İçeriğe atla

Umberto Ricci

Umberto Ricci
Doğum20 Şubat 1879
Chieti, İtalya Krallığı
Ölüm3 Ocak 1946 (66 yaşında)
Kahire, Mısır Krallığı
BaşlıkProfesör
Akademik çalışmaları
Disiplin
  • İstatistik
  • Ekonomi
Alt disiplinZiraat ekonomisi
Kurumları

Umberto Ricci (1879-1946), İtalyan akademisyen ve ekonomisttir. İtalya'daki Faşist yönetimin sona ermesinden kısa bir süre sonra 1945'te eğitim bakanı olarak görev yapmıştır.

İlk yılları ve eğitimi

Ricci, 20 Şubat 1879'da Chieti'de doğdu.[1] Chieti'deki Ferdinando Galiani Teknik-Ticaret Enstitüsünden mezun oldu.[2] Daha sonra Venedik Ticaret Yüksek Okulu'ndan ekonomi, finans ve istatistik alanında dereceyle mezun oldu.[2] Uzmanlık alanları tarım ekonomisi ve genel denge analizi bölümleriydi.[3]

Kariyeri

Mezuniyetinin ardından 1907 ile 1910 yılları arasında Tarım Bakanlığı'nda çalıştı.[2] Daha sonra merkezi Roma'da bulunan Uluslararası Tarım Enstitüsü'ne katıldı ve 1910'dan itibaren istatistik bölümünün yöneticiliğini üstlendi.[1] İlk bilimsel makalesini 1904 yılında Journal of Economists'te yayımladı.[2] Parma (1915–1918) ve Pisa (1919–1921) üniversitelerinde istatistik profesörü; Macerata (1912), Bologna (1922–1924) ve Roma (1924–1928) üniversitelerinde ekonomi profesörü olarak görev aldı.[2][4] Birinci Dünya Savaşı'nın ardından kamuda dengelerin incelenmesi ve harcamaların azaltılması amacıyla çalışan teknik komisyonun üyeliğine seçildi.[5] Ricci, akademik faaliyetlerinin yanı sıra aktif bir politikacıydı ve Liberal Parti'ye üye oldu.[1] Ricci, La Voce, L'Unità ve La Rivoluzione Liberale dergilerinde makaleler yayımladı.[2]

Ricci , Benito Mussolini'nin kabinesinde maliye bakanlığı yapan Alberto de Stefani'nin danışmanıydı.[5] Mart 1928 tarihinde faşist ekonomi politikalarına yönelik eleştirileri nedeniyle İtalyan üniversitelerindeki görevlerinden alındı.[4][5] Daha sonra İtalya'dan ayrıldı ve [3] Mısır'daki Kahire Üniversitesi'nde ekonomi ve istatistik alanında dersler verdi [1] Eylül 1942'de İstanbul Üniversitesi'nde ders vermeye başladı.[3] İtalya'ya döndüğü 30 Ekim 1945 tarihine kadar İstanbul'da kaldı.[1] Bonomi kabinesinde Vincenzo Arangio-Ruiz'in yerine eğitim bakanı olarak atandı.[2]

Ölümü

Kısa bir süre eğitim bakanı olarak görev yaptıktan sonra Kahire'ye döndü ve Kahire'de 3 Ocak 1946'da kalp krizi sebebiyle öldü [1][2][3]

Kaynakça

  1. ^ a b c d e f C. Bresciani-Turroni (July–August 1946). "Umberto Ricci". Giornale degli Economisti e Annali di Economia (İtalyanca). 5 (7–8): 385-395. 
  2. ^ a b c d e f g h Pierluigi Ciocca (2016). "Ricci, Umberto". Dizionario Biografico degli Italiani (İtalyanca). 87. 17 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ekim 2023. 
  3. ^ a b c d Vedit İnal, Nur Merve Kılıçkan (2021). "Refugee Scholars of the 1930s and the German Contribution in the Development of Economics in Turkey". Journal of Balkan and Near Eastern Studies. 23 (2): 285,292-293. doi:10.1080/19448953.2020.1867809. 
  4. ^ a b "Ricci, Umberto". Treccani (İtalyanca). 8 Ağustos 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ekim 2023. 
  5. ^ a b c Clara Elisabetta Mattei (2017). "Austerity and repressive politics: Italian economists in the early years of the fascist government" (PDF). The European Journal of the History of Economic Thought. 24 (5): 999-1000,1004. doi:10.1080/09672567.2017.1301510. 10 Eylül 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 8 Ekim 2023. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Ekonomi</span> belirli bir alandaki farklı temsilciler tarafından sınırlanmış mal veya hizmetlerin üretimi, dağıtımı veya ticaretinden oluşan sistem

