İçeriğe atla

Tsotne Dadiani

Tsotne Dadiani
Tsotne Dadiani çocukları ve ailesiyle. Hobi Manastırı'ndaki bir fresk.
Günah Çıkartan Aziz Tsotne Dadiani
DoğumGürcistan Krallığı
Ölümc. 1260
KutsayanlarGürcü Ortodoks Kilisesi
Aziz ilanı1999 II. İlia tarafından
Yortu12 Ağustos (30 Temmuz)

Tsotne Dadiani (Gürcüce: ცოტნე დადიანი; ö. y. 1260), Dadiani hanedanından asilzade ve Gürcistan'daki Moğol yükselişi döneminde öne çıkan siyasi figürlerden biridir. 1246 yılında Moğol hegemonyasını devirmeyi amaçlayan başarısız bir komplonun parçası olmuştur. Komplo planlarının Moğollara götürülmesiyle tutuklanan Tsotne, gördüğü işkencelerden sağ kurtulmuştur. Orta Çağ Gürcü yıllıklarında, Tsotne'nin suç ortaklarıyla aynı kaderi paylaşma konusundaki ısrarın Moğolları merhametli davranmaya ittiği yazmaktadır. Bu olayla popüler bir tarihi şahsiyete dönüşen Tsotne, Gürcü Ortodoks Kilisesi'nin azizlerinden biri olmuştur.

Kaynaklar ve aile geçmişi

Tsotne, uzun yıllar Batı Gürcistan'daki Megrelya bölgesine hükmeden soylu Dadiani ailesinden gelmektedir. Biyografisi için kullanılan başlıca kaynak Kartlis Tshovreba'daki 14. yüzyılda yazılmış Chronicle of a Hundred Years adlı eserdir. Eserde 1213 ile 1320 arasındaki Gürcistan tarihi anlatılmaktadır.[1] Tsotne Dadiani, modern tarihçiler ve Orta Çağ'da yaşamış tarihi şahsiyetlerce tanımlanmıştır:[2][3][4]

  • Tsotne, babası Şergil Dadiani ve annesi Nateli ile beraber Hobi Katedrali'ndeki Dadiani şapelinde yer alan bir freskte yazıtla beraber tasvir edilmiştir. Bu üç kişi, Kraliçe Tamar'ın değerli haç kolyesinin saklandığı ikonanın yazıtında da geçmektedir.[2]
  • Mandaturt-ukhutsesi ("Yüce Divan Başkanı") ve eristavt-eristavi ("Düklerin Dükü") olarak bilinen Tsotne Dadiani, Kudüs'teki Haç Manastırı'nda yer alan bir belgede geçmektedir. Belgede 12 Haziranın Tsotne Dadiani'nin yortusu olduğu yazmaktadır.[5]
  • Juanşer'in oğlu Dadian-Bediani, Chronicle of a Hundred Years'dan geçmektedir. Aynı sıfatlara sahip kişiler Martvili ve Hobi'deki ikona yazıtlarında da geçmektedir. Bu yazıtlarda Dadiani'nin eşi Huaşak olarak geçmektedir. Hauşak, Kartli eristavasi Bega'nın kızıdır. Ayrıca çiftin Giorgi, İoane ve Eraşahr adlı 3 çocuğu olduğu yazmaktadır.[6]

Siyasi kariyeri

Svetitskhoveli Katedrali'nde yer alan Tsotne Dadiani ikonası.

