Türkiye'de yirmi bir tane UNESCO Dünya Mirası bulunmaktadır. İlk olarak 1985'te İstanbul'un Tarihî Alanları, Göreme Millî Parkı ve Kapadokya ile Divriği Ulu Camii ve Darüşşifası, son olarak da 2023'te Gordion ile Anadolu'nun Ortaçağ Dönemi Ahşap Hipostil Camileri listeye dâhil edildi. Listedeki varlıklardan on dokuzu kültürel, ikisi karma alandır. Türkiye'nin Dünya Mirası Geçici Listesi'nde ise yetmiş dokuz tane varlığı bulunmaktadır.
2024 yılı sonu itibarıyla, 195 "Taraf Devlet"te 1.223 Dünya Mirası Alanı bulunmaktadır. 1,223 Dünya Mirası Alanının 952'si kültürel, 231'i doğal, 40'ı karma özelliktedir. Bu Dünya Mirası Alanlarının 49'u sınıraşırı alan olup, birden fazla ülke tarafından paylaşılmaktadır. Sınıraşırı alanları paylaşan toplam 72 ülke bulunmaktadır. Ülkeler Dünya Miras Komitesi tarafından Afrika, Arap Devletleri, Asya ve Pasifik, Avrupa ve Kuzey Amerika ve Latin Amerika ve Karayipler olmak üzere beş coğrafi bölgeye ayrılmıştır.
Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) Afrika'da 145 Dünya Mirası belirlemiştir. Bu sit alanları 35 ülkede yer almaktadır.
Pskov, Rusya'nın kuzeybatı kesimindeki Pskov Oblastının merkezi olan kent. Velikaya Nehri kıyısında, nehrin Pskov Gölüne döküldüğü noktanın hemen yukarısında yer alır.
Şehr-i-Sebz ; Özbekistan Cumhuriyeti'nin Kaşkaderya ili'nin Şehr-i-Sebz İlçesi'nde bulunan şehirdir. Şehr-i-Sebz İlçesinin merkezi'dir.
Batı Gölü, Çin'in Hangzhou kentinde bulunan bir göldür. Göl üç patika yolu ile beş bölüme ayrılmıştır. Gölde çok sayıda tapınak, pagoda, bahçe ve yapay adalar bulunmaktadır.
Tehlike Altındaki Dünya Mirasları Listesi, Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) tarafından 1972 yılında yayımlanan Dünya Mirası Sözleşmesi'nin 11.4 maddesine uygun olarak Dünya Miras Komitesi tarafından Dünya Mirası Alanları'nı belirlemek ve yönetmek amacıyla derlenmiştir. Listelenen alanlar, korunması için büyük operasyonların gerekli olduğu ve "yardım talep edilen" Dünya Mirası Alanları'ndan oluşmaktadır. Listenin amacı uluslararası farkındalığı artırmak ve tehditlere karşı önlemler almaktır. Alana yönelik tehditler arasında yakın zamanlı, gerçekleşmesi kesinleşmiş tehditler veya alanda olumsuz etkilere neden olabilecek potansiyel tehlikeler sayılabilir.
Çin Danxiası veya Çin Danxia Yer Şekilleri, endojen ve ekzojen güçlerin neden olduğu, kırmızı kumtaşından oluşan ve dik uçurumlarla karakterize edilen eşsiz Danxia yerşekilleri manzarasının genel adıdır.
Suzhou Klasik Bahçeleri, UNESCO Dünya Mirası listesinde yer alan, Çin'in Jiangsu Eylaletindeki Suzhou bölgesinde bulunan bir grup bahçedir.
Rani ki vav, Hindistan'ın Gucerat kentindeki Patan kasabasında karmaşık bir şekilde inşa edilmiş bir basamaklı kuyudur. Saraswati Nehri kıyısında bulunmaktadır. Rani ki vav, 11. yüzyılda kral I. Bhimdev'in anısına inşa edildi. 22 Haziran 2014'te UNESCO tarafından Dünya Mirası olarak ilan edildi. Basamaklı kuyular, Hint kıtasındaki yer altı su kaynakları ve depolama sistemlerinin ayırt edici bir formudur ve M.Ö. üçüncü bin yıldan beri inşa edilmiştir. Rani ki vav, karmaşık Maru-Gurjara mimari tarzında ters bir tapınaktır ve yedi basamaklı merdivenle inşa edilmiş ve 500'den fazla ana heykel içermektedir.
Conegliano İtalya'nın Veneto bölgesinde yer alan bir kasabadır. Kasabanın nüfusu 34,891'dir.
Fars Bölgesi'ndeki Sasani Arkeolojik Peyzajı, İran'ın güneydoğusundaki Fars Eyaleti'nde yer alan ve Sasani dönemine ait sekiz arkeolojik alan için UNESCO tarafından kullanılan resmi adlandırmadır. 30 Haziran 2018'de UNESCO Dünya Mirası Alanı olarak kabul edilmiştir.
