İçeriğe atla

Umberto D.

Umberto D.
Umberto D.
"Umberto D." filminin özgün sinema afişi
YönetmenVittorio De Sica
YapımcıVittorio De Sica
Giuseppe Amato
Angelo Rizzoli
SenaristCesare Zavattini
OyuncularCarlo Battisti
Maria-Pia Casilio
Lina Gennari
MüzikAlessandro Cicognini
Görüntü yönetmeniAldo Graziati
KurguEraldo Da Roma
DağıtıcıJanus Films
The Criterion Collection
CinsiSinema filmi
TürüDram,melodram
RenkSiyah-beyaz
Yapım yılı1952
Çıkış tarih(ler)i20 Ocak 1952, İtalya
Süre91 dakika
Ülkeİtalya İtalya
Dilİtalyanca

Umberto D. 1952 İtalya yapımı dramatik filmdir.

Senaryosunu Cesare Zavattini'nin kendi hikâyesinden uyarlayıp yazdığı filmin yönetmeni Vittorio De Sica'dır. Filmin yapımcılarından biri de olan De Sica ayrıca senaryonun yazılmasına da katkıda bulunmuştur. İtalyan Yeni Gerçekçiliği sinema akımının baş eserlerinden biri olarak kabul edilen filmin başrol oyuncusu Carlo Battisti da dahil oyuncularının çoğu profesyonel sinema oyuncuları değillerdi ve ilk kez kamera karşısına geçmişlerdi.

Film, 2008 yılında İtalya Kültürel Miras Bakanlığı'nın "1942-1978 yılları arasında ülkenin kolektif hafızasını değiştiren" 100 filmden oluşan "Kurtarılması Gereken 100 İtalyan Filmi" listesine dahil edildi.

Emekli bir devlet memurunun savaş sonrasının sıkıntılarını yaşayan Roma şehrinde kısıtlı geliri ile sığındığı pansiyon odasında verdiği hayat mücadelesi anlatılmaktadır. Bu filmin yaratıcı ekibi Cesare Zavattini ve Vittorio De Sica bundan 4 yıl önce de Bisiklet Hırsızları (Ladri di biciclette) filmine birlikte imza atmışlardı. Zavattini,Umberto D.'nin senaryosu için En İyi Senaryo Akademi Ödülü'ne, De Sica ise Cannes Film Festivali'nde büyük ödüle aday gösterilmişlerdir.

Özet

Umberto Domenico Ferrari (Carlo Battisti) emekli bir devlet memurudur. Hayattaki tek dostu ve can yoldaşı köpeği ile Roma 'da küçük bir pansiyon odasına sığınmış kıt emekli maaşı ile geçinmeye daha doğrusu hayatta kalmaya çalışmaktadır. Odanın kirasını düzenli olarak ödeyememektedir. Taş yürekli ve anlayışsız ev sahibesi Antonia (Lina Gennari) tarafından sürekli pansiyondan atılmakla tehdit edilmektedir. Zaten ondan kurtulmayı kafasına koymuş olan ev sahibesinin türlü aşağılamalarına da katlanmak zorunda kalan Umberto odasının gündüzleri fahişelere saatlik olarak kiralanmasına da ses çıkaramaz. Pansiyona olan borcunu kapatabilmek için saatini ve kitaplarını da satar ama gerekli parayı bir araya getiremez. Hayır kurumlarının aşevlerinde karnını doyuran Umberto 'yu hayata bağlayan tek şey köpeği Flike'dir. Günden güne umutsuzluğu katlanarak artan Umberto son çare olarak intihar etmeyi düşünürken köpeği Flike ortadan kaybolur. Başıboş köpeklerin telef edileceğini bilen Umberto gitgide artan bir umutsuzlukla şehirde köpeğini aramaya başlar.

Oyuncu kadrosu

  • Carlo Battisti ... Umberto Domenico Ferrari
  • Maria-Pia Casilio ... Maria, oda hizmetçisi
  • Lina Gennari ... Antonia, ev sahibesi
  • Ileana Simova ... Umberto'nun odasındaki kadın
  • Elena Rea ... Hastanedeki rahibe hemşire
  • Memmo Carotenuto ... Hastane odasındaki hasta

