İçeriğe atla

Tuğç bin Cuff

Toğç bin Cuff bin İltekin bin Furan bin Furı bin Hakan (ö. 906) Abbasi Halifeliğine ve özerk Tulunid hanedanına hizmet eden bir Türk askeri subaydı. İhşîd hanedanlığının kurucusu Muhammed bin Toğaç'in babasıydır.

Hayatı

Cuffoğlu Tuğç, Halife Mutasım (h. 833-842) altında Abbasi Halifeliğinin hizmetine giren ailenin ilk üyesi olan. Aile, Fergana Vadisi'nden selamladı ve Mutasım tarafından diğer birçok Ferganalıler birlikte ordusuna (Farağına alayı) alındı.[1] Ailesi kraliyet soyundan geldiğini iddia etti; atasının adı Hakan bir Türk kraliyet unvanıdır.[2] Bu nedenle Cuff ve soyundan gelenler askeri köle kastının (memlûkler veya gulâmlar) üyeleri değil, özgür doğmuş, hatta asil doğumlu bir adamdı.[3] Tuğç'un da askerlik hizmetine giren Bedır ve Vazar adlı kardeşleri vardı, ancak onlardan sadece ara sıra bahsediliyor ve onlar hakkında çok az şey biliniyor.[4]

Tuğç, babası Cuff gibi Abbasilere hizmet etti, ancak daha sonra 868'den beri Mısır ve Suriye'nin özerk hükümdarları haline gelen Tolunoğullarılerin hizmetine girdi.[5][6] İbn Hallikân'a göre Tuğç önce Tolunoğulları hanedanının kurucusu Ahmed bin Tolun'un bir gurusu olan Lulu'nun hizmetine girdi, ancak İbn Tolun'un 884'teki ölümünden sonra sonra Musul valisi İshak bin Kundaç'a kadar hizmet etmeye devam etti.[7] İbn Tolun'un ölümü, düşmanlarının Suriye'deki bazı Tolunileri deneyimsiz oğlu ve vârisi Humâreveyh'den ele geçirmeleri için bir fırsat sunuyordu. İbn Kundaç ve başka bir güçlü adam olan İbn Ebu'l-Saj ve ayrıca Abbasi naibi Muvaffak el-Abbâsî Tolunoğullarlere saldırdı, ancak sonunda Humâreveyh galip geldi ve İbn Kundaç, 886 veya 887 yılında hükümdarlığını kabul etmek zorunda kaldı.[8][9] İbn Kundaç ve Humâreveyh arasındaki görüşmeler sırasında, İbn Hallikan, Tuğç'u fark etti ve onu hizmetine alarak görünüşünden çok etkilendi.[7]

Taberî'ye göre, Ağustos 892'de Tuğç, Tolunoğulları adına Bizans İmparatorluğu'na karşı bir yaz baskını (ṣāʿifa) düzenledi. Tyraion çevresine (Arapça: Ṭarāyūn) ve Arapça Malūriyah (muhtemelen Malakopea veya Balbura) olarak adlandırılan bir yere baskın düzenledi.[10] Daha sonra Taberiye (Ürdün bölgesinin başkenti), Halep (Kınnasrin bölgesinin başkenti) ve Şam'ın valisi oldu[5][6] ve özellikle 903'te Şam'da Sahib al-Naka komutasında Karmatîler'in komutasındaki saldırıyı püskürtmekle öne çıktı .[11]

Ancak 896'da Humâreveyh'nin ölümünden sonra Tolunoğulları Devleti içeriden hızla dağılmaya başladı ve Abbasiler 904'te Suriye ve Mısır üzerinde doğrudan kontrolü yeniden sağlamak için harekete geçtiklerinde ciddi bir direniş gösteremediler.[12] Tuğç; Muhammed bin Süleyman el-Katib yönetimindeki işgalci Abbasilere biat etti ve karşılığında Halep valisi seçildi;[6] ancak İbn Süleyman kısa süre sonra mahkeme entrikalarına kurban gitti ve Tuğç ile oğulları Muhammed ve Ubeydullah ile birlikte Bağdat'ta hapsedildi. Tuğç 906'da hapishanede öldü, ancak kısa bir süre sonra oğulları serbest bırakıldı.[6] Çalkantılı bir kariyerin ardından, Muhammed 935'te kendisini Mısır'ın efendisi ilan etmeye devam etti ve Temmuz 946'da ölene kadar ülkeyi ve Suriye'nin bazı bölgelerini yönetti.[13] Kurduğu hanedan İhşîdîler sürdü ta ki Mısır 969'da Fâtımîler tarafından işgal edilinceye kadar.[14]

