İçeriğe atla

Tribün

Tribün (Latince: tribunus; Yunanca tribounos), Roma Cumhuriyeti ve İmparatorluğunda 2-3 seçilmiş magistyra ve idari veya askerî görevlilerce paylaşılan unvan. Kelime, Antik Roma'da insanların askerlik ya da oy verme amacıyla bölünmüş oldukları kabile anlamındaki Tribe (tribus) sözcüğünden türetilmiştir.

Roma magistraları ve sivil hizmetler

Pleblerin Tribünü

Plebler Tribünlüğü magistralığı ya da Halkın Tribünü (Latince tribunus plebis), geleneksel olarak Roma Cumhuriyetinin kurulduğu yıl olarak kabul edilen MÖ 509 yılından yaklaşık 15 yıl sonra MÖ 494 yılında kurulmuştur. Romalı plebler, fiziksel şiddete karşı bir tür yasal koruma sağlayan dokunulmazlık (sacrosanctitas) hakkı ve herhangi bir plebi, patrici bir magistranın elinden kurtarabilme hakkı olan "yardım hakkını" (ius auxiliandi) güvence altına alacak bir kurumun oluşturulmasının patrici sınıfı tarafından kabul edilmesine kadar Roma kentini terk etmişlerdi (Secessio plebis). Tribünler sonradan, aracılık hakkı (ius intercessionis) ve başka bir tribün olan "halkın tribünü" de dahil her hengi bir magistranın eylem ya da tekliflerini veto etme hakkı (veto Latince "yasaklıyorum" anlamına gelir) gibi daha önemli güçler de elde etmişlerdir. Romalı pleblerin baş temsilcisi olarak tribünlerin evinin kapısının gece ve gündüz sürekli açık olması gerekirdi. Plebler Tribünü Concilium Plebis tarafından seçilirdi.

Tribün aynı zamanda görevlerini yerine getirirken kendisine engel olan herhangi bir kişiyi ölüm cezasına çarptırabilme yetkisine sahipti (bu sebeple bir tribünün en büyük tehdidi birisini Tarpeian Kayası'ndan aşağı atmak olurdu). Tribünlerin dokunulmazlığı, görevlerini yerine getirdikleri süre içerisinde kendilerine zarar verecek kişilerin plebler tarafından öldürülmesi yönünde verilmiş ciddi vaatlerle sağlanırdı. Tribünler, Concilium Plebis adlı Plebler meclisini toplama yetkisine sahip tek magistraydı ve aynı zamanda kendisine sadece ona ait olan, bir yasa teklif etme hakkı sağlayan "plebler meclisi başkanlığını" da yürütürdü. Bir tribün aynı zamanda Senatoyu toplantıya çağırabilir ve teklifler sunabilirdi. Ancak bir tribünün yetkileri sadece Roma sınırları içerisinde geçerliydi. Veto yetkisi, eyalet valilerini etkilemez ve dokunulmazlık hakkı Roma Şehir Surlarının bir mil dışına kadar uzanabilirdi. MÖ 450 yılında Tribün sayısı ona yükseltilmiştir.

Tribün olabilmek için pleb olmak gerekiyordu ve bu mevki MÖ 421 yılına kadar onlara açık olan tek makamdı. Cumhuriyetin son dönemlerinde bir patrici olan politikacı Clodius, ailesinin pleb kökenli bir kolu tarafından evlat edinilme işini ayarladı ve tribünlük görevine kadar yükseldi.

Lucius Cornelius Sulla, diktatör olduğu dönemde tribünlerin veto güçlerini ciddi biçimde sınırlandırdı ve Senatonun izni olmadan Concilium Plebis önünde yasa teklifinde bulunmalarını yasadışı hale getirdi. Daha sonra Crassus ve Pompey'in konsüllükleri döneminde tribünlerin eski hakları geri verildi.

Cumhuriyet tarihi boyunca, güçlü kişiler tribünlük unvanlarını kendi kişisel ihtişamları ve menfaatleri için kullandılar. Clodius ve Milo adlı tribünler Pompey ve Sezar'ın ihtiyaç ve taleplerini yerine getirebilmek için mahkemelerde ve yönetimde şiddet kullanmaktan çekinmediler. Senato Sezar'ın, Pompey'in emekli askerlerinin arazileri ve Galya'nın yönetimiyle ilgili taleplerini reddedince, Sezar tribünlere yöneldi ve istediklerini elde etti.