Diğer anlam için Ekonomi sayfasına bakınız

<span class="mw-page-title-main">Benito Mussolini</span> İtalya diktatörü (1922–1945)

Benito Amilcare Andrea Mussolini, Ulusal Faşist Parti'nin lideri olan İtalyan politikacı ve gazeteci. Kendini faşist olarak tanımlayan Mussolini, iktidara geldikten sonra Duce (Lider) olarak tanındı. Mussolini, faşizm ideolojisinin ilk örneği olan İtalyan faşizminin kurucusudur, bu sebepten dolayı faşizmin kurucusu olarak da kabul edilmektedir. 31 Ekim 1922 ve 25 Temmuz 1943 tarihleri arasında İtalya Krallığı'nın başbakanı, 23 Eylül 1943 ve 25 Nisan 1945 tarihleri arasında ise İtalyan Sosyal Cumhuriyeti'nin Ducesi olarak görev yaptı. II. Dünya Savaşı öncesinde ve savaş sırasında İtalyan siyasetinde önemli bir rol oynadı. Nisan 1945'te, Luftwaffe miğferi takıp bir Nazi konvoyu ile İsviçre'ye kaçmaya çalışırken, komünist İtalyan partizanlar tarafından fark edildi ve sevgilisi ile beraber kurşuna dizilerek infaz edildi. Ayrıca; Adolf Hitler, Francisco Franco ve António de Oliveira Salazar gibi aşırı sağ totaliter yöneticilere de ilham vermiştir.

<span class="mw-page-title-main">Ulusal Faşist Parti</span> İtalyan politik partisi

Ulusal Faşist Parti, Benito Mussolini'nin faşizmin politik ifadesi olarak 9 Kasım 1921 tarihinde Roma'da kurduğu siyâsî parti. Faşizmi bu zamandan önce Faşist Mücadele Birliklerinin İttifakı isimli teşkilata bağlı Fasci olarak bilinen gruplar temsil ediyordu. Partinin temel politikaları, milliyetçilik, vatanseverlik, cumhuriyetçilik, korporatizm ve popülizm üzerine kuruluydu. Cumhuriyetçi Faşist Parti ile birlikte şu anda İtalya'da anayasa tarafından yeniden kurulması yasaklanan iki partiden biridir.

<span class="mw-page-title-main">Savoie Hanedanı</span> Savoia ve İtalyada kraliyet ailesi

Savoy Hanedanı, tarihsel Savoy bölgesinde 11. yüzyıl başlarında ortaya çıkan bir soylu hanedandır. Bu bölgede önce küçük bir kontluk yöneten bu hanedan zamanla hükümdarlık yetkilerini geliştirerek sonunda 1861 ile II. Dünya Savaşı sonunda Savoy-Carignano hanedan dalı tarafından İtalya Krallığı hükümdarı olmayı başarmıştır. Savoy Hanedanı genişleyip birleşen İtalya'ya üzerinde 85 yıl krallık yapmıştır. Savoy Hanedanı'nın İtalya Kralı olan üyeleri II. Vittorio Emanuele, I. Umberto, III. Vittorio Emanuele ve II. Umberto olmuşlardır. Son İtalya kralı olan II. Umberto ancak birkaç hafta hüküm sürmüş ve bir Anayasal Referandum ile tahttan indirilmiş ve İtalya'da yeni bir cumhuriyet ilan edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Franco Modigliani</span> İtalyan-Amerikalı ekonomist (1918 – 2003)

Franco Modigliani. İtalyan asıllı ama 1946'da ABD vatandaşlığına geçmiş olan iktisatçı. 1985'te Nobel Ekonomi Ödülü'nü kazanmıştır.

Yahudi İtalyancası ya da İtalkian bir İtalo-Romans dili çeşididir. Ağırlıklı olarak 10. yüzyıl ile 20. yüzyıl arasında İtalya ve Korfu'da konuşulmuştur.

