İçeriğe atla

Uçurtma balonu

Drachen uçurtma balonu
Caquot sepetli uçurtma balonu

Bir uçurtma balonu, yönünü kararlı hale getirerek ve rüzgara veya aerodinamik direnci minimuma indirerek rüzgarlı koşullar için aerodinamik olarak optimize edilmiş bir bağlı balondur. Tipik olarak, stabilize edici özelliklere sahip bir aerodinamik dış zarf ve onu ana bağlamaya bağlayan bir kablo demeti veya boyunduruk içerir.

Uçurtma balonları, sıradan yuvarlak balonlardan daha hızlı rüzgarlarda uçabilir. I. Dünya Savaşı sırasında deniz ve askeri gözlem ve II. Dünya Savaşı'nda baraj balonları olarak uçaksavar savunma amacıyla yaygın olarak kullanıldılar.

Geliştirme ve yapı

1893'ten Parseval ve Sigsfeld tarafından Almanya'da geliştirilen uçurtma balonunun ana bileşeni, rijit olmayan bir hava gemisininkine benzer şekilde aerodinamik olarak düzenlenmiş balon dış zarfıdır. Çoğu hava gemisinin aksine, zarf aynı zamanda ana kaldırma gazı torbasıdır. Alman Parseval Drachen ve Fransız Caquot gibi tipler, arkada bir veya daha fazla dengeleyici baloncuğu şişirmek için rüzgar basıncı kullanmakta ve bu sayede kuyruk yüzeyleri kanatçıklar olarak işlev görmekteydi. Bir boyunduruk veya koşum takımı balonu demirleme noktasına bağlıyor ve stabiliteye yardımcı oluyordu.[1][2]

Donanma kullanımı

I. Dünya Savaşı'nın Atlantik denizaltı mücadelesi sırasında, uçurtma balonları ticaret gemileri konvoylarına eşlik eden muhripler tarafından konuşlandırılacaktı. Uçurtma balonunun altında asılı bir sepette, U-botları izleyen ve gözlemcilerini muhriplere uçurtma balonu kablosunun yalıtımlı çekirdeği aracılığıyla telefonla bildiren bir pilot yer alıyordu. Yüksekte uçan balonun pilotu, suyun hemen bir U-botu gemideki gözlemcilere kıyasla çok daha net görebiliyordu; bu sayede uçurtma balonu pilotu, bir sualtı bombası saldırısı sırasında U-botun kaçış manevralarını gemiye bildirebiliyordu.[3]

Etki

Yükseltilmiş bir görsel gözlem platformunun mevcudiyeti, sonarın icadından önce muhriplerin U-botları bulma ve imha etme başarısını önemli ölçüde artırdı. Her muhrip bir uçurtma balonu ile donatılmış olsaydı, konvoylar daha iyi korunabilirdi; ancak sınırlı sayıda balon ve daha da az sayıda pilot uçmaya uygundu. Bu sebeple Birleşik Devletler Donanması Ekim 1917'de Ohio Akron'daki Goodyear Tire and Rubber Company'nin Wingfoot Sahasında bir acil balon pilot eğitim programı başlattı.[3]

Uçurtma balonu pilotu, uçurtma balona asılı gözlem sepetine bağlı bir paraşüte sahipti. Pilot, beline bağlı basit bir vücut koşum takımı giyiyordu.[4] Tüm gözlem sepeti için benzer bir paraşüt sistemi, Rockaway Donanma Hava İstasyonu'nda test edildi, ancak yaygın olarak kullanılmadı.[3]

