Uranyum üretimine göre ülkeler listesi

Bu liste, uranyum üretimine göre ülkelerin listesini içerir. İlk liste Dünya Nükleer Birliği tarafından derlendi ve uranyum üretimini çıkarılan ton bazında ölçmektedir. İkinci liste, nükleer yakıt pazarında uzmanlaşmış bir danışmanlık şirketi olan TradeTech tarafından derlenmiştir.

Dünya Nükleer Birliği (2021)

Sıra	Ülke / Bölge	Uranyum üretimi (2021) (ton U)^[1]	Dünya Üretim Yüzdesi (2021)
	Dünya	48,332	100.00%
1	Kazakistan	21,819	45.14%
2	Namibya	5,753	11.90%
3	Kanada	4,693	9.1%
4	Avustralya	4,192	8.67%
5	Özbekistan	3,500 (tahmini)	7.24%
6	Rusya	2,635	5.45%
7	Nijer	2,248	4.65%
8	Çin	1,885 (tahmini)	3.90%
9	Hindistan	615 (tahmini)	1.27%
10	Ukrayna	455	0.94%
11	Güney Afrika	385 (tahmini)	0.80%
12	İran	71 (tahmini)	0.15%
13	Pakistan	45 (tahmini)	0.09%
14	Brezilya	29	0.06%
15	Amerika Birleşik Devletleri	8	0.02%
16	Çekya	0	< 0.01%
17	Romanya	0	< 0.01%
18	Fransa	0	< 0.01%
19	Almanya	0	< 0.01%
20	Malawi	0	< 0.01%

Dünya Nükleer Birliği (2018)

Sıra	Ülke / Bölge	Uranyum üretimi (2018) (ton U) ^[2]	Dünya Üretim Yüzdesi (2018)
	Dünya	53.498	% 100.00
1	Kazakistan	21.705	% 40,57
2	Kanada	7,001	% 13.09
3	Avustralya	6.517	% 12.18
4	Namibya	5.525	% 10.33
5	Nijer	2.911	% 5,44
6	Rusya	2.904	% 5,43
7	Özbekistan	2.404 ^[3]	% 4,49
8	Çin	1.885	% 3,52
9	Ukrayna	1.180	% 2.21
10	Amerika Birleşik Devletleri	582	% 1.09
11	Hindistan	308	% 0,79 ^[4]
12	Güney Afrika	346	% 0.65
13	İran	71	% 0.13
14	Pakistan	45	% 0,08
15	Çekya	0	<% 0.01
16	Romanya	0	<% 0.01
17	Brezilya	0	<% 0.01
18	Fransa	0	<% 0.01
19	Almanya	0	<% 0.01
20	Malawi	0	<% 0.01

TradeTech (2011)


Sıra	Ülke / Bölge	Uranyum Üretimi (2011) (bin pound U ₃ O ₈) ^[5]	Dünya Üretim Yüzdesi (2011)
	Dünya	139.075	% 100.00
1	Kazakistan	50.568	% 36,36
2	Kanada	23.775	% 17.10
3	Avustralya	15.555	% 11.18
4	Nijer	11.312	% 8.13
5	Namibya	8.470	% 6.09
6	Rusya	7.781	% 5.59
7	Özbekistan	6.499	% 4,67
8	Amerika Birleşik Devletleri	3.996	% 2.87
9	Ukrayna	2.314	% 1,66
10	Çin	2.301	% 1,65
11	Malawi	2.199	% 1.58
12	Güney Afrika	1.513	% 1.09
13	Hindistan	1.040	% 0.75
14	Brezilya	689	% 0,50
15	Çekya	595	% 0,43
16	Romanya	200	% 0.14
17	Pakistan	117	% 0,08
18	Almanya	52	% 0,04
19	Fransa	16	% 0.01

Ayrıca bakınız

Uranyum rezervlerine göre ülkeler listesi

Kaynakça

^ "World Uranium Mining - World Nuclear Association". www.world-nuclear.org. 23 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Eylül 2022.
^ "World Uranium Mining". World Nuclear Association. 27 Ocak 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2020.
^ estimate
^ "Arşivlenmiş kopya". 23 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mayıs 2021.
^ "World Uranium Production & Requirements". TradeTech. 1 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2020.

İlgili Araştırma Makaleleri

Nükleer silah, nükleer reaksiyon ve nükleer fisyon birlikte kullanılmasıyla ya da çok daha kuvvetli bir füzyonla elde edilen yüksek yok etme gücüne sahip silahtır. Genel patlayıcılardan farklı olarak çok daha fazla zarar vermek amaçlı kullanılır. Sadece kullanılan bir silah, tüm bir kenti ya da bir ülkeyi canlı, cansız ne varsa tamamen yok edecek güçtedir.

