İçeriğe atla

Ukrayna İsyan Ordusu

Bayrak

Ukrayna İsyan Ordusu (Ukr. Ukraїnska povstanska armіya/Kısaca UPA) -Bağımsız Ukrayna fikri ile kurulan aşırı milliyetçi silahlı oluşum. Ukrayna'da II.Dünya Savaşı sırasında Nazilerin desteği ile örgütlenen ve ülkedeki tüm etnik gruplara karşı katliam ve kıyım hareketlerine girişen milliyetçi oluşum.[1] Ukraynalı Milliyetçiler Örgütü'nün askeri kanadıdır. Ekim 1942'de teşkilatlanan oluşum özellikle II. Dünya Savaşı zamanı oldukça aktif rol oynayıp,1943'te Ukrayna Reich Komiserliği'yle birlikte Ruslara, Polonyalılara, Yahudilere ve diğer etnik azınlıklara karşı çeşitli katliam ve kıyım hareketlerinde bulundu.

Ukrayna İsyan Ordusu'nun en önemli siyasi ve felsefi örgütleyicilerinden biri Stepan Bandera'ydı. Temel amaçları bağımsız bir Ukrayna devleti kurmak olsa da Stepan Bandera, Taras Borovets (Taras Bulba), Andrey Melnik ve Roman Shukhevych'in öncülüğündeki Ukrayna İsyan Ordusu II. Dünya Savaşı'nda özellikle Volin Katliamı olmak üzere Ukrayna ve Polonya topraklarında pek çok sivil katliam ve terör eylemlerinde de rol oynadı. UPA 1942-1956 (1949-1956 bölgesel çapta) yılları arasında Ukrayna topraklarında aktif olarak faaliyet göstermiş olup. Bağımsız Ukrayna fikri ile Özellikle Sovyetler Birliği ile uzun yıllar mücadele halinde olmuştur.

Faaliyetleri

12 Eylül 1939'da Hitler Varşova'nın düşüşünden hemen önce trende Polonya halkı ve Ukrayna'daki Polonyalıların akıbeti ile ilgili özel bir toplantı yaptı. Hitler'in planı SSCB sınırında Asya ile Avrupa arasında III. Reich'e bağlı tampon bir bölge oluşturmaktı. Berlin'e bağlı bu kukla devleti kuzeyde Litvanya'nın başkenti Vilnius ile güneyde Ukrayna topraklarında Galiçya ve Volin'e kadar uzanacaktı. Toplantıda Nazi amiral ve gizli servis Abwehr'in şefi Wilhelm Canaris, Almanya Dışişleri Bakanı Ribbentrop'a Ukrayna milliyetçilerini örgütleyerek bir isyan şeklinde Polonyalılar ve Yahudilere yönelik yeni bir imha politikası uygulamaktan bahsetti. "Canaris Muhtırası" olarak bilinen bu konuşmanın ve alınan kararların belgeleri 1945'te Nürnberg Mahkemeleri'nde kanıt olarak sunuldu ve Canaris'in idamında etkili oldu.

İlk etapta Kasım 1939'da 400 Ukraynalı ırkçı Komarne, Kirhendorfe Gakeshteyne ve Abvera kamplarında eğitime başladı. Aralık 1939'da hareketin Krakow şubesinin başkanı Stephan Bandera ve ona bağlı Andrey Melnik Ukrayna'da isyanı hazırlamak için kurye gönderse de bu kişi NKVD tarafından yakalandı.

Ocak 1940'ta Bandera ilk ekibi Ukrayna'ya göndermeyi başardı. Ancak diğer birkaç grup Sovyet sınır muhafızları tarafından yakalandı. 10 Şubat 1940'ta Stepan Bandera Krakov'da Ukrayna Milliyetçileri Örgütü'nü kurdu. Bu örgütü kurmaktaki amacı daha sonra Ukrayna İsyan Ordusu'nu yönetecek Adrey Melnik'in bağımsız hareket etmesinden çekinmesiydi. (Daha sonrasında örgüt OUN-B (Bandera) ve OUN-M (Melnik) olarak iki kanada ayrıldı). Mart 1940'ta isyanı örgütleyebilecek bir grup transfer edilip, Nisan-Mayıs 1940'ta isyan planlanmışsa da bu hareket NKVD tarafından fark edilip bertaraf edildi.