Kaynakça

Özel
  1. ^ Gordon 2001, ss. 32, 158–159.
  2. ^ McGuckin de Slane 1868, ss. 217, 219–220.
  3. ^ Gordon 2001, s. 159.
  4. ^ Rosenthal 1985, ss. 13 (note 77), 30 (note 155), 155 (note 742).
  5. ^ a b Kennedy 2004, s. 311.
  6. ^ a b c d Bacharach 1975, s. 588.
  7. ^ a b McGuckin de Slane 1868, s. 218.
  8. ^ Sharon 2009, s. 12.
  9. ^ Kennedy 2004, ss. 177, 310.
  10. ^ Rosenthal 1985, s. 14.
  11. ^ Kennedy 2004, ss. 185, 286.
  12. ^ Kennedy 2004, ss. 184–185, 310.
  13. ^ Bacharach 1975, ss. 588–609.
  14. ^ Kennedy 2004, ss. 312–313.
Genel

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Tolunoğulları</span> Mısırda kurulmuş Türkî Memluk hanedanı

Tolunoğulları, Batlamyus Hânedânı idaresinden sonra Mısır'ı ve Suriye'nin çoğunu yöneten ilk bağımsız hanedan olan Türk kökenli bir Memlûk hanedanıydı. Bu devletin bir diğer önemi ise Müslüman olan Türklerin kurduğu ilk bağımsız devlet olmasıydı. İslam Halifeliği'ni yöneten Abbâsî Hanedanı'nın merkezî otoritesinden ayrıldıkları 868'den 905'e kadar bağımsız kaldılar.

<span class="mw-page-title-main">İhşîdîler</span> Mısırda kurulup Hicaz ve Levanta doğru genişlemiş bir emirlik

İhşîdîler Hanedanı ya da Akşitler, 935'ten 969'a kadar Mısır ve Levant'ı yöneten bir Türk Memlûk hanedanıydı. Bir Türk Memlûk askeri olan Muhammed bin Toğaç, Abbasi halifesi Râzî tarafından Vali olarak atandı. Hanedan, Abbasiler adına valiler olarak konumlarını yansıtan Arapça "Wāli" unvanını taşıdı. Fâtımî ordusu 969'da Fustat'ı fethettiğinde İhşîdîler sona erdi. Ailenin mezarı Kudüstedir.

<span class="mw-page-title-main">Mutasım</span> Sekizinci Abbasi halifesi

Mutasım veya Abbas el-Mutasım Billâh Tam Adı: Ebû İshâk "el-Muʻtasım bi’l-Lâh" 'Abbas bin Hârûn er-Reşîd, sekizinci Abbasi halifesi. Harun Reşid'in küçük oğluydu ve annesi Harun Reşid'in Türk asıllı bir cariyesi idi. 833'te kardeşi Memun'un yerine tahta geçti.

Ahmed bin Tolun, 868-905 yılları arasında Mısır ve Suriye'yi yöneten Tolunoğulları hanedanının kurucusuydu. Aslen bir Türk köle askeri olan İbn Tulun, 868'de Abbasi valisinin vekili olarak Mısır'a geldi. Mısır valisi oldu. Nüfuzunu Filistin ve Suriye’ye kadar genişletti. Ülkesinde imar faaliyetlerinde bulunup lüzumlu askerî tedbirleri alarak kuvvetli bir ordu kurdu. Abbasiler, Irak'taki zenci esirlerle meşgul olurken 868 yılında bağımsızlığını ilan etti.

