İçeriğe atla

Türkiye'de ırkçılık

Kadıköy, İstanbul'daki bir Ermeni kilisesinin duvarına kimliği belirsiz kişiler tarafından yapılan "Yaşasın Irkçı Türkiye" (üstte) yazılması ile aynı kiliseye yakın bir duvara yapılan "Ya Türksün Ya Piç" yazılması (altta).[1]
 
Kadıköy, İstanbul'daki bir Ermeni kilisesinin duvarına kimliği belirsiz kişiler tarafından yapılan "Yaşasın Irkçı Türkiye" (üstte) yazılması ile aynı kiliseye yakın bir duvara yapılan "Ya Türksün Ya Piç" yazılması (altta).[1]
Kadıköy, İstanbul'daki bir Ermeni kilisesinin duvarına kimliği belirsiz kişiler tarafından yapılan "Yaşasın Irkçı Türkiye" (üstte) yazılması ile aynı kiliseye yakın bir duvara yapılan "Ya Türksün Ya Piç" yazılması (altta).[1]

Türkiye'de ırkçılık ve etnik ayrımcılık, ülkenin toplumunda tarih boyunca yaygın bir şekilde görülen harekettir.[2][3][4][5][6][7][8] Genellikle Türkler tarafından etnik kimliği Türk olmayan kişilere yönelik gerçekleşen olumsuz davranış ve eylemler şeklindedir. Ermeniler, Kürtler, Araplar, Rumlar, Süryaniler ve Zazalar[9] gibi azınlıklar Türk olmadıkları için ayrımcılığa maruz kalırken Aleviler ve Şiiler ise Sünni olmadıkları için ayrımcılığa maruz kalmaktadır.[10]

Son yıllarda, Türkiye'de düzensiz göç nedeniyle Suriyeli, Arap mültecilere[11][12][13][14][15] ve Orta Doğu'dan gelen diğer göçmen nüfusa (Afganlar gibi) karşıtlık arttı.[16]

İstatistikler

İsveçli bir grup ekonomist tarafından yürütülmüş ve Washington Post adlı gazetede yayımlanmış Dünya Değerleri Araştırması'na (World Values Survey) göre Türkiye'den ankete katılmış 1.605 kişinin %35.8'i "Kimle komşu olmak istemezsiniz?" sorusuna "başka ırktan biri ile", %36.8'i "başka dinden biri ile", %30.5'i "göçmenler/yabancı işçiler ile", %30'u ise "başka dil konuşan insanlar ile" cevaplarını vermiştir.[17][18] Ankete katılan kişilerin %62.3'ü işverenlerin ülkede yaşayan milleti yabancı göçmenlere karşı önde tutması gerektiğini belirtmiştir. Ayrıca toplumun %61.7'si diğer dinlerden, %60'ı diğer milletlerden insanlara kısmen veya tamamen güvenmediklerini belirtmiştir.[17]

Türkiye Gençlik STK'ları Platformu tarafından Türkiye'de 8 bin genç ile anket yürütülmüş bir çalışma, ankete katılan kişilerin %32'sinin "başka ırk, renk ve milletten insanlarla komşu olmayı" istemediklerini ortaya koymuştur. Aynı soru "Suriyeliler" olarak sorulduğu takdirde istememe oranı %70'e çıkmıştır.[19]

