İçeriğe atla

Umberto Bottazzini

Umberto Bottazzini
Doğum1947
Viadana
Milliyetİtalyan
Vatandaşlıkİtalya
ÖdüllerFellow of the American Mathematical Society (2012)
Albert Leon Whiteman Memorial Prize (2015)
Kariyeri
DalıMatematik, matematik tarihi
Çalıştığı kurumMilano Üniversitesi
Doktora öğrencileriAlberto Cogliati

Umberto Bottazzini (d. 1947, Viadana-Lombardiya), matematik tarihi ve matematiğin temelleri üzerine yazan İtalyan bir matematik tarihçisidir.

Biyografi

Bottazzini, 1973 yılında Milano Üniversitesi'nden Laurea derecesi ile mezun oldu.[1] 1977-1979 yılları arasında Calabria Üniversitesi'nde ve 1979-1990 yılları arasında Bologna Üniversitesi'nde "matematiche complementari" (matematik tarihi, matematiğin temelleri ve matematiksel didaktik konularını içeren bir İtalyan akademik disiplini) doçenti olarak görev yapmıştır. 1990'dan 2004'e kadar Palermo Üniversitesi'nde matematik ve bilgisayar bilimleri bölümünde ordinaryüs profesör olarak görev yaptı.[2] 1995-1996 akademik yılında MIT'nin Dibner Bilim ve Teknoloji Tarihi Enstitüsü'nde asistan olarak bulundu. 1996'dan 1999'a kadar Roma'daki Accademia dei Lincei'nin disiplinler arası Araştırma Merkezi Beniamino Segre'nin bursiyeriydi.[1] 2002'den 2006'ya kadar Trieste'deki Scuola Internazionale Superiore di Studi Avanzati (SISSA)'de bilim tarihi alanında öğretim üyeliği yaptı. 2003-2004 yılları arasında Milano'daki Vita-Salute San Raffaele Üniversitesi'nde de ders vermiştir. 2004 yılından bu yana Milano Üniversitesi'nde "matematiche complementari" alanında ordinaryüs profesör olarak görev yapmaktadır.[2]

Bottazzini'nin araştırmaları 19. yüzyılda matematiksel analizin gelişimiyle, özellikle Bernhard Riemann, Augustin-Louis Cauchy ve Karl Weierstrass'ın çalışmalarıyla ilgilidir. Bottazzini, Cauchy'nin Cours d'Analyse adlı eserinin yeni bir baskısı için ek yorumlarla birlikte editörlük yapmıştır; yeni baskı 1990 yılında Bologna'da CLUEB (Cooperativa Libraria Universitaria Editrice Bologna) tarafından yayımlanmıştır.[1]

25 yılı aşkın bir süre boyunca İtalyan Il Sole 24 Ore gazetesinin Pazar Eki'ne matematiksel konularda bir köşe yazısıyla katkıda bulunmuş ve bu faaliyeti nedeniyle 2006 yılında Crotone kasabası tarafından matematiğin popülerleştirilmesine yönelik Pitagora Ödülü'ne layık görülmüştür.[1]

Evli ve bir oğlu vardır.[1]

Ödüller ve onurlandırılması

  • 1993 — Uluslararası Bilim Tarihi Akademisi Sorumlu Üyesi
  • 2002 — Pekin'deki Uluslararası Matematikçiler Kongresi'nde (ICM) davetli konuşmacı olarak yer aldı.[3]
  • 2012 — Amerikan Matematik Derneği Üyesi
  • 2015 — Albert Leon Whiteman Anma Ödülü[4]