Operasyon

Her muhrip, limandan ayrılmadan hemen önce şişirilmiş uçurtma balonunun ipini hava istasyonu iskelesinden sabitliyordu. Muhrip bir konvoya eşlik ederken, pilot her sabah gün ışığından hemen önce uçurtma balon sepetine biniyordu. Pilot, biniş hattını paraşüt kayışına klipsliyor; dört denizci ise uçurtma balonundaki bir kasnaktan hattın diğer ucunu çekerek pilotu balonun içine çekiyordu. Pilotu balona çekme işlemi olası en sakin denizde yapılıyordu, ancak gözlem sepetine ulaşmadan önce pilotun suya girip çıkması olağan dışı değildi. Uçurtma balonu, muhribin tepesindeki türbülansta istikrarsız davranabiliyordu, bu nedenle tüm gözlem sepetinin suya düşüp çıkması olasıydı. Balon pilotu, ıslak veya kuru olmasına aldırmadan, bütün gününü uçuırtma balonunda geçiriyordu ve lastik inek takma adıyla anılıyordu.[3]

Uzun bir günün sonunda uçurtma balonundan gemiye dönüş, ilave karanlık ve yorgunluk riskiyle birlikte biniş prosedürünün tersiydi. Amerika Birleşik Devletleri'nin tek yaralanan donanma uçurtma balon pilotu, 14 Ağustos 1918 fırtınalı akşamı İrlanda Denizi boyunca doğuya giden bir konvoya eşlik eden bir muhribe başarısız bir geri dönüş girişimiydi.[3]

Kaynakça

Özel
  1. ^ Ege (1973).
  2. ^ Vivian, Evelyn Charles; A History of Aeronautics, Collins 1921, Part III, Chapter VII, "Kite Balloons".
  3. ^ a b c d e Morse (1984). "Flying the Rubber Cows". Proceedings. United States Naval Institute. 110 (2): 74&75. 
  4. ^ "Observation Balloons On The Western Front". The Western Front Association. 29 Haziran 2008. 2 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2020. 
Genel
  • Brook, Dr. Peter; Koehler, R. B.; Woodman, Harry (2001). "Question 11/00: Russian Shipboard Balloons at Vladivostok in 1905". Warship International. International Naval Research Organization. XXXVIII (2): 131-136. ISSN 0043-0374. 
  • Ege, L.; Balloons and Airships, Blandford, London, 1973.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Balon (hava taşıtı)</span>

Balon, ısıtılmış hava ya da havadan hafif bir gazla doldurulan, atmosferde uçabilen, genellikle sepetli hava taşıtı. İnsanoğlu ilk olarak uçurtma ile insan ve yük taşımaya çalışmıştır ancak balon ilk kullanışlı hava taşıtıdır.

<i>Midilli</i> (kruvazör) Osmanlı İmparatorluğunun I. Dünya Savaşına girmesine yol açan Alman yapımı savaş gemisi

SMS Breslau veya sonraki adıyla Midilli, Alman İmparatorluğu donanması için inşa edilen Magdeburg sınıfı hafif kruvazördür. Yapımına 1910'da başlandı ve 16 Mayıs 1911'de denize indirildi. Göreve alınmasından sonra savaş kruvazörü Goeben ile birlikte, Balkan Savaşları'nın patlak vermesi nedeniyle Akdeniz Tümeni'nde görevlendirildi. Breslau ve Goeben, İstanbul'a ulaşmak için Akdeniz'deki İngiliz savaş gemilerinden kaçtıktan sonra Ağustos 1914'te Osmanlı İmparatorluğu tarafından satın alındı ve gemilerin adları Midilli ve Yavuz Sultan Selim olarak değiştirildi. İki gemi, ağırlıklı olarak Karadeniz'de, Rusların Karadeniz Filosu'na karşı hizmet etti ve diğer Osmanlı gemileri ile birlikte Ekim 1914'te Rus limanlarına baskınlar düzenledi. Bu baskınlar, Rusya'nın Osmanlı'ya savaş ilan etmesine ve Osmanlı İmparatorluğu'nun I. Dünya Savaşı'na İttifak Devletlerinin yanında katılmasına yol açtı.