1972 yılında imzalanan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi ile Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO), kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerler olan Dünya Mirasları kavramını tanımladı. Doğal özellikler, jeolojik ve fizyografik oluşumlar ve bilim, koruma veya doğal güzellik açısından önemli olan doğal alanlar doğal miras olarak tanımlanır. Arnavutluk'un, Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına İlişkin Sözleşmeyi 10 Temmuz 1989'da onaylamasıyla ülkedeki alanlar listeye dahil edilmiştir.
Liangzhu kültürü, Çin'in Yangtze Nehri Deltası'ndaki son Neolitik ya da kültürüydü. Kültür, özellikle seçkin kesim mezarlarında yeşim, ipek, fildişi ve lake eserler olarak gözlemlenirken daha yoksul bireylerin mezarlarında çanak çömlek olarak gözlemlenmekteydi. Bu sınıf ayrılığı, Liangzhu döneminin, defin yapılarında toplumsal sınıflar arasında çizilen açık ayrımla sembolize edilen erken bir devlet olduğunu gösterir. Liangzhu şehir bölgesinde bir pan-bölgesel kent merkezi ortaya çıkmış ve bu alandan seçkin gruplar yerel merkezlere başkanlık etmiştir. Liangzhu kültürü son derece etkiliydi ve etki alanı kuzeyde Şansi'den güneyde Guangdong'a kadar ulaşmıştı. Liangzhu'daki bölgesel alanlar, Zhejiang, Yuhang County'de keşfedildi ve ilk olarak 1936'da Shi Xingeng tarafından kazıldı. İnsan kalıntılarından elde edilen DNA'ların 2007 yılında gerçekleştirilen analizi, Liangzhu kültüründe Haplogroup O1'in yüksek frekanslarını işaret etmektedir, bu sonuç da Liangzhu kültürünü modern Avustronezya ve Tay-Kaday popülasyonlarına bağlar. Liangzhu kültürünün ya da diğer ilişkili alt geleneklerin Avustronezya konuşucularının atalarının vatanı olduğuna inanılmaktadır.
Hazar Hyrkania Karma Ormanları ekolojik bölgesi, ılıman geniş yapraklı ve karışık orman biyomunda, İran ve Azerbaycan sınırları içinde ve Hazar Denizi'nin güney kıyılarına yakın 55.000 kilometrekare bir alanı kapsayan ve içinde yemyeşil ovaların ve dağ ormanlarının bulunduğu bir alandır. Orman, adını antik Hyrcania bölgesinden almıştır.
Ore Dağı Madencilik Bölgesi, Almanya'nın Saksonya eyaleti ile Çekya'daki Kuzey Bohemya arasındaki sınır bölgesinde bulunan ve 800 yıldan daha eski bir endüstriyel miras alanıdır. Alman-Çek sınırının her iki tarafındaki Ore Dağlarının maden alanları, 6 Temmuz 2019'da Erzgebirge / Krušnohoří Madencilik Bölgesi adı altında UNESCO tarafından bir Dünya Mirası olarak ilan edilmiştir.
Bom Jesus do Monte, Portekiz'in kuzeyinde, Braga şehrinin dışında, Nogueiró e Tenões'te bulunan bir Portekiz tapınağıdır. Adı Dağdaki İyi İsa anlamına gelir.
Kuzey Japonya'daki Jōmon Tarihöncesi alanları (北海道・北東北の縄文遺跡群), Japonya'nın Hokkaidō ve Kuzey Tōhoku bölgelerinde yer alan 17 Jōmon dönemi arkeolojik alanından oluşan bir dizi UNESCO Dünya Mirası alanıdır. 10 bin yıldan uzun süren Jōmon Dönemi, "yerleşik tarım öncesi yaşam yollarını ve tarih öncesi insanların karmaşık bir manevi kültürünü" temsil etmektedir.
Amami-Ōshima Adası, Tokunoshima Adası, Okinawa Adası'nın kuzey kesimleri ve Iriomote Adası (奄美大島、徳之島、沖縄島北部及び西表島), Ryukyu (Nansei) ada zincirindeki Japon adaları içinde yer alan ve beş bileşenden oluşan bir dizi UNESCO Dünya Mirası alanıdır. Bölge, bölgeye özgü farklı bitki ve hayvan türleri ekosistemine sahip biyoçeşitliliği gerekçe gösterilerek Dünya Mirası seçilmiştir.
Burkina Faso'nun Antik Demir Metalurjisi Alanları, Burkina Faso'nun Nord ve Centre-Nord bölgelerinde, maden cevherinden demir çıkarmak için açılmış beş antik metalurji alanı topluluğudur. Bu yapıların en eskisi, yaklaşık olarak MÖ 800'den kalmadır ve bu da kendisini Burkina Faso'daki bilinen en eski metalurji alanları arasına yerleştirir. 2019 yılında, antik metal işçiliğinin örnek niteliğindeki kanıtları nedeniyle alanlar UNESCO tarafından Dünya Mirası Alanı olarak tescil edilmiştir.
Çin