İçeriğe atla

Urbain Le Verrier

Urbain Le Verrier
Doğum11 Mart 1811(1811-03-11)
Saint-Lô, Fransa
Ölüm1887
Paris, Fransa
MilliyetFransız
Kariyeri
DalıMatematik
İmza

Urbain Jean Joseph Le Verrier (d. 11 Mart 1811 – ö. 23 Eylül 1877), özellikle gök mekaniği alanında çalışan ve Neptün gezegenini saptayan Fransız matematikçi.

Yaşam öyküsü

İlk yıllar

Le Verrier Fransa'nın Saint-Lô kentinde doğdu ve Ecole Polytechnique'de eğitime başladı. Ardından kısa bir süre içinde ünlü kimyacı Louis Joseph Gay-Lussac'dan dersler aldı, zamanla astronomiye ilgi duyan Verrier, özellikle gök mekaniği konusunda çalışmalar yaptı. Çalışmalarıyla birlikte Paris Gözlemevi'ne kabul edilen Verrier, meslek yaşamına başlamış oldu. Daha sonra ise enstitünün yönetmeni olarak atandı.

1846'da, Le Verrier Fransız Bilim Akademisi'ne dahil oldu ve 1855'te, İsveç Kraliyet Bilimler Akademisi'ne seçildi. Le Verrier'in adı Eiffel Kulesi'ne yazılan 72 adın arasında yer alır.

Çalışmalarının gelişimi

Neptün'ün saptanması

Le Verrier'nın en önemli başarısı bilinmeyen bir gezegen olan Neptün'ün varlığını tahmin etmesidir. Neptün'ü yalnızca matematik ve Uranüs üzerinde yaptığı astronomik gözlemler sonucunda bulmuştur. Paris Gözlemevi Yönetmeni olan ünlü fizikçi Arago tarafından cesaretlendirilen Le Verrier,,[1] Newton'un Çekim Yasası'ndan ve Uranüs'ün gözlemlenen yörüngelerinden hareketle yararlanarak Neptün'ün konumunu ve varlığını tahmin etmiştir. Aynı zamanda, Le Verrier'in haberi olmasa da aynı tür araştırmaları İngiliz John Couch Adams da yapmıştır. Le Verrier, varlığı görüntülenemeyen gezegenle ilgili (Neptün), Uranüs'ün konumundan hareketle yaptığı son tahminlerini; 31 Ağustos 1846'da, -Adams'ın nihai çözümünden iki gün önce- Fransız Bilim Akademisi'nde duyurdu. Le Verrier, 18 Eylül'de Berlin Gözlemevi'nde çalışan Johann Galle'ye yaptığı gözleme dair bir mektup yolladı. Bu mektup Berlin'e beş gün sonra ulaştı ve bu gezegen Berlin Fraunhofer'de aynı akşam -23 Eylül 1846'da- ışıkkıran vasıtasıyla, komşu nesneler Oğlak takımyıldızı ve Kova takımyıldızı arasındaki yaklaşık 1°'lik tahmin bandında Galle ve d'Arrest tarafından belirlendi.

Bugün dahi Neptün'ün saptanmasının tam olarak kime mal edilmesi gerekliliği konusundaki tartışmalar sürmektedir. Ancak Le Verrier, Galle ve d'Arrest'nin keşfi konusunda herhangi bir belirsizlik yoktur. Adams'ın çalışmaları daha önce başlamasına rağmen, daha geç sonuçlanmış ve bu çalışmalara güncel saptamalara yabancı kalmıştır. Hatta Adams'ın çalışmaları, Berlin'de görsel olarak teyit edildikten ancak bir ay sonra yayınlanabilmiştir. Ancak Adams, Kasım 1846'da Kraliyet Astronomi Topluluğu'nda Le Verrier'in keşif önceliğini kabul etmiş; fakat keşifte Galle'nin rolünün unutulmaması gerektiğini söylemiştir:[2]

Bu tarihler yalnızca benim sonuçlarımın bağımsız olduğunu göstermek ve Le Verrier'in bulgularının daha önce yayınlandığı için söz konusu olabilir ve bu keşif onuruyla ilgili söylemlere karşı bir müdahale anlamında değildir. Kuşkusuz, onun çalışmaları dünyada ilk yayımlanan çalışmalardır ve Dr. Galle tarafından gezegenin gerçekten keşfinin yolunu açmıştır.