Kürtlere karşı yapılan saldırılar

Bir başka olay ise Zilan Katliamı'dır. 1930 yılının temmuz ayında Van ilinin Erciş ilçesinde yaşanan Zilan Deresi'ne (günümüzde "Hatun Çukurovası" olarak bilinir) sığınan Kürtlere karşı gerçekleştirilmiştir.[20][21] 16 Temmuz 1930 tarihli Cumhuriyet gazetesine göre, 15.000 kişi,[22][23][24] bizzat Ağrı isyanında da yer alan Kürt yazar Hesen Hîşyar Serdî'ye (1907-14 Eylül 1985) göre, Ademan, Sipkan, Zilan ve Hesenan aşiretlerden oluşan 18 köyden 47.000 köylü[25] Ermeni araştırmacı Garo Sasuni'e göre, 5.000 kadın, çocuk ve yaşlı öldürülmüştür.[26] Ekim 3, 1930 tarihli Berliner Tageblatt gazetesi ise, Türkler, Zilan bölgesinde 220 köyü imha etti ve 4.500 kadın ve yaşlı katletti şeklinde aktardı.[27] Sovyetler Birliği Bilimler Akademisi ise, "Zilan Bölgesi vadilerinden birinde 1.550 kişi öldürüldü, Erciş bölgesinde 200 köy yakıldı, Patnos sahasında yakılıp yıkılmayan tek köy kalmadı, Türk askerleri, Kürtlerin hayvanlarını da alıp aşırdılar" şeklinde aktarılmıştır.[28]

1980 darbesinin ardından resmî kurumlar da dahil olmak üzere çeşitli kurumlarda Kürtçenin konuşulması yasaklandı. Kürtçe konuşan, yayın yapan veya şarkı söyleyen birçok kişi tutuklandı ve hapsedildi.[29] Bu yasak 1991 yılında kaldırıldı.[30]

Zazalara karşı yapılan saldırılar

Cumhuriyetin kuruluşundan itibaren Zazalar, Türk hükûmetleri tarafından uzun bir ayrımcılık ve katliama maruz kalmışlardır. Bunlardan en önemlileri 13 bin sivilin öldüğü Dersim olayları yani Dersim İsyanı'dır. Bazı kaynaklara göre 40 bin kişi öldürüldüğü söylenir. Bazı kaynaklar ise bunun 70 bin olduğunu söyler. Bir diğer saldırı Cumhuriyet döneminde yapılan Erzincan Zini Gediği Katliamı'dır.[31][32] Zini Gediği katliamı, 6 Ağustos 1938 tarihinde Erzincan iliniin Çağlayan bucağındaki köylerde köylülerin kurşuna dizilerek öldürülmesi olayıdır.

Rumlara karşı yapılan saldırılar

6-7 Eylül Olayları veya İstanbul Pogromu (Modern Yunanca: Σεπτεμβριανά Septemvriana, "Eylül Olayları"), İstanbul'da yaşayan Rum azınlığa karşı 6-7 Eylül 1955'te gerçekleşen organize toplu saldırı bunlardan birisidir. Gladio'nun Türk kolu olan Seferberlik Taktik Kurulunun yanı sıra Kontrgerilla ve günümüz Millî İstihbarat Teşkilatı'nın selefi olan Millî Emniyet Hizmeti tarafından planlanarak desteklendi.[33]

Araplara karşı yapılan ırkçılık

Türkiye, Osmanlı yönetiminden beri güçlü bir Arap karşıtlığı geçmişine sahiptir. Araplar, Cumhuriyet döneminden beri Türk kaynaklarında İslam ile geri kalmışlık ve medeniyetsizlikle ilişkilendirmekte ve olumsuz bir biçimde tasvir edilmektedir.[34]

Türkiye, sınırında yaşanan Suriye Savaşı'ndan dolayı yaşadığı akın ve mülteci krizinden hareketle Arap karşıtlığı önemli ölçüde yükselişe geçmiştir.[35][36] Türkiye' de Arap karşıtlığı iki temel gruba ayrılmaktadır. Bunlardan birisi Körfez ülkeleri, daha çok zenginlik içinde yaşayan Arap ülkeleridir. Diğeri ise Suriyeli mültecilerdir.