1941 baharında Nazi Almanyası Sovyetler Birliği'ne saldırı planları hazırlarken, Stepan Bandera da Krakov'da milliyetçi grupları eğitmekteydi. 22 Haziran 1941'de Nazilerin Sovyetler Birliği'ne saldırmasının hemen ardından Ukraynalı Milliyetçiler Örgütü(OUN) 30 Haziran'da Lviv'de Bağımsız Ukrayna devletini ilan etti. Ekim 1942'de resmî adıyla Ukrayna İsyan Ordusu'nu (UPA) örgütlediler.

UPA propaganda afişi. OUN/UPA'nın resmi selamlaması iki yatay çizgide Ukraynaca (Слава Україні!) Şan olsun Ukrayna'ya! - (Героям слава!) Kahramanlara şan olsun!. Bir UPA askeri Sovyetler Birliği ve Nazi Almanyası bayraklarının üstünde duruyor.

UPA II. Dünya Savaşı başlarında Nazi Almanyası ile işbirliği yapmış olsa da, amaçları her daim bağımsız bir Ukrayna Devleti kurmak oldu. Bağımsız Ukrayna fikrinden rahatsız olan Nazi hükûmeti ise ilk olarak 5 Temmuzda Stepan Bandera'yı ev hapsinde tutup[2] daha sonrasında fahri mahkûm olarak Berlin hapishanesine gönderdi.[3] Bunu takip eden süreçte 12 Temmuz tarihinde yeni kurulmuş Milli Ukrayna Hükümeti başbakanı Yaroslav Stetsko da tutuklanıp Berlin'e gönderildi.14 Temmuz'da gözaltından serbest bırakılmalarına rağmen, her ikisinin de Berlin'de kalmaları söylendi. Ayrıca Naziler, Berlin ve Viyana'daki tüm OUN-B ofislerini de kapattı. 15 Eylül 1941 yılında Stepan Bandera ve ileri gelen OUN-B liderleri Gestapo tarafından tutuklandı.[4] Ocak 1942 Stepan Bandera'nın Sachsenhausen toplama kampına gönderilmesi ve öncesinde yaşanan tutuklama sürecinin de etkisi ile Nazi Almanyası UPA için yeni bir düşman oldu. Savaşın sonuna kadar hem Sovyetler Birliğine karşı, hem de Nazi Almanyasına karşı askeri saldırılarda bulundular.

UPA Lviv merkezli olarak özellikle Polonya, Belarus ve Ukrayna topraklarında etnik gruplara karşı saldırı hareketlerinde bulunmuştur. Saldırılarda örgütün en önemli hedefi Sovyetler Birliği olmuştur. Ukrayna'daki Sovyet hükûmetini yıkabilmek için Sovyet partizanlara, Kızıl Ordu'ya ve Sovyet destekçilerine çeşitli saldırılarda bulunmuşlardır. UPA özellikle 1942-1949 yılları arasında aktif olsa da, Sovyetler Birliği ile mücadele 1949-1956 yılları arasında bölgesel olarak, daha çok gerilla savaşı şeklinde devam etmiştir.

Ukrayna'nın UPA'ya karşı tutumu

Sovyetler Birliği döneminde Ukrayna İsyan Ordusu (UPA) işgalci Nazilerle işbirliği yaparak Sovyet hükûmetini devirmeye çalıştığı ve etnik sivillere yönelik katliam yaptığı için terörist bir örgüt olarak tanımlanmıştır. UPA'nın idari ve komuta kadrosu da vatan haini ilan edilmiş ve yakalananlar yargılanarak idam edilmiştir. Ancak Ukrayna'nın Sovyetler Birliği'nden ayrılmasından sonra 1995'te Lvov Kent Konseyi ordunun kuruluş yıldönümünün Gaziler Günü ilan edilmesini kararlaştırmıştır. Ancak yerel olarak alınan bu karar Ukrayna'nın genelinde kabul edilmemiştir.[5]

Ukrayna'da 2004 Turuncu Devrim sonrası iktidara gelen hükûmetler UPA ve ileri gelenlerini aklayabilmek için çeşitli kararnameler çıkardılar. 12 Ekim 2007'de Ukrayna Cumhurbaşkanı Viktor Yuşçenko UPA komuta kadrosundan Roman Şukheviç'e ulusal bağımsızlık mücadelesine katkılarından dolayı "Ukrayna Kahramanı" unvanını verdi.[6]