Seçilmiş yayınları

  • Bottazzini, Umberto (1977). "Le funzioni a periodi multipli nella corrispondenza tra Hermite e Casorati". Archive for History of Exact Sciences. 18 (1). ss. 39-88. doi:10.1007/BF00350459. JSTOR 41133499. 
  • The Higher Calculus. A History of Real and Complex Analysis from Euler to Weierstrass, Springer 1981, 1986; Italian original Il calcolo sublime, Boringhieri 1981[5][6]
  • Bottazzini, Umberto (1989). "Lagrange et le problème de Kepler". Revue d'Histoire des Sciences. 42 (1/2). ss. 27-42. doi:10.3406/rhs.1989.4133. JSTOR 23633024. 
  • Va' pensiero. Immagini della matematica nell'Italia dell'Ottocento, Società editrice Il Mulino, Bologna, 1994.[7]
  • Riposte armonie. Lettere di Federigo Enriques a Guido Castelnuovo, edited by Umberto Bottazzini, Alberto Conte & Paola Gario, Bollati Boringhieri Editore, Torino, 1996. (Bkz. Federigo Enriques & Guido Castelnuovo.)
  • Poincaré, book series: "I grandi della scienza", Quaderni de "Le Scienze", Milano, 1999 (translated by Laurent Rollet into French, published 2000, Paris, Pour la Science (collection Les Génies de la Science, Num. 4); translated by Jan Willem Nienhuys into Dutch 2013). (Bkz. Henri Poincaré.)
  • Die Theorie der komplexen Funktionen 1780–1900, in: Hans Niels Jahnke (ed.): Geschichte der Analysis, Spektrum Verlag, 1999, pp. 267–328; translated in English, as: "Complex function theory, 1780–1900." in: A history of analysis (2003): 213–259.
  • Edoardo Boncinelli ile birlikte: La serva padrona. Fascino e potere della matematica, Mailand, Cortina 2000
  • Amy Dalhan Dalmedico ile birlikte editör olarak: Changing Images of Mathematics – From the French Revolution to the New Millennium, Rutledge 2001[8]
  • Guido Castelnuovo, Opere matematiche. Memorie e Note, edited by Edoardo Vesentini, Enrico Arbarello, Umberto Bottazzini, Maurizio Cornalba & Paola Gario, vol. I (2002), vol. II (2003), vol. III (2004), vol. IV (2007), Pubblicazioni a cura dell'Accademia Nazionale dei Lincei, Roma, 2002–2007.
  • Elena Anne Marchisotto & Patrizia Miller ile birlikte: Hilbert's Flute – the History of Modern Mathematics, Springer 2006, 0387986952, Italian original 2003
  • Jeremy Gray ile birlikte: Chapter 5 Riemann's Geometry Function Theory in Hidden Harmony – Geometric Fantasies. The rise of complex function theory, Springer 2013 DOI:10.1007/978-1-4614-5725-1_6[9]
  • Pietro Nastasi ile birlikte: La Patria ci Vuole Eroi: Matematici e Vita Politica Nell’Italia del Risorgimento (Zanichelli, Turin, Italy, 2013)[10]
  • Numeri. Raccontare la matematica, Società editrice il Mulino, Bologna, 2015.

Kaynakça

  1. ^ a b c d e Kehoe, Elaine (Nisan 2015). "2015 Whiteman Prize" (PDF). Notices of the AMS. 62 (4). ss. 431-432. doi:10.1090/noti1232Özgürce erişilebilir. 23 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 13 Mart 2024. 
  2. ^ a b "Curriculum Vitae di Bottazzini Umberto". Archive Today from ccdmat.unimi.it. 24 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  3. ^ Bottazzini, Umberto. "Algebraic truths vs. Geometric Fantasies: Weierstraß´Response to Riemann". Proceedings of the ICM, Beijing 2002. Cilt 3. ss. 923-934.  arXiv preprint 13 Mart 2024 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  4. ^ "A Bottazzini il Whitman Memorial Prize 2015". Università Bocconi (İtalyanca). 2 Aralık 2014. 25 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mart 2024. 
  5. ^ Grattan-Guinness, I. (1982). "Reviewed work: Il calcolo sublime: Storia dell' analisi matematica da Euler a Weierstrass, Umberto Bottazzini; the Origins of Cauchy's Rigorous Calculus, Judith V. Grabiner". Isis. 73 (3). ss. 449-450. doi:10.1086/353067. JSTOR 231469. 
  6. ^ Truesdell, Clifford (Temmuz 1987). "Review of The higher calculus. A history of real and complex analysis from Euler to Weierstrass, by Umberto Bottazzini; translated by Warren Van Egmond" (PDF). Bulletin of the American Mathematical Society. New Series. 17 (1). doi:10.1090/S0273-0979-1987-15559-5Özgürce erişilebilir. 7 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 13 Mart 2024. 
  7. ^ Piazza, Mario (1995). "Reviewed work: Va' pensiero. Immagini della matematica nell'Italia dell'Ottocento, Umberto Bottazzini". Belfagor. 50 (3). ss. 375-380. JSTOR 26147299. 
  8. ^ Nastasi, Pietro (2004). "Reviewed work: Changing images in mathematics : From the French Revolution to the new millennium " Studies in the history of science, technology, and medicine ", 13, Umberto Bottazzini, Amy Dahan Dalmedico". Revue d'Histoire des Sciences. 57 (2). ss. 449-451. JSTOR 23634069. 
  9. ^ Das, Tushar (29 Temmuz 2015). "Review of Hidden Harmony — Geometric Fantasies: The Rise of Complex Function Theory by Umberto Bottazzini and Jeremy Gray". 13 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mart 2024. 
  10. ^ Tazzioli, Rossana (2015). "Book review of La patria ci vuole eroi. Matematici e vita politica nell'Italia del Risorgimento". Lettera Matematica. 2 (4). ss. 237-239. doi:10.1007/s40329-014-0071-z. ISSN 2281-6917. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Augustin Louis Cauchy</span> Fransız matematikçi (1789 – 1857)