Ermenilere karşı yapılan eylemler

Agos haftalık Ermeni gazetesinin yazı işleri müdürü Hrant Dink, 19 Ocak 2007'de İstanbul'da Ogün Samast tarafından öldürüldü.[37] Dink, Ermeni kimliği ve Ermeni soykırımı konusundaki açıklamaları nedeniyle Türk Ceza Kanunu'nun 301. maddesi uyarınca "Türklüğü aşağılamak" suçundan üç kez yargılandı.[38] Hrant Dink'in öldürülmesinden kısa bir süre sonra, suikastçı Ogün Samast polislerle birlikte Türk bayrağıyla poz vererek, polis nezaretindeyken kahraman ilan edildi.[39][40]

Diğer ayrımcılık çeşitleri

2004'te Bianet üzerinde yayımlanan röportajda bir katılımcı:

Ayrımcılık iki farklı durumu, konumu, farklı açılardan değerlendirme, farklı kefelere koymaktır. Ben Doğulu ve Alevi olmamdan dolayı ayrımcılığa uğradım. Türk olmama rağmen, sırf Doğulu olduğum için Kürt olduğum söylendi.

ve başka bir katılımcı:

En çok uğradığım ayrımcılık, cins ayrımcılığıdır. Ben Siirt'te yaşıyorum. Siirt'te Arap nüfusu çoğunlukta. Kürtler Araplar tarafından çok aşağılanıyor.[41]

yorumunda bulunmuştur.

Yapılan bir saha araştırmasında:

Çalıştığım kurumda çoğu çalışan doğulu olduğundan, ben de batılı olduğumdan beni hep dışladılar.

ve

Doğubayazıt'ta Türkçe çay istediğim için hizmet alamamıştım.[42]

şeklinde cevaplar alınmıştır.

