Trinidad (gemi)
| Tarihçe | |
|---|---|
| |
| Adı | Trinidad |
| Akıbet | 1523'te fırtınada battı |
| Genel karakteristik | |
| Sınıf ve tipi | Karak |
| Deplasman |
|
| Mürettebat | 60 denizci |
Trinidad, Ferdinand Magellan'ın Dünya'nın çevresini dolaşma yolculuğunun amiral gemisiydi. Hint Okyanusu'nu geçerek İspanya'ya dönen Victoria'nın aksine Trinidad Pasifik üzerinden doğuya, Yeni İspanya'ya veya günümüz Meksika'sına yelken açmayı denedi ve başarısız oldu. Trinidad, önde kare yelkenleri ve ana direkleri ve latin bir mizana yelkeni olan 100 tonluk (veya 110 ton, Morrison her iki değere de sahip) bir karak sınıfı gemiydi. Orijinal mürettebatı 60 kişiden oluşuyordu. Macellan'ın ölümü ve Concepcion'un yakılmasından sonra, Victoria ve Trinidad (San Antonio ve Santiago daha önce kaybedildi) 8 Kasım 1521'de Tidore'a ulaştı. Aralık ayının ortalarında her iki gemi de karanfil yüklü olarak ayrılmaya çalıştı, ancak Trinidad neredeyse çarçabuk kötü bir şekilde sızdırmaya başladı. İnceleme, sorunun ciddi olduğunu gösterdi. Victoria'nın İspanya'ya gitmek için ayrılması ve Trinidad'ın onarımlar için kalması kabul edildi.
6 Nisan 1522'de Trinidad, Tidore'den 50 ton karanfille yüklü olduğu halde ayrıldı. Komutanı, Magellan'ın alguacil'i (silah ustası) Gonzalo Gomez de Espinosa'ydı, iyi bir askerdi, ama denizci değildi.[1] On gün sonra Trinidad, üç adamın kaçtığı Marianalardan birine girdi ve sonra kuzeydoğuya ilerledi. Espinosa, görünüşe göre Batı rüzgarlarına ulaşmaya çalışıyordu, ancak olasılıkla yaz musonundan ötürü onları bulamadı. Git gide kötüleşen havada 42 veya 43 derece kuzeye ulaştı. İskorbüt baş gösterdi, en sonunda 30 kişiyi öldürdü ve gemiyi denizde ilerletmek için sadece 20 kişi kaldı. Ayrıldıktan beş ay sonra geri döndü ve iki ay sonra Maluku adaları'na ulaştı.
Geçen Mayıs ayında António de Brito komutasındaki yedi Portekiz gemisinden oluşan bir donanma, Magellan'ı tutuklamak amacıyla Tidore'a ulaşmıştı. Espinosa, Brito'ya erzak için yalvaran bir mektup gönderdi. Brito, Trinidad'ı ele geçirmek için silahlı bir grup gönderdi, ancak silahlı direniş yerine, sadece batmanın eşiğinde bir gemi ve ölümün kıyısında bir mürettebat buldular. Trinidad, yelkenlerinin ve teçhizatının çıkarıldığı Ternate'ye geri götürüldü. Gemi bir fırtınaya yakalandı ve parçalara ayrıldı.
Hayatta kalanların yalnızca dördü Avrupa'ya geri dönebildi. Juan Rodriguez bir Portekiz gemisine kaçtı. Kalan üç kişi — genel kaptan Espinosa, denizci ve yazman Ginés de Mafra ve Norveçli silahtar Hans Vargue (or Bergen) — Lizbon'a gönderilip hapse atılmadan önce ağır çalışma koşullarında iki yıl geçirdiler. Vargue Portekiz'de hapiste öldü. Espinosa adı en son 1543'te İspanyol bir gemi denetmeni olarak duyuldu.
Sahip olduğu (kurtardığı) birçok belge nedeniyle serbest bırakılan son kişi olan De Mafra, kısmen Magellan'ın keşif gezisinde kazandığı deneyim nedeniyle zamanla pilot oldu. 1541'de Ruy López de Villalobos yönetiminde "San Juan"ın pilotu olarak atandı; iki yıl sonra, bir Filipin adasında kaza geçirdi, gemi onarımlarını beklerken Macellan seferi hakkında yazmıştır. Burada Macellan seferi kraliyet tarafından olumlu olarak anımsandı ve sonuçta o, diğer 29 adamla birlikte, başarısız Villalobos seferine devam etmek yerine Filipinler'de kalmayı seçti. De Mafra'nın bekleyişinde aldığı notlar, 1920'de bulunana dek yayınlanmamış olarak kaldı.
Kaynakça
Konuyla ilgili yayınlar
- Over the Edge of the World. HarperCollins. 2009. ISBN 9780061865886. 27 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2022.
- The European Discovery of America - The Southern Voyages. 1974.
- Mutiny and Its Bounty: Leadership Lessons from the Age of Discovery. Yale University Press. 2013. ISBN 9780300170283. 27 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2022.