Ancak 3 Aralık 2007'de Harkiv Kent Konseyi'nde çoğunluk olan Rus yanlısı Bölgeler Partisi üyeleri "II.Dünya Savaşı'nda Nazi Almanyası ile işbirliği yaparak barış ve insanlığa karşı en iğrenç suçları işleyen ve Ukrayna'da küçük bir azınlığı temsil eden bu vatan haini grubun kahraman ilan edilmesinin Ukrayna halkına karşı haksızlık" olduğunu açıklayarak UPA'nın yüceltilmesine hiçbir şekilde müsaade edilmeyeceğini ve örgüt adına dikilecek anıtların derhal yıkılacağını belirtti.[7]

29 Ocak 2010'da Cumhurbaşkanı Viktor Yuşçenko Ukrayna İsyan Ordusu'nun "Ukrayna Bağımsızlık Savaşçıları" olarak kabul edilmesine dair kararname çıkardı. 21 Nisan 2010'da Donetsk İdare Mahkemesi temyize giderek Roman Şukheviç'e verilen kahramanlık payesinin iptal edilmesini sağladı. 2 Nisan 2011'de de Donetsk Bölge Mahkemesi Stephan Bandera'nın Ukrayna vatandaşı olmadığını ve yasalara göre sadece Ukrayna vatandaşı olan kişilerin kahramanlık unvanı alabileceğini belirterek Yuşçenko'nun aldığı kararın geçersiz olduğunu açıkladı.

Ancak 2014 Yevromadan ve Onur Devrimi sonrasında, devrilen Viktor Yanukoviç yönetimi yerine seçilen yeni iktidar, UPA komutanı Roman Şukheviç'in oğlu Yuri Şukheviç'in girişimiyle tüm UPA üyelerine bağımsızlık savaşçısı statüsü verdi.[8][9]

Kaynakça

  1. ^ "Вєдєнєєв Д. Військово-польова жандармерія — спеціальний орган Української повстанської армії // Науково-популярний журнал «Воєнна історія», 2002 — № 5−6". 7 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2017. 
  2. ^ Taras Hunczak (1994). "OUN-German Relations 1941–1945". In Hans-Joachim Torke, John-Paul Himka, eds. German-Ukrainian relations in historical perspective. Edmonton, Alberta: Canadian Institute of Ukrainian Studies Press, University of Alberta. p. 178 (İngilizce). 1994. s. 178. 
  3. ^ "Rossoliński-Liebe, Grzegorz (2010). "Celebrating Fascism and War Criminality in Edmonton. The Political Myth and Cult of Stepan Bandera in Multicultural Canada". ... "took Bandera into captivity on July 5, 1941. He was transported to Berlin, where he stayed under house arrest until September 15, 1941. He was subsequently arrested and kept in a Berlin prison as an honorary prisoner (Ehrenhäftling) until October 1943. From October 1943 to October 1944 Bandera stayed in Zellenbau,a part of the concentration camp Sachsenhausen for political prisoners. After Bandera was released he was once more allowed to collaborate."". "Celebrating Fascism and War Criminality in Edmonton. The Political Myth and Cult of Stepan Bandera in Multicultural Canada". Rossoliński-Liebe, Grzegorz. 2010. 17 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  4. ^ Rossolinski, Grzegorz. Stepan Bandera: The Life and Afterlife of a Ukrainian Nationalist: Fascism, Genocide, and Cult. ISBN (İngilizce). Columbia University Press. 1 Ekim 2014. 7 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2022.  Bilinmeyen parametre |serinumarası= görmezden gelindi (yardım)
  5. ^ «Українські новини» Харьков не согласен со статусом ветеранов УПА // Сайт газеты «Дело» (delo.ua) 04.04.2007.[]
  6. ^ "Указ президента Україны Виктора Ющенко № 965/2007. Про присвоєння Р. Шухевичу звання Герой України — 12.10.2007. // Официальный сайт Президента Украины (www.president.gov.ua)". 11 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ekim 2017. 
  7. ^ "Харьковский облсовет признал ОУН-УПА фашистской организацией // Сайт «Новости@mail.ru» (news.mail.ru) 03.12.2007". 2 Mayıs 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mayıs 2007. 
  8. ^ "Верховная Рада Украины приняла Закон «О правовом статусе и чествовании памяти борцов за независимость Украины в ХХ веке»". 16 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ekim 2017. 
  9. ^ "Рада признала правовой статус бойцов УПА". 15 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ekim 2017. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Ukrayna bayrağı</span> Ulusal bayrak

Ukrayna bayrağı, Ukrayna devleti tarafından kullanılan resmi ulusal bayraktır.