Yapılan başka bir çalışmada Kürtlerin Araplara karşı olan ortalama bireysel ve kolektif ayrımcılık düzeyi Türklere göre daha yüksek olduğu bulunurken Arapların Kürt ve Türklere karşı olan ortalama bireysel ayrımcılık düzeyinin eşit ama Türklere yönelik ortalama kolektif ayrımcılığın daha yüksek olduğu saptanmıştır.[43]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ "'Khojali: A Pretext to Incite Ethnic Hatred'". Armenian Weekly. 22 Şubat 2015. 23 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2017. 
  2. ^ Xypolia, Ilia (18 Şubat 2016). "Racist Aspects of Modern Turkish Nationalism". Journal of Balkan and Near Eastern Studies. 0 (0). ss. 1-14. doi:10.1080/19448953.2016.1141580. ISSN 1944-8953. 
  3. ^ Björgo, ed. by Tore; Witte, Rob (1993). Racist violence in Europe. Basingstoke [etc.]: Macmillan Press. ISBN 9780312124090. 
  4. ^ Falk, ed. by Zehra F. Kabasakal Arat. Foreword by Richard (2007). Human rights in Turkey. Philadelphia, Pa.: Univ. of Pennsylvania Press. ISBN 9780812240009. 
  5. ^ Lauren, Fulton (2008). "A Muted Controversy: Freedom of Speech in Turkey". Harvard International Review. 30 (1). ss. 26-29. ISSN 0739-1854. Free speech is now in a state reminiscent of the days before EU accession talks. Journalists or academics who speak out against state institutions are subject to prosecution under the aegis of loophole laws. Such laws are especially objectionable because they lead to a culture in which other, more physically apparent rights abuses become prevalent. Violations of freedom of expression can escalate into other rights abuses, including torture, racism, and other forms of discrimination. Because free speech is suppressed, the stories of these abuses then go unreported in what becomes a vicious cycle. 
  6. ^ Gooding, Emily (2011). Armchair Guide to Discrimination: Religious Discrimination in Turkey. BiblioBazaar. ISBN 9781241797812. 
  7. ^ Kenanoğlu, Pinar Dinç (2012). "Discrimination and silence: minority foundations in Turkey during the Cyprus conflict of 1974". Nations and Nationalism. 18 (2). ss. 267-286. doi:10.1111/j.1469-8129.2011.00531.x. Comprehensive reading of the newspaper articles show that the negative attitude towards the non-Muslim minorities in Turkey does not operate in a linear fashion. There are rises and falls, the targets can vary from individuals to institutions, and the agents of discrimination can be politicians, judicial offices, government-operated organisations, press members or simply individuals in society. 
  8. ^ Sule; Bulent, Toktas; Bulent. (Kış 2009). "The EU and Minority Rights in Turkey". Political Science Quarterly. 124 (4). New York, NY: Academy of Political Science. ss. 697-0_8. doi:10.1002/j.1538-165x.2009.tb00664.x. ISSN 0032-3195. In the Turkish context, the solution to minority rights is to handle them through improvements in three realms: elimination of discrimination, cultural rights, and religious freedom. However, reforms in these spheres fall short of the spirit generated in the Treaty of Lausanne. 
  9. ^ Sirkeci, İbrahim (2021). Freelonia'nın O'Halleri - BirGün Londra Yazıları. Transnational Press London. s. 120. ISBN 9781801350549. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2021. 
  10. ^ ""Yeni ırkçılığın 'kirli' ötekileri; Kürtler, Aleviler, Ermeniler": Politik ve toplumsal sistem ırkçı-ayrımcı ise medya da bu sistemin parçasıdır". Independent Türkçe. 22 Temmuz 2020. 3 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2021. 
  11. ^ "Arşivlenmiş kopya". 2 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2022. 
  12. ^ "Arşivlenmiş kopya". 9 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2022. 
  13. ^ "Arşivlenmiş kopya". 27 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2020. 
  14. ^ "Arşivlenmiş kopya". 26 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2020. 
  15. ^ "Arşivlenmiş kopya". 3 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2022. 
  16. ^ "Arşivlenmiş kopya". 2 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2022. 