<span class="mw-page-title-main">Chūichi Nagumo</span> Japon amiral (1887 – 1944)

Chūichi Nagumo, Japon İmparatorluk Donanmasında Oramiral ve çok kısa bir süre Japon İmparatorluk Donanması 1. Hava Filosu komutanlığı yaptı. Ayrıca donanma içinde sınırsız büyüme ve dünyanın en güçlü donanması oluşturma isteği içindeki filo hizipinin de bir üyesiydi.

<span class="mw-page-title-main">Havacılık</span>

Havacılık, insanlar tarafından üretilmiş hava taşıtlarıyla uçmak ya da uçmak için gerekli olan makinelerin tasarımıyla veya bakımlarıyla uğraşmak demektir. Daha genel bir anlamda, havacılık terimi, hava taşıtı ile ilgili olan tüm eylemleri, endüstrileri, kurumları kapsamaktadır. Ticari havacılık, sivil havacılık, genel havacılık, askerî havacılık, deniz havacılığı, kara havacılığı, ultralight havacılık, sanal havacılık gibi türleri bulunmaktadır.

Samsun, Osmanlı İmparatorluğu tarafından 1907 yılında Fransa'dan satın alınan dört "Durandal" sınıfı muhripten biridir. Gemi, Trablusgarp Savaşı, Balkan Savaşları ve I. Dünya Savaşı esnasında Osmanlı donanmasında görev yaptı.

<i>Luftwaffe</i> II.Dünya Savaşında Alman Hava Kuvvetleri

Luftwaffe, II. Dünya Savaşı sırasında Alman Wehrmacht birliklerinin hava savaş birimiydi. Almanya'nın I. Dünya Savaşı sırasındaki askeri hava kuvvetleri, İmparatorluk Ordusu'nun Luftstreitkräfte'si ve İmparatorluk Donanması'nın Marine-Fliegerabteilung'u, Mayıs 1920'de Versay Antlaşması'nın şartları uyarınca dağıtıldı ve Almanya'nın herhangi bir hava kuvvetlerine sahip olması yasaklandı.

<span class="mw-page-title-main">Çanakkale Savaşı'ndaki denizaltı faaliyetleri</span>

Çanakkale Savaşı'ndaki denizaltı faaliyetleri, I. Dünya Savaşı'nın bir parçası olan Çanakkale Savaşı çerçevesinde, çeşitli devletlerin denizaltıları tarafından Çanakkale Boğazı ve Marmara Denizi'nde sürdürülen faaliyetlerdir. Esas savaştan önce, Aralık 1914'te başlamış ve Aralık 1915'te sonlanmıştı. İtilaf Devletleri'ne bağlı denizaltıların Çanakkale Boğazı'nı geçerek Marmara Denizi'nde denizaltı operasyonları yapmalarının amacı, Gelibolu'yu savunan Osmanlı kuvvetlerinin lojistik durumunu sarsmak olarak görülür. Bununla birlikte İttifak Devletleri'nin bir üyesi olan Alman İmparatorluğu da Osmanlı'yı desteklemek amacıyla savaş sırasında birtakım denizaltı faaliyetleri yürütmüştü.

<span class="mw-page-title-main">SM U-21</span> Alman U-19 tipindeki U-bot

SM U-21, Alman İmparatorluğu deniz kuvvetleri olan Kaiserliche Marine'e ait, I. Dünya Savaşı yıllarında kullanılan U-19 tipindeki U-bot'tur. İki İngiliz zırhlısı Triumph ve Majestic'i Gelibolu Yarımadası batı sahillerinde torpilleyip batırmakla ünlenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Uçaksavar balonu</span>

Uçaksavar balonu savaş uçaklarına karşı çarpma, kablolarına takılma ile uçakları düşürmek için ya da görüş açılarını kapatmak için kullanılan yerden kablo ile sabitlenmiş uçurtma balonudur. Gemilere de bağlanılır. Balonlar kablonun ağırlığı nedeniyle çok yükseğe havalanamazdı. Bu da yüksek irtifada uçan uçaklara karşı etkisiz olmalarına neden olurdu.