Tsotne Dadiani, Harezmşah ve Moğol istilaları karşısında gerileme dönemine giren Gürcistan'da siyasi olarak ön plana çıkmıştır. 1228'de, Kraliçe Rusudan'ın Celâleddin Harezmşah'ın komutasındaki Harezmşah birliklerinden Gürcistan'ı kurtarmak için çağırdığı büyük ordunun komutanları arasındaydı. Tiflis yolunun üzerindeki Bolnisi şehrinde gerçekleşen savaşta Gürcü ordusu yenilmiş ve Tiflis bir kez daha Harezmşahlara bağlanmıştır. Rusudan'ın ölümünden sonra, Rusudan'ın oğlu Davit ve Rusudan'ın erkek kardeşi ve selefisi Kral IV. Giorgi'nin aynı isimli oğlu arasında taht kavgası çıkmıştır. Tsotne, Rusudan'un oğlu Davit'in destekçilerinden biriydi. Bu kralsız dönemde (1245-1250), Karakurum'daki Kağan, Gürcistan Krallığını her biri önde gelen Gürcü asillerin yönettiği sekiz bölgeye (tümen) bölmüştür. Bu toprak düzenlemesinde, Tsotne Dadiani ile Raça eristavisi Kahaber Batı Gürcistan'ın yöneticileri olarak belirlenmiştir.[7]

Kohtastavi komplosu

"Aziz Tsotne Dadiani", Oscar Schmerling'in çizdiği, Yakob Gogebaşvili'nin The Devoted Georgians koleksiyonunda yer alan bir örnek, 1895.

1246'da,[8] Tsotne Dadiani diğer Gürcü soylularla beraber Cavaheti'deki Kokhtastavi Kalesi'nde yapılan gizli toplantıda Moğol hegemonyasını nasıl devirebileceklerini tartıştılar. Moğolların yapılan gizli tartışmadan kısa sürede haberi oldu ve herhangi bir direniş göstermeden teslim olan Gürcü soyluları topladılar. Sadece kısa süre önce asker toplamak için toplantıdan ayrılan Tsotne ve Raça eristavisi Moğollar tarafından yakalanmadı. Tutuklanan Gürcü devlet adamları Cormagon Noyan'ın önüne getirilmeden önce Şirakavan'a götürüldü. Moğol general Noyan'ın önüne getirilen Gürcü devlet adamları isyan etmeyi düşünmediklerini, sadece Moğollara ödeyecekleri haraçla ilgili toplantı yaptıklarını belirtti. Noyan buna inanmadı ve önce Gürcüleri tamamen soydu, sonra el ve ayaklarını bağladı ve kavurucu güneşin altında acı çektirdi.[7] Tarihçi Vahuşti'ye göre, vücutlarını böceklerin sarması için balla kapladı.[9]

Bu sırada, Tsotne Samtshe ve Lihi Dağları arasındaki toplantının yapıldığı yere (Rkinis-Cuari) askerleriyle geldi. Dadiani olanları duyduktan sonra ordusunu orada bıraktı ve iki hizmetçisiyle beraber Şirakavan'a gitti. Mahkûmları görünce Tsotne de kıyafetlerini çıkarıp mahkûmların arasında katıldı. Sorgulandığında, Gürcülerin isyan edecek bir planının olmadığını ve herhangi bir Gürcü devlet adamının cezalandırılması durumunda idam edilmek istediğini belirtti. Dadiani'nin konuşmasından etkilenen Noyan, Gürcülerin masumiyetine inanarak onları serbest bıraktı.[7][9]

Sonraki yılları

1250'de Gürcistan'a geri dönen Davit, Gürcistan'ın Batısındaki İmereti'nin kralı oldu ve Dadiani onun yanında yer aldı. Megrelya bölgesinden sorumlu olan Dadiani, yaklaşık 1260 yılında öldü.[4][7]

Hatırası

Tsotne Dadiani'nin hikâyesi, onu Gürcistan'daki en popüler tarihi Orta Çağ figürlerinden biri yapmıştır. 1996 yılında Poti'de Tsotne Dadiani Heykeli inşa edildi. 26 Ekim 1999'da, Gürcü Ortodoks Kilisesi'nin Rahipler Meclisi, Dadiani'yi "Aziz Tsotne Dadiani" olarak kutsamış ve 30 Temmuzu onun bayram günü olarak ilan etmiştir.[10]

