İçeriğe atla

Trentino'nun işgali (1866)

Vezza Muharebesi

Trentino'nun İşgali, Avusturya-Prusya Savaşı'nın bir parçası olarak, 1866 Üçüncü İtalyan Bağımsızlık Savaşı sırasında İtalyan'ların, Avusturya'ya karşı gerçekleştirdiği bir dizi askerî harekâtı idi.

Arka plan

23 Haziran 1866'da Üçüncü İtalyan Bağımsızlık Savaşı'nın patlak vermesiyle Giuseppe Garibaldi, İtalyanca "Corpo Volontari Italiani" adı verilen gönüllü kuvvetleri ile Lombardiya ile Trentino eyaletinin güney cephesi hattı boyunca mevzilenme emri aldı.

Garibaldi başlangıçta sadece dört tabur toplayabilmişti, ancak Avusturyalı General Baron Franz Kuhn von Kuhnenfeld komutasındaki 15.000 düzenli askeriyle karşılaşacak 38.000 kadar adam toplamayı başardı. Ayrıca Avusturya'nın Garda Gölü'nden filo desteği dahi vardı.[1]

İlk çatışmalar

Garibaldi'nin kuvvetleri, 21 Haziran 1866'da çarpışmalara başladı. Başlangıçta küçük çatışmalardan sonra, Custoza Muharebesi'ndeki İtalyan yenilgisi nedeniyle 25 Haziran'da Garda Gölü'nün güneybatı ucuna çekilmeleri emredildi. Avusturyalılar onları takip etmemeyi tercih edince, Garibaldi 3 Temmuz'da ilerleyişini hızlandırdı ancak bir düşman dağ mevzisine yapılan saldırı sırasında yaralandı. Buna rağmen, İtalyan "Cacciatori" avcı taburlarının ilerleyişi başarılı oldu ve 12 Temmuz'da Storo ve Condino işgal edildi.

Eşzamanlı olarak, 3.000 Avusturyalının Vezza d'Oglio ve Temù arasında bir savunma hattı kurduğu Tonale Geçidi yakınlarında çatışmalar yaşandı. Vezza d'Oglio muharebesi sırasında, 4 Temmuz'da, Avusturya kuvvetleri ağır kayıplar veren İtalyan düzenli Bersaglieri piyadelerinin saldırısıyla mevzilerinden çıkarıldılar. 2 Temmuz'da bir Avusturya kolu Stelvio Geçidi'ni geçerek Bormio ve Mortirolo Geçidi'ni ele geçirdi, ancak daha sonra İtalyan Ulusal Muhafızları'ndan bir kuvvet tarafından yenilgiye uğratıldı.

Condino

Görünüşte zayıf olsa da, Kuhn'un planladığı hamleler, Garibaldi'nin Lardaro ve Bezzecca'daki mevzilerini aşmayı amaçlayan daha büyük bir taarruzun parçasıydı. 16 Temmuz'da bir Avusturya kolu, İtalyanları Cimego'dan çıkardı. Şimdi Condino'da üç kol İtalyanları kuşatıyordu, ancak 16 Temmuz'da Garibaldi, sayısal üstünlüğünden ve savunma pozisyonunun gücünden yararlanarak saldırıyı püskürtmeyi başardı ve Avusturyalılar başlangıç pozisyonlarına geri çekilmek zorunda kaldı.

Takip eden günlerde İtalyanlar, 20 Temmuz'da Bezzecca'yı işgal edene kadar kuzeye doğru ilerlediler. Avusturya Königgrätz Muharebesi'nde kesin bir yenilgiye uğradığından, Kuhn'un birliklerinin bir kısmı Viyana savunmasını desteklemek üzere geri gönderildi. Bu durumdan yararlanan İtalyanlar, Giacomo Medici komutasındaki bir tümenin Trento şehrine doğru taarruz etmek üzere Padova'dan gönderilmesiyle güney cephesinde İtalyanlar lehine ilerleyiş başlamış oldu.

Bezzecca Muharebesi

Savaşın, The Illustrated London News'in 11 Ağustos 1866 tarihli dergisinde tasvir edildiği şekliyle

21 Temmuz'da iki Avusturya kuvveti, Bezzecca Muharebesi'nde İtalyan "Cacciatori" avcı taburları ile çarpıştı. Avusturya'nın ilk baştaki başarılarına rağmen İtalyanlar, Garibaldi'nin karşı saldırıları sonunda onları Bezzecca'nın yanı sıra Cimego ve Condino'dan da geri çekilmek zorunda bıraktı.