<span class="mw-page-title-main">İvan Konev</span> Sovyet askeri kumandanı

İvan Konev, II. Dünya Savaşı'nda Nazi Almanya'sının yenilgiye uğratılmasında önemli rol oynayan SSCB'li general, Sovyetler Birliği Mareşali.

<span class="mw-page-title-main">Friedrich Jeckeln</span>

Friedrich August Jeckeln, Nazi Almanyasında görev yapmış olan Schutzstaffel komutanıdır. II. Dünya Savaşı sırasında Barbarossa Harekâtıyla birlikte işgal edilen Sovyetler Birliği topraklarında üst düzey komutan ve idaresi olarak görev yapmıştır. Jeckeln'in emrindeki Einsatzgruppen ölüm mangaları III. Reich tarafından örgütlenen en geniş birliklerdendi. Jeckeln, 100 binin üzerinde Yahudi, Çingene ve Nazi ideolojisince istenmeyen olarak ilan edilen kişinin yargısız bir şekilde öldürülmesinden bizzat sorumluydu. Nazi Almanyasının yenilgisinin ardından yakalanmış, işlediği savaş suçlarından dolayı Riga'daki Sovyet Askeri Mahkemesinde yargılanmış, suçlu bulunmuş ve 1946 yılında idam edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Sovyet partizanları</span>

Sovyet partizanları, II. Dünya Savaşı sırasında Sovyetler Birliği topraklarını işgal eden Mihver Devletlerine karşı cephe gerisinde gerilla savaşı veren Sovyet direniş kuvvetleridir. Direniş hareketi Sovyet hükûmeti tarafından merkezi olarak kontrol edilmiş ve Kızılordu modeline göre örgütlenmiştir. Sovyet partizanlarının temel hedefi işgal edilen topraklarda ve cephe gerisinde düşman birliklerinin düzenini bozacak şekilde ulaşım ve iletişimin kesilmesi, engellenmesiydi.

<span class="mw-page-title-main">14. Waffen-SS Grenadiye Tümeni Galizien</span>

14. SS Waffen Grenadier Tümeni, II. Dünya Savaşı sırasında çoğunlukla Galiçya bölgesinden gönüllülerden kurulan Nazi Almanyası silahlı birliği. Birlik bünyesinde Ukraynalıların yanı sıra Slovaklar ve Çekler, hatta Hollandalılar da yer almıştır. 1943 yılında kurulmuştur, Brodi Muharebesi'nde büyük kayıplarlar yaşamıştır. Yeniden kurulan birlik Slovakya, Yugoslavya ve Avusturya’da savaştı. Savaşın sona ermesiyle mensupları ABD ve İngiliz silahlı kuvvetlerine teslim olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Armia Krajowa</span> 2.Dünya Savaşı sırasında Alman işgalindeki Polonyadaki direniş hareketi

Armia Krajowa, II. Dünya Savaşı sırasında Nazi Almanyası’nın işgali altındaki Polonya’da bir direniş hareketi. 1942 yılı Şubat ayında Związek Walki Zbrojnej adıyla kuruldu. İki yıl içinde çoğu direniş grubunu kapsayacak şekilde genişledi. Polonya Sürgün Hükûmetine bağlıydı ve bu hükûmetin silahlı kuvvetine evrildi. 1944 yılında bünyesinde 200 ila 600 bin kişinin bulunduğu öne sürülür. Yugoslav Partizanları ve Sovyet partizanlarının ardından Avrupa’daki savaş sırasında en büyük üçüncü direniş örgütüydü. Örgütün varlığına, 20 Ocak 1945 tarihinden itibaren işgal altındaki Polonya topraklarının ilerleyen Kızıl Ordu tarafından ele geçirilmesi üzerine son verilir.