  17. ^ a b "Online Data Analysis: World Values Survey Wave 6: 2010-2014". WVS. 5 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  18. ^ "Türkler yabancı komşu istemiyor". Hürriyet. 17 Mayıs 2013. 11 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  19. ^ "Gençler Hayatının Baharında Kış Görmemeli", 147. Genç Dergisi. Aralık 2018. s. 13. 11 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  20. ^ Altan Tan, Kürt sorunu, Timaş Yayınları, 2009, ISBN 978-975-263-884-6, s. 275. 3 Ekim 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  21. ^ Pınar Selek, Barışamadık, İthaki Yayınları, 2004, ISBN 978-975-8725-95-3, s. 109. 3 Ekim 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  22. ^ Yusuf Mazhar, Cumhuriyet, 16 Temmuz 1930, ... Zilan harekatında imha edilenlerin sayısı 15.000 kadardır. Zilan Deresi ağzına kadar ceset dolmuştur...
  23. ^ Ahmet Kahraman, ibid, p. 211, Karaköse, 14 (Özel muhabirimiz bildiriyor) ...
  24. ^ Ayşe Hür, "Osmanlı'dan bugüne Kürtler ve Devlet-4" 1 Şubat 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Taraf, October 23, 2008, Retrieved August 16, 2010.
  25. ^ M. Kalman, Belge, tanık ve yaşayanlarıyla Ağrı Direnişi 1926-1930, Pêrî Yayınları, İstanbul, 1997, ISBN 975-8245-01-5, p. 105.
  26. ^ Ahmet Kahraman, ibid, pp. 207-208.
  27. ^ "Der Krieg am Ararat" (Telegramm unseres Korrespondenten) Berliner Tageblatt, October 3, 1930, ... die Türken in der Gegend von Zilan 220 Dörfer zerstört und 4500 Frauen und Greise massakriert. (Almanca)
  28. ^ Sovyetler Birliği Bilimler Akademisi Doğu Bilimleri Enstitüsü ile Ermenistan Sovyet Soyalist Cumhuriyeti Bilimleri Akademisi Doğu Bilimleri Enstitüsü Kürt Komisyonu (Çev. M. Aras), Yeni ve Yakın Çağda Kürt Siyaset Tarihi, Pêrî Yayınları, İstanbul, 1998 (orijinal baskısı: 1986), ISBN 975-8245-06-6, p. 179
  29. ^ Aslan, Senem (2014). Nation Building in Turkey and Morocco. Cambridge University Press. s. 134. ISBN 1-107-05460-5. 31 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2019. 
  30. ^ Kubilay, Çağla (2004). "Türkiye'de Anadillere Yönelik Düzenlemeler ve Kamusal Alan: Anadil ve Resmi Dil Eşitlemesinin Kırılması". 11 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ağustos 2021. 
  31. ^ Mynet. "Zini Gediği Katliamı'na soruşturma". Mynet YurtHaber. 25 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ağustos 2020. 
  32. ^ "'Zini Gediği Katliamı' Dosyası". Haberler.com. 11 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ağustos 2020. 
  33. ^ ^ "6-7 Eylül yağma olayları bir MİT organizasyonu". Sabah. 2 Şubat 2009. Erişim tarihi: 2 Ocak 2014.
  34. ^ AKTURK, AHMET SERDAR (2010). "Arabs in Kemalist Turkish Historiography". Middle Eastern Studies. 46 (5). ss. 633-653. 26 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2020 – JSTOR vasıtasıyla. 
  35. ^ "Palestinians Were Spared Turkey's Rising anti-Arab Hate. Until Now". Haaretz (İngilizce). 16 Temmuz 2019. 9 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2019. 
  36. ^ Tremblay, Pinar (21 Ağustos 2014). "Anti-Arab sentiment on rise in Turkey". Al-Monitor (İngilizce). 27 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2019. 
  37. ^ "Turkish-Armenian writer shot dead" (İngilizce). 19 Ocak 2007. 4 Şubat 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2022. 
  38. ^ "CPJ News Alert 2007". web.archive.org. 25 Ocak 2007. 16 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2022. 
  39. ^ "Radikal-çevrimiçi / Türkiye / Samast'a jandarma karakolunda kahraman muamelesiKatili bir alnından öpmedikleri kalmış". web.archive.org. 5 Şub 2007. 5 Şubat 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2022. 
  40. ^ "Arşivlenmiş kopya". 1 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2022. 
  41. ^ Kılınç, Sevim. "Kadınlar Ayrımcılığı Anlatıyor". bianet. Erişim tarihi: 11 Haziran 2022. 
  42. ^ Coşkun, Mustafa Kemal; Şen, Ercan. "TÜRKİYE'DE AYRIMCILIK ALGISI VE HAK ARAMA MEKANİZMALARINA BAŞVURU SÜRECİNDE KARŞILAŞILAN ENGELLER" (PDF). SOAR Sosyal Araştırmalar. 12 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 11 Haziran 2022. 
  43. ^ Bozoğlan, Mehmet (2019). SOSYAL MESAFENİN ÖNYARGI VE AYRIMCILIK ÜZERİNE ETKİSİ: TÜRKİYE'DEKİ TÜRK, KÜRT VE ARAP ETNİK GRUPLARI ÜZERİNE BİR ÇALIŞMA (PDF). İstanbul: T.C. İSTANBUL ÜNİVERSİTESİ SOSYAL BİLİMLER ENSTİTÜSÜ. 15 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 11 Haziran 2022. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Ülkü Ocakları</span> aşırı sağcı paramiliter örgüt