Bir Patrici için Pleb tribünü olmak imkânsız olduğundan, ilk Roma İmparatoru Augustus'a makamı (tribunitia potestas) aslında resmî olarak üstlenmeden tüm Tribünal yetkiler teklif edildi. Bu, Augustus'un otoritesinin iki anayasal dayanağından birisidir. (diğeri imperium proconsulare maius). Bu durum ona Senatoyu toplantıya çağırma hakkı veriyordu. Aynı zamanda dokunulmazdı, veto yetkisine sahipti (ius intercessionis) ve görevini yerine getirmesine engel olanları ölüme mahkûm edebiliyordu.

Birçok imparatorun saltanatının başlangıç tarihi olarak tribunitia potestas yetkisinin üstlenilmesi baz alınır (Tiberius, Titus, Trajan ve Marcus Aurelius bu unvanı seleflerinin saltanatı sırasında üstlenmişlerdir). Marcus Vipsanius Agrippa ve Drusus II, hiçbir zaman imparator olamadıkları halde tribunicia potestas yetkisini üstlenmişlerdir.

Roma Ordusu Subayları

Askerlerin Tribünü

Klanlar meclisi, her yıl yirmili yaşlarının sonlarındaki 24 genç erkeği senatoryal talep üzerine Askerlerin Tribünü (tribunes militium) olarak hizmet etmek üzere seçerdi. Bu 24'ler, mevcut dört Roma Lejyonuna komuta eden Konsüllerinin yanına, Lejyonları komuta etmek üzere subay olarak altışarlı gruplar olarak dağıtılırdı.

Aynı zamanda tüm orta dereceli Lejyon subayları da tribunum militi olabilmek için henüz genç ve seçilmemiş oldukları halde tribün olarak adlandırılırdı.

Kohort komutanı

  • Tribunus Cohortis: askerî birlik komutanı
  • Tribunus Cohortis Urbanae: Şehir kohortu komutanı

Hazine Tribünü

Hazine Tribünleri olarak bilinen (tribuni aerarii) tribünlerinin görevlerinin ne olduğu konusu biraz sırdır. Görünüşe göre başlangıçta vergi toplayıcı olarak görev yapıyorlardı ancak bu görev zaman içinde yavaşça diğer görevlilere devredilmiştir. Cumhuriyetin sonlarına doğru bu sınıf servet sınıflandırmasında equiteler'den daha aşağıdaydı. MÖ 70 yılında Roma seçiciler kurulu reforme edilecek ve üyelerinin 1/3'ü hazine tribünü olacaktı.

Çeşitli görevleri

Tribünal: karargâhın önünde yer alan ve birliklere hitap etmek için kullanılan yükseltilmiş platform

Tribunus: Kıdemli memur
Tribunus angusticlavius: "Dar şeritli subay"; equestrian (atlı) lejyon subayı, Her lejyonda beş adet bulunur.
Tribunus comitiatus: Comitia tarafından tribunus militum olarak seçilmiş subay
Tribunus laticlavius: "Geniş şeritli subay"; senatoryal lejyon subayı, Lejyon'un komuta kademesinde ikinci sırada yer alan komutan
Tribunus militum: Kıdemli lejyon subayı
Tribunus militum a populo: Halk meclisi tarafından atanmış kıdemli lejyon subayı
Tribunus rufulus: Komutan tarafından seçilmiş subay
Tribunus sexmestris: Altı aylık bir süre için görev yapan tribün
Tribunus vacans: Geç Roma'da atanmamış tribün; personel subayı

Kaynaklar ve dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Jül Sezar</span> Romalı asker ve Roma Cumhuriyetinin son diktatörü olan politik lider (MÖ 100–44)

Jül Sezar, Romalı asker ve Roma Cumhuriyeti'nin son diktatörü olan politik liderdir. Aynı zamanda iyi bir hatip ve güçlü bir yazar olan Sezar, dünya tarihinin en etkili insanlarından birisi olarak kabul edilir. Eylemleriyle Roma Cumhuriyeti'nin Roma İmparatorluğu'na dönüşmesinde ve evlatlığı Augustus'un ilk Roma imparatoru olmasını sağlayacak olayların başlamasında kritik bir rol oynamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Lejyoner</span> Roma ordusu askeri

Lejyoner kelimesinin Türkçe karşılığı çarkacıdır. Roma ordusundaki askerlere verilen isimdir. Ayrıca Fransız yabancılar lejyonundaki askerlere ve ünlü Fransız nişanı Légion d'honneur'u alan kişiye denir.

