2009-2013 		Sonra gelen
Andrea Nahles
Önce gelen
Thomas de Maizière		Almanya Savunma Bakanı
2013-2019 		Sonra gelen
Annegret Kramp-Karrenbauer
Önce gelen
Günther Oettinger		Almanya Avrupa Komiseri
2019-günümüz 		Görevde
Önce gelen
Jean-Claude Juncker		Avrupa Komisyonu Başkanı
2019-günümüz

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Angela Merkel</span> 8. Almanya şansölyesi (2005–2021)

Angela Dorothea Merkel, Alman siyasetçi, devlet kadını ve akademisyendir. 2002-2005 yılları arasında muhalefet lideri, 2000-2018 yılları arasında Hristiyan Demokrat Birliği lideri ve 2005-2021 yılları arasında Almanya şansölyesi olarak görev yapmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Avrupa Komisyonu</span> Avrupa Birliğinin yürütme organı

Avrupa Komisyonu ya da tam adıyla Avrupa Toplulukları Komisyonu, yaklaşık 16.000 personelle desteklenip 27 komisyon üyesinden oluşan Avrupa Birliği politikalarının tasarlayıcısı ve koordinatörü, başka bir deyişle Avrupa Birliği'nin yürütme organıdır. Mevzuat önerileri hazırlayıp, Avrupa Parlamentosu ve Avrupa Birliği Bakanlar Konseyi'ne sunar. Bu organlarca hazırlanan bütçe ve programları uygulamakla yükümlüdür.

<span class="mw-page-title-main">Almanya Hristiyan Demokrat Birliği</span> Almanyada bir siyasi parti

Almanya Hristiyan Demokrat Birliği, Hristiyan demokrat ve liberal muhafazakâr görüşte, merkez sağ pozisyonda bir Alman siyasi partisidir. Genel başkanı Friedrich Merz'tir.

<span class="mw-page-title-main">Türkiye'nin Avrupa Birliği üyelik süreci</span> Türkiyenin Avrupa Birliğine devam eden katılım süreci

Türkiye, 14 Nisan 1987 tarihinde AB'nin öncülü olan Avrupa Ekonomik Topluluğuna (AET) tam üye olmak için yaptığı başvurunun ardından Avrupa Birliği'ne (AB) üye ülke olarak katılımını müzakere etmektedir.

<i>Dünyanın En Güçlü 100 Kadını</i> Vikimedya liste maddesi

Dünyanın En Güçlü 100 Kadını, 2004'ten beri Amerika Birleşik Devletleri merkezli iş dergisi Forbes tarafından yıllık olarak hazırlan liste. Moira Forbes de dahil olmak üzere saygın Forbes gazetecileri tarafından düzenlenen liste görünürlük ve ekonomik etkiye dayanmaktadır. Almanya Şansölyesi Angela Merkel, Amerikalı First Lady Michelle Obama'nın birinci seçildiği 2010 yılı hariç, 2006-2020 yılları arasında 14 kez "Dünyanın En güçlü Kadını" unvanını korudu.

<span class="mw-page-title-main">Jean-Claude Juncker</span>

Jean-Claude Juncker, ilk olarak 20 Ocak 1995 tarihinde Lüksemburg'un başbakanı seçilmiş olup, 4 Aralık 2013 tarihine dek bu görevi yürütmüştür. Aynı zamanda Devlet Bakanlığı ve Maliye Bakanlığı makamlarını da başbakanlıkla beraber üstlenmiştir.

Avrupa Muhafazakârlar ve Reformcular Partisi (ECR), Avrupalı muhafazakâr ve merkez sağ partilerin oluşturduğu uluslararası bir siyasi partidir. Polonya'dan Hukuk ve Adalet partisi gibi birçok parti bu grubun üyesidir.

<span class="mw-page-title-main">3. Merkel Kabinesi</span>

3. Merkel Kabinesi 2013 Almanya federal seçimlerinin ardından, 17 Aralık 2013 tarihinde Angela Merkel başkanlığında CDU-CSU ve SPD koalisyonu kurulmuş ve 14 Mart 2018 tarihine dek sürmüştür.

2. Merkel Kabinesi 2009 Almanya federal seçimlerinin ardından 28 Ekim 2009 - 17 Aralık 2013 tarihleri arasında Angela Merkel başkanlığında kurulan CDU-CSU ve FDP koalisyon hükûmetidir.

1. Merkel Kabinesi 2005 Almanya federal seçimlerinin ardından 22 Kasım 2005-28 Ekim 2009 tarihleri arasında Angela Merkel başkanlığında kurulmuş CDU-CSU ve SPD koalisyon hükûmetidir.

<span class="mw-page-title-main">Charles Michel</span> Belçikalı politikacı

Charles Yves Jean Ghislaine Michel, Belçikalı siyasetçi, 1 Aralık 2019 tarihinden itibaren Avrupa Devlet ve Hükûmet Başkanları Konseyi başkanıdır. Louis Michel'in oğludur.

<span class="mw-page-title-main">Johannes Hahn</span> Avusturyalı politikacı

Johannes Hahn, 1 Aralık 2019'dan bu yana Ursula von der Leyen başkanlığında Avrupa Komisyonu'nun Bütçe ve Yönetimden Sorumlu Üyesi olarak görev yapan Avusturyalı bir siyasetçidir. Daha önce Kasım 2014'ten Kasım 2019'a kadar Avrupa Komşuluk Politikası ve Genişleme Müzakerelerinden sorumlu Avrupa Komiseri ve ondan önce 2010'dan 2014'e kadar Bölgesel Politikadan sorumlu Avrupa Komiseri olarak görev yaptı. Hahn, Avrupa Komisyonu'na girmeden önce Avusturya'da Avusturya Bilim ve Araştırma Bakanı olarak görev yaptı (2007-2010). Avrupa Halk Partisi'nin (EPP) bir parçası olan Avusturya Halk Partisi'nin (ÖVP) üyesidir.