Baron Augustin-Louis Cauchy, matematiksel analiz ve sürekli ortam mekaniği de dahil olmak üzere matematiğin çeşitli dallarına öncü katkılarda bulunan bir Fransız matematikçi, mühendis ve fizikçiydi. Daha önceki yazarların cebrin genelliğinin buluşsal ilkesini reddederek, kalkülüs teoremlerini ifade eden ve kesin olarak kanıtlayan ilk kişilerden biriydi. Soyut cebirde karmaşık analiz ve permütasyon gruplarının çalışmasını neredeyse tek başına kurdu.

<span class="mw-page-title-main">Bologna Üniversitesi</span> İtalyada bulunan, dünyanın en eski aktif üniversitesi.

Bologna Üniversitesi İtalya'nın Bologna şehrinde bulunan bir araştırma üniversitesidir. 1088 yılında organize bir öğrenci loncası tarafından kurulan, dünyada sürekli faaliyet gösteren en eski üniversitedir. Universitas kelimesinin kullanıldığı, temelinde yükseköğrenim ve derece veren bir enstitü olmak amacıyla kurulan ilk kurumdur.

Matematikte, Hartogs teoremi, çok değişkenli karmaşık analizde birden fazla karmaşık değişkene sahip holomorf fonksiyonların analitik devamlarıyla ilgili olan ve karmaşık analizin bir değişkenli fonksiyonlar teorisinde varolmayan bir sonuçtur.

Matematikte, özellikle karmaşık analizde, Cauchy-Hadamard teoremi bir kuvvet serisinin yakınsaklık yarıçapını hesaplamakta kullanılan önemli bir sonuçtur. Teorem ismini, Fransız matematikçi Augustin Louis Cauchy ve Jacques Hadamard'dan almıştır. Teorem, ilk defa 1821 yılında Cauchy tarafından yayınlanmıştır. Ancak; Hadamard aynı sonucu tekrar bulana kadar o kadar yaygın olarak da bilinen bir sonuç olmamıştır. Hadamard'ın bu teoremi ilk keşfi 1888'de olmuştur ve hatta bulduğu bu sonucu 1892'de yazdığı tezinde de kullanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Rita Levi-Montalcini</span> İtalyan nörolog (1909 – 2012)

Rita Levi-Montalcini, İtalyan nörolog. Meslektaşı Stanley Cohen ile birlikte 1986 yılında sinir büyüme faktörü buluşları için Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülünü kazanmıştır (NGF). 2001 yılından ölümüne kadar İtalyan Senatosunda Yaşam Boyu Senatör olarak kabul edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Hermann Schwarz</span> Alman matematikçi

Karl Hermann Amandus Schwarz karmaşık analiz üzerine çalışan bir Alman matematikçiydi.

<span class="mw-page-title-main">Guido Zappa</span> İtalyan matematikçi (1915-2015)

Guido Zappa İtalyan bir matematikçi ve tanınmış bir grup teorisyeniydi: diğer ana araştırma alanları geometri ve ayrıca matematik tarihiydi. Zappa, özellikle Francesco Severi'nin fikirlerini güçlü bir şekilde etkileyen bazı cebirsel eğri örnekleriyle tanınıyordu.