<span class="mw-page-title-main">Roma lejyonu</span> Roma İmparatorluğunda 1.000 ile 5.600 kişi arasında değişen eski ağır piyade birliği

Roma Lejyonu Roma Cumhuriyeti ve Roma İmparatorluğu boyunca tüm Roma ordusunu ya da daha dar anlamda ağır piyadeleri kasteden temel askeri birlik. İkinci anlamı birkaç Kohorttan oluşan ve legionaries olarak bilinen ağır piyadelere vurgu yapar. Roma lejyonunun ana unsurunu ağır piyadeler oluştururken, piyadelere neredeyse her zaman bir ya da daha fazla sayıda, Roma yurttaşı olmayan kişilerden oluşturulan süvariler, düzenli birlikler ve avcılardan kurulu destek birlikleri olan Auxilialar eşlik ederdi.

<span class="mw-page-title-main">Roma Cumhuriyeti</span> Antik Romanın cumhuriyetle yönetildiği dönem

Roma Cumhuriyeti, Antik Roma uygarlığında hükûmetin cumhuriyet şeklinde işlediği dönem. Geleneksel olarak MÖ 509 yılında krallığın devrilmesiyle başlayan dönemdir. Bu dönemde ilk iki yüzyıl boyunca, Cumhuriyet toprakları İç İtalya'dan bütün Akdeniz dünyasına kadar genişledi. Sonraki yüzyılda Roma; Kuzey Afrika, İber Yarımadası, Yunanistan ve şu anki Güney Fransa'da egemenlik kurarak daha da büyüdü. Roma Cumhuriyeti, son iki yüzyılı sırasında, hem Fransa'nın kalanına hem de Makedonya ile Anadolu'nun büyük kısmına egemen oldu.

<span class="mw-page-title-main">Gaius Marius</span> Romalı devlet adamı ve general

Gaius Marius Romalı asker ve kariyeri boyunca eşi benzeri görülmemiş biçimde dördü art arda olmak üzere toplam yedi kere Konsül seçilmiş siyasetçi. Topraksız vatandaşların (proleterlerin) askere alınması ve lejyonların piyade taburları şeklinde yeniden örgütlenmesi gibi çarpıcı yenilikleri içeren Marius Reformları ile tarihe geçmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Senato (Roma)</span>

Roma Senatosu, MÖ 509'da kurulan Roma Cumhuriyeti ve onun devamı Roma İmparatorluğu'nun başlıca yönetim meclisidir. Batı Roma İmparatorluğu 5. yüzyılda sona erdiyse de Roma Senatosu 6. yüzyılın sonlarına kadar toplanmaya devam etmiştir. Senatus kelimesi Latincede yaşlı anlamına gelen senexden gelir. Etimolojik olarak Senato "Yaşlılar Meclisi" demektir.

<span class="mw-page-title-main">Princeps senatus</span>

Princeps senatus Roma Senatosu'nun kıdemli üyeleri arasındaki birinci senatör. Resmi olarak cursus honorum dışında olmasına ve imperium yetkisi olmamasına rağmen, bu unvanı taşıyan senetöre çok büyük bir prestij sağlardı.

<span class="mw-page-title-main">Decemviri</span> Decemviri, Latince "On Adam " anlamına gelen Roma Cumhuriyetinin bir misal mahkemesidir

Decemviri, Roma Cumhuriyeti'nde bir görevi yerine getirmeleri için atanmış ve Latince "On Adam" anlamına gelen terim. Bu on kişilik görev takımları, Konsüler imperium ile kanunların yazılması, açılan davaların değerlendirilmesi, kurbanların kesilmesi ve kamu arazilerinin bölüştürülmesi gibi değişik konularda görev yapmak üzere atanmışlardır.

Marcus Calpurnius Bibulus, Roma Cumhuriyeti'nin son dönemlerinde yaşamış olan optimates kliğine mensup Romalı politikacı.

Optimates Roma Cumhuriyetinin son dönemlerinde ortaya çıkmış olan aristokratik klik. Taraftarları, Halk meclislerinin ve Plebler Tribünlüğünün gücünü sınırlayarak, aristokratlar için tahsis edilmiş olan Senatonun yetkilerini genişletmeyi amaçlamışlardır. Özellikle, tribünler, halk meclisleri ve askerleri tarafından desteklenen kudretli generallerin yıldızlarının parlamaya başlaması ile Senato ve aristokrasinin el değiştirebileceği endişesi taşımışlardır. Muhalifleri populares olarak adlandırılmışlardır.