— Adams (1846)

Merkür'ün dönüşü

Urbain Le Verrier'in mezarı.

1859'da, Le Verrier Merkür'ün Güneş çevresindeki yavaş yörüngesel hareketinin yalnızca Newton mekaniği ile açıklanamayacağını belirten ilk bilim insanı oldu. Onun önerdiği olası açıklamalar arasında, kullandığı permütasyon hesaplarıyla; Merkür'ün diğer gezegenlere göre Güneş'e daha yakın yörüngelerde olduğu gerçeği vardı.[3] Onun Neptün'ü matematiksel olarak hesaplaması, yeni olası gezegenlerin varlığı hakkında kuşkular uyandırdı; hatta Merkür'le Güneş arasında olduğu varsayılan bir gezegene Vulkan adı verildi. Ancak böyle bir gezegen hiçbir zaman bulunamadı,[4] ve bu anormal devinim daha sonra görelilik teorisiyle açıklandı.

Sonraki yaşamı

Le Verrier evlenmiş ve çocuk sahibi olmuştur.[5] Fransa'nın başkenti Paris'te ölmüş ve Cimetière Montparnasse'de gömülmüştür. Le Verrier, Arago'nun onun hakkında söylediği şu sözle hatırlanacaktır: "...o adam, onun kalem noktasıyla bir gezegen keşfetti."

Ödüller

  • Kraliyet Astronomi Topluluğu altın madalyası – 1868 ve 1876
  • Bazı gök cisimlerine adı verildi.
  • Eiffel Kulesi'nde adı olan 72 kişiden biri oldu.

Kaynakça

  1. ^ "Arago summary". 7 Ağustos 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2011. 
  2. ^ Adams, J.C., MA, FRAS, Fellow of St Johns College, Cambridge (1846). "On the Perturbations of Uranus (p.265)". Appendices to various nautical almanacs between the years 1834 and 1854 (reprints published 1851) (note that this is a 50Mb download of the pdf scan of the nineteenth-century printed book). UK Nautical Almanac Office, 1851. 13 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2008. 
  3. ^ U. Le Verrier (1859), (in French), Lettre de M. Le Verrier à M. Faye sur la théorie de Mercure et sur le mouvement du périhélie de cette planète, Comptes rendus hebdomadaires des séances de l'Académie des sciences (Paris), vol. 49 (1859), pp. 379–383. (At p. 383 in the same volume Le Verrier's report is followed by another, from Faye, enthusiastically recommending to astronomers to search for a previously undetected intra-mercurial object.)
  4. ^ Baum, Richard (1997). In Search of Planet Vulcan, The Ghost in Newton's Clockwork Machine. New York: Plenum Press. ISBN 0-306-45567-6. 
  5. ^ "Urbain Jean Joseph Leverrier". Encyclopaedia Britannica. LoveToKnow Classic Encyclopedia. 1911. 23 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2008. 

Ayrıca bakınız

Daha fazla bilgi

Dış bağlantılar


İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Güneş Sistemi</span> Güneş ve Güneş merkezli astronomik cisimler

Güneş Sistemi, Güneş'in kütleçekim kuvvetiyle yörüngede tutulan ve çeşitli gök cisimlerinden oluşmuş bir sistemdir. Güneş ve 8 gezegen ile onların doğruluğu onaylanmış 150 uydusu, 5 cüce gezegen ile onların bilinen toplam 8 uydusu ve milyarlarca küçük gök cisminden oluşur. Küçük cisimler kategorisine asteroitler, Kuiper Kuşağı cisimleri, kuyruklu yıldızlar, gök taşları ve gezegenler arası toz girer.