<span class="mw-page-title-main">İran'ın nükleer programı</span>

İran'ın nükleer enerji elde etmek için başlattığını söylediği, ancak başta ABD olmak üzere bazı ülkelerin nükleer silah üretmek için başladığını iddia ettiği proje.

Nükleer santral (NPP) veya atom santrali (APS), ısı kaynağının nükleer reaktör olduğu termik santraldir. Termik santrallerde tipik olduğu gibi, ısı, elektrik üreten jeneratöre bağlı buhar türbinini çalıştıran buhar üretmek için kullanılır. Eylül 2023 itibarıyla Uluslararası Atom Enerjisi Kurumu, dünya çapında 32 ülkede faaliyette olan 410 nükleer santral ve inşa halinde olan 57 nükleer santral olduğunu bildirdi.

Toryum; sembolü Th, atom numarası 90 olan zayıf radyoaktivite gösteren, metalik, kimyasal bir elementtir. Toryum havaya maruz kaldığında kararır ve toryum dioksit oluşturur; orta derecede yumuşak, işlenebilir ve yüksek bir erime noktasına sahiptir. Toryum, kimyasına +4 oksidasyon durumunun hakim olduğu elektropozitif bir aktinittir; oldukça reaktiftir ve ince bir şekilde bölündüğünde havada tutuşabilir.

Nükleer reaktör, zincirleme çekirdek tepkimesinin başlatılıp sürekli ve denetimli bir biçimde sürdürüldüğü aygıtlardır. Nükleer reaktörler bazen nükleer enerjiyi başka bir tür enerjiye çevrilen santraller olarak kullanılırlar.

Eldorado Maden ocağı, Kanada'nın Kuzeybatı Toprakları'nda Sahtu Bölgesi'nin Büyük Ayı Gölü kıyısındaki Port Radium'da bulunan maden ocağı.

<span class="mw-page-title-main">Rosatom</span> Rusyanın askeri ve sivil bütün nükleer etkinliklerini yürüten devlet şirketi

Rosatom Devlet Nükleer Enerji Şirketi, 2007 yılında kurulan nükleer enerji üzerine uzmanlaşmış Moskova merkezli bir Rus devlet şirketidir. Şirketin 360'tan fazla iştiraki bulunmaktadır, bunların arasında bilimsel araştırma organizasyonları, nükleer savaş ekipmanları ve Dünya'nın tek nükleer güçle çalışan buzkıran donanması da bulunur.

IV. Nesil III. Nesil reaktörlerin halefi olarak tasarlanan nükleer reaktör tasarımlarıdır. Birinci nesil sistemlerin çoğu kullanımdan kaldırıldığı için dünya çapında faaliyette olan reaktörlerin çoğu ikinci ve 3 nesil sistemlerdir. Generation IV International Forum, IV. nesil reaktörlerin gelişimini koordine eden uluslararası bir organizasyondur. V. Nesil reaktörler tamamen teoriktir ve henüz uygulanabilir olarak görülmemektedir.

Nükleer silahlanma yarışı, Amerika Birleşik Devletleri, Sovyetler Birliği ve müttefiklerinin Soğuk Savaş süresince nükleer savaşta üstünlük kurmak için girdikleri bir silahlanma yarışıydı. Bu dönemde, ABD ve Sovyetler'in yanı sıra diğer ülkeler de nükleer silah geliştirmeye başladı, ancak hiçbiri savaş başlığı üretiminde diğer iki süper güç kadar etkin olmadı.

Otto Robert Frisch FRS Avusturya doğumlu, nükleer fizik üzerine çalışan İngiliz bir fizikçiydi. Lise Meitner ile nükleer fisyonun ilk teorik açıklamasını geliştirdi ve ilk olarak fisyon yan ürünlerini deneysel olarak tespit etti. Daha sonra, işbirlikçisi Rudolf Peierls ile, 1940 yılında bir atom bombasının patlaması için ilk teorik mekanizmayı tasarladı.

Nükleer santraller şu anda 30 ülkede faaliyet gösteriyor. Çoğu Avrupa, Kuzey Amerika, Doğu Asya ve Güney Asya'dadır. Amerika Birleşik Devletleri en büyük nükleer enerji üreticisi iken, Fransa nükleer enerji ile en fazla elektrik üreten ülkedir. Fransa, enerji güvenliğine dayalı mevcut bir politika nedeniyle elektriğinin yaklaşık %75'ini nükleer enerjiden elde etmektedir. Politikada yapılan bir değişikliğe göre ülke, 2035 yılına kadar bu oranı %50'ye düşürmek zorunda. 2012'de küresel nükleer elektrik üretimi 1999'dan bu yana en düşük seviyesindeydi.