Film hakkında notlar

  • Klasik bir hikâye örgüsünün olmayışı,doğal dış mekân çekimleri,amatör oyuncuların kullanılmış olması gibi Yeni Gerçekçi şablonlara uyan Umberto D. İtalyan Yeni Gerçekçi sinema akımının başyapıtı sayılmaktadır.Aynı zamanda da bu akımın son büyük filmi olarak kabul edilmektedir.[1] Filmin Yeni Gerçekçi kalıba uymayan ve bu nedenle biraz eleştirilen tek yanı melodramatik küçük öykünün asıl toplumsal mesajı gölgede bırakmasıdır.
  • Amatör oyuncuların kullanılmış olması filmin olağanüstü içtenliğine katkıda bulunuyor.Floransa Üniversitesi'nden emekli bir öğretim görevlisi olan başrol oyuncusu Carlo Battisti 'nin içten,doğal ve abartısız oyunculuğu özellikle göz doldurmaktadır.
  • Filmde Umberto D.'nin kaybolan köpeğinin peşindeki umutsuz arayışı Bisiklet Hırsızları (Ladri di biciclette) (1948) filminde Antonio Ricci'nin oğlu Bruno ile birlikte kaybolan bisikletlerini aramaları ile benzerlik gösterir.O film de Vittorio De Sica Cesare Zavattini ikilisine aitti.
  • Vittorio De Sica bu filmi babasına ithaf etmiştir.
  • Film 1999 yılında bir restorasyondan geçmiş ve aynı yıl tekrar gösterime sunulmuştu.
Umberto D. ve köpeği Flike filmin bir sahnesinde.

Kaynakça

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">İtalya</span> Güney Avrupada yer alan kısmi ada ülkesi

İtalya, resmî adıyla İtalyan Cumhuriyeti, Güney Avrupa'da, büyük ölçüde İtalya Yarımadası üzerinde yer alan bir ülke. Akdeniz'in en büyük iki adası Sicilya ve Sardinya da İtalyan topraklarıdır. Yüzölçümü 301.340 km2 olan ülkenin kuzeyde Alpler bölgesinde Fransa, İsviçre, Avusturya ve Slovenya'yla kara sınırı vardır. Bağımsız iki Avrupa ülkesi olan Vatikan ve San Marino da İtalya'nın yarımadadaki toprakları içine sıkışmış anklav ülkelerdir. İtalya'nın ayrıca biri İsviçre (Campione), diğeriyse Tunus (Lampedusa) tarafından kara ve deniz sınırlarıyla kuşatılmış iki eksklavı bulunur. Nüfusu 58 milyon olan İtalya, Avrupa Birliği'nin en kalabalık üçüncü ülkesidir. Başkenti ve en büyük şehri Roma, yüzyıllar boyunca Batı uygarlığının merkezi olmuş, mimaride barok üslûbunun doğuşuna tanıklık etmiş ve eskiden beri Katolik Kilisesi'nin merkezi olmuştur.

7 Temmuz, Miladi takvime göre yılın 188. günüdür. Yıl sonuna kadar kalan 177 gün vardır.

18 Temmuz, Miladi takvime göre yılın 199. günüdür. Yıl sonuna kadar kalan 166 gün vardır.

<span class="mw-page-title-main">Emek Sineması</span>

Emek Sineması, İstanbul'un Beyoğlu semtindeki Yeşilçam Sokağı'nda 1924 yılına hizmete girmiş sinema salonu.

<i>Bisiklet Hırsızları</i>

Bisiklet Hırsızları, senaryosunu Cesare Zavattini'nin yazdığı, Vittorio De Sica'nın yönettiği, 1948 İtalyan yapımı drama filmidir.

<span class="mw-page-title-main">Bologna Üniversitesi</span> İtalyada bulunan, dünyanın en eski aktif üniversitesi.

Bologna Üniversitesi İtalya'nın Bologna şehrinde bulunan bir araştırma üniversitesidir. 1088 yılında organize bir öğrenci loncası tarafından kurulan, dünyada sürekli faaliyet gösteren en eski üniversitedir. Universitas kelimesinin kullanıldığı, temelinde yükseköğrenim ve derece veren bir enstitü olmak amacıyla kurulan ilk kurumdur.

<span class="mw-page-title-main">Vittorio De Sica</span> İtalyan film yönetmeni ve oyuncu (1901-1974)

Vittorio De Sica, İtalyan yeni gerçekçi yönetmen ve oyuncudur.

Türkçede İtalyan edebiyatı, Türkçeye çevrilen İtalyanca eserlere ilişkin bir listedir.

<i>Sonsuz Sokaklar</i> (film, 1954) 1954 İtalya yapımı melodramatik film

Sonsuz Sokaklar 1954 İtalya yapımı melodramatik filmdir. Özgün adı La Strada dır. İngilizce konuşulan ülkelerde özgün adının tam karşılığı olan The Road adı ile gösterilmiştir.

<i>Güneş Çiçekleri</i> (film) Vittorio De Sicanın 1970 filmi

Güneş Çiçekleri 1970 İtalya, Fransa ve Sovyetler Birliği ortak yapımı dramatik filmdir. Özgün adı I Girasoli dir. Film İngilizce konuşulan ülkelerde Sunflower adı ile gösterime sunulmuştur.