İtalyan kuvvetleri Trento yolunu açmış, Medici ise Avusturya birliklerini Valsugana'dan başarıyla püskürterek 25 Temmuz'da Trento'dan yakınlarındaki Civezzano'ya ulaşmıştı. Kuhn, Trento'da kuşatılmaya hazırlanıyordu ve yenilgi ihtimaline karşın Güney Tirol'ün savunmasına yoğunlaşması için emir almıştı.

İtalyanlar 25 ve 26 Temmuz'da Riva del Garda yakınlarında saldırıya geçtiler ama yenildiler. Ancak 24 Temmuz'da imzalanan bir ateşkes tüm harekâtları sona erdirdi. 9 Ağustos'ta İtalyan birlikleri Trentino'yu terk etme emri aldı, çünkü İtalya ile Avusturya arasında bir barış anlaşması imzalanacaktı. Muharebe sonrası Garibaldi, muharebe meydanında meşhur "Obbedisco" ("İtaat edeceğim") sözleriyle cevap verdi. Çatışmalar nihayet Cormons Mütarekesi (12 Ağustos 1866) ile sona erdi.

Kaynakça

  1. ^ R. Gasperi (1968). Per Trento e Trieste. L'amara prova del 1866. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Birinci İnönü Muharebesi</span> Askeri harekât

I. İnönü Muharebesi, 6 Ocak 1921 tarihinde iki koldan taarruza geçen Yunan kuvvetleriyle İnönü mevzilerinde savunmada olan Ankara Hükümeti kuvvetleri arasında yapılan muharebedir. 6 Ocak 1921 tarihine kadar Uşak ve Bursa bölgesinde hazırlıklarını sürdüren Yunanlar, Türk-Batı Cephesi birliklerinin Çerkez Ethem Kuvvetlerinin Tenkili harekâtı ile meşgul olmasından da faydalanarak, İnönü-Eskişehir istikametinde taarruza başladılar. 6-9 Ocak 1921 tarihleri arasındaki muharebeler, örtme ve emniyet kuvvetleri harekâtı şeklinde cereyan etti. İnönü mevzilerindeki muharebeler 10 Ocak 1921 tarihinde başlamış, Yunan kuvvetlerinin taarruz çıkış hatlarına çekildiği 11 Ocak 1921 tarihine kadar sürmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Plevne Savunması</span> 93 Harbi sırasında yaşanmış bir kuşatma savaşı

Plevne Savunması ; 93 Harbi sırasında Plevne kentinin Rus İmparatorluk Ordusu tarafından kuşatılmasının ardından, kentin Gazi Osman Paşa komutası altındaki Osmanlı Ordusu tarafından Rus ve daha sonra Rumen taarruzlarına karşı 19 Temmuz ve 10 Aralık 1877 arasında 145 gün boyunca savunmasıyla gerçekleşen, 93 Harbi'nin en önemli muharebelerinden biridir. Osmanlı Ordusu, 145 gün boyunca sayıca kendisinden kalabalık olan Rus ve Rumen ordularının gerçekleştirdiği üç büyük taarruzu püskürtmüş ve Plevne'yi başarılı bir şekilde savunmuştur. Ancak, tüm bu taarruzlardan sonra Osmanlı kuvvetlerinin yiyecek ve cephaneleri tükenmiş ve buna ek olarak kış mevsiminin gelmesiyle şiddetli soğukla karşı karşıya kalıp bitap düşmüşlerdir. Kuşatmayı yarmak için düzenledikleri son bir huruç harekâtının da başarısızlıkla sonuçlanması ile, Osman Paşa kenti Rus ve Rumen ordularına teslim etmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Uluslararası Tugaylar</span>

Uluslararası Tugaylar 1936-1939 yılları arasında meydana gelen İspanya İç Savaşı’nda Cumhuriyetçi güçlerin tarafında savaşmak üzere, farklı ülkelerden İspanya’ya gelen gönüllülerden oluşturulan cumhuriyetçi askeri birliklerdir. Tahminlere göre 53 ülkeden 32.000 gönüllü bu birliklere katılmıştır. Uluslararası Tugaylar ayaklanan İspanyol milliyetçi güçlerine ve bu isyancıları destekleyen Nazi Almanyası ile Faşist İtalya’ya karşı savaşa katıldılar.

<span class="mw-page-title-main">Tobruk Muharebeleri</span>

Tobruk Muharebeleri, Trablusgarp Savaşı esnasında Tobruk ve çevresindeki İtalya Krallığı güçleri ile Osmanlı İmparatorluğu'na bağlı düzensiz birlikler arasında gerçekleşen bir dizi çatışmadır. Çatışmalar arasında en büyüğü Nadura Tepesi'nde gerçekleşmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Derne Muharebeleri</span> Trablusgarp Savaşının bir parçası

Derne Muharebeleri, 16 Ekim 1911 ile 18 Ekim 1912 tarihleri arasında Derne'yi ele geçirmek isteyen İtalyan Krallığı ile Osmanlı İmparatorluğu arasında Trablusgarp Savaşı sırasında yapılan muharebelerdir.