Hava fotoğrafçılığı bir uçaktan veya uçan bir nesneden fotoğraf çekilmesidir. Hava fotoğrafçılığı için platformlar arasında sabit kanatlı uçaklar, hava taşıtı, helikopterler, insansız hava araçları, balonlar, keşif balonu ve zeplinler, roketler, güvercinler, uçurtmalar, paraşütler, bağımsız teleskoplar ve araca monteli direkler bulunur. Takılı kameralar uzaktan veya otomatik olarak tetiklenebilir; elde tutulan fotoğraflar bir fotoğrafçı tarafından çekilebilir.

<span class="mw-page-title-main">19 Ağustos 1916 muharebesi</span>

19 Ağustos 1916 Muharebesi, I. Dünya Savaşı esnasında Jutland Muharebesi'nin karışık sonuçlarını takiben Alman Açık Deniz Filosu tarafından geçekleştirilen, İngiliz Kraliyet Donanması'nın unsurlarıyla çatışmaya girmeye yönelik iki girişimden biriydi. Almanya'nın Jutland'dan çıkarttığı ders, bir baskın sırasında İngiliz Büyük Filosu'nun beklenmedik bir şekilde gelişini önlemek için keşif yapmanın hayati bir ihtiyaç olduğuydu. Bu vesileyle, dört Zeplin, İskoçya ve Norveç arasında Kuzey Denizi'ni tarayarak İngiliz gemilerinin izlerini aradı; dört zeplin ise Alman gemilerinin hemen önünde keşif konuşlandırıldı. Keşfe yirmi dört Alman denizaltısı İngiliz kıyılarında, güney Kuzey Denizi'nde ve Dogger Bank'tan katıldı.

<span class="mw-page-title-main">Atlantik Savaşı</span> Deniz Savaşı

Atlantik Savaşı, tarihteki en uzun, en büyük ve en karmaşık deniz savaşı olarak bilinir. Mücadele, II. Dünya Savaşı'nın patlak vermesiyle başlamış, Mayıs 1945'teki Alman teslimine kadar sürmüştür. II. Dünya Savaşı'nın ilerleyişine göre savaşa dahil olan ülkeler, deniz muharebelerinden geriye çekilmek durumunda kalan ülkeler olmuştur. Atlantik Savaşı'nın ilk dönemlerinde İngiltere, alman denizaltıları (U-bot) karşısında zorluk yaşamıştır, savaşa ABD'nin katılmasıyla ve teknolojik gelişmelerin muharebe sahasına uygulanmasıyla beraber U-bot saldırıları geriletilmiştir.

HMS <i>Ark Royal</i> (1914)

HMS Ark Royal, deniz uçağı gemisi olarak tasarlanan ve inşa edilen ilk gemiydi. 1914'te, omurga inşasının başlamasından kısa bir süre sonra Kraliyet Donanması tarafından satın alındı. İnşaatın erken safhada olması, geminin tasarımının neredeyse tamamen deniz uçaklarına uyum sağlayacak şekilde değiştirilmesine izin verdi. Birinci Dünya Savaşı'nda Ark Royal, 1915'in başlarında, hava keşif ve gözlem görevlerini yürüten uçakları ile Çanakkale Savaşı'na katıldı. Daha sonra 1916'da, bölgede faaliyet gösteren tüm deniz uçakları için bir depo gemisi olarak Çanakkale'ye dönmeden önce, uçakları ile 1916'da Makedonya Cephesi'ndeki İngiliz birliklerini destekledi. Ocak 1918'de İmroz Deniz Muharebesi'nde uçakları bölgedeki Müttefik gemilerine saldırmak için Çanakkale Boğazı'ndan ayrılan muharebe kruvazörü Yavuz'u bombaladı. Gemi, güney Ege Denizi'nde denizaltı devriyesi gezen deniz uçaklarını desteklemek için yıl içinde bölgeyi terk etti.