Kaynakça

  1. ^ The Literature of Georgia: A History. Routledge. 2013. ss. 93-94. ISBN 1136825290. 
  2. ^ a b ოდიშის საეპისკოპოსოები [Bishoprics of Odishi] (Gürcüce). Tiflis: Artanuji. 2004. ISBN 99928-993-7-9. 
  3. ^ Die Mongolen und die christlichen Völker des Kaukasus [The Mongols and the Christian peoples of the Caucasus] (Almanca). Hundt Druck. 1980. ss. 251, 452. 
  4. ^ a b Les dynasties de la Caucasie Chrétienne: de l'Antiquité jusqu'au XIXe siècle: tables généalogiques et chronologique [Dynasties of Christian Caucasia from Antiquity to the 19th century: genealogical and chronological tables] (Fransızca). Rome. 1990. ss. 198-204. 
  5. ^ "Offices for the Deceased recorded in Jerusalem manuscripts". TITUS (Gürcüce). Johann Wolfgang Goethe University. 2015. 10 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2015. 
  6. ^ Tughushi (1977). "XIII–XIV საუკუნეთა მიჯნის უცნობი წარწერა" [An unknown inscription of the 13th-14 centuries] (PDF). dzeglis megobari (Gürcüce). 45: 45-48. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 10 Temmuz 2020. 
  7. ^ a b c d Kartlis Tskhovreba. A History of Georgia (PDF). Tiflis: Artanuji. 2014. ss. 341-342. ISBN 978-9941-445-52-1. 13 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2020.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "KC" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: )
  8. ^ "ვითარება საქართველოში და მის გარშემო XII-XIV საუკუნეებში [The situation in Georgia and its neighborhood in the 12th–15th centuries]". საქართველოს ისტორია: უძველესი დროიდან 2009 წლამდე [History of Georgia: from the ancient times to 2009]. Tiflis: Gumbati. 2012. ss. 232-247. ISBN 978-9941-0-4195-2. 
  9. ^ a b Edge of Empires: A History of Georgia. Londra: Reaktion Books. 2012. s. 127. ISBN 1780230303. 
  10. ^ Lives of the Georgian Saints. St. Herman of Alaska Brotherhood. 2006. ss. 279-280. ISBN 1887904107. 21 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2020. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Gürcistan Krallığı</span> Orta Çağda kurulmuş Gürcü krallığı

Gürcistan Krallığı ya da Gürcü İmparatorluğu, Orta Çağ'da kurulmuş olan Gürcü devleti. Gürcistan pek çok alanda, Altın Çağ olarak adlandırılan dönemi bu krallık zamanında yaşamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Gürcistan'ın Moğollar tarafından istilası</span>

Gürcistan ve Kafkasların Moğollar tarafından istilası, Orta Çağ'da Gürcistan Krallığı ve Kafkaslardaki ona bağlı vasal devletlerin 13. yüzyılda Moğol İmparatorluğu orduları tarafından istila edilmesidir. İlk muharebeler 1220 yılında Moğol öncü birlikleriyle yaşanır. 1236 yılında ise Moğol Ordusu bütün kuvvetiyle bölgeyi istila eder ve 1243 yılında Gürcistan Moğol egemenliğine boyun eğer. Devlet her yıl çok ağır bir vergi vermek zorunda kalacak ve bitip tükenmeyen Moğol seferleri için asker sağlamak durumunda kalacaktır. İlk dönemlerde güçsüz olan Gürcü direnişi gelişerek açık isyanlara dönüşecektir. Gürcistan devletinde Moğol yanlısı ve Moğol karşıtı grupların çekişmeleri ülkeyi bölecektir. 1320'li yıllarda tahta çıkan kral V. Giorgi diplomatik ve askeri alandaki başarılarıyla krallık topraklarında yeniden Moğolları yenerek egemen olacak ve devleti eski gücüne çıkaracaktır.