<span class="mw-page-title-main">Plüton</span> Cüce gezegen

Plüton, Kuiper Kuşağı'nda bulunan bir cüce gezegendir. Güneş Sistemi'nde bilinen en büyük cüce gezegen ve Neptün ötesi cisim ve doğrudan Güneş etrafında dolanan en büyük on altıncı cisimdir. 2006 yılına dek gezegen olarak sınıflandırılmaktaydı. Plüton, bünyesinde birçok cisim barındıran Kuiper Kuşağı'nın en belirgin üyelerinden biridir.

<span class="mw-page-title-main">Neptün</span> Uranüsten sonra Güneşe en uzak ve uzaklık sıralamasına göre sekizinci gezegen

Neptün, Güneş Sistemi'nin sekizinci, Güneş'e en uzak ve katı yüzeyi bulunmayan gezegenidir. Gaz gezegenler sınıfında yer alan Neptün, Jüpiter ve Satürn'e kıyasla farklı yapısından ötürü buz devi olarak da sınıflandırılır. Güneş sisteminin Uranüs ile beraber en soğuk iki gezegeninden biridir. Katı yüzeye sahip olmamakla birlikte gezegenin dış katmanı genel olarak hidrojen ve helyumdan oluşur. İç katmanında ise gezegenin kütlesinin çoğu kayalık bir çekirdeğin üzerindeki sıcak ve yoğun maddelerden oluşur. Adını Roma deniz tanrısı Neptunus'ten alan gezegen, Güneş Sistemi'nde çapına göre en büyük dördüncü, kütlesine göre ise en büyük üçüncü gezegendir. Dünya'dan 17 kat fazla kütlesiyle, ikizi sayılabilecek Uranüs'ten biraz daha büyük ve daha yoğundur. Güneş'e olan uzaklığı ortalama 30 Astronomik birimdir.

<span class="mw-page-title-main">Uranüs</span> güneş sisteminin 7. gezegeni

Uranüs, Güneş'e yakınlık bakımından yedinci gezegendir. Gazlı, camgöbeği renginde bir buz devidir. Gezegenin büyük bir kısmı, astronominin "buz" ya da uçucu maddeler olarak adlandırdığı maddenin süperkritik fazındaki su, amonyak ve metandan oluşur. Gezegenin atmosferi karmaşık katmanlı bir bulut yapısına sahiptir ve tüm Güneş Sistemi gezegenleri arasında 49 K ile en düşük minimum sıcaklığa sahiptir. Gezegenin 82,23°'lik belirgin bir eksenel eğimi ve 17 saat 14 dakikalık bir geriye dönüş periyodu vardır. Bu, Güneş etrafındaki 84 Dünya yıllık bir yörünge döneminde kutuplarının yaklaşık 42 yıl sürekli güneş ışığı aldığı ve ardından 42 yıl sürekli karanlık olduğu anlamına gelir.

Kütleçekim ya da çekim kuvveti, kütleli her şeyin gezegenler, yıldızlar ve galaksiler de dahil olmak üzere birbirine doğru hareket ettiği doğal bir fenomendir. Enerji ve kütle eşdeğer olduğu için ışık da dahil olmak üzere her türlü enerji kütleçekime neden olur ve onun etkisi altındadır.

<span class="mw-page-title-main">Gezegen</span> bir yıldız veya yıldız kalıntısının yörüngesinde dolanan gök cismi

Gezegen; genellikle bir yıldız, yıldız kalıntısı ya da kahverengi cücenin yörüngesinde bulunan, yuvarlak hâle gelmiş bir astronomik cisimdir. Uluslararası Astronomi Birliğinin (IAU) tanımına göre Güneş Sistemi'nde sekiz gezegen bulunur. Bunlar, karasal gezegenler Merkür, Venüs, Dünya ve Mars; dev gezegenler Jüpiter, Satürn, Uranüs ve Neptün'dür. Gezegen oluşumu için bilimsel açıdan mevcut en iyi teori, bir bulutsunun kendi içine çökmesi sonucu bir yıldızlararası bulut meydana getirdiğini ve yıldızlararası bulutun da bir önyıldız ve bunun yörüngesinde dönen bir öngezegen diski oluşturduğunu öne süren bulutsu hipotezidir. Gezegenler bu disk içinde, kütleçekiminin etkisiyle maddelerin kademeli olarak birikmesi sonucu, yığılma (akresyon) olarak adlandırılan süreçte büyürler.