Ülkü Ocakları Eğitim ve Kültür Vakfı veya kısa adıyla Ülkü Ocakları, Milliyetçi Hareket Partisi ile ilişkili Türk aşırı sağcı paramiliter örgüt. Bazen Bozkurtlar olarak da bahsedilen kuruluş genellikle aşırı milliyetçi ve/veya neofaşist olarak tanımlanır. Milliyetçi Hareket Partisine (MHP) yakın bağlantıları olan gençlik örgütü, 12 Eylül Darbesi öncesi dönemde MHP'nin paramiliter veya militan kanadı olarak tanımlansa da günümüzde eğitim ve kültür vakfı olarak faaliyet göstermektedir.

<span class="mw-page-title-main">Irak Türkmenleri</span> Iraktaki üçüncü büyük etnik grup

Irak Türkmenleri ya da Irak Türkleri Irak'ın üçüncü büyük etnik grubudur. Türk kökenlidirler ve çoğunlukla Türk mirasına ve kimliğine bağlıdırlar. Irak'a Türk göçü 7. yüzyılda, ardından 1055 yılında Büyük Selçuklu'nun bölgedeki fethiyle başlarken, bugün Irak Türkmenlerinin çoğu, 1535-1919 yılları arasında Osmanlı İmparatorluğu'nun yönetimi sırasında Anadolu'dan Irak'a getirilen Osmanlı askerlerinin, tüccarlarının ve memurlarının torunlarıdır. Irak Türkmenleri, Bulgaristan, Kıbrıs, Yunanistan ve Suriye de dahil olmak üzere Osmanlı sonrası diğer modern ulus devletlerdeki Türk topluluklarının yanı sıra Türkiye'deki Türk halkıyla yakın kültürel, tarihi, dilsel ve dini bağları paylaşmakta; bu nedenle kendilerini Türkmenistan ve Orta Asya Türkmenleriyle özdeşleştirmemektedirler.

<span class="mw-page-title-main">Köycük, Erciş</span>

Köycük, Van ilinin Erciş ilçesine bağlı bir köy iken 2014 tarihinden çıkarılan yasayla mahalle statüsü kazanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Ağrı ayaklanmaları</span> 1926-1930 yılları arasında Ağrı Dağı ve civarı ile İran topraklarının da dahil olduğu bir coğrafyada meydana gelen Kürt ayaklanmaları

Ağrı ayaklanmaları veya Ararat İsyanı 1926-1930 yılları arasında Ağrı Dağı ve civarı ile İran topraklarının da dahil olduğu bir coğrafyada meydana gelen Kürt ayaklanmalarıdır. 1929 Dünya Ekonomik Bunalımı'nın etkilerinin olduğu bir zamanla birleşen bu dönemde, Türkiye'nin isyanı bastırmak için yaptığı harcamalar ekonomik krize neden oldu.

<span class="mw-page-title-main">Türkiye'de konuşulan diller</span>

Türkiye'de konuşulan diller, Türkiye Cumhuriyeti'nde devletin anayasanın üçüncü maddesi uyarınca tek resmî eğitim ve konuşma dili Türkçedir. Ülkede azınlık (bölgesel) ve ülkeye göçler sonrası göçmenler tarafından konuşulan diller de bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Türkiye Kürtleri</span> Türkiyede yaşayan Kürtler

Türkiye Kürtleri, Türkiye sınırları içinde yaşayan ve Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olan en büyük ikinci etnik ve kültürel gruptur. Çeşitli tahminlere göre Kürtler, Türkiye nüfusunun %15 ila %20'sini oluşturmaktadırlar ve toplam sayıları 12,5 milyon ila 15 milyon arasındadır. Yoğun olarak Güneydoğu Anadolu Bölgesi ve Doğu Anadolu Bölgesi'nde olmakla birlikte, ülkenin çeşitli illerinde Kürtler yaşamaktadır. Bazı Kürtler tarafından bu bölgeler Kuzey Kürdistan olarak adlandırılsa da, bu adlandırma çeşitli tartışmalara sebep olmakta ve resmî olarak kabul edilmemektedir.

<span class="mw-page-title-main">Zilan Katliamı</span> Kürt sivillere karşı yapılmış katliam