Charles de Gaulle Fransız Donanması amiral gemisidir. Gemi, onuncu Fransız uçak gemisidir Fransanın nükleer güçle çalışan ilk yüzey gemisi ve Birleşik Devletler Donanması dışında tamamlanan tek nükleer güçle çalışan gemidir. Adını Fransız devlet adamı ve general Charles de Gaulle'den almıştır. Gemide 18 adet Rafael uçağı konuşlandırılabilmektedir. 2021 yılında Rum Milli Muhafız ordu ile tatbikat amacıyla Limasol limanına demirlemiştir. Ayrıca Suriye'de DEAŞ karşıtı operasyonlarda görev almak üzeri Doğu Akdeniz'de görev almaktadır.

Uranyum rezervleri, belirli bir piyasa fiyatına dayalı olarak izotoptan bağımsız olarak geri kazanılabilir uranyum rezervleridir. Burada verilen liste OECD Nükleer Enerji Ajansı ve Uluslararası Atom Enerjisi Ajansı tarafından hazırlanan ortak bir rapor olan Uranium 2016: Resources, Production and Demand'a dayanmaktadır.

Bir nükleer yakıt bankası, nükleer reaktörlerini beslemek için yedek bir LEU kaynağına ihtiyaç duyan ülkeler için düşük zenginleştirilmiş uranyum (LEU) rezervidir. Zenginleştirme teknolojisine sahip olan ülkeler, zenginleştirilmiş yakıtı, zenginleştirme teknolojisine sahip olmayan ülkelerin güç reaktörleri için yakıt elde edeceği bir "bankaya" bağışlayacaklardır.

<span class="mw-page-title-main">Uranyum dioksit</span>

Uranyum Dioksit, diğer adıyla uranya kimyasal formülü UO₂ olan maddedir. Neredeyse siyah renkli veya koyu kahverengi, radyoaktif ve kristal yapıda olan bir madde olup doğal olarak uraninit ve kleveyit minerallerinde bulunmaktadır. Nükleer santrallerde plütonyum ve uranyum dioksit karışımı yakıt çubuklarında kullanılmaktadır. Sarı ve siyah renkli seramiklerde 1960 yılına kadar kullanılmışlardır. Stoksiyometrik özelliklerine bağlı olarak erime sıcaklığı değişkendir.

Toryum kaynakları, düşük karbonlu enerji için potansiyel bir kaynaktır. Toryumun çeşitli reaktör tasarımlarında bir nükleer yakıt işlevi gördüğü kanıtlanmıştır. Yerkabuğunda uranyumdan daha fazla miktarda bulunur. Toryum kaynakları, uranyum örneğinde olduğu gibi daha yüksek bir güvenle tahmin edilmedi ve değerlendirilmedi. Şu anda sınırlı keşifler ve tarihsel verilere dayalı olarak dünya çapında yaklaşık 6 milyon ton toryum tahmin edilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Kazakistan'da uranyum madenciliği</span>

Kazakistan'da uranyum madenciliği ülke ekonomisi için büyük önem taşımaktadır. Kazakistan 2011 yılı itibarıyla dünyanın en büyük uranyum üreticisi olarak kabul edilmektedir.

2023 itibarıyla, Finlandiya'da çalışır durumda olan hepsi Baltık Denizi kıyılarında bulunan iki santralde bulunan beş nükleer reaktörü bulunmaktadır. Nükleer enerji, 2020'de ülkenin elektrik üretiminin yaklaşık %34'ünü sağladı. Finlandiya'daki ilk araştırma nükleer reaktörü 1962'de, ilk ticari reaktör ise 1977'de işletmeye alındı. Beşinci reaktör Nisan 2023'te faaliyete geçti.

Ragra Madeni (İspanyolca: Mina Ragra), Peru'nun Pasco bölgesindeki bir vanadyum madeniydi. Amerika Birleşik Devletleri Jeoloji Araştırmaları Kurumunun düzenlediği bir keşif seferi sırasında, 20 Kasım 1905'te keşfedildi. 1914 itibarıyla, dünyadaki vanadyum üretiminin %75'i bu madenden sağlanıyordu. Uranyumun elde edildiği başlıca minerallerden karnotitin (K₂(UO₂)₂(VO₄)₂), vanadyum da içerimesi ve uranyum elde edilirken vanadyumun da yan ürün olarak elde edilmesinden ötürü maden, 1955 yılında kapatıldı.

Dünya Nükleer Birliği, nükleer enerjiyi teşvik eden ve küresel nükleer endüstriyi oluşturan şirketleri destekleyen uluslararası kuruluştur. 2001 yılında Uranyum Enstitüsü'nün yerine kurulmuştur. Üyeleri, uranyum madenciliği, uranyum dönüşümü, uranyum zenginleştirme, nükleer yakıt üretimi, tesis üretimi, nakliye ve kullanılmış nükleer yakıtın imhası ile elektrik üretimi de dahil olmak üzere nükleer yakıt döngüsünün tüm aşamalarından gelmektedir. Merkezi Londra'nın Westminster semtinde yer almaktadır.

Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.