Kraliçe Rusudan, Bagrationi hanedanına mensuptur, Gürcü Krallığını 1223-1245 yılları arasında yönetmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Samtsevrisi Kilisesi</span>

Samtsevrisi Aziz Yorgi Kilisesi Gürcistan'ın Şida Kartli bölgesindeki Kareli Belediyesinin Samtsevrisi köyünde yer alan bir Erken Orta Çağ Gürcü Ortodoks kilisesidir. "Serbest haç" planlı kilise, stilistik olarak 7. yüzyılın ilk yarısına tarihlenmektedir. Kilise, Gürcistan'ın Ulusal Öneme Sahip Taşınmaz Kültür Anıtları listesine eklenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Gudarehi Manastırı</span>

Gudarehi Manastırı Güney Gürcistan'daki bir 13. yüzyıl Gürcü Ortodoks manastırıdır. Kvemo Kartli bölgesine bağlı Tetritskaro belediyesindeki Gudarehi köyünün batısında konumlanmıştır. Manastır kompleksi, ana salon kilisesi, bağımsız çan kulesi, saray, hücreler, şapeller, ahırlar ve şarap mahzeni gibi çeşitli yapıların kalıntılarından oluşmaktadır. Kilise, Orta Çağ taş oymaları ve yazıtlarla süslenmiştir. Kompleks, Ulusal Öneme Sahip Taşınmaz Kültür Anıtları listesine eklenmiştir.

Pirğebuli Manastırı Gürcistan'ın Kvemo Kartli bölgesindeki Hrami nehri vadisinde bulunan bir Orta Çağ Gürcü Ortodoks manastırıdır. 12. yüzyılın sonlarına veya 13. yüzyılın başlarına tarihlenen manastır, farklı koruma durumlarındaki çeşitli yapılardan oluşmaktadır. Ana kilise, dışı zengin taş oymalarla süslenmiş büyük bir salon kilisesidir. Manastır, Gürcistan'ın Ulusal Öneme Sahip Taşınmaz Kültür Anıtları listesine eklenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Dadiani hanedanı</span>

Dadiani hanedanı Batı Gürcistan'daki Megrelya Prensliğini yöneten, soylu, dük ve prenslerden oluşan Gürcü hanedanıdır.

I. Kahaber, Gurieli hanedanından bir eristavi idi. Guria Prensliği'nin bilinen ilk düküdür.

<span class="mw-page-title-main">Davit Dadiani</span>

Davit Dadiani, 1846'dan 1853'teki ölümüne Megrelya'nın prensliğini yapmıştır. Dadiani hanedanından gelen Davit, V. Levan Dadiani'nin oğludur. 1840'ta babasının emekli olmasıyla Megrelya'nın fiilen hükümdarı olmuştur. Babası gibi Davit de Rus İmparatorluğu'na bağlı olarak hüküm sürmüş, Rus ordusunda tümgeneral olarak görev yapmıştır. Davit, Megrelya'nın hükûmetini, ekonomisini ve eğitimini modernleştirmek için yoğun çaba sarf etmiştir. Megrelya halkının Dadiani'nin sert yeniliklerine olan hoşnutsuzluğundan bahseden Rus yetkililer, Dadiani'nin istifa etmesi için rüşvet teklif etmiş ama Dadiani istifa etmemiştir. Davit 40 yaşında sıtmadan ölmüştür.

<span class="mw-page-title-main">I. Levan Dadiani</span>

I. Levan Dadiani, Batı Gürcistan'daki Megrelya'nın ilk prensidir. 1533'te, Megrelya eristaviliği ("Dük") ve İmereti Krallığı'nın mandaturt-ukhutsesi nı yapan babası III. Mamia Dadiani'nin yerine geçmiştir. Düklüğü süresince İmereti kralı ile arası bozuk olan Dadiani'nin 1546'da düklüğü düşürülmüş ve hapis cezası almıştır. Hapisten kaçmayı başaran Levan, Osmanlı'nın desteğiyle Megralya'nın İmereti'den ayrılıp bağımsızlığını ilan etmesini sağlamıştır.

II. Liparit Dadiani 1482'den öldüğü tarihe kadar Megrelya'nın eristaviliğini ("dük") yapmış Dadiani hanedanı üyesidir.

III. Mamia Dadiani 1512'den öldüğü tarihe kadar Megrelya'nın eristaviliğini ("dük") yapan Dadiani hanedanı üyesidir. Mamia, Gürcistan Krallığı'nın dağılma sürecinde yarı bağımsız hükümdarlık yapan II. Liparit'in oğlu ve halefisiydi. Mamia, Abhazya'da kültürel olarak aktifti ve selefleri gibi Kuzey Kafkas dağlarındaki Zygi kabilelerine karşı ülkesinin sınırlarını korumaya çalışmıştır. Mamia'nın Zygilere karşı düzenlendiği deniz seferi hüsranla sonuçlanmış ve çatışmada öldürülmüştür.

