Sırbistan'daki Askeri Komutanlık Bölgesi, Yugoslavya Krallığı'nın Nisan 1941'de Yugoslavya'nın işgali ve dağıtılmasının ardından Wehrmacht tarafından askeri işgal hükûmeti altına alınan bölgesiydi. Bölge, yalnızca modern merkezi Sırbistan'ın çoğunu kapsıyordu. Bu bölge, bölünmüş Yugoslavya'nın Alman işgalcilerin askeri bir hükûmet kurduğu tek bölgesiydi. Bunun nedeni, ana demiryolu ve içinden geçen Tuna ulaşım yolları ve özellikle demir dışı metaller olmak üzere değerli kaynaklarıydı. 22 Nisan 1941'de bölge, askeri idare genelkurmay başkanının kontrolü altında bölgenin günlük idaresi ile Sırbistan'daki Alman askeri komutanının en yüksek yetkisi altına alındı. İşgal altındaki topraklardaki komuta ve kontrol hatları hiçbir zaman birleştirilmedi ve Reichsführer-SS Heinrich Himmler, Reichsmarschall Hermann Göring ve Reichsminister Joachim von Ribbentrop gibi üst düzey Nazi figürlerinin doğrudan temsilcilerinin atanmasıyla daha karmaşık hale getirildi. Almanlar, işgale yardımcı olmak için Bulgar birliklerini kullandı, ancak bunlar her zaman Alman kontrolü altındaydı. Kaynaklar, bölgeyi bir kukla devlet, bir himaye, özel bir idari eyalet olarak çeşitli şekillerde tanımlar veya kukla bir hükûmete sahip olarak tanımlar. Sırbistan'daki askeri komutanın düzeni sağlamak için çok sınırlı Alman garnizon birlikleri ve polis müfrezeleri vardı, ancak yetersiz donanımlı işgal birliklerinden oluşan üç tümenden oluşan bir kolordudan yardım talep edebilirdi.
Anglo-Irak Savaşı, II. Dünya Savaşı esnasında Birleşik Krallık ve Irak'ın Raşid Ali Geylani'nin asi hükûmeti arasında bir çatışmadır. 2-31 Mayıs 1941 tarihleri arasında yer almıştır. Harekât, Irak'tan sürülen Abdülillah'ı destekleyen İngiliz silahlı kuvvetleri tarafından gerçekleştirilmiştir. Savaş, sürgünde ki kralın Irak'a dönüşü ve tüm Irak'ın yeniden Britanya tarafından işgaliyle sonuçlandı. Bu sonuç, Britanya tarafından desteklenen Haşimoğulları monarşisine karşı Irak'ta milliyetçi direnişi daha fazla alevlendirmiştir.
II. Dünya Savaşı'nda Sırplara yönelik zulüm, 1941-1945 yılları arasında Faşist ve Nazi destekli unsurların Sırplar'a karşı yürüttüğü etnik temizlik uygulamasıdır. Belgrad Üniversitesi Profesörü Ljubodrag Dimic'in yayınladığı incelemedeki rakamlara göre Sırp tarafının toplam kaybı 1.000.000'dur. Hırvatistan Bağımsız Devleti, Sırp halkın büyük çoğunluğunu Ortaçağ Engizisyonu yöntemleriyle öldürdü. Papa XII. Pius, Zagreb başpiskoposu Alojzije Stepinac, Saraybosna başpiskoposu Ivan Šarić, reis-ül ulema Fehim Spaho, Zagreb müftüsü Ismet Muftić, Kudüs Baş Müftüsü Muhammed Emin el-Hüseyni ve başka Katolik-Müslüman din adamları, NDH'deki katliamları desteklediler. II. Dünya Savaşı boyunca Ustaşa rejimi sırasında 700.000 Sırp'ı öldürmüş, 400.000'i göç etmek ve 250.000'i de Katolik olmak zorunda kalmıştır.