<span class="mw-page-title-main">Müktefî</span>

Muktefi veya ʿAlî el-Muktefî Billâh Tam Adı: Ebû Ahmed "el-Muktefî bi’l-Lâh" ʿAlî bin ʿAhmed el-Mu'temid Abbasi halifelerinin onyedincisidir. 902 senesinde halife oldu ve 908'de öldü. Abbasi hakimiyetindeki geniş topraklarda parçalanmalar başlamış ve eyalet valileri birer birer bağımsızlıklarını ilan etmeye başlamışlardı. Muktefi, bu parçalanmayı durdurdu ve Abbasi hakimiyetini yeniden tesis etti.

Yazman el-Hadım Soyismi hadım olmasından gelir. Abbasiler döneminde 882 yılından öldüğü 891 yılına kadar Tarsus valisi ve İslam'ın Bizans İmparatorluğu ile sınır toprakları olan Klikya'nın baş askeri lideri. Bizanslılara karşı düzenlediği deniz akınları ile tanınmıştır.

Damyanah ya da Damian ve soy ismi Gulam Yazman, İslam dinine dönmüş Bizanslı Yunan asıllı, 896 ile 897 yılları arasında Tarsus valiliği yapmış ve erken 10. yüzyılda Bizans İmparatorluğu'na karşı yapılan deniz akınlarının önde gelen liderlerinden birdir.

Tarsus, Küçük Asya'nın güneydoğu bölgesinde, Kilikya'da bir şehirdir. MÖ 67 yılından itibaren Roma kontrolünde olan şehir sonra 7. yüzyıl ortasına kadarBizans İmparatorluğu kontrolüne geçmiştir, Levant'ın Müslüman fethinin takiben şehrin kontrolü yeni doğan Halifelik ile çekişme konusu oldu. Bizanslılar ile Emevîler arasında gerçekleşen ihtilaflarda, iki imparatorluk arasında tartışmalı ara bölgede yer alan bir şehirdi ve sıklıkla el değiştirmesi süreç içerisinde şehrin terkedilmesine ve haraplaşmasına neden oldu. 778/9 yılında Abbasiler Bizans'a karşı şehri operasyon üssü olarak ilk teşebbüse giriştiler fakat çalışma açık şekilde tamamlanmadı. 787/8 yılından sonra Halife Harun Reşid emriyle Faraj ibn Sulaym tarafından şehir yeniden kurulup ve yerleşime açıldı. 3,000 Horasanlı ve 2,000 Suriyeliye şehir kalesi içinde ev ve toprak verildi.

Azjur el-Turki veya Arkhuz bin Uluğ Tarkan al-Turki Abbasi Halifeliğinin hizmetinde olan bir Türk askeri subayıydı. 868'de kısaca Mısır valisi oldu ve aynı yıl Tolunoğulları'nın Mısır'ı ele geçirmesinden önce bu görevi elinde tutan son kişi oldu.

<span class="mw-page-title-main">Nasırü'd Devle</span> Hamdânî emiri

Ebu Muhammed el-Hasan ibn Ebu'l-Hayja Abdallah ibn Hamdan al-Taghlibi, daha yaygın olarak basitçe Nasırü'd Devle'nin, Cezire'nin çoğunu kapsayan Musul Emirliği'nin ikinci Hamdânî hükümdarıydı.

Ebû Abdirrahmân Habîb b. Mesleme b. Mâlik el-Fihrî, Muaviye bin Ebu Süfyan yönetimindeki Erken Müslüman fetihleri sırasında bir Arap komutandı.

Ebu Cafer Eşnâs, Abbasi Halifesi Mutasım'ın generaliydi. Mutasım'in Türk muhafızlarının en eski ve en önde gelen üyelerinden biridir. Amorium seferinde komutan olarak hizmet vermiştir. Mutasım altında imparatorluğun önde gelen isimlerinden biri haline gelmiştir. Ardından gelen eski Abbasi seçkinlerinin tasfiyesinde başrol oynamıştır. Aynı zamanda 834'ten itibaren Mısır'ın ve 838'den itibaren Levant ve Yukarı Mezopotamya'nın valisiydi, ancak pratikte onun yerine yönetmesi için vekiller atadı. Mutasım'ın halefi Vâsik altında, yetkileri halifeliğin tüm batı vilayetleri üzerinde fiilen bir genel valiliğe kadar genişletildi.