<span class="mw-page-title-main">Yunan Direnişi</span>

Yunan Direnişi, II. Dünya Savaşı sırasında 1941-44 yılları arasında Mihver Devletleri işgali altında bulunan Yunanistan’da işgale karşı faaliyet gösteren silahlı ve silahsız farklı siyasi görüşlere sahip grupları içeren terimdir. II. Dünya Savaşı'nın sona ermesinden az önce Almanların ülkeden atılmasının ardından direnişin farklı unsurları iktidarı almak için birbirleriyle mücadeleye girişmiş ve sonunda Yunan İç Savaşı patlak vermiştir.

Ukrayna Partizanları, Alman Ordusu'nun ülkeyi işgal etmesi üzerine kurulmuştur. İlk gerilla birlikleri işgalden önce kurulmuştur. Savaş sırasında ise partizan birlikleri artırılması gerekliydi. Bu yüzden 1941 yılında faaliyetler artırıldı.

<span class="mw-page-title-main">Stepan Bandera</span> Ukraynalı siyasetçi, anti-kominist

Stepan Andriyoviç Bandera, Ukraynalı aşırı sağcı siyasetçi ve Ukraynalı Milliyetçiler Örgütü lideri.

Ukraynalı Milliyetçiler Örgütü, Ukraynalı bir milliyetçi siyasal bir örgüttür. Örgüt 1929 yılında Viyana'da kurulmuş olup ilk olarak Ukrayna Askeri Örgütü, küçük radikal sağcı gruplar ile Dmitro Dontsov, Yevhen Konovalets, Mıkola Stoborski gibi sağcı Ukraynalı milliyetçiler ve aydınlar arasında bir birlik olarak ortaya çıkmıştır. Örgütün amacı Polonya, Çekoslovakya ve Rusya toprakları içerisinde etnik Ukraynalıların yaşadığı bölgelerde dış ve iç düşmanlara karşı şiddet ve terör yolu ile dahil bağımsız bir Ukrayna devleti kurmaya çalışmaktı.

<span class="mw-page-title-main">Volhinya ve Doğu Galiçya'da Polonyalı Katliamları</span>

Volhinya ve Doğu Galiçya'da Polonyalı Katliamları veya kısaca Volhinya Katliamı, II. Dünya Savaşı sırasında Nazilerle işbirliği yapan milliyetçi Ukrayna İsyan Ordusu'nun etnik Polonyalı sivil halka yönelik soykırım hareketi. Volin'deki katliam daha ziyade Polonya asıllılara yönelik olmasına karşın diğer etnik gruplar da bu katliamdan nasibini aldı. 1939 Mart ayında, önce Polonya kontrolü altındaki topraklarda Nazilerce başlatılan katliam, Nazilerin Ukrayna'ya girmesiyle buradaki milliyetçi isyan ordusu tarafından devam ettirildi. Katliamlar Sovyetler Birliği tarafından kurtarılan Polonya'nın 1943 Temmuz'unda karşı harekât yapmasıyla sona erdi. Polonya hükûmeti bu olayları soykırım olarak nitelemektedir.

<span class="mw-page-title-main">Açlık Planı</span> Nazi Almanyasının gıda talebini güvence altına almayı hedeflemiş plan

Açlık Planı, ana hatları Herbert Backe tarafından belirlenen, bununla birlikte Heinrich Himmler gibi üst düzey Nazi yöneticilerinin de katkı sunduğu, Nazi Almanyası'nın gıda talebini güvence altına almayı hedeflemiş plan.

Kiev Kuren, Büyük Vatanseverlik Savaşı sırasında Nazilerin yanında Sovyetler Birliği'ne karşı savaşan işbirlikçi paramiliter kuruluş. Ekim 1941 Ekim'inde kurulan yapı çoğunlukla eski Sovyet savaş esirlerinden ve Naziler birlikleri tarafından işgal edilen Kiev'deki kişilerden oluşuyordu. Nazi yardımcı polis örgütü olan kuruluş ön cephelerde görev aldı, bazen istihbarat faaliyetleri yürüttü, bazen Yahudi gettolarını yok etmek için operasyonlar düzenledi, bazen de cephe arkasında katliamlar yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Ukrayna milliyetçiliği</span>