Donatella della Porta İtalyan siyaset bilimci, European University Institute'de siyaset bilimi ve siyaset sosyolojisi profesörü. Toplumsal hareketler, yozlaşma, siyasal şiddet, polis ve kamu düzeni politikaları alanındaki çalışmalarıyla tanınmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Leonida Tonelli</span> İtalyan matematikçi (1885-1946)

Leonida Tonelli, Fubini teoreminin bir varyasyonu olan Tonelli teoremini oluşturmak ve varyasyonlar hesabında doğrudan yöntem için ortak bir araç olarak yarı süreklilik yöntemlerini tanıtmakla tanınan İtalyan bir matematikçidir.

<span class="mw-page-title-main">Tullio Levi-Civita</span> İtalyan matematikçi ve fizikçi (1873–1941)

Tullio Levi-Civita, ForMemRS, İtalyanca telaffuz: [ˈtulljo ˈlɛːvi ˈtʃiːvita]; 29 Mart 1873 - 29 Aralık 1941), mutlak diferansiyel hesap üzerine çalışmaları ve görelilik teorisine uygulamaları ile ünlü, ancak diğer alanlarda da önemli katkılarda bulunan İtalyan bir matematikçidir. Tensör hesabının mucidi Gregorio Ricci-Curbastro'nun öğrencisi idi. Çalışmaları hem saf hem de uygulamalı matematik, gök mekaniği, analitik mekanik ve hidrodinamik konularında temel makaleler içeriyordu.

<span class="mw-page-title-main">Guido Fubini</span> İtalyan matematikçi (1879-1943)

Guido Fubini, Fubini teoremi ve Fubini–Study ölçüsü ile tanınan İtalyan matematikçidir.

<span class="mw-page-title-main">Ulisse Dini</span>

Ulisse Dini, Pisa doğumlu İtalyan bir matematikçi ve politikacı. Kısmen "Fondamenti per la teorica delle funzioni di variabili reali" adlı kitabında toplanan gerçel analize olan katkılarıyla tanınır.

<span class="mw-page-title-main">Marston Morse</span> Amerikalı matematikçi (1892 – 1977)

Harold Calvin Marston Morse en çok varyasyonlar hesabı üzerine yaptığı geniş çapta çalışmayla tanınan Amerikalı bir matematikçi; bu konu şu anda Morse teorisi olarak bilinen diferansiyel topoloji tekniğini tanıttı. Mors teorisinin temel sonuçlarından biri olan Morse-Palais lemması, birçok uygulama içeren sonsuz bir ikili dizi olan Thue-Morse dizisi gibi onun adını almıştır. 1933'te matematiksel analiz alanındaki çalışmaları için Bôcher Anma Ödülü'ne layık görüldü.

Federico Amodeo tasarı geometri konusunda uzmanlaşmış İtalyan bir matematikçi ve matematik tarihçisiydi.

<span class="mw-page-title-main">Lodovico Ferrari</span> İtalyan matematikçi

Lodovico de Ferrari İtalyan bir matematikçiydi.

<span class="mw-page-title-main">Baldassarre Boncompagni</span> İtalyan matematikçi ve matematik tarihçisi (1821-1894)

Prens Baldassarre Boncompagni-Ludovisi, İtalyan matematik tarihçisi ve aristokrat.

<span class="mw-page-title-main">Ettore Bortolotti</span> İtalyan matematikçi (1866-1947)

Ettore Bortolotti, İtalyan bir matematikçiydi. Bortolotti, analizin çeşitli alanlarında çalışmış ve matematik tarihi ile de ilgilenmiştir. Özellikle de Bolonya cebir okulu (Bombelli), E. Torricelli ve P. Ruffini üzerine çalışmıştır.

Matematikte, Bochner-Martinelli formülü, Cauchy integral formülünün birden fazla kompleks değişkenli fonksiyonlara yönelik genellemelerinden birisidir. Enzo Martinelli ve Salomon Bochner tarafından bağımsız olarak kanıtlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Francesco Severi</span> İtalyan matematikçi (1879-1961)

Francesco Severi İtalyan bir matematikçi. 1936'da ilk defa verilen Fields Madalyasının komite başkanıydı.

<span class="mw-page-title-main">Andrew Forsyth</span>

Andrew Russell Forsyth Britanyalı matematikçi.