<span class="mw-page-title-main">Mekke Muharebesi (883)</span> 883de muharebe

Mekke Muharebesi, Mısır ve Suriye'nin Tolunoğulları hükümdarı Ahmed bin Tolun'un güçleri ile Seferî emirliği tarafından desteklenen Abbâsî güçleri arasında 883 yılında yapılan silahlı bir çatışmadır. Muharebe, hac sırasında şehrin velayetini kimin alacağını belirlemek için Batı Arap Yarımadası'nda Mekke'de gerçekleşmiştir. Abbasi-Saffari zaferi ve Tuluni güçlerinin Mekke'den sürülmesiyle sona ermiştir.

Abu'l-Wafa Tuzun, genellikle Tüzün olarak bilinir, önce İran hükümdarı Merdevîj bin Ziyar'a, ardından da Abbâsîlere hizmet etmiş bir Türk askeridir. Abbâsî ordusunda liderlik pozisyonuna yükselmiş, Hamdânî hükümdarı Nasırü'd Devle'yi Bağdat'tan çıkarıp 31 Mayıs 943'te Emîrü’l Ümerâ makamını üstlenerek halifeliğin fiili yöneticisi olmuştur. Bağdat ve onunla birlikte Abbasiler Halifeliği Büveyhîlerin kontrolüne girmeden birkaç ay önce Ağustos 945'teki ölümüne kadar bu görevi sürdürmütür.

<span class="mw-page-title-main">Ebü’l-Fevâris Ahmed</span> İhşîdî hanedanının hükümdarı

Ebü'l-Fevâris Ahmed bin Ali el-İhşîd, 968-969 yılları arasında Mısır, Suriye ve Hicaz'ı yöneten İhşidî hanedanının özerk hükümdarlarının sonuncusudur. Ancak çocuktu ve fiilen hükümdarlık yapmamış, önce vezir Cafer bin Furat'ın, sonra da amcası Ebü'l-Hasan bin Ubeydullah bin Toğaç'ın himayesi altında bulunmuştur. Saltanatı, 969 yazında Fatımiler'in Mısır'ı fethetmesiyle son bulmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Humâreveyh bin Ahmed bin Tolun</span> Mısırlı emir (884-896)

Ebü'l-Ceyş Humâreveyh bin Ahmed bin Tolun Tolunoğulları hanedanının kurucusu Ahmed bin Tolun'un oğluydu. Mısır ve Suriye'nin özerk hükümdarı olan babası onu halefi olarak atadı. İbn Tolun Mayıs 884'te öldüğünde, Humâreveyh onun yerine geçti. Kendisini tahttan indirme girişimini bozguna uğrattıktan sonra, 886'da Abbasi Halifeliği'nden miras kalan bir vali olarak Mısır ve Suriye üzerindeki yönetiminin tanınmasını başardı. 893'te anlaşma yeni Abbasi Halifesi Mutazıd ile yenilendi ve kızı Katr en-Nada'nın halifeyle evlenmesiyle mühürlendi.

Ebü'l-Asâkir Ceyş bin Humâreveyh Mısır'daki Tolunoğullarının üçüncü emiridir ve 896'da kısa bir süre hüküm sürmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Ebû Mûsâ Hârûn</span> 4. Mısır Tolunoğlu Hükümdarı

Ebû Mûsâ Hârûn bin Humâreveyh Mısır'ın dördüncü Tulunoğulları vasal Emiri'ydi. (896–904). Ordu komutanları tarafından öldürülen ağabeyi Ebü'l-Asâkir Ceyş'in yerine geçmiştir. Devlet işlerini vezir Ebu Cafer ibn Ali'ye bırakmış ve sefahat dolu lüks bir hayat yaşamayı tercih etmiştir. Bu durum, devlet maliyesi düzenlenemesine ve ordu liderleri giderek daha fazla güç kazanmaları nedeniyle ülkede büyüyen bir krize yol açtı.

Bu sayfada, 880'lerde Abbâsîler'de yaşanan olaylar yer alıyor.