<span class="mw-page-title-main">Isonzo Muharebeleri</span>

Isonzo Muharebeleri, I. Dünya Savaşı sırasında İtalya Cephesi'nde Isonzo Irmağı boyunca İtalya ile Avusturya-Macaristan orduları arasında yapılan on iki muharebe.

Elena Muharebesi (12 Temmuz 1877; 4 Aralık 1877 ve 14 Aralık 1877 tarihlerinde Osmanlı Devleti ve Rus İmparatorluğu arasında gerçekleşen 1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı'nın Tuna Cephesindeki muharebelerinden biri olan bir muharebeler silsilesidir. Gerçekleşen 3 ayrı muharebeden 1. ve 3. muharebeler Rus buna karşın 2. muharebe Osmanlı zaferi ile neticelenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Solferino Muharebesi</span>

Solferino Muharebesi, 24 Haziran 1859'da gerçekleşmiş ve Franz Joseph kumandasındaki Avusturya İmparatorluğu'na karşı, III. Napolyon kumandasındaki İkinci İmparatorluk (Fransa) ile II. Vittorio Emanuele kumandasındaki Sardinya Krallığı ittifakının zaferiyle sonuçlanmıştır. 200.000 fazla askerin yer aldığı bu savaş sayı bakımından, 1813'teki Leipzig Savaşı'ndan bu yana yapılan en büyük savaştır. 100.000 Avusturya askerî gücü ile, 118.600 Fransız-Sardinyalı asker karşı karşıya gelmiştir. Tüm güçlerin, bizzat kendi İmparatorları tarafından kumanda edilen Dünya Tarihi'ndeki son savaş olarak kabul edilir. Bu savaştan sonra Avusturya İmparatoru savaşları bizzat komuta etmeyi bırakmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Şebeş Muharebesi</span> 1787-1791 yılları arasında Avusturya-Osmanlı Savaşı sırasında kazara gerçekleşen savaş

Şebeş Muharebesi, Romanya'nın Karansebeş bölgesinde Osmanlı İmparatorluğu ve Kutsal Roma-Cermen İmparatorluğu'na bağlı Avusturya Arşidüklüğü arasında yapılan bir muharebe olup, muharebe Osmanlı zaferi ile sonuçlanmıştır. Ancak Osmanlı kaynakları ve Avusturya kaynakları değişik olaylara önem vermekte ve bu anlatımların hangisinin gerçeği tam yansıttığı hususunda sorunlarla karşılaşılmaktadır. Özellikle Avusturyalılar tarafından yazılan Almanca mevcut kaynaklar savaştan uzun bir süre sonra yazılmıştır ve kendi tarafını hiç iyi göstermeyen gerçekler anlatmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Landshut Muharebesi (1809)</span> I. Fransa Cumhuriyeti ile Avusturya İmparatorluğu arasında yaşanan savaş

Landshut Muharebesi, 21 Nisan 1809'da I. Napolyon yönetimindeki Fransız ordusu, Württemberg ve Bavyera arasında 77.000 kişilik ordunun General Johann von Hiller yönetiminde 36.000 Avusturyalı arasındaki çarpışma. Avusturyalılar, sayıca az olsa da, Napolyon gelene kadar net bir Fransız zaferi haline gelinceye kadar savaştı.

<span class="mw-page-title-main">Raab Muharebesi (1809)</span>

Raab Muharebesi veya Győr Muharebesi 14 Haziran 1809'da Napolyon Savaşları sırasında Fransız-İtalyan kuvvetleri ile Habsburg kuvvetleri arasındaki muharebe. Bu çatışma, o dönem Avusturya İmparatorluğu'na bağlı Macaristan Krallığı'nın Győr (Raab) yakınlarında gerçekleşti ve Fransız-İtalyan zaferiyle sonuçlandı. Bu zaferin ardından Arşidük John'un kuvvetleri Wagram Muharebesi'nde yer alamadı. Eugène de Beauharnais'in bu başarısının ardından I. Napolyon, Wagram'da zafer eldi etti.