Ukrayna milliyetçiliği, Ukraynalıları tek bir ulus devlet çatısı altında toplamayı amaçlayan bir ideolojidir. Halihazırdaki Ukrayna devletinin çok köklü bir geçmişi olmasa da kimi tarihçiler Kiev Knezliği'ni Ukrayna'nın ilk nüvesi kabul eder. Ukrayna milliyetçiliğinin kökeni ise Bohdan Hmelnitski önderliğinde Polonya-Litvanya Birliği'ne karşı gerçekleşen isyana dayanmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Doğu Galiçya'da Ukraynalıların pasifize edilmesi</span>

Doğu Galiçya'da Ukraynalıların pasifize edilmesi, Polonya'daki Ukraynalı azınlığa karşı, Polonya polisi ve ordusu tarafından 1930 yılının Eylül-Kasım aylarında, Ukraynalı milliyetçiler tarafından gerçekleştirilen bir sabotaj ve terör eylemleri dalgasına yanıt olarak gerçekleştirilen cezalandırma eylemleriydi. Eylemler, ülkenin üç güneydoğu voyvodalığının 16 ilçesinde veya Doğu Galiçya'da gerçekleşti.

<span class="mw-page-title-main">Şan olsun Ukrayna'ya!</span>

Şan olsun Ukrayna'ya!, Ukrayna'nın egemenliğinin ve direnişinin sembolü olarak bilinen ve 2018'den beri Ukrayna Silahlı Kuvvetleri'nin resmi selamı olarak bilinen bir Ukrayna ulusal selamıdır. Selama genellikle "Kahramanlara şan olsun!" sözü de eşlik eder.

<span class="mw-page-title-main">Almanya-Ukrayna ilişkileri</span>

Almanya-Ukrayna ilişkileri, Almanya ve Ukrayna arasındaki dış ilişkilerdir. Ukrayna ve Almanya arasındaki diplomatik ilişkiler aslen 1918'de Ukrayna Halk Cumhuriyeti ile Alman İmparatorluğu arasında kurulmuştu, ancak daha sonra Ukrayna'nın Kızıl Ordu tarafından işgali nedeniyle kısa süre sonra kesildi. Mevcut ilişkiler 1989'da konsolosluk ve 1992'de tam ölçekli diplomatik misyon düzeyinde yeniden başlatıldı.

<span class="mw-page-title-main">Ukrayna'da Holokost</span>

Ukrayna'da Holokost, II. Dünya Savaşı boyunca işlenmiş Holokost'un Reichskommissariat Ukraine, Kırım Genel Hükümeti, Reichskommissariat'ın doğusunda yer alan ve Nazi askerî işgâli altında bulunan topraklar, Romanya işgâli altında bulunan Transdinyester Valiliği, Romanya işgâli altında sonra Romanya tarafından ilhâk edilen Kuzey Bukovina ve o dönem Macaristan'a ait Karpat Rutenya'daki tezahürlerini kapsar. Bütün bu topraklar günümüz Ukrayna devletine ait. 1941 ile 1944 yılları arasında, Sovyetler Birliği'nde yaşayan bir milyondan fazla Yahudi, Nazi Almanyası'nın "Nihai Çözüm" imha politikaları kapsamında katledildi. II. Dünya Savaşı öncesinde Sovyet Yahudilerinin çoğunun Ukrayna'nın en büyük parçasını oluşturduğu Çit Yerleşimi'nde yaşamasından dolayı bu Yahudilerin çoğu Ukrayna'da öldürüldü.

Olha Faustinivna Ilkiv, Ukraynalı bir partizan ve Ukrayna İsyan Ordusu'nun irtibat subayıydı.Ukrayna'da en çok Ukrayna İsyan Ordusu Başkomutanı Roman Shukhevych'in irtibat subayı olmasıyla tanınır.

Ukrayna Halk Militsiyası veya Ukrayna Ulusal Militsiyası, Ukraynalı Milliyetçiler Örgütü (OUN) tarafından işgal altındaki Polonya'nın Genel Hükümet bölgesinde ve daha sonra II. Dünya Savaşı sırasında Reichskommissariat Ukrayna'da oluşturulan paramiliter bir oluşumdu. 1941'de Sovyetler Birliği'nin işgali olan Barbarossa Harekatı sırasında kuruldu.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.