| Treoz | |
|---|---|
 | |
| Kimyasal adı | (2S,3R)-2,3,4-Trihydroxybutanal |
| Diğer adları | D-Treoz D-Treotetroz |
| Kimyasal formül | C4H8O4 |
| Molekül ağırlığı | 120.10 g/mol |
| CAS numarası | 95-43-2 |
| SMILES | OC[C@@H](O)[C@H](O)C=O |
| Kaynakça ve sorumluluk reddi | |
Treoz, C4H8O4 formülüne sahip bir tetrozdur. Bu bileşiğin her molekülünde bir aldehit grubu bulunmaktadır. Bu nedenle treoz bir aldozdur. Maddenin iki doğal stereoizomeri vardır. Bunlar D-Treoz ve L-Treoz'dur.
| Genel | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Geometri | Siklohekzan uyumu · Anomer · Döndürme açısı | ||||||||||
| Monosakkaritler |
| ||||||||||
| Çoklular |
| ||||||||||
| Glikozaminoglikanlar | Heparin · Kondroitin sülfat · Hyalüronik asit · Heparan sülfat · Dermatan sülfat · Keratan sülfat | ||||||||||
| Aminoglikozitler | Kanamisin · Streptomisin · Tobramisin · Neomisin · Paromomisin · Apramisin · Gentamisin · Netilmisin · Amikasin | ||||||||||
Aldoz, molekül başına aldehit grubu bulunduran ve Cn(H2O)n formülüyle gösterilen bir tür monosakkarittir.
Tetroz veya dört karbonlu şeker, dört karbon atomu içeren monosakkaritlere verilen addır. Tetrozlar, duruma göre bir aldehit veya bir keton fonksiyonel grubu barındırmaktadır. Aldotetrozların iki kiral merkezi bulunmaktadır. Bu nedenle dört farklı stereoizomer mümkündür. Doğal olarak görülen tetrozlar aşağıdaki gibidir:
Aldotetroz, aldehit grubu barındıran dört karbonlu şekerlere denir. Bilinen iki doğal aldotetroz vardır:
Treoz nükleik asit (TNA), RNA'da bulunan doğal beş karbonlu riboz şekerinin doğal olmayan dört karbonlu bir treoz şekerle değiştirildiği yapay bir genetik polimerdir. Albert Eschenmoser tarafından RNA'nın kimyasal etiyolojisini keşfetme arayışının bir parçası olarak icat edilen TNA, DNA ve RNA'nın tamamlayıcı dizileriyle verimli bir şekilde baz çifti oluşturabilme yeteneği nedeniyle önemli bir sentetik genetik polimer (XNA) haline geldi. Bununla birlikte, DNA ve RNA'dan farklı olarak TNA, nükleaz sindirimine tamamen dirençlidir, bu da onu terapötik ve tanısal uygulamalar için umut verici bir nükleik asit analoğu haline getirir.