<span class="mw-page-title-main">Driskos Muharebesi</span>

Driskos Muharebesi, 9-11 Aralık 1912'de gerçekleşti.Ancak Konduravki köyü mevkiindeki çatışmalar nedeniyle bu muharebe Konduvraki- Driskos Muharebesi olarak da bilinir. Bu muharebe Birinci Balkan Savaşı sırasında Alexandros Romas komutasındaki Yunan kuvvetleri ile General Esad Paşa komutasındaki Osmanlı kuvvetleri arasında yapılan bir muharebedir. Muharebe, Yunan Ordusunun Hani Kamber Ağa'daki Osmanlı savunma hattına saldırmasıyla başladı.

Oreste Baratieri bir İtalyan general ve İtalyan Eritresi 'nin valisiydi.

<span class="mw-page-title-main">Königgrätz Muharebesi</span>

Königgrätz Muharebesi ya da Sadowa Muharebesi, Prusya Krallığı'nın Avusturya İmparatorluğu'nu yenilgiye uğrattığı ve Prusya-Avusturya Savaşı'nın sonucunu belirleyen muharebe. Muharebe, 3 Temmuz 1866 tarihinde Bohemya kasabaları Königgrätz ve Sadowa'nın yakınlarında gerçekleşmiştir.

Cormòns Mütarekesi,12 Ağustos 1866 tarihinde Cormons'da İtalya Krallığı ile Avusturya İmparatorluğu arasında imzalanmış ve Üçüncü İtalyan Bağımsızlık Savaşı'nı sona erdiren Viyana Antlaşması'nın başlangıcı olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Üçüncü İtalyan Bağımsızlık Savaşı</span>

Üçüncü İtalyan Bağımsızlık Savaşı, İtalya Krallığı ile Avusturya İmparatorluğu arasında Haziran ve Ağustos 1866 tarihleri arasında yaşanan bir savaştı. Çatışma, Avusturya-Prusya Savaşı ile paralellik göstermiş ve Avusturya'nın Venetia bölgesini Fransa'ya bırakmasıyla sonuçlanmış ve daha sonra bir plebisit sonrasında İtalya tarafından ilhak edilmiştir. İtalya'nın bu zengin ve kalabalık bölgeyi alması, İtalya'nın birleşmesinde önemli bir adımı oluşturmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Custoza Muharebesi (1866)</span>

Custoza Muharebesi 24 Haziran 1866 tarihinde İtalya'nın birleşme sürecinde Üçüncü İtalyan Bağımsızlık Savaşı sırasında gerçekleşmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Transilvanya Muharebesi</span>

Transilvanya Muharebesi, 27 Ağustos 1916'da başlayan, I. Dünya Savaşı sırasında Romanya'nın ilk büyük operasyonuydu. Romanya Ordusu'nun Transilvanya'yı ele geçirme ve potansiyel olarak Avusturya-Macaristan'ı savaşın dışında bırakma girişimi olarak başladı. Başlangıçta başarılı olmasına rağmen, Bulgaristan'ın Dobruca'ya saldırmasının ardından saldırı durma noktasına geldi. Eylül ortasında başlayan başarılı bir Alman ve Avusturya-Macaristan karşı saldırısıyla birlikte, Romanya Ordusu sonunda Ekim ortasına kadar Karpatlar'a geri çekilmek zorunda kaldı. Ancak Rumen orduları İttifak Devletleri'ninonları tamamen yok etme girişimlerinden kaçmayı başardılar. Transilvanya Muharebesi aynı zamanda Alman Ordusu Genelkurmay Başkanının değiştirilmesine ve Almanların dikkatinin bölgeye kaymasına neden olarak Almanların Verdun'daki saldırı operasyonlarının durmasına neden oldu.

<span class="mw-page-title-main">Podol Muharebesi</span>

Podol Muharebesi, 26 ve 27 Haziran 1866'da Bohemya'daki Avusturya-Prusya Savaşı'nın Königgrätz Harekatı'nın başlama günlerinde küçük bir çatışmaydı. Savaş, günümüz Svijany'sinde Prusya Birinci Ordusu birlikleri ile Eduard Clam-Gallas'ın Avusturya I Kolordusu'nun unsurları arasında gerçekleşti.

<span class="mw-page-title-main">Valtellina Harekâtları (1866)</span>

Valtellina Harekâtları, Üçüncü İtalyan Bağımsızlık Savaşı'nın bir muharebesiydi. Muharebenin ilerleyişi ilk başta Trentino'da faaliyet gösteren General Franz Kuhn von Kuhnenfeld'in 8. Tümeni'ne bağlı Avusturya birliklerinin Giuseppe Garibaldi komutasındaki İtalyan Gönüllü Kolordusu'na karşı giriştiği saldırıydı. Ardından Albay Enrico Guicciardi komutasındaki Mobil Ulusal Muhafızların İtalyan karşı saldırısından oluşuyordu.