<span class="mw-page-title-main">İtalyan yeni gerçekçiliği</span> ulusal film akımı

İtalyan Yeni Gerçekçiliği, II. Dünya Savaşı sonrasında İtalya'da ortaya çıkmış bir sinema akımıdır. Bu akım kabaca 1944 ila 1952 yılları arasında etkili oldu. Genelde kabul gören kanıya göre akımı başlatan film Roberto Rossellini'nin 1945'te çektiği Roma, Açık Şehir iken akımın son filmi de Vittorio De Sica'nın 1952 tarihli Umberto D.'sidir. Kimilerine göre Federico Fellini'nin 1954 tarihli filmi Sonsuz Sokaklar da bu akıma dâhil edilir.

<i>Cennetin Çocukları</i> (film, 1997)

Cennetin Çocukları 1997 İran yapımı dramatik filmdir. Özgün adı Bacheha-Ye Aseman olan film, İngilizce konuşulan ülkelerde ve uluslararası gösterimlerde Children of Heaven adıyla gösterime sunulmuştur.

<i>Dün, Bugün, Yarın</i>

Dün, Bugün, Yarın 1963 yılı, İtalya-Fransa ortak yapımı komedi filmidir. Film İngilizce konuşulan ülkelerde Yesterday, Today and Tomorrow adıyla gösterilmiştir.

<i>İtalyan Usulü Evlilik</i>

İtalyan Usulü Evlilik, 1964 İtalya Fransa ortak yapımı romantik komedi filmidir. Özgün adı Matrimonio all'italiana olan film İngilizce konuşulan ülkelerde Marriage Italian Style adıyla gösterilmiştir.

<i>Milanoda Mucize</i>

Milano'da Mucize, 1951 İtalya yapımı fantastik güldürü filmidir. Özgün adı Miracolo a Milano olan filmin uluslararası İngilizce adı Miracle in Milan'dır. Film için bazı Türkçe kaynaklarda Milano Mucizesi ve Milano'da Bir Mucize adları da kullanılmıştır, Film, Mart 1993'teki 12. Uluslararası İstanbul Film Festivali'nde ve Nisan 2002'deki 21. Uluslararası İstanbul Film Festivali'nde de gösterilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Lianella Carell</span> İtalyan oyuncu (1927-2000)

Lianella Carell, İtalyan aktris ve senarist.

<span class="mw-page-title-main">Ugo Tognazzi</span> İtalyan aktör

Ugo Tognazzi İtalyan bir film, televizyon ve tiyatro oyuncusu, yönetmen ve senaryo yazarıydı.

Bu, yüzyıllara göre İtalya'dan dikkate değer matematikçilerin bir listesidir.

İtalya, batı medeniyetinin doğum yerlerinden biri ve kültürel bir süper güç olarak kabul edilir. İtalya, Roma İmparatorluğu, Roma Katolik Kilisesi, Romanesk sanat, Rönesans, Bilimsel devrim, Barok, Neoklasizm, Risorgimento, Faşizm ve Avrupa entegrasyonu gibi uluslararası etkiye sahip fenomenlerin başlangıç noktası olmuştur. Tarihi boyunca, ulus muazzam sayıda önemli insan doğurmuştur. İtalya, ivmesini Klasik Yunan ve Roma dünyasının yeniden değerlendirilmesinden alan Rönesans'ın sanatsal ve entelektüel gelişmelerinde ön saflarda yer aldı. İtalya'daki sanatçılar ve bilim adamları, antik çağın maddi kalıntılarıyla çevrili olduklarından, böyle bir canlanmada önderlik etmek için özellikle iyi bir konumdaydılar. Hem sanatta hem de mimaride daha önceki Romanesk ve Gotik formların yerini, 16. yüzyılın Barok tarzlarına doğru bir gelişmeyle yükselen Rönesans aldı.

<span class="mw-page-title-main">Kurtarılması Gereken 100 İtalyan Filmi</span>

Kurtarılması Gereken 100 İtalyan Filmi listesi, "1942 ile 1978 yılları arasında ülkenin kolektif hafızasını değiştiren 100 filmi" bildirmek amacıyla oluşturulmuştur. Film koruma veya film restorasyonu, sinema tarihçileri, arşivciler, müzeler, sinematekler ve kâr amacı gütmeyen kuruluşlar arasında çürüyen film stoklarını kurtarmak ve içerdikleri görüntüleri korumak için devam eden bir dizi çabayı ifade eder. En geniş anlamıyla koruma, bir filmin mümkün olduğunca orijinal biçimine yakın bir şekilde varlığını sürdürmesini sağlar.