Milan Nedić Sırp general ve siyasetçidir. II. Dünya Savaşı döneminde, Yugoslav Ordusu'nun Genelkurmay Başkanı, Yugoslav Kraliyet Hükümeti'nin Savaş Bakanı ve Nazi destekli bir Sırp kukla hükûmeti olan Ulusal Kurtuluş Hükümeti'nin Başbakanı'ydı.
Yugoslav Partizanları ya da Ulusal Kurtuluş Ordusu, resmi adıyla Ulusal Kurtuluş Ordusu ve Yugoslavya'nın Partizan Müfrezeleri, komünist olmayan otonomik bir yapıda olan Leh direniş hareketiyle karşılaştırılan Avrupa'nın en etkili Anti-Nazi direniş hareketiydi. Yugoslav Direnişi II. Dünya Savaşı sırasında Yugoslavya Komünist Partisi önderliğinde sürdürülmüştür.
Yugoslavya darbesi, 27 Mart 1941'de Yugoslavya Krallığı'nın başkenti Belgrad'da meydana gelen askerî darbe.
Sürgündeki Yugoslavya Hükûmeti Kral II. Petar'ın idaresinde bir resmî Yugoslavya hükûmetidir. Yugoslavya'nın işgalinden sonra Belgrad'dan Nisan 1941'de ayrılmış ve ilk olarak Yunanistan'a, sonra Filistin'e, sonra Mısır'a ve son olarak Haziran 1941'de Birleşik Krallık'a gitmiştir.
Aşağıdaki liste II. Dünya Savaşı ve 1990'lardaki bağımsızlık savaşları sırasında Yugoslavya'da meydana gelmiş toplu katliamlar ve infazların listesidir. Katliam bölgeleri bir zamanlar Yugoslavya sınırları içerisinde olan, ancak günümüzde Bosna-Hersek, Hırvatistan, Sırbistan, Slovenya, Makedonya ve Karadağ ülkelerinin sınırları içerisinde kalan bölgelerdir.
László Bárdossy, Macar diplomat ve siyasetçidir. Şubat 1941-Mart 1942 arasında Macaristan Krallığı dışişleri bakanı, Nisan 1941-Mart 1942 arasında Macaristan Krallığı başbakanı olarak görev yapmıştır.
Yugoslavya'nın işgali veya Nisan Savaşı ve 25. Harekât, Nisan 1941 tarihinde II. Dünya Savaşı sırasında Mihver devletlerinin Yugoslavya'yı işgalidir. İşgal emri, Adolf Hitler'in Yugoslavya darbesinin ardından 27 Mart 1941'de yayımladığı "25. no. Führer Direktifi" ile ortaya kondu.
Vjekoslav Vrančić Yugoslavya'da II. Dünya Savaşı sırasında Hırvatistan Bağımsız Devletinde farklı görevlerde bulunan üst düzey bir Hırvat Usta görevlisiydi. Bildiriden sonra, Dışişleri Bakanlığı'nda Ustaşa Genel Sekreteri olarak görev yaptı. 1942'de Ante Pavelić'in İtalyan İkinci Ordusu'na elçi oldu. Bu görevde Çetnik temsilcileri Jevđeviċ, Grđiċ ve Kraljeviċ ile müzakerelere girdi.
Alman işgali altındaki Avrupa, 1939 ve 1945 arasını kapsayan bir dönemde Nazi Rejimi tarafından yönetilen Alman güçleri tarafından tamamen veya kısmen işgal edilmiş veya politik olarak işgal edilmiş devletleri içeren Avrupa'yı ifade eder. Wehrmacht, kabaca şu bölgeleri işgal etti:
- Almanlar doğuda, Kafkasya'daki Mozdok kasabasına kadar
- kuzeyde, Svalbard'taki Barentsburg'a kadar
- güneyde Gavdos adasına kadar
- batıda Ushant adasına kadar ilerlediler.
Hırvat milliyetçiliği, Hırvatların milliyetini savunan ve Hırvatların kültürel birliğini destekleyen milliyetçiliktir.