Refakat gemisi ya da refakat uçak gemisi, II. Dünya Savaşı'nda Kraliyet Donanması, Amerika Birleşik Devletleri Donanması, Japon İmparatorluk Deniz Kuvvetleri ve Japon İmparatorluk Hava Kuvvetleri tarafından kullanılan küçük ve yavaş tipte bir uçak gemisiydi. Genellikle daha büyük filo gemilerinin yarısı uzunluğunda ve üçte biri deplasmanına sahip, daha yavaş, daha az uçak taşıma kapasitesi ile daha hafif silah ve zırha sahiptiler. Refakat gemileri çoğunlukla ticari bir gemi gövdesi üzerine inşa edilmeleri sebebiyle daha ucuzdu ve istenildiğinde hızlı bir şekilde inşa edilmeleri mümkündü. Bu, filo gemilerinin sayıca az olması durumunda, geçici olarak fazla sayıda görevlendirilebildikleri için bir avantajdı. Bununla birlikte, koruma eksikliği yaşanması refakat gemilerini savunmasız hale getirirdi ve bazıları bu nedenle battı. Hafif uçak gemisi, çoğu bakımdan refakat gemilerine benzer bir konseptti, ancak filo gemilerinin yanında görev yapmak için gerekli olan daha yüksek hızlara sahipti.

Sovyet konvoyları buzdan kaçınmak için sahile yakın seyrederken Alman konvoyları Kraliyet Donanması devriyelerinden kaçmak için fiyortları kullandı. Her iki taraf da, mayın savaşına ve denizaltı pusularına karşı savunmasız olan bu sığ, sınırlı rotaların mayın döşenmesi ve mayın taraması için sürekli çaba sarf etti. Mayın tarayıcıları ve denizaltı avcıları tipik olarak Alman konvoylarını tararken, Sovyet konvoyları genellikle mayın tarama gemileri ve torpido kesiciler tarafından korunuyordu.

Bu, farklı gemi türlerinin bir listesidir. Sınıflandırmalar farklı özellikler, gemi ölçüleri ve işlevlere göre yapılır.

<span class="mw-page-title-main">Hint Okyanusu Cephesi (II. Dünya Savaşı)</span>

II. Dünya Savaşı öncesinde Hint Okyanusu, Avrupa ülkeleri ve onların Doğu Afrika, Arap Yarımadası, Britanya Hindistanı, Hindiçin, Doğu Hint Adaları (Endonezya) ve Avustralya'daki sömürge bölgeleri arasında uzun süre önemli bir deniz ticaret yoluydu. II. Dünya Savaşı, Hollanda Doğu Hint Adaları'nda faaliyet gösteren Hollanda Kraliyet Donanması'nın büyük bir kısmı ve Massava'dan faaliyet gösteren İtalyan Regia Marina'nın Kızıldeniz Filosu ile başladığında, deniz varlığına Kraliyet Donanması Doğu Filosu ve Avustralya Kraliyet Donanması hakim oldu.

Cape Passero Muharebesi (1940), 12 Ekim 1940'ın erken saatlerinde İngiliz hafif kruvazörü HMS Ajax ve yedi torpido botu ile İtalyan Regia Marina'ya ait muhrip arasında güneydoğu Sicilya'da II. Dünya Savaşı deniz çatışmasıydı.

<span class="mw-page-title-main">Leyte Körfezi Muharebesi</span>

Leyte Körfezi Muharebesi 200.000'den fazla deniz personelinin katıldığı, II. Dünya Savaşı'nın en büyük deniz savaşıydı ve bazı kriterlere göre tarihteki en büyük deniz savaşıydı. Japonya'yı izole etmeyi amaçlayan Leyte işgalinin bir parçası olarak, birleşik Amerikan ve Avustralya kuvvetleri ile Japon İmparatorluk Donanması (IJN) arasında 23-26 Ekim 1944 tarihleri arasında Filipin adaları Leyte, Samar ve Luzon yakınındaki sularda savaşıldı. Bölge Japonya'nın Güneydoğu Asya'da işgal ettiği kolonilerdeki hayati bir sanayi ve petrol kaynağı kaynağı.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.