Zilan Katliamı, diğer adlarıyla Zilan Deresi Katliamı veya Zilan Deresi Kırımı, 1930 yılının Temmuz ayında Ağrı Dağı İsyanları sırasında Ferîk Salih Omurtak komutasındaki 9. Kolordu tarafından Üçüncü Ağrı Harekâtı başlatılmadan önce, Van ilinin Erciş ilçesinde yer alan Zilan Deresi'ne sığınan Kürt sivillere yönelik gerçekleştirilen katliamdır. 16 Temmuz 1930 tarihli Cumhuriyet gazetesine göre 15.000 kişi, bizzat Ağrı İsyanları'nda da yer alan Kürt yazar Hesen Hîşyar Serdî'ye göre Ademan, Sipkan, Zilan ve Hesenan aşiretlerden oluşan 18 köyden 47.000 köylü, Ermeni araştırmacı Garo Sasuni'e göre ise 5.000 kadın, çocuk ve yaşlı öldürülmüştür. Almanya merkezli Berliner Tageblatt gazetesi, 3 Ekim 1930 tarihli sayısında olayları "Türkler, Zilan bölgesinde 220 köyü imha etti ve 4.500 kadın ve yaşlıyı katletti." şeklinde aktarmıştır. Sovyetler Birliği Bilimler Akademisi ise şöyle aktarmıştır: "Zilan Bölgesi vadilerinden birinde 1.550 kişi kesildi, Erciş bölgesinde 200 köy yakıldı, Patnos sahasında yakılıp yıkılmayan tek köy kalmadı. Türk askerleri, Kürtlerin hayvanlarını da alıp aşırdılar."

Türkiye'deki azınlıklar, etnik ve dinî azınlıklar olarak ikiye ayrılmaktadır. Türkiye birçok etnik grubu barındıran bir ülkedir. Nüfus sayımlarında 1965'ten bu yana etnik köken sorulmadığı için bir etnik kümenin nüfusunun ne kadar olduğunun tam olarak tespiti yapılamamaktadır. Bazı kişi ve gruplar tahminler yapsalar da genelde objektif kalmayı başaramamaktadırlar. Osmanlı İmparatorluğu gibi geniş topraklara yayılan ve yüzlerce yıl hüküm süren bir imparatorluğun 20. yüzyıl başında çöküşü sonrasında, imparatorluğun çeşitlilik gösteren demografik mirası içinden bazı etnik gruplar Türkiye'de yaşamaya devam etmişlerdir.

<span class="mw-page-title-main">Türkiye'de boşaltılan Kürt köyleri</span>

Türkiye'de boşaltılan Kürt köylerinin 3.000 civarında olduğu tahmin edilmektedir. 1984'ten beri, Türk Silahlı Kuvvetleri, PKK'lı militanların ikmal hatlarını kesmek ve yaşam alanını sınırlandırmaya çalışmaktadır. 1980'li yıllardan beri yaklaşık 30.000 Kürdün öldürüldüğü, iki milyon Kürdün ise çatışmalardan dolayı göç ettiği tahmin edilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Suriye Kürtleri</span> Etnik grup

Suriye Kürtleri, Suriye'de doğmuş veya ikamet eden Kürtlerdir. Kürtler, Uluslararası Azınlık Hakları Grubu, CIA The World Factbook ve hükûmet yanlısı kaynaklara göre ülke nüfusunun %10 ila %15'ini oluşturan Suriye'deki en büyük etnik azınlıktır. Suriye Kürtleri, hükûmet tarafından rutin bir ayrımcılığa ve zorbalığa maruz kaldılar.

Kürt karşıtlığı veya Kürdofobi, Kürt diline, Kürt kültürüne ve Kürt halkına karşı duyulan nefret, ön yargı, düşmanlık, aşağılama ve benzeri duygulardan beslenen ırkçılıktır. Kürt halklarının yaşadığı Türkiye, İran, Irak ve Suriye gibi yoğunluklu olarak Kürt azınlığa ev sahipliği yapan belli başlı ülkelerin yürüttüğü yasak ve asimilasyon politikalarında ve bu politikalara bağlı olarak medyada ve günlük yaşamda Kürt karşıtlığına rastlanması şeklinde tanımlanır.

Türkiye'de Kürtlere yönelik insan hakları ihlâlleri, Türkiye'de yaşayan Kürtlere karşı işlenmiş olan insan hakkı ihlallerini incelemektedir.