<span class="mw-page-title-main">4. Merkel Kabinesi</span> Vikimedya liste maddesi

4. Merkel Kabinesi 2017 Almanya federal seçimlerinin ardından, 14 Mart 2018 tarihinde Angela Merkel başkanlığında CDU-CSU ve SPD koalisyonu kurulmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Ylva Johansson</span> İsveçli siyasetçi

Ylva Julia Margareta Johansson 2019'dan beri Avrupa İçişleri Komiseri olarak görev yapan İsveçli bir politikacıdır. Daha önce İsveç hükûmetinde 1994-1998 yılları arasında Okullar Bakanı, 2004-2006 yılları arasında Refah ve Yaşlı Sağlığı Bakanı ve 2014-2019 arasında İstihdam Bakanı olarak görev yaptı. 2006'dan beri İsveç Riksdag üyesidir.

<span class="mw-page-title-main">Nicolas Schmit</span> Lüksemburglu siyasetçi

Nicolas Schmit, Lüksemburglu siyasetçi, Avrupa Birliği komiseri.

<span class="mw-page-title-main">Sofagate</span>

Sofagate, Avrupa Komisyonu başkanı Ursula von der Leyen ve Avrupa Konseyi başkanı Charles Michel'in Nisan 2021 tarihinde Türkiye ziyareti sırasında meydana gelen bir diplomatik protokol olayıdır. Michel ve von der Leyen, Türkiye cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan ile görüşecekleri sırada, üç lider için alındıkları odada sadece iki sandalye hazırlanmıştı. Michel daha sonra Erdoğan'ın yanındaki koltuğa otururken, Von der Leyen'e Türkiye dışişleri bakanı Mevlüt Çavuşoğlu'nun karşısında aynı odadaki bir kanepeye oturması teklif edildi. Pek çok yorumcu her ikisinin de başkan unvanına sahip olmasına rağmen Michel'in bir erkek olarak bir kadın olarak von der Leyen'den daha belirgin bir konuma sahip olması nedeniyle olayı cinsiyetçi olarak nitelendirdi. Çavuşoğlu daha sonra oturma düzeninin Avrupa tarafının talepleri doğrultusunda yapıldığını söyleyerek yanıt verdi.

<span class="mw-page-title-main">Ukrayna'nın Avrupa Birliği üyelik süreci</span>

28 Şubat 2022'de Rusya tarafından istila edildikten kısa bir süre sonra Ukrayna, Avrupa Birliği'ne (AB) üyelik başvurusunda bulundu. Ukrayna devlet başkanı Volodimir Zelenski, "yeni bir özel prosedür" kapsamında derhal kabul talebinde bulundu ve sekiz AB ülkesinin başkanları, katılım sürecinin hızlandırılması çağrısında bulundu. Avrupa Komisyonu başkanı Ursula von der Leyen, Ukrayna'nın katılımını desteklediğini ancak sürecin zaman alacağını belirtti. 1 Mart 2022'de Avrupa Parlamentosu, Ukrayna'nın resmi üyelik adayı olmasını tavsiye etti. 10 Mart 2022'de Avrupa Birliği Bakanlar Konseyi, Avrupa Komisyonu'ndan başvuruyla ilgili görüşünü istedi. 8 Nisan 2022'de von der Leyen, Zelenskyy'ye bir anket sundu, Ukrayna bu anketi 17 Nisan'da yanıtladı.

<span class="mw-page-title-main">Von der Leyen Komisyonu</span>

Von der Leyen Komisyonu, 1 Aralık 2019'da göreve başlayan ve 2024'e kadar devam edecek olan mevcut Avrupa Komisyonu'dur. Komisyonun başkanı Ursula von der Leyen'dir. Komisyonda başkanın yanı sıra Avrupa Birliği üyesi ülkelerin her birinden bir komisyon üyesi bulunur.

<span class="mw-page-title-main">2019 Avrupa Parlamentosu seçimleri</span> Avrupa parlamentosu için 2019 seçimleri

2019 Avrupa Parlamentosu seçimleri, 23-26 Mayıs 2019 tarihleri arasında gerçekleştirilen, 1979'daki ilk doğrudan seçimlerden bu yana yapılan dokuzuncu parlamento seçimidir. Toplam 751 Avrupa Parlamentosu üyesi, 28 üye ülkeden 512 milyondan fazla kişiyi temsil etmektedirler. Şubat 2018'de Avrupa Parlamentosu, Birleşik Krallık'ın 29 Mart 2019'da Avrupa Birliği'nden ayrılması durumunda, Avrupa Parlamentosu'nun üye sayısının 751'den 705'e düşürülmesi yönünde oy kullanmıştı. Ancak Birleşik Krallık, 50. Maddenin 31 Ekim 2019'a kadar uzatılmasının ardından diğer AB üye devletleriyle birlikte seçime katıldı; bu nedenle üye ülkeler arasındaki sandalye dağılımı ve toplam sandalye sayısı 2014'teki gibi kaldı. Dokuzuncu Avrupa Parlamentosu ilk genel kurul toplantısını 2 Temmuz 2019'da yapıldı.

<span class="mw-page-title-main">Janez Lenarčič</span>

Janez Lenarčič, 2019'dan beri Von der Leyen Komisyonu'nda Avrupa Kriz Yönetimi Komiseri olarak görev yapan bir Sloven diplomattır. Avrupa Güvenlik ve İşbirliği Teşkilatı bünyesindeki Demokratik Kurumlar ve İnsan Hakları Ofisi'nin eski direktörüdür.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.