<span class="mw-page-title-main">Aulus Gabinius</span>

Aulus Gabinius, Antik Romalı devlet adamı, general ve Gnaeus Pompeius Magnus'un destekçisi, Roma Cumhuriyeti'nin son zamanlarında önemli bir kişilikti.

<span class="mw-page-title-main">Centurio</span>

Centurio, aynı zamanda hekatontarh olarak da bilinen ve MÖ 107 yılındaki Marius Reformlarının ardından ortaya çıkan bir lejyon rütbesi. Centurioların çoğu 80 askerden oluşan centurialara komuta ederdi ancak bazı kıdemli centuriolar Kohortlara komuta edebildiği gibi bazıları da lejyon içerisinde diğer önemli görevleri üstlenebilirdi.

<span class="mw-page-title-main">Senato (Bizans)</span>

'Senato Roma İmparatorluğu'ndaki Senato'nun devamıdır. I. Konstantin tarafından 4. yüzyılda kurulmuştur. Yüzyıllarca varlığını sürdürmesine rağmen etkisi giderek azalmış ve en sonunda 13. yüzyılda ortadan kalkmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Tiberius Gracchus</span>

Tiberius Sempronius Gracchus, Romalı komutan, politikacı ve tribün. Gracchus kardeşlerin büyüğü. Agrarian Reformu da denen toprak reformunun mimarı.

Lex Canuleia, M.Ö. 445 yılında yürürlüğe girmiş olan Roma Cumhuriyeti kanunudur.

<i>Auctoritas</i>

Auctoritas, Türkçedeki "otorite" kelimesinin kökeni olan Latince bir kelimedir. Tarihsel olarak kullanımı Roma'nın siyasi tarihi tartışmalarıyla sınırlıyken, 20. yüzyılda fenomenolojik felsefenin başlangıcı kelimenin kullanım alanını genişletti.

Askeri Tribün, Roma ordusunda Legatus'tan düşük, centuriodan ise yüksek rütbede olan bir subaydı. Equites sınıfından genç erkekler, genellikle Senatoya bir basamak taşı olarak askeri tribün olarak hizmet ettiler. Tribunus militum, halk tarafından seçilen ve siyasi görevleri olan tribünü Pleblerin Tribünü veya tribunus militum consulari potestate ile karıştırılmamalıdır.

<span class="mw-page-title-main">Roma Cumhuriyeti Anayasası</span>

Roma Cumhuriyeti'nin anayasası, Roma Cumhuriyeti'nin prosedürel adalet yönetimine rehberlik eden öncelikle yazılı olmayan, fakat daha sonra yazılı hale gelen, bir dizi kural ve geleneklerden oluşur. Anayasa, Roma Krallığı zamanında oluşmuş, fakat cumhuriyet boyunca önemli ölçüde değişmiştir. MÖ 133'ten itibaren cumhuriyetin kural ve normlarının çökmeye başlaması rejimi önce otokrasi, daha sonra ise mutlak monarşiye götürecekti. Cumhuriyet anayasası üç ana kola ayrılabilir:

<span class="mw-page-title-main">Quintus Caecilius Metellus Pius Scipio</span>

Quintus Caecilius Metellus Pius Scipio, Romalı bir senatör ve askeri komutandı. Jül Sezar ile Magnus Pompey liderliğindeki Senato arasındaki iç savaş sırasında, Pompey'in sadık bir destekçisiydi. Lejyonları, Sezar'ın güçlerine karşı yenildiği Pharsalus ve Thapsus savaşlarında yönetti. Daha sonra intihar etti.

<span class="mw-page-title-main">Gaius Gracchus</span>

Gaius Sempronius Gracchus, MÖ 2. yüzyılda yaşamış reformist bir Romalı politikacı ve askerdi. En çok MÖ 123-122 yıllarında tribunus plebis olarak görev yaptığı dönemde, İtalya'nın dışında koloniler kurmayı, daha fazla arazi reformu yapmayı, toprak dağıtımını, yargı sistemini ve eyalet atamalarını reforme etmeyi ve Roma için sübvanse edilmiş bir tahıl tedariki oluşturmayı içeren geniş kapsamlı yasalar önermesiyle tanınmaktadır. Kardeşi, kendisi gibi reformist bir politikacı olan Tiberius Sempronius Gracchus'tur. İkisi Gracchus kardeşler olarak bilinir ve babaları, MÖ 177 ve 163 yıllarında konsül olan Sempronius Gracchus'tu.