Türkiye'deki Suriyeli karşıtlığı, 2011'de başlayan Suriye İç Savaşı ile Türkiye'ye gelen Suriyelilerin, mülteci kamplarında kalırken sonrasında gelen düzensiz göçlerle şehirlere yayılmasına karşı oluşan yaygın toplumsal tepkidir.

Türkiye'de Arap karşıtı ırkçılık; Araplara veya Arap kültürüne karşı duyulan düşmanlığı, nefreti, güvensizliği, korkuyu ve genel hoşnutsuzluğu ifade eder. Türkiye'de ırkçılığın göçmen krizi ile beraber arttığı belirtilmiştir. Arap karşıtı ırkçılık, İslamofobi ile karıştırmamalıdır.

Anti-Azerizm, Azeri karşıtlığı, Azerbaycan Türklerine yönelik karşıtlık veya Azerbaycanofobi, Azerbaycan Türkleri'ne ve Azerbaycan'a karşı nefret ve korku olarak tanımlanır.

<span class="mw-page-title-main">Ayrımcılık karşıtı yasa</span> Kanun

Ayrımcılık karşıtı yasa veya ayrımcılıkla mücadele yasası çeşitli iş grupları, cinsiyet, cinsel kimlik, ırk, engellilik, inanç veya bireysel siyasi görüşlere dayalı gruplar için korumaları içeren yasalardır. Ayrımcılıkla mücadele yasaları, ayrımcılık türlerine ve bu yasalarla korunan gruplara göre çeşitlilik gösterebilmektedirler. Ayrımcılıkla mücadele yasaları, özellikle belirtilen özelliklerinden dolayı bireylere farklı muamele edilmemesi gerektiği konusunda eşitlik ilkelerine dayanmaktadır.

Kuşkonar ve Koçağılı köylerinin bombalanması, 26 Mart 1994'te Şırnak ilindeki Kuşkonar ve Koçağılı köylerine yapılan TSK tarafından yanlışlıkla bombalama sonucu 38 Kürt sivilin öldüğü ve köylerin yok edildiği olay.

<span class="mw-page-title-main">Türkiye'nin işlediği savaş suçları</span>

Türkiye'nin işlediği savaş suçları, Türk Silahlı Kuvvetleri tarafından işlenen savaş hukuku ihlalleridir.

İstanbul'daki Kürtler, Türkiye'nin İstanbul ilinde yaşayan Kürtleri tanımlar. İstanbul'daki toplam Kürt sayısının 2 ile 4 milyon arasında olduğu tahmin edilmektedir. Kürtler, Araplar ile birlikte şehirdeki en büyük azınlık gruplarını oluşturmaktadır. İstanbul'da yaşayan Kürtlerin büyük çoğunluğu Türk vatandaşı olup, 20. yüzyılın ortasından itibaren başlamış köyden kente göç olgusunun özellikle 80'li yıllarda hızlanmasıyla İstanbul Kürt nüfusu artmıştır. Doğu illerindeki TSK-PKK çatışması da şehre göçte rol oynamıştır. 2008 yılında İstanbul'da yaşayan Kürtlerin %88'inin İstanbul'a dışarıdan gelmiş olduğu, %12'sinin ise İstanbul doğumlu olduğu tespit edilmiştir. Tüm Kürt göçleri içerisinde tüm göçlerin üçte birinin İstanbul'a yapıldığı rapor edilmiştir. Ayrıca Suriye İç Savaşı sonucunda İstanbul'a gelen Suriyeliler içerisinde de önemli bir Kürt azınlık bulunmaktadır.

Arap Kemeri, Suriye Baas hükümetinin Haseke Valiliği'nin kuzeyindeki Kürt bölgelerini Araplaştırma projesidir. Projenin temel amacı bölgenin etnik yapısını Araplar lehine çevirmek ve diğer etnik grupların, özellikle de Kürtlerin aleyhine çevirmekti. Proje Esad Gölü'nün oluşturulması ile yerlerinden edilen Arapların Kürt bölgelerine yerleştirilmesiyle arazilerin ele geçirilmesini içeriyordu.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.