I. Giorgi Dadiani 13. yüzyılın sonlarından öldüğü tarihe kadar Megrelya'nın eristaviliğini ("dük") yapmış Dadiani hanedanı üyesidir.

I. Vamek Dadiani 1384'ten ölümüne kadar Megrelya'nın eristaviliğini yapmış Dadiani hanedanı üyesidir.

II. Vamek Dadiani 1474'ten öldüğü tarihe kadar Megrelya eristaviliği ("dük") yapmış Dadiani hanedanı üyesidir.

Şamadavle Dadiani 1470'ten öldüğü tarihe kadar Megrelya'nın eristaviliğini ("dük") yapmış Dadiani hanedanı üyesidir. Babası I. Liparit'in ölümüyle Megrelya dükü olan Şamdavle, selefleri gibi Megrelya'nın Gürcistan Krallığı'na olan özerkliğini azaltmaya çalışmıştır. Şamadavle, günümüze ulaşan belgelerde "büyük eristavt-eristavi Dadiani-Gurieli" olarak geçmektedir. Ayrıca Svanların eristavisi ve İmereti'nin mandaturt-ukhutsesi olarak bilinmekteydi. Şamadavle'nin yerine amcası II. Vamek Dadiani geçmiştir.

I. Vahtang Gurieli, 1583'ten öldüğü tarihe kadar Guria'nın prensliğini yapmış Gurieli hanedanı üyesidir. Selefisi II. Giorgi Gurieli'yi görevden alan Megrelya prensi IV. Mamia Dadiani'nin vasalıydı. Vahtang, Guria'nın ana katedrali Şemokmedi Manastırı'na bir kilise inşa ettirdi.

II. Giorgi Gurieli, 1564-1583 ve 1587-1600 yılları arasında Guria'nın prensliğini yapmış Gurieli hanedanı üyesidir. Babası Rostom Gurieli'nin ölümüyle tahta geçen Giorgi'nin saltanatı, komşu ülke Megrelya'daki Dadianiler ve bölge üzerindeki hak iddialarını arttıran Osmanlılar ile çatışma içinde geçti. Saltanatı 1583-1587 yılları arasında Megrellerin bölgeyi istilası ile kesintiye uğradı, ancak Osmanlı'nın desteğiyle yeniden tahta çıktı.

Gıyâseddin Türkanşah Anadolu Selçuklu hanedanının bir üyesi ve Gürcistan Krallığı'nın kraliçesi Rusudan'ın 1223 ila 1226 yılları arasındaki kocasıdır. Erzurum emirinin oğludur. Gürcü kraliçesi ile evlenebilmek için babasının emriyle Hıristiyanlığı kabul etti. Gıyaseddin'in Gürcü sarayındaki konumu zayıftı ve Rusudan'ın sadakatsizliği nedeniyle ilişkileri gergindi. 1226'da Harezmşahlar'ın Gürcistan'ı işgali sırasında dini ve siyasi ayrımlar arasında gidip geldi. Bu sıralarda, Rusudan kendisinden boşandı ve Gıyaseddin kayıtlardan kayboldu. Tamar ve David adında iki çocuğu vardı.

<span class="mw-page-title-main">Tuğrul Şah</span> II. Kılıç Arslanın oğlu ve Erzurum, Elbistan meliki

Tuğrul Şah, tam adıyla Abdül Haric Muhammed Muğhiseddin Tuğrul Şah bin Kılıç Arslan, 1186 yılında Anadolu'daki sultanlığını çok sayıda oğlu arasında paylaştıran II. Kılıç Arslan'ın bir oğluydu. Yerine oğlu Rükneddin Cihanşah geçti.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.