<span class="mw-page-title-main">John Couch Adams</span>

John Couch Adams, İngiliz astronomdur. Cambridge Üniversitesi'nde öğrenim gören John Couch Adams, aynı üniversitede, asistanlık, astronomi profesörlüğü yaptı. Neptün gezegenini bulduysa da kuşkuculuğu yüzünden elde ettiği sonuçları, Fransız Urbain Le Verrier'ninkilerden sonra yayınlayabildi. 1861'de Cambridge Gözlemevi müdürlüğüne getirildi ve Ay'ın hareketi alanında önemli çalışmalar yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Truvalı (gök cismi)</span>

Truvalı veya truva asteroidi, astronomide daha büyük bir cismin yörüngesini paylaşan, ana cismin yaklaşık 60° ilerisinde veya gerisinde bulunan L4 ve L5 Lagrange noktalarından birinin yakınında kararlı bir yörüngede kalan küçük boyutlu bir gök cismidir (çoğunlukla asteroitler). Truva cisimleri gezegenlerin ya da büyük uyduların yörüngelerini paylaşabilirler.

Titius-Bode yasası Güneş Sistemi'nde bulunan gezegenlerin yarı büyük eksenlerinin basit bir kurala dayandığını ileri süren bir varsayımdır. 1846 yılında Neptün'ün bulunmasıyla geçersiz kalmıştır. Yasa adını Johann Daniel Titus (1729-1796) ve Johann Elert Bode (1747-1826) adlı iki Alman astronomundan almıştır. Titus kuralı ortaya koymuş, Bode ise kuralın bilim dünyasınca tanınmasını sağlamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Heinrich Louis d'Arrest</span>

Heinrich Louis d'Arrest, Alman astronom. İsmi bazen Heinrich Ludwig d'Arrest olarak bilinir.

Fizik'te, yerçekimi teorileri kütleli cisimlerin hareket mekanizmalarını kapsayan etkileşimleri esas alır. Antik zamanlardan bu yana birçok Yerçekimi teorisi ortaya atılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">E. M. Antoniadi</span> Yunan gökbilimci (1870-1944)

Eugène Michel Antoniadi Yunan astronomdur. Anadolu'da doğmuştur. Camille Flammarion tarafından Fransa'ya davet edilmiş ve ömrünün kalanını byrada geçirmiştir. İsmi Eugenios AntoniadisEugène Michael Antoniadi ya da yanlış biçimde Eugène Marie Antoniadi olarak da bilinir.

<span class="mw-page-title-main">Neptün'ün halkaları</span> Neptünün beş ana halkadan oluşan sistemi

Neptün, beş ana halkadan oluşan bir sisteme sahiptir. Başta "yaylar" olarak adlandırılan halkalar, 22 Temmuz 1984'te Patrice Bouchet, Reinhold Häfner ve Jean Manfroid'dan oluşan ekip tarafından Şili'deki La Silla Gözlemevi'nde ve William Hubbard liderliğindeki bir program kapsamında F. Vilas ve L. R. Elicer tarafından Cerro Tololo Amerikan Gözlemevi'nde keşfedildi. Halkalar, 1989'da Voyager 2 uzay aracı tarafından fotoğraflandı. Halkaların en yoğun kısımları, Satürn'ün ana halkalarının yoğunluğu nispeten az kısımlarıyla karşılaştırılabilir; ancak Neptün'ün halka sisteminin çoğu görece zayıf, soluk ve tozlu olup Jüpiter'in halkalarına daha çok benzemektedir. Neptün'ün halkalarına, gezegenle ilgili önemli çalışmalara katkıda bulunan gök bilimcilerin adları verilmiştir: Galle, Le Verrier, Lassell, Arago ve Adams. Neptün, uydularından Galatea'nın yörüngesine denk gelen ve isim verilmemiş soluk bir halkaya daha sahiptir. Diğer üç uydusu olan Naiad, Thalassa ve Despina halkalar arasındaki yörüngelerde dönmektedirler.