Banjica toplama kampı ; II. Dünya Savaşı sırasında Sırbistan'da yer alan bir Nazi toplama kampıydı. Belgrad'ın Banjica mahallesinde işletilen kampa 1941 ve 1944 yılları arasında 23.000'den fazla Sırp, Yahudi, Çingene, siyasi muhalif ve diğer kurban yerleştirildi. Mahkûmlar ya Gestapo, ya Feldgendarmerie ya da Sırp işbirlikçi bir polis teşkilatı olan Specijalna policija Uprave grada Beograda tarafından tutuklanıyor ve ardından kampa yerleştiriliyorlardı. Kamp Alman bir Gestapo subayı olan Willy Friedrich'in komutası altındaydı ve kamp personelinin kaynakları Milan Nedić altındaki Ulusal Kurtuluş Hükûmeti tarafından sağlanıyordu. Kamp; "acımasızlığı" ve mahkûmlarının tabi tutulduğu insanlık dışı ve zalim muamele ile ünlüydü, öyle ki; binlerce mahkûm Jajinci, Marinkova Bara ve mahallenin Yahudi mezarlığında yer alan poligonlarda yerinde infaz edilmişti. 1944'ün sonlarına doğru, savaşın gidişatı Nazi Almanyası için kötüleşmeye başladıkça, Naziler, Banjica'da işledikleri suçları saklamak amacıyla hayatta kalan mahkûmları kampta öldürülmüş olanların cesetlerini topraktan çıkarıp yakmaya zorladı. Alman kuvvetlerinin Ekim başlarında kamptan atılmasına kadar; 100 Yahudi ve Sırp savaş tutsağı ile 50 kadar Sicherheitspolizei memurundan oluşan özel bir birim bu görevi üstlendi.
Jasenovac, İkinci Dünya Savaşı boyunca Mihver işgâli altında bulunan Yugoslavya'da Bağımsız Hırvatistan Devleti yetkilileri tarafından Jasenovac köyünde kurulmuş toplama ve imha kampı. Avrupa'daki en büyük on toplama kampından biri olan Jasenovac toplama kampı, Avrupa'nın işgâl altındaki bölgelerinde Yahudiler ve diğer etnik gruplara yönelik kendi başlarında imha kampları işleten tek Mihver yanlısı rejim olan Ustaşa rejimi tarafından kuruldu ve işletildi. Kuruluşundan sonra zaman geçtikçe Avrupa'daki en büyük üçüncü toplama kampı hâlini aldı.
Hırvatistan Sırpları veya Hırvat Sırpları Hırvatistan'daki en büyük ulusal azınlığı oluşturmaktadır. Topluluk, Roma Katoliği olan Hırvatların aksine, din açısından ağırlıklı olarak Doğu Ortodoks Hristiyanıdır.
Kruševac saldırısı, II. Dünya Savaşı sırasında 23 ve 27 Eylül 1941 tarihleri arasında Alman işgali altındaki Sırbistan topraklarında Yugoslav isyancıların, Mihver kuvvetlerinin elindeki Kruševac'a yaptığı saldırıydı.
İtalyan savaş suçları çoğunlukla Libya'nın Pasifikasyonu, II. İtalya-Habeşistan Savaşı, İspanya İç Savaşı ve II. Dünya Savaşı'ndaki Faşist İtalya ile ilişkilendirilmiştir.
Hırvatistan hükümdarları listesi, Hırvatistan Krallığı'nın yerli etnik ve yöneten hanedanlara mensup Hırvatistan hükümdarlarının listesidir.
Tudjmanizm veya Tuđmanizm, Hırvatistan'ın ilk cumhurbaşkanı Franjo Tuđman'ın yönetimi sırasında en güçlü zirvesine ulaşan bir Hırvat milliyetçiliği biçimidir. Tuđman, ideolojiyi komünist olmayan ve Hırvat tarihinin yeniden incelendiği bir milliyetçilik olarak tanımlamıştır.