Faşizm ekonomisi ya da faşist ekonomi, faşist hükûmetler tarafından uygulanan ekonomi politikalarını ifade eder. Faşizm otoriter, milliyetçi ve korporatist bir ideolojidir. Ancak faşizmin yerleşmiş bir tanımı yoktur.

<span class="mw-page-title-main">1946 İtalya genel seçimleri</span> II. Dünya Savaşının ardından yapılan ve İtalyan kadınların ilk kez oy kullandığı seçimler

1946 İtalya Genel Seçimleri, 2 Haziran 1946 tarihinde İtalya'da yapılan seçimlerdir. II. Dünya Savaşı'nın ardından yapılan bu ilk seçimde Kurucu Meclis üyesi olacak 556 vekil belirlenmiştir. İlk kez İtalyan kadınların da oy kullandığı seçimlerde seçmenlerden hem siyasi vekillerini belirlemeleri hem de ülkenin yönetim biçimine karar vermeleri istenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Theo van Lynden van Sandenburg</span> Hollandalı siyasetçi

Constantijn Theodoor Tellen van Lynden van Sandenburg,, Hollandalı politikacı. Lynden van Sandenburg, 1879-1883 yılları arasında Hollanda Başbakanı olarak görev yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Mustafa Fehmi Paşa</span>

Mustafa Fehmi Paşa, Mısırlı siyasetçi. Mısır Hidivliği'nde iki defa başbakanlık yapmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Kimon Georgiev</span>

Kimon Georgiev Stoyanov, 1934'ten 1935'e ve yine 1944'ten 1946'ya kadar Bulgaristan Başbakanı olan Bulgar bir generaldi.

<span class="mw-page-title-main">İtalya hükûmeti</span>

İtalya hükûmeti, İtalya'yı yöneten kuruluştur. İtalya, 1948 Anayasası'nın 1. maddesinin belirtildiği şekilde demokratik bir cumhuriyet olup egemenlik halka aittir ve anayasanın şekil ve sınırları dahilinde halk tarafından kullanılır.

Forza Italia, İtalya'da liberal-muhafazakar, Hristiyan-demokratik, liberal sosyal demokratik ve popülist eğilimleri olan merkez sağ siyasi partiydi. Lideri, dört kez İtalya Başbakanı olan Silvio Berlusconi idi.

<span class="mw-page-title-main">Luigi Facta</span>

Luigi Facta İtalyan siyasetçi ve gazeteci. Roma'ya Yürüyüş ve Benito Mussolini diktatörlüğünden önceki son İtalya Başbakanıydı.

<span class="mw-page-title-main">Carlo Sforza</span> İtalyan siyasetçi (1872-1952)

Kont Carlo Sforza, İtalyan diplomat ve faşizm karşıtı bir politikacı.

<span class="mw-page-title-main">Tommaso Tittoni</span> İtalya başbakanı (1855-1931)

Tommaso Tittoni İtalyan diplomat, politikacı ve Annunziata Şövalyesi. 1903'ten 1909'a kadar beş aylık bir dönem dışında İtalya'nın dışişleri bakanıydı. Ayrıca Mart 1905'te yaklaşık iki hafta geçici başbakanlık yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Alessandro Fortis</span> İtalyan siyasetçi (1842-1909)

Alessandro Fortis 1905'ten 1906'ya kadar İtalya başbakanı olarak görev yapan İtalyan bir politikacıdır. Luigi Luzzatti ve Sidney Sonnino'dan önce İtalya'nın ilk Yahudi Başbakanıdır.

<span class="mw-page-title-main">İtalyan savaş suçları</span>

İtalyan savaş suçları çoğunlukla Libya'nın Pasifikasyonu, II. İtalya-Habeşistan Savaşı, İspanya İç Savaşı ve II. Dünya Savaşı'ndaki Faşist İtalya ile ilişkilendirilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Ivanoe Bonomi</span> İtalyan siyasetçi (1873-1951)

Ivanoe Bonomi 1921'den 1922'ye ve 1944'ten 1945'e kadar İtalya Başbakanı olarak görev yapan İtalyan bir politikacı ve gazeteciydi.

<span class="mw-page-title-main">Nasuhi el-Buhari</span> Suriyeli siyasetçi ve asker (1881-1961)

Nasuhi el-Buhari, 1939 yılında kısa bir süre Suriye başbakanı olarak görev yapmış Suriyeli bir asker ve siyasetçiydi.