<span class="mw-page-title-main">Johann Gottfried Galle</span> Astronom

Johann Gottfried Galle, Alman astronom. Radis, Almanya'da doğan Galle, Berlin Gözlemevi'nde 23 Eylül 1846'da öğrencisi Heinrich Louis d'Arrest'in yardımıyla Neptün'ü bilerek gözlemleyen ilk kişi oldu. Urbain Le Verrier, Neptün'ün varlığını ve konumunu ilk öngören kişiydi, koordinatları Galle'ye göndererek doğrulamasını istedi. Galle, Le Verrier'in mektubunu aldığı akşam yaptığı gözlemde mektuptaki koordinatların 1° yakınında gezegeni gözlemledi.

<span class="mw-page-title-main">Alexis Bouvard</span> Fransız gökbilimci (1767 – 1843)

Alexis Bouvard, Fransız bir astronomdu. Özellikle Uranüs'ün hareketindeki düzensizliklere ilişkin dikkatli gözlemleri ve güneş sistemindeki sekizinci gezegenin varlığına ilişkin varsayımı ile dikkat çekmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Gerard Kuiper</span> Hollandalı-Amerikalı gökbilimci (1905 – 1973)

Gerard Peter Kuiper, Hollandalı astronom, gezegen bilimci ve yazardır. Kuiper kuşağı adı verilen kuşağın isim babasıdır. Genellikle Güneş Sistemi hakkında yaptığı çalışmalar ve keşiflerle tanınır. Hatta gezegen biliminin babası olarak bilinir.

<span class="mw-page-title-main">13 Egeria</span> ana kuşak asteroi̇d

Egeria, Annibale de Gasparis tarafından 2 Kasım 1850'de keşfedilmiş olan büyük bir ana kuşak G-tipi asteroittir. Egeria, hesaplamaları Neptün'ün keşfine yol açan Urbain Le Verrier tarafından, Roma'nın ikinci kralı Numa Pompilius'un karısı olan İtalya'da bulunan Ariccia mitolojik perisi Egeria'dan esinlenerek isimlendirilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Ayyub Guliyev</span>

Eyyub Salah oğlu Guliyev astronomi, kuyruklu yıldızlar ve küçük cisimler alanlarında çalışmalar yapan Azerbaycanlı araştırmacıdır. Fizik ve matematik bilimleri doktoru ve profesörü, Azerbaycan Ulusal Bilimler Akademisi'nin (ANAS) üyesi ve Şamahı Astrofizik Gözlemevi'nin eski direktörüdür. Uluslararası Astronomi Birliği ve Avrupa Astronomi Topluluğu üyesidir.

<span class="mw-page-title-main">59 Elpis</span> Asteroit

Elpis, Güneş'in etrafında 4,47 yıllık bir periyotla dönen büyük bir ana kuşak asteroitidir. Çok koyu renkli ve karbonlu bir bileşime sahip C-tipi asteroittir. Tholen şemasında CP sınıflandırmasına sahipken, Bus ve Binzen onu B-tipi olarak sınıflandırmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Neptün'ün keşfi</span>

Neptün gezegeni doğrudan gözlemlenmeden önce matematiksel olarak tahmin edilmişti. Urbain Le Verrier tarafından yapılan tahminin ardından, 23-24 Eylül 1846 gecesi Berlin Gözlemevi'nde astronom Johann Gottfried Galle tarafından Le Verrier'in hesaplamalarından hareketle teleskopla yapılan gözlemler, büyük bir gezegenin varlığını doğruladı. Bu keşif, 19. yüzyılda bilim için sansasyonel bir andı ve Newton'un kütleçekimi teorisini dramatik bir biçimde doğrulamıştı. François Arago'nun ifade ettiği üzere, Le Verrier, Neptün'ü "kaleminin ucu ile" keşfetmişti.